Όταν ο Sam Allardyce έπαιζε ποδόσφαιρο -ως αμυντικός-, ο Dave Bassett (προπονητής και φίλος του) τον είχε περιγράψει ως εξής: "Είναι εξαιρετικός στο να βγάζει την μπάλα από την άμυνα, που την προωθεί σωστά. Αν δεν έπαιζε με την μπάλα, έπαιζε με τα αρχ... σου". Το παρατσούκλι του ήταν "Super Sam Bionic Man", χάριν των σκληρών τάκλιν που έκανε, αλλά και της σπιρτάδας με την οποία σηκωνόταν από το έδαφος, έπειτα από τις συγκρούσεις -συνήθως ο άλλος παίκτης παρέμενε τάβλα.

Με τις κατοχές δεν ένιωθε πολύ άνετα, για αυτό και οι συμπαίκτες του απέφευγαν να του δίνουν την μπάλα. Με το κεφάλι πάλι, ήταν εξαιρετικός. Θα μου πεις δεν τον πήραν οι Άγγλοι για παίκτη, αλλά για προπονητή της πολυπαθούς εθνικής. Να σου πω λοιπόν, τι έκανε και ως κόουτς, αφού προηγουμένως σου δώσω εν συντομία την ποδοσφαιρική του καριέρα.

Σεζόν	Ομάδα	Συμμετοχές	Γκολ
1971-1980	Bolton Wanderers (3 σεζόν στη Second Division, δυο στην First)	184	21
1980-81	Sunderland (First Division)	25	2
1981-83	Millwall (2 σεζόν στη Third Division)	63	2
1983	Τampa Bay Rowdies (Νοrth American Soccer League)	11	1
1983-84	Coventry City (First Division)	28	1
1984-85	Huddersfield Town (Second Division)	37	0
1985-86	Bolton Wanderers (Third Division)	14	0
1986-89	Preston North End (1 σεζόν στη Fourth Division, 2 στην Third)	90	2
1989-91	West Bromwich Albion (Second Division)	1	0
1991-92	Limerick (League of Ireland)	23	3
1922	Preston North End (Second Division)	3	0

Tα περισσότερα χρόνια τα "έφαγε" στην Football League, ενώ έκανε κάποιες guest star εμφανίσεις στη North American Soccer League και τη League of Ireland. Τη σεζόν 1989-90 δεν ήταν μόνο παίκτης της West Bromwich Albion, αλλά και βοηθός προπονητή.

Η Millwall ήταν η πρώτη ομάδα που του είχε προσφέρει δουλειά προπονητή, όταν ήταν 28 χρόνων. Την αρνήθηκε. Είπε πως ήταν πολύ μικρός. Εννέα χρόνια αργότερα, το 1991, ανέλαβε την ιρλανδική Limerick.

" Η ομάδα δεν είχε πολλά χρήματα και ο πρόεδρος, ο Ιερέας Joe Young άρχισε να καλεί τους ανθρώπους της ενορίας να βοηθήσουν. Ήταν μια θεϊκή παρέμβαση! Σηκώναμε την πόρτα του γκαράζ και περνούσαν οι ενδιαφερόμενοι να μας αφήσουν το φάκελο τους. Εγώ μετρούσα τα χρήματα και ο πατέρας Joe επικοινωνούσε με τη γραμματέα του συλλόγου για να του πει πόσα ακόμα χρειαζόμαστε. Μόλις φτάναμε το απαιτούμενο ποσό, πληρώναμε τους παίκτες. Παρακολουθώντας τον Ιερέα και την πίστη που είχε, μου άνοιξαν τα μάτια. Ήταν σε μια από τις πιο φτωχές ενορίες, δούλευε με ανθρώπους που μάχονταν για την επιβίωση, αλλά δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Περάσαμε υπέροχα μαζί, ταξιδεύοντας σε όλη τη χώρα με ένα μικρό λεωφορείο για τα παιχνίδια. Νικούσαμε και φεύγαμε".

