ΤΕΝΙΣ

Μια κατάσταση μαγείας και σουρεαλισμού

Μια κατάσταση μαγείας και σουρεαλισμού
2014 GETTY IMAGES

Ο Δημήτρης Σιάτης τονίζει πως μόνο σουρεαλιστική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η χτεσινή μέρα των τελικών του Λονδίνου με όλα αυτά που συνέβησαν.

Ο Ράονιτς αποσύρεται από το τουρνουά εξαιτίας ενός τραυματισμού στο δεξί μηρό και ο αναπληρωματικός Νταβίντ Φερέρ καλείται να παίξει τον άχαρο ρόλο του παίκτη που δεν έχει τίποτα να χάσει, αλλά και ουσιαστικά τίποτα να κερδίσει, παρά μόνο κάποια έξτρα χρήματα!

Ο Νισικόρι περίμενε τον Ράονιτς, έναν παίκτη απόλυτα εξαρτώμενο από το σερβίς του, ασταθή, βιαστικό να τελειώσει τον πόντο και αντ' αυτού βρήκε τον πολύ κοντά στο δικό του στυλ παιχνιδιού Φερέρ που θα τον ανάγκαζε να μπει σε μεγάλης διάρκειας ράλι, με τις εναλλαγές να περιμένουν αυτόν που θα κάνει το λάθος, ή αυτόν που θα αποφάσιζε να ρισκάρει πρώτος.

Λάθη είχαμε εκατέρωθεν και μάλιστα πολλά, αλλά ρίσκα και επιθετικές πρωτοβουλίες βλέπαμε μόνο από τον Νισικόρι που έκλεισε το ματς με 41 winners έναντι δεκατεσσάρων του αντιπάλου του. Παρότι ο Ιάπωνας έχασε το πρώτο σετ, δεν άφησε περιθώρια στον Φερέρ να εδραιώσει το προβάδισμά του, σπάζοντάς του το σερβίς στο 1ο game του 2ου σετ. Από εκείνο το σημείο δεν ξανακοίταξε πίσω και πήρε τη σημαντική νίκη με 4-6, 6-4, 6-1 που όπως αποδείχτηκε του έδωσε και την πρόκριση.

Για να έμενε εκτός θα έπρεπε ο Μάρεϊ να κερδίσει με 2-0 τον Φέντερερ (είχε ήδη προκριθεί) αλλά τελικά δεν κατάφερε να του πάρει ούτε καν 2 games (0-6, 1-6)! Η απόδοση του Ελβετού ξεπέρασε τη λογική! Δεν μπορείς να κερδίζεις όλους τους πόντους στο 1ο σου σερβίς χωρίς ούτε έναν άσο! Το έκανε (14/14)! Δεν φαντάζεσαι ότι ο Φέντερερ θα είναι μακράν αποτελεσματικότερος του Μάρεϊ στους πόντους που θα απαιτήσουν πολλές εναλλαγές χτυπημάτων, κι όμως ο Ελβετός κέρδισε τους 26 από τους 37 πόντους που παίχτηκαν με πέντε μπαλιές και άνω! Τέλος δεν διανοείσαι ότι ένας παίκτης με ποσοστό πετυχημένου πρώτου σερβίς μόλις στο 39% δεν θα έχει ούτε καν breakpoint ν' αντιμετωπίσει!

Κανένα πρόβλημα για τον Φέντερερ κι εδώ είναι όλη η ουσία και το μεγαλείο, το να καταφέρνεις να είσαι ο καλύτερος όταν ο πόντος χτίζεται, όταν πρέπει να βάλεις τη μαεστρία των χτυπημάτων σου, όταν χρειάζεται να έχεις στο μυαλό σου το κατάλληλο πλάνο και να το εκτελείς στην εντέλεια. Χτες είδαμε από τον Ελβετό όλους τους τρόπους με τους οποίους μπορεί κάποιος να κερδίσει: Από απίθανα εκτελεσμένα βολέ, drop shot που ο τόσο γρήγορος Μάρεϊ δεν μπορούσε με τίποτα να φτάσει, μένοντας στα μεγάλα ράλι και έχοντας τον έλεγχο με βαθιές top spin μπάλες τόσο στο forehand όσο και στον backhand, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να επιτεθεί, ή απλά περιμένοντας το λάθος του αντιπάλου του. Ακόμα και το all time classic "chip and charge" είδαμε από τον Φέντερερ (το slice backhand με άμεση κίνηση του αθλητή προς το φιλέ) και θαυμάσαμε την τελειότητά του.

Η μαγεία της πλαστικότητας των κινήσεων και των χτυπημάτων του ήταν εκεί, αυτό όμως που μ' εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η ευχέρεια που επιδεικνύει ο Ελβετός στο ν' αλλάζει το ρυθμό του παιχνιδιού και η άνεσή του να κινείται ανάμεσα σε μια ευρεία γκάμα επιλογών τακτικής και χτυπημάτων, διαφοροποιώντας κάθε φορά τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται ένας πόντος. Η αλήθεια είναι ότι χτες γράψαμε ότι το παιχνίδι του Τζόκοβιτς με τον Βαβρίνκα έβρισκε ταύτιση με τον απόλυτο ορισμό του ολοκληρωμένου παίκτη. Δεν μπορούμε να πούμε τίποτα λιγότερο γι' αυτό που είδαμε και από τον Ρότζερ.

Ο Δημήτρης Σιάτης είναι καθηγητής φυσικής αγωγής και συγγραφέας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