Δυο αγωνιστικές απομένουν για την ολοκλήρωση της Πριμέρα Ντιβισιόν και όλα είναι ανοιχτά σε ότι αφορά τον πρωταθλητή.

Ατλέτικο, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα είναι ζωντανές στο κυνήγι του τίτλου με τα πιθανά σενάρια να οδηγούν σε ένα δραματικό φινάλε.

Η ισπανική Λίγκα ζει έναν πραγματικό παροξυσμό. Δυο αγωνιστικές πριν το τέλος όλα είναι ανοιχτά. Τα διαφορετικά πιθανά σενάρια δίνουν σοβαρές πιθανότητες για την κατάκτηση του τίτλου και στις τρεις διεκδικήτριες, Ατλέτικο, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Η κατάσταση στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα φαινόταν αρκετά ξεκαθαρισμένη πριν την διεξαγωγή της 36ης αγωνιστικής. Οι «ροχιμπλάνκος» είχαν ένα μεγάλο προβάδισμα απέναντι στις άλλες δυο υποψήφιες και αν περνούσαν νικηφόρα από την «Ciutat de Valencia», τότε θα είχαν το πρώτο match point την επόμενη εβδομάδα μέσα στο «Βιθέντε Καλντερόν» με αντίπαλο την αδιάφορη Μάλαγα.

ΛΕΒΑΝΤΕ, ΒΑΛΕΝΘΙΑ & ΠΡΩΗΝ «ΜΕΡΕΝΓΚΕΣ»

Ο Φιλίπε Λουίς ανοίγει το σκορ στο "Ciutat de Valencia". Ο Βραζιλιάνος υπήρξε παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης Β.

Μόλις ολοκληρώθηκε το παιχνίδι της Μπαρτσελόνα με την Χετάφε, όλα έδειχναν ακόμα πιο σαφή: οι «μπλαουγκράνα» με το 2-2 στην έδρα τους είχαν χάσει το τρένο του τίτλου και όλοι ήταν πλέον σίγουροι πως θα ήταν το δίδυμο της Μαδρίτης που θα έδινε τη μάχη για το πρωτάθλημα. 24 ώρες αργότερα όλες οι ισορροπίες είχαν ανατραπεί και τα νέα δεδομένα που προέκυψαν, θα μας προσφέρουν το πιο χιτσκοκικό φινάλε των τελευταίων χρόνων στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Η αιτία αυτής της καινούργιας κατάστασης που διαμορφώθηκε στην κορυφή, ήταν οι δυο ομάδες της Βαλένθια. «Γκρανότας» και «νυχτερίδες» έφεραν κυριολεκτικά τα πάνω κάτω.

Ο Νταβίδ Μπαράλ πανηγυρίζει το 2-0 της Λεβάντε επί της Ατλέτικο. Υπήρξε και αυτός παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης Β.

Πρώτα η Λεβάντε που κέρδισε 2-0 την Ατλέτικο και την υποχρέωσε να «ξοδέψει» την μια γκέλα που είχε περιθώριο να κάνει. Και στη συνέχεια η Βαλένθια που ανάγκασε τη Ρεάλ να κυνηγάει το σκορ σε όλο τον αγώνα, καταφέρνοντας απλά να ισοφαρίσει στα χασομέρια με το ονειρικό γκολ του Κριστιάνο. Κάτι που αποτελεί προφανώς σύμπτωση, αλλά αξίζει αναφοράς, είναι το γεγονός ότι τα χθεσινά στραβοπατήματα των δυο ομάδων της Μαδρίτης προήλθαν από τέρματα τριών παικτών που έχουν περάσει στο παρελθόν από τη Ρεάλ!

Ο Ντάνι Παρέχο (αριστερά) πανηγυρίζει το γκολ του μέσα στο "Μπερναμπέου". Και αυτός πέρασε από τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Στο ματς της Λεβάντε με την Ατλέτικο, το σκορ άνοιξε με αυτογκόλ ο Φιλίπε Λουίς. Ο Βραζιλιάνος είχε αγωνιστεί τη σεζόν 2005-06 στη Ρεάλ Μαδρίτης Β. Ο άλλος σκόρερ του παιχνιδιού, Νταβίδ Μπαράλ, είχε αγωνιστεί μια τριετία στη Ρεάλ Μαδρίτης Β, από το 2003 μέχρι το 2006 και την τελευταία του σεζόν ήταν συμπαίκτης του Φιλίπε Λουίς! Στη συνάντηση του «Μπερναμπέου», ο παίκτης που έβαλε τη Βαλένθια για δεύτερη φορά μπροστά στο σκορ, ο Ντάνι Παρέχο, ανδρώθηκε στις ακαδημίες της Ρεάλ και αγωνίστηκε στη Ρεάλ Μαδρίτης Β το 2006, όταν δηλαδή έφυγαν από εκεί οι Φιλίπε Λουίς και Μπαράλ. Ο Παρέχο έφτασε μέχρι την πρώτη ομάδα των «μερένγκες» τη σεζόν 2008-09 με 5 συμμετοχές.

ΠΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΗΚΑΝ ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Μετά τις γκέλες των Ατλέτικο και Ρεάλ, είναι προφανές ότι η Μπαρτσελόνα επέστρεψε και πάλι στο κόλπο. Από τις τρεις, η Ατλέτικο συνεχίζει να είναι η μοναδική που εξαρτάται από το τι θα κάνει η ίδια, χωρίς να περιμένει να δει τα αποτελέσματα των άλλων δυο. Η ομάδα του Σιμεόνε, για να ανακηρυχθεί πρωταθλήτρια, χρειάζεται 4 βαθμούς στα δυο ματς που απομένουν. Το λογικότερο δηλαδή θα ήταν ένα τρίποντο με τη Μάλαγα και μια ισοπαλία με την Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νόου». Και βέβαια, αν η Ατλέτικο κερδίσει την Μάλαγα, δεν θα θέλει γκέλα της Ρεάλ για να πάει με το κεφάλι της ήσυχο στη Βαρκελώνη.

Η Ρεάλ έκανε ένα μεγάλο βήμα πίσω και πλέον θέλει νίκη και στα τρία ματς που έχει να δώσει (κατά σειρά με Βαγιαδολίδ και Θέλτα εκτός και με Εσπανιόλ εντός) και απαραίτητα μια ήττα της Ατλέτικο. Αν δεν είχε γκελάρει με τη Βαλένθια, τότε θα της έφτανε μια ισοπαλία των «ροχιμπλάνκος». Όμως τώρα θέλει να χάσει η Ατλέτικο, γι’ αυτό και μετά τα ματς της Κυριακής διαβάσαμε ότι πλέον είναι με τη μεριά της Μπαρτσελόνα, περιμένοντας μια νίκη των «μπλαουγκράνα» στο ματς του «Καμπ Νόου».

Σιμεόνε και Μαρτίνο. Οι δυο Αργεντίνοι θα τεθούν αντιμέτωποι στην τελευταία αγωνιστική στο "Καμπ Νόου".

Η Μπαρτσελόνα που βρέθηκε τελείως ανέλπιστα ξανά στην κούρσα της διεκδίκησης, θέλει δυο νίκες στα ματς που απομένουν (με Έλτσε εκτός και με Ατλέτικο εντός) και παράλληλα μια «μικρή» γκέλα της Ρεάλ. Αν οι «μερένγκες» φέρουν μια ισοπαλία στα τρία ματς που έχουν να δώσουν, τότε η Μπαρτσελόνα αυτόματα θα αποκτήσει και αυτή το πλεονέκτημα που μέχρι στιγμής έχει μόνο η Ατλέτικο, να εξαρτάται δηλαδή μόνο από τα δικά της αποτελέσματα. Όλα αυτά είναι τα δεδομένα σε ένα ευρύ θεωρητικό πλαίσιο. Είναι χρήσιμο να δούμε πιο διεξοδικά τις ιδιαιτερότητες αυτών των παιχνιδιών, πριν περάσουμε όμως σε αυτές, ας ανοίξουμε μια παρένθεση για να ασχοληθούμε με τα περίφημα «βαλιτσάκια», τα πριμ δηλαδή που προσφέρουν τρίτοι σε αδιάφορες βαθμολογικά ομάδες για να τους δώσουν κίνητρο.

LOS MALETINES (ΤΑ ΒΑΛΙΤΣΑΚΙΑ)

Δεν γνωρίζουμε αν τα βαλιτσάκια θα κρίνουν τον πρωταθλητή, το σίγουρο όμως είναι ότι και φέτος θα δώσουν το παρόν. Ας δούμε πρώτα πώς και πότε εμφανίστηκαν τα «maletines» στην Ισπανία. Πρέπει να ανατρέξουμε στο τέλος της δεκαετίας του ’80 για να συναντήσουμε τις πρώτες δειλές προσπάθειες να νομιμοποιηθεί η πριμοδότηση αδιάφορων ομάδων από τρίτους με σκοπό την επίτευξη ίδιων στόχων. Πριν φτάσουμε βέβαια στα βαλιτσάκια, προηγήθηκαν το φιλότιμο και η περίφημη «ιστορία» των συλλόγων. Αυτά ήταν τα δυο βασικά επιχειρήματα που μπορούσαν να επικαλεστούν οι εκάστοτε παράγοντες ή προπονητές για να αφυπνίσουν τις ομάδες που έπαιζαν σημαντικά παιχνίδια χωρίς κανένα κίνητρο.

«Παίξτε για την ιστορία σας. Δείξτε ποιοι είστε», ήταν οι κλασικές προτροπές. Οι οποίες προτροπές πότε έπιαναν τόπο και πότε όχι. Όσο όμως άλλαζαν οι εποχές και ο ρομαντισμός έδινε τη θέση του στον απόλυτο επαγγελματισμό, τόσο πιο δύσκολο αποδεικνυόταν να πείσεις τους παίκτες να σκιστούν για να τιμήσουν την ιστορία της ομάδας τους. «Έλα μωρέ τώρα που θα σπάσω εγώ τα πόδια μου για να βοηθήσω τον τάδε η τον δείνα να πάρει την κούπα, τα πριμ και τη δόξα... Να βγάλει μόνος του τα κάστανα από τη φωτιά», σκέφτονταν οι περισσότεροι – όχι και τελείως άδικα εδώ που τα λέμε – και άκρη δεν έβγαινε.

Όλα αυτά μέχρι την ημέρα που κάποιος πρακτικός παράγοντας προσέγγισε κάπως διαφορετικά το όλο ζήτημα και αντί να μιλήσει για φανέλες, ιστορίες και τα ρέστα, έθεσε το πρόβλημα σε νέες βάσεις. «Ρευστό κύριοι. Ζεστό και σπαρταριστό. Αληθινό και άφθονο. Δικό σας για πάντα. Το θέλετε; Παίξτε μπάλα κι εγώ είμαι εδώ. Κόψτε βαθμούς από τους έτσι η τους αλλιώς και μη σας νοιάζει τίποτα. Πεσέτες (ακόμα δεν υπήρχαν τα Ευρώ) για όλους».

