Σήμερα Τετάρτη, παραμονή ευρωπαϊκών αναμετρήσεων για Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ θα έπρεπε να ασχολούμαστε αποκλειστικά με τους αγώνες των ομάδων μας για τοEuropa.Αυτή τη φορά, όμως, δεν είναι οι ρεπόρτερ που -συνήθως- βιάζονται να... αρχίσει το ντέρμπι των “αιωνίων”.

Είναι ο Αντρέα Στραματσόνι, ο οποίος και την Κυριακή στο περιθώριο της αναμέτρησης με τον Ηρακλή, όσο και -πριν λίγες ώρες- στη συνέντευξη Τύπου για το ματς με τη Σταντάρ, επανέλαβε ότι ο αγώνας του “Καραϊσκάκη” είναι το “ματς της χρονιάς”!

Δεν είναι καθόλου τυχαία αυτή η -επικοινωνιακή- προσέγγιση από τον Ιταλό κόουτς. Οι προπονητές, άλλωστε, λένε και ξαναλένε "κοιτάμε το ματς που έχουμε μπροστά μας κι όχι το επόμενο". Ο “Στράμα” πήγε κατευθείαν στο επόμενο, αφού αυτό τον καίει.

Αν ανατρέξει κανείς σε αντίστοιχες δηλώσεις προκατόχων του τα προηγούμενα χρόνια, θα διαπιστώσει ότι “αυτά μας τα 'παν κι άλλοι”. Κάθε φορά που πάει να χαθεί το πρωτάθλημα και παίρνει... κεφάλι ο Ολυμπιακός, πέρα από τη γνωστή “καραμέλα” για τη διαιτησία, “βαφτίζεται” ως παιχνίδι της χρονιάς ο αγώνας των ανταγωνιστών με τον πρωταθλητή.

Μιλάμε για το απόλυτο άλλοθι. Αφού εφαρμόζουμε κατά γράμμα αυτό που είχε πει κάποτε ο κορυφαίος Γερμανός φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε “η αμφιβολία δηλητηριάζειταπάντα,χωρίςνασκοτώνει τίποτα”, η δεύτερη κίνηση είναι να “ξεχωρίσουμε” ένα παιχνίδι για να 'χουμε να λέμε και να ρίξουμε... στάχτη στα μάτια του κόσμου.

Την ώρα που το πρωτάθλημα χάνεται μέσα από τα χέρια του Παναθηναϊκού και των άλλων δύο διεκδικητών (ΑΕΚ, ΠΑΟΚ), “αναζητείται” μία νίκη επί του μεγάλου “εχθρού” κι αν μας... κάτσει θα πούμε: “Να εμείς σε ένα ματς νικήσαμε! Αν μας... άφηναν, θα παίρναμε και το πρωτάθλημα”.

Δανείζομαι από πρόσφατο κείμενο του Κώστα Καίσαρη τη φράση του Γιάννη Ιωαννίδη, ο οποίος έλεγε “δώσε μια δικαιολογία στον παίκτη για να χάσει κι αυτός θα βρει εκατό”. Όταν ως κλαμπ, ως οργανισμός τα ρίχνεις στη... διαιτησία πριν παίξεις, αυτομάτως δίνεις άλλοθι στον ποδοσφαιριστή να πει “δεν φταίω εγώ που δεν νίκησα, ο διαιτητής φταίει επειδή με... εκνεύρισε...”. Πιο πολύ φαίνεται ότι ενδιαφέρει αυτό, το άλλοθι ντε, από την ουσία...

Όλα αυτά μη νομίζετε ότι δεν θα ξέρουν στα επιτελεία των ομάδων. Ο Σωκράτης Κόκκαλης τη χρονιά που είχε αποφασίσει να αποχωρήσει και ο Ολυμπιακός βρήκε πέμπτος (σ.σ. τελευταίος σταplay off)ακόμη κι όταν υπήρχαν παράπονα για τη διαιτησία εντός της ομάδας εκείνος έλεγε στους στενούς του συνεργάτες: “Εμείς δεν θα φωνάξουμε για τη διαιτησία κι ας μας αδικήσουν. Αν το κάνουμε, θα δείξουμε αδυναμία...”.

Αυτό ακριβώς δείχνουν όλα όσα ακούμε και διαβάζουμε τον τελευταίο καιρό. Μια αγωνιώδης προσπάθεια να αποδείξουν οι... διώκτες του Ολυμπιακού ότι “το καλύτερο και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα των τελευταίων χρόνων”, χάλασε πάλι “μόλις πήρε προβάδισμα ο Ολυμπιακός”. Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε. Ένας Ολυμπιακός που έκανε μαζεμένα -μέσα σε ένα καλοκαίρι- λάθη που δεν είχε κάνει όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και πάλι τη βρήκε την... άκρη. Τρεις προπονητές άλλαξαν, μεσολάβησε “βαρύς” αποκλεισμός από τοChampions League,έφυγαν παίκτες, ήρθαν άλλοι τελευταία στιγμή. Κάποιοι ακόμη ψάχνονται.

