ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ο Kōhei Uchimura είναι ο Michael Phelps της ενόργανης

Ο Kōhei Uchimura είναι ο Michael Phelps της ενόργανης

Ο Kōhei Uchimura είναι θρύλος στο άθλημα του, στο μυαλό όλων πλην του δικού του. Έχει κατακτήσει τα χρυσά, σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις, την τελευταία οκταετία, με προγράμματα που δεν έχει καταφέρει να "κοπιάρει" άλλος. Είναι ο "βασιλιάς", είτε το θέλει, είτε όχι.

Toν έχουν χαρακτηρίσει τον Michael Phelps της ενόργανης γυμναστικής. Εναλλακτικά και "Usain Bolt" του αθλήματος του. Εκείνος δεν θέλει να ακούει τέτοια πράγματα. " Ο Phelps και ο Bolt είναι αθλητές που γνωρίζει όλος ο κόσμος. Αν πεις όμως, το όνομα "Kōhei Uchimura" κάπου, το πιθανότερο είναι να σε ρωτήσουν "ποιος είναι αυτός;". Να σου πω: είναι για το άθλημα του ό,τι ο Phelps για την κολύμβηση και ο Bolt για τα σπριντ.

Ο Kōhei Uchimura είναι ο Michael Phelps της ενόργανης

Ο τύπος που 'χει κατακτήσει Ολυμπιακά και Παγκόσμια μετάλλια, τα τελευταία οκτώ χρόνια. Ο πρώτος γυμναστής (άνδρας ή γυναίκα) που κατέκτησε όλους τους τίτλους, στις μεγαλύτερες διοργανώσεις, σε έναν Ολυμπιακό κύκλο. Εκείνος που εκτελεί τα πιο δύσκολα προγράμματα, με τη μεγαλύτερη δυνατή συνέπεια και εξαιρετική κομψότητα, επί σειρά ετών. Αυτός επιμένει να διαφωνεί. Αν θέλει κάτι, είναι " να γίνει η γυμναστική το ίδιο δημοφιλής με την κολύμβηση, επί εποχής Phelps και με το τρέξιμο, επί των ημερών του Bolts". Ακόμα και αν πάλι δεν τον ξέρει κανείς. " Δεν θέλω να με θυμούνται ως γυμναστή, αλλά ως άνθρωπο. Θέλω ο κόσμος να σκέφτεται "επρόκειτο για έναν άνδρα που ήταν πραγματικά προσγειωμένος". Εν πάση περιπτώσει, την Τετάρτη του είπαν όλοι συγχαρητήρια. Παλιοί (βλ. Comaneci) και νέοι.

Κράτησε το στέμμα για .099

Δεν χαίρει παγκόσμιας αναγνώρισης, γιατί δεν βοηθά και το σπορ του. Αλλά δεν τον νοιάζει. Μη σου πει ότι το προτιμά. Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν παύει να είναι ο βασιλιάς της ενόργανης, τίτλος που επιβεβαίωσε στο Ρίο. Ο Uchimura έχει φορέσει 17 χρυσά μετάλλια, σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια και Πανεπιστημιάδες, 10 αργυρά και 5 χάλκινα. Τα δυο τελευταία χρυσά τα πρόσθεσε στο Ρίο. Το ένα ήταν στο σύνθετο ομαδικό, οπότε κυριολεκτικά το πρόσφερε στην Ιαπωνία ο ίδιος. Το άλλο, ήταν στο σύνθετο ατομικό της Πέμπτης 11/8. Ήταν το δεύτερο διαδοχικό σε Αγώνες και έβδομο συνολικά. Ήλθε... στην εκπνοή.

Όταν ολοκλήρωσε τα αγωνίσματα, είχε 92.365 βαθμούς και ήταν στην κορυφή. Έμενε η εκτέλεση του Ουκρανού Oleg Verniaiev στο μονόζυγο. Ήθελε 14.900 για να "κλέψει" το χρυσό από τον Ιάπωνα. Πήρε 14.800 και αφότου ξεπέρασε το σοκ, πήρε τη σημαία της Ουκρανίας, πλησίασε τον "Βασιλιά Uchimura", φωτογραφήθηκαν και μετά δήλωσε πως " ο Kōhei είναι ένας από τους γυμναστές που θαυμάζω περισσότερο. Ένας πραγματικός αθλητής, ένας θρύλος". Ο Uchimura ανταπέδωσε... με ένα like. Ύψωσε τον αντίχειρα, σαν να του έλεγε "είσαι πραγματικός αντίπαλος". Δεν το είπε, γιατί δεν τον βοηθούν τα φτωχά αγγλικά του. Αυτή η γλώσσα πρέπει να είναι ο μόνος τομέας στον οποίον ο Uchimura είναι "φτωχός".