Οι παίκτες της Τενερίφης πανηγυρίζουν τη νίκη τους επί της Ρεάλ την τελευταία αγωνιστική της σεζόν 1992/93, με την οποία κέρδισαν ένα εισιτήριο για το UEFA και αύξησαν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς από το πριμ της Μπαρτσελόνα.

Κάπως έτσι άρχισαν οι πρώτες δειλές προσεγγίσεις. Κανείς δεν ξέρει ποιος έκανε το πρώτο βήμα, όμως την τελευταία 25ετία είναι πολλοί οι πρόεδροι που μεταξύ σοβαρού και αστείου έχουν παραδεχτεί έμμεσα αυτή την πρακτική. Οι Νούνιες (Μπαρτσελόνα), Ρότζ (Βαλένθια), Σανθ (Ρεάλ Μαδρίτης), Γκασπάρ (Μπαρτσελόνα), Λεντόιρο (Ντεπορτίβο), οι αείμνηστοι Μεντόθα (Ρεάλ Μαδρίτης) και Χιλ (Ατλέτικο Μαδρίτης) άφησαν υπονοούμενα υπέρ της πριμοδότησης και αιχμές κατά του άρθρου 112 του κανονισμού της ισπανικής Λίγκας, το οποίο ρητά και κατηγορηματικά απαγορεύει τέτοιου είδους πρακτικές.

Βασικό επιχείρημα εδώ αποτελεί το γεγονός ότι η πριμοδότηση έχει πάντα ως σκοπό τη νίκη. «Δε δίνουμε λεφτά για να κάτσουν να χάσουν, πληρώνουμε για να νικήσουν. Να παίξουν μπάλα και να κερδίσουν», είχε πει σε ανύποπτη στιγμή σε χιουμοριστική εκπομπή της ισπανικής τηλεόρασης ο Χεσούς Χιλ. Η αλήθεια πάντως είναι πως η διοργανώτρια αρχή δεν μπορεί να νομιμοποιήσει κάτι τέτοιο – ακόμα και αν πρόκειται για πριμ νίκης – γιατί τότε θα άνοιγαν οι ασκοί του Αιόλου και με απόλυτη σιγουριά θα εμφανίζονταν και τα πριμ «ήττας», τα λεγόμενα «maletines feos» (τα άσχημα βαλιτσάκια).

ΤΑ ΦΕΤΙΝΑ ΒΑΛΙΤΣΑΚΙΑ

Όμως στη συνείδηση των περισσότερων Ισπανών το να δώσεις χρηματικό κίνητρο σε μια αδιάφορη ομάδα δεν αποτελεί κάτι το ανήθικο. Επαγγελματίες είναι, σου λέει, ας παιχτεί το πράγμα με ίσους όρους. Αφού θέλουν όλοι χρήματα, δώστε τους βαλιτσάκια να τελειώνουμε. Πηγαίνοντας λοιπόν προς την προτελευταία και τόσο κρίσιμη αγωνιστική, ξεκινάμε με το δεδομένο ότι ήδη έχουν εμφανιστεί φέτος βαλιτσάκια και βέβαια, θα εμφανιστούν ξανά. Η πρωτοβουλία αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην μεριά της Ρεάλ, η οποία έστειλε το «πακέτο» της στη Λεβάντε και ετοιμάζεται να το στείλει και στη Μάλαγα.

Αγκίρε και Αντσελότι. Θα τεθούν αντιμέτωποι την τελευταία αγωνιστική στο "Μπερναμπέου", σε ένα ματς όπου δεν θα χρειαστούν βαλιτσάκια.

Μην σοκάρεστε, είπαμε, για τους Ισπανούς αυτό είναι και φυσιολογικό και θεμιτό. Αν το σκεφτείτε, είναι και τίμιο. Γιατί στον πρώτο γύρο, όταν έπαιξαν για παράδειγμα Ατλέτικο και Λεβάντε, είχαν αμφότερες κίνητρο. Τώρα όμως, στον δεύτερο γύρο και στο χρονικό σημείο που έγινε το παιχνίδι, οι «γκρανότας» ήταν βαθμολογικά αδιάφοροι και σκέφτονταν τις διακοπές τους. Το ίδιο μάλλον αναμένεται να γίνει και από τη μεριά της Μπαρτσελόνα. Ο Λουίς Ενρίκε μπορεί να μη χρειάζεται πριμ για να βοηθήσει την πρώην (και όπως όλα δείχνουν επόμενη) ομάδα του, όμως θα πρέπει να «πειστούν» και οι παίκτες του.

