ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Το μπριτζ σε προκαλεί να το γνωρίσεις

Το μπριτζ σε προκαλεί να το γνωρίσεις
24MEDIA / WATKINSON

Το Sport24.gr σας παρουσιάζει ορισμένα από τα μέλη της Εθνικής ομάδας Μπριτζ και εκείνα με τη σειρά τους σας προσκαλούν να γνωρίσετε ένα ταχέως αναπτυσσόμενο άθλημα.

Πολλοί όταν ακούν για μπριτζ στο μυαλό τους έρχεται αμέσως ένα παιχνίδι με χαρτιά. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι και θα το καταλάβετε διαβάζοντας το συγκεκριμένο θέμα. Λίγο προτού πετάξουν για την Οστάνδη για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, το Sport24.gr επισκέφτηκε τα μέλη της Εθνικής ομάδας του Μπριτζ και θα προσπαθήσει να σας βάλει λίγο στο κλίμα.

Το ραντεβού μας δόθηκε σε έναν ολοκαίνουριο και πανέμορφο χώρο στην Κηφισιά. Το Mentererum είναι το νέο "σπίτι" των "πνευματικών παιχνιδιών" και εκεί μπορεί κανείς είτε να μάθει είτε να πάει να παίξει σκάκι ή φυσικά Μπριτζ. Τι είναι όμως το Μπριτζ;

Το μπριτζ σε προκαλεί να το γνωρίσεις
24MEDIA / WATKINSON

* Ο εντυπωσιακός χώρος του Mentererum στην Κηφισιά

Με μία σύντομη περιγραφή θα αναφέρουμε ότι παίζεται με μια τράπουλα 52 φύλλων (αφαιρέστε τους jokers) και τέσσερα άτομα που κάθονται σε ένα τετράγωνo τραπέζι. Οι παίκτες κάθονται ο ένας απέναντι από τον άλλον διαμορφώνοντας, ανά ζεύγος, μια συνεργατική ομάδα. Παίρνουν μάλιστα τα ονόματα των σημείων του ορίζοντα. Ο Βορράς είναι συμπαίκτης με τον Νότο και η Ανατολή με τη Δύση. Κάθε ζεύγος προσπαθεί να κερδίσει (ή να πάρει) όσο το δυνατόν περισσότερες "λεβέ" (στην πρέφα και σε άλλα παιγνίδια λέγονται μπάζες). Αυτά για να έχετε μία εικόνα για το τι πραγματεύεται το κείμενο.

Πάμε όμως στους πραγματικούς πρωταγωνιστές. Ποιος θα μπορούσε να είναι καταλληλότερος για να μας μιλήσει για τον Μπριτζ από τον παίκτη που έχει συνδέσει το όνομα του με τις δύο μεγαλύτερες επιτυχίες της χώρας μας. Ο λόγος για τον Ντίνο Δοξιάδη ο οποίος σήμερα είναι μέλος της Εθνικής ομάδας στην κατηγορία Όπεν και παράλληλα προπονητής των Νέων.

Το 2010 στην Οπατίγια της Κροατίας και με συμπαίκτη τον Βασίλη Βρούστη κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο σ το 10ο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ζευγών Νέων. Η δεύτερη σημαντική διάκριση ήρθε το καλοκαίρι του 2017 όταν ο Ντίνος Δοξιάδης μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής αποστολής (Πέτρος Ρούσσος, Κώστας Κοντομήτρος, Τάσος Κουκουσέλης, Άρης Φίλιος, Γιάνκος Παπακυριακόπουλος) ανεβαίνουν στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στο 8ο Πανευρωπαϊκό Ανοιχτό Πρωτάθλημα Μπριτζ στο Μοντεκατίνι.

Πως ξεκίνησε όμως την ενασχόληση του με το μπριτζ αφού δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στη χώρα μας. "Έπαιζε η μητέρα μου και εγώ ξεκίνησα από τα 13μου την ενασχόληση μου με το συγκεκριμένο άθλημα. Θεωρώ ότι είναι μία σχετικά καλή ηλικία για να ξεκινήσει κάποιος να ασχολείται με το Μπριτζ σε αντίθεση με άλλα πνευματικά σπορ όπως είναι το σκάκι" μας είπε ο Ντίνος Δοξιάδης και όπως θα καταλάβετε παρακάτω λίγο έως πολύ όλοι έτσι ξεκίνησαν.

