Ήταν μια πρωτοποριακή ιδέα του τότε διευθυντή του αθλητικού τμήματος του Έθνους, Πέτρου Μπακατσέλου. Μια ιδέα που το 1995 έμελλε να αποτελέσει την απαρχή για μια από τις μεγαλύτερες ιεροτελεστίες κάθε πιστού αναγνώστη που έπαιρνε το ΕΘΝΟΣΠΟΡ (εμπνευστής του ήταν ο Ανδρέας Μπόμης) στα χέρια κάθε Δευτέρα.

Εκείνη η ιερή στιγμή που έπαιρνες το μολύβι και έκανες την πρόσθεση στους πόντους κάθε παίκτη που είχες επιλέξει.

Το "Γίνε Πρόεδρος" δεν ήταν απλά άλλο ένα παιχνίδι που δημιουργούσε φρενίτιδα στους απανταχού αναγνώστες της χώρας και της ιστορικής εφημερίδας, ανεξαρτήτου ηλικίας, αποτελώντας κάτι σαν τον προάγγελο του Football Manager και του Fantasy. Ήταν βασικός λόγος για να αγοράσει κάποιος ένα απ'τα κορυφαία αθλητικά ένθετα που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ στον ελληνικό Τύπο, πέρα βέβαια από την υπόλοιπη πληρέστατη ύλη για την αθλητική δράση του Σαββατοκύριακου σε όλα τα αθλήματα.

Όταν οι περισσότεροι δεν είχαμε στείλει ποτέ μας γράμμα μέχρι τότε, το "Γίνε Πρόεδρος" αποτέλεσε την τέλεια αφορμή για την πρώτη επίσκεψη στο ταχυδρομείο. Στα 11 μου μπήκα για πρώτη φορά στην διαδικασία να στείλω το δικό μου γράμμα και να δοκιμάσω την τύχη μου στο παιχνίδι, το οποίο επιστρέφει με το Έθνος της Κυριακής (17/12), επαναφέροντας μνήμες του ένδοξου παρελθόντος!

ΤΑ ΑΣΥΛΛΗΠΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΠΩΛΗΣΕΩΝ ΛΟΓΩ ΤΟΥ "ΓΙΝΕ ΠΡΟΕΔΡΟΣ"

Όπως προείπαμε, ο διαγωνισμός ξεκίνησε για πρώτη φορά πριν 22 χρόνια και εμπνευστής του ήταν ο τότε διευθυντής του ΕΘΝΟΣΠΟΡ, Πέτρος Μπακατσέλος. Υπήρχαν αναγνώστες - παίκτες εκείνη την περίοδο, που δεν δίστασαν να αγοράσουν 1000 εφημερίδες (!) και έστειλαν αντίστοιχα κουπόνια στη διάρκεια ενός διαγωνισμού. Ναι, έφτανε σε τέτοια επίπεδα ο φανατισμός του αναγνωστικού κοινού με το "Γίνε Πρόεδρος".

Τα πρώτα χρόνια του, το φύλλο της Δευτέρας πρόσφερε υπερδιπλασιασμό φύλλων στην κυκλοφορία, δείγμα του γκελ που έκανε στον κόσμο. Υπάρχουν, δε, τόσο φανατικοί παίκτες, που παίρνουν τηλέφωνο τον υπεύθυνο διανομής που ζητάνε να στείλουν στο περίπτερο της γειτονιάς τους έναν μεγάλο αριθμό εφημερίδων. Ειδικά στο πρώτο κουπόνι που έβγαινε κάθε χρόνο, γινόταν πανικός άνευ προηγουμένου και έφτανε το Εθνοσπόρ εκείνης της περιόδου να πουλάει 160.000 φύλλα.

ΟΙ 11+3 ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΓΕΣ

Για να φτάσεις όμως να κάνεις τις προσθέσεις σου κάθε Δευτέρα, να περνάς τις δικές σου στιγμές αγωνίας για τον διαγωνισμό και να βλέπεις παράλληλα πώς πηγαίνουν οι ανταγωνιστές, έπρεπε πρωτίστως να έχεις λάβει μέρος, κάτι που σημαίνει ότι όφειλες να έχεις συμπληρώσει την φόρμα συμμετοχής και να έχεις κάνει φυσικά τις επιλογές των 14 ποδοσφαιριστών με βάση τα στάνταρ χρήματα που είχες να ξοδέψεις.

