Η Αθλέτικ Μπιλμπάο είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη, ένα πραγματικό ποδοσφαιρικό "παραμύθι" από αυτά που γοητεύουν κάθε φίλαθλο. Τα "λιοντάρια" συνεχίζουν, 117 χρόνια μετά την ίδρυσή τους, να εφαρμόζουν με μια ζηλευτή συνέπεια, χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις, τη δική τους φιλοσοφία. Η παράδοση και η υπερηφάνεια είναι εκείνες που γράφουν την ιστορία του ποδοσφαίρου των Βάσκων από το 1898 μέχρι και σήμερα. Το Sport24.gr "ταξιδεύει" στο χρόνο ακολουθώντας την υπεραιωνόβια πορεία αυτού του ρομαντικού "μύθου" μέσα από 55 φωτογραφίες και λεζάντες.

Το ποδόσφαιρο έγινε γνωστό στο Μπιλμπάο από τους Άγγλους ναυτεργάτες που δούλευαν στο λιμάνι. Τα παιχνίδια που οργάνωναν στις ελεύθερες ώρες τους, προκάλεσαν αρχικά την περιέργεια και κατόπιν το ενδιαφέρον των Βάσκων. Στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας του 19ου αιώνα όλο και περισσότεροι αυτόχθονες άρχισαν να παίζουν "football", μέχρι που στις 20 Ιανουαρίου του 1898 μια παρέα από μαθητές του Γυμνασίου Zamacois αποφάσισε να ιδρύσει ένα ποδοσφαιρικό σωματείο κατά τα βρετανικά πρότυπα.

Τέσσερις γενιές παρούσες στο "Σαν Μαμές". Αγάπη για το ποδόσφαιρο, υπερηφάνεια για την παράδοση, μαγεία στην κερκίδα

Το ονόμασαν Athletic Club, το οργάνωσαν και ξεκίνησαν να παίζουν με αντίπαλους τους Άγγλους. Το επίσημο καταστατικό κατατέθηκε τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 1901 και το 1903 η Αθλέτικ ενώθηκε με το άλλο σωματείο της πόλης, το Bilbao Football Club. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε ένα πραγματικό σύμβολο για την πόλη του Μπιλμπάο, την επαρχία της Μπιθκάγια και τη Χώρα των Βάσκων. Ας ξεκινήσουμε όμως τη μικρή αυτή αναδρομή στην ιστορία 117 χρόνων που διαμόρφωσαν τον μοναδικό χαρακτήρα του βασκικού συλλόγου. Athetic eup!

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ ΣΕ 55 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΛΙΚ

1. Η ομάδα της Αθλέτικ Μπιλμπάο που κατέκτησε το πρώτο επίσημο Copa del Rey το 1903. Ένα χρόνο νωρίτερα είχε κερδίσει και τον παρθενικό ανεπίσημο τίτλο της διοργάνωσης. Οι εμφανίσεις στη φωτογραφία είναι μπλε-άσπρες, αφού η Αθλέτικ υιοθέτησε τα ερυθρόλευκα το 1910

2. Το 1913 εγκαινιάστηκε το καινούργιο γήπεδο της Αθλέτικ, το οποίο ονομάστηκε "San Mamés" λόγω της γειτονικής εκκλησίας του Αγίου Μάμα

3. Ο Rafael Moreno Aranzadi, πιο γνωστός ως Πιτσίτσι, υπήρξε ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς του ισπανικού ποδοσφαίρου στις αρχές του 20ου αιώνα. Αγωνίστηκε μια δεκαετία στην Αθλέτικ (1912-1921), στη θέση του αριστερού εξτρέμ και σε 159 επίσημα παιχνίδια πέτυχε 101 γκολ. Σταμάτησε το ποδόσφαιρο το 1921 για να ξεκινήσει καριέρα ως διαιτητής, όμως ένα χρόνο αργότερα πέθανε από τύφο σε ηλικία μόλις 29 ετών. Το 1926 τοποθετήθηκε η προτομή του στο "Σαν Μαμές" και κάθε ομάδα που επισκέπτεται για πρώτη φορά το γήπεδο της Αθλέτικ, καταθέτει εκεί λουλούδια.

4. Η ομάδα της Αθλέτικ που κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας το 1921. Δεύτερος από αριστερά είναι ο Πιτσίτσι με το χαρακτηριστικό μαντήλι που συνήθιζε να φοράει στο κεφάλι του.