Ήταν παίκτης, ήταν και προπονητής και θα μπορούσες να πεις με ασφάλεια πως ήταν και ο λόγος που η ομάδα "ανέβηκε" στην First Division. Έχει αναλάβει και δυο ομάδες στην Premier League. Για την ακρίβεια, έστειλε εκεί τη Bolton και τη West Ham, μέσω των playoffs. Κράτησε την Bolton στην ελίτ των πρωταθλημάτων, όλα τα χρόνια που έμεινε εκεί. Ήταν ο τέταρτος μακροβιότερος κόουτς της ομάδας.

Είχε εμπνευστεί διάφορες τακτικές προπονήσεων που μέχρι να τις εμφανίσει ήταν ανήκουστες. Μια από αυτές ήταν η χρήση της αθλητικής επιστήμης, δηλαδή της τεχνολογίας και των στατιστικών. Ήταν εκ των πρώτων που έκαναν... ευαγγέλιο το Prozone (παρέχει λεπτομέρειες τεχνικής, τακτικής και φυσικής κατάστασης, μέσω πρωτοποριακών τεχνολογιών, σε κάποιους από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρικούς συλλόγους του πλανήτη), για να αναλύει τις εμφανίσεις των παικτών του -και του συνόλου.

Θα ανοίξω εδώ, μια παρένθεση: η Manchester United άρχισε να χρησιμοποιεί το Prozone, τη σεζόν 1998-99, έπειτα από σχετική προτροπή του Steve McClaren. Η εταιρία μετρούσε μόλις 3 χρόνια ζωής και η αρχική συμφωνία με τη Man United ήταν πως θα πληρωνόταν (80.000 ευρώ), εάν η ομάδα έπαιρνε το πρωτάθλημα. Πήρε το treble. Κλείνω την παρένθεση.

Τα τέσσερα δόγματα

Ο Allardyce ακολούθησε μια σεζόν αργότερα και ανέπτυξε σύστημα παιχνιδιού, που ονόμασε "the fantastic four": ήταν τα δόγματα στα οποία βρήκε μέσω της ανάλυσης των στοιχείων που θα εξυπηρετούσαν την ομάδα του στην προσπάθεια της να "κρατηθεί" στην Premier League και να κοιτάξει πιο ψηλά. Για αρχή, οι αντίπαλοι της δεν σκόραραν σε τουλάχιστον 16 από τα 38 ματς της σεζόν -και απέφυγε τον υποβιβασμό. Έπειτα, αν Bolton σκόραρε πρώτη, είχε 70% πιθανότητες να νικήσει. Το 33% των γκολ ήταν από στημένες φάσεις και αν οι παίκτες του ήταν πιο γρήγοροι από τους αντιπάλους τους, κατά 5.5 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, είχαν 80% πιθανότητες να αποφύγουν την ήττα.

Γελάς ε; Έλα όμως, που το σύστημα ήταν ακριβές. Και δούλευε! Οργάνωνε την ομάδα του, έτσι ώστε να επιτύχει την μάξιμουμ αποτελεσματικότητα. Είχε ακριβείς θέσεις για τους παίκτες, προκειμένου να έχουν τις καλύτερες πιθανότητες να σκοράρουν και όλο αυτό το αποκαλούσε "POMO" (Position of Maximum Opportunity), εξηγώντας διεξοδικά πώς πρέπει να γίνει η σέντρα, να εκτελεστεί το φάουλ ή το κόρνερ και πού πρέπει να είναι οι παίκτες, για να δουν όλοι προκοπή. Εάν κάποιος ξεχνιόταν, ο Allardyce φρόντιζε... να μη ξανασυμβεί αυτό.

Κοντολογίς, ήταν αυτός που ηγήθηκε της εξέλιξης του αγγλικού ποδοσφαίρου, σε ό,τι αφορά το πώς επεξεργάζονταν τα στατιστικά στοιχεία. Από παιχνίδι συναισθημάτων, αγάπης και εμπιστοσύνης, το αγγλικό ποδόσφαιρο πέρασε σε πιο επιστημονικό επίπεδο.

