ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

"Είχα ένα σχοινί και μία πέτρα για να φουντάρω ή να κάνω ρεκόρ"

"Είχα ένα σχοινί και μία πέτρα για να φουντάρω ή να κάνω ρεκόρ"

Ο 47χρονος Βολιώτης, Χρόνης Χλίτσιος, μίλησε στο "ΕΘΝΟΣΠΟΡ" για το πώς έφτασε από την κατάθλιψη στον άθλο του παγκοσμίου ρεκόρ των 106 μ. με σκανταλόπετρα και στον στόχο των 24 λεπτών στατικής άπνοιας.

Mία τελευταία ανάσα στην άκρη της κουπαστής. Μία θετική σκέψη, μία σκανταλόπετρα αγκαλιά και ύστερα η γλυκιά κατηφόρα και η λύτρωση στο απέραντο γαλάζιο. Δεν υπάρχει επιστροφή. Ισια κάτω, μέχρι να πιάσεις πάτο. Μόνο τότε ξέρεις πως ανέβηκες στην κορυφή.

Στο σκοτάδι της αβύσσου η ζωή βρίσκει το φως και το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Το σχοινί ξετυλίγεται στα χέρια του κολαουζέρη και μια γλυκιά ευφορία σε παρασέρνει στο «πουθενά». Οσο χάνεσαι στα βάθη, τόσο βρίσκεις τον εαυτό σου. Το μυαλό κάνει εξισώσεις επιβίωσης. Τα μάτια είναι ανοιχτά, τα τύμπανα τρίζουν. Το καμπανάκι χτύπησε, η γλυκιά επιστροφή, η χαλάρωση και μετά σιωπή. Μιλούν τα ρολόγια, τα βυθόμετρα και η καρδιά. Τα υπόλοιπα τα γράφει η Ιστορία...

Ο Βολιώτης, Χρόνης Χλίτσιος, είναι ένας κοινός θνητός που μας ανοίγει δρόμους. Δοκιμάστηκε όταν έπεσε από την κορυφή και έκανε παγκόσμιο ρεκόρ όταν έπιασε πάτο. Από το ζενίθ στο ναδίρ είναι τρία λεπτά δρόμος. Χαράσσει νέα πορεία, διευρύνει τα όριά μας και αποκαλύπτει πως ο καλύτερος σύντροφος του ανθρώπου είναι οι αδυναμίες του. Τα έχασε όλα, σκέφτηκε τα χειρότερα κρατώντας ένα σχοινί και σώθηκε επειδή για σωσίβιο είχε μία... πέτρα.

«Μέχρι το 2012 ήμουν βασιλιάς. Ημουν εργολάβος οικοδομών και η γυναίκα μου εργαζόταν στο Μουσείο Μπενάκη. Μέσα σε λίγους μήνες χάσαμε τα πάντα, μείναμε και οι δύο χωρίς δουλειά. Επαθα κατάθλιψη, κόντευα να τρελαθώ. Δεν είχαμε ούτε τα απαραίτητα. Εβαζα με τον νου μου κακές σκέψεις, κάπνιζα, έπινα, έτρωγα και έφτασα να ζυγίζω 115 κιλά. Μία μέρα βρέθηκα στο υπόγειο και πήρα στα χέρια μου ένα σχοινί 130 μέτρων και μία σκανταλόπετρα που είχα από έναν αγώνα κατάδυσης στην Κάλυμνο. Λέω από μέσα μου “ή φουντάρεις ή κάνεις παγκόσμιο ρεκόρ”. Ετσι ξεκίνησα και ισοφάρισα το παγκόσμιο ρεκόρ» λέει ο 47χρονος σήμερα Χρόνης, ο οποίος μέσα από αρνητικές συγκυρίες καλείται να σηκώσει στις πλάτες του τη μεγάλη παράδοση των καταδύσεων με σκανταλόπετρα.