5. Η πρώτη θρυλική ομάδα της Αθλέτικ ήταν η περίφημη "primera delantera histórica" (πρώτη ιστορική επιθετική γραμμή) που την αποτελούσαν οι Lafuente, Iraragorri, Bata, Chirri II και Gorostiza. Με προπονητή τον Άγγλο Fred Pentland, εκείνη η Αθλέτικ κατέκτησε 2 πρωταθλήματα (1929/30 & 1930/31) και 4 συνεχόμενα Κύπελλα (1930-33), ενώ πέτυχε και το σκανδαλώδες 12-1 επί της Μπαρτσελόνα, που είναι και το ρεκόρ μεγαλύτερης νίκης στην ιστορία της Πριμέρα Ντιβισιόν, με τον Μπάτα να σημειώνει 7 τέρματα!

6. Ο Θάρα (Telmo Zarraonandia Montoya) είναι ο μεγαλύτερος Ισπανός επιθετικός της μετεμφυλιακής Ισπανίας. Αγωνίστηκε για 15 χρόνια στην Αθλέτικ (1940-1955) και είναι ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με 333 γκολ. Επίσης είναι ο δεύτερος σκόρερ της Πριμέρα Ντιβισιόν με 252 τέρματα και ο πρώτος του ισπανικού Κυπέλλου με 81. Έχει κατακτήσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην ισπανική Λίγκα 6 φορές, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο. Το πιο ιστορικό του γκολ το πέτυχε με τη "furia roja" το 1950 στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, στο 1-0 επί της Αγγλίας που έφερε την Ισπανία στις 4 κορυφαίες ομάδες του κόσμου. Με την Αθλέτικ (όπου υπήρξε μέλος της "segunda delantera histórica"), κατέκτησε ένα πρωτάθλημα (1942/43) και 5 Κύπελλα (1943, 1944, 1945, 1950 & 1955).

7. Ο Γκαΐνθα ( Agustín Gaínza Vicandi ή "Piru") ήταν και αυτός μέλος της "segunda delantera histórica" αλλά και της ομάδας των "έντεκα χωρικών", αγωνίστηκε 19 χρόνια στη Μπιλμπάο (1940-1959) και σε 381 επίσημες συμμετοχές πέτυχε 120 γκολ. Υπήρξε ο εμβληματικός αρχηγός της Αθλέτικ και στη διάρκεια της θητείας του κέρδισε 2 πρωταθλήματα (1942/43 & 1955/56) και 7 Κύπελλα (1943, 1944, 1945, 1950, 1955, 1956 & 1958). Κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων κερδισμένων Κυπέλλων (7) και αυτό των περισσότερων τελικών στην ίδια διοργάνωση (9). Επίσης το ρεκόρ των περισσότερων συμμετοχών στο Κύπελλο Ισπανίας με 99 παιχνίδια. Υπήρξε 33 φορές διεθνής (10 γκολ) και φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού στο Μουντιάλ του 1950, ενώ από τα δικά του πόδια έφυγε η σέντρα προς τον Θάρα στο ιστορικό γκολ εναντίον της Αγγλίας.

8. Τον Φεβρουάριο του 1952 τοποθετήθηκε το περίφημο τόξο στο "Σαν Μαμές". Τον Αύγουστο του 2013 μετακινήθηκε κομμάτι-κομμάτι στην Λεθάμα, το προπονητικό κέντρο της Αθλέτικ. Θα συναρμολογηθεί δίπλα στο κεντρικό γήπεδο των εγκαταστάσεων.

9. Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’50, μεγαλούργησε η λεγόμενη ομάδα των "once aldeanos" (των έντεκα χωρικών), η οποία με αστέρια τους Gaínza, Garay, Artetxe, Arieta και προπονητή τον Σλοβάκο Φέρντιναντ Ντάουτσικ, κατέκτησε το πρωτάθλημα (1955/56) και 3 Κύπελλα (1955, 1956 & 1958). Εκείνη η ομάδα της Αθλέτικ έπαιξε για πρώτη φορά στην Ευρώπη, στο Κύπελλο πρωταθλητριών της περιόδου 1956/57 και έφτασε μέχρι τα προημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έχοντας κερδίσει στο πρώτο ματς μέσα στο χιονισμένο "Σαν Μαμές" 5-3 σε μια επική συνάντηση. Εδώ βλέπουμε την είσοδο των δυο ομάδων στον αγωνιστικό χώρο!

