Το 1979 η Νότιγχαμ Φόρεστ απέδειξε ότι τα χρήματα δεν φέρνουν πάντα την επιτυχία. Από την παρακμή έφθασε στην κορυφή της Ευρώπης. Σε περισσότερο από 100 χρόνια ιστορίας είχε κερδίσει μόλις δύο Κύπελλα Αγγλίας.

Δεν κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών με ποδοσφαιρικούς αστέρες. Το κατέκτησε με άγνωστους παίκτες ανάμεσα στους οποίους ο Τζον Ρόμπερτσον, ο Τρέβορ Φράνσις και ο Πίτερ Σίλτον ήταν οι πιο γνωστοί.

Διαβάστε εδώ τη Μίλαν του Αρίγκο Σάκι και των Ολλανδών

Διαβάστε εδώ τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Ματ Μπάσμπι και των Τζορτζ Μπεστ, Μπόμπι Τσάρλτον, Ντένις Λόου

Διαβάστε εδώ για τον μύθο των μπλαουγκράνα και τον μυθικό Κουμπάλα

Διαβάστε εδώ για το δημιούργημα του Ντον Ρέβι την Λιντς Γιουνάιτεντ.

Τέτοια μεταμόρφωση σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ήταν κάτι που δεν είχε συμβεί ξανά στο ποδόσφαιρο και πιθανόν να μην ξανασυμβεί.

Η εναλλαγή των συναισθημάτων να αγωνίζονται την μία απέναντι στην Λούτον, την Λέιτον Όριεντ και την Χαλ και την επομένη να κερδίζουν το Κύπελλο Πρωταθλητριών ήταν συγκλονιστικό.

Τα πάντα άλλαξαν με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Μπράιαν Κλαφ. Ο οραματιστής και αναμορφωτής της Νότιγχαμ την οδήγησε σε μονοπάτια δόξας. Η ιστορία της μοιάζει σαν παραμύθι!

Ο "ξεροκέφαλος"

Η ζωή των παικτών της Νότιγχαμ άλλαξε οριστικά στις 6 Ιανουαρίου 1975. Ο Μπράιαν Κλαφ είχε εισβάλλει στην καθημερινότητα τους.

Έφθασε στα γραφεία της ομάδας με την μπλε Μερσεντές που είχε πάρει από τη Λιντς, ώστε να αναλάβει τα καθήκοντα του και να δώσει το φιλί της ζωής στην παραπαίουσα Νότιγχαμ.

Σε διάστημα πέντε ετών την οδήγησε σε ένα εκπληκτικό ταξίδι με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και δύο Κυπέλλων Πρωταθλητριών. Ήταν ένας χαρισματικός, πετυχημένος αλλά και ιδιότυπος άνθρωπος. Είχε την ικανότητα να μεταμορφώνει τους παίκτες του ώστε να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό.

Στα νιάτα του υπήρξε εκπληκτικός γκολτζής. Αγωνίστηκε στην Μίντλεσμπρο και την Σάντερλαντ. Σε 274 εμφανίσεις σημείωσε 252 γκολ! " Είμαι ο καλύτερος επιθετικός στο πρωτάθλημα και ένας από τους καλύτερους στην ιστορία του ποδοσφαίρου!", δήλωνε μετά το τέλος της καριέρας του. Τα λόγια του, αν μη τι άλλο, είχαν μία δόση αλήθειας.

Μπράιαν Κλαφ

Παρά την επιθετική του δεινότητα μόλις δύο φορές φόρεσε την φανέλα της εθνικής Αγγλίας. Ο συστηματικός παραγκωνισμός του προκάλεσε ψυχικό πόνο και αποτέλεσε έξτρα κίνητρο γι' αυτόν στην προπονητική του καριέρα.

Στα 29 του χρόνια αναγκάστηκε να σταματήσει το ποδόσφαιρο λόγω σοβαρού τραυματισμού. Το 1965 ανέλαβε την Χάρτλπουλ Γιουνάιτεντ και έγινε ο νεότερος προπονητής στην Αγγλία σε ηλικία μόλις 30 ετών.

Δύο χρόνια αργότερα του χτύπησε την πόρτα η Ντέρμπι Κάουντι. Αγαπήθηκε ιδιαίτερα στην Ντέρμπι καθώς το 1972 κατέκτησε μαζί της το πρωτάθλημα. Εκεί ένωσε τις τύχες του με τον Πίτερ Τέιλορ, τον άνθρωπο που θεωρούσε αναπόσπαστο κομμάτι της προπονητικής του καριέρας και χωρίς αυτόν δεν θα πετύχαινε αυτά που πέτυχε, όπως χαρακτηριστικά έλεγε.

Έφυγε χολωμένος από την Ντέρμπι εν μέσω οπαδικής απεργίας συμπαράστασης(!). Γνωστός για την εκκεντρικότητα του, ήταν αντιδραστικός με το κατεστημένο και δεν δίστασε ποτέ να τα βάλει με τον οποιονδήποτε, χωρίς να εξετάζει το κόστος.

Μετά το αποτυχημένο πέρασμα του από την Μπράιτον ακολούθησε η περιπέτεια του στη Λιντς. Ο Κλαφ αποδέχθηκε την δελεαστική πρόταση και ανέλαβε φουριόζος να τα αλλάξει όλα. Η επιθετική του ομιλία προς τους παίκτες στην πρώτη προπόνηση της ομάδας, τον έφερε σε δύσκολη θέση.

Από τις πρώτες αγωνιστικές η Λιντς βρέθηκε στον πάτο της βαθμολογίας. Οι παίκτες των είχαν σαμποτάρει. Τα "παγώνια" αποτέλεσαν το προσωπικό του Βατερλώ. Απολύθηκε 44 ημέρες μετά την πρόσληψη του. Ο εγωισμός του δέχθηκε ισχυρό πλήγμα.

