Το Πάσχα του 2002 δεν είναι σαν όλα τα άλλα. Τουλάχιστον για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Ενδεχομένως μάλιστα οι περισσότεροι να θυμούνται την ημερομηνία (5/5/2002) περισσότερο για το γεγονός πως εκείνο το βράδυ το "τριφύλλι" κατακτούσε το τρίτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας του, παρά για το... θρησκευτικό του πράγματος. Οι εκκλησίες, η μαγειρίτσα, το κοκορέτσι και ό,τι άλλο συνεπάγεται το Πάσχα έμειναν για μερικές ώρες στην άκρη. Αυτό που προείχε ήταν η μονομαχία (που έμοιαζε άνιση) με το μεγαθήριο της Κίντερ Μπολόνια.

Είμαστε υπερβολικοί; Μανού Τζινόμπιλι. Σάνι Μπετσίροβιτς. Αντόνιο Γκρέιντζερ. Αλεσάντρο Φροζίνι. Ντέιβιντ Άντερσεν. Αντουάν Ριγκοντό. Ρασάρντ Γκρίφιθ. Ματίας Σμόντις. Μάρκο Γιάριτς. Κι ο Έτορε Μεσίνα στον πάγκο. Ξαναρωτάμε: είμαστε υπερβολικοί; Μάλλον όχι.

Ο Παναθηναϊκός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς καλούταν να υποτάξει την πληρέστερη και πιο φορμαρισμένη ομάδα εκείνης της διετίας (2001 & 2002) στην Ευρώπη. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά να τα καταφέρει μέσα στο ίδιο της το "σπίτι", στην ιταλική πόλη. Λίγα χιλιόμετρα μακριά από τη φυσική της έδρα.

Ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησε το παιχνίδι επιβεβαίωνε όσους περίμεναν την ιταλική επικράτηση και την έναρξη των πανηγυρισμών από την πλευρά των "μελανόλευκων". Λίγο πριν το τέλος του πρώτου μέρους, η διαφορά φτάνει μάλιστα στο +14 (45-31) για την Κίντερ Μπολόνια, μέσα σε αποθέωση από τον κόσμο της, που είναι συντριπτικά περισσότερος σε σχέση με αυτόν του Παναθηναϊκού. Ουδείς "πράσινος" περίμενε άλλωστε, πως το "τριφύλλι" θα φτάσει στο σημείο να διεκδικεί επί ίσοις όροις το τρόπαιο.

Όταν πήγαμε στη Μπολόνια, κανείς δεν πίστευε ότι θα διεκδικήσουμε το τρόπαιο. Είχαμε όμως πολύ καλή ομάδα κι έναν εξαιρετικό προπονητή. Πιστεύαμε στους εαυτούς μας", έχει δηλώσει στο παρελθόν, για να προσθέσει πως " θυμάμαι ότι πριν το Final Four όλοι μιλούσαν για την Κίντερ Μπολόνια, ότι ήταν το φαβορί γιατί έπαιζε εξαιρετικά όλη τη χρονιά".

Ποιος να αδικήσει άλλωστε όσους υποτιμούσαν (λανθασμένα απ ότι φάνηκε) την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς; Θυμάστε μήπως ποιες ήταν οι δύο λύσεις της στο "5" στο Final Four; Ο Ντάριλ Μίντλετον στην ευαίσθητη ηλικία των... 38 ετών, κι ένας ανερχόμενος σέντερ από τη Βόρεια Ελλάδα, ονόματι Λάζαρος Παπαδόπουλος, που τότε έκανε τα πρώτα του "πράσινα" βήματα.

