CHAMPIONS LEAGUE

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Το Sport24.gr παρουσιάζει έντεκα ξεχωριστά κεφάλαια από την ιστορία της Ατλέτικο Μαδρίτης, πρώτης αντιπάλου του Ολυμπιακού (16/9, 21:45) στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ (pics & videos)

Την Τρίτη το βράδυ (16/9, 21:45) οι παίκτες του Ολυμπιακού θα βγουν στο χορτάρι του "Γ. Καραϊσκάκης" για να αντιμετωπίσουν την Ατλέτικο Μαδρίτης.

Οι "κολτσονέρος" έχουν χαράξει τη δική τους πορεία στο ισπανικό ποδόσφαιρο και το Sport24.gr κατεβάζει στο γήπεδό του μια "ενδεκάδα" με σημαντικά κεφάλαια από την ιστορία του μαδριλένικου συλλόγου.

Η μεγάλη στιγμή για την έναρξη της φετινής σεζόν του Τσάμπιονς Λιγκ πλησιάζει. Ο Ολυμπιακός θα ξεκινήσει τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις στην φάση των ομίλων υποδεχόμενος την πρωταθλήτρια Ισπανίας και περσινή φιναλίστ της διοργάνωσης. Η Ατλέτικο Μαδρίτης διανύει μια από τις πιο πετυχημένες περιόδους τής έτσι κι αλλιώς πλούσιας ιστορίας της. Οι "ροχιμπλάνκος" κατέχουν την τιμητική 4η θέση στην ιστορική βαθμολογία της Πριμέρα Ντιβισιόν, πίσω από τις Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και Βαλένθια, "απειλώντας" μάλιστα τις "νυχτερίδες", από τις οποίες απέχουν μόλις 21 βαθμούς, τους οποίους φιλοδοξούν να καλύψουν για να ανέβουν στο βάθρο.

Σήμερα θα ανοίξουμε το βιβλίο των "Ινδιάνων" της Μαδρίτης, επιλέγοντας έντεκα μικρά κεφάλαια: από τον παγκόσμιο ρέκορντμαν Αμπέλ Ρεσίνο στα εφηβικά χρόνια του Ραούλ, από το απόλυτο σύμβολο της Ατλέτικο, Λουίς Αραγονές στους σημαντικότερους τίτλους του συλλόγου, από την Αθλέτικ Μπιλμπάο στο Διηπειρωτικό Κύπελλο και από τις μεγάλες μορφές που κόσμησαν με την παρουσία τους τον πάγκο και το χορτάρι του "Βιθέντε Καλντερόν"μέχρι το νταμπλ του Χεσούς Χιλ, η ιστορία των "κολτσονέρος" είναι γεμάτη με ποδοσφαιρική ομορφιά και φίλαθλο συναίσθημα από τα πιο ξεχωριστά στην Ισπανία.

1. Η ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ "ΘΥΓΑΤΡΙΚΗ" ΤΗΣ ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ

Στις 26 Απριλίου του 1903 μια παρέα Μαδριλένων και Βάσκων φοιτητών αποφάσισαν να ιδρύσουν μια θυγατρική ομάδα της Αθλέτικ του Μπιλμπάο, την οποία ονόμασαν Αθλέτικ της Μαδρίτης. Οι δυο σύλλογοι δεν μπορούσαν – σύμφωνα με το επίσημο καταστατικό – να τεθούν αντιμέτωπες, αφού θεωρούνταν στην ουσία ένας σύλλογος. Στις 2 Μαΐου της ίδιας χρονιάς, η Αθλέτικ Μαδρίτης έδωσε το πρώτο της παιχνίδι με αντιπάλους τα μέλη της, ενώ διαιτήτευσε ο ταμίας του συλλόγου.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Το πρώτο εσκούδο της Ατλέτικο Μαδρίτης. Χρησιμοποιήθηκε από το 1903 μέχρι το 1911.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο πρόεδρος της ομάδας Εδουάρδο ντε Άτσα, συνέταξε ένα καινούργιο καταστατικό, με σκοπό την «απελευθέρωση» της Αθλέτικ Μαδρίτης από την σχέση εξάρτησης που υπήρχε με την Μπιλμπάο. Έτσι, στις 20 Φεβρουαρίου του 1907 η Αθλέτικ Μαδρίτης ανακυρήχθηκε νόμιμα για πρώτη φορά ανεξάρτητη αθλητική ένωση και γύρισε σελίδα στην ποδοσφαιρική της ιστορία. Χρειάστηκε να περάσουν άλλα 40 χρόνια για να φύγει και το «Θ» από το όνομα του συλλόγου, ο οποίος από τον Ιανουάριο του 1947 και μετά, ονομάζεται πλέον Ατλέτικο και όχι Αθλέτικ.

