Τι ήταν όμως αυτό που έκανε αυτό το παιχνίδι να λάμψει τόσο πολύ; Στην αρένα ανέβηκε ο...για πολλούς καλύτερους πυγμάχος όλων των εποχών και για άλλους απλά ένας πρωταθλητής των συγκυριών.

Ο λόγος για τον Floyd Mayweather που μέχρι πέρσι ορκιζόταν πως δεν θα ανέβαινε ξανά στο ρινγκ, όμως το δέλεαρ του πακτωλού των χρημάτων και οι φήμες πως χρωστάει της...Μιχαλούς , τον ανάγκασαν να αλλάξει πορεία.

Του δόθηκε ένα παιχνίδι απέναντι σε έναν αθλητή που δεν έχει παίξει ποτέ του μποξ, ενώ βρίσκεται στο πικ δημοσιότητας του την ώρα, που ο κόσμος σιγά- σιγά ξεχνούσε τον Floyd. Δεν υπήρχαν πιο ιδανικές συνθήκες για να μπει στο ρινγκ και χωρίς να χτυπηθεί, να φύγει εκ νέου ζάμπλουτος.

Από την άλλη είχαμε έναν μαχητή που έχει καλό πλάνο. Γνωρίζει πως αυτή την δουλειά θα την κάνει μάξιμουμ μέχρι τα 30 και ο McGregor, εφυέστατα παίζει όποιον αγώνα μπορεί να ονειρευτεί ο μέσος φαν. Με τον Brock Lesnar σε ανοιχτή κατηγορία, αν του ζητηθεί να παίξει, θα το κάνει γιατί όσα δεν φέρνει ο καιρός(λεφτά) τα φέρνει η στιγμή.

Πάμε τώρα και στο θύμα της υπόθεσης που πολλοί θα φανταστούν πως είναι οι φανς που πλήρωσαν 100 δολάρια για να δουν αυτό το σόου. Όχι δεν είναι αυτοί το θύμα, γιατί και το παιχνίδι καλό ήταν και οι αθλητές έδειξαν αυτά που θαυμάζαμε σε παλαιότερους αγώνες τους. Το να βάλουν και λίγο φρένο να μην σκοτωθούν στο τέλος, είναι μέσα στα πλαίσια της λογικής.

Ποιο θα ήταν το κέρδος του διαιτητή να αφήσει τον Mayweather να ρίξει κάτω τον McGregor; Η γλώσσα του σώματος εκείνη την στιγμή, έδειχνε πως ούτε ο Floyd δεν ήθελε να το κάνει. Αυτό δεν σημαίνει ούτε «στημένο» ούτε «σούπα» ούτε μακαρονάδα.

Όπως στο ποδόσφαιρο υπάρχει το άγραφο fair play της μίας μεγάλης ομάδας να μην διασύρει την άλλη, έτσι υπάρχει και σε αυτούς τους μεγάλους αθλητές. Κάποιες φορές βέβαια δεν τηρείται.

Το θύμα λοιπόν της υπόθεσης ήταν αυτή η μίξη του μποξ με τις μικτές πολεμικές τέχνες. Πολλοί ήταν αυτοί που τόνισαν πως χθες κέρδισε η πυγμαχία. Δεν κέρδισε η πυγμαχία διότι έπαιζαν με όρους πυγμαχικούς και οι δύο.

Σίγουρα όμως δεν κέρδισε και το μποξ από όλη αυτή την ιστορία. Σε αυτό freak show όπως αποκάλεσαν εγώ είδα θετικά πράγματα, γιατί τα μαχητικά αθλήματα μπήκαν σε όλα τα σπίτια. Από την άλλη, αυτοί που είχαν μία πρώτη γεύση, περίμεναν να δουν διαφορετικά, πιο εξωφρενικά πράγματα, μέσα στο ρινγκ.

Ούτε ο Mayweather ξαφνικά θα γινόταν ο πιο επιθετικός πυγμάχος του πλανήτη, ούτε ο McGregor θα έβγαζε συνδυασμούς πάνω από δύο- τρία χτυπήματα. Αυτό που είδαμε δεν είναι αντιπροσωπευτικό της πυγμαχίας, είναι κάτι που παραδεχόμαστε.

Αντιπροσωπευτική θα είναι η πυγμαχία Golovkin vs Canelo που μπορεί να μην έχει εγγυημένο θέαμα(βλέπε Mayweather vs Pacquiao), αλλά θα δούμε τα στοιχεία αυτά που λατρέψαμε και παρακολουθούμε σαν τρελοί το μποξ.

Κλείνοντας για το παιχνίδι τακτικά, δεν υπάρχουν και πολλά να σχολιάσεις. Ο McGregor ήξερε πως υπάρχει μόνο ένας τρόπος να κερδίσει. Να μπει με τα...μπούνια κι αν τα καταφέρει μία στο εκατομμύριο να ρίξει τον Mayweather.

Δεν τα κατάφερε και μετά ήταν λογικό να τον κερδίσει ο Mayweather, χωρίς καν να τον δείρει. Μόνος του έχασε χθες ο McGregor. Ο Floyd θα μπορούσε να ήταν και σε άλλο γήπεδο.

Αυτή είναι η ομορφιά της πυγμαχίας, διότι δεν αρκεί να είσαι τεχνικός ή δυνατός, αλλά γυμνασμένος από τα δάχτυλα μέχρι τα αυτιά. Η φυσικά κατάσταση είναι αυτή που εκτοξεύει έναν μποξέρ, αν έχει το στοιχειώδες ταλέντο. Το απέδειξε ο Mayweather που στα 40 του χρόνια θυμίζει 20αρη και έχει τον σεβασμό όλων.

Τα παράσημα και στον McGregor που αυτή η γοητευτική άγνοια που έχει και ορθώνει το ανάστημα του σε οποιονδήποτε, τον κάνει έναν από τους μεγαλύτερους αθλητές στην ιστορία των μαχητικών αθλημάτων.

Διαβάστε ακόμη στο fightsports.gr

Dani Mathers: Το καυτό μοντέλο του Playboy που θέλει ο άντρας να ρίχνει ξύλο (ΒΙΝΤΕΟ & ΦΩΤΟ)