10. Ακόμα μια φωτογραφία από το χιονισμένο "Σαν Μαμές" στο ματς της Αθλέτικ με την Μάντσεστερ. Το 1958 εκείνη η Αθλέτικ έφτασε σε έναν ακόμα τελικό Κυπέλλου με αντίπαλο την πρωταθλήτρια Ισπανίας και Ευρώπης, παντοδύναμη Ρεάλ Μαδρίτης. Οι Βάσκοι ζήτησαν να αγωνιστούν σε ουδέτερη έδρα, όμως το αίτημά τους απορρίφθηκε και το παιχνίδι διεξήχθη στο "Τσαμαρτίν", το γήπεδο τότε των "μερένγκες". Η Αθλέτικ κέρδισε 2-0 με τέρματα των Αράτε και Μάουρι και μέσα στη γενική ευφορία ο πρόεδρος Ενρίκε Γκουθμάν φώναξε τη θρυλική πλέον φράση "Con once aldeanos, les hemos pasado por la piedra" (με έντεκα χωρικούς, τους διαλύσαμε)!

11. Η επόμενη μεγάλη φουρνιά της Αθλέτικ εμφανίστηκε τη δεκαετία του ’70. Έχοντας κατακτήσει τα ισπανικά Κύπελλα του 1969 και του 1973, οι Βάσκοι έφτασαν στη σεζόν 1976/77 στον πρώτο ευρωπαϊκό τελικό της ιστορίας τους, στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με αντίπαλο τη Γιουβέντους και αφού προηγουμένως είχαν αποκλείσει μεγαθήρια της εποχής όπως η Μίλαν και η Μπαρτσελόνα. Η Αθλέτικ τελικά δεν κατάφερε να κατακτήσει το ευρωπαϊκό τρόπαιο, αφού στον πρώτο αγώνα ηττήθηκε στην Ιταλία 1-0, ενώ στον επαναληπτικό κέρδισε μεν 2-1, αλλά το εκτός έδρας τέρμα του Μπέτεγκα της στέρησε τον τίτλο. Τα μεγάλα ονόματα εκείνης της ομάδας ήταν οι Alexanco, Uriarte, Villar, Churruca, Irureta, Amorrortu, Dani και Txetxu Rojo (φωτο), όμως το αστέρι ήταν ο τερματοφύλακας, Χοσέ Άνχελ Ιρίμπαρ.

12. Ο Ιρίμπαρ (José Ángel Iribar Kortajarena) αγωνίστηκε σε 614 παιχνίδια (ρεκόρ στην ιστορία της Αθλέτικ) και έμεινε γνωστός με το παρατσούκλι "el Txopo" δηλαδή η λεύκα, επειδή ήταν ψηλός και ξερακιανός. Σήμα κατατεθέν του ήταν τα μαύρα ρούχα και οι ερυθρόλευκες κάλτσες, ενώ στη διάρκεια των 18 χρόνων που αγωνίστηκε με τη φανέλα της Αθλέτικ (1962-1980) κέρδισε δυο Κύπελλα (1969 & 1973) και τη δεύτερη θέση στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ του 1977. Υπήρξε ο βασικός γκολκίπερ της Εθνικής Ισπανίας από το 1964 μέχρι το 1976 με 49 συμμετοχές, κατακτώντας το EURO του 1964. Αγαπήθηκε όσο λίγοι παίκτες από τους φίλαθλους της Μπιλμπάο, οι οποίοι συνήθιζαν να φωνάζουν ένα από τα πιο γνωστά συνθήματα που έχουν ακουστεί ποτέ στο "Σαν Μαμές": "Iribar, Iribar, Iribar es cojonudo, como Iribar no hay ninguno!" (Ο Ιρίμπαρ είναι αρχιδάτος, σαν τον Ιρίμπαρ δεν υπάρχει κανένας)!

13. Το ξεκίνημα της δεκαετίας του ’80 ανήκει χωρίς καμία αμφιβολία στους Βάσκους. Μετά τα δυο συνεχόμενα πρωταθλήματα που κέρδισε η Ρεάλ Σοθιεδάδ (1980/81 & 1981/82), ήρθε η σειρά της ανανεωμένης Αθλέτικ που μέσα σε μια διετία κέρδισε 4 τίτλους. Με τον Χαβιέρ Κλεμέντε στον πάγκο της και μεγάλα αστέρια τους Zubizarreta, Goikoetxea, Urkiaga, Dani, Patxi Salinas και Sarabia, η Μπιλμπάο κατέκτησε δυο συνεχόμενα πρωταθλήματα (1982/83 & 1983/84), ενώ τη δεύτερη χρονιά έκανε το νταμπλ κερδίζοντας τη Μπαρτσελόνα του Μαραντόνα σε έναν αξέχαστο τελικό, κυρίως λόγω των επεισοδίων που ακολούθησαν τη λήξη του αγώνα ανάμεσα στους παίκτες και βέβαια το Σούπερ Καπ (άνευ αγώνος).