Η διοίκηση της Νότιγχαμ προσπαθούσε να βρει τρόπο ώστε να τον φέρει στην ομάδα πριν μάλιστα αποφασίσει να απολύσει τον μέχρι τότε προπονητή της Άλαν Μπράουν. Αποτελούσε ένα οικείο όνομα στο Βρετανικό ποδόσφαιρο και οι ομάδες τους δεν ήταν ποτέ σκληρές, αποδίδοντας ελκυστικό ποδόσφαιρο.

Το δίδυμο της επιτυχίας Μπράιαν Κλαφ και Πίτερ Τέιλορ

Στη Νότιγχαμ έμεινε 18 χρόνια και αποσύρθηκε το 1993, ζώντας ένα ανατριχιαστικά συγκινητικό "standing ovation" των φιλάθλων της "Forester" την ημέρα του υποβιβασμού της ομάδας.

Ο Κλαφ έσπασε το φράγμα του ενός εκατομμυρίου λιρών με τη μεταγραφή του Τρέβορ Φράνσις ("999.999 λίρες", επέμενε ο ίδιος). Κέρδισε το πρωτάθλημα και δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών δημιουργώντας την πιο γοητευτική εκτόξευση στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '70 ήταν αλκοολικός. Υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση ήπατος το 2003, αλλά υπέκυψε 20 μήνες αργότερα από καρκίνο του στομάχου.

Το "μεγάλο γέρικο κεφάλι" (Old Big Head) έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους πλέον ικανούς αλλά και εξεζητημένους προπονητές.

Επιστροφή στα μεγάλα σαλόνια

Τα σημάδια ανάκαμψης είχαν φανεί από το 1976. Η βελτίωση της Νότιγχαμ ήταν εμφανής και η 8η θέση ήταν ιδιαίτερα τιμητική. Την επόμενη χρονιά εξασφάλισε την άνοδο.

H επιστροφή στη πρώτη κατηγορία το 1977 και η ευκαιρία να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους απέναντι στις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος κυριαρχούσε στο μυαλό των παικτών.

Όταν το συναίσθημα της χαράς καταλάγιασε μετατράπηκε σε ανησυχία και αμφιβολία καθώς θα έπρεπε να ταξιδέψουν στο Ολντ Τράφορντ, το Άνφιλντ και το Χάιμπουρι.

Ο Μπράιαν Κλαφ φρόντισε να μην παραστρατήσουν οι παίκτες του σε αρνητικές σκέψεις. Η άνοδος ήταν μόνο η αρχή. Κανένας, ούτε βέβαια και ο Κλαφ, μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα επακολουθούσε.

Ο μόνος παίκτης που αποκτήθηκε εκείνο το καλοκαίρι ήταν ο Κένι Μπερνς από την Μπέρμπιγχαμ με το ποσό των 140.000 λιρών. Ως παίκτης των "μπλε" αγωνιζόταν στην επίθεση και μάλιστα είχε σημειώσει το τέλειο χατ-τρικ σε αγώνα με αντίπαλο την Λέστερ και τερματοφύλακα τον Πίτερ Σίλτον. Το 1978 ψηφίστηκε παίκτης της χρονιάς στην Αγγλία και στο "City Ground" θα δημιουργούσε ένα αψεγάδιαστο αμυντικό δίδυμο με τον Λάρι Λόιντ.

Κένι Μπερνς(αριστερά) και Λάρι Λόιντ(δεξιά)

Τα συναισθήματα απέναντι στην Έβερτον, στον εναρκτήριο αγώνα της σεζόν 1977-78, ήταν ανάμεικτα. Νευρικότητα, συγκίνηση και ανυπομονησία. Έπρεπε να αποδείξουν ότι μπορούσαν να σταθούν στην μεγάλη κατηγορία. Τριάντα οκτώ χιλιάδες κόσμος στο αφιλόξενο Γκούντισον Παρκ τους περίμενε κατά την έξοδο τους στον αγωνιστικό χώρο.

Ήταν κάτι που δεν είχαν συνηθίσει. Οι παραστάσεις ήταν διαφορετικές, οι εμπειρίες ξεχωριστές και το παιχνίδι πιο σκληρό. Επηρεασμένοι από την ατμόσφαιρα και το μέγεθος της ομάδας που αντιμετώπιζαν έχασαν στο ξεκίνημα τον έλεγχο του αγώνα.

Η Έβερτον κυριάρχησε μέχρι το γκολ του Πίτερ Γουίθ. " Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Επιστροφή στην πρώτη κατηγορία και γκολ στο Γκούντισον Παρκ", θυμάται ο Άγγλος επιθετικός. Όσο περνούσε η ώρα οι παίκτες του Μπράιαν Κλαφ προσαρμόζονταν στις απαιτήσεις του ματς και η πίστη τους για θετικό αποτέλεσμα μεγάλωνε λεπτό προς λεπτό. Ο Τζον Ρόμπερτσον, λίγο αργότερα, σημείωσε το δεύτερο γκολ για να ολοκληρώσει τον θρίαμβο ο Μάρτιν Ο' Νιλ. Οι "ξυλοκόποι" θριάμβευσαν με τελικό σκορ 3-1.

Η ήττα από την Άρσεναλ στο Χάιμπουρι την 4η αγωνιστική με το ευρύ 3-0 κλόνισε την αυτοπεποίθηση τους όχι όμως για πολύ, αφού επέστρεψαν στις νίκες την αμέσως επόμενη αγωνιστική με την επικράτηση επί της Γουλβς.

Στο μεταξύ, οι φήμες για την απόκτηση του Πίτερ Σίλτον εντείνονταν καθημερινά. Ο Σίλτον είχε αγωνιστεί στην εθνική Αγγλίας ως παίκτης της Λέστερ και μαζί με τον Ρέι Κλέμενς της Λίβερπουλ ήταν οι δύο καλύτεροι τερματοφύλακες στο Νησί.