"Είχα ένα σχοινί και μία πέτρα για να φουντάρω ή να κάνω ρεκόρ"

Πρόκειται για ένα κομμάτι πέτρας (μάρμαρο ή γρανίτης) με στρογγυλεμένες άκρες, που μοιάζει με «σταγόνα». Το βάρος της είναι από 8 έως 14 κιλά. Από την αρχαιότητα τη χρησιμοποιούσαν οι σφουγγαράδες για εργαλείο κατάδυσης. Στη μια άκρη υπάρχει μία τρύπα, στην οποία είναι δεμένο ένα σχοινί. Στη βάρκα, ο κολαουζέρης ξετυλίγει το σχοινί όσο ο δύτης κατεβαίνει. Μόλις εκπληρώσει την αποστολή του, τεντώνει το σχοινί και ο κολαουζέρης τον τραβάει στην επιφάνεια.

ΕΝΑΣ ΘΡΥΛΟΣ

Το πανελλήνιο ρεκόρ κατάδυσης με σκανταλόπετρα το είχε από τις 16 Ιουλίου 1913 ο Στάθης Χατζής από τη Σύμη. Ο «Χατζηστάθης», όπως τον αποκαλούσαν, βούτηξε στην Κάρπαθο σε βάθος 77 μέτρων. Παρέμεινε στον βυθό για 3 λεπτά και 58 δευτερόλεπτα, μέχρι να απελευθερώσει την άγκυρα του ιταλικού θωρηκτού «Ρεγκίνα Μαργαρίτα». Το κατόρθωμά του απέκτησε θρυλικές διαστάσεις λόγω και των δημοσιευμάτων της εποχής. Ο άνθρωπος-υποβρύχιο, ο Αυστριακός Eρμπερτ Νιτς, με 106,2 μέτρα κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ.

Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΟΥ ΜΑΓΙΟΛ

Ο γιατρός Νικόλαος Τρικοίλης ήταν αυτός που αναβίωσε τις καταδύσεις με σκανταλόπετρα. Θεσσαλονικιός, με καταγωγή από την Κάλυμνο, ήταν αυθεντία στις καταδύσεις και γιατρός του θρυλικού Ζακ Μαγιόλ του «Απέραντου γαλάζιου». Ο ξαφνικός χαμός του τον Νοέμβριο του 2016 ήταν ένα σοκ για όλους. «Είχα την τύχη να γνωρίσω τον Τρικοίλη και δημιουργήσαμε σχέση ζωής. Με προσκάλεσε στην Κάρπαθο το καλοκαίρι του 2016. Αγωνίστηκα σε διεθνή αγώνα με στόχο να σπάσω το πανελλήνιο ρεκόρ του Χατζή. Εκανα 81 μ. και αυτό με γέμισε ικανοποίηση. Λίγους μήνες αργότερα, σοκαριστήκαμε με την απώλεια του Τρικοίλη. Το βάρος έπεσε πάνω μας», λέει ο Χλίτσιος και συμπληρώνει:

«Ο Γιάννης Παλάντζας ήταν η ψυχή του κολυμβητικού μαραθωνίου “Σκυλλίας 2017” στη Λίμνη Ευβοίας και εκεί είχα βάλει στόχο να ξεπεράσω το παγκόσμιο ρεκόρ των 106 μ. Ομως τρεις μήνες πριν από τον αγώνα, λόγω πολλών προβλημάτων που αντιμετώπιζα, δεν είχα κάνει καλή προετοιμασία. Είχα μόνο την πέτρα του γιατρού και ένα σχοινί 120 μέτρα. Δεν είχα ούτε σκάφος, ούτε βενζίνες. Με βοήθησαν ο Παύλος Πάνος, ο Βαγγέλης Παπαδόπουλος και η Zeo Tec, και πήγα στο Χόρτο Πηλίου που έχει το βάθος που ήθελα. Στρατολόγησα για κολαουζέρη τον 72χρονο πατέρα μου -ο οποίος πρόσφατα είχε κάνει εγχείρηση προστάτη- αλλά και τον φίλο μου Δημήτρη Μαραγκό. Σε 30 ημέρες έφτασα να κάνω οκτώ βουτιές στα 87 μ. Στην τελευταία προπόνηση πριν από τον αγώνα στη Λίμνη Ευβοίας έκανα 94 μ.».