Οι πρακτικές του Allardyce κάποιες φορές ήταν και ανορθόδοξες, με τον ίδιο να έχει δώσει σε αυτή που είχε ως στόχο να κρατά πάντα ψηλά το κίνητρο των παικτών του, τον χαρακτηρισμό "dislocated expectation" και να βασίζεται στον παράγοντα της έκπληξης. Παράδειγμα: την ημέρα που η ομάδα του περίμενε μια σκληρή προπόνηση, εκείνος ανακοίνωνε ότι θα παίξουν waterpolo ή θα κάνουν αγώνα για να δουν ποιος θα φτάσει πρώτος στη λεκάνη της τουαλέτας. " Κάποιες φορές το να κάνεις πράγματα πέρα από κάθε προσδοκία, είναι καλό για το ψυχισμό και το ηθικό των παικτών" είχε διευκρινίσει σε συνέντευξη, στην Sportsmail.

Επίσης, είχε καθιερώσει στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα τη yoga. Η τελευταία ρηξικέλευθη κίνηση ήταν ο υπερβατικός διαλογισμός: μια τεχνική διαλογισμού που εξαφανίζει το άγχος και προωθεί την αρμονία και τη συνειδητότητα. Αναζητούσε έναν τρόπο για να μην τον επηρεάζει η πίεση της δουλειάς του και τελικά βρήκε έναν τρόπο να σώσει και τους παίκτες του.

Σεζόν	Ομάδα	1-2-Χ	Ποσοστό επιτυχίας
1992	Preston North End	3-5-4	25%
1994-96	Blackpool	44-35-23	43.1%
1997-99	Notts County	56-50-39	38.6%
1999-2007	Bolton Wanderers	153-114-104	41.2%
2007-08	Newcastle United	8-10-6	33.3%
2008-2010	Blackburn Rovers	32-34-24	35.6%
2011-15	West Ham United	68-67-46	37.6%
2015-2016	Sunderland	9-13-9	29%

Το ποσοστό του δεν το λες και θετικό, παρ' όλα αυτά έχει αποθεωθεί για τον τρόπο που οργανώνει τις ομάδες του και αυτόν που διαχειρίζεται τους παίκτες. Επί χρόνια, είχε χαρακτηριστεί λάτρης των μακρινών πασών, με τον José Mourinho να δηλώνει τον Γενάρη του 2014, μετά το 0-0 της West Ham στο Stamford Bridge πως "παίζει ποδόσφαιρο του 19ου αιώνα". Εκείνος έγραψε στην αυτοβιογραφία του ότι " οι Arsène Wenger, David O'Leary, Graeme Souness και Rafael Benítez χρησιμοποιούσαν αυτή τη δικαιολογία, όταν τους νικούσαμε. Όταν έκαναν οι δικές τους ομάδες πάσες... 50 γιαρδών ήταν πάσα-έπος. Όταν την κάναμε εμείς, ήταν ελπιδοφόρος περίπατος".

Ο Djorkaeff, ο Campo και... ο Stelios

Το στιλ που είχε η Bolton, από το 2003 έως το 2007, ήταν αποτελεσματικό. Δεν αποθέωνε το ποδόσφαιρο, αλλά αυτό λίγο ενδιέφερε όσους εστίαζαν στα αποτελέσματα. Η θητεία του στους Wanderers ανήκει στις πιο ιντριγκαδόρικες στην ιστορία της Premier League. Στα ρόστερ του είχε διεθνείς σταρ, με γυρολόγους και... απόκληρους της ποδοσφαιρικής κοινωνίας, οι οποίοι διαμόρφωναν σύνολο με συνοχή. Επί των ημερών του, ο σύλλογος έκανε άλματα προόδου, με τόλμη και όραμα.

Ο Allardyce διεκδικούσε ό,τι καλύτερο και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τον χλεύαζαν, όταν ζητούσε πρώτης κλάσεως παίκτες. Κανείς δεν γέλασε, όταν το 2002 εμφανίστηκε στην πόλη ο Youri Djorkaeff! Ο Γάλλος είχε τσακωθεί με τον Andreaw Brehme και εκδιώχθηκε από την Kaiserslautern, έξι μήνες πριν το World Cup στην Ιαπωνία και τη Νότιο Κορέα. Σε περίπτωση που δεν θυμάσαι, ήταν ο ίδιος τύπος με εκείνον που είχε δείξει στη Γαλλία το δρόμο την κορυφή της Ευρώπης, το 1998.

