Σαν σήμερα, πριν 47 χρόνια, στις 23 Μαρτίου του 1968, γεννήθηκε στο Vélez της Μάλαγα ο Φερνάντο Ιέρο. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τις ακαδημίες της τοπικής ομάδας και σε ηλικία 16 ετών δοκιμάστηκε από την Μάλαγα, οι άνθρωποι της οποίας του ξεκαθάρισαν ότι δεν έκανε για το άθλημα! Ο Φερνάντο επέστρεψε στην Vélez και από εκεί πήγε στην Βαγιαδολίδ, όπου έμεινε δυο χρόνια (1987-89). Το καλοκαίρι του 1989 αποκτήθηκε από τη Ρεάλ Μαδρίτης, στην οποία αγωνίστηκε για 14 χρόνια, διαγράφοντας μια λαμπρή καριέρα τόσο με τους "μερένγκες", όσο και με την Εθνική Ισπανίας. Ο Ιέρο έπαιξε στις θέσεις του αμυντικού χαφ και του σέντερ μπακ και εξελίχθηκε σε μια από τις "σημαίες" των "μπλάνκος". Φόρεσε και τίμησε το περιβραχιόνιο του αρχηγού κατακτώντας αμέτρητους τίτλους, ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζουν τα 5 πρωταθλήματα Ισπανίας και τα 3 Τσάμπιονς Λιγκ.

Με αφορμή τα γενέθλια ενός από τους πλέον εμβληματικούς αρχηγούς της πρόσφατης ιστορίας της Ρεάλ Μαδρίτης, το Sport24.gr παρουσιάζει σήμερα μια "ενδεκάδα" ιστορικών παικτών της "βασίλισσας" που φόρεσαν το περιβραχιόνιο του "capitán", καθοδηγώντας τους συμπαίκτες τους και εμπνέοντας τους φιλάθλους στην υπεραιωνόβια πορεία του πιο δοξασμένου ποδοσφαιρικού συλλόγου στον κόσμο. Προτιμήσαμε να αναφερθούμε μόνο στους μεταπολεμικούς αρχηγούς των "μπλάνκος", αφού έτσι κι αλλιώς, αν εξαιρέσουμε τον μεγάλο Σαντιάγο Μπερναμπέου, όλοι οι υπόλοιποι πριν το 1940, είναι μάλλον άγνωστοι στο ελληνικό κοινό.

Δεξιά ο Σαντιάγο Μπερναμπέου, αρχηγός της Ρεάλ Μαδρίτης και αριστερά ο Πολόλο, αρχηγός της Ατλέτικο Μαδρίτης από αγώνα του 1917

Θα ξεκινήσουμε από τη δεκαετία του '40 με τον Μιγκέλ Μουνιόθ για να φτάσουμε στο σήμερα και τον Ίκερ Κασίγιας. Οι χρονολογίες που εμφανίζονται δίπλα στα έντεκα ονόματα, δεν αναφέρονται στα χρόνια που αγωνίστηκαν συνολικά στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά μόνο στην χρονική περίοδο που ο καθένας τους φόρεσε το περιβραχιόνιο ως πρώτος αρχηγός της ομάδας. Η συγκεκριμένη "ενδεκάδα" καλύπτει σχεδόν επτά δεκαετίες, από το 1948 μέχρι και το 2015. Η λίστα αποτελείται αποκλειστικά από Ισπανούς παίκτες, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι σε όλα αυτά τα χρόνια δεν υπήρξαν και ξένοι που φόρεσαν το περιβραχιόνιο (Πούσκας, Στίλικε, Μιγιάτοβιτς και αρκετοί άλλοι), όμως εδώ πρόκειται μόνο για τους πρώτους αρχηγούς της Ρεάλ. Πριν περάσουμε στους "11", να προσθέσουμε ότι ο Χουάν Παλάθιος υπήρξε ο πρώτος αρχηγός της Ρεάλ Μαδρίτης (1900-02), πριν αποκτήσει ο σύλλογος νομική υπόσταση. Από το 1902 μέχρι και το 1948 που αρχίζει η δική μας λίστα, οι δυο πιο γνωστοί αρχηγοί των "μπλάνκος" ήταν ο Σαντιάγο Μπερναμπέου και ο Χαθίντο Κινθόθες.

