Το 2014, όταν τον ήθελαν οι Lazio, Udinese, Palermo, Verona, Marseille, Bordeaux, Lille, Montpellier, Marseille και Celta Vigo είχε πει ότι " δεν είμαι ο Zidane, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θέλω να κερδίσω τίτλους". Είχε διαλέξει τον Ολυμπιακό, γιατί όπως είχε δηλώσει " είναι το καλύτερο αθλητικό project για εμένα, στην παρούσα φάση". Μετά, προστέθηκαν στη λίστα με τους διεκδικητές οι Roma, Inter, Atletico Madrid, Fenerbahçe, Genoa, Sunderland, Lyon και TSG 1899 Hoffenheim.

Η απάντηση των "ερυθρόλευκων" ήταν σταθερά αρνητική, διότι η προσφορές δεν έφτασαν στα χρήματα που τους είχαν πείσει πως μπορούν να πάρουν από τον Artur Masuaku. Εκείνος δυσαρεστήθηκε, δεν το έκρυψε ποτέ (τουναντίον) και σήμερα κίνησε για την Αγγλία και τη West Ham , που τον έκανε δικό της για 7.5 εκατ. ευρώ. Πώς σου φάνηκε; Αλλά να σου εξηγήσω δυο πράγματα για τον Γάλλο.

Στην ιστοσελίδα του (arthurmasuaku.com) συστήνεται ως εξής: "Το όνομα μου είναι Arthur Masuaku. Γεννήθηκα στη Lille (κοντά στα σύνορα της Γαλλίας με το Βέλγιο, πόλη 227.000 κατοίκων), από Κονγκολέζους γονείς και άρχισα το ποδόσφαιρο στη Lille OM.S. Fives". Δεν έγραψε ότι έως τα 6-7 έπαιζε κάτω από το σπίτι του, στη γειτονιά, ώσπου τον είδε ο θείος του από το μπαλκόνι μια μέρα και είπε στον πατέρα του πως θα ήταν χρήσιμο να τον πάει σε μια ομάδα. " Είχαμε πολύ καλό ρόστερ, περνούσαμε καλά και πήραμε τα πάντα, στην κατηγορία μας. Κερδίσαμε για παράδειγμα, δυο φορές την Auxerre. Τότε το ποδόσφαιρο το σκεφτόμουν μόνο ως τρόπο διασκέδασης".

Στην κάτω σειρά, δεύτερος από δεξιά ο Masuaku και πρώτος από αριστερά στην πάνω σειρά, ο Kondogbia.

Στα 9 "με εντόπισαν από τη Racing Club de Lens και τη Lille OSC. Προτίμησα τη Lens, γιατί η Lille δεν είχε προπονητικό κέντρο. Η Lens είχε το Gaillette. Εντάχθηκα στα 13. Έμεινα στο Lievin για δυο χρόνια και συμμετείχα σε πολύ μεγάλα τουρνουά, εναντίον γνωστών ομάδων, όπως για παράδειγμα η Arsenal. Ομολογώ πως αυτά τα ματς είχαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από εκείνα που δίναμε εντός των συνόρων. Είχαμε πάρει πολύ εύκολα το πρωτάθλημα". Του τύπου 36-0 εύκολα. "Πέρασα πέντε χρόνια εκεί και το 2008, αφότου είχα εξαιρετική σεζόν με τους Sang et Or (τα χρώματα της ομάδας, χρυσό και μπλε), η περιπέτεια μου σε αυτό το σύλλογο ολοκληρώθηκε. Ο προπονητής David Jacquemin μου πρότεινε να πάω στο προπονητικό κέντρο της Valenciennes και κάπως έτσι ξεκίνησε η ποδοσφαιρική μου ιστορία".

Παρένθεση: στη Lens του είχαν πει πως είναι πολύ μικρόσωμος και ότι δεν θα καταφέρει να κάνει καριέρα. "Είναι αλήθεια ότι ήμουν κοντός, αλλά ήξερα πως θα ψηλώσω. Ήμουν σε επαφή με τη Valenciennes και είπα στον εαυτό μου πως η αδικία που είχα ζήσει, θα ήταν προς όφελος μου". Στους "Athéniens" είχε ξεκάθαρο στόχο: να γίνει επαγγελματίας και fullback, ώστε να πάει στην πρώτη ομάδα. " Το να είμαι πολυχρηστικός ήταν καλό για εμένα. Σκεφτόμουν πως έχω χρόνο μπροστά μου να καθιερωθώ σε μια θέση και ότι θα γινόμουν καλύτερος, όταν θα άφηνα το κέντρο".