Πολλοί τον διεκδίκησαν. Αυτός προς έκπληξη όλων, διάλεξε την Bolton, πήγε στο Παγκόσμιο όπου εκπροσώπησε το έθνος του για τελευταία φορά και στην τριετία που ακολούθησε συνέθεσε διεθνή "dream team" με τους Jay-Jay Okocha καi Iván Campo. Ο πρώτος μεταφέρθηκε από την Paris Saint Germain, όπου είχε πάει για 13 εκατ. ευρώ -ποσό που τον είχε κάνει τον πιο ακριβοπληρωμένο Νιγηριανό, όλων των εποχών- και ενώ είχε εκπροσωπήσει τη Νιγηρία σε τρία World Cup. Ο δεύτερος ήταν βασικός στη Real Madrid και ο Allardyce έδωσε νέο νόημα... στην καριέρα του, όταν από κεντρικό αμυντικό τον έκανε αμυντικό μέσο.

Στο μεσοδιάστημα, ο Allardyce εξασφάλισε τον Bruno N' Gotty, με δανεισμό από τη Marseille (τελικά, τον αγόρασαν), τον -Γερμανό διεθνή επιθετικό- Fredi Bobic, τον Kevin Davis -είχε μείνει ελεύθερος από τη Southampton και επελέγη για την ικανότητα του να ταράζει τις αντίπαλες άμυνες, να κάνει και να δέχεται τα περισσότερα φάουλ... και να παίζει με κατάγματα-, τον Fernando Hierro, τον El-Hadji Diouf -τον οποίον έκανε από... σκύλο, αρνάκι- και φυσικά τον Στέλιο Γιαννακόπουλο!

Στις 28 Μαΐου του 2003, όταν παρουσιάστηκε ο Stelios, ο προπονητής του τον περιέγραψε ως "επιθετικό μέσο, ο οποίος ξέρει πώς να σκοράρει. Η κύρια προσφορά του παραμένει η ικανότητα του να κινείται προς τη μεγάλη περιοχή και η ακρίβεια στα σουτ από απόσταση". Έκανε ντεπούτο με τη Manchester United, ηγήθηκε της πορείας έως τον τελικό του Football League Cup Final (νίκησε η Middlesbrough) και την 8η θέση στη λίγκα -την ψηλότερη στη ιστορία της ομάδας στην Premiership-, στην πρόκριση στο UEFA Cup για πρώτη φορά στα χρονιά και εν πάση περιπτώσει και στα χρόνια που έμεινε εκεί σκόραρε 20 φορές σε 137 συμμετοχές -για να τον διεκδικήσουν οι Man United και η Liverpool.

Η γενικότερη τακτική του Allardyce ήταν να δημιουργεί ρόστερ με παίκτες που ήταν υποτιμημένοι ή θεωρούνταν... απόστρατοι. Δεν έδινε χρήματα για buy out και εξοικονομούσε περισσότερα για μισθούς. Το αποτέλεσμα ήταν να δίνουν όλοι το "είναι" τους στην ομάδα και ο κόσμος ήταν πάντα εκεί, δίπλα τους να τους στηρίζει. Ο Γιαννακόπουλος είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πως " αρκεί να μπείτε στο σπίτι μου, για να διαπιστώσετε πόσες αναμνήσεις έχω από την Bolton. Ο σύλλογος αυτός είναι στην καρδιά μου". Όταν ο Campo έφυγε το 2008, είχε γράψει επιστολή τους φιλάθλους, εξηγώντας " πάντα ένιωθα πως έχουμε ιδιαίτερο δέσιμο. Θα κρατήσω στην καρδιά μου όλες τις φορές που τραγουδήσατε το όνομα μου". Για τον προπονητή του έγραψε ότι "πάντα με πίστευε και με έμαθε πώς να γίνω πιο ώριμος, πιο καλός παίκτης".