Το μπριτζ σε προκαλεί να το γνωρίσεις
24MEDIA / WATKINSON

* Ο Ντίνος Δοξιάδης έχει συνδέσει το όνομα του με τις δύο μεγαλύτερες επιτυχίες

Πόσο εύκολο είναι όμως να ασχοληθεί κάποιος με το Μπριτζ; "Δεν θα έλεγα ότι θα είναι εύκολο αφού χρειάζεται να ασχοληθεί κάποιος αρκετά με αυτό. Χρειάζεται να αποκτήσει κάποιος εξοικείωση με όλους τους κανονισμούς , κάτι που προϋποθέτει αρκετή ενασχόληση και σε δεύτερο επίπεδο πρέπει να αποκτήσεις έναν κώδικα επικοινωνίας με τον συμπαίκτη σου το οποίο επίσης χρειάζεται χρόνο. Στην αρχή είναι μία χρονοβόρα διαδικασία και στη συνέχεια όλα έρχονται με την τριβή και την εξάσκηση με το παιχνίδι" τόνισε ο Ντίνος Δοξιάδης.

Τι χρειάζεται όμως κάποιος για να γίνει καλός στο Μπριτζ; " Δεν υπάρχει μόνο ένα χαρακτηριστικό που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Το βασικό γνώρισμα των καλών παικτών είναι η αναλυτική σκέψη. Βέβαια, υπάρχουν και εκείνοι που λειτουργούν με το ένστικτο. Πολλές φορές αυτοί είναι που έχουν και μεγαλύτερη φαντασία στις επιλογές και στις κινήσεις τους".

Καλά είναι όλα αυτά αλλά το να φέρει διακρίσεις στη χώρα μας στο μπριτζ είναι εξαιρετικά δύσκολο αφού ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και στο εξωτερικό πολλοί παίκτες ασχολούνται επαγγελματικά και ζουν μόνο από αυτό! Τι συμβαίνει στην Ελλάδα; "Το να ανταγωνίζεσαι επαγγελματίες παίκτες είναι εξαιρετικά δύσκολο. Σε κάθε διεθνή διοργάνωση παίζεις κόντρα σε επαγγελματίες. Το πιο δύσκολο απ’ όλα είναι να τους ανταγωνιστείς στη διάρκεια. Τα τουρνουά που παίζουμε είναι μεγάλα. Παίζουμε επί 10-11 μέρες και οι αγώνες καθημερινά από οκτώ μέχρι δέκα ώρες τη μέρα".

Στοχεύουμε στην ανάπτυξη των πνευματικών αθλημάτων

Πως ήρθαν όμως αυτές οι επιτυχίες μέσα από αυτές τις δυσκολίες: "Μπορεί το μπριτζ να μη βασίζεται στην τύχη, τουλάχιστον έτσι πιστεύω εγώ, όμως στην προκειμένη περίπτωση θεωρώ ότι ήμασταν τυχεροί. Δημιουργήθηκε μια φουρνιά από το πουθενά, χωρίς να υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, οι οποίοι μεγαλώσαμε μαζί, βελτιωθήκαμε και φτάσαμε στο σημείο να διεκδικούμε σημαντικές διακρίσεις".

Οι προηγούμενες επιτυχίες μπορεί να ήρθαν κατά τύχη. Στο μέλλον όμως δεν θα είναι έτσι: «Ήδη, βλέπουμε πολλά νέα παιδιά να ασχολούνται με το μπριτζ. Είμαι προπονητής στην Εθνική Νέων και βλέπω ότι τα παιδιά βελτιώνονται. Μπορεί άμεσα να μην έρθουν οι διακρίσεις, ωστόσο στο μέλλον βλέπουν να έχουμε στις μικρές ηλικιακές κατηγορίες»

Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στο χώρο που μας φιλοξένησε. Το Mentererum είναι κάτι το πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα και αποτελεί το καλύτερο σπίτι του πνευματικού ομίλου. «Ο συγκεκριμένος χώρος φτιάχτηκε για να φέρουμε κοντά το κοινωνικό και το πρωταθλητικό μπριτζ. Μέχρι στιγμής δεν υπήρχε κάποια στέγη για αυτό. Παράλληλα, έχουμε και τον κορυφαίο Έλληνα σκακιστή, Χρήστο Μπανίκα, ο οποίος έχει αναλάβει το κομμάτι που αναλογεί στο σκάκι και έτσι έχουμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα σε ό,τι αφορά τα πνευματικά παιχνίδια. Σαν πνευματικός όμιλος στοχεύουμε τόσο στην ανάπτυξη όσο και στην προώθηση των δύο αυτών αθλημάτων».

