Ο αγώνας με αντίπαλο τη Γιουνγκ Μπόις ολοκληρώνεται, το ματς λήγει 1-1 και μερίδα των οργανωμένων οπαδών φωνάζει ρυθμικά το όνομα του Τσόρι Ντομίνγκες. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται και στο 70ο λεπτό του παιχνιδιού που ακολουθεί, κόντρα στην Κέρκυρα.

ΟΛΟΙ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΟΡΙ

Ο κόσμος φωνάζει το όνομα του αγαπημένου Αργεντινού, που παρακολουθεί απ’τις κερκίδες, ενώ και σε αυτόν τον αγώνα ο Ολυμπιακός μένει στην ισοπαλία και “γκελάρει” στο Φάληρο για πρώτη φορά απ’τον Δεκέμβριο του 2014.

Με τον Τσόρι ασχολούνται στα social media, για τον Τσόρι γράφουν οι ρεπόρτερ, τον Τσόρι ψάχνουν να δείξουν οι κάμερες την ώρα του αγώνα. Και δώσ’του οι αναλύσεις για το τι μπορεί να προσφέρει, οι “εκρήξεις” τύπου “μα δεν γίνεται να μην είναι καν στον πάγκο, να μπει να δώσει μια μπαλιά”, τα ρεπορτάζ που αποκαλύπτουν πως θα μείνει για καιρό εκτός πλάνων.

ΕΝΑ ΚΕΡΑΚΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟ

Αν ο Πάουλ Μπέντο είναι θρήσκος, να πάει κάποια στιγμή να ανάψει ένα κεράκι και να ευχαριστήσει την ανώτερη δύναμη για την ύπαρξη του Τσόρι Ντομίνγκες. Γιατί ο Πορτογάλος τεχνικός θα πρέπει να είναι ευγνώμων που ο Αργεντινός αποτελεί ακριβώς τον επικοινωνιακό αντιπερισπασμό που χρειάζονται οι προπονητές όταν τα πράγματα δεν τους πηγαίνουν καλά.

ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΑ ΚΟΛΠΑ ΤΟΥ ΜΟΥΡΙΝΙΟ

Ο Μουρίνιο πχ κάνει περίεργες δηλώσεις. Ξέρει τι θα τραβήξει τα βλέμματα, τι θα σηκώσει σκόνη, τι θα κάνει τα ΜΜΕ να “τσιμπήσουν”. Πάει, τα λέει και κατορθώνει έτσι να αλλάξει την ατζέντα της ποδοσφαιρικής κουβέντας. Στο επίκεντρο είναι οι δηλώσεις του και όχι το εκάστοτε αποτέλεσμα, τα όποια προβλήματα μπορεί να έχει η ομάδα του, πράγματα που μπορούν να τον φέρουν σε δύσκολη θέση.

Ε, ο Μπέντο δεν χρειάζεται τίποτα τέτοιο, έχει τον Τσόρι γι’αυτό τον ρόλο. Ο Αργεντινός είναι στο επίκεντρο και όχι η εικόνα του Ολυμπιακού στο χορτάρι. Η αδυναμία του να παράξει καθαρές ευκαιρίες απέναντι σε οργανωμένες άμυνες και το γεγονός πως ταυτόχρονα δέχεται φάσεις στην πλάτη της άμυνάς του.

ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΤΟΝ ΕΙΧΕ ΣΩΣΕΙ Ο ΔΕΛΦΑΚΗΣ

Μετά το ματς με τον Ατρόμητο τον Μπέντο τον είχε σώσει ο Δελφάκης. Η κουβέντα για τα οφσάιντ και τις υποδείξεις του διαιτητή είχε σηκώσει τέτοια σκόνη που πέρασε στο ντούκου το γεγονός πως ο Ολυμπιακός υπέφερε απ’την πίεση ψηλά του Ατρόμητου, δέχθηκε καθαρές ευκαιρίες για γκολ και τελείωσε τον αγώνα χωρίς έστω ένα(!) σουτ εντός μεγάλης περιοχής.

Τώρα ο σωτήρας είναι ο Τσόρι και αυτός συζητιέται, μαζί με λίγο Μάριν. Ο Μπέντο πήγε στη συνέντευξη Τύπου και η πιο δύσκολη ερώτηση αφορούσε φυσικά τον Αργεντινό. Ο τεχνικός του Ολυμπιακού απάντησε το γνωστό ‘τους βλέπω όλους ίδιους, οι θέσεις κερδίζονται με δουλειά στην προπόνηση” και καθάρισε. Κανένα πρόβλημα, καμία δύσκολη ερώτηση, ο αντιπερισπασμός Τσόρι λειτούργησε άψογα.