Οι διαπραγματεύσεις με την Στόουκ κράτησαν εβδομάδες και η ολοκλήρωση της μεταγραφής έγινε με ποσό ρεκόρ (275.000 λίρες) για την θέση του τερματοφύλακα. Ο Τύπος δεν πείστηκε, ενώ υπήρχαν μουρμούρες μέσα από τη Νότιγχαμ για τα "κέρδη" που θα είχαν πληρώνοντας τόσα πολλά για έναν τερματοφύλακα.

Πίτερ Σίλτον

Πολύ γρήγορα ο Πίτερ Σίλτον επιβεβαίωσε την φήμη του. Σε 272 αγώνες με την Φόρεστ διατήρησε ανέπαφη την εστία του σε 105 ματς. Ήταν εντυπωσιακός σε πολλά ευρωπαϊκά παιχνίδια και γενικότερα ενίσχυσε το ίματζ της ομάδας.

Εξίσου εντυπωσιακή και απόλυτα πετυχημένη ήταν η απόκτηση του Άρτσι Γκέμιλ από την Ντέρμπι τον Σεπτέμβριο του 1977. Ο Γκέμιλ υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Η ταχύτητα, η τεχνική, η ακρίβεια στις πάσες του ήταν ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του.

Ο Κλαφ γνώριζε ότι είχε αποκτήσει έναν ολοκληρωμένο ποδοσφαιριστή και παρότι του έκανε συχνά παρατηρήσεις, αυτό συνέβαινε επειδή αναζητούσε το καλύτερο από τον Σκωτσέζο.

Πρόσφερε ταλέντο και ενέργεια στην μεσαία γραμμή και εξελίχθηκε σε ηγέτη. Το γκολ που σημείωσε στον αγώνα Σκωτία-Ολλανδία στον Μουντιάλ της Αργεντινής 1978, θεωρείται από τα πιο όμορφα στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Πλέον, η Νότιγχαμ κινούνταν σε διαφορετικό επίπεδο καθώς ήταν μία πλήρης ομάδα που "ψήλωνε" όσο οι αγώνες περνούσαν.

Παράλληλα, τα δημοσιεύματα για ανάληψη της εθνικής Αγγλίας από τον Μπράιαν Κλαφ, προκάλεσαν αγωνιστική κρίση στην ομάδα. Η ήττα από την Τσέλσι με 1-0 συνέβη όταν ο Κλαφ πήρε άδεια από το διοικητικό συμβούλιο να αρχίσει συζητήσεις με την ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Ακολούθησε η ήττα από την Λιντς.

Λίγες ημέρες αργότερα ανακοινώθηκε επίσημα η πρόσληψη του Ρον Γκρίνγουντ, ως προπονητή της Αγγλίας. Η απόφαση αυτή προκάλεσε ικανοποίηση στην διοίκηση της Νότιγχαμ και ανακούφιση στους παίκτες.

Στις 17 Δεκεμβρίου 1977, η Νότιγχαμ απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον "Ολντ Τράφορντ", πραγματοποίησε την καλύτερη της εμφάνιση, όπως θυμάται ο Τζον Ρόμπερτσον: " Ήμασταν τόσο καλοί εκείνη την ημέρα που θα μπορούσαμε να σημειώσουμε 7 και 8 γκολ. Ήταν αδύνατον να μας αντιμετωπίσουν. Τους είχαμε τρομοκρατήσει! Η Γιουνάιτεντ μπορεί να μην ήταν η καλύτερη Γιουνάιτεντ στην ιστορία της, αλλά παρέμενε μεγάλη ομάδα. Εμείς όμως ήμασταν πολύ καλύτεροι. Νικήσαμε 4-0".

Οι νίκες συνεχίστηκαν, οι στόχοι αυξήθηκαν και η αυτοπεποίθηση τους ενισχύθηκε. Το Λιγκ Καπ ήταν ο πρώτος μεγάλος στόχος στη διάρκεια της σεζόν. Αποκλείοντας στα ημιτελικά την Λιντς με δύο νίκες (3-1, 4-2) προκρίθηκαν στον τελικό όπου θα αντιμετώπιζαν την Λίβερπουλ στο Γουέμπλεϊ. Μετά από 19 χρόνια η Νότιγχαμ θα εμφανιζόταν ξανά σε τελικό.

Χωρίς τους Πίτερ Σίλτον, Άρτσι Γκέμιλς και Ντέιβιντ Νίντχαμ το έργο ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Η Λίβερπουλ ήταν καλύτερη αλλά δεν μπόρεσε να νικήσει τον αντικαταστάτη του Σίλτον, τον 18χρονο Κρις Γουντς.

Ο επαναληπτικός τελικός είχε αποφασιστεί να διεξαχθεί στο "Ολντ Τράφορντ". Η εξέλιξη του ήταν διαφορετική. Το εύστοχο χτύπημα πέναλτι του καλύτερου παίκτη στην ιστορία της Νότιγχαμ Τζον Ρόμπερτσον, έκρινε τον τελικό.

Η νίκη επί της Λίβερπουλ επιβεβαίωσε την ανωτερότητα των παικτών της Νότιγχαμ στη διοργάνωση στην οποία σημείωσαν 24 γκολ και δέχτηκαν μόλις τρία, ενώ εξασφάλισαν και την έξοδο στην Ευρώπη.

Η επιθυμία να κατακτήσουν το πρωτάθλημα τους έδινε ψυχική δύναμη ώστε να ξεπερνάνε την κούραση από τα συνεχόμενα ματς και τους κρατούσε πρώτους στην βαθμολογία.

Η ισοπαλία απέναντι στην Κόβεντρι στις 22 Απριλίου 1978, ήταν αρκετή για την Νότιγχαμ να αναδειχθεί και μαθηματικά πρωταθλήτρια Αγγλίας, για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Είναι δύσκολο να περιγράψει κάποιος αυτό που είχαν πετύχει. Αγωνιζόμενοι την προηγούμενη χρονιά στην δεύτερη κατηγορία εξασφάλισαν την άνοδο και μάλιστα κατέκτησαν το πρωτάθλημα!

