Η εκκίνηση της Εθνικής Ελλάδας πόλο γυναικών στο 17ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου της Βουδαπέστης δίνεται την Κυριακή στις 22:30, στο "Άλφρεντ Χάγιος", με φόντο τον Δούναβη. Αντίπαλος η Ρωσία, η ομάδα της οποίας αποτελεί τον κακό δαίμονα της Εθνικής.

Η παράδοση λέει ότι σε 71 αγώνες η Ελλάδα έχει 21 νίκες, ενώ η αντίπαλός μας 48 (3 ισοπαλίες). Όσον αφορά τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα, η κατάσταση εμφανίζεται περισσότερο ισορροπημένη, καθώς σε 7 αναμετρήσεις η ελληνική ομάδα έχει 2 νίκες, έναντι 4 ηττών και μιας ισοπαλίας.

Η Ρωσία είναι η ομάδα η οποία στέρησε απ' την Εθνική την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο (η Ρωσία πήρε το χάλκινο μετάλλιο), καθώς και το χρυσό μετάλλιο στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος το 2010 (η Ελλάδα πήρε το αργυρό).

Το θετικό, πάντως, είναι ότι στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα της Σαγκάης το 2011, στη φάση των ομίλων (6-5), και το 2015 στο Καζάν, σε αγώνα κατάταξης (16-15 στα πέναλτι), η Εθνική πήρε τη νίκη.

Ο ομοσπονδιακός προπονητής, Γιώργος Μορφέσης, θέτει τους στόχους για τη διοργάνωση. "Αρχικά πρόκριση στην οκτάδα και κατόπιν βήμα βήμα", τονίζει και δηλώνει αισιόδοξος για το μέλλον της ελληνικής υδατοσφαίρισης και την επόμενη μέρα.

Αξιολογεί το ευμετάβλητο της ψυχολογίας των αθλητριών, με παράδειγμα την Ισπανία, χαρακτηρίζει ακλόνητο φαβορί για το χρυσό τις ΗΠΑ και ακτινογραφεί τη Ρωσία, υπογραμμίζοντας ότι θα πρέπει πάση θυσία να αντιμετωπίσουμε την κόντρα της, τονίζοντας ότι βαρόμετρο θα αποτελέσει η απόδοση των τερματοφυλάκων.

Ποιος είναι εν τέλει ο στόχος της Εθνικής;

"Έναν χρόνο μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι ομάδες παρουσιάζονται με αλλαγές. Μετά από το τουρνουά στην Κίνα και τις δύο προετοιμασίες που κάναμε με Ιταλία, Ολλανδία, Ισπανία στην Ελλάδα, δεν έχω ξεκάθαρη εικόνα για τη δυναμικότητα των ομάδων. Έχω μόνο για τη δική μας. Είμαστε ομάδα που παίζει αρκετά καλό πόλο, αλλά έχει κενά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού".

"Άρα παιχνίδι, παιχνίδι, βήμα βήμα, με Ρωσία, Καζακστάν και Αυστραλία που είναι οι αντίπαλοί μας. Πρέπει να αποφύγουμε την τρίτη θέση καθώς στην περίπτωση αυτή θα αντιμετωπίσουμε την ηττημένη του αγώνα Ουγγαρία - Ολλανδία. Και οι δύο είναι ομάδες για μετάλλιο. Πρώτος στόχος η οκτάδα και ό,τι καλύτερο προκύψει στη συνέχεια".

Ποιο είναι το φαβορί;

"Αν δεν κατακτήσει η ομάδα των ΗΠΑ το χρυσό μετάλλιο, παρότι έχει κάνει αλλαγές μετά πρώτη θέση στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο, θα είναι μεγάλη έκπληξη. Αλλαγές έχει κάνει και η Ουγγαρία, αλλά λόγω έδρας, παράδοσης και ιστορίας, έχει ένα προβάδισμα, σε σχέση με τις άλλες. Οι υπόλοιπες ομάδες είναι ισάξιες. Όλα αυτά εγγυώνται ότι θα έχουμε ένα πολύ ενδιαφέρον Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, εξαιρετικά ανταγωνιστικό".

Πώς σκιαγραφείται η Ρωσία; Είναι ο κακός μας δαίμονας;

"Πρόκειται για αλλοπρόσαλλη παικτικά ομάδα, η οποία βασίζεται στην κόντρα, στον αιφνιδιασμό και πετυχαίνει αρκετά γκολ μ' αυτόν τον τρόπο. Αυτό πρέπει να διαχειριστούμε. Αυτό πρέπει να ανακόψουμε. Αν καταφέρουμε να δεχθούμε όσο πιο λίγα γκολ μπορούμε στην κόντρα, αν μπορέσουμε να πάμε το παιχνίδι στο 6 εναντίον 6, τότε θα έχουμε πολύ περισσότερη τύχη στο ματς. Βαρόμετρο θα είναι η απόδοση των τεματοφυλάκων".

