Μια από τις δημοφιλέστερες φράσεις που είπε ο Μαχάτμα Γκάντι ήταν πως " ο πολιτισμός ενός λαού, φαίνεται από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα" και αν ρίξετε μια ματιά γύρω σας, θα αντιληφθείτε πού έχει φτάσει ο πολιτισμός του δικού μας έθνους. Μαζί και των Σερβία, Ρωσία, Πολωνία, Τουρκία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Κύπρο, Μολδαβία (ο Παγκόσμιος Οργανισμός υγείας εκτιμά πως ο πληθυσμός των αδέσποτων, παγκοσμίως, φτάνει τα 200 εκατομμύρια σκυλιά), ενώ εντονότατο πρόβλημα υπάρχει στην Ινδία και την Αφρική. Ας εστιάσουμε τώρα, στη Ρωσία και ας μεταφερθούμε στο Sochi. Εκεί όπου διεξήχθησαν οι τελευταίοι χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες. Ένα χρόνο αργότερα, αμερικανικά ΜΜΕ επιστρέφουν στην πόλη της Ρωσίας, για έναν πολύ ιδιαίτερο λόγο.

Η Ρωσία που λέτε, έχει μακρά ιστορία, σε ό,τι αφορά τα αδέσποτα ζώα. Υπάρχουν αναφορές για αυτά από το 19ο αιώνα, ενώ στην Αγία Πετρούπολη υπήρχε το Stray Dog Cafe, που ήταν τόπος συνάντησης μυθιστοριογράφων και ποιητών -οι οποίοι θεωρούσαν εαυτούς "αδέσποτους, που τους κυνηγούσε η αριστοκρατική κοινωνία". Και δεν πρέπει να ξεχνάτε πως η πρώτη ζώσα ψυχή που πήγε στο διάστημα ήταν η τριών χρόνων Laika, ένα αδέσποτο της Μόσχας, στις 3/11 του 1957. Στην πρωτεύουσα υπάρχουν 35.000 σκυλιά που ζουν στο δρόμο και κάποια από αυτά έχουν και όνομα: τα αποκαλούν "σκυλιά του μετρό", αφού μετακινούνται με αυτό το μέσο στην πόλη. Όπως και στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κάτι οργανωμένο ως προς τον εμβολιασμό και τη στείρωση αυτών των ζώων, με τον Antrei Neuronov, ειδικό επί της συμπεριφοράς και της ψυχολογίας των ζώων -έχει δουλέψει και με την Connie, το θηλυκό λαμπραντόρ του Πούτιν- να εξηγεί ότι " χωρίς τα σκυλιά, στις πόλεις μας δεν θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε αυτό που γίνεται με τα ποντίκια. Παίζουν δηλαδή, και σημαντικό υγειονομικό ρόλο".

Στη Μόσχα ζουν 12 εκατομμύρια άνθρωποι. Στο Σότσι περί τους 365.000. Όπως οργανώνονταν οι Ρώσοι για τους χειμερινούς Αγώνες, είχαν αποφασίσει να κάνουν επίδειξη πλούτου, καθώς μετέτρεπαν σε χειμερινό θέρετρο μια περιοχή που ήταν οτιδήποτε άλλο πλην αυτού, αποφασισμένοι να φτάσει η λάμψη σε όλον τον πλανήτη. Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν θα άφηναν τίποτα να τους χαλάσει την ευκαιρία να δείξουν τη δύναμη, την ευρωστία και το μεγαλείο, με το κόστος της διοργάνωσης να φτάνει τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια! Πολλώ δε τα αδέσποτα, που ενόσω ήταν σε εξέλιξη οι εργασίες για τις εγκαταστάσεις είχαν βρει σε αυτούς τους χώρους τα βασικά για την επιβίωση -λίγο φαγητό και λίγο νερό από τους εργάτες, εκ των οποίων κάποιοι άφησαν πίσω τα ζωντανά τους, όταν ολοκληρώθηκε η δουλειά και επιδείνωσαν το πρόβλημα. Τι έκαναν λοιπόν, οι διοργανωτές; Προσέλαβαν την εταιρία Basya Services, στην οποία ανέθεσαν να εξαφανίσει αυτά τα ζώα, πριν αρχίσουν να καταφτάνουν αθλητές και θεατές.

