ΣΤΗΛΕΣ

Ιμπραχίμ Αλ Χουσείν: Ο πόλεμος και η αναπηρία δεν φρέναραν τα όνειρά του

ΝΙΚΟΣ ΣΥΡΙΩΔΗΣ
ΝΙΚΟΣ ΣΥΡΙΩΔΗΣ  
Ιμπραχίμ Αλ Χουσείν: Ο πόλεμος και η αναπηρία δεν φρέναραν τα όνειρά του

Ο 27χρονος Σύρος αναγνωρισμένος πρόσφυγας αθλητής, Ιμπραχίμ Αλ Χουσείν, είναι ο Λαμπαδηδρόμος που θα κρατήσει την Ολυμπιακή Φλόγα στη Δομή Προσωρινής Φιλοξενίας του Ελαιώνα τη Μ. Τρίτη (26/4). Το Sport24.gr παρουσιάζει την ιστορία του.

Η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες και προκλήσεις. Το θέμα είναι τι κάνει κάποιος την στιγμή που του παρουσιάζονται και πώς καταφέρνει να τις αντιμετωπίσει, να τις ξεπεράσει και να προχωρήσει μπροστά. Απλό στην θεωρία, δύσκολο στην πράξη.

Ο Ιμπραχίμ Αλ Χουσείν δεν μπορεί να πει κάποιος ότι βρήκε μπροστά του στρωμένο χαλί με ροδοπέταλα. Δρόμοι κακοτράχαλοι, συνεχή εμπόδια και μια αέναη μάχη για το καθετί. Πάντα έμαθε να παλεύει, να προσπαθεί, να μην τα παρατάει ακόμα και όταν απογοητευόταν. Ανθρώπινο είναι, δεν είναι πάντα εύκολο να σηκώνεσαι όταν πέφτεις. Ο ίδιος όμως τα καταφέρνει. Και ξαναπέφτει. Και ξανασηκώνεται.

Ο 27χρονος Σύρος αναγνωρισμένος πρόσφυγας αθλητής, είναι ο Λαμπαδηδρόμος που θα κρατήσει την Ολυμπιακή Φλόγα στη Δομή Προσωρινής Φιλοξενίας του Ελαιώνα τη Μ. Τρίτη (26/4, 19:20) και η ιστορία που τον συνοδεύει, είναι πραγματικά μοναδική. Ένα παλικάρι νέο, γεμάτο ζωντάνια, όρεξη να πετύχει πράγματα, με φιλοδοξία και διάθεση να ρουφήξει τη ζωή.

Με ένα πόδι όλα αυτά. Είπαμε, η τύχη δεν θεωρείται το βασικό του προσόν, ούτε μπορεί να ποντάρει πολλά πάνω της. Δεν φαίνεται να το θέλει κιόλας, ούτε την επιζητά άλλωστε. Ένας αθλητής παθιασμένος, που η αναπηρία του δεν στάθηκε τροχοπέδη σε όσα είχε αποφασίσει να κάνει, έστω και με τον δύσκολο τρόπο. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν πάντα το μεγάλο του όνειρο.

Ιμπραχίμ Αλ Χουσείν: Ο πόλεμος και η αναπηρία δεν φρέναραν τα όνειρά του

Ο Ιμπραχίμ Αλ Χουσείν έχασε το πόδι του κάτω από το γόνατο, όταν βομβαρδίστηκε η γειτονιά του στην πόλη που έμενε στη Συρία, την Deir Es Zor. Αφού νοσηλεύτηκε στην γειτονική μας Τουρκία για σχεδόν ένα χρόνο (περπατά πλέον με προσθετικό πόδι που του τοποθετήθηκε δωρεάν), στην συνέχεια πέρασε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Σάμο, όπου ζήτησε άσυλο το 2014 και έκτοτε ζει, δουλεύει και αθλείται στην χώρα μας, την οποία έχει αγαπήσει και θεωρεί δεύτερη πατρίδα του.

Αυτό το παλικάρι θα εκπροσωπήσει όλους τους πρόσφυγες και μέσω εκείνου θα σταλθεί το μήνυμά τους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης με φόντο τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο τον προσεχή Αύγουστο. Η επιλογή έγινε από τον επίτιμο πρόεδρο της ΔΟΕ, Ζακ Ρογκ. "Κουβαλάω την Φλόγα για μένα, αλλά και για όλους τους πρόσφυγες, για τους Σύρους, τους Έλληνες και τον αθλητισμό. Είναι μεγάλη τιμή. Σκεφτείτε να εκπληρώνετε ένα από τα μεγαλύτερα όνειρά σας. Σκεφτείτε όταν ένα όνειρό 20 ετών γίνεται πραγματικότητα", λέει ο Ιμπραχίμ για την συμμετοχή του στη Λαμπαδηδρομία.