Το «πρόβλημα» με τις τρεις διεκδικήτριες του τίτλου, είναι ότι τα βαλιτσάκια μπορούν να διακινηθούν μόνο την προτελευταία αγωνιστική. Είναι προφανές ότι η Ρεάλ δεν μπορεί (και δεν θα το έκανε ποτέ) να δελεάσει με χρήματα είτε την Ατλέτικο είτε την Μπαρτσελόνα, όπως το ίδιο προφανές είναι ότι η Μπαρτσελόνα δεν μπορεί να στείλει χρήματα στην Εσπανιόλ! Και αυτή είναι μια από τις πολλές ιδιαιτερότητες που έχει το συναρπαστικό φινάλε της φετινής Λίγκας. Θα δούμε τις υπόλοιπες στην επόμενη ενότητα. Πριν το κάνουμε όμως, να αναφέρουμε επιγραμματικά τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις που τα «βαλιτσάκια» πρωταγωνίστησαν στην πρόσφατη ιστορία της Πριμέρα, τουλάχιστον σε ότι αφορά την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

ΜΕΡΙΚΑ ΒΑΛΙΤΣΑΚΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Θα δούμε τέσσερα πρωταθλήματα που έχουν κριθεί στο τέλος τα τελευταία 25 χρόνια στην Ισπανία. Τα τρία (σερί) τα κέρδισε η Μπαρτσελόνα και το τέταρτο και πιο πρόσφατο η Ρεάλ Μαδρίτης.

- Σεζόν 1991/92. Η Ρεάλ φτάνει στην τελευταία αγωνιστική με 54 βαθμούς έναντι 53 της Μπάρσα (σύστημα 2-1-0). Οι «μερένγκες» αντιμετωπίζουν εκτός έδρας την αδιάφορη Τενερίφη, ενώ οι «μπλαουγκράνα» υποδέχονται την Αθλέτικ. Η Ρεάλ προηγείται 0-2, η Μπαρτσελόνα καθαρίζει το δικό της ματς 2-0 και όλα δείχνουν ότι έχουν κριθεί. Τελικά η Τενερίφη του Βαλντάνο θα πετύχει 3 τέρματα και θα στείλει τον τίτλο στη Βαρκελώνη. Σε δηλώσεις του μετά το ματς ο Φερνάντο Ιέρο θα πει ότι οι παίκτες της Τενερίφη «μπουκώθηκαν» από τα τόσα χρήματα που πήραν από τους Καταλανούς!

Ο Μίτσελ ετοιμάζεται να σεντράρει υπό το βλέμμα του Καστίγιο. Τενερίφη - Ρεάλ Μαδρίτης 3-2 (1992)

- Σεζόν 1992/93. Ένα χρόνο αργότερα επαναλαμβάνεται ακριβώς το ίδιο σκηνικό. Φτάνουμε στην τελευταία αγωνιστική με την Ρεάλ να έχει προβάδισμα ενός πόντου από τους «μπλαουγκράνα» (σύστημα 2-1-0) και να αντιμετωπίζει ξανά την Τενερίφη στα Κανάρια. Η Μπαρτσελόνα υποδέχεται την Ρεάλ Σοθιεδάδ στο «Καμπ Νόου» και κερδίζει 1-0. Παράλληλα η Τενερίφη νικάει 2-0 τη Ρεάλ, βγαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία της στο UEFA και γιορτάζει διπλά: την Ευρώπη και το καράβι με λεφτά που έστειλαν οι Καταλανοί. Αυτή είναι και η πρώτη φορά που ο ισπανικός Τύπος θεωρεί σίγουρη την πριμοδότηση της Τενερίφης από την Μπαρτσελόνα.

Ο Ντερτίθια ανοίγει το σκορ. Τενερίφη - Ρεάλ Μαδρίτης 2-0 (1993)

- Σεζόν 1993/94. Για τρίτη σερί χρονιά η Μπαρτσελόνα φτάνει στην τελευταία αγωνιστική έναν βαθμό πίσω από την πρωτοπόρο (σύστημα 2-1-0). Αυτή τη φορά είναι η Ντεπορτίβο το εμπόδιο των Καταλανών προς τον τίτλο. Η Σούπερ Ντέπορ υποδέχεται την αδιάφορη Βαλένθια στο «Ριαθόρ» και η Μπαρτσελόνα την Σεβίγια στο «Καμπ Νόου». Οι «μπλαουγκράνα» κερδίζουν 5-2 το δικό τους ματς και περιμένουν με αγωνία τη λήξη στην Κορούνια, όπου το παιχνίδι βρίσκεται στο 0-0. Στο 89’ η Ντεπορτίβο κερδίζει πέναλτι, ο σπεσιαλίστας Μπεμπέτο διστάζει, αναλαμβάνει ο Τζούκιτς, όμως τον σταματάει ο τερματοφύλακας των «νυχτερίδων» Γκονθάλεθ. Οι παίκτες της Βαλένθια φεύγουν από την Γαλίθια αρκετά πλουσιότεροι και η Μπάρσα κερδίζει ένα ακόμα πρωτάθλημα.

Ο Ντζούκιτς έχει εκτελέσει το πέναλτι στο 89', ο Γκονθάλεθ έχει μπλοκάρει τη μπάλα και το δράμα στο "Ριαθόρ" έχει ολοκληρωθεί. Ντέπορ - Βαλένθια 0-0 (1994)

- Σεζόν 2006/07. Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα φτάνουν στην προτελευταία αγωνιστική με τους ίδιους βαθμούς (σύστημα 3-1-0), όμως οι «μερένγκες» έχουν υπέρ τους την ισοβαθμία. Οι «μπλαουγκράνα» υποδέχονται στο «Καμπ Νόου» την Εσπανιόλ και η Ρεάλ ταξιδεύει στη Σαραγόσα. Οι Καταλανοί στέλνουν το «βαλιτσάκι» τους και τα λεφτά πιάνουν τόπο, αφού οι «μερένγκες» υποχρεώνονται στο καταδικαστικό 2-2. Στη Βαρκελώνη το σκορ είναι 2-1 υπέρ της Μπάρσα και όλα δείχνουν ότι ένας ακόμα τίτλος θα χαθεί για τη Ρεάλ. Όμως στο 89’ ο Ραούλ Ταμούδο ισοφαρίζει για τους «περίκος» και το πρωτάθλημα μένει στη Μαδρίτη, αφού στην τελευταία αγωνιστική κέρδισαν και οι δυο ομάδες, οπότε δεν άλλαξε τίποτα στην βαθμολογία. Σε αυτή την περίπτωση, το βαλιτσάκι της Ρεάλ αποδείχτηκε πιο αποτελεσματικό από εκείνο της Μπάρσα.

