ΤΕΝΙΣ

Ο τελικός των τελικών στο Λονδίνο

Ο τελικός των τελικών στο Λονδίνο

Ο Δημήτρης Σιάτης γράφει για το σπουδαίο τελικό του ATP Finals στο Λονδίνο, μεταξύ του Νόβακ Τζόκοβιτς και του Ρότζερ Φέντερερ.

Είχαμε γράψει στην προαναγγελία του πρώτου ημιτελικού ότι ο Νισικόρι μπορεί να κοντράρει τον Τζόκοβιτς αν αποφύγει τα αβίαστα λάθη, βάλει μέσα το πρώτο σερβίς, ρισκάρει με επιτυχημένα down the line backhand, και όλα αυτά με τον Σέρβο σε μέτρια μέρα. Μέσες άκρες και σ΄ έναν βαθμό το κατάφερε κι έτσι πάλεψε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι, βοηθούμενος κι από το γεγονός ότι ο Τζόκοβιτς είχε τη χειρότερή του μέρα στο τουρνουά.

Ο ιάπωνας απέφυγε τα πολλά αβίαστα λάθη και διέθετε ως κύριο όπλο ένα εντυπωσιακό forehand από το οποίο προερχόταν η μεγαλύτερη πίεση. Έμπαινε συχνά μέσα από τη βασική γραμμή παίρνοντας την μπάλα στο ανέβασμά της, μειώνοντας κατά πολύ το χρόνο που χρειαζόταν για να φτάσει απέναντι, ενώ κατάφερνε να την τοποθετεί μακριά από τον Τζόκοβιτς πετυχαίνοντας μάλιστα 10 winners.

Από τo αγαπημένο του όμως backhand δεν προέκυπταν προβλήματα και μάλιστα στο 1ο σετ επιχείρησε μόλις 1 χτύπημα down the line, ενώ στο 1ο κρίσιμο game του 3ου σετ κι ενώ είχε breakpoint και η μπάλα ήταν εκεί για να χτυπηθεί στην ευθεία, το χτύπημα ήταν κακό, ο Τζόκοβιτς έσωσε το break και δεν ξανακοίταξε πίσω (6-0). Το down the line backhand ήταν ένα χτύπημα που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά (οκ είναι δύσκολο χτύπημα αφού το φιλέ είναι ψηλότερο στα άκρα και οφείλεις να είσαι ακριβής, λίγο να χάσεις την ευθεία η μπάλα φεύγει πλάγια έξω), όμως ο Νισικόρι το φοβήθηκε και το επιχείρησε ελάχιστες φορές, χωρίς μάλιστα κάποιο όφελος.

Το πρώτο σερβίς του Ιάπωνα είχε τις διακυμάνσεις του. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό στο 2ο νικηφόρο του σετ (14/15 πόντοι κερδισμένοι στο 1ο σερβίς) όχι όμως και στα σετ που έχασε, ενώ ήταν φανερή η αδυναμία του να κερδίσει πόντους στο 2ο σερβίς του, όπου ο Τζόκοβιτς έπαιρνε από το retour τον έλεγχο του πόντου κερδίζοντας μάλιστα τους 24 από τους 29!

Για τον Νόλε δεν ήταν ό,τι καλύτερο η εμφάνισή του στον ημιτελικό (προσοχή: "Για τον Νόλε!"). Εύκολες μπάλες χάθηκαν, μεγάλες μπάλες στη συχνότητα που έβγαιναν στα προηγούμενα ματς δεν βγήκαν, και για ένα σετ ήταν κάτω από συνεχή πίεση μην μπορώντας να κυριαρχήσει στους περισσότερους πόντους, νιώθοντας ξεκάθαρα άβολα. Η κίνησή του μάλιστα να χειροκροτήσει ειρωνικά τον κόσμο της O2 arena αντιδρώντας έτσι σε κάποια μειδιάματα, σούσουρα και σκόρπια χειροκροτήματα όταν ένα δικό του double fault έδωσε την ευκαιρία στον Νισικόρι να ισοφαρίσει σε 1-1 στο 2ο σετ (με κόντρα break,) τσαλακώνει αισθητά την εικόνα τού απόλυτα συγκεντρωμένου και δυνατού ψυχοπνευματικά αθλητή που είδαμε τις προηγούμενες μέρες. Μια κακή ούτως ή άλλως αντίδραση σε κάτι λίγο πολύ φυσιολογικό, αφού ο κόσμος ήθελε να δει ματς κι όχι παράσταση για ένα ρόλο και δεν μπορώ ν΄ αποφύγω την παρένθεση ότι ο Ράφα και ο Φέντερερ δεν θα το έκαναν ποτέ αυτό!

Δεν ξέρω αν τον επηρέασε τόσο αυτή η κίνηση σε σχέση και με την αίσθηση αποδοκιμασίας που σίγουρα θα εισέπραξε, όμως ένα ματς που φαινόταν να κλείνει εύκολα - αφού ξεκίνησε με break το 2ο σετ - γύρισε, και δεν είμαι σίγουρος ότι θα είχε ευτυχή κατάληξη γι' αυτόν αν ο Νισικόρι εκτελούσε σωστά αυτό το backhand στο 30-40 του 3ου σετ. Εκεί τελείωσαν όλα για τον Ιάπωνα αφού το μυαλό του δύσκολα θα μπορούσε να ξεκολλήσει από τη χαμένη ευκαιρία να μπει μπροστά στο καθοριστικό σετ. (Όταν, δε, αυτό συμβαίνει από δικό σου λάθος κι όχι από την ανωτερότητα του αντιπάλου στον πόντο, τότε η απογοήτευση που βιώνεις είναι ακόμα πιο αισθητή).

