Όταν ο Αντρέα Στραματσόνι θα μπει στο «Απόστολος Νικολαΐδης» για το ντεμπούτο του στον πάγκο του Παναθηναϊκού, θα δει στις τάξεις της αντίπαλης ομάδας ένα πολύ γνώριμο πρόσωπο. Ένα πρόσωπο που θα του προκαλέσει γλυκόπικρες αναμνήσεις. Τέτοια, άλλωστε, ήταν η συμβίωση του Ιταλού τεχνικού με τον Εστέμπαν Καμπιάσο στους 14 μήνες που κάθισε στον πάγκο της Ίντερ.

Ο νέος άσος του Ολυμπιακού, στα 31 του τότε, ήταν από τους έμπειρους ποδοσφαιριστές του ρόστερ των «νερατζούρι», μαζί με τον αρχηγό Χαβιέρ Ζανέτι (38), τον κεντρικό αμυντικό Βάλτερ Σάμουελ (33) και τον επιθετικό Ντιέγκο Μιλίτο (32).

Το αργεντίνικο «γκρουπ» (το λένε και κλίκα), μεγάλο μέρος του οποίου είχε συμβάλει τα μέγιστα στην κατάκτηση του τρεμπλ, επί εποχής Ζοσέ Μουρίνιο, περίπου ενάμισι χρόνο νωρίτερα, είχε σημαντική επιρροή στα αποδυτήρια της Ίντερ και, σύμφωνα με τις κακές γλώσσες, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την απόλυση του «Strama», το καλοκαίρι του 2013.

Σε αυτή, βεβαίως, έπαιξε καταλυτικό ρόλο και η πολύ κακή πορεία της ομάδας, η οποία για πρώτη φορά ύστερα από 15 χρόνια έμενε εκτός Κυπέλλων Ευρώπης, τερμάτισε στην ένατη θέση της βαθμολογίας και ο Μάσιμο Μοράτι, το μεγάλο στήριγμα του Στραματσόνι στην ομάδα, ένιωσε πως δεν είχε άλλη επιλογή από το να τον απολύσει, προσλαμβάνοντας στην θέση του τον Βάλτερ Ματσάρι.

«Η ηλικία δεν έχει σημασία»

Όταν ανέλαβε ο Στραματσόνι, τον Μάρτιο του 2012, διαδεχόμενος τον Κλαούντιο Ρανιέρι, ήταν μόλις 36 ετών. Ε και; Ο Καμπιάσο, ως ένας από τους πιο έμπειρους παίκτες της Ίντερ, κλήθηκε να σχολιάσει την πρόσληψη - έκπληξη του μέχρι τότε προπονητή της ομάδας Νέων του συλλόγου.

«Αν είσαι καλός, είσαι και αρκετά «μεγάλος». Η ηλικία δεν έχει σημασία. Όπως συμβαίνει και στον κόσμο των επιχειρήσεων, υπάρχουν σπουδαίοι μάνατζερ οι οποίοι δεν είναι απαραιτήτως μεγάλοι σε ηλικία» η συστατική επιστολή του «Cuchu» για τον προπονητή του, ο οποίος ένιωθε πιο δυνατός με τέτοιες δημόσιες δηλώσεις στήριξης.

Τον Μάιο του 2013, την ημέρα που ανακοινώθηκε η απόλυση του Στραματσόνι, ο Καμπιάσο έτυχε να είναι ο παίκτης που είχε επιλεχθεί για να δώσει το παρών σε εκδήλωση για την παρουσίαση της καλοκαιρινής προετοιμασίας της ομάδας στο Πίντσολο. Και τα λόγια του Αργεντινού, αν μη τι άλλο, αιφνιδίασαν, αφού δεν επέλεξε να στηρίξει δημοσίως τον ακόμα προπονητή του, με δεδομένο ότι την ώρα της εκδήλωσης, ο Στραματσόνι ήταν ακόμα τεχνικός της Ίντερ.

«Όπως συμβαίνει συνήθως στο ποδόσφαιρο, οι πρώτοι που φεύγουν είναι οι προπονητές, ανεξαρτήτως του συλλόγου, με μοναδική εξαίρεση την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Η αλλαγή προπονητή είναι η συνέπεια των αποτελεσμάτων που δεν έρχονται» ήταν η ψυχρή, «επαγγελματική» ατάκα του Καμπιάσο, ο οποίος δεν έκρινε σκόπιμο να πει μια καλή κουβέντα για τον Στραματσόνι, συμπεριφερόμενος ως παράγοντας που παρακολουθεί εκ του μακρώθεν την ομάδα και όχι ως ένα στέλεχος και μάλιστα σημαντικότατο.