Η πρώτη συνέντευξη για τα "λιοντάρια"

Για να μη νομίζεις ότι έψαξαν πολύ οι καθ' ύλην αρμόδιοι στην αγγλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου, για να τον βρουν, να σου πω ότι ήταν υποψήφιος για τη θέση και το 2006. Μάλιστα, τον Απρίλιο εκείνου του έτους είχε περάσει και από σχετική συνέντευξη, με το επιτελείο της FA να δηλώνει εντυπωσιασμένο! Ο Allardyce είχε δώσει πραγματική παράσταση, την καλύτερη εν συγκρίσει με εκείνες που έδωσαν οι ανταγωνιστές. Έκανε μια παρουσίαση γνώσεων επί του σπορ, άκρατου ενθουσιασμού, οράματος και επιστημονικής προσέγγισης, με τους ιθύνοντες της ομοσπονδίας να τον αποθεώνουν. Στη θητεία του εν τω μεταξύ, στην Βolton είχε αποδείξει πως μπορεί να χειριστεί παίκτες-σταρ. Και τότε γιατί δεν πήρε τη δουλειά -που δόθηκε στον Steve McClaren;

Η εμπλοκή του σε σκάνδαλα

Στις 19 Σεπτεμβρίου του 2006, η εκπομπή "Panorama" του BBC προέβαλε ντοκιμαντέρ με τίτλο "Undercover: Football's Dirty Secrets". Σε αυτό, ο Sam Allardyce και ο γιος του Graig εμφανίζονταν να 'χουν δεχθεί δωροδοκίες από ατζέντηδες, για να υπογράψουν συγκεκριμένους παίκτες. Παρένθεση: πώς ο γιος του Sir Alex Ferguson, Jason είχε δημιουργήσει -τότε- τη δική του εταιρία εκπροσώπησης παικτών και άρχισε να εμπλέκεται στις μεταγραφές της Manchester United; Ε, κάτι αντίστοιχο είχε κάνει και ο γιος του "Big Sam".

Υπήρχαν στοιχεία τα οποία είχαν βρει οι ρεπόρτερ της εκπομπής, τα είχαν διασταυρώσει και τα είχαν παρουσιάσει στο κοινό του BBC. Για την ακρίβεια, δυο μάνατζερ, οι Teni Yerima και Peter Harrison "πιάστηκαν" από κρυμμένη κάμερα να λένε πως είχαν πληρώσει τον νυν κόουτς των "λιονταριών", μέσω του γιου του. Εκείνος αρνήθηκε τα πάντα, μαζί και να μιλήσει στο BBC. Ενημέρωσε πως θα κάνει μήνυση, για να "καθαρίσει" το όνομα του. Όταν οι δικηγόροι τον ενημέρωσαν για το κόστος και το χρονοδιάγραμμα μιας τέτοιας κίνησης (θα διαρκούσε χρόνια και θα έπρεπε να πληρώσει χιλιάδες λιρών), αποφάσισε να το αποφύγει.

Δεν απέφυγε τη μήνυση στον πρώην προπονητή της Blackburn, Steve Kean, ο οποίος το 2011 είχε πει σε μπαρ του Hong Kong ότι " o Allardyce απολύθηκε από τους Rovers, γιατί ήταν απατεώνας", φράση που ηχογραφήθηκε. Το δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση στον Allardyce, τον Ιανουάριο του 2013. Μια στιγμή. Δεν τελείωσα.

Τον Φεβρουάριο του 2014, ο Daniel Taylor, αρχισυντάκτης στην Guardian και την Observer, έγραψε ότι ο διεθνής Ravel Morrison της West Ham δέχθηκε έντονες πιέσεις από τον Allardyce, για να αλλάξει εκπρόσωπο και να πάει στον Mark Curtis, ατζέντη του προπονητή του και διαφόρων άλλων παικτών της ομάδας του (Kevin Nolan, James Tomkins, Jack Collison, Matt Jarvis, Andy Carroll και Jussi Jääskeläinen). Αυτομάτως, κινήθηκαν οι αρχές εναντίον του Curtis, ο οποίος αθωώθηκε έπειτα από την έρευνα που διενήργησε η ομοσπονδία της Αγγλίας.

