Βάζει τη θηλιά στο λαιμό του
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για τον Πάουλο Μπέντο που κατάφερε μετά από τρεις νίκες σε ντέρμπι και πρόκριση στους "32" του Europa να έχει "χάσει" το μισό ρόστερ και τα περισσότερα στηρίγματα λόγω τραγικών επιλογών και διαχείρισης.
Θέλει, πραγματικά, μεγάλη προσπάθεια να έχει πετύχει κανείς ό,τι ο Πάουλο Μπέντο από την ημέρα που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού.
Πρόκειται για έναν προπονητή, ο οποίος μετράει δύο προκρίσεις (από τα προκριματικά στους ομίλους και από ‘κει στους "32") στο Europa League. Τρεις μεγάλες νίκες στα ισάριθμα ντέρμπι του πρωταθλήματος που προκάλεσαν –εν πολλοίς- και το +7 στην κορυφή, αλλά αντί να απολαμβάνει τους καρπούς της δουλειάς του, δέχεται "βέλη" από παντού. Γιατί;
Επειδή, πολύ απλά, με τις –ακαταλαβίστικες και εμμονικές- επιλογές του δεν έχει κερδίσει ούτε τον κόσμο, ούτε ένα μεγάλο κομμάτι του ρόστερ. Η λέξη "διαχείριση" είναι μάλλον άγνωστη για τον Πορτογάλο προπονητή, ο οποίος δίνει την εντύπωση πως δεν ακούει ούτε τη… συνείδησή του.
ΡΟΣΤΕΡ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι το ρόστερ του Ολυμπιακού δεν έχει ελλείψεις ή ανορθογραφίες. Σε σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες, όμως, είναι η μέρα με τη νύχτα, έστω κι αν ορισμένοι προσπαθούν να παρουσιάσουν το μαύρο-άσπρο. Τριάντα ποδοσφαιριστές έχει στη διάθεσή του από το ξεκίνημα της σεζόν. Αρκετούς τους επέλεξε ο ίδιος από την ημέρα που ανέλαβε μέχρι τα τέλη του Αυγούστου.
Αν επιχειρήσουμε να κάνουμε μια μικρή σούμα, θα διαπιστώσουμε ότι πέρα από τους "11" που αποτελούν τις… μόνιμες επιλογές του και βγαίνουν από την ενδεκάδα μόνο λόγω τραυματισμού ή τιμωρίας, συν κάποιους πιτσιρικάδες που τους στηρίζει λες και δεν υπάρχει… αύριο, όλοι οι υπόλοιποι έχουν παράπονα, τα περισσότερα δικαιολογημένα.
Τσόρι και Μάριν δεν έχουν καταλάβει ακόμη για ποιο λόγο βρέθηκαν ξαφνικά στα αζήτητα. Ο Ρομαό περίμενε τον Δεκέμβρη για να παίξει βασικός σε σοβαρό ματς, καθώς οι άλλες του δύο συμμετοχές είναι στο Κύπελλο. Ο Πάρντο έμεινε μια… νύχτα εκτός λίστας Europa και ανενεργός για ένα τρίμηνο. Ο Καρντόσο μία παίζει, μία δεν παίζει κι ακόμη ψάχνει τον εαυτό του… Ο Καμπιάσο τη μία βασικός, την άλλη παγκίτης, την τρίτη στην εξέδρα…
Δεν λέω, σε καμία περίπτωση, ότι όλοι οι παραπάνω πρέπει να παίζουν ή δεν έδωσαν δικαιώματα. Το θέμα είναι πως ο κόουτς δεν έκανε τίποτα για να τους αξιοποιήσει. Έστω κάποιους από αυτούς. Δεν είναι εύκολο να χωρέσουν 30 παίκτες σε μία ενδεκάδα. Είναι ακόμη πιο εύκολο, όμως, να χάσεις εκείνους που δεν διαχειρίζεσαι. Που τους δείχνεις ότι δεν τους βλέπεις καν. Που τους συμπεριφέρεσαι σα να μην υπάρχουν.
ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ... ΣΚΑΣΜΕΝΟΙ
Η εύκολη λύση είναι "μείνετε έξω κι εγώ θα πάω με τους μικρούς". Η διαφορά, ωστόσο, έγκειται στο ότι ο Μπέντο δεν είναι προπονητής της Κ21, αλλά της μεγάλης ομάδας του Ολυμπιακού.
Καλά είναι και τα πειράματα, αλλά πρώτα να βρούμε τη σωστή συνταγή. Τα ίδια και τα ίδια δεν έχουν κουράσει μόνο τον κόσμο του Ολυμπιακού, αλλά κι εκείνους που παίζουν στα… κόκκινα εδώ και μεγάλο διάστημα.