"Μυστικά νομίζω δεν υπάρχουν. Έχουμε παίξει αρκετές φορές μεταξύ μας, στα παιχνίδια του World League, και πρόσφατα στο τουρνουά στην Πορτουγκαλέτε. Νομίζω δεν μπορεί να αιφνιδιάσει η μια ομάδα την άλλη. Θα είναι ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι, που μπορεί να μας βάλλει σε τροχιά πρώτης θέσης. Το πιο σημαντικό παιχνίδι μας είναι με τη Ρωσία. Βέβαια αντλούν από άλλη ,πιο μεγάλη δεξαμενή. Βλέπουμε να φέρνουν διαρκώς νέες αθλήτριες. Τουλάχιστον 3-4 σε κάθε διοργάνωση είναι καινούριες. Έχουν και τεράστια παράδοση. Μιλάμε για την χάλκινη ολυμπιονίκη του Ρίο ντε Ζανέιρο".

Τι πρέπει να αντιτάξουμε στην κόντρα;

"Ορθολογικές επιθέσεις. Απ το λάθος το δικό μας θα ξεκινήσει η κόντρα. Χρειάζεται να είμαστε οργανωμένοι στη ρωσική άμυνα. Να είμαστε στο πρέσινγκ όσο μπορούμε κινητικοί, να μη χάσουμε τη μπάλα, να εκμεταλλευτούμε τις φουνταριστές μας που είναι πολύ καλές, και σε περίπτωση που γυρίσουν μια επιθετική άμυνα, η οποία τους δίνει πολλά γκολ στην κόντρα, θα πρέπει να είμαστε πολύ οργανωμένοι, έτσι ώστε όταν χαθεί η μπάλα , η αμυντική μας κόντρα να είναι με έλεγχο. Να μη γυρίζουμε κυνηγημένοι πίσω".

Ποιες είναι οι άλλες οδηγίες;

"Να σκεφθούν καλά το παιχνίδι, γιατί ξέρουμε τι θα βρούμε. Να είμαστε στο πλάνο μας, και να κάνουμε όσο το δυνατόν λιγότερα λάθη. Ιδίως να αποφύγουμε τα προσωπικά, τα οποία μας στοιχίζουν παρά πολύ. Να παίξουμε χωρίς φόβο, με σεβασμό για τη ρωσική ομάδα. Να κάνουμε το παιχνίδι μας".

Ποια είναι η κατάσταση στην παίκτρια παραπάνω;

"Έχουμε βελτιωθεί αρκετά γιατί έχουμε βελτιώσει τα πόδια μας. Όπως βελτιωθήκαμε και στον παίκτη λιγότερο, αλλά αυτά μακάρι να βγούνε στο παιχνίδι μας. Μέχρι τώρα είμαι ευχαριστημένος. Όλα αυτά είναι στοιχεία που κρίνουν τα μεγάλα παιχνίδια. Αν κάτι με προβληματίζει λίγο είναι ότι δεχόμαστε αρκετά εύκολα προσωπικά γκολ τα οποία πρέπει να αποφύγουμε".

Το παιχνίδι με την Αυστραλία έχει την ιδιαιτερότητα της παρουσίας στον πάγκο του Σάκη Κεχαγιά...

"Πράγματι. Ο Σάκης ήταν συνεργάτης μου στην Εθνική και μαζί έχουμε κάνει τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Η τύχη το έφερε να είμαστε αντίπαλοι στον όμιλο. Η Αυστραλία δεν είχε συμμετάσχει στο τουρνουά στο Κουσάν, οπότε δεν έχω εικόνα. Θα τη δούμε στο παιχνίδι της με τη Ρωσία. Είναι σε φάση ανανέωσης, με νέο προπονητή και νέες αθλήτριες. Δεν παύει όμως να αποτελεί μια ομάδα με βαρύ σκουφάκι. Αυτό τα λέει όλα".

Η ψυχολογία στο πόλο γυναικών είναι ένα ιδιαίτερο στοιχείο...

"Η Ισπανία είναι τρανό παράδειγμα. Η εθνική της ομάδα ήταν στον όμιλό μας στο παγκόσμιο της Σαγκάης το 2011. Καταποντίστηκε, ήρθε 11η. Αργότερα σε να μεγάλο τουρνουά πριν το Προολυμπιακό στο Κίρισι ήρθε ή πρώτη ή δεύτερη με τα ίδια πρόσωπα. Μετά από ένα μήνα στο προολυμπιακό, πέρασε σε βάρος της ελληνικής ομάδας και πήγε στον τελικό των των ολυμπιακών αγώνων. Τον επόμενο χρόνο πήρε το χρυσό στο παγκόσμιο του 2013 και το2014 το χρυσό στο Ευρωπαϊκό. Έκανε μια διετία από το ναδίρ στο ζενίθ. Το 2015 ηρθε 7η στο παγκόσμιο του Καζάν. Είναι πολύ ευμετάβλητη η ψυχολογία των κοριτσιών".

