Ήταν η φράση που επαναλάμβανε συνεχώς, για να καθησυχάσει τους (λίγους, αλλά καλούς) φίλους και τους συγγενείς: "Όλα θα πάνε καλά". Δυστυχώς, δεν πήγαν. Σαν σήμερα (25/04), πριν δυο χρόνια, ο Τίτο Βιλανόβα έχανε, μόλις στα 46 του χρόνια την άνιση μάχη με τον καρκίνο και πήγαινε να διδάξει ποδόσφαιρο στην "γειτονιά των αγγέλων". Πίσω του άφηνε την αγαπημένη του Μόντσε, την Καρλότα και τον Αδριά, αλλά και πολλές, ξεχωριστές στιγμές, όλες με επίκεντρο την αιώνια ερωμένη της σύντομης ζωής του: Την μπάλα.

Η παρέα των «αδηφάγων»

Του άρεσε το καλό φαγητό και είχε αδυναμία στα σαλιγκάρια, στα μανιτάρια, αλλά και στα κανελόνια της πεθεράς του. Η αγάπη του για το φαγητό τον ακολουθούσε από πολύ μικρό, από την εποχή ακόμα που βρίσκονταν στην «Μασία», την ακαδημία της Μπαρτσελόνα και έκανε τα πρώτα ποδοσφαιρικά του βήματα.

Τότε, όμως, δεν ήταν μόνος του, αφού μοιράζονταν το πάθος του για το φαγητό, αλλά και την μπάλα, με πέντε συμπαίκτες και καλούς του φίλους. Τους είχαν κολλήσει μάλιστα και το παρατσούκλι «αδηφάγοι», γιατί έμοιαζαν αποφασισμένοι να καταπιούν τον κόσμο, μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Ποιοι ήταν αυτοί; Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο Τζόρντι Ρόουρα, ο Αουρέλι Αλτιμίρα, ο Σάντσεθ Χάρα και ο Τζάουμε Τόρας. Με τον πρώτο δημιούργησε το πιο πετυχημένο προπονητικό δίδυμο στην ιστορία της Μπαρτσελόνα και οι επόμενοι δύο ήταν από τους πιο στενούς φίλους και συνεργάτες του μέχρι την τελευταία στιγμή.

Ο «Μαρκήσιος» και ο γαμπρός του Κρόιφ

Δεν του άρεσε ποτέ η λάσπη στο γήπεδο, τα βαριά τερέν που δεν του επέτρεπαν να χαϊδεύει την μπάλα όπως τόσο καλά ήξερε. Ντελικάτος μέσος με διορατικότητα, απέκτησε το παρατσούκλι «Μαρκήσιος» από την εποχή κιόλας που έπαιζε στα τμήματα υποδομής της Μπαρτσελόνα, με την πρώτη ομάδα της οποίας δεν ευτύχησε ποτέ να αγωνιστεί.

Ο θρύλος λέει πως η αρχή του τέλους για τον Τίτο ως ποδοσφαιριστή στον οργανισμό Μπάρτσα ήρθε με την παρουσία στην δεύτερη ομάδα του Ντάνι Μιούλερ, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν ζευγάρι με την κόρη του Γιόχαν Κρόιφ.

Ο Βιλανόβα έφτασε να παίξει σε φιλικό με την πρώτη ομάδα, την ίδια ημέρα μάλιστα που έκανε ντεμπούτο σε αυτή ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ένα φιλικό 6-2 επί της άσημης Μπανιόλες, την Πρωτομαγιά του 1989. Λίγο καιρό αργότερα αποχώρησε για να ψάξει αλλού την τύχη του (Θέλτα, Μαγιόρκα και Γέιδα, μεταξύ άλλων), με τον Μιούλερ πάντως να υποστηρίζει, χρόνια αργότερα, ότι «εγώ δεν φέρω καμία ευθύνη για την αποχώρηση του Τίτο. Και εγώ, άλλωστε, έφυγα λίγο καιρό αργότερα»

Το γκολ στον Μουρίνιο

«Δεν ξέρω ποιος είναι ο Πίτο Βιλανόβα». Η απαξιωτική φράση του Ζοσέ Μουρίνιο προς τον Τίτο, αμέσως μετά το ντροπιαστικό επεισόδιο με τον τότε προπονητή της Ρεάλ να βάζει το δάχτυλο στο μάτι του βοηθού προπονητή της Μπαρτσελόνα, ξεχάστηκε στη συνέχεια, με εκατέρωθεν αμοιβαίες εξηγήσεις, όταν ο Τίτο ανέλαβε πρώτος προπονητής στην Μπάρτσα.