Στις προϋποθέσεις που του είχαν θέσει οι γονείς του, για να κάνει το όνειρο (να γίνει ποδοσφαιριστής) πραγματικότητα, ήταν να τελειώσει το σχολείο. " Ήμουν απεγνωσμένος, τόσο που μετά κάθε προπόνηση δεν παρέλειψα να διαβάζω και τον Ιούνιο του 2011 ήλθε η αποφοίτηση! Ένιωσα τόσο ανακουφισμένος που μπορούσα πια να διεκδικήσω το όνειρο μου". Όσο διάβαζε για να πάρει απολυτήριο λυκείου, κλήθηκε και τρεις φορές στην U18 και την U19 της Γαλλίας " από τον Pierre Mankowski". Όχι, πιο πάνω δεν είχε, με τους "τρικολόρ". Το 2013 υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο " ως αριστερό μπακ".

Έκανε το ντεμπούτο του ως professional, στις 10 Αυγούστου του 2013, σε ματς της Ligue 1 με την Toulouse FC, υπό τις οδηγίες του Daniel Sanchez, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Ariël Jacobs στις 14/10, έπειτα από σειρά ανεπιτυχών αποτελεσμάτων. Ο Βέλγος επανέφερε τον Masuaku στο ενεργό ρόστερ (απ' όπου τον είχε απωθήσει ο Sanchez) και επέστρεψε στη λίγα στις 19/10, στην ισοπαλία με τη Rennes. " Ο προπονητής μου με πίστεψε και μου έδωσε ευκαιρίες, τις οποίες προσπάθησα να εκμεταλλευτώ. Μετά το πρώτο γκολ που σκόραρα, είχα πια απελευθερωθεί". Ήταν στις 29/1 του 2014, εναντίον της Olympique de Marseille (παρεμπιπτόντως, νίκησε 2-1), στο 37ο λεπτό, οπότε έκανε αυτό που θα δεις.

Έπαιζε ως αριστερό μπακ και ως αριστερός μέσος. Το παιχνίδι του ήταν από τότε πολύ επιθετικό και είχε αρχίσει να θυμάται να επιστρέφει στην άμυνα. Όχι με τεράστια επιτυχία, αλλά όχι και όπως το έκανε δυο χρόνια νωρίτερα. Στο τέλος της σεζόν 2013-14 είχε 27 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, ένα γκολ, 5 ασίστ και τέσσερις κίτρινες. Τότε είχε δηλώσει ότι " παραμένω φιλόδοξος και έχω πολλούς στόχους. Δεν είμαι ο Zidane, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θέλω να κερδίσω τίτλους. Αυτό είναι το όνειρο κάθε ποδοσφαιριστή. Δεν βλέπω πως θα παίξω από τη νέα σεζόν στο εξωτερικό. Πρέπει να κερδίσω εμπειρίες".

Αυτά τα περί εξωτερικού, δεν τα είπε τυχαία. Είχε ήδη "ενοχληθεί" από τη Lazio, την Udinese, την Palermo και τη Verona σε ό,τι αφορά την Ιταλία και από τη Celta Vigo στην Ισπανία, σύμφωνα με το mercato365.com. Εντός συνόρων, είχαν εκφραστεί θετικά για εκείνον οι Bordeaux, Lille, Montpellier και η Marseille. Η τιμή πώλησης που είχε βάλει η Valenciennes (σ.σ. είχε χαράξει πορεία για τη Ligue 2) στον 20χρονο ήταν τα 500.000 ευρώ. Είχε βλέπεις, άλλα δυο χρόνια συμβόλαιο μαζί τους. Αλλά δεν ήταν πια ευτυχισμένος εκεί.

Είχε χαράξει πορεία για τη Marseille, αλλά τελικά πήγε στον Ολυμπιακό χάριν του Champions League "που είναι προτεραιότητα μου. Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτήν τη απόφαση. Ελπίζω να κερδίσουμε τίτλους, συμπεριλαμβανομένου του Champions League που είναι ένα από τα μεγαλύτερα μου όνειρα. Θα μοιραστώ τη χρονιά μου μαζί σας, από την ιστοσελίδα μου" είχε ενημερώσει και όντως το έκανε. Αρχής γενομένης από το video της παρουσίασης του, μετά τη συμφωνία.