14. Μια από τις πιο ιστορικές φωτογραφίες της Αθλέτικ. Ο Ντάνι διαμαρτύρεται στον διαιτητή στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ισπανίας απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης

15. Μαραντόνα και Γκοϊκοετσέα. Ο δεύτερος διέλυσε το 1983 τους συνδέσμους στον αστράγαλο του πρώτου και έμεινε στην ιστορία ως ο "χασάπης του Μπιλμπάο"

16. Το πρωτάθλημα του 1983, το πρώτο μετά το 1956, γιορτάστηκε με κάθε επισημότητα στο Μπιλμπάο, όπου πάνω από ένα εκατομμύριο Βάσκοι υποδέχτηκαν τους "ήρωες" παίκτες που ανέβηκαν τον ποταμό Νερβιόν μέσα στη θρυλική gabarra, μια φορτηγίδα την οποία ακολουθούσαν δεκάδες πλοιάρια δημιουργώντας μια φανταστική ατμόσφαιρα. Οι τίτλοι της ομάδας του Κλεμέντε είναι και οι τελευταίοι που έχει κατακτήσει μέχρι σήμερα η Αθλέτικ.

17. Οι φίλοι της Αθλέτικ έχουν κατακλύσει τους δρόμους του Μπιλμπάο για να γιορτάσουν το πρωτάθλημα του 1983

18. Ακόμα μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωτογραφίες στην ιστορία της Αθλέτικ. Η gabarra ανεβαίνει τον Νερβιόν και ο Βάσκος φίλαθλος ανεμίζει τη σημαία του

19. Τη σεζόν 1983/84 η Αθλέτικ πήρε μέρος στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Στη δεύτερη φάση οι "λέοντες" κληρώθηκαν να αντιμετωπίσουν την παντοδύναμη Λίβερπουλ. Κατάφεραν να φύγουν με πλεονέκτημα από το "Άνφιλντ" (0-0), όμως η αρμάδα του Φάγκαν με πρωταγωνιστές τους Λι, Νιλ, Κένεντι, Σούνες, Νίκολ, Νταλγκλίς και σκόρερ τον Ίαν Ρας, δεν άφησε περιθώρια στους Βάσκους στον επαναληπτικό του "Σαν Μαμές" (0-1). Στη φωτογραφία βλέπουμε τον Ισμαέλ Ουρτούμπι ανάμεσα στους Μαρκ Λόρενσον (4) και Άλαν Χάνσεν, μπροστά στην εστία του Μπρους Γκρόμπελαρ

20. Μπορεί ο "αιώνιος" στο τοπικό ντέρμπι της Χώρας των Βάσκων να είναι η Ρεάλ Σοθιεδάδ, όμως παραδοσιακά ο μεγάλος αντίπαλος για την Αθλέτικ ήταν πάντοτε η Ρεάλ Μαδρίτης. Εδώ μονομαχία του Γκαγιέγο (αριστερά) με τον Μανόλο Σαράβια στο "Μπερναμπέου"

21. Το 1911 η διοίκηση της Αθλέτικ πήρε την ιστορική απόφαση να αγωνίζονται στην ομάδα μόνο παίκτες από την επαρχία της Μπιθκάγια. Από τη δεκαετία του '60 άρχισαν να προστίθενται και άλλα "εδάφη", μέχρι να παγιωθεί στη δεκαετία του '80 το σημερινό καθεστώς, δηλαδή η Euskal Herria (πατρίδα, χώρα, επικράτεια των Βάσκων). Ως τέτοια περιγράφεται η περιοχή που βρίσκεται στις δυο μεριές των Πυρηναίων και οριοθετείται γεωγραφικά και διοικητικά από τις εξής 7 επαρχίες: Στην Ισπανία από τις Vizcaya (Μπιλμπάο), Álava (Βιτόρια), Guipúzcoa (Σαν Σεμπαστιάν) και Navarra (Παμπλόνα). Στη Γαλλία από τις Labourd (Μπαγιόν), Soule (Μολεόν) και Basse Navarre (Σεν Ζαν Πιέ ντε Πορτ). Οι Βάσκοι ονομάζουν τις 4 επαρχίες επί ισπανικού εδάφους, Euskadi και τις 3 γαλλικές, Iparralde. Στον χάρτη μπορείτε να δείτε τις 7 επαρχίες, οι οποίες εδώ και αιώνες θεωρούνται αμιγώς βασκικές και αποτελούν την Euskal Herria.

