Το βράδυ της Τετάρτης (18/5, 21:45) στο γήπεδο "St Jakob Park" της Βασιλείας στην Ελβετία, Σεβίγια και Λίβερπουλ θα τεθούν αντιμέτωπες στον τελικό του φετινού Europa League. Η νικήτρια, εκτός από το έπαθλο και την απευθείας πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου, θα σπάσει και το αήττητο που διατηρούν μέχρι σήμερα οι δυο φιναλίστ, η μεν Σεβίγια σε ευρωπαϊκούς τελικούς απέναντι σε αγγλικές ομάδες, η δε Λίβερπουλ σε ευρωπαϊκούς τελικούς απέναντι σε ισπανικές ομάδες. Βέβαια, είναι μόλις τρεις οι φορές που αμφότερες διεκδίκησαν ευρωπαϊκό τίτλο με Άγγλους ή Ισπανούς (δυο η Λίβερπουλ και μια η Σεβίγια), αλλά και στις τρεις περιπτώσεις έφυγαν νικήτριες μαζί με το τρόπαιο από το γήπεδο. Αναμένοντας το αποτέλεσμα λοιπόν, το Sport24.gr παρουσιάζει όχι μόνο αυτά τα τρία παιχνίδια από το παρελθόν, αλλά και όλους τους - 12 συνολικά - αγγλο-ισπανικούς τελικούς που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στις τρεις ευρωπαϊκές διοργανώσεις: α) Κύπελλο Πρωταθλητριών & Τσάμπιονς Λιγκ, β) Κύπελλο Κυπελλούχων και γ) Κύπελλο UEFA & Europa League.

Μπορεί το Europa League να είναι η δεύτερη σε σημασία και πρεστίζ ευρωπαϊκή διοργάνωση, αλλά αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα το γεγονός ότι το τρόπαιο θα το διεκδικήσουν δυο ομάδες που εκπροσωπούν τα δυο κορυφαία πρωταθλήματα στον κόσμο: την Πρέμιερ και την Πριμέρα. Στο Τσάμπιονς Λιγκ οι Ισπανοί μονοπωλούν τους τίλους τα τελευταία χρόνια (σε δυο περιπτώσεις και τις φιναλίστ, όπως το 2014 και φέτος), όμως στην Βασιλεία της Ελβετίας το βράδυ της Τετάρτης θα απολαύσουμε την 13η αγγλο-ισπανική μάχη ανάμεσα σε δυο συλλόγους με μεγάλη ιστορία. Από τη μια η πολυνίκης του θεσμού, Σεβίγια, με τέσσερις κερδισμένους τίτλους την τελευταία δεκαετία, εκ των οποίων τους δυο τις προηγούμενες δυο σεζόν και από την άλλη η μεγάλη Λίβερπουλ των πέντε Πρωταθλητριών και των τριών UEFA, η σημαντικότερη εκπρόσωπος του αγγλικού ποδοσφαίρου στην Ευρώπη.

Η ομάδα της Τότεναμ που κέρδισε το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1963 απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης, στον πρώτο αγγλο-ισπανικό ευρωπαϊκό τελικό

Οι Ανδαλουσιάνοι έχουν αντιμετωπίσει μόνο μια φορά αγγλική ομάδα σε τελικό. Ήταν τη σεζόν 2005/06, τότε που κατέκτησαν το πρώτο τους ευρωπαϊκό τρόπαιο, νικώντας 4-0 την Μίντλεσμπρο σε μια παράσταση για ένα ρόλο από εκείνη την εκπληκτική ομάδα που είχαν χτίσει ο Χουάντε Ράμος και ο Μόντσι. Η Λίβερπουλ από τη μεριά της, έχει βρεθεί δυο φορές απέναντι σε ισπανικές ομάδες σε ευρωπαϊκούς τελικούς, στο Πρωταθλητριών του '81, όπου νίκησε 1-0 τη Ρεάλ Μαδρίτης και στο UEFA του 2001, στο φοβερό ματς με την Αλαβές, το οποίο κέρδισε 5-4 στην παράταση. Αήττητες λοιπόν οι δυο φιναλίστ σε ότι αφορά την Σεβίγια με Άγγλους και αντίστροφα την Λίβερπουλ με Ισπανούς. Που σημαίνει ότι φέτος αυτό θα πάψει να ισχύει για μια από τις δυο ομάδες, για εκείνη προφανώς που θα χάσει τον τελικό.