Πραγματικό θρίλερ ο 2ος ημιτελικός με νικητή τον Φέντερερ μετά από 2 ώρες και 48 λεπτά! Είναι από τα παιχνίδια που δεν μπορείς να μπεις στη διαδικασία των "βαθυστόχαστων" αναλύσεων γιατί πολύ απλά η αξία μιας μεμονωμένης στιγμής, η διαφορά που μπορεί να κάνει μία και μόνο μπαλιά, είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να ξεχωρίσει το νικητή από τον ηττημένο. Ο Στάνισλας Βαβρίνκα είχε 4 matchpoints, τα 3 από αυτά στο δικό του σερβίς (στο 5-3 του 3ου σετ) και τα έχασε όλα. Η επιλογή του να ανέβει φιλέ και τις 3 φορές μετά από 2ο σερβίς δεν τον δικαίωσε. Ένα εκπληκτικό passing shot του Φεντερερ και 2 μέτρια βολέ τού στέρησαν τη μεγάλη νίκη. Το ματς πήγε στο tie break όπου ο Φέντερερ έχασε το 5-3 προβάδισμα και βρέθηκε πάλι με εις βάρος του matchpoint, όμως το σερβίς του ήταν εκεί για να τον σώσει κι ένα όμορφο στοπ βολέ τού έδωσε το εισιτήριο για τον τελικό.

Ο Ρότζερ έπαιξε όπως είχαμε προβλέψει: Κυρίως με backhand slice στις επιστροφές τού σερβίς, πολύ σπιν και βαθιές μπάλες στο backhand drive, εναλλάσσοντάς το με το πάντα αξιόπιστο slice, επίθεση με το forehand και ανέβασμα στο φιλέ σε κάθε ευκαιρία (37 φορές με 24 πετυχημένες). Η συνολική του εικόνα ήταν καλή, όμως απέναντί του είχε έναν αντίπαλο που όντως τον πίεσε στα άκρα και είχε την κατάλληλη τακτική για να τον κερδίσει. Ο Βαβρίνκα πήρε από τη βασική γραμμή όλα τα ρίσκα που του παρουσιάστηκαν και συνήθως τα κέρδιζε, πετυχαίνοντας μάλιστα 11 winners με το backhand και 9 από το forehand, όταν ο Ρότζερ είχε μόλις 2 και 3 αντίστοιχα, ενώ ανέβηκε και 39 φορές στο φιλέ ακόμα κι αν δεν είχε το τέλειο ποσοστό (έκλεισε τελικά με 21/39). Παράλληλα έδειχνε μεγάλη σταθερότητα στους πόντους μεγάλης διάρκειας κερδίζοντας τους 18 από τους 28 που παίχτηκαν με πάνω από 9 χτυπήματα. Το σερβίς του όμως είχε σκαμπανεβάσματα με αποκορύφωμα το απόλυτο ναδίρ στο οποίο βρέθηκε από το 4-3 του 3ου σετ μέχρι και το tie break, διάστημα όπου δεν έβρισκε πρώτο με τίποτα και μάλιστα σε μαραθώνια games (8.39 κράτησε το 8o και 10.55 το 10o όταν κι έγινε το break που έβαλε τον Φέντερερ στο παιχνίδι).

Αυτό πάντως που οφείλουμε να επισημάνουμε είναι η ψυχραιμία του Φέντερερ όταν στο ξεκίνημα του 3ου σετ ένα passing shot του Βαβρίνκα φεύγει out (καθαρά!) και ο διαιτητής αλλάζει την απόφαση τού επόπτη χωρίς να το αντιληφθεί (ώστε να κάνει το πετυχημένο challenge), παρά μόνο όταν ακούει το σκορ στο 0-40! Το game το έχασε όπως και το επόμενο κι όμως κατάφερε στην πορεία του ματς ν΄ αφήσει πίσω του αυτή την ολοφάνερη αδικία που προέκυψε από μια επιεικώς χαζή παρέμβαση του διαιτητή.

Επικό ματς το δίχως άλλο και πολλά συγχαρητήρια και στους δύο για όλο αυτό που χαρήκαμε.

Τώρα μένει ο τελικός και σίγουρα ο Φέντερερ είναι το outsider δεδομένης της κούρασης που έχει από το μαραθώνιο ματς και του ελάχιστου χρόνου ανάνηψης. Πιστεύω ότι θα προσπαθήσει να συντομεύσει τους πόντους ρισκάροντας λίγο περισσότερο και σίγουρα θα εξαρτηθούν πολλά από τα ποσοστά του στο 1o σερβίς και την επιτυχία του στο βολέ (ο Τζόκοβιτς πραγματοποιεί απίστευτα περάσματα ακόμα και υπό πίεση). Αν επίσης καταφέρει να περιορίσει τα αβίαστα λάθη τότε θα έχει πολλές πιθανότητες.

Ο Τζόκοβιτς μόνο χαρούμενος μπορεί να είναι που το ματς του αντιπάλου του πήγε στα άκρα, όμως ξέρει ότι θα πρέπει να παίξει καλύτερα από χτες για να είναι αυτός ο νικητής.

Μεγάλο ματς απόψε στις 20:00 (ΟΤΕ TV).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