Το σπίτι του ήταν το γυμναστήριο -κυριολεκτικά

Γεννήθηκε στο Kitakyushu, μια από τις δυο πόλεις της νομαρχίας Fukuoka, στο νησί Kyūshū, στις 3/1 του 1989. Οι γονείς του, Kazuhisa και Shuko ήταν γυμναστές και όταν εκείνος έγινε 3, άνοιξαν ένα γυμναστήριο. Εκεί όπου ουσιαστικά μεγάλωσε ο ίδιος, αλλά και η μικρότερη αδελφή του, Haruhi που... μάλλον καταλαβαίνεις με τι σπορ ασχολείται. " Ως παιδί γυμναστών, έπρεπε να ασχοληθώ" έχει σχολιάσει, αλλά δεν είπε κουβέντα για το ταλέντο που διέκριναν οι γονείς του και για αυτό τον ονόμασαν Kōhei. Λέξη που σε πολύ ελεύθερη μετάφραση σημαίνει " το παιδί που θα μεγαλώσει να γίνει εξαιρετικός και θα διασχίσει τον Ειρηνικό. Ή τουλάχιστον αυτό μου είπαν πως σημαίνει .Ελπίζω να ανταποκρίθηκα στις προσδοκίες των γονιών μου, να τους δικαίωσα με τις επιτυχίες μου". Σημείωση: η Shuko ενημέρωσε όταν ο πρωτότοκος ήταν παιδί πως " του γιου μου δεν του αρέσει να τον ακουμπάνε". Τελικά, οι μάνες είναι ίδιες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Ο Kōhei Uchimura είναι ο Michael Phelps της ενόργανης

Το cartoon Ganba! Fly High ήταν το αγαπημένο του και πηγή έμπνευσης. Αφορούσε ένα αγόρι, τον Shun, ο οποίος είχε ξεκινήσει την ενόργανη στο δημοτικό και ονειρευόταν να μετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο Uchimura έχει αποκαλύψει πως στις σελίδες του έμαθε το μυστικό του σπορ: " Να κολλάς στην προσγείωση! Αν μείνεις συνεπής σε ό,τι έχεις στο μυαλό σου, το σώμα σου θα σταματήσει από μόνο του. Λάτρευα τον πρωταγωνιστή. Ήθελα να γίνω αθλητής σαν και εκείνον. Έγινε το κίνητρο μου, ο στόχος μου να τον ξεπεράσω".

Ο Θεός δεν δίνει χρυσά μετάλλια

Ο σεναριογράφος ήταν ο Shinji Morisue, χρυσός στην οριζόντια δοκό, αργυρός στο άλμα και χάλκινος στο σύνθετο ομαδικό, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984. Ο πρωταγωνιστής της δικής μας ιστορίας, κατάλαβε από νωρίς ότι έπρεπε να δαμάσει και τα έξι όργανα, αν ήθελε να γράψει ιστορία. Ο τρόπος ήταν ένας: ατελείωτες ώρες προπονήσεων. Μια από τις χαρακτηριστικές του ατάκες είναι η εξής: " Το να προσεύχομαι στο Θεό, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, δεν είναι κάτι που θα μου δώσει το χρυσό. Δεν είναι ότι δεν πιστεύω πως υπάρχει Θεός. Υπάρχει. Πιστεύω όμως, ότι χαμογελάει σε όσους προσπαθούν σκληρά".