Πριν περάσουμε να δούμε αναλυτικά αυτά τα τρία παιχνίδια, ας θυμηθούμε πρώτα πού και πότε ξεκίνησαν οι αγγλο-ισπανικές αναμετρήσεις σε ευρωπαϊκούς τελικούς και των τριών διοργανώσεων. Τα πρώτα τρία "ραντεβού" δόθηκαν στο Κύπελλο Κυπελλούχων: παρθενικός αγγλο-ισπανικός τελικός ανάμεσα στην Τότεναμ και την Ατλέτικο Μαδρίτης το 1963 στο De Kuip του Ρότερνταμ, με την φοβερή ομάδα του Τζίμι Γκριβς να εξαφανίζει τους Ισπανούς με το εντυπωσιακό 5-1! Το 1971 ήταν η σειρά της Τσέλσι να πάρει τον τίτλο κερδίζοντας 2-1 τη Ρεάλ Μαδρίτης στο στάδιο "Καραϊσκάκης", σε επαναληπτικό αγώνα, αφού οι δυο ομάδες δυο μέρες νωρίτερα είχαν έρθει ισόπαλες 1-1 στο ίδιο γήπεδο. Ο πρώτος τίτλος για τους Ισπανούς ήρθε στην ίδια διοργάνωση την σεζόν 1979/80. Η Βαλένθια των Μπόνοφ και Κέμπες ήρθε ισόπαλη 0-0 με την Άρσεναλ των Τζένινγκς, Μπρέιντι και Στέιπλετον και ο τελικός που διεξήχθη στο "Χέιζελ" των Βρυξελλών κρίθηκε στα πέναλτι (για πρώτη και τελευταία φορά στην ιστορία του Κυπελλούχων). Το μεγάλο αστέρι των "che", Μάριο Κέμπες, αστόχησε στην πρώτη εκτέλεση, αλλά οι Ισπανοί πήραν το τρόπαιο με το συνολικό 5-4.

Η Μπαρτσελόνα που κατέκτησε το 2011 το Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στον 12ο και τελευταίο μέχρι σήμερα αγγλο-ισπανικό ευρωπαϊκό τελικό

Έναν χρόνο αργότερα είχαμε το πρώτο ραντεβού Άγγλων και Ισπανών για το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Στο "Παρκ ντε Πρενς" της γαλλικής πρωτεύουσας η ασταμάτητη αρμάδα του Μπομπ Πέισλι κατέκτησε τον τρίτο της τίτλο μέσα σε 5 χρόνια, νικώντας 1-0 την Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά αυτόν τον αγώνα θα τον δούμε αναλυτικά στη συνέχεια. Μια δεκαετία αργότερα, το 1991, στο Κυπελλούχων, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του σερ Άλεξ Φέργκιουσον, κέρδισε 2-1 στον τελικό του Ρότερνταμ με δυο τέρματα του Μαρκ Χιούζ την dream team του Γιόχαν Κρόιφ, φτάνοντας έτσι στον δεύτερο ευρωπαϊκό τίτλο της ιστορίας της. Το 1995 είχαμε έναν ακόμα τελικό στο Κυπελλούχων, στο "Παρκ ντε Πρενς", ανάμεσα στην Άρσεναλ και την Σαραγόσα του Γουστάβο Πογέτ. Το ματς έληξε 1-1 και στην τελευταία φάση της παράτασης, ο Ναγίμ πέτυχε ένα εντυπωσιακό γκολ κρεμώντας από μακριά τον Ντέιβιντ Σίμαν, με την κούπα να καταλήγει στην ισπανική ομάδα.