Το μπριτζ σε προκαλεί να το γνωρίσεις
24MEDIA / WATKINSON

* Ο Πέτρος Ρούσσος μέλος την Εθνικής ομάδας στην Όπεν κατηγορία

Σε ανάλογο μήκος κύματος ήταν όσα μας είπαν και τα υπόλοιπα μέλη των Εθνικών ομάδων που βρίσκονται στο χώρο. Συγκεκριμένα, είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με δύο ακόμα μέλη της ομάδας των ανδρών, τον Πέτρο Ρούσσο και τον Κώστα Κοντομήτρο, αλλά και τον παίκτη της Εθνικής ομάδας Νέων, Φίλιππο Κρίτσαλη. Ας δούμε όμως τι μας είπαν.

"Εγώ άρχισα να παίζω μεγάλος. Για την ακρίβεια ξεκίνησα στο πρώτο έτος του Πανεπιστημίου. Οι δύο γονείς μου έπαιζαν και μου άρεσε από μικρός, ωστόσο δεν με άφηναν. Ο όρος τους ήταν να μπω πρώτα στο Πανεπιστήμιο και μετά μπορώ να κάνω ότι θέλω. Κάπως έτσι έγινε τελικά και ξεκίνησα την ενασχόληση μου με το συγκεκριμένο σπορ" παραδέχτηκε ο Πέτρος Ρούσσος. Πως όμως παρέμεινε στο Μπριτζ και συνέχισε να ασχολείται με αυτό.

Το Μπριτζ είναι ότι πιο κοντινό υπάρχει στο σκάκι

"Η Ελλάδα δεν ενδεικνύεται για να ασχοληθεί κάποιος με το Μπριτζ σε επαγγελματικό επίπεδο. Η βασική διαφορά είναι τα χρήματα. Στο εξωτερικό οι χορηγοί δίνουν πολλά λεφτά ως έπαθλα και οι αθλητές μπορούν να ζήσουν με αυτά. Δεν χρειάζεται δηλαδή να κάνουν κάτι άλλο. Στην Ελλάδα υπάρχουν 5-10 άτομα που ασχολούνται αποκλειστικά με το Μπριτζ, αλλά και αυτοί το παλεύουν. Μη νομίζεις ότι βγάζουν τρελά λεφτά".

Σε ό,τι αφορά την εικόνα που έχουν περισσότεροι για το Μπριτζ ήταν ξεκάθαρος "Το Μπριτζ είναι ότι πιο κοντινό υπάρχει στο σκάκι. Είναι ένα παιχνίδι με χαρτιά που χρειάζεται πνευματική εξάσκηση. Δεν είναι ένα τζογοπαίχνιδο".

Το μπριτζ σε προκαλεί να το γνωρίσεις
24MEDIA / WATKINSON

* Ο Κώστας Κοντομήτρος

Από την πλευρά του ο Κώστας Κοντομήτρος ενθυμούμενος το πως ξεκίνησε την ενασχόληση του με το Μπριτζ είπε: "Εγώ δεν ξεκίνησα από το Μπριτζ. Το πρώτο πνευματικό άθλημα με το οποίο ασχολήθηκα ήταν το σκάκι, στη συνέχεια πήγα στο Γουΐστ, το οποίο είναι και εκείνο ένα μπαζοπαίχνιδο σαν το Μπριτζ, πριν αποφασίσω να παίξω Μπριτζ. Για την ακρίβεια η σχέση μου με το Μπριτζ εξελίχθηκε τυχαία αφού πρώτα πήγα σε έναν πνευματικό όμιλο και εκεί έμαθα τους κανόνες και έκτοτε ασχολούμαι μόνο με αυτό".

