Σε μια ομολογία που αν μη τι άλλο σοκάρει, προέβη ο Ματίας Ζάμερ. Ο άλλοτε θρύλος του γερμανικού ποδοσφαίρου και κάτοχος της Χρυσής Μπάλας το 1996, αποκάλυψε πως στα νιάτα του υπήρξε μέλος της μυστικής αστυνομίας της Ανατολικής Γερμανίας, γνωστής ως Στάζι.

Όπως δήλωσε στη "Bild" o Zάμερ " υπήρχαν περιορισμοί που δεν μπορούσαμε να αποφύγουμε. Προφανώς ήταν λυπηρό. Υπήρξε μέρος ενός κακού συστήματος. Αλλά δεν είχαμε άλλη επιλογή". Πάντως, τόνισε πως δεν χρειάστηκε να κάνει κατασκοπείοα για τους συμπατριώτες του, πως δεν κράτησε όπλο, ούτε συμμετείχε σε κάποια άσκηση.

Χαρακτηριστικό της κατάστασης εκείνη την εποχή είναι το γεγονός πως ο πατέρας του, Κλάους Ζάμερ, κόπηκε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 και το Μουντιάλ του 1974, αν και είχε αγωνιστεί στα προκριματικά, επειδή αρνήθηκε να ενταχθεί στο "Ενωμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα" (SED).

Ο Ζάμερ αγωνίστηκε 23 φορές με την φανέλα της Ανατολικής Γερμανίας και 51 φορές με αυτή της Γερμανίας μετά την πτώση του Τείχους στο Βερολίνο. Το 1997 κατέκτησε το Champions League με την Ντόρτμουντ, ενώ επίσης έπαιξε στην Ντιναμό Δρέσδης, στην Ίντερ και στην Στουτγάρδη.

ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΣΤΑΖΙ

Η Στάζι αποτελούσε "αιχμή του δόρατος" για το υπουργείο Ασφαλείας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Ιδρύθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1950 και στεγαζόταν σε ένα τεράστιο κτήριο στο Λίχτενμπεργκ του Βερολίνου. Ανέπτυξε σταδιακά ένα τεράστιο δίκτυο επισήμων υπαλλήλων και πληροφοριοδοτών, οι οποίοι κατασκόπευαν και αρχειοθετούσαν κάθε πτυχή της ζωής εκατομμυρίων πολιτών της χώρας.

Με την κατάρρευση του καθεστώτος, έγινε γνωστό ότι οι επίσημοι υπάλληλοι της Στάζι ανέρχονταν σε περίπου 91.000, οι ανεπίσημοι πληροφοριοδότες σε πάνω από 300.000, ενώ οι φάκελοι έφταναν τα δέκα εκατομμύρια.

Εκτός της κατασκοπείας των πολιτών της χώρας, το έργο της περιελάμβανε κατασκοπεία δυτικών κρατών και ιδίως της Δυτικής Γερμανίας, την οποία επιχειρούσε να αποσταθεροποιήσει. Τέλος, το έργο της περιελάμβανε ανακρίσεις και βασανισμούς κρατουμένων. Μετά την πτώση του καθεστώτος, βασανισθέντες αποκάλυψαν ότι ακτινοβολούνταν εσκεμμένα στις φυλακές της Στάζι με ραδιενέργεια, προκειμένου να τους προξενηθεί καρκίνος.

Κατά τις τελευταίες εβδομάδες πριν την κατάρρευση του καθεστώτος (1989-1990), υπάλληλοι της Στάζι κατέστρεφαν αρχεία, με καταστροφείς εγγράφων και με τα χέρια. Το 1995, η γερμανική Κυβέρνηση ξεκίνησε την επανασυναρμολόγηση των εγγράφων αυτών, τα οποία είχαν βρεθεί σε 16.000 σακούλες και επρόκειτο για πάνω από 30.000.000 σελίδες.

Το έργο της ταξινόμησης και της επεξεργασίας αυτών των φακέλων ανατέθηκε από την κυβέρνηση της Βόννης στον υπερκομματικό πρώην ιερωμένο του Ροστόκ αγωνιστή των ανθρώπινων δικαιωμάτων και μετέπειτα Προέδρου της Γερμανίας, Γιοάχιμ Γκάουκ.

Η γνωστή ως "Υπηρεσία Γκάουκ" στελεχώθηκε με 300 άτομα, μεταξύ των οποίων και πρώην υπάλληλοι της Στάζι. Κάποια αρχεία είχαν αποκτηθεί από τη CIA, και επιστράφηκαν στη Γερμανία το 2000. Έπειτα από έξι χρόνια, ανακοινώθηκε ότι είχαν ολοκληρωθεί 300 σακούλες, ενώ να πούμε πως το κτίριο της Στάζι μετατράπηκε σε Μουσείο.