Το 2001 σειρά είχε, για πρώτη φορά, το Κύπελλο UEFA. Ο αξέχαστος τελικός του Westfalenstadion με το 4-4 του 90λεπτου ανάμεσα στην Λίβερπουλ και την Αλαβές που κρίθηκε με ένα αυτογκόλ του Τζέλι στην παράταση. Αλλά και αυτόν θα τον δούμε πιο αναλυτικά στη συνέχεια. Μέχρι τότε, σε 7 τελικούς, οι Άγγλοι είχαν κερδίσει τους πέντε. Από εκεί και μετά, ακολούθησαν άλλοι πέντε και τους κέρδισαν όλους οι Ισπανοί. Τους τρεις του Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπαρτσελόνα που πρώτα έκανε τη μεγάλη ανατροπή το 2006 στο Παρίσι, στο τελευταίο τέταρτο με τα γκολ του Ετό και του Μπελέτι, νικώντας 2-1 την Άρσεναλ και στη συνέχεια εξαφάνισε δυο φορές τις ελπίδες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Το 2009 στη Ρώμη, στην πρώτη σεζόν της Pep Team με τα γκολ του Ετό και του Μέσι και το 2011 στο Γουέμπλεϊ με την παρέα της Μασία σε μια από τις κορυφαίες της παραστάσεις, στο 3-1 με τα τέρματα των Πέδρο, Μέσι και Βίγια. Η δωδεκάδα κλείνει με το Κύπελλο UEFA του 2006, στο 4-0 της Σεβίγια με την Μίντλεσμπρο και με το Europa League του 2010 στο Αμβούργο, εκεί όπου η Ατλέτικο Μαδρίτης ήρθε ισόπαλη 1-1 στην κανονική διάρκεια με την Φούλαμ, αλλά πήρε το τρόπαιο με ένα γκολ του Ντιέγο Φορλάν στην παράταση.

Συνολικά τώρα, οι Ισπανοί προηγούνται 7-5 των Άγγλων σε αυτούς τους 12 αγγλο-ισπανικούς ευρωπαϊκούς τελικούς. Όπως είπαμε και πιο πάνω, η δυναμική αρχικά ήταν υπέρ των αγγλικών ομάδων, από τη στιγμή όμως που μπήκαμε στον 21ο αιώνα, οι ισπανικές ομάδες δεν άφησαν κανένα περιθώριο στους αντιπάλους τους. Στα επιμέρους, στο Πρωταθλητριών / Τσάμπιονς Λιγκ οι Ισπανοί προηγούνται 3-1, στο Κυπελλούχων οι Άγγλοι προηγούνται 3-2 και στο UEFA / Europa League οι Ισπανοί προηγούνται 2-1. Η Μπαρτσελόνα είναι η ομάδα με τις συνολικά περισσότερες παρουσίες: τρεις στο Τσάμπιονς Λιγκ και μια στο Κυπελλούχων. Ακολουθεί με τρεις παρουσίες η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ τις τρεις θα φτάσει από φέτος και η Λίβερπουλ. Πάμε τώρα να δούμε τον πίνακα με τους 12 τελικούς και αμέσως μετά θα περάσουμε στους τρεις της Λίβερπουλ και της Σεβίγια.

ΟΙ 12 ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΙ ΤΕΛΙΚΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΓΓΛΩΝ & ΙΣΠΑΝΩΝ

Οι παίκτες της Τσέλσι πανηγυρίζουν με το Κύπελλο Κυπελλούχων που κατέκτησαν το 1971 στο Στάδιο Καραϊσκάκη νικώντας 2-1 τη Ρεάλ Μαδρίτης. Πρόκειται για τον μοναδικό αγγλο-ισπανικό τελικό που διεξήχθη στη χώρα μας (φωτο Action Images)

Α. ΚΥΠΕΛΛΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ & CHAMPIONS LEAGUE

01. Λίβερπουλ - Ρεάλ Μαδρίτης 1-0 (1980/81)

02. Μπαρτσελόνα - Άρσεναλ 2-1 (2005/06)

03. Μπαρτσελόνα - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2-0 (2008/09)

04. Μπαρτσελόνα - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 3-1 (2010/11)

B. ΚΥΠΕΛΛΟ ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΩΝ

05. Τότεναμ - Ατλέτικο Μαδρίτης 5-1 (1962/63)

06. Τσέλσι - Ρεάλ Μαδρίτης 2-1 (1970/71)

07. Βαλένθια - Άρσεναλ 0-0, 5-4 π. (1979/80)

08. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Μπαρτσελόνα 2-1 (1990/91)

09. Σαραγόσα - Άρσεναλ 2-1 (1994/95)

Γ. ΚΥΠΕΛΛΟ UEFA & EUROPA LEAGUE

10. Λίβερπουλ - Αλαβές 5-4 (2000/01)

11. Σεβίγια - Μίντλεσμπρο 4-0 (2005/06)

12. Ατλέτικο Μαδρίτης - Φούλαμ 2-1 (2009/10)

13. Σεβίγια - Λίβερπουλ ? (2015/16)

* Δεν υπολογίζονται οι δυο αγγλο-ισπανικοί τελικοί του Κυπέλλου Εκθέσεων (Μπαρτσελόνα - Λονδίνο & Μπαρτσελόνα - Μπέρμιχαμ), αφού η UEFA δεν αναγνωρίζει την διοργάνωση.

1. ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ - ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ 1-0 (27/5/1981)

Σούνες, Νταλγκλίς και Χάνσεν πανηγυρίζουν με το τρόπαιο

Τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών, σεζόν 1980/81

Γήπεδο: Parc des Princes, Παρίσι (48.360 θεατές)

Σκόρερ: Άλαν Κένεντι (82')

Η πρώτη φορά που η Λίβερπουλ αντιμετώπισε ισπανική ομάδα σε ευρωπαϊκό τελικό, ήταν στη σεζόν 1980/81, στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Οι "reds" απέκλεισαν διαδοχικά την φινλανδική Ουλούν Παλοσεούρα (συνολικό σκορ 11-1), την σκωτσέζικη Αμπερντίν (5-0), την ΤΣΣΚΑ Σόφιας από τη Βουλγαρία (6-1) και στον ημιτελικό την Μπάγερν με το εκτός έδρας γκολ του Ρέι Κένεντι (0-0 στο Άνφιλντ και 1-1 στο Μόναχο). Η Ρεάλ, από την άλλη, γνωστή εκείνη την εποχή ως η "ομάδα των Γκαρθία" (είχε 5 παίκτες στο ρόστερ της με αυτό το επίθετο, τους Γκαρθία Ρεμόν, Πέρεθ Γκαρθία, Γκαρθία Ναβάχας, Γκαρθία Κορτές και Γκαρθία Ερνάντεθ), απέκλεισε την ιρλανδική Λίμερικ (συνολικό σκορ 7-2), την ουγγρική Χόνβεντ (3-0), την Σπαρτάκ Μόσχας (2-0) και στον ημιτελικό την Ίντερ (2-1). Η Λίβερπουλ έφτανε για τρίτη φορά στον τελικό του Πρωταθλητριών (είχε κατακτήσει ήδη δυο το 1977 και το 1978), ενώ οι "μερένγκες" επέστρεφαν για πρώτη φορά σε αυτόν μετά από 15 ολόκληρα χρόνια, ύστερα από το 1966 και την έκτη κατάκτηση του τροπαίου από τους θρυλικούς Yé-yés. Ο τελικός διεξήχθη στις 27 Μαΐου στο Παρίσι και οι δυο τεχνικοί, Πέισλι και Μπόσκοφ, κατέβασαν τις ακόλουθες ενδεκάδες:

Liverpool FC (Μπομπ Πέισλι): Ρέι Κλέμενς, Φιλ Νιλ, Άλαν Κένεντι, Φιλ Τόμσον, Ρέι Κένεντι, Άλαν Χάνσεν, Κένι Νταλγκλίς (85' Τζίμι Κέις), Σάμι Λι, Ντέιβιντ Τζόνσον, Τέρι ΜακΝτέρμοτ, Γκρέιαμ Σούνες

Real Madrid CF (Βουγιαντίν Μπόσκοφ): Αγουστίν, Ραφαέλ Γκαρθία (87' Φρανθίσκο Πινέδα), Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο, Ούλι Στίλικε, Αντρές Σαβίδο, Βιθέντε ντελ Μπόσκε, Χουανίτο, Άνχελ ντε λος Σάντος, Σαντιγιάνα, Αντόνιο Γκαρθία, Λόρι Κάνινγκαμ