Η ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΡΕΚΟΡ

Η μεγάλη μέρα στον αγώνα «Σκυλλίας 2017» ήταν στις 26 Αυγούστου. Αξιωματικοί της Μονάδας Υποβρυχίων αποστολών θα κατέγραφαν τις επιδόσεις, δημοσιογράφοι και ειδικοί με χρονόμετρα και βυθόμετρα είχαν πάρει θέση. «Εβαλα δύο alarm στο ρολόι μου, στα 80 μ. και στα 100 μ. Αν άκουγα τον ήχο στα 80 μ. και είχα αέρα στο στόμα μου και τα μάγουλα μου ήταν... τσίτα, τότε όλα θα ήταν πιθανά. Αν άκουγα και το δεύτερο alarm, τότε θα μετρούσα μέχρι το έξι και θα είχα κάνει το ρεκόρ. Ετσι έγινε. Λίγο πριν από τα 100 μ. απώλεσα την τελευταία εξίσωση οξυγόνου και ένιωσα μια δυσάρεστη αίσθηση πόνου στο αυτί μου. Η πίεση ήταν τεράστια.

Μέτρησα δευτερόλεπτα. Σκέφτηκα τότε “γιατρέ, τα καταφέραμε”. Η επιστροφή ήταν... διασκέδαση. Τα ρολόγια έδειξαν βάθος 105,8 μ. σε χρόνο 3 λεπτά και 10 δεύτερα. Χαιρόμουν για την επίδοσή μου, αλλά ήμουν απαρηγόρητος γιατί για λίγα εκατοστά δεν δημιούργησα το δικό μου ρεκόρ. Στεναχωρήθηκα περισσότερο επειδή έχασα τουλάχιστον έξι μέτρα, καθώς το σχοινί λόγω των ρευμάτων έκανε μεγάλη γωνία. Το σημείο εκείνο στον Βόρειο Ευβοϊκό είναι το χειρότερο που έχω βουτήξει. Είναι σκοτεινό και κρύο». Το αντίστοιχο ρεκόρ των γυναικών το σημείωσε την ίδια ημέρα η Ελληνογαλλίδα Τζένα Απόκοτος με 77,5 μέτρα.

ΝΕΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Η επόμενη μεγάλη πρόκληση για τον Χρόνη Χλίτσιο και τους λάτρεις των καταδύσεων θα είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα σκανταλόπετρας, που ορίστηκε να γίνει στον Βόλο τον Αύγουστο του 2018, ενώ στόχος ζωής είναι να γίνει ολυμπιακό άθλημα. «Εχουμε στα χέρια μας μια βαριά κληρονομιά. Θέλουμε τον Αύγουστο να ξεπεράσουμε τις 100 συμμετοχές από όλον τον κόσμο. Οι βουτιές θα γίνουν από την “Aργώ”, που είναι αγκυροβολημένη στο Βόλο. Θέλουμε να προβάλουμε τον αγώνα και την παράδοση χιλιάδων ετών που συνοδεύει τη σκανταλόπετρα. Εχει βρεθεί απεικόνιση σε αρχαίο αγγείο. Είμαστε σε καλό δρόμο για να γίνει ολυμπιακό άθλημα».