22. Ενδεκάδα της Αθλέτικ τη σεζόν 1992/93. Μπροστά στη μέση, ο Ερνέστο Βαλβέρδε, ενώ μπροστά δεξιά, ο νεώτατος Τζούλεν Γκερέρο στην παρθενική του χρονιά με την πρώτη ομάδα

23. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε αγωνίστηκε 6 χρόνια στην Αθλέτικ (1990-96) και πέτυχε 44 τέρματα σε 170 συμμετοχές στην Πριμέρα Ντιβισιόν

24. Τελευταία αγωνιστική στο πρωτάθλημα της σεζόν 1997/98 με την Αθλέτικ να υποδέχεται την Σαραγόσα στο "Σαν Μαμές" και να χρειάζεται τη νίκη για να σιγουρέψει τη δεύτερη θέση στην Πριμέρα και την έξοδό της στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στη φωτο βλέπουμε τον Τζούλεν Γκερέρο να κοιτάζει τη μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα του Χουάνμι μετά το σουτ του Ετσεμπερία

25. Το ματς μεταξύ Αθλέτικ και Σαραγόσα έχει λήξει με τη νίκη των Βάσκων και ο σκόρερ Ετσεμπερία πνίγεται στις αγκαλιές των συμπαικτών του πανηγυρίζοντας την μεγάλη επιτυχία

26. Μια φουρνιά ταλαντούχων παικτών όπως ο Κούκο Θιγάντα, ο Αϊτόρ Λαραθάμπαλ, ο Ράφα Αλκόρτα, ο Ρομπέρτο Ρίος, ο Μίκελ Λάσα, ο Μπίτσορ Αλκίθα, ο Ιμανόλ Ετσεμπερία, ο Ίνιγο Λαράινθαρ, ο Ισμαέλ Ουρθάιθ και ο Γιόσου Ουρούτια (σημερινός πρόεδρος του συλλόγου) ανάμεσα σε άλλους, πλαισίωσαν τους Γκερέρο και Ετσεμπερία, δημιουργώντας μια από τις κορυφαίες ομάδες στην ιστορία της Αθλέτικ, που έμεινε γνωστή με την ονομασία ομάδα του "centenario" (της εκατονταετηρίδας). Εδώ τους βλέπουμε να πανηγυρίζουν την κατάκτηση της δεύτερης θέσης και το εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ

27. Οι παίκτες της Αθλέτικ πανηγυρίζουν μπροστά στην εξέδρα του "Σαν Μαμές"

28. Ο Γαλλο-ισπανός Λουίς Φερνάντεθ (πάνω δεξιά) υπήρξε ο αρχιτέκτονας της ομάδας του "centenario". Εδώ τον βλέπουμε στην πλατεία του δημαρχείου, όπου είχαν συγκεντρωθεί 300.000 φίλαθλοι, για να πανηγυρίσουν την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Μόλις ο Φερνάντεθ πήρε το μικρόφωνο και είπε το επικό "όλοι οι παίκτες θα συνεχίσουν στην ομάδα γιατί έχουν τρία cojones", έγινε ο απόλυτος πανικός! Κόσμος και παίκτες φώναζαν μαζί "Σουν, σουν, σουν, Αθλέτικ τσαπελντούν" (πρωταθλήτρια), ενώ ο συνήθως χαμηλών τόνων Τζούλεν Γκερέρο, προκάλεσε ντελίριο όταν είπε το επίσης θρυλικό "Uranga cabrón, Etxebe es un león" (Ουράνγκα κερατά, ο Ετσεμπερία είναι λιοντάρι)! Ο Λουίς Ουράνγκα ήταν τότε ο πρόεδρος της Ρεάλ Σοθιεδάδ και η αναφορά στον Ετσεμπερία έγινε γιατί η Αθλέτικ τον πήρε το 1995 από την "αιώνια" αντίπαλό της σε ηλικία 18 ετών, σε μια μεταγραφική κίνηση που προκάλεσε "πόλεμο" ανάμεσα στους δυο συλλόγους.