Οι πραγματικά δύσκολες ερωτήσεις

Ξέρετε ποιες θα ήταν δύσκολες ερωτήσεις, ποια θέματα χρειάζονται επεξήγηση απ’τον Μέντο; Πάμε να δούμε μερικά.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΦΟΡ ΕΧΟΥΝ ΚΑΘΑΡΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ;

Ο Ολυμπιακός με τη Γιουνγκ Μπόις είχε την άμυνα στη σέντρα χωρίς ταυτόχρονη πίεση στην μπάλα, ένας τραγικός συνδυασμός που οι ερυθρόλευκοι πλήρωσαν με δύο γκολ και ευτυχώς για εκείνους μέτρησε μόνο το ένα. Κόντρα στην Κέρκυρα, η μεγάλη ευκαιρία του αγώνα ανήκει στους φιλοξενούμενος, με δύο παίκτες να βγαίνουν μόνοι τους φάτσα με τον Λεάλι.

Αυτό είναι θέμα, το πως οι αμυντικοί βρίσκονται να κυνηγούν επιθετικούς που δεν μπορούν να πιάσουν και στα δύο τελευταία παιχνίδια με Γιουνγκ Μπόις και Κέρκυρα οι αντίπαλοι φορ είχαν συνολικά τρεις καθαρές ευκαιρίες για γκολ. Κάποιος μπορεί να βάλει στην εξίσωση και το ματς στο Περιστέρι, την περιπέτεια που πέρασε ο Ολυμπιακός σε όλο το πρώτο ημίχρονο. Επόμενο θέμα.

ΓΙΑΤΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΙΧΕ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΣΟΥΤ ΕΝΤΟΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ;

Ο Ολυμπιακός κόντρα στην Κέρκυρα δεν είχε ευκαιρία σε ενενήντα λεπτά “πίεσης” και είχε μόνο ένα(!) σουτ εντός μεγάλης περιοχής. Και τι σουτ, το ανάποδο ψαλίδι του Φορτούνη πάνω στη γραμμή της περιοχής. Δηλαδή μία τελική μέσα στο “κουτί” κι αυτή με πλάτη στην εστία, 17 μέτρα μακριά απ’το τέρμα.

Αυτό είναι θέμα, το πως ο Ολυμπιακός αποτυγχάνει να φτιάξει έστω μια καλή ευκαιρία για γκολ και τελειώνει αγώνα’ στο “Καραϊσκάκης” με μοναδικό σουτ εντός περιοχής ένα ανάποδο ψαλίδι απ’τη γραμμή της μεγάλης περιοχής. Επόμενο θέμα.

ΓΙΑΤΙ ΣΟΥΤΑΡΟΥΝ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ΛΕΣ KAI EINAI ΟΙ WARRIORS;

Ο Ολυμπιακός κόντρα στην Κέρκυρα είχε 55(!) γεμίσματα και απ’τις 19 τελικές του προσπάθειες οι 16 ήταν σουτ εκτός περιοχής. Επαναλαμβάνω, 16 απ’τις 19 τελικές προσπάθειες ήταν σουτ εκτός περιοχής, λες και ο Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα ποδοσφαίρου, αλλά οι Golden State Warriors που σουτάρουν από παντού.

Αυτό είναι θέμα, το πως μετά από εννέα αγωνιστικές στη Super League οι ερυθρόλευκοι έχουν περισσότερα σουτ εκτός περιοχής, παρά εντός. Την ίδια εικόνα είχαν και πέρσι, αλλά και πρόπερσι, τελειώσαν δηλαδή τη σεζόν με περισσότερα σουτ εκτός, παρά εντός. Χτίζεται κάποιου είδους πορτογαλική παράδοση που θέλει τον Ολυμπιακό να απειλεί από μακριά γιατί δεν μπορεί να το κάνει από κοντά; Τους έχει πει κανείς πως τα σουτ από μακριά βρίσκουν συχνά στόχο;

ΣΕΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΣΟΥΤ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ

Όσον αφορά τα 55 γεμίσματα και τα 16 μακρινά σουτ, ευκαιρία να το πούμε άλλη μία φορά: “τυφλές” σέντρες και μακρινά σουτ από παντού δεν αποτελούν τρόπο παιχνιδιού, δεν συνιστούν επιθετικό πλάνο. Απ’το δρόμο να μαζέψεις έντεκα αγνώστους και να τους πεις “πάμε για μπάλα απόψε”, αυτό θα κάνουν, σουτ και σέντρες.