Πώς πήγε η προετοιμασία;

"Είμαι πολύ ευχαριστημένος. Έγινε μεγάλη προσπάθεια. Θα τη χαρακτήριζα πλήρη. Μακάρι να βγει στους αγώνες. Είμαστε πρωταθλητές στην προετοιμασία, αλλά πρέπει να το αποδείξουμε σε κάθε αγώνα. Αν για κάποιους λόγους δεν πάει καλά το πρώτο παιχνίδι, να το κάνουμε στο επόμενο. Αλλά και αν νικήσουμε, οφείλουμε να πάρουμε και το παιχνίδι με την Αυστραλία".

Υπάρχει αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης στην ομάδα...

"Γενικότερα, το κλίμα είναι πολύ καλό. Η ομάδα είναι μια μίξη παλιών και νέων αθλητριών που έχουν όρεξη και φιλοδοξίες. Το μέλλον λειτουργεί μόνο θετικά για τα παιδιά. Ζω την Εθνική από το 2003 και τη Σαγκάη ως συνεργάτης του Κούλη Ιωσηφίδη. Συμπληρώνω σχεδόν μια 15ετία. Έχω ζήσει όλες τις στιγμές της δυο φορές Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Η Μανωλιουδάκη που είναι 31, 32 χρόνων, όταν το 2005 πρωτοκλήθηκε στην Εθνική, ήμουν εδώ. Έχω άποψη για όλες. Τις αγαπώ και τις σέβομαι. Φωνάζω κάποιες φορές, γιατί έχω απαιτήσεις. Διακρίνω παιδιά που ακολουθούν και μπορούν να συνεχίσουν την καλή παράδοση της υδατοσφαίρισης γυναικών".

Ποιο είναι το στοιχείο που τη χαρακτηρίζει;

"Η φρεσκάδα, η δίψα για διάκριση και η άγνοια κινδύνου. Το τελευταίο μπορεί να μην πολύ καλό, αλλά μερικές φορές χρειάζεται".

Προβλήματα υπάρχουν;

"Ο τραυματισμός στο δάχτυλο του αριστερού χεριού της Τσουκαλά. Χρησιμοποιεί νάρθηκα. Θα το δέσει και θα παίξει. Η Αλεξάνδρα Ασημάκη είχε μια γαστρεντερίτιδα που την άφησε 4-5 μέρες εκτός προπόνησης αλλά είναι πλέον καλά".

Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον του πόλο γυναικών;

"Έρχονται από πίσω παιδιά που συγκεντρώνουν αρκετό ενδιαφέρον. Παιδιά που αν δουλέψουν θα κρατήσουν την εθνική σε υψηλό επίπεδο. Αυτό είναι πολύ ευχάριστο. Όπως και οι νέες γυναίκες που έχουν δυνατότητες".

Βέβαια θα πρέπει να δεχθούμε ότι το πρωτάθλημά μας δεν είναι ανταγωνιστικό, με δεδομένη την ισχύ του Ολυμπιακού και της Βουλιαγμένης, και τη διαφορά με τις άλλες ομάδες της Α1, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

"Αυτό, πράγματι, είναι ένα μειονέκτημα, καθώς τα ανταγωνιστικά παιχνίδια είναι μεταξύ αυτών των δύο ομάδων. Γι' αυτό άλλαξε φέτος και η μορφή του πρωταθλήματος. Ολυμπιακός και Βουλιαγμένη έπαιξαν περισσότερους αγώνες μεταξύ τους, με αποτέλεσμα η Εθνική (σ.σ. η οποία κατά βάση συγκροτείται από παίκτριες των δύο αυτών ομάδων) να είναι πολύ πιο έτοιμη, όπως και ο Ολυμπιακός ο οποίος αγωνίστηκε στο Final 4 της Ευρωλίγκας".

Τέσσερις Έλληνες προπονητές είναι στους πάγκους ισάριθμων γυναικείων ομάδων στο παγκόσμιο πρωτάθλημα: Χάρης Παυλίδης (Καναδάς), Σάκης Κεχαγιάς (Αυστραλία ), Ευάγγελος Δεδούσης (συνεργάτης Ολλανδία) και εσείς...

"Και ας μην ξεχνάμε, τον Γιάννη Γιαννουρή, με σπουδαία καριέρα και στο εξωτερικό, τον Βαγγέλη Ρούπακα και τον Στέφανο Λέανδρο, βοηθό προπονητή στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Οι Έλληνες προπονητές, το έχω πει από παλιά, είναι σε υψηλό επίπεδο. Έχουμε μάθει να δουλεύουμε σε δύσκολες καταστάσεις και αντίξοες συνθήκες, όλον τον χρόνο. Νομίζω ότι το μυαλό μας δουλεύει γρήγορα. Αφήνει τα προβλήματα πίσω, βρίσκει λύσεις. Ενημερώνεται ο προπονητής, έχει όρεξη. Ήταν θέμα χρόνου να βγει προς τα έξω. Ευτυχώς, υπάρχουν παιδιά που τολμούν και μακάρι στο μέλλον να είναι περισσότερα".

Photo credits: Eurokinissi