2. Η ΦΑΝΕΛΑ, ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΑΠΟ ΤΟ BLACKBURN ΣΤΟ SOUTHAMPTON

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Η εξέλιξη της φανέλας της Ατλέτικο Μαδρίτης από το 1903 μέχρι και σήμερα.

Αρχικά οι φανέλες της Ατλέτικο ήταν μπλέ άσπρες (με κάθετες πλατιές ρίγες) με μαύρα σορτσάκια και κάλτσες, ίδιες με τις αντίστοιχες της Μπιλμπάο (η οποία αγόραζε τις εμφανίσεις από την ομάδα της Μπλάκμπερν Ρόβερς στη Βρετανία). Σε ένα από τα ταξίδια που έκανε ένας αντιπρόσωπος της Αθλέτικ Μπιλμπάο με το καράβι στο νότιο μέρος της Αγγλίας για να αγοράσει καινούργιες εμφανίσεις, δεν κατάφερε να βρει τις συνηθισμένες της Μπλάκμπερν και έτσι γύρισε πίσω στο Μπιλμπάο φέρνοντας μαζί του αυτές της Σαουθάμπτον, εμφανίσεις που τελικά υιοθέτησε η Αθλέτικ Μπιλμπάο εξ ολοκλήρου.

Από τους Βάσκους τις αγόρασε με τη σειρά του για λογαριασμό της Ατλέτικο Μαδρίτης λίγο καιρό αργότερα ο Χουάν Ελορδούι, παίκτης και διοικητικός παράγοντας των Μαδριλένων και έτσι φτάσαμε στα σημερινά χρώματα της ομάδας, το κόκκινο δηλαδή και το μπλε.

3. ΔΙΕΤΙΑ 1960/61, ΟΙ ΔΥΟ "ΙΕΡΕΣ ΚΟΥΠΕΣ"

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Η Κυπελλούχος ομάδα της Ατλέτικο τη σεζόν 1960/61.

Όποιον οπαδό της Ατλέτικο και αν ρωτήσετε να σας πει ποιός είναι ο πιο μεγάλος τίτλος που έχει κατακτήσει η ομάδα του σε όλη της την ιστορία, δεν θα αναφερθεί ούτε στο κύπελλο Κυπελλούχων, ούτε στο Διηπειρωτικό, ούτε καν στο μοναδικό νταμπλ που κερδήθηκε το 1996, αλλά ούτε και στη σωρεία των τίτλων της τελευταίας διετίας. Όλοι οι «Ατλέτικος» με μια φωνή θα σας μιλήσουν για τα δυο συνεχόμενα κύπελλα Ισπανίας που κατέκτησε η ομάδα τους το 1960 και το 1961 απέναντι στην συμπολίτισσα Ρεάλ Μαδρίτης, αμφότερα μέσα στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου"! Στον τελικό του 1960 οι «ροχιμπλάνκος» επιβλήθηκαν των «μερένγκες» 3-1, ενώ την επόμενη χρονιά το τελικό αποτέλεσμα ήταν 3-2.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Η αποστολή της Ατλέτικο που κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης το 1962.

Οι δυο αυτές κούπες όπως ήταν φυσικό ξεσήκωσαν θύελλα ενθουσιασμού στις τάξεις των φίλων της Ατλέτι και ονομάστηκαν «sagradas», δηλαδή ιερές! Ένα χρόνο αργότερα, οι «ροχιμπλάνκος» έφτασαν μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Εκεί, στις 10 Μαΐου του 1962 η Ατλέτικο αντιμετώπισε την Φιορεντίνα και το ματς έληξε ισόπαλο 1-1. Λίγους μήνες αργότερα, στον επαναληπτικό τελικό, τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, οι Ισπανοί διέλυσαν τους Ιταλούς με 3-0 και κατέκτησαν το πρώτο ευρωπαϊκό τους τρόπαιο.

4. ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ερέδια και Μπέκενμπαουερ διεκδικούν τη μπάλα, ενώ πίσω διακρίνεται ο Λουίς Αραγονές. Από τον δεύτερο τελικό του Πρωταθλητριών της σεζόν 1973/74, τον οποίο η Ατλέτικο έχασε με 4-0 από την Μπάγερν (17/5/1974)

Στις 15 Μαΐου του 1974 η Ατλέτικο αντιμετώπισε στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών την Μπάγερν Μονάχου. Το παιχνίδι τελείωσε στην κανονική του διάρκεια ισόπαλο χωρίς τέρματα. Στην παράταση ο Λουίς Αραγονές με απ’ευθείας εκτέλεση φάουλ έβαλε μπροστά στο σκορ τους «ροχιμπλάνκος», αλλά εκεί που τα πανηγύρια στον ισπανικό πάγκο είχαν ήδη αρχίσει, τριάντα μόλις δευτερόλεπτα πριν τη λήξη του έξτρα χρόνου, ο Σβάρτσενμπεκ με ένα μακρινό σουτ ισοφάρισε και έφερε το ματς στα ίσια. Σύμφωνα με τον κανονισμό της εποχής ο τίτλος κρίθηκε δυο μέρες αργότερα σε επαναληπτικό παιχνίδι, όπου οι Ισπανοί τελείως απογοητευμένοι από την αναπάντεχη εξέλιξη του πρώτου τελικού παραδόθηκαν άνευ όρων στη γερμανική μηχανή χάνοντας 4-0.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Οι παίκτες της Ατλέτικο πανηγυρίζουν την κατάκτηση του Διηπειρωτικού Κυπέλλου το 1974.

Η Μπάγερν αρνήθηκε στη συνέχεια να παίξει το Διηπειρωτικό κύπελλο και τη θέση της πήρε η φιναλίστ Ατλέτικο αντιμετωπίζοντας την αργεντίνικη Ιντεπεντιέντε σε διπλά παιχνίδια. Στο πρώτο, στο Μπουένος Άιρες, οι γηπεδούχοι νίκησαν με 1-0, στον επαναληπτικό όμως (στις 10 Απριλίου του 1975) στη Μαδρίτη, οι «ροχιμπλάνκος» νίκησαν 2-0 και κράτησαν το βαρύτιμο έπαθλο στο μουσείο τους. Έτσι η Ατλέτικο Μαδρίτης είναι η μοναδική ευρωπαϊκή ομάδα στην ιστορία που έχει κατακτήσει το Διηπειρωτικό κύπελλο χωρίς να έχει κατακτήσει πριν το κύπελλο Πρωταθλητριών.

5. LUIS ARAGONÉS, Ο "ΣΟΦΟΣ ΤΗΣ ΟΡΤΑΛΕΘΑ"

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ο Λουίς Αραγονές αγωνίστηκε επί μια δεκαετία στην Ατλέτικο πετυχαίνοντας 173 τέρματα.

Ο συγχωρεμένος Λουίς Αραγονές, πρώην εκλέκτορας της Εθνικής Ισπανίας και πρωταθλητής Ευρώπης με τη "furia roja", είναι ο άνθρωπος που συνέδεσε την καριέρα του – είτε ως προπονητής είτε ως παίκτης – περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο με την Ατλέτικο Μαδρίτης, τουλάχιστον μεταπολεμικά. Ο «Sabio de Hortaleza», όπως ήταν το παρατσούκλι του, καθοδήγησε τους «ροχιμπλάνκος» από τον πάγκο σε 407 παιχνίδια (σε τέσσερις διαφορετικές περιόδους) κατέχοντας το απόλυτο ρεκόρ στον μαδριλένικο σύλλογο. Σε αυτά τα 407 ματς η Ατλέτικο έχει πετύχει 194 νίκες, 96 ισοπαλίες και 117 ήττες, έχοντας συνολικό συντελεστή τερμάτων 645 υπέρ και 477 κατά.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ο Λουίς Αραγονές μαζί με τον Χοακίν Πεϊρό, προπονητή της δεύτερης ομάδας της Ατλέτικο (1984)