29. Η τέταρτη φορά που η Αθλέτικ συμμετείχε στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, ήταν τη σεζόν 1998/99. Αυτή ήταν και η πρώτη συμμετοχή των Βάσκων στο Τσάμπιονς Λιγκ, γεγονός που γιορτάστηκε διπλά αφού συνέπεσε με την συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου. Στο πρώτο ματς του ομίλου τα "λιοντάρια" αντιμετώπισαν την Ρόζενμποργκ και αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία είναι το πρώτο σεντόνι που κουνήθηκε ποτέ μέσα στο "Σαν Μαμές" (16/9/1998)

30. Σειρά είχαν τα δυο ματς με την Γιουβέντους του Λίπι και των Ζιντάν, Ντεσάν, Ντάβιντς, Ντελ Πιέρο και Ινζάγκι. Πρώτη συνάντηση στο "Σαν Μαμές" με την Αθλέτικ να κλέβει τις εντυπώσεις όχι όμως και τη νίκη σε ένα παιχνίδι που ήταν καλύτερη, αλλά δεν μπόρεσε να σκοράρει με το 0-0 να είναι το τελικό αποτέλεσμα. Δυο εβδομάδες αργότερα, στο "Ντέλε Άλπι", οι Βάσκοι έκλεισαν τα ατού της Γιούβε, έπαιξαν μυαλωμένα και έφτασαν κοντά στην μεγάλη έκπληξη, όταν στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου προηγήθηκαν 0-1 με σκόρερ τον Τζούλεν Γκερέρο. Στην επανάληψη συνέχισαν να προβληματίζουν τους γηπεδούχους με αντεπιθέσεις, όμως ένα αυτογκόλ του Λάσα μετά από άστοχη έξοδο του Ιμανόλ έφερε το ματς στα ίσια. Εδώ βλέπουμε τον Ζιντάν και τον Γιόσου Ουρούτια (σημερινό πρόεδρο της Αθλέτικ)

31. Ο Τζούλεν Γκερέρο πανηγυρίζει έξαλλα το γκολ του εναντίον της Γαλατά που έδωσε στην Αθλέτικ την μοναδική της νίκη στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ τη σεζόν 1998/99

32. Η Αθλέτικ της σεζόν 2000/01. Προπονητής ο Τσέτσου Ρόχο με βοηθό του τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Στην πάνω σειρά, δεύτερος από αριστερά ο Ορμπάιθ και πέμπτος από αριστερά ο Γέστε

33. Ο Γιούπ Χέινκες υπήρξε προπονητής της Αθλέτικ σε δυο διαφορετικές περιόδους (1992-94 & 2001-03). Εδώ μαζί με τον Ουρούτια στην Λεθάμα

34. Η πιο γραφική φανέλα σε ολόκληρη την ιστορία της Αθλέτικ! Σχεδιάστηκε για δεύτερη εμφάνιση της σεζόν 2004/05, φορέθηκε μόνο σε ένα φιλικό και έκτοτε μπήκε στη ναφθαλίνη, λόγω των αποδοκιμασιών των φιλάθλων της ομάδας!

35. Στην πρώτη του χρονιά ως προπονητής της Μπιλμπάο (2003-04), ο Βαλβέρδε έβγαλε την Αθλέτικ στην Ευρώπη μετά από απουσία 5 ετών. Η Τραμπζονσπόρ κληρώθηκε αντίπαλος στον πρώτο γύρο και στην παρθενική του εμφάνιση σε ευρωπαϊκή διοργάνωση ως προπονητής, ο Txingurri πήρε την πρόκριση μέσα στο "Σαν Μαμές" με τον Γέστε να πετυχαίνει το τελικό 2-0, να κατεβάζει το σορτσάκι του και να αποκαλύπτει το εσώρουχό του στα χρώματα της Μπιλμπάο!!!

36. Στη φάση των ομίλων, η Αθλέτικ έχασε μόνο από την Μπεσίκτας (3-1), κερδίζοντας κατά σειρά την Πάρμα (2-0), την Στεάουα (1-0) και την Σταντάρ Λιέγης. Σε αυτή την τελευταία οι Βάσκοι επιφύλαξαν μια δυσάρεστη έκπληξη. Με μια ονειρική εμφάνιση και μεγάλους πρωταγωνιστές τους Ετσεμπερία, Γέστε και Εθκέρο, η Μπιλμπάο πέρασε σα σίφουνας από τη Λιέγη με το αστρονομικό 1-7! Ήταν η μεγαλύτερη σε έκταση νίκη στην ευρωπαϊκή ιστορία της Αθλέτικ. Εδώ ο Βαλβέρδε στη συνέντευξη Τύπου πριν το 1-7