Επιθετική προσπάθεια του Ρέι Κένεντι δίπλα στον Ούλι Στίλικε

Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ούγγρος Παλοτάι σφύριξε την έναρξη του τελικού και η Λίβερπουλ πήρε αμέσως την πρωτοβουλία και τον έλεγχο του παιχνιδιού, φτιάχνοντας ευκαιρίες που έχασαν οι Άλαν Κένεντι, Νταλγκλίς και ΜακΝτέρμοτ. Η Ρεάλ άρχισε να "ξυπνάει" μετά το μισάωρο, όταν ο Χουανίτο ξεκίνησε να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του, όμως οι "μερένγκες" ήταν σαν να έπαιζαν με παίκτη λιγότερο, αφού ο Κάνινγκαμ, με παραπανίσια κιλά, βρισκόταν εκτός κλίματος. Το ημίχρονο έληξε 0-0, με τον Αγουστίν να πραγματοποιεί σημαντικές επεμβάσεις., εμποδίζοντας τους "reds" να σκοράρουν. Στην επανάληψη, η Λίβερπουλ συνέχισε να παίζει από τα άκρα και ο Καμάτσο έχασε μεγάλη ευκαιρία απέναντι στον Κλέμενς για να βάλει μπροστά τη Ρεάλ. Τελικά στο 82' ο Ρέι Κένεντι βρήκε με πλάγιο άουτ τον Άλαν Κένεντι, ο οποίος ξεπέρασε τον Ραφαέλ Γκαρθία και σούταρε παραβιάζοντας την εστία του Αγουστίν. Ο ίδιος ο σκόρερ, μετά τη λήξη του παιχνιδιού, παραδέχτηκε ότι πήγαινε για σέντρα, αλλά η μπάλα έκανε τα δικά της! Το ματς έληξε 1-0, η Λίβερπουλ έγινε η πρώτη βρετανική ομάδα που κατακτούσε το τρόπαιο για τρίτη φορά, ενώ ο Μπομπ Πέισλι ο πρώτος τεχνικός με τρία Πρωταθλητριών στη συλλογή του.

Βίντεο: Το γκολ του Άλαν Κένεντι (27/5/1981)

2. ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ - ΑΛΑΒΕΣ 5-4 (16/5/2001)

Οι παίκτες της Λίβερπουλ και ο Ουγιέ πανηγυρίζουν την κατάκτηση του τροπαίου

Τελικός Κυπέλλου UEFA, σεζόν 2000/01

Γήπεδο: Westfalenstadion, Ντόρτμουντ (48.050 θεατές)

Σκόρερ: Μπάμπελ (3'), Τζέραρντ (16'), Μακάλιστερ (40'), Φάουλερ (72'), Τζέλι (116' αυτογκόλ) / Αλόνσο (26'), Μορένο (47' & 49'), Κρόιφ (88')

Η δεύτερη φορά που οι "reds" αντιμετώπισαν ισπανική ομάδα σε ευρωπαϊκό τελικό, ήταν το 2001, όταν έπαιξαν με την Αλαβές στο Κύπελλο UEFA, σε έναν ομολογουμένως από τους πιο θεαματικούς τελικούς στην ιστορία όλων των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Η Λίβερπουλ απέκλεισε κατά σειρά την Ραπίντ Βουκουρεστίου (συνολικό σκορ 1-0), την τσέχικη Σλόβαν Λίμπερετς (4-2), τον Ολυμπιακό (2-2 στο ΟΑΚΑ με δυο γκολ του Αλεξανδρή και 2-0 στο Άνφιλντ), τη Ρόμα (2-1), την Πόρτο (2-0) και στον ημιτελικό την Μπαρτσελόνα (1-0). Από την μεριά της, η ταπεινή Αλαβές έκανε την μεγάλη έκπληξη πραγματοποιώντας μια φανταστική πορεία στη διοργάνωση, όπου απέκλεισε την τουρκική Γκαζιάντεπσπορ (συνολικό σκορ 4-3), την νορβηγική Λίλεστρομ (5-3), την επίσης νορβηγική Ρόζενμποργκ (4-2), την Ίντερ (3-3 στην Βιτόρια και 0-2 μέσα στο Μιλάνο με τέρματα των Κρόιφ και Τόμιτς), την Ράγιο Βαγεκάνο (4-2) και στον ημιτελικό την Καϊζερσλάουτερν με το μυθικό 9-2 (5-1 εντός & 1-4 εκτός)! Η Λίβερπουλ έφτανε για τρίτη φορά σε τελικό του Κυπέλλου UEFA (είχε κατακτήσει ήδη δυο, το 1973 και το 1976), ενώ για την Αλαβές ήταν η πρώτη συμμετοχή σε οποιονδήποτε ευρωπαϊκό τελικό στην ιστορία της. Ο τελικός διεξήχθη στις 16 Μαΐου στο Westfalenstadion του Ντόρτμουντ και οι δυο τεχνικοί, Ουγιέ και Μανέ, κατέβασαν τις ακόλουθες ενδεκάδες:

