Ήταν 19 Απριλίου 1957, δηλαδή πριν από ακριβώς 57 χρόνια, όταν θα μπορούσε να έχει αλλάξει ριζικά η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το πρωτάθλημα ήθελε τέσσερις αγωνιστικές για να ολοκληρωθεί και το διεκδικούσαν ο Εθνικός, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός.

Ο Εθνικός διέθετε εκείνη τη σεζόν μία εξαιρετική ομάδα, με ποδοσφαιριστές όπως ο Φερλέμης, ο Καρνασόπουλος, ο Κλικόπουλος, ο Λαιμός και ο Καραουλάνης, αλλά και ο περίφημος τερματοφύλακας Στάθης Μανταλόζης, με το προσωνύμιο "ιπτάμενος αγριόγατος", ένας από τους κορυφαίους όλων των εποχών στην Ελλάδα. Έτσι, το πρωτάθλημα ήταν ένας εφικτός στόχος για τους Πειραιώτες, αφού είχαν πετύχει νίκες τόσο επί του Ολυμπιακού όσο και επί του Παναθηναϊκού.

Ο τότε πρόεδρος της ομάδας, Δημήτρης Καρέλλας, επιχείρησε να κάνει το "κόλπο γκρόσο", φέρνοντας στο λιμάνι τα μεγάλα αστέρια της πανίσχυρης τότε εθνικής Ουγγαρίας, που είχαν αυτοεξοριστεί μετά την εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη χώρα. Μάλιστα, ο αποκλεισμός-έκπληξη της Χόνβεντ από την Αθλέτικ Μπιλμπάο στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, επέτρεπε στους Φέρεντς Πούσκας, Σάντορ Κότσις, Ζόλταν Τσίμπορ, Γκιούλα Γκρόσιτς και λοιπούς Μαγυάρους να αναζητήσουν αλλού την τύχη τους.

Έτσι, αποδέχθηκαν την πρόσκληση του ισχυρού άνδρα του Εθνικού και ήρθαν στη χώρα μας, όπου έδωσαν φιλικά παιχνίδια. Εν τω μεταξύ, ο Καρέλλας είχε προσεγγίσει τους Πούσκας, Κότσις, Τσίμπορ, αλλά και μερικούς νεαρούς Ούγγρους, όπως οι Σάμπο, Τσόλνοκ, Σάγκι και Γκαραβέλγκι, ώστε να γίνουν παίκτες του πειραϊκού συλλόγου. Μάλιστα, συμμετείχαν με τα χρώματα του Εθνικού σε ένα φιλικό τουρνουά με αντιπάλους τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ και τον Απόλλωνα Σμύρνης, παίρνοντας νίκες με μεγάλα σκορ.

Η αντίδραση του ΠΟΚ

Η συγκεκριμένη κατάσταση δεν άρεσε στους τρεις του ΠΟΚ (Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ), καθώς ένιωσαν να απειλούνται από μία εν δυνάμει πανίσχυρη ομάδα, που θα κυριαρχούσε στην Ελλάδα και θα αποτελούσε τεράστια δύναμη και στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Έτσι, άσκησαν πίεση στην ΕΠΟ, κατηγορώντας τον Εθνικό πως χρησιμοποιούσε επαγγελματίες, αυτοεξόριστους ποδοσφαιριστές και ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία του.

Παράλληλα, προέκυψε από το πουθενά μία καταγγελία δωροδοκίας του Εθνικού προς τον Νίκο Φίλιο, ποδοσφαιριστή της Προοδευτικής, ώστε να έχει μειωμένη απόδοση στο μεταξύ τους παιχνίδι. Ο ίδιος ο παίκτης δήλωσε πως κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ και δεν βρέθηκαν στοιχεία που να αποδεικνύουν πως η συγκεκριμένη καταγγελία έστεκε. Ωστόσο, η ΕΠΟ πήρε τελικά, στις 20 Μαΐου 1957, την απόφαση να αποβάλλει από το πρωτάθλημα τον Εθνικό με την κατηγορία για "διεξαγωγή φιλικών αγώνων με τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της αυτοεξόριστης εθνικής Ουγγαρίας".

Αυτό φυσικά είχε ως συνέπεια το μηδενισμό των "κυανόλευκων", ενώ αν τα πράγματα είχαν κυλήσει διαφορετικά, θα μπορούσε να είχε στεφθεί πρωταθλητής Ελλάδος (το πρωτάθλημα κατέκτησε ο Ολυμπιακός σε μπαράζ με τον Παναθηναϊκό). Η τραγική ειρωνεία είναι πως περίπου ένα χρόνο αργότερα, το ελληνικό πρωτάθλημα έγινε επαγγελματικό.

Όσον αφορά στους Ούγγρους, έφυγαν από τη χώρα μας και αναζήτησαν αλλού την τύχη τους, με τον Πούσκας να υπογράφει ένα χρόνο αργότερα στη Ρεάλ Μαδρίτης και να κατακτά τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών, ενώ στο αντίπαλο δέος, την Μπαρτσελόνα, κατέληξαν οι Κότσις και Τσίμπορ. Καταλαβαίνουμε λοιπόν κι εμείς οι νεότεροι, για πόσο σπουδαίας αξίας ποδοσφαιριστές μιλάμε. Άλλωστε, είχαν φτάσει μέχρι τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954.