"Είχα ένα σχοινί και μία πέτρα για να φουντάρω ή να κάνω ρεκόρ"

Ο ίδιος είναι πτυχιούχος των ΤΕΦΑΑ Θράκης και στο παρελθόν έχει κάνει πόλο, κωπηλασία, βόλεϊ και στίβο. Οπως λέει, οι καταδύσεις είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι. Η προετοιμασία διαφέρει πολύ από τα υπόλοιπα αθλήματα και μπορούν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους όλοι όσοι έχουν θέληση ψυχής. «Κατ' αρχάς, είναι ένα ασφαλές άθλημα. Δεν είχαμε ποτέ κάποιο απρόοπτο. Οι καταδύσεις χρειάζονται προοδευτική επιβάρυνση και αρμονική προετοιμασία σώματος και πνεύματος. Θέλει καλή φυσική κατάσταση, αλλά όχι μυώδη σώματα. Κυνηγάς τα ψυχολογικά σου φράγματα. Κάνεις εξισώσεις με το βάθος, τον χρόνο, τη ταχύτητα, τη θερμοκρασία και τα όριά σου. Το νερό σε αυτά τα βάθη είναι κάτω από 12 βαθμούς Κελσίου. Οι διαφορές είναι μεγάλες και πρέπει να προσαρμόζεις το σώμα σου στην επίδοση».

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΜΕΘΗ

Οσο για τη διατροφή του, παραμένει μια μεγάλη του αδυναμία: «Ως γνήσιος Ελληνας, μου αρέσει πολύ το φαγητό. Τρώω ελάχιστα από Δευτέρα έως Παρασκευή, αλλά το Σαββατοκύριακο τρώω τα πάντα και όσο θέλω. Ετσι, δεν μου λείπει κάτι. Ισως εάν πρόσεχα περισσότερο τη διατροφή μου, να είχα καλύτερες επιδόσεις».

Η ταχύτητα καθόδου υπολογίζεται σε ενάμισι μέτρο ανά δευτερόλεπτο, τα μάτια μένουν ανοιχτά και αυτή είναι η μεγάλη απόλαυση: «Λόγω της πίεσης, είναι σαν να έχεις μεγάλη μυωπία, αλλά αποτυπώνεις μοναδικές εικόνες στο απέραντο γαλάζιο και σε σκοτεινούς γκρεμούς. Μια φορά είχα δει κάτι σκιές κοντά μου. Αρχικά φοβήθηκα, αλλά υπέθεσα πως ήταν δελφίνια. Νιώθεις μεγάλη ευφορία, μια γλυκιά μέθη, νομίζεις πως κατακτάς τον κόσμο. Πλέον, με ακολουθεί η φράση του Γουόλτ Ντίσνεϊ: “Ο,τι ονειρευτείς, μπορείς να το πραγματοποιήσεις”».

Στόχος, το ρεκόρ άπνοιας με 24 λεπτά!

Ο Χρόνης Χλίτσιος ετοιμάζεται για άλλη μια μεγάλη πρόκληση, καθώς θέλει να σπάσει το ρεκόρ στατικής άπνοιας και να μπει στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες. Μπορεί ένας άνθρωπος να μείνει με μια ανάσα 24 λεπτά; «Ναι» απαντά κατηγορηματικά, και συνεχίζει: «Τώρα στις προπονήσεις κάνω 19 λεπτά. Θα είναι ατομικός αγώνας επίδειξης μέσα σε ενυδρείο στην παραλία του Βόλου. Θα επιχειρήσω να κρατήσω την αναπνοή μου και να σπάσω το παγκόσμιο ρεκόρ. Εχουν προσκληθεί και οι ειδικοί για να κάνουν μετρήσεις».

Μεγάλο τηλεοπτικό δίκτυο ετοιμάζει την παραγωγή ντοκιμαντέρ για τα επιτεύγματα του Χλίτσιου και την ιστορία της σκανταλόπετρας, ενώ την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου, στο κινηματοθέατρο «Αχίλλειον» του Βόλου, ο Χλίτσιος μαζί με τον δρ Ιωάννη Παλάντζα θα κάνουν παρουσίαση για τη διοργάνωση του Αυγούστου και τη βαριά κληρονομιά της σκανταλόπετρας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