Ραούλ Ταμούδο και Μέσι. Οι δυο τους πέτυχαν από δυο τέρματα στο Μπαρτσελόνα - Εσπανιόλ, όμως το γκολ του πρώτου στο 89' στέρησε τον τίτλο από τους "μπλαουγκράνα" (2007)

ΟΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ

Πριν προχωρήσουμε στις ιδιαιτερότητες, να θυμίσουμε ότι η Ρεάλ χάνει σε όλες τις ισοβαθμίες, διπλές ή τριπλή. Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο έχουν υπέρ τους τις ισοβαθμίες με τους «μερένγκες», ενώ στην περίπτωση μιας τριπλής ισοβαθμίας οι «μπλαουγκράνα» θα είναι πρώτοι, αφού θα συγκεντρώνουν περισσότερους βαθμούς από τους άλλους δυο στα μεταξύ τους παιχνίδια. Ας περάσουμε όμως σε πιο χειροπιαστά πράγματα.

Καταρχήν, να δούμε ποιοι θα κληθούν να πάρουν μέρος στα πιθανά σενάρια εκτός από τις τρεις διεκδικήτριες. Οι ομάδες που θα παίξουν (ή όχι) ρόλο σε αυτή την τελική ευθεία είναι οι εξής: Βαγιαδολίδ (καίγεται για βαθμούς), Θέλτα (αδιάφορη), Εσπανιόλ (χρειάζεται έναν βαθμό για να σωθεί και μαθηματικά), Μάλαγα (αδιάφορη) και Έλτσε (χρειάζεται βαθμούς αλλά μπορεί να σωθεί και με αυτούς που έχει). Από αυτές τις 5 ομάδες υπάρχουν δυο που θέλουν να παίξουν ρόλο. Πρόκειται για τις Θέλτα και Εσπανιόλ. Η μεν πρώτη έχει προπονητή τον Λουίς Ενρίκε, για τον οποίο πολλοί θεωρούν ότι έχει ήδη συμφωνήσει για να αναλάβει από το καλοκαίρι την Μπαρτσελόνα.

Η παρουσία του Λουίς Ενρίκε στον πάγκο της Θέλτα, δίνει ξεχωριστή διάσταση στο ματς της ομάδας του με την Ρεάλ Μαδρίτης.

Γίνεται λοιπόν εύκολα κατανοητό, ότι ο Λουίς Ενρίκε, πέρα από το άχτι που έχει τη Ρεάλ Μαδρίτης εδώ και σχεδόν μια εικοσαετία, διαθέτει πλέον και έξτρα κίνητρο για να της κόψει βαθμούς. Θα ήταν το καλύτερο δώρο για την αγαπημένη του Μπάρσα. Από την άλλη μεριά, έχουμε την Εσπανιόλ, την «αιώνια» αντίπαλο των «μπλαουγκράνα», την οποία υποδέχεται η Ρεάλ στο τελευταίο της παιχνίδι μέσα στο «Μπερναμπέου». Οι «περίκος» είναι σίγουρο ότι θέλουν να την «σπάσουν» στους γείτονες και να τους δουν να χάνουν το πρωτάθλημα. Το έχουν ξανακάνει στο παρελθόν, στην προτελευταία αγωνιστική της σεζόν 2006-07 με εκείνο το γκολ του Ταμούδο στο 89’, θα θελήσουν να το επαναλάβουν και φέτος.

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ «ΑΙΩΝΙΩΝ»

Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι η Ρεάλ Μαδρίτης έχει να δώσει στην ουσία δυο ματς, με Βαγιαδολίδ και Θέλτα. Η Εσπανιόλ όχι μόνο δεν θα την κοντράρει, αλλά θα της πει «περάστε» (θεωρώντας ότι θα έχει εξασφαλίσει τη σωτηρία της). Το ίδιο όμως συμβαίνει και με την Ατλέτικο, αν φτάσει στην τελευταία αγωνιστική στο «Καμπ Νόου» με την Μπαρτσελόνα αδιάφορη. Το σενάριο είναι εκπληκτικό από την άποψη ότι βρίσκουμε συγκεντρωμένα πολλά ζευγάρια «αιωνίων». Μετρήστε:

- Ρεάλ Μαδρίτης & Μπαρτσελόνα

- Ρεάλ Μαδρίτης & Ατλέτικο Μαδρίτης

- Μπαρτσελόνα & Εσπανιόλ

- Ρεάλ Μαδρίτης & Θέλτα (Λουίς Ενρίκε)

Όλοι αυτοί οι συνδυασμοί προσθέτουν ακόμα περισσότερο δράμα στις δυο τελευταίες αγωνιστικές, καθώς πέρα από το αγωνιστικό, υπάρχει και η ούτως ή άλλως αντιπαράθεση σε ιστορικό επίπεδο.