Ο Αραγονές, στη δεκαετία που αγωνίστηκε ως παίκτης με τα χρώματα της Ατλέτικο στη θέση του επιθετικού (1964-1975), σημείωσε 173 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο παίκτη στην ιστορία του συλλόγου. Ο δον Λουίς κέρδισε σχεδόν όλους τους τίτλους της πλούσιας καριέρας του με τους "ροχιμπλάνκος": 3 πρωταθλήματα (1966, 1970, 1973) και 2 κύπελλα Ισπανίας (1965 & 1972) ως παίκτης και 1 πρωτάθλημα (1977), 3 κύπελλα (1976, 1985, 1992), ένα Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας (1985) και το Διηπειρωτικό Κύπελλο (1974) ως προπονητής. Η ιστορική του φράση "ganar, ganar y ganar" αποτελεί μέχρι και σήμερα το μεγαλύτερο σύνθημα στα χείλη των φίλων της Ατλέτι.

6. ABEL RESINO ΚΑΙ ΤΑ "ΚΑΤΕΒΑΣΜΕΝΑ ΡΟΛΑ"

Ο Αμπέλ Ρεσίνο αγωνίστηκε στην Ατλέτικο Μαδρίτης στη θέση του τερματοφύλακα από το 1986 έως το 1995. Την περίοδο 1990-91 δημιούργησε το απόλυτο ρεκόρ απαραβίαστης εστίας στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος. Όλα άρχισαν στις 25 Νοεμβρίου του 1990 στο παιχνίδι Μαγιόρκα – Ατλέτικο, όταν ο Κλαούντιο των γηπεδούχων σκόραρε στο 31' λεπτό το νικητήριο τέρμα της συνάντησης.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ο Αμπέλ στην εστία της Ατλέτικο Μαδρίτης.

Από εκείνο το γκολ και μετά, ο Αμπέλ κράτησε ανέπαφη την εστία του για 14 συνεχόμενους αγώνες της Πριμέρα Ντιβισιόν. Τελικά, στις 17 Μαρτίου 1991, στο ματς Ατλέτικο – Σπόρτινγκ Χιχόν, στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου, ο Λουίς Ενρίκε κατάφερε να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα του Αμπέλ, σταματώντας έτσι την επίδοση του γκολκίπερ της Ατλέτικο στα 1275 λεπτά, πανευρωπαϊκό ρεκόρ για την εποχή (το κατέρριψε το 2009 ο Φαν ντερ Σαρ).

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ο Αμπέλ Ρεσίνο πέρασε και από τον πάγκο της Ατλέτικο το 2009. Εδώ, με τον Ούγκο Σάντσες.

Ο Ρεσίνο, εκτός από ρέκορντμαν του ισπανικού πρωταθλήματος, κατέχει και την δέκατη θέση στην σχετική λίστα όλων των πρωταθλημάτων πρώτης κατηγορίας παγκοσμίως. Το 90-91 κέρδισε το βραβείο "Zamora" που απονέμεται στο τέλος κάθε περιόδου στον καλύτερο τερματοφύλακα της Λίγκας, δεχόμενος μόλις 17 γκολ σε 33 ματς, έναν μέσο όρο δηλαδή 0,51 τερμάτων ανά αγώνα, που αποτελεί και την δεύτερη καλύτερη επίδοση στην ιστορία της Πριμέρα Ντιβισιόν.

7. RAÚL GONZÁLEZ, Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΣ "ΜΙΣΤΕΡ ΓΚΟΛ"

Είναι ευρέως γνωστό ότι ο πρώην μεγάλος σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης και της Εθνικής Ισπανίας, Ραούλ, ξεκίνησε από τα τσικό της Ατλέτικο. Ο μικρός Ραούλ έζησε τα παιδικά του χρόνια στην υποβαθμισμένη περιοχή της Μαδρίτης, Σαν Κριστόμπαλ ντε λος Άνχελες και ο πατέρας του – φανατικός οπαδός της Ατλέτικο – τον έγραψε στα παιδικά τμήματα των "ροχιμπλάνκος" σε ηλικία 13 χρόνων. Εκεί ο πιτσιρικάς ξεδίπλωσε το ταλέντο του και γρήγορα έγινε αρχηγός της ομάδας U15 η οποία κατέκτησε τον τίτλο στο αντίστοιχο πρωτάθλημα Ισπανίας του 1992 με – κρατηθείτε – 22 νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια (συντελεστής τερμάτων 264 υπέρ και μόλις ένα κατά).