1. Miguel Muñoz (1948-1958)

Ο Μιγκέλ Μουνιόθ, μια από τις μεγαλύτερες δόξες της Ρεάλ αλλά και γενικότερα του ισπανικού ποδοσφαίρου, γεννήθηκε το 1922 στη Μαδρίτη και ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας διαδοχικά στις Λογρονιές (1943/44), Ράθινγκ Σανταντέρ (1944-46) και Θέλτα (1946-48). Το 1948 πήγε στη Ρεάλ, με την οποία αγωνίστηκε στη θέση του χαφ για μια δεκαετία (1948-1958), έχοντας 223 συμμετοχές στο πρωτάθλημα (23 γκολ). Υπήρξε αρχηγός σε μια από τις μεγαλύτερες ομάδες όλων των εποχών, κατακτώντας 4 πρωταθλήματα και 3 σερί Κύπελλα Πρωταθλητριών (τα πρώτα της διοργάνωσης). Το 1960 επέστρεψε στη Ρεάλ ως προπονητής, έμεινε στον πάγκο της 14 ολόκληρα χρόνια (601 παιχνίδια στην Πριμέρα ως κόουτς των "μερένγκες") και κατέκτησε 9 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο. Πέθανε το 1990 στη Μαδρίτη σε ηλικία 68 ετών.

Βίντεο: Το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών που κατέκτησε η Ρεάλ Μαδρίτης με αρχηγό τον Μιγκέλ Μουνιόθ, κερδίζοντας την Σταντ ντε Ρενς 4-3 (1955/56)

2. José María Zárraga (1958-1961)

Ο Χοσέ Μαρία Θάραγα γεννήθηκε το 1930 στην κωμόπολη Λας Αρένας του Γκέτσο, στην Χώρα των Βάσκων. Ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας στην τοπική Αρένας και το 1949 αποκτήθηκε από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Τις πρώτες δυο σεζόν έπαιξε στη δεύτερη ομάδα και στη συνέχεια για έντεκα χρόνια (1951-1962) στην πρώτη ομάδα. Ο Θάραγα υπήρξε ένας χαρισματικός χαφ που έφτασε τις 306 επίσημες συμμετοχές με τους "μπλάνκος", κατακτώντας αμέτρητους τίτλους, ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζουν τα 6 πρωταθλήματα και τα 5 Κύπελλα Πρωταθλητριών (μόνο ο Χέντο τον ξεπέρασε με 6). Πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού από τον Μουνιόθ και το παρέδωσε το 1961 στον Πάκο Χέντο. Ο Θάραγα πέθανε το 2012 στη Μαδρίτη σε ηλικία 81 ετών.

Βίντεο: Το 5ο Κύπελλο Πρωταθλητριών που κέρδισε η Ρεάλ Μαδρίτης με αρχηγό τον Χοσέ Μαρία Θάραγα, διαλύοντας την Άιντραχτ Φρανκφούρτης με το εντυπωσιακό 7-3 (1959/60)

3. Francisco Gento (1961-1971)

Ο Πάκο Χέντο γεννήθηκε το 1933 στην Καντάμπρια και ξεκίνησε την καριέρα του στην Ράθινγκ του Σανταντέρ. Το 1953 μετακινήθηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης, με την οποία αγωνίστηκε 18 ολόκληρα χρόνια (1953-1971), κατακτώντας 12 πρωταθλήματα και 6 Κύπελλα Πρωταθλητριών, αμφότερα ρεκόρ στην Ισπανία και την Ευρώπη αντίστοιχα. Ο Χέντο αγωνίστηκε στη θέση του αριστερού εξτρέμ και πέτυχε 179 τέρματα με τη φανέλα των "μερένγκες" σε 599 επίσημα παιχνίδια. Εκτός του ότι είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία που κέρδισε 6 Πρωταθλητριών, είναι και αυτός που αγωνίστηκε σε περισσότερους ευρωπαϊκούς τελικούς από οποιονδήποτε άλλο. Έπαιξε σε 9 συνολικά: 8 στο Πρωταθλητριών και έναν στο Κυπελλούχων. Πήρε το περιβραχιόνιο από τον Θάραγα και το κράτησε μέχρι το τέλος της καριέρας του.

Βίντεο: Highlights από την καριέρα του Χέντο

4. Ignacio Zoco (1971-1974)

Ο Ιγνάθιο Θόκο γεννήθηκε το 1939 στη Ναβάρα και ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας πρώτα στην Ομπερένα (1957-59) και μετά στην Οσασούνα (1959-62), αμφότερες ομάδες της Παμπλόνα. Το καλοκαίρι του 1962 τον απέκτησε η Ρεάλ Μαδρίτης, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1974. Σε αυτά τα 12 χρόνια, ο Θόκο κατέκτησε 7 πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών και δυο Κύπελλα Ισπανίας. Έπαιζε στη θέση του αμυντικού χαφ και διακρινόταν για τη δύναμή του και την ικανότητά του να σταματάει τις αντίπαλες επιθέσεις. Ξεπέρασε τις 400 συμμετοχές με τη Ρεάλ, πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού όταν σταμάτησε ο Χέντο (1971) και το κράτησε μέχρι το τέλος της καριέρας του. Σήμερα είναι επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης βετεράνων της Ρεάλ Μαδρίτης.

