Ο Stan Wawrinka λοιπόν είναι ο μεγάλος νικητής του Roland Garros επικρατώντας του Novak Djokovic με 4-6, 6-4, 6-3, 6-4. Μια νίκη που για να συντελεστεί εμπεριείχε πολλή δουλειά από τον Ελβετό, πέρα από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, τόσο στο κομμάτι της προετοιμασίας του αγώνα, όσο και στο ψυχοπνευματικό!

Στο preview που ετοιμάσαμε, είχαμε προσπαθήσει να δώσουμε κάποια στοιχεία για το πώς θα αντιμετώπιζαν οι παίκτες τον τελικό, να προβλέψουμε τα σχέδια που θα είχαν στο μυαλό τους. Ο Stan έκανε αυτό ακριβώς που περιμέναμε, εκτός από ένα-δυο παραγματάκια που συνήθως δεν κάνει, αλλά φανταζόμασταν ότι θα δοκίμαζε λόγω της περίστασης (Djokovic!).

Ο Djokovic από την άλλη έκανε σχεδόν αυτό που περιμέναμε, με εξαίρεση ένα συγκεκριμένο και καθοριστικό κομμάτι της αναμενόμενης τακτικής του στο οποίο βρέθηκε εκτός (προβλεπόμενου από εμάς) πλάνου. Δεν μπορώ να ξέρω αν δεν δοκίμασε επειδή δεν πίστευε ότι θα λειτουργούσε, ή το απέφυγε επειδή φοβήθηκε το ρίσκο, ή δεν του επέτρεψε ο αντίπαλος να το κάνει!

Μιλάω για το περισσότερο επιθετικό παιχνίδι, που δεν έχει μόνο να κάνει με τη δύναμη που ασκείς στην μπάλα, αλλά κυρίως με το πόσο γρήγορα έρχεσαι σε επαφή με αυτή όντας τοποθετημένος πάνω και μέσα από την baseline.

Μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε από τα highlights του παιχνιδιού το πόσο πίσω έπαιζε ο Σέρβος. Στον πρώτο κιόλας πόντο του βίντεο ενώ ξεκινάει να πάρει την μπάλα μέσα από την baseline (2ο σερβίς του Ελβετού), αμέσως πηγαίνει πίσω και παίζει ράλι 39 χτυπημάτων από εκεί!

Το συγκεκριμένο ράλι, παρόλο που γίνεται μόλις στο 1ο game του ματς, είναι καθοριστικής σημασίας γιατί με το καλημέρα ο Stan δηλώνει στον Novak ότι είναι ικανός να μένει στα μεγάλα ράλι και μάλιστα να τα κερδίζει στο τέλος, ασκώντας αυτός τη μεγαλύτερη πίεση στα χτυπήματα, αποφεύγοντας να κάνει πρώτος το λάθος! Μπορείτε να δείτε πόσο βαθιές είναι οι μπάλες του Stan (όλες σχεδόν σκάνε πίσω από τη γραμμή του σερβίς) και πώς σε κάποιο σημείο του πόντου ανεβάζει τη δύναμη των χτυπημάτων του, διατηρώντας στο ακέραιο το βάθος τους , πιέζοντας περισσότερο τον Nole που αμύνεται καθ' όλη τη διάρκεια . Το σενάριο αυτό επαναλήφθηκε ξανά και ξανά στο παιχνίδι.

Είπαμε για τη χρήση του drop shot, είναι φανερή στο βίντεο, και με τα καλό (πιο σύνηθες), και με το άσχημο αποτέλεσμα για τον Nole. Η αλήθεια είναι ότι το παράκανε λίγο και στην πορεία του ματς ο Stan ήταν πιο έτοιμος για να το αντιμετωπίσει.

Είχαμε επισημάνει ότι ο Stan απλά "σπρώχνει" την μπάλα στο 1ο σερβίς τού αντιπάλου και ότι αυτό ίσως θα έπρεπε κάποιες φορές να το αλλάξει επειδή ο Djokovic θα επιτιθόταν στα "κοντά" retour. Λάθος πρόβλεψη! Έγινε ελάχιστες φορές (θα δείτε μία στο βίντεο που θα έχει άσχημη κατάληξη!). Η κλασική συνταγή λοιπόν του Stan έμεινε σε ισχύ σε όλο το παιχνίδι αφού ο Nole δεν έκανε κάτι για να τη χαλάσει, είτε πιέζοντας την 3η μπάλα, είτε ακόμα ανεβαίνοντας στο φιλέ. Σερβίς-βολέ στο 1ο του σερβίς επιχείρησε μόνο μία φορά, προς το τέλος του αγώνα, σώζοντας μάλιστα ένα breakpoint. (Προσοχή: Δεν λέω ότι το σερβίς-βολέ θα ήταν η ενδεδειγμένη τακτική, αλλά μια προσπάθεια να εισαγάγει κάτι μη αναμενόμενο, κάτι που θα ανακάτευε λίγο τα πράγματα και θα μπορούσε να προβληματίσει-μπερδέψει τον Wawrinka).