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ο Ραούλ Γκονθάλεθ σε ηλικία 15 ετών με τη φανέλα της Ατλέτικο, καθιστός, ακριβώς μπροστά από τον Χεσούς Χιλ (1992)

Ο Ραούλ ανακηρύχτηκε πρώτος σκόρερ με 55 γκολ και όλα έδειχναν πως πολύ σύντομα θα περνούσε στην πρώτη ομάδα της Ατλέτικο. Η απόφαση όμως του προέδρου του συλλόγου Χεσούς Χιλ να καταργήσει την επόμενη χρονιά τις ακαδημίες για να εξοικονομήσει χρήματα, άφησε τον νεαρό επιθετικό χωρίς ομάδα και τα λαγωνικά της Ρεάλ τον άρπαξαν και τον έντυσαν αμέσως στα λευκά. Από τότε ο Ραούλ έγινε το μαύρο πρόβατο για τους οπαδούς της Ατλέτικο και κάθε φορά που πατούσε το πόδι του στο «Βιθέντε Καλντερόν», το ξεφώνημα ήταν δεδομένο!

8. ΤΟ ΝΤΑΜΠΛ ΤΟΥ '96 ΚΑΙ Η ΤΡΕΛΑ ΤΟΥ ΧΕΣΟΥΣ ΧΙΛ

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ο Τσόλο Σιμεόνε με το Κύπελλο της χρονιάς του νταμπλ.

Η περίοδος 1995-96 είναι χωρίς αμφιβολία μια από τις πλέον σημαντικές στην ιστορία της Ατλέτικο, αφού η ομάδα της Μαδρίτης κατάφερε για πρώτη φορά (και μοναδική μέχρι σήμερα) να κατακτήσει το νταμπλ στην Ισπανία. Με πρόεδρο τον εκκεντρικό Χεσούς Χιλ και προπονητή τον Ράντομιρ Άντιτς, οι "ροχιμπλάνκος" πραγματοποίησαν μια ονειρεμένη χρονιά. Στις 10 Απριλίου του ’96 στην "Ρομαρέδα" της Σαραγόσα, ο "δικός μας" Πάντιτς έκρινε την κυπελλούχο Ισπανίας, αφού σημείωσε με κεφαλιά το μοναδικό γκολ του τελικού απέναντι στην Μπαρτσελόνα.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ο Χεσούς Χιλ και ο Ράντομιρ Άντιτς πάνω στην άμαξα στη φιέστα για το νταμπλ του 1996.

Ενάμιση μήνα αργότερα, στις 25 Μαΐου, η Ατλέτικο νίκησε 2-0 την Αλμπαθέτε στην τελευταία αγωνιστική και στέφθηκε πρωταθλήτρια στέλνοντας δεκάδες χιλιάδες φίλους της στο συντριβάνι του Ποσειδώνα (Neptuno), εκεί όπου παραδοσιακά εορτάζονται οι επιτυχίες των "ροχιμπλάνκος". Ήταν τόσο μεγάλη η χαρά του Χεσούς Χιλ για τον διπλό θρίαμβο της ομάδας του, που σχεδίασε κάτι μοναδικό. Μια μεγαλειώδη παρέλαση στο κέντρο της Μαδρίτης για να εορταστεί η κατάκτηση του "Doblete" από όλους τους φίλους της Ατλέτικο.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ο Πάντιτς υπήρξε ο μεγάλος πρωταγωνιστής της κατάκτησης του νταμπλ τη σεζόν 1995/96.

Και επειδή η τρέλα δεν πάει στα βουνά, ο αθεόφοβος Χιλ ήρθε σε μυστική συμφωνία με τον Ζωολογικό κήπο της Μαδρίτης για να νοικιάσει (και φυσικά να πάρουν μέρος στην παρέλαση) τους ελέφαντες. Κάποιος όμως υπάλληλος του Ζωολογικού πήρε χαμπάρι τι ετοιμαζόταν να παιχτεί και προειδοποίησε την αστυνομία για τον – προφανή – κίνδυνο που θα αποτελούσαν τα συμπαθή παχύδερμα στους δρόμους της Μαδρίτης. Οι αστυνομικοί επανέφεραν τον Χιλ στα λογικά του και τοποθέτησαν 24ωρες φρουρές έξω από τον Κήπο γιατί δεν είχαν την παραμικρή εμπιστοσύνη στον πρόεδρο της Ατλέτικο.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Η πομπή της Ατλέτικο φτάνει στο συντριβάνι του Ποσειδώνα.