Η ομάδα αποτελείτο από 11 βασικούς παίκτες και 3 αναπληρωματικούς και με αυτούς πορευόσουν ως το φινάλε. Φυσικά, όπως προείπαμε, δεν ήταν λίγοι αυτοί που συμπλήρωναν πολλές διαφορετικές φόρμες, έχοντας αγοράσει αντίστοιχα Εθνοσπόρ. Η φρενίτιδα σε όλο της το μεγαλείο. Γι' αυτό άλλωστε και ήταν δύσκολο να διακριθείς, διότι ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος και οι συμμετοχές αναρίθμητες. Ο καθένας όμως πίστευε ότι η δική του ομάδα θα ήταν η καλύτερη δυνατή και θα ήταν μέσα στα έπαθλα!

Μόλις έστελνες την συμμετοχή σου, δεν σε ένοιαζε μόνο για το αν η ομάδα σου το Σαββατοκύριακο θα έπαιρνε θετικό αποτέλεσμα στο πρωτάθλημα, αλλά και το αν οι παίκτες που είχες επιλέξει, θα είχαν συγκεντρώσει υψηλή βαθμολογία. Ήθελες ο τερματοφύλακάς σου να μην έχει δεχτεί γκολ, οι αμυντικοί σου να ήταν "μπετόν αρμέ" και οι επιθετικοί σου να σκόραραν κατά ριπάς. Αν, δε, κάποιος τραυματιζόταν ή έπαιρνε κόκκινη, ήταν μαχαιριά στο στήθος...

ΠΩΣ ΓΙΝΟΣΟΥΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Ο διαγωνισμός ξεκινούσε κάθε χρόνο μερικές αγωνιστικές μετά την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου και το ένθετο παρουσίαζε μια λίστα με τους 100 σημαντικότερους παίκτες του πρωταθλήματος, χωρισμένους σε τέσσερις κατηγορίες (τερματοφύλακες, αμυντικούς, μέσους και επιθετικούς). Δίπλα στον καθένα υπήρχε η "χρηματιστηριακή" του αξία του σύμφωνα με το Εθνοσπόρ και το περιοδικό έδινε 4.000.000.000 δραχμές, τα οποία μετέπειτα έγιναν 5.000.000.000 και αργότερα 17.000.000 ευρώ. Αυτό που δεν άλλαζε, ήταν ότι ζητούσε από τον αναγνώστη να δημιουργήσει την ομάδα του με 14 ποδοσφαιριστές.

Φυσικά, η επιλογή των παικτών έπρεπε να γίνει σωστά, συνετά, να κάνεις σωστή ψακτική, να μην επιλέξεις στα κουτουρού, διότι είχες συγκεκριμένο μπάτζετ προς διάθεση και δεν μπορούσες να το ξεπεράσεις. Οι καλοί παίκτες ήταν και ακριβοί, επομένως αν ήθελες στην ομάδα σου τον Νικολαΐδη, τον Βαζέχα, τον Τζόρτζεβιτς, ήξερες ότι έπρεπε να σπαταλήσεις κοντά στο 1/4 του ποσού σου, επομένως θα είχες λιγότερα χρήματα για τις υπόλοιπες θέσεις. Βέβαια, γνώριζες ότι θα έπρεπε να κάνεις την υπέρβαση με έναν τέτοιο παίκτη που ήταν λίρα εκατό, έστω και αν θα έπρεπε να ρισκάρεις με κάποιον φτηνότερο σε άλλη θέση, όπου εκεί ήθελε καλύτερο scouting report.

Πώς έβγαινε η βαθμολογία; Ιδού...