O Alexei Sorokin, γενικός διευθυντής της Basya Services -εκ των μεγαλύτερων εταιριών εξόντωσης στη χώρα, με ειδικότητα την εξαφάνιση των σκυλιών- είχε δηλώσει στο ABC News πως " αυτά τα ζώα είναι βιολογικά σκουπίδια, μπορούν να προκαλέσουν επιδημία λύσσας και να αποτελέσουν πραγματική απειλή για την επιτυχία των αγώνων". Δεν δίστασε να ομολογήσει πως οι υπάλληλοι του χρησιμοποίησαν δηλητήριο και παγίδες, πριν καταλήξει στο "φανταστείτε αν κατά τη διάρκεια των αγώνων, ένας αθλητής του άλματος με σκι προσγειωθεί με 130 χιλιόμετρα την ώρα και δει ένα σκυλί να τρέχει μπροστά του. Μπορεί να αποδειχθεί θανατηφόρο για τον αθλητή και το αδέσποτο". Επιχείρημα που μάλλον δεν έπεισε, με πλήθος ανθρώπων που υπερασπίζονταν τα δικαιώματα των ζώων να διαδηλώνουν σε όλον τον πλανήτη. Πριν νιώσετε κάποιο συναίσθημα να σας κατακλύζει, θα ήταν χρήσιμο να θυμηθείτε πως οι ίδιες καταγγελίες (για δολοφονία αδέσποτων) είχαν γίνει και πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Αλλά ας επιστρέψουμε στο θέμα μας.

Οι εκτιμήσεις ήθελαν να δολοφονούνται τουλάχιστον 2000 αδέσποτα της περιοχής, μολονότι η Kelly O' Meara, εκπρόσωπος της Humane Society International είχε ενημερώνει πως τα σκυλιά του Σότσι ήταν εξόχως φιλικά "κάτι που είχε να κάνει με τη σχέση που είχαν αναπτύξει με τους κατοίκους της πόλης, εκ των οποίων πολλοί τα περιποιούνταν". Ο δισεκατομμυριούχος Oleg Deripaska (εκ των πλουσιότερων ανθρώπων της γης) αποφάσισε να κάνει κάτι, για να βοηθήσει την κατάσταση, για να βοηθήσει αυτές τις ψυχές. " Το πρώτο μου σκυλί, το είχα βρει στο δρόμο του χωριού που μεγάλωσα. Ήταν ο καλύτερος φίλος μου, για πέντε χρόνια" εξήγησε πριν ανακοινώσει τη δημιουργία καταφυγίου PovoDog που φιλοξένησε περισσότερα από 300 αδέσποτα. Ο χώρος ήταν ανοιχτός για να τον επισκεφτούν οι τουρίστες και οι αθλητές, με την ελπίδα πως κάποιοι θα υιοθετήσουν ένα ζωάκι. Κάποια βρήκαν σπίτι. Άλλα δεν ήταν τόσο τυχερά. Την ίδια περίοδο, δημιουργήθηκε και η μη κερδοσκοπική οργάνωση " Sochi Dogs", που είχε ως στόχο να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης των αδέσποτων, μέσω της ενημέρωσης, της υιοθεσίας, αλλά και της στείρωσης των ζώων. Σημείωση: η οργάνωση είχε έδρα στη Morristown του New Jersey, με τις Tanya και Anna Umansky να συνεργάζονται με την Vlada Provotorova, οδοντίατρο στο επάγγελμα και κάτοικο Sochi, που στον ελεύθερο χρόνο της προσπαθούσε να σώσει τα αδέσποτα. Το Sochi Dogs λειτουργεί έως σήμερα, με τη δράση να αφορά ακόμα υιοθεσίες από Αμερικανούς. Αυτές ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων. Μάλιστα, υπήρξαν αθλητές που δεν προσπέρασαν, με την οργάνωση να τους βοηθά να πάρουν μαζί τους, στην πατρίδα τους, τα σκυλάκια. Το Sports Illustrated επισκέφτηκε τα σπίτια αυτών των αθλητών και σας δείχνει πώς ζουν με τους νέους τους φίλους.