Ο 27χρονος, μπορεί να ήρθε ως πρόσφυγας, χωρίς να γνωρίζει κανέναν και αντιμετωπίζοντας πρόβλημα αναπηρίας, αλλά η θέλησή του και το πείσμα του βοήθησαν για να μπορέσει να βάλει και πάλι τη ζωή του σε σωστές ράγες. Με την βοήθεια ενός κοινωνικού λειτουργού, βρήκε δουλειά σε καφέ και μάλιστα εργάζεται δέκα ώρες τη μέρα, νοικιάζει σπίτι και πάνω απ' όλα αθλείται, όπως έκανε από μικρό παιδί. Παράλληλα, έχει μάθει και λίγα ελληνικά.

Τρεις φορές την εβδομάδα, προπονείται στο Ολυμπιακό Στάδιο με τον Σύλλογο Προσαρμοσμένων Αθλημάτων "Πρωτοπόροι", το αθλητικό σωματείο του Πανελληνίου Συλλόγου Προσαρμοσμένων Δραστηριοτήτων "ALMA". Συν τις άλλοις, ο Ιμπραχίμ Αλ Χουσείν συμμετέχει στην ομάδα του Αμαρουσίου στο μπάσκετ με καρότσι, η οποία είναι μέλος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ελλήνων Καλαθοσφαιριστών με Καρότσι και δίνει αγώνες σε όλη την Ελλάδα.

Ibrahim al-Hussein, a 27 year old refugee from Syria, during a basketball training session in Marousi. ; Ibrahim al-Hussein will carry the Olympic Flame in Athens as part of the torch relay for the 2016 Games in Rio de Janeiro. The symbolic gesture is meant to show solidarity with the worlds refugees at a time when millions are fleeing war and persecution worldwide and an its an immense privilege for the a 27 year old refugee from Syria who once dreamed of competing in the Olympics and whose athletic career was interrupted by the war and an injury that cost him part of his right leg after a bombing in his home town of Deir ez-Zor. "It is an honor," Ibrahim says of bearing the Olympic flame. "Imagine achieving one of your biggest dreams. Imagine that your dream of more than 20 years is becoming a reality." Ibrahim commits himself to a rigorous training schedule. Three days per week, He swims with ALMA, a Greek nonprofit organization for athletes with disabilities. His training is held in the former 2004 Olympic sport complex in Athens. He is also part of a wheelchair basketball league that meets five times per week and travels throughout the country for games. Ibrahim does all this despite working a 10-hour overnight shift at a cafe in Anthoupoli, an Athens suburb 30 minutes by train from his home. "It's not just a game for me," Ibrahim says of his commitment to athletics. "It's my life."
Ibrahim al-Hussein, a 27 year old refugee from Syria, during a basketball training session in Marousi. ; Ibrahim al-Hussein will carry the Olympic Flame in Athens as part of the torch relay for the 2016 Games in Rio de Janeiro. The symbolic gesture is meant to show solidarity with the worlds refugees at a time when millions are fleeing war and persecution worldwide and an its an immense privilege for the a 27 year old refugee from Syria who once dreamed of competing in the Olympics and whose athletic career was interrupted by the war and an injury that cost him part of his right leg after a bombing in his home town of Deir ez-Zor. "It is an honor," Ibrahim says of bearing the Olympic flame. "Imagine achieving one of your biggest dreams. Imagine that your dream of more than 20 years is becoming a reality." Ibrahim commits himself to a rigorous training schedule. Three days per week, He swims with ALMA, a Greek nonprofit organization for athletes with disabilities. His training is held in the former 2004 Olympic sport complex in Athens. He is also part of a wheelchair basketball league that meets five times per week and travels throughout the country for games. Ibrahim does all this despite working a 10-hour overnight shift at a cafe in Anthoupoli, an Athens suburb 30 minutes by train from his home. "It's not just a game for me," Ibrahim says of his commitment to athletics. "It's my life." © UNHCR/ACHILLEAS ZAVALLIS

"Για μένα, δεν είναι απλά ένα παιχνίδι", αναφερόμενος στο προπονητικό του πρόγραμμα, αλλά "είναι η ίδια η ζωή μου". Ο ίδιος ανέφερε πως "δεν μπορούσα στην αρχή να δεχθώ ότι ήμουν ανάπηρος, αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι είμαι όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι". Η προπονήτριά του, Ελένη Κοκκίνου, λέει για τον αθλητή της πως "δεν αφήνει τίποτα να τον σταματήσει, ούτε ο πόλεμος, ούτε το ότι έχασε το πόδι του. Ήταν αθλητής σε όλη του την ζωή και τώρα έχει επιστρέψει στην δράση. Το μόνο που υπάρχει στο μυαλό του είναι προπόνηση, προπόνηση, προπόνηση. Ο στόχος του ήταν να πιάσει το ατομικό του ρεκόρ στα 50 μέτρα ελεύθερο".