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ: Για κάθε αγώνα που δεν δέχεται γκολ:+5 Για κάθε απόκρουση πέναλτι: +10 Για κάθε γκολ που δέχεται: -1 ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ: Για κάθε ματς που δεν δέχεται γκολ η ομάδα του: +3 Για κάθε γκολ που δέχεται η ομάδα του: -1 ΜΕΣΟΙ-ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Αν πάρουν βαθμό στο Εθνοσπόρ* από επτά και πάνω: +3 Αν πάρουν από έξι και κάτω: 0 ΓΕΝΙΚΑ Για κάθε γκολ που πετυχαίνει ο παίκτης σας: +5 Αν βάλει γκολ ο τερματοφύλακάς σας: +20 Για κάθε πέναλτι που χάνει παίκτης σας: -3 Για κάθε κόκκινη που βλέπει παίκτης σας: -3 *Στην ανάλυση κάθε παιχνιδιού οι συντάκτες του Εθνοσπόρ, βαθμολογούσαν τους παίκτες που αγωνίστηκαν.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟΠΟ ΜΑΧΑΙΡΙ

Από 'κει και πέρα, ο τρόπος επιλογής των παικτών γινόταν με βάση το κριτήριο του κάθε αναγνώστη και με βάση το ένστικτό του. Φυσικά, πολλές φορές το οπαδικό δεν μπορούσε να παραμεριστεί, όσο και αν όλοι ήθελαν να αντιμετωπίσουν με ψυχρή λογική τον διαγωνισμό, διότι δεν ήταν εύκολο για έναν φίλο του Ολυμπιακού να επιλέξει τον Βαζέχα ή έναν οπαδό του "τριφυλλιού" να έχει ως φορ τον Αλεξανδρή. Εντούτοις, χρειαζόταν και αυτό, αν ήθελες να πας ψηλά στον διαγωνισμό...

Αρκετούς πόντους έδιναν οι καλοί επιθετικοί των μικρότερων ομάδων, οι οποίοι δεν κόστιζαν το ίδιο, αλλά είχαν καλή επαφή με τα δίχτυα. Ήταν value money περιπτώσεις και αποτελούσαν πάντα μια καλή επιλογή. Το ίδιο και οι παίκτες των μεγάλων ομάδων που αναλάμβαναν τις εκτελέσεις πέναλτι, επομένως είχαν αρκετά εύκολα γκολ στο ενεργητικό τους.

Βέβαια, επειδή ο διαγωνισμός δεν ξεκινούσε την πρώτη αγωνιστική, μπορεί να έκανες κάποιες επιλογές παικτών που να είχαν κάνει σούπερ ξεκίνημα, αλλά η συνέχεια να μην ήταν ανάλογη. Για να μην πούμε για τους τραυματισμούς, που ήταν τόσο απρόβλεπτοι, όσο και καταδικαστικοί. Αν μάλιστα αφορούσαν παίκτες που πόνταρες πολλά πάνω τους, έφερναν πόντους και κόστιζαν ακριβά, ένα παραπάνω.

Η ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΩΡΑ

Όσο για την θέση μας στην κατάταξη, αν ήμασταν στους πρώτους 500, θα βλέπαμε τ' όνομά μας στη λίστα της Δευτέρας με το Εθνοσπόρ. Εκεί αναγραφόταν το επίθετο, το αρχικό όνομα και η πόλη που έμενε ο εκάστοτε "Πρόεδρος" και φυσικά έβλεπες πολλάκις τον ίδιο πρόεδρο λόγω του ότι είχε αρκετές διαφορετικές συμμετοχές. Δεν ήταν εύκολο να είσαι ψηλά και κακά τα ψέματα ήταν τρομερά δύσκολο στο όριο του ακατόρθωτου να βρεθείς στο ρετιρέ. Ο καθένας όμως έκανε την προσπάθειά του, διότι τα δώρα ήταν πάντα ιδιαιτέρως ελκυστικά για πολλούς εκ των συμμετεχόντων στον διαγωνισμό...

ΤΟ ΓΙΝΕ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΔΩΡΑ!

Το "Γίνε Πρόεδρος" λοιπόν, επιστρέφει αυτή την Κυριακή (17/12) με το Έθνος (στο φύλλο με τις προσφορές), πιο ανανεωμένο από ποτέ! Με 3 καθημερινά δώρα για 2 εβδομάδες, 2 μεγάλα δώρα στα Κυριακάτικα φύλλα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και φυσικά 3 μεγάλα δώρα! Ένα αυτοκίνητο και δεκάδες πλούσια δώρα, περιμένουν τους καλύτερους Προέδρους της φετινής Superleague. Το παιχνίδι ξεκινά αυτή την Κυριακή, γιατί Πρόεδρος δεν γεννιέσαι.... γίνεσαι!