37. Στη φάση των "32", αντίπαλος κληρώθηκε η Αούστρια. Όμως όταν οι Βάσκοι ταξίδεψαν τον Φεβρουάριο του 2005 στη Βιέννη για το πρώτο ματς, βρέθηκαν μπροστά στη χειρότερη κακοκαιρία των τελευταίων χρόνων. Αδυνατώντας να προπονηθούν στο χιονισμένο "Ερνστ Χάπελ", υποχρεώθηκαν να παραμείνουν μέχρι την ώρα του αγώνα στην Αυστρία, όπου φυσικά ο διαιτητής και η ΟΥΕΦΑ "ανακάλυψαν" ότι ήταν αδύνατη η διεξαγωγή της συνάντησης.

38. Εδώ και 89 χρόνια, από το μακρινό 1926, όταν τοποθετήθηκε έξω από το "Σαν Μαμές" η προτομή του Pitxitxi, κάθε ομάδα που επισκέπτεται για πρώτη φορά το γήπεδο των "λεόντων", καταθέτει μια ανθοδέσμη για να τιμήσει τη μνήμη του μεγάλου Βάσκου επιθετικού. Το τελετουργικό προβλέπει ότι ο αρχηγός της φιλοξενούμενης ομάδας, με τη συνοδεία του αρχηγού της Αθλέτικ, φτάνει στο σημείο που βρίσκεται η προτομή, αφήνει τα λουλούδια, βγαίνουν οι αναμνηστικές φωτογραφίες και στη συνέχεια οι δυο αρχηγοί επιστρέφουν στον αγωνιστικό χώρο για να ξεκινήσει ο αγώνας. Στη φωτο βλέπουμε τον Πάμπλο Ορμπάιθ μαζί με τον αρχηγό της Σέλτικ, Άντονι Στόουκς, στην προτομή του Πιτσίτσι (δεξιά). Από τον φιλικό αγώνα μεταξύ Αθλέτικ και Σέλτικ, η οποία έπαιξε τότε για πρώτη φορά στο "Σαν Μαμές" (26-3-2011)

39. Σεζόν 2008/09, Κύπελλο Ισπανίας. Η Αθλέτικ κερδίζει 3-0 τη Σεβίγια στο "Σαν Μαμές" και παίρνει την πρόκριση στον τελικό (όπου έχασε από την Μπαρτσελόνα). Οι φίλαθλοι κατακλύζουν τον αγωνιστικό χώρο και σηκώνουν στα χέρια τον Φραν Γέστε

40. Ο Μαρσέλο Μπιέλσα ανέλαβε την Αθλέτικ το 2011 και στην πρώτη του χρονιά την οδήγησε σε δυο τελικούς (Κύπελλο Ισπανίας και Europa League). Ο Αργεντίνος αγαπήθηκε από τους Βάσκους όσο λίγοι προπονητές

41. Στη φάση των "16" του Europa League της σεζόν 2011/12, η Αθλέτικ αντιμετώπισε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στο πρώτο ματς οι Βάσκοι διέλυσαν τους Άγγλους μέσα στο "Ολντ Τράφορντ" (2-3). Στη φωτογραφία βλέπουμε τους φιλάθλους που είχαν κατασκηνώσει έξω από το "Σαν Μαμές" τρεις μέρες πριν κυκλοφορήσουν τα εισιτήρια του επαναληπτικού αγώνα!!!

42. Η Αθλέτικ κέρδισε την Γιουνάιτεντ και στο "Σαν Μαμές" και πήρε μια ιστορική πρόκριση. Εδώ βλέπουμε τον Γιορέντε να ανοίγει το σκορ μέσα στο Μπιλμπάο (τελικό αποτέλεσμα 2-1)

43. Η εντυπωσιακή κερκίδα της Αθλέτικ στο Βουκουρέστι, όπου τα "λιοντάρια" αγωνίστηκαν στον τελικό του Europa League, υποκύπτοντας στην ανωτερότητα της Ατλέτικο Μαδρίτης (0-3)

44. Οι παίκτες της Αθλέτικ απαρηγόρητοι μετά τη λήξη του τελικού του Europa League της σεζόν 2011/12, όπου έχασαν 3-0 από την Ατλέτικο Μαδρίτης