Επανέλαβε ότι είναι πολύ μικρός και έχει να μάθει πολλά και όταν τον ρώτησαν για τα ματς με τη Milan, τη Manchester City και τη Liverpool, σε τουρνουά στις ΗΠΑ, εξήγησε ότι "δ εν είναι πολλοί οι 20χρονοι που έχουν την ευκαιρία να αγωνιστούν απέναντι σε τέτοιες ομάδες. Ελπίζω να κερδίσουμε και να κάνουμε καλά παιχνίδια". Είχε ένα μήνυμα για τον κόσμο της ομάδας. " Θα τα πάμε καλά, θέλω να σας δώσω μεγάλες χαρές και να σας κάνω ευτυχισμένους".

Εξήγησε και γιατί δεν ήταν ευτυχισμένος στη VA. " Με αντιλαμβάνονταν ως τον κακό της υπόθεσης. Δεν αναγνώρισαν την πραγματική μου αξία. Δεν με υπολόγιζαν, έδιναν ευκαιρίες σε άλλους. Ζούσα σε ένα χάλια διαμέρισμα, 20 τετραγωνικών μέτρων και όταν τους ζήτησα να αλλάξω, μου είπαν ότι δεν είχαν άλλο διαθέσιμο. Δεν αισθάνομαι πικρία, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος που έφυγα. Δεν ένιωσα ποτέ πως μου φέρονταν ως επαγγελματία, κάτι που κάνει ο Ολυμπιακός, από την πρώτη ημέρα". Έζησε για πρώτη φορά την εμπειρία του Champions League, εναντίον της Atlético Madrid, στις 16 Σεπτεμβρίου του 2014. Οι "ερυθρόλευκοι" είχαν νικήσει 3-2. Εκείνος είχε βάλει ένα από τα γκολ. Το πρώτο, στο 13ο λεπτό.

" Το όνειρο ξεκίνησε! Κατάφερα να σκοράρω στο πρώτο μου παιχνίδι στην κορυφαία διοργάνωση, στα δίχτυα μιας μεγάλης ομάδας. Νικήσαμε την πρωταθλήτρια Ισπανίας και τη φιναλίστ της Ευρώπης! Δεν βάζω συχνά γκολ, αλλά η τύχη μου χαμογέλασε αυτή τη φορά. Εκμεταλλεύτηκα τη στιγμή και είμαι χαρούμενος. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι περισσότερο". Δεν ξέρω αν θυμάσαι, αλλά δεν τρελάθηκε να πανηγυρίζει. Ήταν στη φάση " το έβαλα ή δεν το έβαλα; Τι έγινε ρε παιδιά;".

"Ο Ολυμπιακός είναι το καλύτερο project, για την ηλικία μου"

Ομολόγησε ότι όλοι τον είχαν βοηθήσει να προσαρμοστεί " και δη οι Γαλλόφωνοι Eric Abidal και Mathieu Dossevi. Δεν νιώθω μόνος. Νιώθω σαν αδελφό μου τον Abidal και είναι εκπληκτικό που μπορώ να παίζω δίπλα του. Έχει περάσει τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του στη θέση μου, ακούω ό,τι έχει να μου πει και μαθαίνω. Δεν μετανιώνω για την απόφαση μου να έλθω εδώ. Πολλοί λένε τα χειρότερα για το ελληνικό πρωτάθλημα. Κατ' εμέ, είναι το καλύτερο αθλητικό project, για την ηλικία μου. Μαθαίνω πολλά. Μου επιτρέπει να ανακαλύψω το Champions League, ακόμα και αν η ελληνική λίγκα δεν είναι τρομακτικά "πικάντικη". Είμαι νέος, αλλά δεν φοβάμαι".

Στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου (2014-15) είχε αγωνιστεί σε 41 ματς (8 για την Ευρώπη), είχε βάλει ένα γκολ, είχε δώσει 6 ασίστ και είχε δει έξι κίτρινες κάρτες, σε 3.545 λεπτά συμμετοχής. Η χειρότερη στιγμή ήταν το αυτογκόλ στο ματς με τον Παναθηναϊκό, στις 22/2.

