Με τρεις ήττες συνεχίστηκε η περιπέτεια των ελληνικών εκπροσώπων στο Eurocup. Ήττα από το φαβορί του ομίλου , την Γαλατάσαραϊ, για την ΑΕΚ, χαμένη ευκαιρία του Άρη στην Ποντγκόριτσα και εντός έδρας ήττα του ΠΑΟΚ που ούτως ή άλλως είχε δύσκολο έργο λόγω της πρόσφατης περιπέτειας που πέρασαν οι παίκτες του Σούλη Μαρκόπουλου με τη γαστρεντερίτιδα.

Το ταξίδι, ωστόσο, συνεχίζεται με τον Άρη και την ΑΕΚ να κρατούν την τύχη στα χέρια τους. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί η ευρωπαϊκή τους πορεία θα "μετρήσει" σε ένα μεγάλο βαθμό τις φιλοδοξίες των τελευταίων μηνών. Οι δύο "κιτρινόμαυροι" κάνουν φιλότιμες και μεθοδικές προσπάθειες για να (ξαν)ανέβουν τα σκαλιά. Κι αν στην Ελλάδα το κριτήριο θα είναι για παράδειγμα η 3η θέση, το Eurocup τους δίνει τη δυνατότητα να "προετοιμαστούν", αλλά και να μετρήσουν τις δυνάμεις τους.

Όπως έχει τονίσει πολλές φορές και ο Τζόρντι Μπερτομέου η δεύτερη τη τάξει διοργάνωση είναι αυτή που κρίνει το ποιες ομάδες αξίζουν να βρίσκονται στο επίπεδο της Euroleague. Κι αυτό το απαντούσε σε σχετικές ερωτήσεις για την περίφημη "τρίτη ελληνική ομάδα" (ένα δικαίωμα που σημειωτέον απολέσαμε μόνοι μας λόγω Ηρακλή αρχικά και Αμαρουσίου στη συνέχεια) εδώ και χρόνια, πριν γίνουν τα αποκαλυπτήρια για τη νέα Euroleague των 16 ομάδων και την σχετική αναβάθμιση του Eurocup, που θα αποτελεί επί της ουσίας το μονοπάτι για τους "16" της ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Χωρίς καλές πορείες και διακρίσεις στο Eurocup η Ελλάδα δεν μπορεί να διεκδικήσει και τρίτη θέση. Και αυτό είναι λογικό. Να πάρουμε για παράδειγμα τις ομάδες που πήραν φέτος την wild card; Είναι η Στρασμπούρ η Νταρουσάφακα, η Μπάγερν Μονάχου και η Λοκομοτίβ Κουμπάν. Η Στρασμπούρ για παράδειγμα που επιλέχτηκε ως δεύτερος εκπρόσωπος της Γαλλίας, ήταν πέρσι στους Last32. της διοργάνωσης. Η Μπάγερν (με το γεμάτο γήπεδο, το όνομα που συνδέεται με τον ποδοσφαιρικό κολοσσό και την σύνδεση με την ανερχόμενη λίγκα της Ευρώπης) είχε φτάσει ως τους "8". Η Λοκομοτίβ Κουμπάν όχι μόνο είχε κατακτήσει το τρόπαιο το 2013, αλλά και πέρσι αποκλείστηκε στους "4" του θεσμού. Μοναδική εξαίρεση η Νταρουσάφακα, η οποία όμως αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση, έχοντας από πίσω της έναν οικονομικό κολοσσό, τον δεύτερο πλουσιότερο άνθρωπο στην Τουρκία, κάτι που απλοποιεί πολύ τις καταστάσεις.

Μέχρι στιγμής τόσο η ΑΕΚ, όσο και ο Άρης μας έχουν πείσει για τις προθέσεις και τα όνειρα τους, μένει να μας πείσουν και για την αποτελεσματικότητα τους. Ιδού λοιπόν η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Στο χέρι τους είναι.

Είναι στο χέρι του

Ο Άρης αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο 4-3 και παρότι έχασε μια χρυσή (και μάλιστα διπλή) ευκαιρία να καθαρίσει την πρόκριση, τώρα νιώθει πιο καυτή την ανάσα των υπόλοιπων ομάδων.

Η Ούνιξ (5-2) έχει το πάνω χέρι για την πρόκριση, αλλά αυτό θα μπορούσε να πει κανείς για τον Άρη είναι ότι κρατάει την τύχη στα χέρια του, παρότι έχασε από τη Μπουντούτσνοστ και τη διαφορά. Κι αυτό γιατί οι "κίτρινοι" έχουν υπέρ τους το goal average κόντρα στους Τούρκους.

Η ομάδα του Δημήτρη Πρίφτη θα παίξει διαδοχικά με την Ούνιξ Καζάν (την οποία είχε κερδίσει εκτός έδρας), την Στεάουα στη Ρουμανία και την Μπάνβιτ στο Αλεξάνδρειο. Με δύο νίκες είναι σίγουρα στην επόμενη φάση και με εξαιρετικό πλασάρισμα. Είναι υπέρ του ότι αν εξαιρέσουμε την Μπάνβιτ, έχει κερδίσει από μια φορά όλες τις ομάδες του γκρουπ. Τους Τούρκους, δε, θα έχει την ευκαιρία να το κάνει την τελευταία αγωνιστική.