Ο Χιλ τελείως απτόητος, δεν το έβαλε κάτω. Αφού δεν μπόρεσε να κάνει την παρέλαση με άγρια ζώα, νοίκιασε άμαξες με άλογα για όλη την ομάδα και πήρε σβάρνα το κέντρο της ισπανικής πρωτεύουσας μέσα από ένα τεράστιο πλήθος που παραληρούσε και αποθέωνε αυτόν και τους παίκτες. Η τεράστια πομπή πέρασε από τον Ποσειδώνα, συνέχισε μέχρι τον Καθεδρικό ναό της Μαδρίτης, όπου ο Χιλ παρέδωσε τα δυο τρόπαια στην Θεοτόκο Παρθένο με αντάλλαγμα την ευλογία του αρχιεπισκόπου (μεταξύ μας τη χρειαζόταν!) και τερμάτισε σε ένα κατάμεστο «Βιθέντε Καλντερόν» με μια είσοδο που θύμισε επιστροφή του Καίσαρα από κατακτητικούς πολέμους.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Η ομάδα που κατέκτησε το νταμπλ την περίοδο 1995-96. Μπροστά δεξιά ο δικός μας Μιλίνκο Πάντιτς, μπροστά αριστερά ο Τσόλο Σιμεόνε.

Για την ιστορία, την ομάδα του νταμπλ αποτέλεσαν οι: Μολίνα, Χέλι, Λόπεθ, Σάντι, Σολοθάμπαλ, Τόνι, Τομάς, Σιμεόνε, Πάντιτς, Φρεσνεδόσο, Μπιθκαΐνο, Καμινέρο, Ντάνι, Πίρι, Μπιατζίνι, Κίκο, Πένεφ, Κορέα και Χουάν Κάρλος, υπό την καθοδήγηση του Ράντομιρ Άντιτς.

9. ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ, ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ

Η ποδοσφαιρική ιστορία της Ατλέτικο είναι μια διαρκής παρέλαση αστέρων, τόσο μέσα στο γήπεδο όσο και έξω από αυτό. Μεγάλοι παίκτες και εξίσου φημισμένοι προπονητές συνθέτουν ένα αθλητικό μωσαϊκό αντάξιο ενός μεγάλου συλλόγου όπως η Ατλέτικο Μαδρίτης. Σας δίνουμε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα:

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ο Ράντομιρ Άντιτς υπήρξε ο αρχιτέκτονας της ομάδας του νταμπλ.

Προπονητές: Ρικάρντο Θαμόρα (1939-1946), Ελένιο Ερέρα (1949-1953), Λουίς Αραγονές (1974-1980, 1982-1987, 1991-1993, 2001-2003), Σέσαρ Λουίς Μενότι (1987-1988), Ρον Άτκινσον (1988-1989), Χαβιέρ Κλεμέντε (1989-1990), Τόμισλαβ Ίβιτς (1990-1991), Ράντομιρ Άντιτς (1996-1998, 1999, 2000), Αρίγκο Σάκι (1998-1999), Κλαούντιο Ρανιέρι (1999-2000), Κάρλος Μπιάνκι (2005). Κίκε Σάντσεθ Φλόρες (2009-2011) Ντιέγο Σιμεόνε (2011- ).

Παίκτες: Αλεμάο, Ντιρσέου, Βαβά, Λούμπο Πένεφ, Μπερντ Σούστερ, Ντεμέτριο Αλμπερτίνι, Κρίστιαν Βιέρι, Ούγκο Σάντσες, Πάουλο Φούτρε, Ιγκόρ Ντομπροβόλσκι, Ματέγια Κέζμαν, Μιλίνκο Πάντιτς, Ντιέγκο Σιμεόνε, Σέρτζι Μπαρχουάν, Μάρκος Αλόνσο, Κίκο Ναρβάεθ, Ρομπέρτο Λόπεθ Ουφάρτε, Χούλιο Σαλίνας, Χαβιέρ Ιρουρέτα, Χοσέ Λουίς Καμινέρο, Λουίς Αραγονές, Βλαντιμίρ Γιούγκοβιτς, Φερνάντο Τόρες, Ντιέγκο Φορλάν, Σέρχιο Αγκουέρο, Ρανταμέλ Φαλκάο, Νταβίδ Βίγια, Ντιέγκο Κόστα, Τιμπό Κουρτουά.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ο Πορτογάλος Πάουλο Φούτρε έγραψε μεγάλη ιστορία στην Ατλέτικο Μαδρίτης.

