Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα των Εφήβων έκανε πρεμιέρα χθες (27/6) με την Εθνική ομάδα να κερδίζει την Κορέα (83-55). Η "γαλανόλευκη" ξεκίνησε ιδανικά τις υποχρεώσεις της στη διοργάνωση, την ώρα που δεν καταγράφηκε κάποια έκπληξη. Η Τουρκία επικράτησε δύσκολα της Αργεντινής (74-64), ενώ οι ΗΠΑ έκαναν επίδειξη δύναμης απέναντι στο Ιράν (83-53).

Μία μέρα μετά το πρώτο τζάμπολ -κι αφού πήρατε μια μικρή γεύση όσων πρόκειται να ακολουθήσουν- το Sport24.gr παρουσιάζει τους δώδεκα (12) παίκτες που πρέπει να προσέξετε σε αυτό το Παγκόσμιο. Προσοχή: δεν συμπεριλαμβάνονται παίκτες της Ελλάδας.

1. Ντράγκαν Μπέντερ (Κροατία)

Το μπάχαλο που προέκυψε με την Jordan Brand και τη συμφωνία που έχει ο ίδιος με την Adidas μετατόπισε σημαντικά το ενδιαφέρον στην Κροατία, αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία από κάθε τι άλλο είναι τι θα γίνει στο παρκέ -αν και δεν πρόκειται να το πατήσει. Παρότι δεν πρόκειται να αγωνιστεί, εμείς θα τον συμπεριλάβουμε στην καλύτερη δωδεκάδα της διοργάνωσης . Δεν είναι λίγο πράγμα άλλωστε να θεωρείσαι το επόμενο μεγάλο ταλέντο της Μακάμπι Τελ Αβίβ (σ.σ.: στην οποία ανήκει εδώ και ενάμιση χρόνο), ούτε να ηγείσαι της "χρβάτσκα" σε δύο συνεχόμενα Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Είναι μακρύς, αλλά πέραν αυτού, έχει τρομερή επαφή με το καλάθι -είτε με πρόσωπο είτε με πλάτη. Στα "συν" του προσθέστε την ικανότητα που έχει να αξιοποιεί τους συμπαίκτες του, αφού μοιάζει... συνηθισμένος να βλέπει δύο και τρεις παίκτες των αντιπάλων να πέφτουν πάνω του με σκοπό να τον περιορίσουν. Κι αυτός τι κάνει; Μοιράζει ασίστ (4.9 πέρσι και 4.1 πρόπερσι) αφειδώς.

2. Μάρκο Αράποβιτς (Κροατία)

Είναι ένα από τα πουλέν του Γιασμίν Ρέπεσα στην Τσεντέβιτα -πριν ο έμπειρος τεχνικός αποχωρήσει για την Αρμάνι Μιλάνο. Κι όχι άδικα αφού ο ύψους 2μ07 φόργουορντ/σέντερ έχει το "πακέτο", αν και είναι tweener (κάτι μεταξύ "4" και "5"). Ο γιος του Φράνιο Αράποβιτς (σ.σ.: μέλος της μεγάλης ομάδας της Γιουγκοσλαβίας στα τέλη της δεκαετίας του 1980) είναι από τους παίκτες στους οποίους στηρίζεται η "χρβάτσκα" για το μέλλον. Φέτος πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής (10:20') στην Ευρωλίγκα, δείχνοντας πως φοβάται την επαφή και το "ξύλο". Το περιφερειακό σουτ δεν είναι στο ρεπερτόριό του, αλλά από τη στιγμή που μπορεί να τελειώνει τις φάσεις από το "βαμμένο", αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα.

3. Ντιέγκο Φλακαντόρι (Ιταλία)

Εν τη απουσία του Φεντερίκο Μουσίνι, ο "καπιτάνο" της Ιταλίας πρέπει να αναλάβει δράση. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή άλλωστε. Ο 19χρονος γκαρντ είναι ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η "σκουάντρα ατζούρα" σε αυτή τη διοργάνωση -με τον Αντρέα Λα Τόρε να έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Το αυτό απέδειξε στο πρώτο παιχνίδι (κόντρα στην Τυνησία), όπου προσέφερε 21 πόντους (με 5/9 δίποντα, 3/6 τρίποντα και 1/2 βολές), μαζί με 4 ριμπάουντ και 8 ασίστ. Α ναι, παρότι είναι scoring guard, δεν έχει πρόβλημα να αξιοποιήσει τους συμπαίκτες του εφόσον κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο. Κατά τα άλλα, μιλάμε για παίκτη που μπορεί να σκοράρει... όσο πάει κάθε βράδυ. Κι όποιος αμφιβάλλει, μπορεί να θυμηθεί τι έκανε πέρσι: 16.1 πόντοι, 5.3 ριμπάουντ και 2.1 ασίστ.