Ήταν μία απάντηση προς τους επικριτές τους που έλεγαν ότι οι παίκτες του Κλαφ αποτελούσαν το "αληταριό" του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ο Τζον Ρόμπερτσον αγωνίστηκε και στα 42 ματς του πρωταθλήματος και ο Κένι Μπερνς πήρε τον τίτλο του καλύτερου παίκτη στην Αγγλία.

Ο Μπράιαν Κλαφ είχε δημιουργήσει μία πολύ καλή ομάδα με ταλαντούχους ποδοσφαιριστές ενώ ο κόσμος ενθουσιασμένος, γέμιζε το "City Ground". Ήταν ο δεύτερος προπονητής μετά τον Χέρμπερτ Τσάπμαν, στην ιστορία του Αγγλικού ποδοσφαίρου που είχε κερδίσει το πρωτάθλημα με δύο διαφορετικές ομάδες.

Η σεζόν ολοκληρώθηκε με "λευκή" ισοπαλία απέναντι στην Λίβερπουλ και το ρεκόρ των αγώνων χωρίς ήττα αυξήθηκε φθάνοντας τα 26 ματς. Από τις 26/11/1977 μέχρι της 25/11/1978 η Νότιγχαμ δεν ηττήθηκε σε σύνολο 42 αγώνων. Το ρεκόρ καταρρίφθηκε από την Άρσεναλ την σεζόν 2004-05. Οι παίκτες θεωρούσαν το επίτευγμα τους εφάμιλλο με την κατάκτηση τροπαίων. Το επόμενο βήμα ήταν η κυριαρχία στην Ευρώπη!

One second from glory

Καλοκαίρι 1978 και στη Νότιγχαμ επικρατούσε ικανοποίηση για την κατάκτηση των εγχώριων τίτλων αλλά και προσμονή για την συμμετοχή της στην Ευρώπη.

Από την κλήρωση στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών δεν προέκυψε κάποια ομάδα από την Ιταλία, την Ισπανία ή την Γερμανία όπως ήθελαν οι παίκτες για να ταξιδεύουν στην Ευρώπη, αλλά η Λίβερπουλ.

Η απογοήτευση ήταν μεγάλη. Θα αντιμετώπιζαν τους πρωταθλητές Ευρώπης και οι ελπίδες τους για πρόκριση στον επόμενο γύρο και για κάποιο ταξίδι είχαν θρυμματιστεί.

Η Λίβερπουλ ήταν μία πολύ καλή ομάδα που είχε ποσοστό κατοχής 60%-70% όταν έπαιζε στο Άνφιλντ. Συμμετείχε για 15η σερί σεζόν σε ευρωπαϊκά παιχνίδια και όποια ομάδα την αντιμετώπιζε προσπαθούσε να μην χάσει. Η Νότιγχαμ το είχε καταφέρει τέσσερις φορές την προηγούμενη σεζόν.

Αποδείχτηκε ότι οι παίκτες του Μπομπ Πέισλι είχαν εκτιμήσει λάθος την κατάσταση. Ο Λάρι Λόιντ εξουδετέρωσε τον Κένι Νταλγκλίς, ενώ ο Ρέι Κένεντι, ο οποίος είχε σημειώσει πολλά γκολ στα τελευταία λεπτά των αγώνων της Λίβερπουλ, αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά από τον Βιβ Άντερσον.

Ο Γκάρι Μπιρτλς είχε αποκτηθεί δύο χρόνια νωρίτερα έναντι δύο χιλιάδων λιρών από την Long Eaton United. Aπέναντι στην Λίβερπουλ πραγματοποίησε την τρίτη του επίσημη εμφάνιση και μάλιστα σημείωσε το πρώτο γκολ μπροστά σε 38.000 κόσμο στο "City Ground".

Τρία λεπτά πριν την λήξη ο Κόλιν Μπάρετ ολοκλήρωσε τον θρίαμβο. Ήταν ένα ιστορικό γκολ ανεκτίμητης αξίας όπως αποδείχτηκε. Ο δρόμος της πρόκρισης είχε πλέον ανοίξει.

Στο Άνφιλντ, η Λίβερπουλ πίεσε αλλά ήταν πολύ δύσκολο να διασπάσουν την αμυντική γραμμή της Νότιγχαμ καθώς έπρεπε να σημειώσουν τρία γκολ. Η "λευκή" ισοπαλία εξασφάλισε στη Νότιγχαμ την πρόκριση στον επόμενο γύρο όπου θα αντιμετώπιζε την ΑΕΚ.

Οι παίκτες του Μπράιαν Κλαφ έτρεφαν εκτίμηση για την ΑΕΚ του Φέρεντς Πούσκας, ενώ ανησυχούσαν ιδιαίτερα για την ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν οι οπαδοί της στη Νέα Φιλαδέλφεια. Στον προηγούμενο γύρο η Ένωση είχε ισοπεδώσει την Πόρτο διασύροντας την με 6-1.

ΑΕΚ-Νότιγχαμ

Το πλήθος σίγησε μετά το πρώτο γκολ του Τζον ΜακΓκόβερν, ενώ η κόκκινη κάρτα που δέχτηκε ο Μίλτον Βιέρα, απλοποίησε ακόμα περισσότερα την κατάσταση. Το δεύτερο γκολ του Μπιρτλς έδωσε σαφές προβάδισμα πρόκρισης στη Νότιγχαμ παρά την μείωση του σκορ από τον Τάσο.

Η ανωτερότητα της αποδείχτηκε περίτρανα στον επαναληπτικό. Η ΑΕΚ διασύρθηκε με 5-1 με τον Γκάρι Μπιρτλς να σημειώνει δύο γκολ. Για την Ένωση μείωσε ο Μπάγεβιτς. Το συνολικό σκορ (7-2) δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Ο Πίτερ Τέιλορ, δεν έκρυβε τον ενθουσιασμό του: " Μπορούμε να κερδίσουμε το Κύπελλο Πρωταθλητριών".