Πρόσθεσε και ότι " προπονούμαι κατά τρόπο που να μπορώ να εκτελώ το πρόγραμμα μου ακριβώς κατά τον ίδιο τρόπο, σε κάθε διοργάνωση. Είτε είναι μικρή, είτε είναι μεγάλη. Αυτό είναι το πρώτιστο ενδιαφέρον μου. Εκτελώ τις ρουτίνες μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, είτε είμαι σε αγώνα, είτε σε προπόνηση. Δεν μπορώ να ζήσω ούτε μια μέρα, χωρίς προπόνηση. Πάντα προπονούμαι με ενθουσιασμό και νιώθω πολύ άβολα, αν δεν πάω μια μέρα στο γυμναστήριο. Θέλω να ξέρουν όλοι πως η προπόνηση δεν σε προδίδει ποτέ. Δεν υπάρχει αυτό που λένε ως αδιάφορη προσπάθεια. Θέλω να το αποδείξω, με τις προπονήσεις μου".

Στο πρώτο του τουρνουά, στα 6 βγήκε τελευταίος. Χρειάστηκε το διπλάσιο χρόνο από τους συνομήλικους του, για να μάθει να κάνει ανάποδη κωλοτούμπα. Ώσπου βρήκε τον τρόπο που θα τον βοηθούσε να γίνει καλύτερος. Σχεδίαζε αυτά που ήθελε να κάνει σε ένα σημειωματάριο και τα έκανε πράξη, στο οικογενειακό τραμπολίνο, χρησιμοποιώντας λούτρινα ζώα. Μετά, όταν καταλάβαινε τη λογική, τα έκανε ο ίδιος. Χρόνια μετά, εξήγησε ότι " το σώμα μου αναλαμβάνει την έκφραση. Το μυαλό μου είναι όμως, αυτό που εκτελεί το πρόγραμμα".

Σύντομα η γυμναστική έγινε τόσο σημαντική για εκείνον, που στα 7 έβαλε τα κλάματα όταν ξέχασε μια άσκηση, ενώ εκτελούσε το πρόγραμμα στο έδαφος. Έχει παραδεχθεί πως μικρός δεν είχε καταλάβει τι ακριβώς σημαίνει να εκπροσωπείς το έθνος σου, σε διεθνή διοργάνωση " ώσπου διαπίστωσα ότι δεν έχεις να κάνεις μόνο με τον εαυτό σου. Οι εμφανίσεις μου, η συμπεριφορά μου θα εκλαμβάνονταν ως στερεότυπα των Γιαπωνέζων. Οπότε θυμίζω πάντα στον εαυτό μου να είμαι συνεπής, σοβαρός και σωστός".

Το Pokemon Go του στοίχισε 4.500 ευρώ

Φέτος, είπε να κάνει μια εξαίρεση... και το χουνέρι του έγινε γνωστό σε όλον τον κόσμο. Προέκυψε η πληροφορία ότι έπειτα από τις πρώτες ημέρες της διαμονής του στη Βραζιλία, η εταιρία κινητής τηλεφωνίας με την οποία έχει συμβόλαιο, τον ενημέρωσε ότι χρωστά 4.500 ευρώ. Γιατί; Είχε εθιστεί στο Pokémon GO και προσπάθησε να βρει κάποια pokemon στη Βραζιλία, χώρα στην οποία δεν παρείχε δωρεάν 3G η πάροχος -και τις πρώτες ημέρες δεν υπήρχαν και pokemon.

Ο συναθλητής του, Kenzo Shirai αποκάλυψε στην ιστοσελίδα Kyodo News ότι " την ημέρα που τον πήραν τηλέφωνο, ήταν σαν νεκρός στο γεύμα της ομάδας". Ευτυχώς για εκείνον, η εταιρία του έκανε ένα δώρο: τον ενημέρωσε πως για τις ημέρες που ήδη έχει χρεωθεί θα δώσει από 20 δολάρια κάθε εικοσιτετράωρο, ποσό με το οποίο θα χρεωνόταν ο λογαριασμός του και κάθε άλλη μέρα που θα είχε "ανοιχτό" το roaming. " Ένιωσα ότι η τύχη μου χαμογέλασε".

Σε έχω αφήσει στα πρώτα χρόνια της καριέρας του. Οφείλεις να ξέρεις ότι στα 15 πήγε στο Tokyo, για να κάνει το επόμενο βήμα. Σύντομα είχε γίνει ο καλύτερος γυμναστής στον κόσμο. Στα 18 έγινε μέλος της εθνικής και έκανε την πρώτη εμφάνιση ως τέτοιο, στο Παγκόσμιο του Παρισιού. Ήταν το πρώτο μεγάλο event, για εκείνον. Ήταν τρίτος στο άλμα και 9ος στις ασκήσεις εδάφους. Στην Πανεπιστημιάδα του Αυγούστου, η ομάδα του τερμάτισε πρώτη. Εκείνος ήταν 1ος στο έδαφος και 3ος στο άλμα. Τα μετάλλια έγινα τέσσερα, σε διοργάνωση του Πεκίνου, την ίδια χρονιά.