Όλη του η ζωή κινούνταν γύρω από τα σπορ. Έκανε κολύμβηση και τζούντο, έπαιζε και μπάσκετ. Προπονητής κολύμβησης και ο πατέρας του, τον έμαθε να αγαπά από μικρός το νερό, όπως και τα 13 αδέλφια του. Κάποια από τα παιδιά κολυμπούσαν σε αγώνες από ηλικία πέντε ετών, φέρνοντας σπίτι δεκάδες μετάλλια από εγχώριους και διεθνείς αγώνες. Η οικογένεια ζούσε στις όχθες του ποταμού Ευφράτη και πολλάκις τον χρησιμοποιούσαν ως πισίνα για προπονήσεις.

'Συνήθιζα να ανεβαίνω στην κορυφή, να κάνω βουτιά και να κολυμπώ στον ποταμό", είπε ο Ιμπραχίμ, ενθυμούμενος με νοσταλγία τα παιδικά του χρόνια. Δούλευε ως ηλεκτρολόγος στη Συρία και παράλληλα έκανε κολύμβηση σε προχωρημένο επίπεδο, αλλά ο πόλεμος που ξεκίνησε το 2011, άλλαξε τα πάντα. Την ημέρα που έχασε το πόδι του από βόμβα, πήγαινε να βοηθήσει φίλο του που ήταν πολλαπλά τραυματισμένος.

Ibrahim al-Hussein, a 27 year old refugee from Syria, during a swimming training session in the former 2004 Olympic sport complex in Athens. ; Ibrahim al-Hussein will carry the Olympic Flame in Athens as part of the torch relay for the 2016 Games in Rio de Janeiro. The symbolic gesture is meant to show solidarity with the worlds refugees at a time when millions are fleeing war and persecution worldwide and an its an immense privilege for the a 27 year old refugee from Syria who once dreamed of competing in the Olympics and whose athletic career was interrupted by the war and an injury that cost him part of his right leg after a bombing in his home town of Deir ez-Zor. "It is an honor," Ibrahim says of bearing the Olympic flame. "Imagine achieving one of your biggest dreams. Imagine that your dream of more than 20 years is becoming a reality." Ibrahim commits himself to a rigorous training schedule. Three days per week, He swims with ALMA, a Greek nonprofit organization for athletes with disabilities. His training is held in the former 2004 Olympic sport complex in Athens. He is also part of a wheelchair basketball league that meets five times per week and travels throughout the country for games. Ibrahim does all this despite working a 10-hour overnight shift at a cafe in Anthoupoli, an Athens suburb 30 minutes by train from his home. "It's not just a game for me," Ibrahim says of his commitment to athletics. "It's my life."
Ibrahim al-Hussein, a 27 year old refugee from Syria, during a swimming training session in the former 2004 Olympic sport complex in Athens. ; Ibrahim al-Hussein will carry the Olympic Flame in Athens as part of the torch relay for the 2016 Games in Rio de Janeiro. The symbolic gesture is meant to show solidarity with the worlds refugees at a time when millions are fleeing war and persecution worldwide and an its an immense privilege for the a 27 year old refugee from Syria who once dreamed of competing in the Olympics and whose athletic career was interrupted by the war and an injury that cost him part of his right leg after a bombing in his home town of Deir ez-Zor. "It is an honor," Ibrahim says of bearing the Olympic flame. "Imagine achieving one of your biggest dreams. Imagine that your dream of more than 20 years is becoming a reality." Ibrahim commits himself to a rigorous training schedule. Three days per week, He swims with ALMA, a Greek nonprofit organization for athletes with disabilities. His training is held in the former 2004 Olympic sport complex in Athens. He is also part of a wheelchair basketball league that meets five times per week and travels throughout the country for games. Ibrahim does all this despite working a 10-hour overnight shift at a cafe in Anthoupoli, an Athens suburb 30 minutes by train from his home. "It's not just a game for me," Ibrahim says of his commitment to athletics. "It's my life." © UNHCR/ACHILLEAS ZAVALLIS

Δεν κρατά φωτογραφίες από τη Συρία στο σπίτι του στο κέντρο της Αθήνας, τον πονάει η σκέψη. Δεν θέλει να μιλάει ούτε για την οικογένειά του, διότι λόγω του πολέμου έχει χάσει επαφή με πολλά από τα μέλη της. "Κοιτάζω μόνο μπροστά. Δεν θέλω να μιλάω για το παρελθόν. Αν σκέφτομαι όλα όσα υπάρχουν πίσω μου, θα πέφτω πολύ", λέει για την ζωή του και επικεντρώνεται μονάχα στο πώς θα καταφέρει να γίνεται συνεχώς ολοένα και καλύτερος ως αθλητής και παράλληλα να συνεχίσει να στέκεται όρθιος και περήφανος.