ΤΑ ΠΙΘΑΝΑ ΣΕΝΑΡΙΑ

Αυτή τη στιγμή η βαθμολογία έχει ως εξής: Ατλέτικο 88, Μπαρτσελόνα 85, Ρεάλ 83 (με ματς λιγότερο). Η λογική λέει ότι η Ρεάλ θα κερδίσει το εξ αναβολής ματς την Τετάρτη, παρά το γεγονός ότι η Βαγιαδολίδ καίγεται για βαθμούς για να σωθεί. Αν οι «μερένγκες» σκοντάψουν στο «Χοσέ Θορίγια» κατά οποιονδήποτε τρόπο, τότε μένουν εκτός διεκδίκησης και τα σενάρια που γράφουμε εδώ αχρηστεύονται τελείως. Θεωρώντας λοιπόν ότι η Ρεάλ θα περάσει νικηφόρα από το Βαγιαδολίδ, τότε η βαθμολογία, δυο αγωνιστικές πριν την ολοκλήρωση της Λίγκας, θα διαμορφωθεί ως εξής: Ατλέτι 88, Ρεάλ 86, Μπάρσα 85.

Α) Αν κερδίσουν όλοι στην 37η αγωνιστική

Αν γίνει αυτό, δηλαδή η Ατλέτι κερδίσει τη Μάλαγα, η Ρεάλ την Θέλτα και η Μπάρσα την Έλτσε, τότε θα φτάσουν στην τελευταία αγωνιστική ως εξής: Ατλέτι 91, Ρεάλ 89, Μπάρσα 88. Που σημαίνει ότι η Ρεάλ θα χρειάζεται νίκη της Μπαρτσελόνα επί της Ατλέτικο για να πάρει τον τίτλο. Πολλοί ισχυρίζονται ότι οι «μερένγκες» θα κρατήσουν το δικό τους ματς με την Εσπανιόλ στο 0-0 μέχρι το 60’ ή το 70’ για να δώσουν «περιθώριο» ελπίδας στους «μπλαουγκράνα», περιμένοντας να τσιμπήσουν το δόλωμα και να προηγηθούν.

Συγχωρήστε με αλλά αυτό τουλάχιστον στα δικά μου μάτια μοιάζει με αφελές σενάριο. Πρώτον, η Μπαρτσελόνα αν φτάσει με αυτή τη βαθμολογία στην τελευταία αγωνιστική, θα ξέρει ότι η Εσπανιόλ θα χάσει στο «Μπερναμπέου». Θα το θεωρεί δεδομένο. Και οι παίκτες της Εσπανιόλ, όσο και αν θα «διασκεδάσουν» την ήττα τους, δεν θα θέλουν με τίποτα να φανεί ότι παίζουν το παιχνίδι της Ρεάλ. Σε τελική ανάλυση, σε κανέναν δεν αρέσει να γίνεται βούκινο μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Η δική μου λογική λέει ότι η Ρεάλ θα καθαρίσει το ματς γρήγορα και μετά θα περιμένει να δει τι θα γίνει στο «Καμπ Νόου».

Αν η Μπαρτσελόνα φτάσει στην τελευταία αγωνιστική γνωρίζοντας ότι η Ρεάλ μπορεί να κατακτήσει τον τίτλο, θα κάνει ότι χρειάζεται για να της τον στερήσει.

Η Ρεάλ Μαδρίτης από την άλλη, γνωρίζει πολύ καλά ότι αν αποφασίσει να καθυστερήσει τη δική της νίκη, το πιθανότερο είναι να την ακολουθήσουν και οι μονομάχοι στο «Καμπ Νόου». Να περιμένουν και αυτοί. Η Μπαρτσελόνα δεν πρόκειται ποτέ, μα ποτέ να ρισκάρει μια δική της νίκη που θα στείλει τον τίτλο στο Τσαμαρτίν. Δεν θα είναι μόνο ο κόσμος που με τα συνθήματά του θα διαμορφώνει το δικό του «θέλω», αλλά και οι ίδιοι οι παίκτες που σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούν να μείνουν στην ιστορία ως αυτοί που έδωσαν το πρωτάθλημα στη Ρεάλ. Αυτά πολύ απλά δεν γίνονται.

Αν το εξετάσουμε από μια διαφορετική οπτική, η Εσπανιόλ μπορεί να είναι ο μοναδικός αντίπαλος που θα έφευγε με τόση ευχαρίστηση ηττημένος από το «Μπερναμπέου», όμως παράλληλα είναι και ο χειρότερος δυνατός αντίπαλος που θα μπορούσε να τύχει στη Ρεάλ στην τελευταία αγωνιστική, αφού έχοντάς την απέναντί της, δεν θα μπορεί να στήσει μια αξιόπιστη «παγίδα» στην Μπαρτσελόνα, καθυστερώντας το πρώτο τέρμα. Με την αιώνια αντίπαλο της Μπάρσα απέναντί σου, δεν μπορείς να μπλοφάρεις. Δεν έχει νόημα να το κάνεις, απλά χάνεις την ώρα σου.

Οπότε; Οπότε σε αυτό το σενάριο, αυτό που φαίνεται σε μένα λογικό είναι ότι ο τίτλος θα καταλήξει στην Ατλέτικο. Η Ρεάλ θα κερδίσει την Εσπανιόλ και η Ατλέτικο θα πάρει τουλάχιστον ένα «Χ» μέσα στο «Καμπ Νόου», με την βαθμολογία να διαμορφώνεται ως εξής: Ατλέτικο 92, Ρεάλ 92, Μπάρσα 89. Οι «ροχιμπλάνκος» θα ισοβαθμήσουν με τους «μερένγκες», αλλά όπως γράψαμε νωρίτερα, έχουν υπέρ τους την ισοβαθμία.