Ο πρώτος έβαζε την εμπειρία, ο δεύτερος την άγνοια κινδύνου. Σε αυτό βέβαια συνέβαλε τα μέγιστα ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Master στο πως "ντοπάρεται" ψυχολογικά ένας παίκτης, πριν το παιχνίδι. " Άκου Λάζαρε αγόρι μου, έξω έχουν μαζευτεί όλοι οι σκάουτερς του ΝΒΑ για να δουν τον Χάφμαν, τον Γκρίφιθ, τον Μπεσόκ, τον Άντερσεν και και πάει λέγοντας. Μπες λοιπόν μέσα και δείξε τους τα αρχ...α σου για να καταλάβουν ποιος είναι ο καλύτερος σέντερ στην Ευρώπη", ήταν τα λόγια του "Ζοτς" προς τον εκκολαπτόμενο σέντερ που είχε στη διάθεσή του. Αυτό ήταν. Ο "μικρός" μεγάλωσε. Απότομα. Εκείνο το βράδυ στο "Πάλα Μαλαγκούτι" γαλουχήθηκε ο καλύτερος σέντερ της χώρας μας, για την επόμενη δεκαετία.

Είχε 12 πόντους (με 4/7 δίποντα και 4/4 βολές) και 5 ριμπάουντ σε 17'00'' συμμετοχής. Τι έκαναν, την ίδια ώρα, οι Ρασάρντ Γκρίφιθ και Ντέιβιντ Άντερσεν; Βρέθηκαν συνολικά στο παρκέ για 39'00'', μετρώντας 5 πόντους (με 1/5 δίποντα, 3/7 βολές) και 5 ριμπάουντ. Μηδέν εις το πηλίκο δηλαδή.

Μα πάνω απ όλα, πέτυχε ένα καθοριστικό τρίποντο στα 47'', για να δώσει προβάδισμα πέντε πόντων στον Παναθηναϊκό.

Πέραν της αδιαμφισβήτητης ποιότητάς του, υπήρχε κάτι ακόμη που έπαιξε τον ρόλο του για να κάνει τόσο σπουδαία πράγματα. Η κατ' ιδίαν συζήτηση που είχε με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς λίγο πριν την έναρξη του τελικού. Μία ακόμη ενώπιος ενωπίω κουβέντα.

" Αυτός είναι ο τελικός και θα δείξεις ποιος είσαι", τονίζει ο "Ζοτς" στον παίκτη του πριν το τζάμπολ. Κι εκείνος τον αντάμειψε, όπως έπρεπε. " Μου έδειξε μεγάλη εμπιστοσύνη. Είχα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, αλλά τα λόγια του με βοήθησαν ακόμη περισσότερο. Κι έτσι άρχισα να βάζω τα σουτ", έχει δηλώσει στο παρελθόν ο βετεράνος γκαρντ, που πλέον εκτελεί χρέη τιμ μάνατζερ στην Νταρουσάφακα.

πρώτη φορά στη ζωή μου κοουτσάρισα μια ομάδα με τόση αυτοσυγκέντρωση, μαγκιά και διάθεση για θυσία και γι' αυτό δεν με νοιάζει καμιά πρόταση απ' όπου κι αν προέρχεται. Ακόμη κι από το ΝΒΑ". Κοινώς, chapeau από τον προπονητή στους παίκτες.

Θα αναρωτηθεί κανείς πώς ο Παναθηναϊκός τα κατάφερε; " Ήταν είναι το πιο μάγκικο από όσα έχουμε πάρει", παραδεχόταν ο Φραγκίσκος Αλβέρτης στα αποδυτήρια πανηγυρίζοντας τον θρίαμβο επί της Κίντερ Μπολόνια, στιγμές μετά το τελικό 89-83.

Τα δεκάλεπτα: 23-23, 48-40, 61-64, 83-89.

ΚΙΝΤΕΡ ΜΠΟΛΟΝΙΑ (Μεσίνα): Τζινόμπιλι 27 (3), Μπετσίροβιτς 3, Γκρέιντζερ 10 (2), Φροζίνι, Άντερσεν 3, Ριγκοντό 3 (1), Γκρίφιθ 2, Σμόντις 23 (2), Γιάριτς 11 (3).

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Ομπράντοβιτς): Αλβέρτης 11 (1), Καλαϊτζής, Ρότζερς 7, Μουλαομέροβιτς 6, Μποντίρογκα 21 (1), Μίντλετον 10, Κουτλουάι 22 (4), Παπαδόπουλος 12, Σάντσεθ.