Από καλές, άλλο τίποτα. Η ομάδα του πήρε το double στην Ελλάδα και όταν του ζήτησαν να συγκρίνει τη Super League με τη Ligue 1 είπε πως "δεν είναι του ίδιου επιπέδου, αλλά ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα της χώρας και όλοι θέλουν να μας νικήσουν. Το ποδόσφαιρο είναι πιο αργό από τη Γαλλία, λιγότερο τεχνικό, κυρίως γιατί το χορτάρι των γηπέδων είναι κακό, αλλά είναι επιθετικό".

Επί προσωπικού, εστίασε στο ότι " ήταν η πρώτη μου χρονιά στο Champions League και ήμασταν σε δύσκολο όμιλο. Δεν τα πήγαμε άσχημα, γιατί είχαμε δώσει πολύ δυνατά φιλικά στην Αμερική και την Αυστρία. Στο πρώτο ματς με την ουκρανική Dnipropetrovsk, στο Europa League παίξαμε πολύ "φτωχά" και μετά δεν καταφέραμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Έπαιξα σχεδόν σε κάθε ματς και ο Michel μου έδωσε μεγάλη ελευθερία. Μεγαλύτερη από εκείνη που είχα από τον Vitor Perreira (η αλλαγή είχε γίνει στις 7/1). Έγινα καλύτερος αμυντικός -στοιχείο που με προβλημάτιζε πριν χρόνια. Είμαι πιο προσεχτικός. Νιώθω ότι έγινα καλύτερος γενικά, με το μεγάλο χρόνο συμμετοχής που είχα. Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ και νιώθω καλά". Αυτό δεν έβγαινε προς τα έξω, στους μήνες που ακολούθησαν.

Κοστολογήθηκε 10 εκατ. ευρώ -δεν τα έδωσε κάποιος

Κατ' αρχάς, κλήθηκε από την εθνική του Congo. Δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα. Είχαν αρχίσει ήδη τα δημοσιεύματα περί ενδιαφέροντος των AS Roma, Genoa, Inter, Arsenal και Atlético Madrid. Ένας εκ των εκπροσώπων του (στη Sport Innovation SA) είχε δηλώσει πως " η Roma τον θέλει και η πρόταση είναι συγκεκριμένη: φτάνει τα 6 εκατ. ευρώ, συν τα bonus. Ο Ολυμπιακός όμως, ζητά 9-10 εκατ. ευρώ για να τον παραχωρήσει". Τη μεγαλύτερη πρόταση την είχε κάνει η Genoa. Ήταν για 8 εκατ. ευρώ και ανταλλάγματα.

Κάπου εδώ να σου πω ότι οι πληροφορίες του Sport24.gr αναφέρουν ότι την τιμή των 10 εκατ. ευρώ την είχε ορίσει ο ατζέντης με τον οποίων συνεργάζεται -κυρίως- ο Ολυμπιακός. Είχε πείσει τους Πειραιώτες πως μπορούν να πάρουν τόσα χρήματα, για τον Masuaku και για αυτό εκείνοι ήταν ανένδοτοι σε ό,τι δεν έφτανε σε αυτή τη σούμα.

Σε συνέντευξη του στη Gazzetta dello Sport (30/7/2015) ο παίκτης δήλωσε ότι " προέρχομαι από μια πολύ σημαντική σεζόν, τη δεύτερη μου ως επαγγελματία. Με ικανοποιεί το ενδιαφέρον κάποιων μεγάλων ομάδων, γιατί σημαίνει πως κάτι έκανα καλά. Πρέπει, βέβαια, να συνεχίσω να βελτιώνομαι και κυρίως στην άμυνα. Έχω χρόνο να εξελιχθώ. Είμαι ακόμα νέος". Είχε φτάσει τα 21.

Η ιταλική λίγκα του άρεσε περισσότερο από κάθε άλλη " επειδή το παιχνίδι εκεί έχει πολλή τακτική και αυτό θα με βοηθήσω. Η SerieA είναι ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα στον κόσμο. Είναι όνειρο να παίξω εκεί, στο Champions League και να παλεύω κάθε χρόνο για το Scudetto. Είναι όνειρο να παίζω δίπλα σε έναν θρύλο, όπως είναι ο Totti. Φυσικά, υπάρχουν και οι De Rossi και Rudi Garcia. Δεν θα μπορούσα να πω "όχι" στη Roma. Περιμένω νεότερα".