Liverpool FC (Ζεράρ Ουγιέ): Σάντερ Βέστερφελντ, Μάρκους Μπάμπελ, Σάμι Χίπια, Στεφάν Ανσό (55' Βλαντιμίρ Σμίτσερ), Τζέιμι Κάραγκερ, Γκάρι Μακάλιστερ, Ντίτμαρ Χάμαν, Στίβεν Τζέραρντ, Ντάνι Μέρφι, Εμίλ Χέσκι (64' Ρόμπι Φάουλερ), Μάικλ Όουεν (78' Πάτρικ Μπέργκερ)

Deportivo Alavés (Μανέ): Μαρτίν Ερέρα, Αντόνιο Καρμόνα, Όσκαρ Τέγεθ, Νταν Έγκεν (22' Ιβάν Αλόνσο), Κόσμιν Κόντρα, Ντελφί Τζέλι, Τζόρντι Κρόιφ, Ιβάν Τόμιτς, Έρμες Ντέσιο, Μαρτίν Αστουδίγιο (46' Μάγκνο Μοσελίν), Χάβι Μορένο (64' Πάμπλο)

Ο Γιόχαν Κρόιφ συγχαίρει τον γιο του, Τζόρντι, μετά το τέλος του τελικού

Το ματς ήταν μια πανδαισία επιθετικού ποδοσφαίρου, συνεχών ανατροπών και συγκινήσεων, από το πρώτο λεπτό μέχρι τη λήξη του. Η Λίβερπουλ μπήκε πολύ δυνατά και στο πρώτο τέταρτο ήταν ήδη 2-0 μπροστά στο σκορ με τα γκολ του Μπάμπελ και του Τζέραρντ. Ο Μανέ, μόλις στο 22', βλέποντας την δυσλειτουργία της ομάδας του, απέσυρε τον Έγκεν και πέρασε στη θέση του τον Ιβάν Αλόνσο. Ο Ουρουγουανός στράικερ δικαίωσε τον προπονητή του μειώνοντας με φοβερή κεφαλιά σε 2-1 μόλις 4 λεπτά μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο. Από εκείνο το σημείο και μετά, η μια ευκαιρία ακολουθούσε την άλλη μπροστά στις δυο εστίες, ήταν όμως η Λίβερπουλ εκείνη που κέρδισε πέναλτι στο 40' μετά από ανατροπή του Όουεν από τον Ερέρα και προηγήθηκε 3-1 μετά από την εύστοχη εκτέλεση του Μακάλιστερ.