Δέκα φορές παίκτες της Ατλέτικο Μαδρίτης έχουν κατακτήσει το βραβείο "Pichichi" που απονέμεται στο τέλος κάθε περιόδου στον πρώτο σκόρερ του Ισπανικού πρωταθλήματος. Τα πιο γνωστά "πολυβόλα" στην ιστορία των "ροχιμπλάνκος" είναι οι:

- José Eulogio Gárate (Χοσέ Εουλόχιο Γκάρατε). Ο Ισπανοαργεντίνος στράικερ κατέκτησε τρεις συνεχόμενες φορές (1969, 1970 και 1971) τον τίτλο του πρώτου σκόρερ, ποτέ όμως μόνος του. Την πρώτη χρονιά είχε τον ίδιο αριθμό τερμάτων (14) με τον Αμάνθιο της Ρεάλ, την επόμενη χρονιά (16 γκολ) μοιράστηκε το τρόπαιο πάλι με τον Αμάνθιο αλλά και με τον συμπαίκτη του, Λουίς Αραγονές και την τρίτη φορά (17 γκολ) με τον Ρεσάκ της Μπαρτσελόνα.

- Luis Aragonés (Λουίς Αραγονές). Ο σημερινός προπονητής της Ισπανίας πήρε το βραβείο το 1970 σημειώνοντας 16 γκολ, όσα και οι Γκάρατε και Ρεσάκ όπως είδαμε πιο πάνω.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Ο Μεξικανός Ούγκο Σάντσες πανηγυρίζει ένα γκολ του με την τούμπα-σήμα κατατεθέν του, φορώντας τη φανέλα της Ατλέτικο.

- Hugo Sánchez (Ούγκο Σάντσες). Ο Μεξικάνος σταρ που δοξάστηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης, πρόλαβε στο σύντομο πέρασμά του από τον Μανθανάρες να χριστεί πρώτος σκόρερ το 1985 με 19 γκολ.

- Christian Vieri (Κριστιάν Βιέρι). Ο Ιταλός στράικερ είναι ο προτελευταίος παίκτης της Ατλέτικο που αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Το πέτυχε το 1998 με 24 τέρματα.

- Diego Forlán (Ντιέγκο Φορλάν). Ο Αργεντίνος ξεπέρασε τον Σαμουέλ Ετό στην τελική ευθεία της σεζόν 2008/09 και με 32 τέρματα πήρε τον τίτλο του "Pichichi".

10. ΤΑ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Το παρατσούκλι "Ινδιάνοι" είναι το αγαπημένο των φίλων της Ατλέτικο.

Όπως κάθε ομάδα, έτσι και η Ατλέτικο έχει τα παρατσούκλια της. Τέσσερα είναι τα γνωστότερα:

- Atleti (Ατλέτι). Πρόκειται για απλό υποκοριστικό του Ατλέτικο.

- Rojiblancos (Ροχιμπλάνκος). Από τα χρώματα της φανέλας που στα ισπανικά είναι ρόχο (κόκκινο) και μπλάνκο (λευκό).

- Colchoneros (Κολτσονέρος). Κολτσόν στα ισπανικά είναι το στρώμα. Στην προπολεμική Ισπανία τα στρώματα ήταν καλυμμένα με ένα ύφασμα που στην άκρη του είχε κόκκινη και λευκή μπορντούρα. Έτσι το 1911, όταν υιοθετήθηκε για πρώτη φορά η ερυθρόλευκη εμφάνιση στις φανέλες της Ατλέτικο, οι αντίπαλοι φώναζαν κοροϊδευτικά στους παίκτες «κολτσονέρος», δηλαδή στρωματάδες.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

"Ίντιος" της Ατλέτικο μαζί με φίλαθλους της Ρεάλ πριν τον φετινό τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.

