Υπάρχουν αθλητές που μια κακή στιγμή μπορεί να στιγματίσει ολόκληρη την καριέρα τους. Ένα λάθος, μία ατυχία, ένας τραυματισμός μπορούν ακόμα και να βάλουν τέλος σε μία σπουδαία καριέρα ή να την αλλάξουν για πάντα.

Μία τέτοια περίπτωση είναι και αυτή της Ζόλα Μπαντ. Γεννημένη στη Νότια Αφρική τον Μάιο του 1966 πολλοί λένε ότι η συγκεκριμένη αθλήτρια "φτιάχτηκε" για να τρέχει. Από τα πρώτα της κιόλας χρόνια έδειχνε στοιχεία σπουδαίας αθλήτριας.

Στα μάτια εκείνον που ασχολούνταν με τον αθλητισμό ήταν ένα σπάνιο ταλέντο. Για τους άλλους ήταν απλά μία σπάνια περίπτωση αθλήτριας που έτρεχε χωρίς παπούτσια. Η Ζόλα Μπαντ έστειλε από νωρίς τα μηνύματά της σε όλο τον κόσμο καταρρίπτοντας σπουδαία ρεκόρ και έχοντας απίστευτη συνέπεια τρέχοντας σε όλες τις μεσαίες αποστάσεις από τα 1.500μ μέχρι τα 10.000μ.

Η πολιτική φυλετικού διαχωρισμού της Νότιας Αφρικής δεν της επέτρεπε να αγωνιστεί σε αγώνες του εξωτερικού και έτσι έπρεπε να αλλάξει εθνικότητα για να μπορέσει να αγωνιστεί σε Ολυμπιακούς αγώνες.

Η Βρετανική υπηκοότητα και τα ρεκόρ

Η Ζόλα Μπαντ έκανε γρήγορα όλες τις απαραίτητες ενέργειες αν και η αλήθεια είναι πως έτυχε ευνοϊκής μεταχείρισης. Τελικά από λίγη αναμονή η Μπαντ πήρε την υπηκοότητα και άρχισε να τρέχει σε αγώνες επί βρετανικού εδάφους με στόχο την είσοδό της στην Ολυμπιακή ομάδα της χώρας που θα πήγαινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες.

Όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων η αποστολή της ήταν αρκετά εύκολη δεδομένων των δυνατοτήτων της. Ο πρώτος της επίσημος αγώνας ήταν στο Νταρτφορντ όπου έτρεξε τα 3.000μ. σε 9 λεπτά και 26 δευτερόλεπτα. Συνέχισε να αγωνίζεται διαρκώς με αποκορύφωμα τη συμμετοχή της στο εθνικό πρωτάθλημα της Βρετανίας όπου κέρδισε με άνεση τόσο τα 1.500μ. όσο και τα 3.000μ.

Η συγκεκριμένη επίδοσή της ήταν η αφορμή για να κερδίσει τη θέση στη βρετανική ολυμπιακή ομάδα που θα ταξίδευε στο Λος Άντζελες.

Το όνειρο που έγινε εφιάλτης

Η ώρα για τη μεγάλη της δικαίωση είχε φτάσει και η ίδια στόχευε να δείξει σε όλο τον κόσμο ποια ήταν. Θα έτρεχε στα 3.000μ. κόντρα σε δύο μεγάλα ονόματα, την Αμερικανίδα Μάρι Ντέκερ και την Ρουμάνα Μαρίκικα Πούικα.

Τα Μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ είχαν επικεντρωθεί στη μεγάλη μάχη ανάμεσα στην Μπαντ και την Ντέκερ η οποία ήταν και η μεγάλη τους ελπίδα για ένα χρυσό μετάλλιο στο συγκεκριμένο αγώνισμα. Μόνο που τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα ήθελαν ούτε η μία ούτε η άλλη σε έναν τελικό όπου οι φίλοι του αθλήματος των μνημονεύουν μέχρι και σήμερα.

Η Μπαντ ήταν εκείνη που μπήκε από την αρχή στην κεφαλή της κούρσας και έδινε τον ρυθμό. Η Ντέκερ με τον κόσμο στο πλευρό της προσπαθούσε να την προσπεράσει και δεν έλειψαν οι στιγμές όπου οι δύο αθλήτριες σπρώχτηκαν για να πάρουν μία καλύτερη θέση. Μπαίνοντας όμως στα τελευταία 1000μ. έγινε κάτι το οποίο ουσιαστικά θα έβαζε τέλος στην καριέρα της Μπαντ.

Η Ντέκερ βρισκόταν ακριβώς πίσω από την Μπαντ και προσπαθούσε να την προσπεράσει από την εσωτερική. Το δεξί πόδι της Αμερικανίδας βρήκε αυτό της Μπαντ με αποτέλεσμα η πρώτη να πέσει και να τραυματιστεί εγκαταλείποντας τον αγώνα. Ο κόσμος που δεν μπορούσε να δει τι ακριβώς είχε συμβεί άρχισε να αποδοκιμάζει την Μπαντ η οποία είχε χάσει την αυτοσυγκέντρωσή της και τελικά τερμάτισε στην 7η θέση.

Αμέσως μετά το τέλος του αγώνα προσπάθησε να απολογηθεί στην Ντέκερ, αλλά η Αμερικανίδα δεν το δέχτηκε. Οι κριτές αρχικά ακύρωσαν την Μπαντ, αλλά στη συνέχεια εξετάζοντας το βίντεο είδαν ότι δεν είχε καμία απολύτως ευθύνη και αποφάσισαν να μετρήσει κανονικά η προσπάθειά της.

Δείτε τι ακριβώς είχε συμβεί στο βίντεο που ακολουθεί:

Η συμφιλίωση με την Ντέκερ και οι τίτλοι τέλους

Με αυτό τον τρόπο δύο μεγάλες αθλήτριες έχασαν την ευκαιρία να πάρουν ένα Ολυμπιακό μετάλλιο και μία κόντρα η οποία περισσότερο συντηρήθηκε από τον κόσμο και τα Media μόλις είχε ξεκινήσει.

Αυτή κράτησε για περίπου ένα χρόνο όταν και οι δύο τους συναντήθηκαν ξανά σε αγώνες. Τότε η Ντέκερ της έδωσε το χέρι της και παραδέχτηκε δημόσια πως δεν είχε φταίξει η Μπαντ. Με αυτόν τον τρόπο έκλεισε μία κόντρα με τις δύο τους αρκετά χρόνια αργότερα να δίνουν κοινή συνέντευξη και να δίνουν εξηγήσεις.

Η καριέρα όμως και των δύο στη συνέχεια δεν ήταν ποτέ η ίδια. Η Ζόλα Μπαντ ασχολήθηκε στη συνέχεια με τους ανώμαλους δρόμους, ενώ τώρα τρέχει σε Μαραθώνιους και Ύπερμαραθώνιους.