4. Στέφαν Λαζάρεβιτς (Σερβία)

Ο αρχηγός της Σερβίας είναι ο παίκτης για όλες τις δουλειές. Μην περιμένετε να τον δείτε να σκοράρει κάθε βράδυ δέκα ή είκοσι πόντους. Υπάρχουν (κι) άλλοι γι αυτή τη δουλειά. Ο δικός του ρόλος έχει να κάνει κυρίως με το "δέσιμο" της άμυνας και -γενικότερα- όλα αυτά που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι -παρά μόνο αν είσαι προπονητής. Το ότι επελέγη στην καλύτερη πεντάδα του Πανευρωπαϊκού της Τουρκίας δεν είναι τυχαίο άλλωστε. Παρεμπιπτόντως, όταν το παιχνίδι "στραβώσει" μην ψάξετε για τον άνθρωπο που θα αναλάβει δράση. Αυτός υπάρχει κι εκτελεί χρέη αρχηγού...

5. Στεφάν Πένο (Σερβία)

Ο πλεϊμέικερ των "όρλοβι" είναι αυτός που κινεί τα νήματα εντός παρκέ. Έχει την ικανότητα, το μπόι (1μ95) και την μπασκετική παιδεία να το κάνει. Βλέπετε, εδώ και μία τριετία διδάσκεται όσα πρέπει για την "σπυριάρα" στην Μπαρτσελόνα, οπότε γνωρίζει τα βασικά (fundamentals) κάτι παραπάνω από επαρκώς. Παρεμπιπτόντως, θα κάνει καλά τη δουλειά του και πριν το καταλάβει κανείς θα έχει "αγγίξει" το νταμπλ νταμπλ, σε πόντους και ασίστ. Είναι πολύ ουσιαστικός στο παιχνίδι του, γι αυτό δεν θα τον δείτε να ψάχνει κάτι το... extravagante στη διάρκεια του σαρανταλέπτου. Λίγα και καλά. Όσα χρειάζονται δηλαδή.

6. Εγκεμέν Γκιουβέν (Τουρκία)

Όταν έχουμε να κάνουμε με τον MVP του Πανευρωπαϊκού του 2014, τότε δεν θα χρειαστεί να πούμε πολλά. Ο σέντερ της Καρσίγιακα βρέθηκε πέρσι στο στόχαστρο των Αναντολού Εφές και Φενέρμπαχτσε, αλλά προτίμησε να υπογράψει πολυετές συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα της Σμύρνης. Δικαιώθηκε εν μέρει, αν και πιο δικαιωμένος πρέπει να μοιάζει ο Ουφούκ Σαρίτσα που τον βλέπει να προοδεύει με ραγδαίους ρυθμούς. Εξαιρετικός με πλάτη στο καλάθι, τελειώνει φάσεις με τα δύο χέρια. Οπότε μην εκπλαγείτε αν σύντομα τον δείτε να δηλώνει συμμετοχή στο NBA Draft.

7. Οκμπέν Ουλουμπάι (Τουρκία)

Ο επόμενος... Τσεντί Οσμάν! Γκαρντ/φόργουορντ που βλέπει τον κόσμο από τα 2μ01 και μπορεί να αλλάξει ρόλους μέσα στο παιχνίδι. Θες σκορ; Είναι ο άνθρωπός σου! Θες ριμπάουντ; Πάλι αυτός. Γενικά, θα κάνει όσα χρειάζεται η Τουρκία, για να πάρει τη νίκη. Είναι μέλος της Αναντολού Εφές, εξελίσσεται χρόνο με το χρόνο και γι αυτό θα τον δείτε ουκ ολίγες φορές να παίρνει τα "μεγάλα" σουτ. Όταν τουλάχιστον του το... επιτρέψει ο νεαρός που ακολουθεί.