Ο Allardyce ενημέρωσε πως ο Morrison είχε παραπονεθεί για πρόβλημα στους προσαγωγούς, το οποίο δεν βρήκε ποτέ το ιατρικό επιτελείο της West Ham και θύμισε ότι ο εν λόγω αθλητής είχε ουκ ολίγες παραβατικές συμπεριφορές που άπτονταν της πειθαρχίας. " Ο τρόπος που μεγάλωσε επηρέασε τη ζωή του και την καριέρα του. Βέβαια, υπάρχουν και εκείνοι που μεγάλωσαν δύσκολα, αλλά βρήκαν το δρόμο τους, όπως ο Paul Ince, ο οποίος είχε τεράστια θέληση να επιτύχει".Εν τέλει, ο 23χρονος -σήμερα- μέσος δόθηκε ως δανεικός στην Queens Park Rangers για το υπόλοιπο της σεζόν 2013-14.

Τι έκανε όμως, η διοίκηση της West Ham, όταν ήλθε αντιμέτωπη με την υποψία σκανδάλου; " Τα μέλη της απέδειξαν ότι είναι πιστά. Θα μπορούσαν να λυγίσουν από την πίεση. Σε κάποιο σημείο σκέφτηκα ότι έχω φτάσει ένα βήμα πριν την απόλυση. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι ο ιδιοκτήτης και να ακούς όλον τον κόσμο να λέει "ο προπονητής σου είναι απατεώνας, πρέπει να τον ξεφορτωθείς. Το έλεγαν στα αφεντικά (David Sullivan, David Gold), το έγραφαν στα social networks, σε emails προς την ομάδα. Τους ρώτησα τι ήθελαν να κάνω. Μου απάντησαν "να σηκωθείς από το έδαφος και να μείνεις όρθιος".

Είναι ο σωστός άνθρωπος για την εθνική Αγγλίας;

Από μικρός έβγαζε το χαρτζιλίκι του με μαστορέματα. " Δούλευα σε πάρκα, έκοβα το γρασίδι και όταν έγινα παίκτης συνέχισα να εργάζομαι. Αναλάμβανα ανακαινίσεις σπιτιών. Έπαιρνα το σφυρί και έριχνα τοίχους". Ώσπου ήλθε η ώρα που μπορούσε να ζήσει από το ποδόσφαιρο και εγκατέλειψε τις παράλληλες δραστηριότητες.

Για να έχει ζήσεις όλες αυτές τις εμπειρίες -που δεν θα έλεγες ότι είναι ιδιαίτερα ευχάριστες- και να έχει επιβιώσει -με τη γενικότερη έννοια του όρου- κάτι κάνει καλά. Ο ίδιος έχει πει ότι η ανθεκτικότητα του οφείλεται στους γονείς του. " Ο πατέρας μου πάντα μου έλεγε πως "θα πάρεις αυτό για το οποίο είσαι φτιαγμένος. Δεν έχει σημασία πόσο έξυπνος είσαι ή πόσα πτυχία έχεις. Το μόνο που μετρά είναι πόσο εργατικός είσαι". Ηταν αστυνομικός για 25 χρόνια και μου έμαθε να είμαι πειθαρχημένος.

Δεν υπήρχε πρόβλημα που να έχει παρουσιαστεί στην περιοχή μας και να μη το λύσει ο Bob Allardyce. Η πειθαρχία ήταν το άπαν για εκείνον. Μου έλεγε να είμαι πάντα συνεπής στη δουλειά μου, να μην αργώ ποτέ, να ξυρίζομαι και να μην απογοητεύω". Στο μυαλό του το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής είναι " η έλλειψη πειθαρχίας που χαρακτηρίζει την κοινωνία. Ως γονείς είμαστε υπεύθυνοι για αυτό".