είδα το πρώτο αδέσποτο, μόλις προσγειωθήκαμε. Ήταν παντού". Για εκείνον, αλλά και για πολλούς άλλους εκ των πρωταγωνιστών, δεν επρόκειτο για "βιολογικά σκουπίδια", αλλά για ζωντανές ψυχές και για αυτό υιοθέτησε δυο αδέσποτα, τα οποία πήρε στην πτήση μαζί του -πάνω, στην καμπίνα. Η σύντροφος του, Kelly είχε φροντίσει να ολοκληρώσει τα γραφειοκρατικά, ενόσω εκείνος διαγωνιζόταν. Στο σπίτι τους είχαν άλλα 4 σκυλιά και δυο γάτες, όλα από καταφύγια. Το ένα, τoν Sochi Jr. το έδωσαν στους γονείς συμπαίκτη του Backes, τον Patrick Shattenkirk και το άλλο, ο Jake, στον Derek Stepan, των New York Rangers.

Αυτό μας ταρακούνησε. Όλους". Το "και μη παρέκει" ήταν η προτροπή κατοίκων "να δώσουμε στα σκυλιά το τελευταίο τους γεύμα, να πούμε μια προσευχή και να προσευχηθούμε για το καλύτερο. Ήταν κάτι που δεν μπορούσα να αντέξω". Υιοθέτησε ένα θηλυκό κουτάβι, το οποίο βρήκε στο καταφύγιο "να κάθεται σε μια γωνία και να δείχνει λυπημένο. Μόλις είδα το βλέμμα του, είπα "το θέλω"". Το ονόμασε Shayba -όπου βρισκόταν το παγοδρόμιο στο οποίο διαγωνιζόταν-, για να διαπιστώσει πολύ σύντομα ότι το ταξίδι για τη Μασαχουσέτη ήταν δύσκολη υπόθεση. Το κουτάβι έπρεπε να μπει σε καραντίνα για ένα μήνα, με την Stack να επιστρέφει στις ΗΠΑ -αφού δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο- και να παίρνει κοντά της τη Shayba, με τη βοήθεια της κτηνιάτρου, η οποία φρόντισε για την καραντίνα. Τον Μάρτιο έγινε η πτήση για τη Βοστώνη και έκτοτε ζουν μαζί -και παρέα με το λαμπραντόρ της Stack, τον Bruce. "Σίγουρα δεν αναπληρώνει το χαμένο χρυσό, αλλά η Shayba έκανε την ήττα... πολύ καλύτερη", ήταν το τελευταίο σχόλιο της Stack.

Ήταν τα πιο όμορφα κουτάβια που είχα δει στη ζωή μου" είχε ομολογήσει στη New York Post. Όσο λοιπόν, ήταν εκεί τάιζε κάθε μέρα... την οικογένεια, ενώ πόσταρε στο Twitter σχετικές φωτογραφίες. "Είχαν γίνει ένας ευχάριστος αποπροσανατολισμός, μου είχαν πάρει το μυαλό. Ήξερα τι επρόκειτο να τους συμβεί αν τα άφηνα εκεί. Δεν ήθελα να τους συμβεί το παραμικρό. Τα είχα ερωτευτεί". Μια ημέρα, πήγε η... γνωστή εταιρία να αρπάξει τα κουτάβια, με τον MacDonald να είναι όλως τυχαίως εκεί και να ενημερώνει πως "αυτά είναι δικά μας σκυλιά" και ως τέτοια καταχωρήθηκαν, εξ ου και σώθηκαν. O ΜacDonald παρατήρησε και κάτι περίεργο. "Τα σκυλιά του Sochi είναι πάρα πολύ φιλικά. Οι άνθρωποι τα ταΐζουν, νοιάζονται για αυτά. Αλλά δεν τα παίρνουν σπίτια τους. Εν αντιθέσει με άλλα μέρη που έχω ταξιδέψει, εκεί υπάρχει ελπίδα να υπάρξει κάποιο καλό αποτέλεσμα". Οι Mamuchka (η μάνα), Jake και Mishka είναι μέλη της οικογενείας Kenworthy.

*Οι συγκεκριμένοι αθλητές δεν ήταν οι μόνοι που υιοθέτησαν αδέσποτα του Sochi. Υπήρξαν και τουρίστες που πήραν πίσω στο σπίτι κουτάβια, με την Humane Society International να συνεχίζει το πολύτιμο έργο της, όπως και όλες οι άλλες οργανώσεις, ενώ στη σελίδα sochidogrescue στο Facebook, υπάρχουν καθημερινές στιγμές αυτών των ζώων, στα νέα τους σπίτια, μαζί με γενικότερη ενημέρωση.