Τον Πορτογάλο, πάντως, φαίνεται πως τον είχε λίγο «άχτι» από την εποχή που ήταν ποδοσφαιριστής. Όντας στην Γέιδα, βλέπετε, πέτυχε το μοναδικό του γκολ εις βάρος της Μπαρτσελόνα, στον ημιτελικό του Κυπέλλου Καταλονίας, στις 24 Μαρτίου του 1998.

Οι «μπλαουγκράνα» είχαν νικήσει με το ζόρι σε εκείνο το ματς με 2-1, με τον Μουρίνιο, βοηθός του Λουίς φαν Γκάαλ εκείνη την εποχή, να είναι ουσιαστικά ο πρώτος προπονητής της Μπάρτσα, αφού ο Ολλανδός του είχε δώσει τα ηνία για να αρχίσει να αποκτά περισσότερες εμπειρίες.

Το «ψευτό - εννιάρι»

Ο Πεπ Γκουαρδιόλα συζητούσε τα πάντα με τον Τίτο Βιλανόβα. Είναι χαρακτηριστικές οι στιγμές που, με τον Τίτο να αναρρώνει ύστερα από μια από τις επεμβάσεις που έκανε, ο Πεπ μιλούσε μαζί του στο κινητό, ενώ βρισκόταν στον πάγκο της ομάδας, κατά την διάρκεια αγώνα!

Μια από τις καινοτομίες που εισήγαγε η Μπαρτσελόνα και συνέβαλαν στην εξέλιξη του ποδοσφαίρου, ήταν αυτή του «ψευτό - εννιαριού». Ο Λιονέλ Μέσι ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποιήθηκε σε αυτή την θέση και αυτό, μάλιστα, έγινε στο εμφατικό, ιστορικό 6-2 της Μπαρτσελόνα επί της Ρεάλ Μαδρίτης, στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου», τον Μάιο του 2009.

Οι απόψεις για το ποιος υπήρξε ο «πατέρας» αυτής της ιδέας διίστανται. Ο δημοσιογράφος Μαρτί Περαρνάου υποστηρίζει στο βιβλίο του «HerrPep» ότι, παραμονές του ταξιδιού της ομάδας στην Μαδρίτη, ο Γκουαρδιόλα κάλεσε αργά το βράδυ τον Μέσι στο γραφείο του στο γήπεδο και του εξήγησε τι ήθελε να κάνει.

Άλλες απόψεις υποστηρίζουν πως ο Τίτο, σε κουβέντα με τον καλό του φίλο Κάρλες Ρεσάκ (αντίστοιχα ο θρυλικός βοηθός του Γιόχαν Κρόιφ στη «Ντριμ Τιμ» της δεκαετίας του '90), τον άκουσε να του προτείνει αυτή την εναλλακτική και στη συνέχεια να την μεταφέρει στον (διστακτικό αρχικά) Γκουαρδιόλα. Η αλήθεια, πιθανότατα, βρίσκεται κάπου στην μέση. Το αποτέλεσμα, όμως, ήταν άκρως εντυπωσιακό.

Τοsoundtrackμιας απίστευτης χρονιάς

Εκτός από την μπάλα και το φαγητό, είχε πάθος με την μουσική. Τις λίγες ελεύθερες ώρες του, που τον έχανες που τον έβρισκες, θα αγόραζε δίσκους σε μαγαζιά της Βαρκελώνης, κατά προτίμηση του Χούλιο Ιγκλέσιας, στον οποίο είχε αδυναμία η μητέρα του.

Τα μουσικά του γούστα ήταν ποικίλα και πήγαιναν από τον τροβαδούρο Τζουάν Μανουέλ Σεράτ μέχρι τους «Cure» ή τους «Coldplay». Το τραγούδι των τελευταίων, το «Vivalavida» (ζήτω η ζωή), έγινε το ανεπίσημο τραγούδι της σεζόν που η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το τρεμπλ (2008-09) και ήταν δικής του έμπνευσης.

Αυτό άκουγαν οι παίκτες στο πούλμαν καθοδόν για το γήπεδο και ήταν το πρώτο που έπαιζε από τα μεγάφωνα του «Καμπ Νόου», όταν αυτό άνοιγε τις πύλες του για να υποδεχθεί έναν φίλαθλο κόσμο παραδομένο στο ποδόσφαιρο που έπαιζε η «Pep-TitoTeam».

Πάνω απ' όλα, πατέρας

«Όταν μου βρήκαν την αρρώστια, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι τα παιδιά μου ακόμα με χρειαζόντουσαν» είχε εξομολογηθεί ο Τίτο, η βασική έγνοια του οποίου ήταν να στηρίξει τα νεαρά παιδιά τους, στα πρώτα τους δύσκολα βήματα.