Εκεί έκανε την πρώτη του εμφάνιση και σε Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2008. Κατ' αρχάς ως μέλος της Ιαπωνίας στο σύνθετο ομαδικό (διαγωνίστηκε στο έδαφος, το άλμα, τις παράλληλες δοκούς και το μονόζυγο) και στην κατάκτηση του αργυρού. Στο ίδιο σκαλοπάτι ανέβηκε και στο σύνθετο ατομικό, κατακτώντας το πρώτο μετάλλιο της χώρας του, στο event, έπειτα από 24 χρόνια. Ένα λάθος του είχε "κόψει" βαθμούς από τις ασκήσεις εδάφους και τελικά από το χρυσό.

Από τότε, δεν έχει χάσει το χρυσό από μεγάλο τουρνουά, στο σύνθετο ατομικό. Έχει πάρει δυο διαδοχικά χρυσά σε Ολυμπιακούς, έξι παγκόσμιους τίτλους (δεν υπάρχει γυμναστής ή γυμνάστρια, με περισσότερους από τρεις ). Στο Ρίο, η μητέρα του λιποθύμησε, το δέκατο που εκείνος έμαθε ότι κράτησε το στέμμα του. Η Shuko είχε γίνει πρωτοσέλιδα το 2014, όταν κατέβηκε η ίδια σε αγώνες. Δεν είναι ντροπαλή, όπως ο γιος της. Είναι φωνακλού και πήρε μαζί της στο Ρίο banners και φωτογραφίες του παιδιού, για να κάνει ατμόσφαιρα.

Κάθε μέρα χρειαζόταν 30 λεπτά για να... απλώσει την πραμάτεια και πριν κάθε άσκηση του Kōhei, ούρλιαζε το όνομα του. Μετά συνήθως έκλεινε τα μάτια της, γιατί δεν άντεχε το άγχος. " Κάποιες φορές οι γονείς κάνουν πράγματα που δεν καταλαβαίνουμε, αλλά τι να κάνεις;", σχολίασε ο υπερπρωταθλητής, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω, μέχρι την Τετάρτη 10/8 και τον τελικό στο σύνθετο ατομικό, είχε ως φωτογραφία τρελού πανηγυρισμού αυτή -από το περυσινό Παγκόσμιο.

Ο Kōhei Uchimura είναι ο Michael Phelps της ενόργανης
COPYRIGHT 2016 THE ASSOCIATED PRESS. ALL RIGHTS RESERVED. THIS MATERIAL MAY NOT BE PUBLISHED, BROADCAST, REWRITTEN OR REDISTRIBU

Την Τετάρτη 12/8 εξαφάνισε ό,τι υπήρχε -που δεν υπήρχε, αλλά λέμε-, για να κρατήσει μόνο ένα στιγμιότυπο. Αυτό.

Ο Kōhei Uchimura είναι ο Michael Phelps της ενόργανης

Στο δρόμο για τους Αγώνες του Λονδίνου, η χώρα του έζησε μια καταστροφή, που δεν τον άφησε ασυγκίνητο. Έγινε το κίνητρο του. " Για τους ανθρώπους της Ιαπωνίας, ο καταστροφικός σεισμός του 2011 είναι κάτι που δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Αποφάσισα να κάνω κάτι για τους ανθρώπους του Tohoku. Το 2011 και το 2012 ειλικρινά σας λέω πως ένιωθα ότι αγωνίζομαι για τους ανθρώπους που ζούσαν στις πληγείσες περιοχές. Η γυμναστική ήταν το μόνο που έχω. Σκέφτηκα ενδελεχώς πώς θα μπορούσα να δώσω κάτι, μια στιγμή χαράς, οτιδήποτε σε όσους υπέφεραν και κατέληξα στο ότι το μοναδικό πράγμα που μπορούσα να κάνω, ήταν να εκτελώ άψογα τις ασκήσεις μου. Πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, πήγα σε αυτές τις περιοχές και είδα πώς ζουν οι άνθρωποι εκεί, τι περνούν. Μου έδωσαν τεράστια δύναμη". Και τους την επέστρεψε.