Στα προημιτελικά αντιμετώπισαν την Γκρασχόπερς. Οι Ελβετοί είχαν αποκλείσει στην προηγούμενη φάση την Ρεάλ Μαδρίτης και πήγαιναν με επιθετικές διαθέσεις στην Αγγλία.

Μάλιστα κατάφεραν να προηγηθούν με γκολ του Κλαούντιο Σούλσερ. Η απάντηση ήταν άμεση για τη Νότιγχαμ που σημείωσε τέσσερα γκολ με σκόρερ τους Μπιρτλς, Ρόμπερτσον, Γκέμιλς και Λόιντ.

Στην ρεβάνς, η Νότιγχαμ ήταν το ακλόνητο φαβορί. Ο Κλαούντιο Σούλσερ, που είχε σημειώσει 11γκολ στην διοργάνωση, έδωσε, όπως και στον πρώτο αγώνα το προβάδισμα στην ομάδα του. Το γκολ του Μάρτιν Ο' Νιλ διαμόρφωσε το τελικό 1-1.

Λίγε ημέρες πριν τις αναμετρήσεις με τους Ελβετούς, η Νότιγχαμ αντιμετώπισε την Σάουθάμπτον στον τελικό του Λιγκ Καπ Αγγλίας στο Γουέμπλεϊ.

Οι εμφανίσεις στην διοργάνωση την έχριζαν φαβορί. Η απόδοση της ήταν φτωχή στο πρώτο ημίχρονο και βελτιωμένη στην επανάληψη. Επικράτησε 3-2 με δύο γκολ του Γκάρι Μπιρτλς και ένα του Τόνι Γούντκοκ. Για δεύτερη σερί σεζόν είχαν κατακτήσει το τρόπαιο.

Πανηγύρια μετά την κατάκτηση του Λιγκ Καπ με αντίπαλο την Σάουθάμπτον

Επιστρέφοντας ξανά στις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις, απέναντι στην Κολωνία στα ημιτελικά τα δεδομένα είχαν αλλάξει. Οι Γερμανοί τους θεωρούσαν φαβορί. Οι εμφανίσεις τους είχαν εντυπωσιάσει την Ευρώπη και ο αποκλεισμός της Λίβερπουλ τους θορύβησε.

Σ' ένα βαθμό αποπροσανατόλισαν τους παίκτες του Κλαφ, που βρέθηκαν να χάνουν με 2-0 στην έδρα τους στο πρώτο εικοσάλεπτο. Η επιθετικότητα της Κολωνίας τους είχε εκπλήξει δυσάρεστα, πριν καλά καλά προλάβουν να μπουν στο πνεύμα του ημιτελικού.

Ο Γκάρι Μπιρτλς μείωσε λίγο πριν το μισάωρο και ο Ίαν Μπόιερ στο 53’ ισοφάρισε. Ο Τζον Ρόμπερτσον υπέγραψε στο 63’ με δικό του γκολ την ανατροπή. Το ματς, όμως, δεν είχε ακόμα τελειώσει.

Ο Γιαχουσίκο Οκούντερα, ο πρώτος Ιάπωνας που έπαιξε στην Ευρώπη ως επαγγελματίας και ο πρώτος Ασιάτης που σημείωσε γκολ σε ευρωπαϊκό αγώνα, ισοφάρισε για τα "κριάρια", λίγο πριν το τέλος.

Η πίστη για πρόκριση στον τελικό δεν τους είχε εγκαταλείψει. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Μπράιαν Κλαφ θα ανέτρεπε τα δεδομένα.

Χαρακτηριστική φωτογραφία του Μπράιαν Κλαφ με τον Πίτερ Τέιλορ στον επαναληπτικό αγώνα με την Κολωνία

Στην Γερμανία, η Κολωνία πίεσε από την αρχή αλλά η σταθερή αμυντική γραμμή της Νότιγχαμ απομάκρυνε κάθε κίνδυνο. Ο Ίαν Μπόιερ σημείωσε, ίσως, το σημαντικότερο γκολ στην ιστορία της ομάδας στέλνοντας την στον τελικό του Μονάχου στις 30 Μαϊου 1979. Η αυταπάρνηση τους να φθάσουν στον τελικό τους βοήθησε να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια. Ήταν μία μεγάλη νύχτα!

Marvellous Munich

H συμμετοχή σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών αποτελεί σημαντική στιγμή για κάθε ποδοσφαιριστή. Η "μικρή" Νότιγχαμ θα αντιμετώπιζε την Σουηδική Μάλμε του Άγγλου προπονητή Μπόμπι Χάουτον, μετέπειτα προπονητή του Εθνικού.

Ο Μπράιαν Κλαφ μαζί με τον Πίτερ Τέιλορ είχαν παρακολουθήσει την Μάλμε και είχαν εντυπωσιαστεί από την πορεία της προς τον τελικό. Είχε αποκλείσει στον πρώτο γύρο την Μονακό (0-0, 0-1), στο δεύτερο γύρο την Ντιναμό Κιέβου (0-0, 2-0), στα προημιτελικά την Βίσλα Κρακοβίας (2-1, 1-4) και στα ημιτελικά την Αούστρια Βιέννης (0-0, 1-0).

Οι τραυματισμοί των Φρανκ Κλαρκ, Άρτσι Γκέμιλ, και Μάρτιν Ο' Νιλ προβλημάτιζαν τον Μπράιαν Κλαφ. Τελικά, μόνο ο Φρανκ Κλαρκ πήρε την θέση του στην 11αδα.

Η Μάλμε, που επίσης ταλαιπωρούνταν από τραυματισμούς, είχε παθητικό ρόλο στον τελικό. Ελάχιστες φορές οι παίκτες της πήραν επιθετικές πρωτοβουλίες. Περιμένοντας με όλους τους παίκτες πίσω από την μπάλα προσπάθησαν να "κλέψουν" το ματς. Ήταν ικανοποιημένοι με την παρουσία τους και μόνο στον τελικό.