Ο Αδριά, ο οποίος τον Φεβρουάριο έκλεισε τα 18 του χρόνια, παίζει ως κεντρικός αμυντικός στα ομάδα Νέων της Μπαρτσελόνα και, όπως και ο πατέρας του, είναι ντελικάτος με την μπάλα και ξέρει πολύ καλά τι να την κάνει όταν βρίσκεται στα πόδια του.

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αν θα κάνει καριέρα στο ποδόσφαιρο, αλλά δεδομένα πήρε τις κατάλληλες βάσεις για να σταθεί στην ζωή, από τον πατέρα του. Ο τελευταίος, όταν ανέλαβε πρώτος προπονητής της Μπαρτσελόνα, κλήθηκε από την εφημερίδα «Sport» στα γραφεία της, στο πλαίσιο μιας καθιερωμένης, οφ δι ρέκορντ κουβέντα γνωριμίας.

Σε αυτή, ο Τίτο δεν ζήτησε από τους δημοσιογράφους κανενός είδος αβάντας ή στήριξη για την δουλειά του. Το μόνο που τους παρακάλεσε ήταν το εξής: «Σέβομαι και κατανοώ την δουλειά σας, αλλά υπάρχει ένα πράγμα που θέλω να σας ζητήσω. Σας παρακαλώ, αφήστε τον γιο μου έξω από όλα αυτά». Και η επιθυμία του μετατράπηκε αυτόματα σε διαταγή.

Μια ενδεκάδα γεμάτη «Μασία»

Ήταν 25 (Απριλίου) όταν έφυγε, ήταν 25 (Νοεμβρίου) όταν έκανε πραγματικότητα το όνειρο κάθε φιλάθλου της Μπαρτσελόνα: Μια ενδεκάδα που θα αποτελούνταν μόνο από παίκτες που μεγάλωσαν ποδοσφαιρικά στην «Μασία».

Στις 25 Νοεμβρίου του 2012, στο εκτός έδρας παιχνίδι πρωταθλήματος με την Λεβάντε, ένας τραυματισμός του Ντάνι Άλβες στο 15ο λεπτό, έφερε στην θέση του Βραζιλιάνου τον Μαρτίν Μοντόγια.

Με την παρουσία του τελευταίου, η ενδεκάδα της Μπάρτσα αποτελούταν από τους: Βίκτορ Βαλδές - Μοντόγια, Ζεράρ Πικέ, Κάρλες Πουγιόλ, Τζόρντι Άλμπα - Τσάβι, Σέρχιο Μπουσκέτς, Σεσκ Φάμπρεγας - Πέδρο, Λιονέλ Μέσι, Αντρές Ινιέστα.

Μια μοναδική, μια ιστορική στιγμή, για την οποία ευθύνεται ο Τίτο και η οποία κράτησε 61 λεπτά, αφού στο 29του δευτέρου ημιχρόνου, ο Τζόρντι Άλμπα αντικαταστάθηκε από τον Αντριάνο.

Η υπόσχεση του Μέσι

Μέχρι την τελευταία του πνοή, είχε έγνοια την οικογένειά του, αλλά και την Μπαρτσελόνα. Εκείνες τις ημέρες κυκλοφορούσε όλο και πιο έντονα το σενάριο περί πιθανής αποχώρησης του Λιονέλ Μέσι από την ομάδα.

Ο Τίτο, ο οποίος είχε ιδιαίτερη σχέση με τον Αργεντινό και τον είχε προπονήσει για μια σεζόν όταν ήταν 16 ετών (σε μια σούπερ ομάδα των φυτωρίων με Ζεράρ Πικέ και Σεσκ Φάμπρεγας), του ζήτησε να συναντηθούν.

Ποτέ δεν διέρρευσε τι ακριβώς συζήτησαν οι δύο άνδρες, αλλά αυτή η κουβέντα φέρεται να σημάδεψε ανεξίτηλα τον Μέσι, ο οποίος υποσχέθηκε στον Τίτο ότι δεν θα φύγει από την Μπαρτσελόνα. «Πουθενά δεν θα βρεθείς καλύτερα απ' ότι εδώ» φέρεται να του είχε πει ο Βιλανόβα, προσφέροντας μια τελευταία, πολύτιμη υπηρεσία στον σύλλογο της καρδιάς του.

«Seny, pit i collons»

Στον λογαριασμό του στο «Whatsapp» είχε πάντα την ίδια φράση, στα καταλανικά. «Seny,piticollons». Το «seny» έχει να κάνει με την αξιοπρέπεια και την λογική που πρέπει να διέπει κάθε τι που κάνεις στην ζωή, με αποτέλεσμα να σε χαρακτηρίζει. Την είχε.