Κιτρινόμαυρο προβάδισμα

Η κατάσταση στον όμιλο της ΑΕΚ είναι πιο περίπλοκη, κάτι που αναμενόταν από την αρχή μιας και ο όμιλος είχε τεράστια δυσκολία. Αυτή τη στιγμή η Ένωση βρίσκεται στην 4η θέση με 4 νίκες και 3 ήττες. Τα ματς που απομένουν είναι με τη Νίζνι εκτός έδρας, την Χαποέλ στην Ιερουσαλήμ και την Νεπτούνας στο ΟΑΚΑ.

Το ματς κλειδί είναι αυτό με τους Ισραηλινούς. Αν κερδίσει αυτό (και κανένα άλλο) η ΑΕΚ προκρίνεται, καθώς θα έχει βάλει από κάτω την Χαποέλ και την Κράζνι. Αν όμως χάσει (θα χάσει και τη διαφορά γιατί είχε κερδίσει με ένα πόντο), τότε και μόνο τότε μπαίνει σε περιπέτειες. Με "κακό" σενάριο να χάσει τα δύο εκτός έδρας ματς και εν τω μεταξύ η Νεπτούνας να κάνει δύο νίκες στα δικά της παιχνίδια. Εκτός αν οι Λιθουανοί δεν τα καταφέρουν και τότε η πρόκριση θα παιχτεί στο μεταξύ τους παιχνίδι στο ΟΑΚΑ.

Από εκεί και πέρα η πρόκριση δεν είναι το μοναδικό ζητούμενο για την Ένωση, που θα ψάξει και το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα.

Τα καλά νέα για την ομάδα του Ντράγκαν Σάκοτα είναι ότι έχει κερδίσει με 17 πόντους τη Νίζνι στο ΟΑΚΑ, ενώ παράλληλα έχει ήδη μια εκτός έδρας νίκη στην Κλαϊπέντα. Οπότε θα έχει το πάνω χέρι (λογικά) και με τις δύο ομάδες, έχοντας επί της ουσίας τον πρώτο λόγο για την 2η θέση.

Ο ΠΑΟΚ έχει μείνει πίσω...

Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται στην τελευταία θέση με 2 νίκες σε 7 παιχνίδια. Η υπόθεση πρόκριση δεν έχει τελειώσει, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο "δικέφαλος" χρειάζεται μια υπέρβαση για να συνεχίσει στην επόμενη φάση.

Ο ΠΑΟΚ έχει να αγωνιστεί εκτός έδρας με την Μπεσίκτας, θα υποδεχτεί την Σαρατόφ και θα ταξιδέψει την τελευταία αγωνιστική στο Βίλνιους για να αντιμετωπίσει την Λιέτουβος Ρίτας. Το κακό νέο για την ομάδα του Σούλη Μαρκόπουλου είναι ότι έχει χάει τη διαφορά με τη Σζολνόκι και κάτι αντίστοιχο θα συμβεί λογικά με τη Μπεσίκτας, που τον είχε κερδίσει με 20 πόντους στην Θεσσαλονίκη.

Οπότε πλην της Λιέτουβος Ρίτας είναι δύσκολη η διαδικασία αναζήτησης της ομάδας που θα βάλει από κάτω ο ΠΑΟΚ. Υποψήφια είναι η ουγγρική ομάδα, που έχει όμως ήδη μια νίκη παραπάνω και το goal average. Αυτό σημαίνει ότι αν κάνει μια νίκη, ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να κάνει τρεις.

Ούτως ή άλλως είναι μεγάλο ερώτημα αν ο "δικέφαλος" θέλει όντως να συνεχίσει και στους "32" του θεσμού, εξέλιξη που θα τον επιβαρύνει ακόμη περισσότερο σε ότι αφορά τα έξοδα των ταξιδίων. Η οικονομική του κατάσταση (που δεν υποτιμά σε κανένα βαθμό την οργανωμένη και σοβαρή προσπάθεια των τελευταίων ετών) αποτυπώνει πλήρως την εικόνα των ελληνικών ομάδων τα τελευταία χρόνια. Οι εκπρόσωποι μας με νύχια και με δόντια πάλευαν για την πρόκριση στους "32", αγνοώντας την έννοια της διάκρισης. Με αυτόν τον τρόπο έδειχναν ότι η τρίτη ή και η τέταρτη ελληνική ομάδα δεν μπορούσε να διεκδικήσει κάτι παραπάνω.

Οπότε τώρα ο Άρης και η ΑΕΚ έχουν την ευκαιρία να το κάνουν. Να δείξουν, δηλαδή, ότι το ελληνικό μπάσκετ δεν έχει να επιδείξει μόνο τους "αιώνιους".