ΣΤΗΛΕΣ

Ο Παπανικολάου 40αρισε

Ο Παπανικολάου 40αρισε

Ο Δημήτρης Παπανικολάου γίνεται σήμερα (7/2) 40 χρονών και το Sport24.gr θυμάται την πορεία ενός εκ των μεγαλύτερων ταλέντων στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ.

Τον “βάφτισαν” νωρίς-νωρίς, πριν ακόμα ενηλικιωθεί για την ακρίβεια, “Νέο Φάνη Χριστοδούλου”. Ο Δημήτρης Παπανικολάου ήταν πράγματι ο δεύτερος All-Around παίκτης που εμφανίστηκε στο Ελληνικό μπάσκετ μετά τον Φάνη. Ένας παίκτης που μπορούσε να παίξει από πόιντ γκαρντ μέχρι πάουερ φόργουορντ και να κάνει λίγο-πολύ τα πάντα. Και, για μία περίοδο, τα έκανε κιόλας!

Ο Δημήτρης Παπανικολάου, ένας από τους λίγους παίκτες που μπορεί να υποστηρίξει ότι έχει αγωνιστεί και στις μεγάλες τρεις ομάδες του κέντρου (Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ) γίνεται σήμερα (7/2) 40 χρονών. Και αυτή είναι σε... τίτλους η ιστορία του.

Από τα Λιόσια, στον Σπόρτιγκ μέσω... Ολυμπιακού

Ο Παπανικολάου 40αρισε


Ήταν το λυκαυγές της δεκαετίας του 90' όταν εμφανίστηκε ο Δημήτρης Παπανικολάου στο προσκήνιο, παίζοντας στην Α1 (νυν stoiximan.gr Basket League) πριν ακόμα ενηλικιωθεί, όντας τότε ο δεύτερος αθλητικός περιφερειακός που είχε εμφανιστεί στην Ελλάδα μετά τον “αέρινο” Νάσο Γαλακτερό. Και η αλήθεια είναι ότι φρόντισε από νωρίς-νωρίς ότι παίκτη σαν αυτό δεν είχαμε ξαναδεί.

Η ενέργεια που έβγαζε στο παρκέ, το γεγονός ότι μπορούσε να παίξει... παντού, το αγωνιστικό του θράσος και τα – για την εποχή – τρομερά αθλητικά προσόντα τον έκαναν να ξεχωρίσει από νωρίς. Αν σκεφτεί κάποιος ότι αυτά συνδυάζονταν και με ένα πολύ υψηλό I.Q (και γενικά, αλλά και μπασκετικό) έμοιαζε με το τέλειο πακέτο. Ήταν ένας Φάνης Χριστοδούλου με αθλητικά προσόντα!

Ο Παπανικολάου ξεκίνησε την καριέρα του στον Αστέρα Ζωοδόχου Πηγής, κάνοντας από νωρίς θόρυβο. Πόσο θόρυβο; Τόσο που στα 15 του χρόνια είδε το Περιστέρι να προσεγγίζει την ομάδα του για να τον αποκτήσει, πέφτοντας πάνω σε.. τοίχο, με το Σπόρτιγκ να είναι τελικά αυτό που τον απέκτησε, δουλεύοντας όμως για χάρη του... Ολυμπιακού (!) που δεν ήθελε να φανεί προκειμένου να μην εκτιναχθεί η τιμή του “μικρού” στα ύψη!

Στο Σπόρτιγκ ο Παπανικολάου έμεινε για μία τριετία (1992/95), έχοντας την αγωνιστική του έκρηξη την σεζόν 1994/95, όταν έπαιζε κοντά 20 λεπτά ανά αγώνα στην ανταγωνιστική Α1 πριν καλά-καλά κλείσει τα 18 του χρόνια (!), κλείνοντας την σεζόν με 7.2 πόντους και 3.8 ριμπάουντ μέσο όρο! Ήταν τότε που άρχισε να κυκλοφορεί έντονα η φήμη ότι στην πραγματικότητα ο Παπανικολάου ήταν δανεικός στον Σπόρτιγκ, με τον ίδιο να δηλώνει άγνοια επί του θέματος σε συνεντεύξεις του.

Το καλοκαίρι του 1995 πάντως θα γινόταν ξεκάθαρο ότι πράγματι ο “Παπ” ήταν παίκτης του Ολυμπιακού, με τους “Ερυθρόλευκους” να τον φέρνουν στην ομάδα. Πριν όμως παίξει με τον Ολυμπιακό είχε μία.. αποστολή: Να οδηγήσει την Εθνική Εφήβων στην Κορυφή του κόσμου το 1995, όπου αγωνιζόμενος ως σούτιγκ γκαρντ στο πλευρό των Παναγιώτη Μπαρλά, Μιχάλη Κακιούζη, Γιώργου Καράγκουτη και Ευθύμη Ρεντζιά, κέρδισε μία θέση στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης! Ο Ολυμπιακός τον περίμενε...