Το «pit», ήτοι «στήθος», αφορά την καρδιά που βάζεις για να προχωράς στην ζωή και να ξεπερνάς τις δυσκολίες. Την έβαζε στο 100%. Και τα «collons» δεν είναι άλλα από τα «αυγά», με τα οποία αντιμετώπισε την πιο δύσκολη μάχη της ζωής του, έστω και αν την έχασε.

Στον συγκλονιστικό λόγο που έβγαλε στην επιμνημόσυνη δέηση για τον πατέρα του, ο Αδριά έκλεισε με αυτή ακριβώς την φράση: «Θα ακολουθώ πάντα το παράδειγμά σου και, όπως με δίδαξες, θα παλέψω μέχρι τέλους μεseny,piticollons. Αναπαύσου εν ειρήνη, πατέρα».

Το ραγισμένο γυαλί

Ο Πεπ ήταν ο κολλητός του, ο αδελφός του. Μεγάλωσαν μαζί και, όταν ο Γκουαρδιόλα ανέλαβε την δεύτερη ομάδα της Μπαρτσελόνα, τον πήρε μαζί του, τόσο γιατί εκτιμούσε βαθύτατα την δίψα του για δουλειά και τις ποδοσφαιρικές του απόψεις, όσο και λόγω της βαθύτατης γνώσης των μικρών κατηγοριών του καταλανικού ποδοσφαίρου, αφού εκείνη την εποχή η Μπαρτσελόνα Β έπαιζε στην τρίτη κατηγορία.

Ανέβηκαν μαζί τα σκαλοπάτια μέχρι την δόξα, κατέκτησαν 14 τίτλους από τους 19 που διεκδίκησαν ως δίδυμο (!), αλλά όταν ο Τίτο αποδέχθηκε την πρόταση να διαδεχθεί τον Πεπ, κάτι άρχισε να χαλάει.

Ο Γκουαρδιόλα περίμενε πως ο Βιλανόβα θα τον ακολουθούσε στην επόμενη ομάδα του, με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να τον έχει προσεγγίσει, πριν καταλήξει στην Μπάγερν Μονάχου.

Την χρονιά που ο Πεπ έμεινε στη Νέα Υόρκη και ο Τίτο βρέθηκε εκεί για χημειοθεραπείες, βρέθηκαν μόλις μια φορά, ενώ υπήρχαν πληροφορίες πως οι συντρόφους τους, Κριστίνα και Μόντσε αντίστοιχα, είχαν έντονο διάλογο, με την δεύτερη να κάνει παράπονα για το γεγονός ότι ο Γκουαρδιόλα δεν στάθηκε ως όφειλε στον φίλο του, σε αυτή την τόσο δύσκολη στιγμή.

«Εκείνος ήταν ο φίλος μου και εγώ τον χρειαζόμουν, αλλά εκείνος πίστεψε πως δεν ήταν απαραίτητο» είπε με παράπονο ο Τίτο, η απώλεια του οποίου σημάδεψε ανεξίτηλα τον Πεπ, όσες διαφορές και αν προέκυψαν τα τελευταία χρόνια.

«Την θλίψη που σήμερα νιώθω θα με συνοδεύει σε όλη μου την ζωή. Θα είναι αδύνατο να την αποχωριστώ» εξήγησε ο Γκουαρδιόλα, ο οποίος φρόντιζε να μαθαίνει συνεχώς την πορεία της υγείας του Τίτο. Στην κηδεία του, αλλά και στην επιμνημόσυνη δέηση που έλαβε χώρα στον Καθεδρικό Ναό της Βαρκελώνης, έλαμψε δια της απουσίας του. Πληροφορίες λένε πως η Μόντσε του απαγόρευσε να δώσει το παρών.

«Ο Μάιος μου πέφτει πολύ μακριά»

Ήξερε ότι το τέλος έρχονταν, το έβλεπε. Φρόντισε όλες τις λεπτομέρειες της κηδείας του και συνέθεσε μια λίστα με 15 ονόματα φίλων που θα ήθελε οπωσδήποτε να δώσουν το παρών. Σε αυτή δεν συμπεριλαμβάνονταν το όνομα του Πεπ Γκουαρδιόλα.

Έστειλε έναν φίλο του να αγοράσει ένα πολύ ωραίο ρολόι για να το χαρίσει στην αγαπημένη του Μόντσε, ως ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης για τα δυόμισι, τόσο δύσκολα χρόνια που έζησαν, όσο η αρρώστια του κατέτρωγε τα σωθικά.

Λίγες ημέρες πριν επέλθει το μοιραίο, ένας φίλος τον προσκάλεσε για φαγητό στις αρχές του επόμενου μήνα, όταν και θα βρίσκονταν στην Βαρκελώνη για δουλειές. «Ο Μάιος μου πέφτει πολύ μακριά» του είχε απαντήσει ο Τίτο. Το ήξερε, το αισθανόταν.