Β) Αν σκοντάψει η Ρεάλ

Η νίκη στο "Μπαλαΐδος" είναι μονόδρομος για την Ρεάλ.

Αν η Ρεάλ σκοντάψει στο «Μπαλαΐδος» απέναντι στη Θέλτα, τότε ξεχνάει το πρωτάθλημα. Και αυτό γιατί θα μείνει στους 87 βαθμούς (με ισοπαλία), την ίδια στιγμή που η Ατλέτικο θα έχει φτάσει στους 91. Η διαφορά δεν θα καλύπτεται σε αυτό το ζευγάρι, όμως την ίδια στιγμή θα υπάρξει διαφοροποίηση σε ότι αφορά την Μπαρτσελόνα. Οι «μπλαουγκράνα» θα έχουν απελευθερωθεί από τους «μερένγκες» και θα βρίσκονται πλέον σε απόσταση βολής από την Ατλέτικο.

Θα τους χωρίζουν 3 βαθμοί (91 – 88) και ο τίτλος θα παιχτεί σε 90 λεπτά μέσα στο «Καμπ Νόου». Η Μπάρσα θα παίξει μόνο για τη νίκη και η Ατλέτικο για τα άλλα δυο αποτελέσματα. Αν οι Καταλανοί κερδίσουν, θα ισοβαθμήσουν με την Ατλέτικο στην πρώτη θέση και θα στεφθούν πρωταθλητές, επειδή θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα στα μεταξύ τους παιχνίδια (μια ισοπαλία στο «Βιθέντε Καλντερόν» και την νίκη στη Βαρκελώνη).

Γ) Αν σκοντάψει η Μπαρτσελόνα

Η Μπάρσα χρειάζεται τη νίκη απέναντι στην Έλτσε για να συνεχίσει να ελπίζει.

Αν η Μπαρτσελόνα σκοντάψει στο «Μαρτίνεθ Βαλέρο» απέναντι στην Έλτσε, τότε ξεχνάει το πρωτάθλημα. Και αυτό γιατί θα μείνει στους 86 βαθμούς (με ισοπαλία), την ίδια στιγμή που η Ατλέτικο θα έχει φτάσει τους 91. Σε αυτή την περίπτωση ο τίτλος του πρωταθλητή θα πάει κατευθείαν στην Ατλέτικο, αφού και εδώ θα ισχύουν όλα όσα γράψαμε πιο πάνω. Οι «μπλαουγκράνα», από τη στιγμή που περνάει από το χέρι τους, δεν θα αφήσουν να πάει ο τίτλος στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Δ) Αν σκοντάψει η Ατλέτικο

Το παιχνίδι της Ατλέτικο με τη Μάλαγα είναι μισός τίτλος.

Αν η Ατλέτικο δεν καταφέρει να κερδίσει τη Μάλαγα στο «Βιθέντε Καλντερόν», τότε θα έχουμε τα εξής δυο πιθανά σενάρια (ανάλογα με το αποτέλεσμα του αγώνα). Αν οι «ροχιμπλάνκος» φέρουν ισοπαλία, τότε θα έχουμε την εξής βαθμολογία (πάντα με την υπόθεση ότι οι άλλοι δυο, Ρεάλ και Μπάρσα, θα έχουν κερδίσει τα δικά τους ματς): Ατλέτικο 89, Ρεάλ 89, Μπάρσα 88. Σε αυτή την περίπτωση θα ισχύσουν τα ίδια.

Η Ρεάλ θα θελήσει να μπλοφάρει, η Μπάρσα δεν θα τσιμπήσει και η Ατλέτικο θα βγει πρωταθλήτρια στην ισοβαθμία με τους «μερένγκες». Η μόνη διαφορά εδώ θα είναι ότι η Ατλέτικο θα πάρει τη νίκη μέσα στο «Καμπ Νόου». Αν τώρα οι «ροχιμπλάνκος» ηττηθούν από τη Μάλαγα στην έδρα τους, τότε θα μείνουν στους 88 βαθμούς, τους ίδιους με την Μπάρσα και έναν λιγότερο από τη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία σε αυτή την περίπτωση θα κατακτήσει το πρωτάθλημα κερδίζοντας την Εσπανιόλ.

Ε) Το σενάριο της διπλής γκέλας

Είναι πιθανόν να δούμε όχι μία, αλλά δυο γκέλες την επόμενη αγωνιστική. Καθόλου απίθανο, αν σκεφτούμε ότι την προηγούμενη είδαμε τρεις και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στο χρονικό σημείο της Λίγκας όπου το ζητούμενο είναι πάνω απ’ όλα η ψυχραιμία. Η μπάλα και τα πόδια είναι πλέον πολύ βαριά και όχι απαραίτητα μόνο από την κούραση.

Η Ρεάλ θέλει να φτάσει στην τελευταία αγωνιστική χωρίς άλλη γκέλα. Η Εσπανιόλ θα είναι η τελευταία της αντίπαλος και η πιο εύκολη από όλες (υποθέτοντας πάντα ότι οι Καταλανοί θα έχουν εξασφαλίσει την παραμονή τους).