Οι καλές σεζόν το “περίεργο” συμβόλαιο και η εκτόξευση...

Ο Παπανικολάου 40αρισε


Πηγαίνοντας στον Πρωταθλητή Ελλάδας Ολυμπιακό του αυστηρού Γιάννη Ιωαννίδη, ο Παπανικολάου τα βρήκε (απολύτως λογικά)... μπαστούνια στην αρχή. Σταδιακά ωστόσο όχι απλώς προσαρμόστηκε, αλλά κέρδισε και την εμπιστοσύνη του “Ξανθού”, μπήκε στο ροτέισον και είχε 6.9 πόντους και 3.6 ριμπάουντ μέσο όρο σε 17 λεπτά συμμετοχής, έχοντας καταφέρει να γίνει ήδη ένας από τους αγαπημένους παίκτες της εξέδρας!

Έναν χρόνο αργότερα – και αφού πρώτα αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα με την Εθνική Ελλάδος, όντας ο μικρότερος σε ηλικία παίκτης της ομάδας στα 19 του χρόνια – στον πάγκο του Ολυμπιακού καθόταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος και αύξησε τις αρμοδιότητες του “Παπ”, που από ένα σημείο και μετά κάλυπτε την θέση του σμολ φόργουορντ με τον Φράνκο Νάκιτς, βοηθώντας κι αυτός στο τριπλ-κραουν του Ολυμπιακού (Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Ευρωλίγκα). Και τότε άρχισαν οι... περιπέτειες.

Με το τέλος της σεζόν ο Παπανικολάου υποστήριξε ότι ήταν ελεύθερος. Ο Ολυμπιακός ωστόσο διαφωνούσε, προτάσσοντας το συμβόλαιό του, που έλεγε ότι δεν έμενε ελεύθερος το καλοκαίρι του 1997, αλλά όταν θα συμπλήρωνε το 21ο έτος της ηλικίας του, δηλαδή τον Φλεβάρη του 1998. Ο Παπανικολάου αρνήθηκε να δεχθεί ότι ίσχυε αυτό, κατήγγειλε δημόσια τον Ολυμπιακό και παρέθεσε μέχρι και συνέντευξη τύπου επί του θέματος, δηλώνοντας ότι η σεζόν 1997/98 θα αγωνιστεί στην Κίντερ Μπολόνια. Ο Ολυμπιακός ωστόσο πήρε τα μέτρα του και αυτό δεν συνέβη, με τον Παπανικολάου να επιστρέφει στην ομάδα στα μέσα της σεζόν, με το κλίμα να μην είναι και το καλύτερο, με το φινάλε της χρονιάς να είναι εφιαλτικό, αφού ο Ολυμπιακός έχασε το Πρωτάθλημα έπειτα από 5 χρόνια.


Παρά την ένταση που δημιουργήθηκε ο Παπανικολάου τελικά έμεινε στον Ολυμπιακό και μετά το τέλος της σεζόν 1997/98. Κι αν η διετία 1998/99 επί Ίβκοβιτς και η σεζόν 1999/00 επί Ιωαννίδη ήταν δύσκολες σε ομαδικό και προσωπικό επίπεδο, η σεζόν 2000/01 ήταν με διαφορά η καλύτερη της καριέρας του στο Λιμάνι. Όντας πλέον βασικός και αναντικατάστατος στο πλευρό των Ντέιβιντ Ρίβερς και Ντίνο Ράτζα, ο “Παπ” είχε 11.4 πόντους και 4.2 ριμπάουντ μέσο όρο υπό τις οδηγίες του Ηλία Ζούρου, με τον Ολυμπιακό να χάνει τελικά το Πρωτάθλημα στον 5ο Τελικό από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Ο Παπανικολάου δεν το ήξερε τότε, αλλά το “τέλος” του στο Λιμάνι πλησίαζε.

Η σεζόν 2001/02 ήταν και η τελευταία του Παπανικολάου στον Ολυμπιακό. Με τον Λευτέρη Σούμποτιτς να αλλάζει στα μέσα της σεζόν τον Ηλία Ζούρο και τον Στεφάν Ριζασέ να έχει πλέον πιο ενεργό ρόλο, ο χρόνος συμμετοχής του Παπανικολάου μειώθηκε, όπως και ο ρόλος του. Και, κάπως έτσι, το καλοκαίρι του 2002 το Κεφάλαιο “Ολυμπιακός” θα έκλεινε, αφού οι “Ερυθρόλευκοι” δεν θέλησαν να τον διατηρήσουν στις τάξεις τους.