Μιλιβόγεβιτς, Μαρτίνς, Ελιουνούσι, Σεμπά, έχουν… κλατάρει από το παίξε, παίξε. Ακόμη και σε αυτούς, η αδιάκοπη χρήση έχει αρχίσει να τους φθείρει.
ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΗΣ
Η έλλειψη εναλλακτικού πλάνου, έχει κάνει την ομάδα τόσο προβλέψιμη που την έχουν πάρει χαμπάρι όλοι οι αντίπαλοι. Ανοικτό βιβλίο. Δείτε σε πόσα ματς έχει βγει η ίδια φάση με την πάσα στην πλάτη της άμυνας και στο όριο του οφσάιντ. Η ενέργεια του Σωτηρίου που κατέληξε στο αυτογκόλ του Ντα Κόστα είναι καρμπόν με το τετ α τετ του Τουράμ στο ματς με την Κέρκυρα και του Γιακουμάκη στο παιχνίδι με τον Λεβαδειακό…
Είναι αξιοσημείωτο, επίσης, το γεγονός ότι ο πάγκος του Ολυμπιακού στα τελευταία ματς έχει γεμίσει πιτσιρικάδες. Δεν είπε κανείς να μην αξιοποιηθεί το νέο "αίμα" της ομάδας που είναι γεμάτο από ταλέντο κι ενθουσιασμό, αλλά να μη φτάσουμε και στο άλλο άκρο. Δεν είναι ακόμη έτοιμοι οι μικροί να έρθουν από τον πάγκο και να αλλάξουν τη ροή ενός αγώνα.
Ούτε έχει λογική να βγαίνει από το ματς ο Μαρτίνς και να μπαίνει ο Ανδρούτσος να παίξει 8άρι και να κάνει παιχνίδι σε ένα ματς που η μπάλα "καίει", χρειάζεται εμπειρία, ενώ το κάθε λάθος μπορεί να στοιχίσει ακριβά. Φτάσαμε στο σημείο βασικό αριστερό μπακ του Ολυμπιακού να είναι ο Ρέτσος, ο οποίος μόνο εκεί δεν μπορεί να αποδώσει, ενώ κάθε τρεις και λίγο ο –εκτός κλίματος- Βιάνα είναι βασικός, παρότι ως τώρα δεν έχει ανταποκριθεί.
Με άλλα λόγια, η επιμονή, η ανασφάλεια και σε ένα βαθμό η έπαρση του Μπέντο αποδεικνύονται καταστροφικές για την ομάδα και δημιουργούν περισσότερα προβλήματα απ’ όσα λύνουν. Φτάσαμε μοιραία στον ίδιο παρονομαστή που δημιουργήθηκε και μετά από την ήττα στο ματς με τον ΑΠΟΕΛ στο Φάληρο.
Τότε είχε προηγηθεί και η εκτός έδρας ήττα από τη Λάρισα, αλλά ακολούθησε η νίκη κόντρα στην ΑΕΚ που ηρέμησε την κατάσταση και έδιωξε πολλά από τα «μαύρα» σύννεφα. Πλέον ακολουθεί η εκτός έδρας αναμέτρηση με τον ισχυρό ΠΑΣ στους "Ζωσιμάδες", ενώ ακολουθούν και μαζεμένες αγωνιστικές, ώστε να διεξαχθούν και τα ματς που έχουν αναβληθεί για το πρωτάθλημα.
ΟΛΑ ΡΕΥΣΤΑ
Όλα αυτά θα τα ζυγίσει η διοίκηση και θα αποφασίσει. Δεν είναι η πιο λογική εξέλιξη ο Ολυμπιακός να αλλάξει και τρίτο προπονητή σε μια σεζόν, αλλά αν η κατάσταση κριθεί ως μη αναστρέψιμη, μπορεί να υπάρξει ακόμη και άμεση παρέμβαση.
Το μαξιλαράκι των 7 βαθμών υπάρχει και παρέχει μια σχετική ασφάλεια, ωστόσο, με το κλίμα που υπάρχει, κανείς δεν μπορεί να νιώθει ήσυχος και ασφαλής.
Μια ακόμη "στραβή" θα ανάψει φωτιές από εκεί που το πρωτάθλημα για πολύ κόσμο είχε "τελειώσει". Όλα αυτά θα πρέπει να συνεκτιμηθούν από τη διοίκηση, ώστε να ηρεμήσει η κατάσταση, να βρει η ομάδα τον δρόμο της και να αποδώσει τα αναμενόμενα.
Μέχρι τότε η πίεση θα είναι μεγάλη, κυρίως για τον Μπέντο, ο οποίος πέρα απ’ όλα τ’ άλλα δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση να βάλει νερό στο κρασί του και να δει κάποια πράγματα αλλιώς. Ακόμη κι εκείνα που πηγαίνουν κόντρα στη λογική που φωνάζουν ότι είναι λάθος…
Photo credits: EUROKINISSI
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