Βίντεο: Το Κύπελλο Πρωταθλητριών που κέρδισε ο Ιγνάθιο Θόκο με τη Ρεάλ Μαδρίτης απέναντι στην Παρτίζαν (1965/66)

5. Amancio Amaro (1974-1976)

Ο Αμάνθιο Αμάρο γεννήθηκε το 1939 στην Κορούνια και ξεκίνησε την καριέρα του από την Ντεπορτίβο. Ο "μάγος", όπως ήταν το παρατσούκλι του λόγω της εκπληκτικής ικανότητάς του να ντριμπλάρει τους αντίπαλους, μετακινήθηκε το 1962 στη Ρεάλ Μαδρίτης και αγωνίστηκε σε αυτήν 14 χρόνια (1962-1976), κατακτώντας 9 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα και ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών. Έπαιζε στη θέση του δεξιού εξτρέμ και με τη φανέλα των "μερένγκες" πέτυχε 155 τέρματα σε 471 παιχνίδια, ενώ κέρδισε δυο φορές τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Ισπανία. Το 1964 ήρθε τρίτος στην ψηφοφορία του France Football για τη Χρυσή Μπάλα, πίσω από τους Ντένις Λο και Λουίς Σουάρεθ. Θεωρείται - μαζί με τον Λουίς Σουάρεθ - ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε η Γαλικία. Πήρε το περιβραχιόνιο όταν σταμάτησε ο Θόκο (1974) και το κράτησε μέχρι το τέλος της καριέρας του, το 1976.

Βίντεο: Highlights από την καριέρα του Αμάνθιο

6. José Martínez Pirri (1976-1979)

Ο Χοσέ Μαρτίνεθ Σάντσεθ, γνωστός ως "Πίρι", γεννήθηκε το 1945 στην Θέουτα και ξεκίνησε την καριέρα του στη Γρανάδα. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης, με τη φανέλα της οποία αγωνίστηκε 16 χρόνια (1964-1980), κατακτώντας 10 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα και ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών. Πέτυχε 171 τέρματα σε 561 συμμετοχές με τους "μπλάνκος". Ο Πίρι έπαιξε αρχικά στα χαφ και στη συνέχεια "υποχώρησε" στην άμυνα, διακρινόμενος για την φοβερή του ενέργεια και τις εντυπωσιακές του τελικές πάσες, ενώ είναι ο μεγαλύτερος σκόρερ στην ιστορία της Ρεάλ εξαιρώντας τους επιθετικούς. Πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού όταν σταμάτησε ο Αμάνθιο (1976) και το κράτησε μέχρι το 1979.

Βίντεο: Highlights από την καριέρα του Πίρι

7. Carlos Santillana (1979-1988)

Ο Κάρλος Αλόνσο Γκονθάλεθ γεννήθηκε το 1952 στην Σαντιγιάνα δελ Μαρ της Καντάμπριας, από όπου πήρε και το παρατσούκλι του. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Ράθινγκ του Σανταντέρ (1970/71) και στη συνέχεια πήρε μεταγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης, με τη φανέλα της οποίας αγωνίστηκε 17 ολόκληρα χρόνια (1971-1988). Με τους "μερένγκες" κατέκτησε 9 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα και 2 Κύπελλα UEFA. Πέτυχε 289 γκολ σε 645 παιχνίδια (ο τέταρτος σκόρερ στην ιστορία της Ρεάλ), όντας ο ρέκορντμαν του συλλόγου στα παιχνίδια του Κυπέλλου (84 συμμετοχές). Πρόκειται για τον κορυφαίο κεφαλοσφαιριστή του ισπανικού ποδοσφαίρου. Ο Σαντιγιάνα πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού το 1979 από τον Πίρι και το κράτησε σχεδόν μια δεκαετία, μέχρι το 1988 και το τέλος της καριέρας του.

Βίντεο: Highlights από την καριέρα του Σαντιγιάνα

8. Manuel Sanchís (1988-2001)

Ο Μανόλο Σαντσίς γεννήθηκε το 1965 στη Μαδρίτη και ξεκίνησε την καριέρα του από τις ακαδημίες της Ρεάλ, με την πρώτη ομάδα της οποίας αγωνίστηκε για 18 ολόκληρα χρόνια (1983-2001). Έπαιζε στη θέση του στόπερ και κατέκτησε 8 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα, 2 Κύπελλα UEFA και 2 Τσάμπιονς Λιγκ. Αποτέλεσε μέλος της περίφημης "Quinta del Buitre" (μαζί με τους Μπουτραγκένιο, Μίτσελ, Μαρτίν Μπάθκεθ και Παρδέθα) και έφτασε τις 710 επίσημες συμμετοχές με τους "μερένγκες" σε όλες τις διοργανώσεις (τρίτος στη σχετική λίστα, πίσω από Ραούλ και Κασίγιας). Είναι μόλις μια από τις τρεις περιπτώσεις στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου όπου πατέρας (επίσης Μανουέλ Σαντσίς) και γιος κέρδισαν το Κύπελλο Πρωταθλητριών (οι άλλες δυο είναι οι Τσέζαρε & Πάολο Μαλντίνι και Κάρλες & Σέρχιο Μπουσκέτς). Ο Σαντσίς πήρε το περιβραχιόνιο το 1988 από τον Σαντιγιάνα και το κράτησε μέχρι το τέλος της καριέρας του (2001), όντας ο μακροβιότερος αρχηγός της Ρεάλ Μαδρίτης (13 χρόνια).