Ο Ιμπραχίμ Αλ Χουσείν κάνει πλέον τα 50 μέτρα ελεύθερο σε 28 δευτερόλεπτα. Τέλος Ιουνίου θα διαγωνιστεί στους Πανελλήνιους Αγώνες για κολυμβητές με αναπηρία. Έχει καλή πιθανότητα να βγει πρώτος στην κατηγορία του και να σπάσει το ρεκόρ αγώνων. Ονειρεύεται να βρεθεί στο Ρίο και να μπει στο Στάδιο "Μαρακανά" μαζί με την ειδική ομάδα προσφύγων που ετοιμάζει η ΔΟΕ με θύματα πολέμου απ' όλο τον κόσμο.

Όσο για το μέλλον του; Έχει αποφασίσει να μείνει στην Ελλάδα, έχοντας αποκτήσει έναν κύκλο, έχει Έλληνες φίλους και ο ίδιος λέει ότι ο ελληνικός τρόπος ζωής είναι πολύ οικείος. "Νιώθω πολύ άνετα εδώ. Αγαπάω πολύ τους Έλληνες. Μοιάζουν πολύ με τους Σύρους. Λένε καλημέρα, καλησπέρα, πώς είσαι; Έτσι γίνεται και στη Συρία", αναφέρει για την χώρα μας, η οποία τον αγκάλιασε από την αρχή και ο ίδιος δεν θέλει να την αποχωριστεί.

Ibrahim al-Hussein walks past street vendors selling fruit and vegetables at a public market near his house in Kypseli. ; Ibrahim al-Hussein will carry the Olympic Flame in Athens as part of the torch relay for the 2016 Games in Rio de Janeiro. The symbolic gesture is meant to show solidarity with the worlds refugees at a time when millions are fleeing war and persecution worldwide and an its an immense privilege for the a 27 year old refugee from Syria who once dreamed of competing in the Olympics and whose athletic career was interrupted by the war and an injury that cost him part of his right leg after a bombing in his home town of Deir ez-Zor. "It is an honor," Ibrahim says of bearing the Olympic flame. "Imagine achieving one of your biggest dreams. Imagine that your dream of more than 20 years is becoming a reality." Ibrahim commits himself to a rigorous training schedule. Three days per week, He swims with ALMA, a Greek nonprofit organization for athletes with disabilities. His training is held in the former 2004 Olympic sport complex in Athens. He is also part of a wheelchair basketball league that meets five times per week and travels throughout the country for games. Ibrahim does all this despite working a 10-hour overnight shift at a cafe in Anthoupoli, an Athens suburb 30 minutes by train from his home. "It's not just a game for me," Ibrahim says of his commitment to athletics. "It's my life."
Ibrahim al-Hussein walks past street vendors selling fruit and vegetables at a public market near his house in Kypseli. ; Ibrahim al-Hussein will carry the Olympic Flame in Athens as part of the torch relay for the 2016 Games in Rio de Janeiro. The symbolic gesture is meant to show solidarity with the worlds refugees at a time when millions are fleeing war and persecution worldwide and an its an immense privilege for the a 27 year old refugee from Syria who once dreamed of competing in the Olympics and whose athletic career was interrupted by the war and an injury that cost him part of his right leg after a bombing in his home town of Deir ez-Zor. "It is an honor," Ibrahim says of bearing the Olympic flame. "Imagine achieving one of your biggest dreams. Imagine that your dream of more than 20 years is becoming a reality." Ibrahim commits himself to a rigorous training schedule. Three days per week, He swims with ALMA, a Greek nonprofit organization for athletes with disabilities. His training is held in the former 2004 Olympic sport complex in Athens. He is also part of a wheelchair basketball league that meets five times per week and travels throughout the country for games. Ibrahim does all this despite working a 10-hour overnight shift at a cafe in Anthoupoli, an Athens suburb 30 minutes by train from his home. "It's not just a game for me," Ibrahim says of his commitment to athletics. "It's my life." © UNHCR/ACHILLEAS ZAVALLIS

Ένα βίντεο για τον 27χρονο Σύρο, Ιμπραχίμ Αλ Χουσείν

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

NEWSFEED

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