Στο ξεκίνημα του β' ημιχρόνου, η Αλαβές μείωσε στο 47' με εκπληκτική κεφαλιά του Μορένο και δυο λεπτά αργότερα, ο ίδιος παίκτης με απευθείας εκτέλεση φάουλ έφερε το ματς στα ίσα! Στο 72' ο Φάουλερ, μετά από συνδυασμένη προσπάθεια των "reds", πέτυχε το 4-3, αλλά η Αλαβές δεν είχε πει την τελευταία της λέξη. Στο 88' οι Ισπανοί εκτέλεσαν κόρνερ και ο Τζόρντι Κρόιφ με μια ακόμα κεφαλιά ισοφάρισε τον τελικό. Το παιχνίδι πήγε στην παράταση, όπου τότε ίσχυε το "golden goal", δηλαδή όποια από τις δυο ομάδες πετύχαινε πρώτη τέρμα, θα κέρδιζε το τρόπαιο, αφού αμέσως θα έληγε το ματς. Στο 98' αποβλήθηκε ο Μοσελίν και στο 115' ακολούθησε μια ακόμα κόκκινη κάρτα για την Αλαβές, στον Καρμόνα, μετά από σκληρό μαρκάρισμα στον Σμίτσερ. Ο Μακάλιστερ (Man of the Match) εκτέλεσε το φάουλ και ο Τζέλι στην προσπάθειά του να διώξει, έστειλε τη μπάλα με κεφαλιά-αυτογκόλ στην εστία του Ερέρα, γράφοντας το τελικό 5-4 για τους Άγγλους. Ήταν το τρίτο Κύπελλο UEFA για την Λίβερπουλ, η οποία εκείνη τη σεζόν κατέκτησε τρεις τίτλους (Κύπελλο Αγγλίας, Λιγκ Καπ και UEFA).

Βίντεο: Λίβερπουλ - Αλαβές 5-4 (16/5/2001)

3. ΣΕΒΙΓΙΑ - ΜΙΝΤΛΕΣΜΠΡΟ 4-0 (10/5/2006)

Οι παίκτες της Σεβίγια πανηγυρίζουν την κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού τίτλου στην ιστορία του συλλόγου

Τελικός Κυπέλλου UEFA, σεζόν 2005/06

Γήπεδο: Philips Stadion, Αϊντχόφεν (36.500 θεατές)

Σκόρερ: Λουίς Φαμπιάνο (27'), Μαρέσκα (78' & 84'), Κανουτέ (89')

Η Σεβίγια αντιμετώπισε για πρώτη φορά (και τελευταία μέχρι σήμερα) αγγλική ομάδα σε ευρωπαϊκό τελικό, στην παρθενική της εμφάνιση σε τέτοιον, στο Κύπελλο UEFA της σεζόν 2005/06. Η φοβερή ομάδα που είχαν χτίσει από κοινού ο Χουάντε Ράμος και ο Μόντσι, απέκλεισε στη διοργάνωση στον πρώτο γύρο την γερμανική Μάιντς 05 (συνολικό σκορ 2-0) και συνέχισε στους ομίλους, όπου τερμάτισε πρώτη στο γκρουπ Η με αντιπάλους τις Ζενίτ, Μπόλτον, Μπεσίκτας και Βιτόρια Γκιμαράες, με 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 1 ήττα (7 βαθμοί, 8-4 τα γκολ). Στα νοκ-άουτ οι Ανδαλουσιάνοι απέκλεισαν την Λοκομοτίβ Μόσχας (συνολικό σκορ 3-0), την γαλλική Λιλ (2-1), την Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης (5-2) και στον ημιτελικό την Σάλκε 04 (1-0) με το γκολ του Αντόνιο Πουέρτα στην παράταση του επαναληπτικού. Από την μεριά της, η Μίντλεσμπρο, μια ευχάριστη έκπληξη της διοργάνωσης, απέκλεισε στον πρώτο γύρο την Σκόντα Ξάνθη (συνολικό σκορ 2-0) και πέρασε στον όμιλο D, όπου τερμάτισε επίσης πρώτη αλλά και αήττητη με αντιπάλους τις ΑΖ Άλκμααρ, Λίτεξ Λόβετς, Ντνίπρο Ντνιπροπετρόφσκ και Γκρασχόπερ με 3 νίκες και 1 ισοπαλία (10 βαθμοί, 6-0 τα γκολ). Στα νοκ-άουτ οι Άγγλοι απέκλεισαν κατά σειρά την Στουτγκάρδη (2-2 με τα εκτός έδρας γκολ), την Ρόμα (2-2 επίσης με εκτός έδρας γκολ), την Βασιλεία (4-3) και στον ημιτελικό την Στεάουα Βουκουρεστίου (4-3). Και για τις δυο ομάδες ήταν η πρώτη παρουσία τους σε ευρωπαϊκό τελικό. Ο αγώνας διεξήχθη στις 10 Μαΐου στο Philips Stadion του Αϊντχόφεν και οι δυο τεχνικοί, Ράμος και ΜακΚλάρεν, κατέβασαν τις ακόλουθες ενδεκάδες:

Sevilla FC (Χουάντε Ράμος): Αντρές Παλόπ, Ντάνι Άλβες, Χάβι Ναβάρο, Ζουλιάν Εσκουντέ, Νταβίδ Καστέδο, Χεσούς Νάβας, Χοσέ Λουίς Μαρτί, Έντσο Μαρέσκα, Αντριάνο (85' Αντόνιο Πουέρτα), Λουίς Φαμπιάνο (73' Ρενάτο), Χαβιέρ Σαβιόλα (45' Κανουτέ)

Midlesbrough FC (Στιβ ΜακΚλάρεν): Μαρκ Σβάρτσερ, Στιούαρτ Πάρναμπι, Κρις Ρίγκοτ, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, Φρανκ Κεντρού (70' Γιακούμπου), Τζέιμς Μόρισον (46' Μάσιμο Μακαρόνε), Τζορτζ Μπόατενγκ, Φάμπιο Ρόσεμπακ, Στιούαρτ Ντάουνινγκ, Μαρκ Βίντουκα (85' Λι Κάτερμοουλ), Τζίμι Φλόιντ Χάσελμπαϊνκ

Ο Έντσο Μαρέσκα, Man of the Match, πανηγυρίζει ένα από τα δυο γκολ που πέτυχε στον τελικό

Η Σεβίγια ξεκίνησε τον τελικό κυριαρχώντας απόλυτα μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ενώ από τα πρώτα λεπτά άρχισε να πολιορκεί την περιοχή του Σβάρτσερ. Θέλοντας να επιβεβαιώσουν τον τίτλο του φαβορί, οι Ανδαλουσιάνοι δεν άφησαν κανένα περιθώριο αντίδρασης στους Άγγλους και στο πρώτο σημαντικό λάθος της άμυνας της Μπόρο άνοιξαν το σκορ. Σε ένα γέμισμα που έγινε από το κέντρο του γηπέδου στο 27', ο Λουίς Φαμπιάνο βρέθηκε τελείως αφύλαχτος και με μια δυνατή κεφαλιά παραβίασε για πρώτη φορά την αντίπαλη εστία. Με το 1-0 ολοκληρώθηκε το πρώτο ημίχρονο και στην αρχή της επανάληψης οι Άγγλοι έχασαν μια τεράστια ευκαιρία, όμως ο Παλόπ σταμάτησε με τα πόδια το επικίνδυνο τετ α τετ. Ακολούθησε ένα σουτ του Μακαρόνε στο "γάμα", το οποίο έδιωξε σε κόρνερ ο τερματοφύλακας της Σεβίγια και από εκεί και μετά ξεκίνησε το μίνι φεστιβάλ των Ισπανών. Στο 78΄ο Νάβας πάσαρε στον Κανουτέ, το πλασέ του οποίου απέκρουσε ο Σβάρτσερ, όμως ο Μαρέσκα (Man of the Match) πήρε το ριμπάουντ και πέτυχε το 2-0. Έξι λεπτά αργότερα, ο Ιταλός σκόραρε για δεύτερη φορά με βολέ έξω από την περιοχή (84') και προσπάθησε για το χατ-τρικ με άλλη μια βολίδα στο 89'. Ο Σβάρτσερ κατάφερε να απομακρύνει, η μπάλα πήγε στον Κανουτέ και αυτός την έσπρωξε στα δίχτυα για να διαμορφώσει το τελικό 4-0. Ο αρχηγός Χάβι Ναβάρο σήκωσε την πρώτη ευρωπαϊκή κούπα στην ιστορία των "σεβιγίστας", ξεκινώντας έτσι την φοβερή διετία στην οποία η ομάδα του Νερβιόν κατέκτησε δυο Κύπελλα UEFA, ένα Κύπελλο Ισπανίας, ένα ισπανικό Σούπερ Καπ και ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ.

Βίντεο: Σεβίγια - Μίντλεσμπρο 4-0 (10/5/2006)

Πηγές: As, Estadio Deportivo, uefa.com, wiki