Βέβαια, δεν ήταν πάντοτε όλα ρόδινα. Αφού, οι περισσότεροι όταν τους έλεγε με τι ασχολείται τους φαινόταν περίεργο: "Οι φίλοι μου με κοιτούσαν σαν εξωγήινο. Υπήρχαν φορές που τους έλεγα ότι θα παίξω Μπριτζ μέχρι τις 12 και μετά θα πάω να τους βρω όλοι μου έλεγαν τι πας να κάνεις εκεί με τους παππούδες. Με το καιρό είδαν τις επιτυχίες και τα ταξίδια στο εξωτερικό μπήκαν στον πειρασμό να μάθουν και εκείνοι χωρίς βέβαια επιτυχία. Για να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά με αυτό πρέπει να αφιερώσει αρκετό χρόνο. Δεν είναι ένα απλό χόμπι".

Το Μπριτζ βοηθά στην κοινωνικοποίηση των ανθρώπων

Πολλοί θεωρούν ότι το Μπριτζ είναι ένα ακόμα παιχνίδι με χαρτιά όμως η πραγματικότητα απέχει αρκετά από αυτό: "Έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός αθλήματος. Η πίεση που δέχεσαι σε ένα τουρνουά είναι αντίστοιχη με εκείνη που δέχεται ένας αθλητής στο φινάλε ενός αγώνα". Φυσικά, για να έχει ένα άθλημα και την απαιτούμενη ανάπτυξη πρέπει να έρθουν σε αυτό νέα παιδιά. Σε ποιο σημείο βρισκόμαστε όμως σε αυτό το κομμάτι: " Πραγματικά το τελευταίο διάστημα βλέπουμε ολοένα και περισσότερα παιδιά να ασχολούνται με το Μπριτζ. Στο πρόσφατο τουρνουά που διεξήχθη εδώ είχαμε περισσότερα από 50 παιδιά.

Αυτό είναι και το σημαντικότερο για εμένα. Πρέπει να καταλάβουν οι γονείς ότι το Μπριτζ είναι ένα άθλημα το οποίο βοηθά στην κοινωνικοποίηση των παιδιών. Το έχουμε δει αρκετές φορές παιδιά ή και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που ήταν κλειστά, μέσα από το Μπριτζ βελτιώθηκαν αρκετά σε αυτό το κομμάτι".

Το μπριτζ σε προκαλεί να το γνωρίσεις
24MEDIA / WATKINSON

* Ο βενιαμίν της παρέας, Φίλιππος Κρίτσαλης

Μετά από αυτή την ερώτηση δεν υπήρχε κάποιος καλύτερος να μας μιλήσει από τον Φίλιππο Κρίτσαλη. Μέλος της Εθνικής ομάδας Νέων αποτελεί έναν από τους εκπροσώπους της νέας γενιάς του σπορ, ωστόσο η σχέση του με το άθλημα ξεκίνησε εντελώς τυχαία: ' "Εμένα δεν έπαιζε κάποιος δικός μου άνθρωπος Μπριτζ και όλα ξεκίνησαν από έναν μαθηματικό που είχα. Εκείνος έπαιζε Μπριτζ και διέκρινε κάποια χαρακτηριστικά που είχα και μου πρότεινε να ασχοληθώ με αυτό και έτσι κόλλησα".

Εκείνος πως βλέπει το Μπριτζ και το γεγονός ότι μαθαίνει δίπλα σε ανθρώπους που έχουν φέρει τις μεγαλύτερες επιτυχίες στη χώρα μας: "Κοίταξε, είναι λεπτή η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο παίζω Μπριτζ και του παίζω χαρτιά απλά για να περάσω την ώρα μου. Σίγουρα αυτό είναι κάτι το οποίο χρειάζεται προσοχή. Αμφότερα είναι θεμιτά, όμως σίγουρα ένας καλός παίχτης δεν θέλει να παίζει με κακούς, όπως και ένας κακός δεν θέλει να τα βάλει με καλούς. Είναι σημαντικό άτομα όπως ο Ντίνος και τα υπόλοιπα παιδιά της Εθνικής τα οποία δίνουν πράγματα σε εμάς τους λιγότερους".

Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο Mentererum Mind Sports & Events το οποίο βρίσκεται στην Λεωφόρος Κηφισιάς 283 και εκεί φιλοξενείται ο όμιλος πνευματικών αθλημάτων "Διόνυσος".

Φωτογραφίες: Φραντσέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