Η ζωή κάνει κύκλους

Ανέκαθεν μιλούσε στους παίκτες του για την εθνική. Πόσω μάλλον τα τελευταία χρόνια. Όπως εξήγησε σε συνέντευξη που έδωσε στην Telegraph τον Οκτώβριο του 2014 " τους λέω πως αν θέλουν να γίνουν διεθνείς και να αφιερώσουν τη ζωή τους στο ποδόσφαιρο, δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή από αυτή, για να μπουν στην ομάδα. Έχουμε τόσους λίγους παίκτες, από τους οποίους μπορούμε να επιλέξουμε, δεδομένου ότι στη λίγκα το 70% των ποδοσφαιριστών είναι ξένοι, που οφείλουν να το εκμεταλλευτούν. Τους λέω να συνεχίσουν να πιστεύουν, να είναι συνεπείς και όλα θα γίνουν".

Τι έλεγε πως θα γίνει με εκείνον και τα "λιοντάρια"; " Είναι ένα ενδεχόμενο που αυτή τη στιγμή είναι πάρα πολύ μακριά για εμένα, αλλά φυσικά και θα λάτρευα να αναλάβω την ομάδα. Από το 2006 ήθελα να αναλάβω, αλλά τότε οι υπεύθυνοι έκαναν το λάθος να μην με επιλέξουν. Δεν πειράζει. Αυτή είναι η ζωή". Που ως γνωστόν, κάνει κύκλους, εξ ου και προσελήφθη τώρα.

Οι πέντε προτεραιότητες του νέου προπονητή

Η Guardian και για την ακρίβεια ο Nick Ames παρουσίασε τα πέντε "πρέπει" που έχει να τακτοποιήσει ο Allardyce το συντομότερο δυνατό. Στο Νο1 αυτής της λίστας μπήκε... ο Wayne Rooney. Όχι γιατί είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της εθνικής Αγγλίας που έχει ένα πρόβλημα με τη διεθνή διάκριση, αλλά επειδή πρόκειται για έναν αθλητή που του αξίζει μια καλύτερη κληρονομιά, σε ό,τι αφορά τις εμφανίσεις του με το εθνόσημο στο στήθος. Μπορεί να γίνει ο ηγέτης που αναζητούν οι Βρετανοί, αλλά χρειάζεται βοήθεια την οποία μπορεί να του δώσει μόνο ο προπονητής, όπως... θα χάνεται στο ηλιοβασίλεμα (βλ. θα ολοκληρώνει την καριέρα του ως διεθνής). Ο Rooney δεν έχει πει ακόμα ότι αποσύρεται και αν δεν το κάνει πριν τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, τότε ο Allardyce οφείλει να είναι έτοιμος να βοηθήσει την κατάσταση.

Στο Νο2 είναι ο Raheem Sterling, ο οποίος έγινε στόχος ατελείωτου bullying από τους χρήστες των social media, μετά τα όσα δεν έκανε στη Γαλλία -ενώ προερχόταν από σεζόν που δεν δικαιολόγησε τα 58 εκατ. ευρώ που έδωσε η Manchester City για να τον αποκτήσει, από τη Liverpool Το hashtag που συνόδευε τις αναφορές στο Instagram που τον αφορούσαν ήταν #thehatedone. Ο Allardyce οφείλει να γίνει η ασπίδα προστασίας του 21χρονου επιθετικού, ο οποίος... δεν βοηθά την κατάσταση όταν δίνει 1.2 εκατ. ευρώ για να "κλείσει" ιδιωτική πτήση στις αδελφές Wagstaff, με προορισμό στο εξοχικό του, στη Jamaica ενώ η κοπέλα του κάνει διακοπές στην Κρήτη -και γράφει στο Twitter "i miss my baby". Αποκάλυψη που έκανε σήμερα (24/7) η Sun.