Ο Μακεδονικός, ο... Παναθηναϊκός και το φινάλε

Ο Παπανικολάου 40αρισε
ACTION IMAGES PRESS AGENCY


Το καλοκαίρι του 2002 ο Μακεδονικός αποφάσισε να τρελάνει κόσμο, δίνοντας τρελά λεφτά σε γνωστούς παίκτες. Ένας από αυτούς ήταν ο Δημήτρης Παπανικολάου, ο οποίος πήγε στην Κοζάνη παρέα με τον Παπαγιώτη Λιαδέλη, βιώνοντας βάσει αριθμών την καλύτερη σεζόν της καριέρας του (17.2 πόντοι και 5.2 ριμπάουντ μέσο όρο την σεζόν 2002/03). Με τα οικονομικά της ομάδας όμως να... δυσκολεύουν, ο Παπανικολάου δεν “χωρούσε” κι έτσι έμεινε πάλι ελεύθερος. Και τότε εμφανίστηκε μπροστά του ο Παναθηναϊκός.

Ο Ολυμπιακός τον προσέγγισε, αλλά μόνο σε θεωρητική βάση, με τον θρύλο της εποχής να θέλει τον εκ των Προέδρων του Παναθηναϊκού, Θανάση Γιαννακόπουλο να τον καλεί στα γραφεία της ΒΙΑΝΕΞ, με την συμφωνία να κλείνει σχετικά γρήγορα, αφού ο Ολυμπιακός δεν έδειξε τελικά ενδιαφέρον. Εκεί ήταν που άρχισαν τα πραγματικά δύσκολα βέβαια για τον Παπανικολάου, ο οποίος έγινε “κόκκινο πανί” για τους οπαδούς και των δυο “αιωνίων”! Για τους οπαδούς του Ολυμπιακού ήταν “προδότης”. Για αυτούς του Παναθηναϊκού ήταν πρώην παίκτης του Ολυμπιακού!

Ο Παπανικολάου 40αρισε
ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Ο Παπανικολάου έμεινε 4 χρόνια στον Παναθηναϊκό (2003-2007), με τον ρόλο του να συρρικνώνεται όσο περνούσαν τα χρόνια, μέχρι που βρέθηκε εκτός ροτέισον. Έγραψε πάντως ιστορία το 2007, αφού ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε στο τριπλ-κράουν (μοναδικός Έλληνας που το έχει καταφέρει αυτό με δύο ομάδες)! Στην τελευταία του εμφάνιση με την πράσινη φανέλα ωστόσο ήταν καταλυτικός, αφού ήταν ο άνθρωπος-κλειδί του 5ου Τελικού κόντρα στον Ολυμπιακό, με τον Παναθηναϊκό να κατακτά το Πρωτάθλημα.

Η τετραετία που ακολούθησε είχε πολλά πάνω-κάτω για τον Παπανικολάου, που αγωνίστηκε δύο χρόνια στην ΑΕΚ (2007-2009) και ακολούθως στον Πανιώνιο (2009/10) και το Περιστέρι (2010/11), έχοντας την τελευταία του σεζόν 9.7 πόντους και 3.4 ριμπάουντ μέσο όρο. Ήταν ξεκάθαρο ωστόσο ότι δεν άντεχε άλλο στον χώρο. Το είχε δηλώσει εξάλλου στο ξεκίνημα της σεζόν του στο Περιστέρι ότι εκείνη λογικά θα ήταν η τελευταία του σεζόν. Και πράγματι έκανε πράξη την.. απειλή του, αφού αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σε ηλικία 34 χρονών κι ας φαινόταν ότι είχε ακόμα αρκετό μπάσκετ μέσα του.

Ο Δημήτρης Παπανικολάου, ξεκίνησε την καριέρα του σαν “Δημητράκης”, έγινε “Φον Δημητράκης” και τελικά... “Παπ”. Πέτυχε πολλά στην καριέρα του σε συλλογικό επίπεδο και έμεινε με το παράπονο ότι δεν πήρε κάποιο μετάλλιο σε επίπεδο ανδρών με την Εθνική ομάδα. Αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο λίγοι. Υπήρχαν στιγμές που ήταν απολαυστικός. Όσο για το αν έπιασε το αγωνιστικό του ταβάνι; Αυτό το ξέρει καλύτερα ο ίδιος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ήταν ένας ξεχωριστός παίκτης, πολύ μπροστά από την εποχή του, που με τον τρόπο του συνέβαλλε και αυτός στο να αλλάξει ο τρόπος που βλέπει ο κόσμος το μπάσκετ, σταματώντας να βλέπει απλώς τους πόντους ενός παίκτη.

Twitter @steflong85

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