Βίντεο: Highlights από την καριέρα του Μανόλο Σαντσίς

9. Fernando Hierro (2001-2003)

Για τον εορτάζοντα τα γράψαμε στην αρχή του κειμένου. Ο υψηλόσωμος (1.88) Ιέρο "τίμησε" το επίθετό του (hierro στα ισπανικά σημαίνει σίδερο), αφού ήταν ένας από τους πιο δυνατούς παίκτες στην ιστορία της Ρεάλ. Παρά το γεγονός ότι έπαιξε στις θέσεις του αμυντικού χαφ και (κυρίως) του κεντρικού αμυντικού, υπήρξε δεινός σκόρερ, κυρίως από στημένες φάσεις και κεφαλιές. Στις 601 συμμετοχές του με τους "μπλάνκος", πέτυχε 127 τέρματα. Ο Ιέρο πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού το 2001, όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο ο Μανόλο Σαντσίς (με τον οποίο συνέθεσαν για πολλά χρόνια ένα από τα κορυφαία αμυντικά δίδυμα των "μερένγκες") και το κράτησε μέχρι το 2003, όταν ολοκλήρωσε την παρουσία του στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Βίντεο: Highlights από την καριέρα του Φερνάντο Ιέρο

10. Raúl González (2003-2010)

Ο Ραούλ Γκονθάλεθ γεννήθηκε το 1977 στη Μαδρίτη και μετά το πέρασμά του από τις ακαδημίες της Ατλέτικο, μετακινήθηκε στη Ρεάλ, με την πρώτη ομάδα της οποίας αγωνίστηκε για 16 χρόνια (1994-2010), πετυχαίνοντας 323 γκολ σε 741 αγώνες (και οι δυο επιδόσεις είναι ρεκόρ στην ιστορία των "μπλάνκος"). Ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς συνολικά του ισπανικού ποδοσφαίρου, ο Ραούλ κέρδισε δυο φορές τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στη Λίγκα (1999 & 2001) και κατέκτησε μεταξύ άλλων 6 πρωταθλήματα και 3 Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Ραούλ είναι ο παίκτης της Ρεάλ με τα περισσότερα παιχνίδια στο πρωτάθλημα (550) και έχει ψηφιστεί 5 φορές ως κορυφαίος Ισπανός της Πριμέρα Ντιβισιόν, επίσης επίδοση ρεκόρ. Πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, όταν έφυγε ο Ιέρο από τη Ρεάλ (2003) και το κράτησε για επτά χρόνια, μέχρι το 2010, όταν ήρθε η δική του σειρά να φύγει από τη Μαδρίτη.

Βίντεο: Highlights από την καριέρα του Ραούλ

11. Iker Casillas (2010- )

Ο Ίκερ Κασίγιας γεννήθηκε το 1981 στο Μόστολες της Μαδρίτης και από τα 9 του χρόνια μπήκε στις ακαδημίες της Ρεάλ. Πέρασε διαδοχικά από όλες τις ομάδες και πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Πριμέρα τον Σεπτέμβριο του 1999 στο γήπεδο της Αθλέτικ. Όλη του η καριέρα είναι συνδεδεμένη με τη Ρεάλ και την Εθνική Ισπανίας, της οποίας είναι ρέκορντμαν συμμετοχών (160). Έχει κερδίσει όλους ανεξαιρέτως τους μεγάλους τίτλους τόσο σε συλλογικό όσο και σε επίπεδο Εθνικής. Με τους "μπλάνκος" έχει κατακτήσει ανάμεσα σε άλλα, 5 πρωταθλήματα, 3 Τσάμπιονς Λιγκ και 2 Κύπελλα. Είναι ο δεύτερος παίκτης σε συμμετοχές στην ιστορία της Ρεάλ με 714 και ο μοναδικός που μπορεί να απειλήσει τις 741 του Ραούλ. Πήρε το περιβραχιόνιο του αρχηγού το 2010, όταν αναχώρησε από τη Μαδρίτη ο Ραούλ και το διατηρεί μέχρι σήμερα στην κατοχή του.

Βίντεο: Highlights από την καριέρα του Κασίγιας

Πηγές: As, Marca, realmadrid.com