Ο νέος ομοσπονδιακός οφείλει να βοηθήσει τον Sterling να αισθανθεί ξανά αυτοπεποίθηση -ο Guardiola έχει ήδη ξεκινήσει τη σχετική προσπάθεια-, για να εξυπηρετηθούν όλοι. Πάμε παρακάτω. Ο Fraser Forster τελείωσε πολύ καλά το φετινό πρωτάθλημα, με τη Southampton, επιστρέφοντας από σοβαρό τραυματισμό και ο Allardyce έχει προγραμματίσει φιλικό (1/9), πριν τον πρώτο προκριματικό αγώνα για το Παγκόσμιο (4/9 με τη Slovakia), ώστε θα διαπιστώσει αν ο 28χρονος goalkeeper έχει βρει 100% τον εαυτό του. Και κατ' επέκταση, αν μπορεί δηλαδή, να... βάλει πλάτη.

Μετά το ρεσιτάλ αλλαγών που έκανε ο Hodgson, οι ειδικοί εκτιμούν πως ο διάδοχος του θα ήταν χρήσιμο να συνθέσει την καλύτερη δυνατή ομάδα... και να μείνει σε αυτή. Να βρει δηλαδή, το plan A και να το δουλέψει -ενόσω προετοιμάζει το Β και το C, για παν ενδεχόμενο. Το κυριότερο πρόβλημα ωστόσο, που πρέπει να λύσει ο νέος προπονητής είναι να εξαφανίσει την ατμόσφαιρα που υπάρχει γύρω από την εθνική και έχει οδηγήσει τους φιλάθλους... στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Για να επιστρέψει ο κόσμος κοντά στην ομάδα, να τη στηρίξει, να την πιστέψει χρειάζεται να δει κάτι το απτό. Ομοίως και τα ΜΜΕ.

πρώτα βέβαια, οι παίκτες θα χρειαστεί να δείξουν ότι έχουν προσωπικότητα. Όχι από αυτές που 'χεις για να 'χεις, αλλά από εκείνες που αναγνωρίζεις ότι κάτι έχει πάει πάρα πολύ λάθος και μπορεί να διορθωθεί μόνο αν κάνεις αυτοκριτική και αντιμετωπίσεις την κατάσταση με μια κάποια ταπεινότητα. Ο Allardyce λοιπόν, αναμένεται να δώσει το καλό παράδειγμα -και να ανακαλύψει πώς μπορεί να κάνει τους άλλους να το ακολουθήσουν.

Όλα αυτά πάντως, αποπειράθηκαν να τα κάνουν και άλλοι 15, μετά την πρώτη και τελευταία επιτυχία της Αγγλίας, και απέτυχαν. Δες και μόνος σου.

Προπονητής	Διοργάνωση	Θέση
Walter Winterbottom	1950 World Cup 1954 World Cup 1958 World Cup 1962 World Cup	φάση των ομίλων προημιτελικά play-off ομίλων προημιτελικά
Alf Ramsey	1964 Euro 1966 World Cup 1968 Euro 1970 World Cup 1972 Euro 1974 World Cup	δεν προκρίθηκε ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ τρίτη θέση προημιτελικά δεν προκρίθηκε δεν προκρίθηκε
Joe Mercer	1974	-
Doe Revie	1976 Euro	δεν προκρίθηκε
Ron Greewood	1978 World Cup 1980 Euro 1982 World Cup	δεν προκρίθηκε φάση ομίλων δεύτερος γύρος
Bobby Robson	1984 Euro 1986 World Cup 1988 Euro 1990 World Cup	δεν προκρίθηκε προημιτελικά φάση ομίλων τέταρτη θέση
Graham Taylor	1992 Euro 1994 World Cup	φάση ομίλων δεν προκρίθηκε
Terry Venables	1996 Euro	ημιτελικά
Glenn Hoddle	1988 World Cup	δεύτερος γύρος
Howard Wilkinson	1999-2000	-
Kevin Keegan	2000 Euro	φάση ομίλων
Peter Taylor	2000	-
Sven-Göran Eriksson	2002 World Cup 2004 Euro 2006 World Cup	προημιτελικά προημιτελικά προημιτελικά
Steve McClaren	2008 Euro	δεν προκρίθηκε
Fabio Capello	2010 World Cup	δεύτερος γύρος
Stuart Pearce	2012	-
Roy Hodgson	2012 Euro 2014 World Cup 2016 Euro	προημιτελικά φάση ομίλων φάση "16"