Η κεφαλιά γκολ του Τρέβορ Φράνσις λίγο πριν την λήξη του ημιχρόνου τους χάλασε τα σχέδια και... ξεχρέωσε το ένα εκατομμύριο λίρες που είχαν δαπανηθεί για χάρη του. Ήταν η πρώτη του συμμετοχή σε ευρωπαϊκό αγώνα με τη Νότιγχαμ. Στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου επικράτησε πανζουρλισμός από 20.000 Άγγλους φιλάθλους.

Η νίκη μπορεί να μην είχε έρθει με επιβλητικό τρόπο, ωστόσο ο στόχος είχε επιτευχθεί. Είχαν αποκλείσει το ακλόνητο φαβορί της διοργάνωσης την Λίβερπουλ στον πρώτο γύρο και στα ημιτελικά την Κολωνία, που είχε θεωρηθεί φαβορί μετά τον αποκλεισμό των "ρεντς".

Χρειάστηκαν μόλις 2 χρόνια στο Μπράιαν Κλαφ και τον Πίτερ Τέιλορ να οδηγήσουν τη Νότιγχαμ από την δεύτερη κατηγορία στην κορυφή της Ευρώπης.

Ήταν πιθανότατα η καλύτερη σεζόν στην ιστορία της. Παρότι τερμάτισε δεύτερη στο πρωτάθλημα πίσω από την Λίβερπουλ, κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών και το Λιγκ Καπ Αγγλίας.

Στο Δημαρχείο της πόλης 200.000 κόσμος θα αποθέωνε τους πρωταθλητές Ευρώπης και θα τους έβλεπε να παρελαύνουν με το τρόπαιο. Ο Μπράιαν Κλαφ είχε αλλάξει την φυσιογνωμία της πόλης η οποία μέχρι τότε ήταν διάσημη μόνο για τον Ρομπέν των Δασών.

Οι παίκτες ήταν χαρούμενοι με την αναγνώριση προς το πρόσωπο τους. Ο κόσμος φώναζε τα ονόματα τους και αυτοί αισθάνονταν ότι είχαν εκπληρώσει το όνειρο τους.

Η Νότιγχαμ είχε περάσει στην ιστορία και πλέον ανήκε στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Το όνομα της φιγουράριζε δίπλα στην Ρεάλ Μαδρίτης, την Μπενφίκα, την Μίλαν, την Ίντερ, τον Άγιαξ, την Μπάγερν αλλά και τις αγγλικές Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ.

Ποτέ άλλοτε μία μικρή πόλη των 300.000 κατοίκων δεν είχε αναδείξει ομάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης στο ποδόσφαιρο.

Ο Τζον ΜακΓκόβερν σηκώνει το Κύπελλο Πρωταθλητριών στον ουρανό του Μονάχου

Magical Madrid

Η κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών δύο σερί χρονιές από την Λίβερπουλ και μία από την Φόρεστ είχαν κάνει αγγλική υπόθεση την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Πλέον, οι παίκτες δεν ήταν απλά γνωστοί αλλά είχαν γίνει ποδοσφαιρικά είδωλα. Ζούσαν για στιγμές σαν κι' αυτές δίνοντας χαρά στον κόσμο.

Στην προσπάθεια να υπερασπιστούν το στέμμα τους δεν θα είχαν μαζί τους τον Άρτσι Γκέμιλ. Η μη χρησιμοποίηση του στον τελικό του Μονάχου τον είχε πικράνει. Η σχέση του με τον Μπράιαν Κλαφ είχε διαταραχθεί και αποχώρησε.

Αργότερα ο Μπράιαν Κλαφ, θα μετάνιωνε γι' αυτόν τον χωρισμό μετά μάλιστα την μεταγραφή του Άσα Χάρτφορντ από την Μάντσεστερ Σίτι, η οποία αποδείχθηκε αποτυχημένη. Παρόλο αυτά ήταν έτοιμοι για νέες ευρωπαϊκές περιπέτειες. Η "περιπέτεια" διατήρησης των πρωτείων τους θα ξεκινούσε απέναντι στην παντελώς άγνωστη Έστερ.

Ο πρώτος αγώνας διεξήχθη στο "City Ground" και χρειάστηκε κάτι περισσότερο από μία ώρα για να διασπαστεί η άμυνα των Σουηδών. Ο Ίαν Μπόιερ έβγαλε από το αδιέξοδο τη Νότιγχαμ δίνοντας της προβάδισμα για τον επαναληπτικό.

Εκεί η Έστερ δημιούργησε προβλήματα στους παίκτες του Μπράιαν Κλαφ, καθώς αγχώθηκαν όταν βρέθηκαν πίσω στο σκορ προκρίθηκαν ωστόσο, με γκολ του Γούντκοκ.

Στον δεύτερο γύρο θα αντιμετώπιζαν την Άρτζες Πιτέστι από την Ρουμανία, η οποία είχε αποκλείσει την ΑΕΚ. Η ζωή στην χώρα του "Δράκουλα", δεν ήταν η καλύτερη δυνατή και είχε προκαλέσει αρνητικά συναισθήματα στους Άγγλους, όταν ταξίδεψαν για να αντιμετωπίσουν τους αντιπάλους τους έχοντας το 2-0 στις αποσκευές τους.

Το παιχνίδι των Ρουμάνων ήταν ιδιαίτερα σκληρό και η ατμόσφαιρα εχθρική. Τα γκολ των Μπόιερ και Μπιρτλς ηρέμησαν τους φωνακλάδες Ρουμάνους.

Στις ευρωπαϊκές διακρίσεις της Νότιγχαμ δεν θα μπορούσε κάποιος να μην αναφέρει την κατάκτηση του Σούπερ Καπ Ευρώπης το 1980. Ως πρωταθλήτρια Ευρώπης αντιμετώπισε την Μπαρτσελόνα σε διπλά ματς.