Σε αυτό το σενάριο πάντως τα πράγματα είναι πολύ απλά. Αν γκελάρουν Ρεάλ και Μπάρσα, η Ατλέτικο θα είναι αυτομάτως πρωταθλήτρια. Αν γκελάρουν Ρεάλ και Ατλέτικο, η Μπαρτσελόνα θα εξαρτάται από το τι θα κάνει η ίδια και αν γκελάρουν Μπάρσα και Ατλέτικο, τότε οι Καταλανοί θα μείνουν εκτός διεκδίκησης και η Ατλέτικο θα είναι πρωταθλήτρια αν έχει έρθει ισόπαλη, ενώ αν έχει χάσει, θα «δώσει» τον τίτλο στη Ρεάλ.

ΣΤ) Το σενάριο της τριπλής ισοβαθμίας

Υπάρχει και αυτό το σενάριο. Για να έχουμε τριπλή ισοβαθμία, θα πρέπει να συμβούν τα εξής: Η Ατλέτικο να χάσει από τη Μάλαγα και να φέρει «Χ» στο «Καμπ Νόου». Η Μπαρτσελόνα να κερδίσει την Έλτσε και να φέρει «Χ» με την Ατλέτικο. Η Ρεάλ να κερδίσει τα δυο από τα τρία παιχνίδια της (λογικά την Βαγιαδολίδ και την Εσπανιόλ) και να χάσει από την Θέλτα. Τότε οι τρεις τους θα ισοβαθμήσουν στους 89 βαθμούς και η Μπαρτσελόνα θα αναδειχθεί πρωταθλήτρια, αφού στα μεταξύ τους παιχνίδια θα συγκεντρώνει 8 βαθμούς, η Ατλέτικο 6 και η Ρεάλ 1.

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΝΟΝΤΑΣ

Αυτά είναι χοντρικά τα σενάρια που περιμένουμε να δούμε στις δυο τελευταίες αγωνιστικές. Θεωρούμε σίγουρο ότι θα υπάρξουν πριμ νίκης προς τρίτους από τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Επίσης θεωρούμε σίγουρο ότι αν στην Μπαρτσελόνα δεν φτάνει η νίκη στην τελευταία αγωνιστική επί της Ατλέτικο για να κατακτήσει το πρωτάθλημα, θα το δώσει στους «ροχιμπλάνκος». Και όχι, αυτό δεν μεταφράζεται σε «ανοίγει τα πόδια» και διάφορα τέτοιου είδους γραφικά που είμαι σίγουρος ότι κάποιοι θα σχολιάσουν από κάτω. Η αντιπαλότητα της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα ξεφεύγει πολύ, μα πάρα πολύ, από την στενή αγωνιστική αντιπαράθεση.

Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με τους δικούς μας (οποιουσδήποτε) «αιώνιους» και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να τους αφήσουμε στην ησυχία τους να βρουν μόνοι τους την άκρη, όπως εκείνοι ξέρουν και όπως εκείνοι, οι διοικήσεις τους και οι φίλαθλοί τους αποφασίζουν. Δεν μπορούν να μπουν στο ίδιο σακί όλα όσα ξέρουμε και ισχύουν εδώ με εκείνα που ισχύουν εκεί. Η κόντρα είναι κοινωνική, πολιτική, ιστορική με τόσο δυνατές ρίζες που εμείς εδώ στην Ελλάδα αδυνατούμε να κατανοήσουμε. Το σίγουρο είναι ότι όσες φορές και αν βρεθούν Ρεάλ και Μπαρτσελόνα στη θέση που ενδεχομένως να δούμε την τελευταία αγωνιστική τους «μπλαουγκράνα», ποτέ δεν θα παίξουν με αποκλειστικό κριτήριο το ποδόσφαιρο.

Καμία από τις δυο δεν θα αφήσει την άλλη (αν μπορεί να το αποτρέψει), να πάρει το πρωτάθλημα. Και όσοι πιστεύουν το αντίθετο, απλά κάνουν λάθος. Κανένας φίλαθλος δεν θέλει να δει την «αιώνια» αντίπαλο πρωταθλήτρια, αν εξαρτάται από την ομάδα του να το εμποδίσει. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις διοικήσεις των δυο συλλόγων, αλλά και για τους παίκτες, που με τίποτα δεν θα ήθελαν να περάσουν στην ιστορία ως εκείνοι που «χάρισαν» έναν τίτλο είτε στη Ρεάλ είτε στη Μπαρτσελόνα. Πρόκειται για μια εθνικού χαρακτήρα κοινωνικοπολιτική μάχη που κρατάει αιώνες, πολύ πριν ιδρυθούν οι δυο συγκεκριμένοι σύλλογοι.

Σε τελική ανάλυση, το αν έχουν αξιοπρέπεια ή όχι η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα, αποτυπώνεται περίτρανα στα περίφημα «pasillos», μια εικόνα που ποτέ των ποτών δεν θα δούμε στα δικά μας γήπεδα. Η αναγνώριση και η επιβράβευση της επιτυχίας του μεγάλου αντίπαλου, «χωράει» στα λίγα μέτρα του τιμητικού «διαδρόμου». Αν υπάρχει κάτι που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε, ας τους επιτρέψουμε να το κάνουν χωρίς να προσπαθούμε να το ερμηνεύσουμε με λάθος τρόπους. Και ας απολαύσουμε το πιο θεαματικό και δραματικό φινάλε της τελευταίας εικοσαετίας που ετοιμάζεται να μας προσφέρει η Πριμέρα Ντιβισιόν.

Πηγές: As, Marca, Mundo Deportivo, lfp.es