Ανατρέχοντας στο preview αναφορικά με τον Stan ("Πιστεύω λοιπόν πως ο Wawrinka γνωρίζοντας ότι οι πόντοι με πολλά χτυπήματα συνήθως καταλήγουν υπέρ του Nole θα ρισκάρει περισσότερες μπάλες και θ' ανέβει φιλέ πιο συχνά από το συνηθισμένο του. Θα επιδιώξει βάθος σε κάθε μπάλα του για να κάνει δύσκολη την επιλογή του Nole να τις χτυπά στο ανέβασμα αναγκάζοντάς τον ίσως να οπισθοχωρήσει και θα προσπαθήσει να δημιουργήσει δύσκολες γωνίες όταν ο Djokovic τον βγάζει εκτός γηπέδου κι από τις δύο πλευρές. Το πρώτο του σερβίς θα πρέπει να είναι πέρα από δυνατό καλά τοποθετημένο και με ανεβασμένα ποσοστά εύστοχο, επειδή το δεύτερο του αποτελεί μια μικρή πληγή όντας σχετικά αδύναμο") μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτό που πιστεύαμε πως θα μπορούσε να κάνει ο Wawrinka στον Djokovic, το έκανε! Θέλω να πω ότι δεν νομίζω ο Nole να είχε επιλέξει να παίζει τόσο πίσω, αυτό δεν ήταν η τακτική του, αλλά η ανάγκη που προέκυψε από το βάθος, το "βαρύ" σπιν και τη δύναμη των χτυπημάτων του Stan. Ακόμα και το πρώτο σερβίς του που σε όλο το τουρνουά είχε χαμηλά ποσοστά επιτυχίας, χτες έφτασε στο καλύτερό του (67%).Ο Ελβετός λοιπόν ήξερε τον τρόπο για να φτάσει στη νίκη κι έκανε ό,τι χρειαζόταν για να το πετύχει.

Ο Novak απλά χρειαζόταν να παίξει το παιχνίδι του αλλά δεν τα κατάφερε. Δεν κατάφερε ποτέ να κερδίσει κάποια μέτρα μέσα στο γήπεδο ,το σερβίς του δεν έφερε πολλούς εύκολους πόντους, το drop shot λειτούργησε, αλλά δεν μπορούσε να κερδίσει ένα ολόκληρο ματς μόνο από αυτό. Φοβήθηκε το φιλέ, απέφυγε να πάρει τα ινία των πόντων και να κυριαρχήσει από την πρώτη μπάλα. Κυρίως περίμενε, περίμενε το λάθος από τον Wawrinka, δεν πίστευε ότι όλες αυτές οι μπάλες που έχουν ελάχιστα περιθώρια λάθους (δείτε στο βίντεο το πέρασμα του Wawrinka δίπλα και κάτω από το ύψος του φιλέ!) θα έβρισκαν το στόχο τους.

Ακόμα και στο ψυχοπνευματικό κομμάτι, εκεί που περιμένεις από τον Wawrinka να είναι πιο ευάλωτος και ο Nole να βοηθήσει το παιχνίδι του όντας τόσο δυνατός σε αυτό, η περίπτωσή μας ήταν τελείως διαφορετική! Όταν ο Σερβος πέρασε με 3-0 στο 4ο σετ και μάλλον δεν υπήρχε άνθρωπος που να μη σκέφτηκε ότι "αυτό ήταν, έρχεται η ανατροπή!", ο Stan δεν λύγισε και συνέχισε να κάνει αυτό που έκανε σε όλο το ματς: Να προσπαθεί να παίξει το τένις που ξέρει! Δεν υπήρξε σημείο του αγώνα που να έπεσε η ψυχολογία του Ελβετού με αποτέλεσμα να επηρεαστεί η απόδοσή του. Έχασε το 1ο σετ, "κανένα πρόβλημα", έχανε 3-0 στο 4ο σετ, "δεν έγινε και τίποτα συνεχίζουμε", δεν χάλασε το μυαλό του με τα "άσχημα ενδεχόμενα", δεν επηρεάστηκε ποτέ από τη σημασία της στιγμής. Κατάφερε να μετατρέψει έναν αγώνα που θα περίμενε κανείς να καθορίζεται από τον Νόλε, σε μια δική του υπόθεση!: Αυτός να παίρνει τις αποφάσεις, να έχει τον πρώτο λόγο (τα 60 winners που έκανε έναντι 30 του Djokovic δίνουν την εικόνα!), η απόδοσή του να καθορίζει αν θα χαθεί η κερδηθεί κάποιο game.

Πόσο μεγάλο είναι αυτό όταν έχεις απέναντί σου τον καλύτερο όλων;

Ο Δημήτρης Σιάτης είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής και συγγραφέας