45. Στις 26 Μαΐου του 2010 τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος και ξεκίνησαν τα έργα του καινούργιου "Σαν Μαμές" (San Mamés Barria), το οποίο, όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία, βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο παλιό "Σαν Μαμές". Το καινούργιο γήπεδο της Αθλέτικ έχει πάρει τον ανώτερο χαρακτηρισμό από την ΟΥΕΦΑ, δηλαδή Elite (πρώην 5 αστέρων). Η συνολική χωρητικότητα του γηπέδου ανέρχεται στις 53.289 θέσεις

46. Την Τετάρτη 5 Ιουνίου του 2013 έπεσε η αυλαία στην εκατόχρονη ιστορία του θρυλικού "Σαν Μαμές" με το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι ανάμεσα στην Αθλέτικ και τη μικτή ομάδα της Μπιθκάγια. Από την επόμενη μέρα ξεκίνησε η κατεδάφιση του "Καθεδρικού" του ισπανικού ποδοσφαίρου.

47. Οι μπουλντόζες κατεδαφίζουν το παλιό "Σαν Μαμές" (καλοκαίρι 2013)

48. Η επίσημη παρουσίαση του Ερνέστο Βαλβέρδε ως προπονητή της Αθλέτικ από τον πρώην συμπαίκτη του και νυν πρόεδρο του συλλόγου, Γιόσου Ουρούτια (21/6/2013)

49. Ο σεβασμός στην παράδοση κινεί τα πάντα στην Αθλέτικ. Εδώ βλέπουμε την προτομή του Πιτσίτσι στο καινούργιο "Σαν Μαμές"

50. Πανοραμική άποψη του κατάμεστου San Mamés Barria στον επαναληπτικό αγώνα της Αθλέτικ με την Νάπολη για τα play off του Τσάμπιονς Λιγκ (27/8/2014)

51. Βάσκοι, ξεβάσκοι, στο "Σαν Μαμές" δεν κουνιέται φύλλο...

52. Η γνωστή υπέροχη ατμόσφαιρα στους δρόμους γύρω από το "Σαν Μαμές" πριν από τα παιχνίδια της Αθλέτικ

53. Στις 2 Μαΐου του 2014 η Αθλέτικ κέρδισε τη Ράγιο στο Βαγέκας και εξασφάλισε την τέταρτη θέση στην Πριμέρα και την πέμπτη συνολικά έξοδό της στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση

54. Ο Αντούριθ πετυχαίνει το δεύτερο προσωπικό του γκολ στο ματς με την Νάπολη και βάζει την Αθλέτικ σε τροχιά πρόκρισης στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι Βάσκοι κέρδισαν τελικά 3-1 και σε συνδυασμό με το 1-1 του πρώτου αγώνα, πήραν το πολυπόθητο εισιτήριο για την επόμενη φάση (27/8/2014)

55. Η Λεθάμα, το προπονητικό κέντρο της Αθλέτικ. Εκεί δουλεύουν ασταμάτητα τα φυτώρια του συλλόγου με στόχο την συνεχή επάνδρωση της πρώτης ομάδας με τα ταλέντα των ακαδημιών

Πηγές: Deia, El Correo, Mundo Deportivo, As, Marca

Βίντεο: Ο ύμνος της Αθλέτικ Μπιλμπάο

Βίντεο: Η ιστορική νίκη της Αθλέτικ επί της Γιουνάιτεντ στο χιονισμένο "Σαν Μαμές" (16/1/1957)

Βίντεο: Σταντάρ Λιέγης - Αθλέτικ 1-7. Η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή νίκη στην ιστορία της Αθλέτικ (16/12/2004)

Βίντεο: Αθλέτικ - Λίβερπουλ 0-1, δεύτερος γύρος Κυπέλλου Πρωταθλητριών 1983/84

Βίντεο: Το νταμπλ της Αθλέτικ τη σεζόν 1983/84

Βίντεο: Η θρυλική gabarra στον εορτασμό της κατάκτησης του πρωταθλήματος 1982/83

Βίντεο: Αθλέτικ - Ρόζενμποργκ 1-1, το πρώτο "σεντόνι" στην ιστορία του "Σαν Μαμές" (16/9/1998)

Βίντεο: Η Σάλκε επισκέπτεται για πρώτη φορά το "Σαν Μαμές" και ο αρχηγός της, Ραούλ, καταθέτει λουλούδια στην προτομή του Πιτσίτσι

Γι' αυτούς που αγαπάνε την Αθλέτικ Μπιλμπάο και θέλουν να το δείχνουν με Hoodie, T-shirt ή Poster