Oι δύο αναμετρήσεις διεξήχθησαν στις 30 Ιανουαρίου και στις 5 Φεβρουαρίου 1980 καθώς δεν υπήρχαν κενές ημερομηνίες.

Ο Τσάρλι Τζορτζ, σημείωσε το μοναδικό γκολ στον πρώτο αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων. Είχε αποκτηθεί ως δανεικός από την Σάουθάμπτον και είχε βοηθήσει ελάχιστα καθώς αγωνίστηκε μόλις σε τέσσερις αγώνες.

Στο Νόου Καμπ οι "μπλαουγκράνα" προηγήθηκαν με εύστοχο πέναλτι του Ρομπέρτο. Λίγο πριν το ημίχρονο ο Κένι Μπερνς ισοφάρισε και χάρισε το τρόπαιο στη Νότιγχαμ.

Επιστρέφοντας στις υποχρεώσεις τους στο Κύπελλο Πρωταθλητριών η Ντιναμό Βερολίνου ήταν μία ανερχόμενη ποδοσφαιρική δύναμη και η επόμενη αντίπαλος στα προημιτελικά. Στις 5 Μαρτίου 1980, οι Γερμανοί αποδείχτηκαν σκληρό καρύδι επικρατώντας 1-0 στην Αγγλία.

Το όνομα τους έκανε τον γύρο του κόσμου επειδή κατάφεραν να κάμψουν την αντίσταση της Νότιγχαμ. Η ομάδα της αστυνομίας της Ανατολικής Γερμανίας είχε κατακτήσει δέκα πρωταθλήματα έχοντας την συμπαράσταση των ποδοσφαιρικών αρχών της χώρας.

Ο επαναληπτικός είχε οριστεί να γίνει τέσσερις ημέρες μετά την ήττα στον τελικό του Λιγκ Καπ Αγγλίας στο Γουέμπλεϊ από την Γουλβς. Η ήττα αυτή σε συνδυασμό με άλλες ήττες στο πρωτάθλημα κλόνισαν την πίστη των παικτών.

Είχαν συνειδητοποιήσει την σημαντικότητα της αποστολής τους όταν επισκέφθηκαν το κρύο και υποβαθμισμένο Βερολίνο στις 19 Μαρτίου 1980. Ο Μπράιαν Κλαφ φρόντιζε με συχνές ομιλίες να τους αναπτερώσει το ηθικό, επιμένοντας ότι η Ντιναμό δεν ήταν καλύτερη ομάδα και δεν είχε διακρίνει κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στο παιχνίδι της που να τον τρομάζει.

Ένα γρήγορο γκολ θα ήταν ιδανικό ώστε να αποβάλλουν το άγχος. Ο Τρέβορ Φράνσις σε εκείνον τον αγώνα πραγματοποίησε ίσως το καλύτερο του παιχνίδι στη Νότιγχαμ. Οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να τον σταματήσουν καθώς σημείωσε δύο γκολ στο πρώτο μισάωρο.

Με εύστοχο χτύπημα πέναλτι του Τζον Ρόμπερτσον, λίγο πριν την λήξη του ημιχρόνου, η πρόκριση είχε εξασφαλιστεί. Το μόνο που κατάφεραν οι Γερμανοί ήταν να μειώσουν επίσης με πέναλτι στις αρχές της επανάληψης.

Δεν πανηγύρισαν όσο θα ήθελαν τον θρίαμβο τους λόγω του ψύχους που τους ανάγκασε να μπουν γρήγορα στο αεροπλάνο και να επιστρέψουν στην Αγγλία.

Στα ημιτελικά, ο φημισμένος Άγιαξ ήταν το τελευταίο εμπόδιο που έπρεπε να ξεπεράσουν πριν τον τελικό της Μαδρίτης. Στην μετά Κρόιφ εποχή, ο Αίαντας είχε παίκτες παγκόσμιας κλάσης όπως ο Σόρεν Λέρμπι, ο Φρανκ Άρνεσεν και ο Ρούντι Κρολ, που είχαν μεγάλη επιρροή στο Ολλανδικό ποδόσφαιρο.

Ο Άγιαξ προκαλούσε δέος στους αντιπάλους του και οι παίκτες της Νότιγχαμ γνώριζαν ότι έπρεπε να κάνουν τις καλύτερες εμφανίσεις τους ώστε να περάσουν στον τελικό.

Ο Τρέβορ Φράνσις είχε δείξει στον προημιτελικό με την Ντιναμό Βερολίνου τις ικανότητες του. Συμπαραστάτη του είχε τον Πίτερ Σίλτον, ο οποίος με εντυπωσιακές επεμβάσεις φρόντισε να διατηρήσει το μηδέν στην εστία του. Λίγο μετά το μισάωρο ο Φράνσις άνοιξε το σκορ με σουτ από την μικρή περιοχή, ενώ κέρδισε το πέναλτι στο δεύτερο ημίχρονο το οποίο μετέτρεψε σε γκολ ο Τζον Ρόμπερτσον.

Πριν τον επαναληπτικό το ολιγοήμερο ταξίδι στον Περσικό Κόλπο είχε χαλαρωτικό χαρακτήρα. Σε αυτά τα ταξίδια απουσίαζε από το πρόγραμμα της ομάδας η λέξη προπόνηση. Αντίθετα, η ατμόσφαιρα στον δεύτερο ημιτελικό στο Ολυμπιακό στάδιο του Άμστερνταμ από 65.000 Ολλανδούς ήταν κάτι που δεν είχαν ξανασυναντήσει.

Είχαν αντιληφθεί την δυσκολία του εγχειρήματος και το γεγονός ότι ο Άγιαξ είχε μόλις μία εντός έδρας ήττα σε 46 ευρωπαϊκούς αγώνες, ενίσχυε την εικόνα της ισχυρής ομάδας και του φαβορί.