Κι αν στο τέλος έχουν κολλήσει στο 0-0, θα βάλουν δεύτερο ψηλό για να κάνουν κι άλλες σέντρες. Για σέντρες και μακρινά σουτ, δεν χρειάζεται ούτε να γνωρίζονται μεταξύ τους, ούτε να είναι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, ούτε να έχουν προπονητή.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΟΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΜΕΝΑ;

Αυτό είναι θέμα. Θα πρέπει να αποδεχθούμε πως όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος, ο Ολυμπιακός δεν έχει δουλεμένο τρόπο να απειλήσει με συνέπεια εκτός από αντεπιθέσεις και στημένες φάσεις; Χωρίς κλεψίματα ή στημένα, το σχέδιο απέναντι σε οργανωμένες άμυνες είναι “σουτάρετε και σεντράρετε μπας και πάρουμε καμιά κεφαλιά”;

ΧΩΡΙΣ ΓΚΟΛ ΑΠΟ ΣΟΥΤ ΕΝΤΟΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΜΑΤΣ

Ο προπονητής χρειάζεται για να βοηθήσει την ομάδα να δημιουργήσει και να εκτελέσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κι αυτός είναι, προφανώς, τα σουτ εντός περιοχής, κατά προτίμηση όχι από πλάγιες θέσεις, αλλά απ’το κέντρο, “φάτσα” με το τέρμα.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει βρει γκολ με σουτ εντός περιοχής σε πέντε απ’τα εννέα παιχνίδια που έχει δώσει μέχρι στιγμής στη Super League, σε αυτά με ΑΕΛ, Πανιώνιο, ΠΑΟΚ, Ατρόμητο και Κέρκυρα.

Με την ΑΕΛ και τον Πανιώνιο είχε μόλις τρία σουτ εντός περιοχής, με την Κέρκυρα είχε ένα, με τον Ατρόμητο κανένα(!). Μάλλον θα πρέπει να αισθάνεται τυχερός που με τόσο ισχνή επιθετική απειλή έχει πάρει επτά βαθμούς σε αυτά τα τέσσερα παιχνίδια και τυχερός που Ατρόμητος και Κέρκυρα δεν βρήκαν γκολ στις καθαρές ευκαιρίες που είχαν.

ΕΥΤΥΧΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΕΙ Σ’ΑΥΤΑ

Μεταξύ άλλων, αυτά είναι θέμα προς απάντηση απ’τον Μπέντο. Αντ’αυτών, το θέμα είναι ο Τσόρι και ο Μάριν που βρίσκονται εκτός αποστολής. Αν ήμουν στη θέση του, θα αισθανόμουν ευτυχής που έχω να απαντήσω γι’αυτούς και όχι για τα υπόλοιπα.

Θα σκεφτόμουν “τι ωραία, με ρωτάνε για τον Τσόρι, όχι για την εικόνα της ομάδας στο γήπεδο, όχι για το γεγονός πως οι αντίπαλοι επιθετικοί έχουν καθαρές ευκαιρίες για γκολ και οι δικοί μου όχι. Κι αντί να μου πουν πως δεν έχουμε τρόπο επίθεσης απέναντι σε οργανωμένες άμυνες και 90’ κάναμε μακρινά σουτ και σέντρες, πιστεύουν πως δουλειά μου είναι να το λύσω με τον Τσόρι και τον Μάριν”.

Η ΒΑΣΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΣΟΡΙ

Ο Τσόρι και ο Μάριν μπορεί να παίξουν στα επόμενα ματς, μπορεί και όχι. Μέχρι να δούμε τι θα συμβεί, ας σκεφτούμε ξανά πως δουλειά ενός προπονητή δεν είναι μόνο να βάζει “τους καλούς”.

Πάνω απ’όλα δουλειά ενός προπονητή σε μεγάλη ομάδα είναι να της διδάσκει τρόπους να ανοίγει οργανωμένες άμυνες, να αναπτύσσεται και να απειλεί χωρίς να εξαρτάται απ’τα ονόματα των βασικών και ταυτόχρονα να μην κινδυνεύει στην κόντρα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Δεν νικάς με το... τίποτα!

Δεν σκόραρε στο Καραϊσκάκη για πρώτη φορά μετά από 2 χρόνια και 9 μήνες!

Νεύρα Μαρινάκη