Τι συνέβη, όμως, μεταξύ των πρώτων και των τελευταίων δηλώσεων; Το τοπίο είναι θολό, αλλά οι πληροφορίες καταδεικνύουν ότι ισχύει το «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά»

«Δεν «φάγαμε» εμείς τον Στραματσόνι»

Ο Στραματσόνι εκτιμούσε (αλλοίμονο!) τον Καμπιάσο ως ποδοσφαιριστή και ως προσωπικότητα, αλλά θεωρούσε πως θα του ήταν (πολύ) χρήσιμος για συγκεκριμένες καταστάσεις και αποστολές. Από την θέση του «οκταριού» τον γύρισε αρκετές φορές σε ρόλο αμυντικού χαφ, ως έναν άλλο Χαβιέρ Μαστσεράνο, αλλά με το πέρασμα των αγώνων, ήταν ξεκάθαρο πως δεν αποτελούσε την πρώτη του επιλογή.

Θέλησε, μάλιστα, να αποκτήσει τον Βραζιλιάνο Φερναντίνιο (στην Σαχτάρ Ντόνετσκ τότε, στην Μάντσεστερ Σίτι πλέον), για να στηρίξει επάνω του τα σχέδια για την Ίντερ που ονειρεύονταν και η οποία θα μπορούσε, σε μικρό βάθος χρόνου, να ξαναγίνει φουλ ανταγωνιστική, ικανή να διεκδικήσει τους τίτλους που σάρωσε τον Μάιο του 2010.

Στην δεύτερη αγωνιστική του πρωταθλήματος της σεζόν 2012-13, σε ντέρμπι με την Ρόμα στο «Ολίμπικο», ο Καμπιάσο έμεινε εκτός ενδεκάδας και το έφερε βαρέως. Ύστερα από εκείνο το ματς, επανήλθε και μονιμοποιήθηκε στην ενδεκάδα, αλλά αυτή η απόφαση του Στραματσόνι «ψύχρανε» τις σχέσεις των δύο ανδρών. Σε μια από τις προπονήσεις που ακολούθησαν, ο Ζανέτι μίλησε σε έντονο ύφος στον Καμπιάσο, κριτικάροντας την συμπεριφορά του, επειδή έδειχνε εμφανώς ενοχλημένος που δεν ξεκίνησε βασικός.

«Ο προπονητής κάνει τις επιλογές του χωρίς να κοιτάει το όνομα του ποδοσφαιριστή» ήταν η δήλωση - στήριξη του αρχηγού στον Στραματσόνι, ο οποίος θεωρούσε πάντα τον Ζανέτι ως τον πρώτο και μεγαλύτερό του «σύμμαχο» στα αποδυτήρια. Σταδιακά, όμως, ήταν εμφανές πως προέκυψε φθορά στην σχέση των δύο ανδρών, κάτι βεβαίως που δεν μπορούσε παρά να στοιχίσει στον «Strama».

Ο Ζανέτι με τον Καμπιάσο, άλλωστε, δεν είχαν ποτέ κανένα πρόβλημα μεταξύ τους, αφού είναι πολύ καλοί φίλοι, συνέταιροι σε εστιατόριο στο Μιλάνο και τις ημέρες όπου αποφασίστηκε η απόλυση του Στραματσόνι, έδειχναν και πάλι να είναι όλα «μέλι γάλα» μεταξύ τους. Οι κακές γλώσσες λένε πως οι δυο τους, σε «συνεργασία» με τον Αντόνιο Κασάνο, προετοίμασαν το έδαφος ώστε ο Μοράτι να άρει την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπο του Στραματσόνι, κάτι που έσπευσε να διαψεύσει ο Ζανέτι.

«Ο Καμπιάσο και εγώ δεν βρισκόμαστε πίσω από την αποχώρηση του Στραματσόνι» υποστήριξε ο παίκτης - θρύλος (και νυν αντιπρόεδρος) της Ίντερ, λέγοντας ακόμα ότι «η σχέση μου με τον προπονητή ήταν πάντα έντιμη και ειλικρινής. Ύστερα από την εγχείρησή μου, ήρθε να με επισκεφτεί στο νοσοκομείο και μου είπε πόσο σημαντικός είμαι για την ομάδα. Είχε έρθει επίσης και στο πάρτι για τα δέκα χρόνια λειτουργίας του εστιατορίου μου».

Καλά τα λόγια, αλλά οι πράξεις έδειχναν άλλα. Η σχέση του Στραματσόνι με τα πιο σημαντικά στελέχη του αργεντίνικου «γκρουπ» δεν ήταν η ιδεατή για να υπάρξει η απαραίτητη αρμονία στα αποδυτήρια, τα αποτελέσματα δεν βοηθούσαν για να βελτιωθεί το κλίμα και, κάπως έτσι, έλαβε πρόωρα (και άδοξα) τέλος η παρουσία του νεαρού τεχνικού στον πάγκο της Ίντερ. Ο ίδιος είχε προτείνει στον Μάσιμο Μοράτι να προχωρήσει σε «επανάσταση» στο ρόστερ, αλλά ο έμπειρος παράγοντας προτίμησε να στηρίξει τα «παιδιά» του, μεταξύ των οποίων, βεβαίως, και ο νυν μέσος του Ολυμπιακού.