Ο Κρολ ήταν εντυπωσιακός! Ωθούσε τον Άγιαξ στην επίθεση και έβαλε δύσκολα στους παίκτες της Νότιγχαμ που προσπαθούσαν να σταματήσουν τους φουριόζους Ολλανδούς.

Απέναντι του είχε να αντιμετωπίσει τον Κένι Μπερνς, ο οποίος ήταν ανίκητος στο ψηλό παιχνίδι και έδειξε πόσο πολύτιμη μονάδα αποτελούσε για τη Νότιγχαμ.

Εντυπωσιακή, επίσης, ήταν η απόδοση Πίτερ Σίλτον. Πραγματοποίησε δύο σωτήριες επεμβάσεις αν και δεν μπόρεσε να κάνει κάτι ώστε να αποσοβήσει το 1-0 των Ολλανδών με κεφαλιά του Σόρεν Λέρμπι.

Το σκορ δεν άλλαξε μέχρι την λήξη του αγώνα και η Νότιγχαμ για δεύτερη συνεχή χρονιά βρισκόταν στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Ηταν η πρώτη της εκτός έδρας ήττα στα δύο χρόνια που συμμετείχε στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση αλλά αυτό διόλου απογοήτευσε τους παίκτες του Μπράιαν Κλαφ.

Νότιγχαμ ξανά!

Eίχαν πλέον αντιληφθεί ότι ήταν μπροστά σε μία μεγάλη πρόκληση. Αντίπαλος τους στον τελικό της Μαδρίτης στις 28 Μαϊου 1980 ήταν το Αμβούργο. Στα ημιτελικά η ομάδα του Σέρβου Μπράνκο Ζέμπετς, είχε συντρίψει την Ρεάλ Μαδρίτης με 5-1 στην έδρας της.

Στα προβλήματα λίγες ημέρες πριν τον τελικό προστέθηκαν ο τραυματισμός του Τρέβορ Φράνσις αλλά και η αποχώρηση από την ομάδα του Σταν Μπόουλς. Ο δεύτερος είχε μία σχέση αγάπη και μίσους με τον Μπράιαν Κλαφ. Ενώ η αξία του ήταν αδιαμφισβήτητη δεν είχε καταφέρει να έχει μόνιμη θέση στην 11αδα κάτι που δεν του άρεσε.

Δεν εμφανίστηκε στο αεροδρόμιο όταν η Νότιγχαμ ταξίδεψε στην Μαγιόρκα λίγες ημέρες πριν τον τελικό και δεν επιλέχθηκε για το μεγάλο ματς. Στα μέσα της σεζόν είχε αποχωρήσει και ο Τόνι Γούντκοκ.

Το ταξίδι στην Μαγιόρκα επέτρεψε στους παίκτες να χαλαρώσουν όχι όμως και στον Πίτερ Σίλτον, που έψαχνε εναγωνίως λίγο γρασίδι για να προπονηθεί.

Το εισιτήριο του τελικού

Μέσα σε 24 ώρες κατά την επιστροφή τους από την Μαγιόρκα, ταξίδεψαν για την Μαδρίτη. Φοβούμενος πιθανούς τραυματισμούς ο Μπράιαν Κλαφ, προτίμησε να μην προπονήσει τους παίκτες του. Ένας πιθανός τραυματισμός θα αποδυνάμωνε ακόμα περισσότερο την ομάδα του. Ο Πίτερ Σίλτον και ο Φρανκ Γκρέι ήταν αμφίβολοι.

Η προετοιμασία απείχε από το να χαρακτηριστεί ιδανική. Δεν είχαν δοθεί ιδιαίτερες οδηγίες για την αντιμετώπιση του Αμβούργου.

Γνώριζαν μόνο ότι είχαν να αντιμετωπίσουν μια ομάδα με ταλέντο που διέθετε ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Οι Μάγκατ, Καλτς και ο νεαρός Χορστ Χρούμπες πλαισίωναν τον Κέβιν Κίγκαν.

Η παρουσία του Άγγλου έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην επιτυχία του Αμβούργου. Είχε χριστεί δύο φορές καλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής το 1978 και 1979 και μαζί με τον Χορστ Χρούμπες δημιούργησαν ένα αχτύπητο δίδυμο στην επίθεση.

Ο ευρωπαϊκός τίτλος ήταν η τελευταία ελπίδα για τους παίκτες της Νότιγχαμ να κατακτήσουν κάποιον τίτλο εκείνη την σεζόν καθώς στο πρωτάθλημα τερμάτισαν 5η, ενώ ηττήθηκαν από την Γουλβς στον τελικό του Λιγκ Καπ.

Στο Μπερναμπέου βρέθηκαν 50.000 θεατές για να παρακολουθήσουν τον τελικό. Οι δύο ομάδες είχαν σημαντικές ελλείψεις. Ο Τρέβος Φράνσις από την μία και ο Χορστ Χρούμπες από την άλλη.

Η ενέργεια των παικτών της Νότιγχαμ ήταν μεγάλη καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα. Στο μοναδικό σουτ που έκανε ο Τζον Ρόμπερτσον, σημείωσε το γκολ που έκρινε τον τελικό. Η αμυντική τακτική που είχε επιλέξει ο Μπράιαν Κλαφ, εκνεύρισε τους Γερμανούς.

Αυτό φαινόταν ξεκάθαρα στις προσπάθειες του Κέβιν Κίγκαν, που ήταν έξω από τα νερά του. Δεν κατάφερε να φανεί απειλητικός. Κορυφαίος του τελικού ήταν ο Πίτερ Σίλτον.

Στο τέλος οι νικητές από την εξάντληση δεν είχαν τις δυνάμεις να χαιρετήσουν ούτε τους οπαδούς τους. Η ιστορία έγραψε ότι η Νότιγχαμ είχε κερδίσει για δεύτερη σερί χρονιά το τρόπαιο και πέρασε στο πάνθεον των μεγάλων ομάδων του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Πανηγύρια μετά το τέλος του τελικού με το Αμβούργο