Ειρήσθω εν παρόδω ενημέρωσε πως " ξέρω ότι και η Inter ενδιαφέρεται για εμένα. Εκεί θα 'χω τη δυνατότητα να ξαναβρώ τον "αδελφό" μου, Kondogbia, με τον οποίον μεγαλώσαμε μαζί στη Lens. Στην παρούσα φάση, σκέφτομαι μόνο τον Ολυμπιακό, ομάδα που επίσης παίζει στο Champions League. Στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για κάτι. Πρέπει να περιμένω να δω τι θα γίνει". Είχε άλλα τρία χρόνια συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό, αλλά ήταν ξεκάθαρο ότι δεν θα τα εξαντλούσε.

Στη λίστα προστέθηκε και η Sampdoria, με τη Newcastle, με τον Ολυμπιακό να συνεχίζει να μοιράζει αρνητικές απαντήσεις, ώσπου... έμεινε με τον παίκτη στο ρόστερ για τη σεζόν 2015-16. Σωστά θα μάντεψες ότι ο Γάλλος δεν χάρηκε ιδιαίτερα με αυτήν την εξέλιξη και έγινε ο θρίαμβος του αδιάφορου παίκτη. Η Sunderland εμφανίστηκε τον Νοέμβριο, μήπως και πάρει τον αριστεροπόδαρο μπακ και η ιστοσελίδα readsunderland.com είχε γράψει πως φτάνει στο νικητήριο ποσό (10 εκατ. ευρώ). Επανήλθε και τον Ιούλιο, αλλά προκοπή δεν είδε. Όπως δεν είδε η Fenerbahçe του Perreira (δεν ήθελε ο παίκτης να πάει στην Τουρκία), στη Lyon ή τη TSG 1899 Hoffenheim.

Δεν σου είπα τι έκανε όμως, μέσα στα γήπεδα την τελευταία αγωνιστική περίοδο. Είχε 23 συμμετοχές στη Super League (1 γκολ, 2 ασίστ και 5 κίτρινες), 5 στο Champions League, 2 στο Europa και 2 στο Κύπελλο Ελλάδος (έδωσε 2 ασίστ). Στο εκτός έδρας ματς με την Arsenal δεν σηκώθηκε από τον πάγκο. Σε όλα τα άλλα (Bayern Munich, Dinamo Zagreb και το εντός με τους Gunners) δεν βγήκε από τον αγωνιστικό χώρο. Ομοίως και στην ελληνική λίγκα.

Στο Κύπελλο, δεν έπαιξε στον επαναληπτικό με τον Αστέρα Τρίπολης και στα δυο ματς με τον ΠΑΟΚ. "Έβγαλε" όλον τον τελικό με την ΑΕΚ, αλλά δεν τρελάθηκε από ενθουσιασμό. Γενικά, έδειχνε να βαριέται και δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια να το κρύψει.

Όπως δεν έκρυψε ο Roger Henrotay (εκ των εκπροσώπων του) πως οι giallorossi τον θέλουν και πάλι " αλλά θα έλεγα πως είναι αργά, γιατί τον θέλουν πάρα πολλοί". Το θέμα είναι τι ήθελε να κάνει ο Ολυμπιακός επιτέλους μαζί του, δεδομένου ότι είχε αγανακτήσει με τον Γάλλο και ο κόσμος της ομάδας. Σήμερα λοιπόν, προέκυψε το κάτωθι "τιτίβισμα" από ρεπόρτερ της Guardian, που ουσιαστικά επιβεβαίωσε ότι ο Masuaku επιτέλους πήρε ό,τι ήθελε από πέρυσι: μεταγραφή σε άλλη ομάδα, πιο ανταγωνιστικής λίγκας. Βοήθησε και το κάζο στο Champions League .

Και επειδή θα διερωτάσαι (στάνταρ) θα σου πω ότι το ESPN αποκάλυψε ότι οι Πειραιώτες δεν θα πάρουν το ποσό που δεν έφτασε ποτέ κανείς (10 εκατ. ευρώ), αλλά θα αρκεστούν στα 7.5 εκατ. ευρώ. Οι Hammers έψαχναν έναν αριστερό back όλο το καλοκαίρι, με την ανάγκη να γίνεται ακόμα μεγαλύτερη λόγω του τραυματισμού του μόνου που είχαν στη θέση, Aaron Cresswell. Προσπάθησαν να πάρουν (με δανεισμό) τον Davide Santon, αλλά δεν πέρασε τα ιατρικά τεστ και εστίασαν στον Masuaku.