Βλέπεις, τον "στοίχειωνε" ένα λάθος που είχε κάνει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, το 2008 και του είχε στοιχίσει το χρυσό. Αυτή τη φορά είχε περισσότερα από ένα ουσιαστικά κίνητρα, να θέλει να πατήσει στην κορυφή του κόσμου. Τα προγράμματα που εκτέλεσε στο Λονδίνο ήταν τέτοιου επιπέδου, που ουδεμία σχέση είχε με εκείνο των υπολοίπων. Όπως δήλωσε ο προπονητής της Γερμανίας " ο άνδρας αυτός, είναι σε άλλον κόσμο". Τον έλεγαν "ρομπότ", "μηχανή", Superman, Sumer-mura. Τα πάντα, εκτός "ανθρώπου".

"Θέλω να δημιουργήσω ομορφιά που ουδείς άλλος μπορεί να εκφράσει"

Εκείνος είχε πλήρη επίγνωση. Όπως είχε πει στο nbcolympics.com " πολλοί ξένοι αθλητές λένε πως είμαι μηχανή. Για εμένα, οι μηχανικές κινήσεις και οι μηχανικές εμφανίσεις, είναι τέλειες. Ένα ρομπότ μπορεί να είναι πιο ακριβές σε κινήσεις, από ό,τι ένας άνθρωπος κάνοντας τα ίδια, την οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Για αυτό και παίρνω το σχόλιο των συναθλητών μου, ως κοπλιμέντο". Αυτό που τον ενδιέφερε ήταν " να δημιουργήσω ομορφιά που ουδείς άλλος μπορεί να εκφράσει. Θέλω ο κόσμος που παρακολουθεί, να καταλαβαίνει ότι υπάρχει κάτι διαφορετικό στη δική μου εμφάνιση".

Στο μυαλό του, " εξαιρετικός γυμναστής είναι αυτός που δεν αποτυγχάνει ποτέ, ό,τι και αν συμβεί. Ένας αθλητής που έχει σώμα, το οποίο δεν τραυματίζεται ποτέ. Δεν με νοιάζει μόνο να κάνω επίδειξη των ικανοτήτων μου, αλλά να εκφράζω πώς η κίνηση μου είναι καλύτερη, πιο καλλιτεχνική και καλύτερου επιπέδου από εκείνη των ανταγωνιστών μου". Τον Οκτώβριο του 2015 οδήγησε την Ιαπωνία στο πρώτο χρυσό -μετά το 1978- στο σύνθετο ομαδικό... και μετά ανέλαβε το σύνθετο ατομικό. Φέτος πήρε τα χρυσά του στο Ρίο. Τι θα κάνει του χρόνου; Θα σε πάω πιο μακριά: θα σου πω τι θα κάνει το 2020.

εν σκεφτόμουν να συνεχίσω τη γυμναστική έως το 2020, αλλά όταν επέλεξαν το Tokyo για τους Ολυμπιακούς Αγώνες -για πρώτη φορά από το 1964-, σκέφτηκα "πρέπει να το κάνω". Ήταν μοιραίο. Εξυπακούεται πως πρέπει να πάρουμε το χρυσό, ως ομάδα". Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή επέλεξε την πρωτεύουσα της Ιαπωνίας για τους Αγώνες του 2020, λίγους μήνες μετά τον ερχομό του πρώτου του παιδιού.

Ναι, είναι παντρεμένος και έχει πια δυο κόρες. Που δεν θα κάνουν γυμναστική. " Αν ήταν αγόρια, το πιθανότερο΄είναι να έκαναν. Αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω τη γυναικεία ενόργανη γυμναστική. Πιστεύω ότι είναι πιο σκληρή από την ανδρική". Έχει απαγορεύσει και την παραμικρή επαφή με την οικογένεια του, όπως και τις φωτογραφίες και αρνείται να δώσει την παραμικρή λεπτομέρεια. Σου είπα από την αρχή. Δεν τον νοιάζει να είναι διάσημος. Τον νοιάζει να μπορεί να δημιουργήσει κάτι όμορφο, κάτι που ουδείς άλλος μπορεί. Έχει αφιερώσει τη ζωή του σε αυτό και... μάλλον τα 'χει καταφέρει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