8. Φουρκάν Κορκμάζ (Τουρκία)

Αν ψάχνετε για "τρελούς", αυτός είναι ο άνθρωπός σας. Ο γκαρντ της Αναντολού Εφές είναι σκόρερ από τους λίγους, καθότι τυγχάνει εξαιρετικός σουτέρ και ικανός στο τελείωμα των φάσεων -όταν επιχειρεί το drive. Καρφώνει με άνεση βλέπετε, ως αποτέλεσμα των εντυπωσιακών αθλητικών προσόντων του. Δεν θα μπει εύκολα σε καλούπι, αλλά αυτό δεν είναι κακό μέχρι στιγμής. "Καθαρίζει" παιχνίδια -για πλάκα- μόνος του, όταν χρειαστεί και γενικότερα μοιάζει πολλές φορές να σουτάρει με άγνοια κινδύνου. Τις περισσότερες φορές δικαιώνεται, οπότε...

9. Γιακούνμπα Σίμα (Ισπανία)

Η "αράχνη" της Ισπανίας δεν είναι ό,τι πιο εντυπωσιακό θα δείτε σε αυτό το Παγκόσμιο. Δεν είναι καν καλός επιθετικός. Θα τελειώσει τις μπάλες που θα πάρει με κάρφωμα -άντε βαριά βαριά και με δεξί χουκ. Παρόλ' αυτά η προσφορά του στο πίσω μέρος του παρκέ (βλ. κοψίματα, ριμπάουντ) είναι τέτοια που τον καθιστά (υπερ)πολύτιμο για τους "φούριας ρόχας". Απλώνει... δίχτυ προστασίας στο "βαμμένο" και με αυτόν ως "τερματοφύλακα", η Ισπανία νιώθει λίγο πιο ήσυχη για το παθητικό της σε κάθε παιχνίδι.

10. Μαρκ Γκαρσία (Ισπανία)

Ο γκαρντ/φόργουορντ των Ιβήρων δεν είναι μια συνηθισμένη περίπτωση παίκτη. Αν δείτε την "κοψιά" του θα καταλάβετε. Θα σας πούμε απλά ότι είναι πολύ λεπτός, με μακριά χέρια και έφεση στα... καρφώματα. Γι αυτό σε κάθε drive που κάνει, θα πάει για κάρφωμα. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Μέσα σε όλα όμως, είναι πολύ καλός σουτέρ, κάτι που απέδειξε πέρσι, όταν είχε 17.1 πόντους με 37.5% στα τρίποντα. Ήταν ο καλύτερος παίκτης των Ισπανών, τους οποίους οδήγησε στην πέμπτη θέση και το φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κρήτης.

11. Χάρι Τζάιλς (ΗΠΑ)

Ο μαθητής της Wesleyan Christian Academy είναι ο παίκτης που χρειάζεται κάθε ομάδα για να φτάσει μέχρι την κορυφή. Ύψος 2μ08, μεγάλα άκρα, αθλητικά προσόντα και γενικότερα ό,τι χρειάζεται για να τελειώσει φάσεις κοντά στο καλάθι. Με κάρφωμα ως επί το πλείστον. Κατά τα λοιπά, θα αλλοιώσει επιθέσεις, θα πάρει ριμπάουντ, θα τρέξει το γήπεδο. Με στόχο -τι άλλο;- να καρφώσει.

12. Τζέισον Τέιταμ (ΗΠΑ)

Από τους κορυφαίους αθλητές του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, μιας και καρφώνει τη μπάλα με 1.000+1 τρόπους. Θα πάρει πολλές επιθέσεις σε κάθε παιχνίδι, αν και αυτό μπορεί κάποιες φορές να μην είναι καλό. Ο λόγος; Η αστάθεια που παρουσιάζει στο παιχνίδι του, κάτι που πάντως μπορεί να χαρακτηριστεί και ως λογικό -αν λάβουμε υπόψιν την ηλικία του. Από εκεί και πέρα, όταν αποφασίσει να σηκωθεί για κάρφωμα, καλύτερα να κάνετε στην άκρη. Θα βρεθείτε στο πόστερ...