- Indios (Ίντιος). Σημαίνει Ινδιάνοι. Όταν χτιζόταν το Βιθέντε Καλντερόν, όσοι περνούσαν έξω από το εργοτάξιο το οποίο βρισκόταν ακριβώς δίπλα στον ποταμό Μανθανάρες, έκαναν πλάκα στους εργάτες αποκαλώντας τους Ίντιος, ακριβώς λόγω της συνήθειας των Ινδιάνων να χτίζουν τα χωριά τους δίπλα σε ποτάμια. Από κει η καζούρα πέρασε στους φίλους της Ατλέτικο, οι οποίοι την υιοθέτησαν και σήμερα είναι το πιο αγαπημένο τους παρατσούκλι.

11. Η ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΡΑ & ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΣΙΜΕΟΝΕ

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Η Ατλέτικο κέρδισε πέρυσι το δέκατο πρωτάθλημα της ιστορίας της.

Τον Δεκέμβριο του 2011 ο Τσόλο Σιμεόνε ανέλαβε τον πάγκο της Ατλέτικο και από εκείνη τη μέρα άλλαξαν τα πάντα στον Μανθανάρες. Η ομάδα βρήκε την χαμένη της αυτοπεποίθηση, χτίστηκε ξανά από τον Αργεντίνο τόσο τακτικά όσο και ψυχολογικά και (όχι και τόσο) ξαφνικά άρχισε να βρέχει τίτλους! Πρώτα ήρθε το Europa League με το εκπληκτικό 3-0 επί της "μαμάς" Αθλέτικ (2011/12) και ακολούθησαν το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ του 2012 (4-1 την Τσέλσι!), το Κύπελλο Ισπανίας του 2012/13 με το 1-2 επί της Ρεάλ Μαδρίτης στην παράταση μέσα στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου", το πρωτάθλημα της περασμένης σεζόν με τον "τελικό" του "Καμπ Νόου" και το ισπανικό Σούπερ Καπ πριν λίγες εβδομάδες ξανά απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Μια "ενδεκάδα" Ατλέτικο!

Οι φίλαθλοι της Ατλέτικο δεν ξεχνούν την ιστορία τους. Εδώ, ο Λουίς Αραγονές "παρών" στο "Βιθέντε Καλντερόν" την επόμενη του θανάτου του (2/2/2014)

Είκοσι δευτερόλεπτα νωρίτερα αν είχε σφυρίξει ο Κούιπερς στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, το βράδυ της 24ης Μαΐου στο "Ντα Λουζ" της Λισαβόνας, η Ατλέτικο του Σιμεόνε θα είχε φύγει από την Πορτογαλία έχοντας στις αποσκευές της την κούπα με τα μεγάλα αυτιά για πρώτη φορά στην ιστορία της, όμως το γκολ του Σέρχιο Ράμος της στέρησε έναν θρίαμβο που μετά από κάθε πρόκριση φάνταζε ως ένα όνειρο, το οποίο πάντως οι παίκτες του Τσόλο φρόντισαν να κάνουν πραγματικότητα, πριν μετατραπεί σε εφιάλτη στην παράταση. Από τη δόξα στο δράμα η απόσταση αποδείχτηκε πολύ μικρή, δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι για να το διεκδικήσεις, πρέπει να είσαι παρών. Και η Ατλέτικο δείχνει να είναι πλέον πιστή και ακριβής στα ραντεβού της...

Πηγές: clubatleticodemadrid.com, As, Marca, lfp.es

Βίντεο: Ο ύμνος της Ατλέτικο Μαδρίτης

Βίντεο: Οι σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία της Ατλέτικο Μαδρίτης

Βίντεο: Το πρωτάθλημα της χρονιάς του νταμπλ (1995/96)

Βίντεο: Ο τελικός του Κυπέλλου τη χρονιά του νταμπλ (1995/96)

Βίντεο: Ο πρώτος τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ανάμεσα στην Ατλέτικο και την Μπάγερν Μονάχου (15/5/1974)

Βίντεο: Ο "τελικός" του "Καμπ Νόου", στον οποίο η Ατλέτικο κέρδισε το δέκατο πρωτάθλημα της ιστορίας της (17/5/2014)

TAGS CHAMPIONS LEAGUE
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