Είχαμε φτάσει στο σημείο να λες το αυτονόητο ότι ο Ολυμπιακός ως πρώην πρωταθλητής και με έξι συνεχόμενα, παραμένει φαβορί για το πρωτάθλημα και κάποιοι να γελάνε, πολλοί να τον “βλέπουν” 4ο και να το φωνάζουν κιόλας. Που είναι τώρα όλοι αυτοί; Τι να λένε άραγε; Τι να σκέφτονται;

Η αλήθεια, όμως, είναι μία. Όλοι οι ανταγωνιστές των “ερυθρολεύκων” πέταξαν βαθμούς μέσα από τα χέρια τους και μέσα στα γήπεδά τους, κόντρα σε σαφώς υποδεέστερους αντιπάλους. Ο Παναθηναϊκός πέταξε δύο βαθμούς στη Βέροια στο 88', ενώ έχασε και από την Ξάνθη στη Λεωφόρο. Η ίδια ομάδα πήρε ισοπαλία (έστω και με τύχη) από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Η ΑΕΚ δεν κατάφερε να νικήσει στο ΟΑΚΑ ούτε τον Ηρακλή, ούτε τον Πανιώνιο, ενώ στερήθηκε κι έναν βαθμό που άξιζε στην Τούμπα...

Αυτούς τους βαθμούς, μόνοι τους έχασαν μέσα από τα χέρια τους. Γιατί; Επειδή για να πάρεις πρωτάθλημα θα πρέπει να το πιστεύεις. Να μπορείς να “σπάσεις” το ταβάνι σου. Να έχεις άντερα. Όλοι τους, όταν έφτασε η ώρα να προσπεράσουν τον Ολυμπιακό στη βαθμολογία, έπαθαν ίλιγγο... Τους έπεσε μεγάλο το κοστούμι του πρωτοπόρου της βαθμολογίας...

Για να το κλείσω, μιας κι έχουμε κι ευρωπαϊκά παιχνίδια μπροστά μας, ο Ολυμπιακός με τα όποια λάθη και τις όποιες αδυναμίες του, έχει το “μέταλλο” του πρωταθλητή. Θα κυνηγήσει τη νίκη και στην κακή του μέρα, δεν θα συμβιβαστεί με κανένα αποτέλεσμα, έχει τον... αέρα της καλύτερης ομάδας, ακόμη κι όταν δεν το αποδεικνύει φανερά μέσα στο γήπεδο, όπως έγινε στο πρόσφατο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ.

Παιχνίδια μπροστά μας, έχουμε πολλά. Ο Ολυμπιακός βάσει προγράμματος είχε τα ντέρμπι μαζεμένα στην έδρα του στη διάρκεια του πρώτου γύρου. Νίκησε στα δύο, έρχεται το τρίτο. Στον δεύτερο γύρο θα τα έχει εκτός. Θεωρητικά, τίποτα δεν έχει τελειώσει. Στην πράξη όλα έχουν τελειώσει, επειδή πολύ απλά οι “απέναντί” έχουν... παραδοθεί. Πέταξαν ήδη λευκή πετσέτα. Δεν πιστεύουν ότι μπορούν. “Ψάχνουν” μια νίκη σε ένα ντέρμπι, όπως ο Στραματσόνι, για να δικαιολογήσουν άλλη μία χαμένη χρονιά, από Νοέμβρη μήνα...

Και αναρωτιέμαι: Αν δεν νικήσει ο Ολυμπιακός την Κυριακή τον “αιώνιο” αντίπαλό του θα αλλάξει κάτι; Μόνο η... λεζάντα! Η “ατσάλινη ομαδάρα” που δεν μπορεί να νικήσει Βέροια και Ξάνθη, αλλά έδειξε “άντερα” κόντρα στο “σύστημα” μέσα στο “καμίνι”. Αυτή είναι η αλήθεια φίλοι μου όσο σκληρή κι αν ακούγεται...

Αντί επιλόγου, θυμήθηκα άλλη μια ατάκα του πρώην προέδρου των “ερυθρολεύκων”, Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος απαντώντας -με επιστολή- σε τηλεοπτική συνέντευξη του Γιάννη Αλαφούζου (26/6/2012) κατέληγε κάπως έτσι:“ Όσο για την αναφορά του νέου στο ποδόσφαιρο κ. Αλαφούζου για το «πώς κατακτούσε ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ τα πρωταθλήματα», η απάντηση είναι απλή. Είχε πάντα τους καλύτερους ποδοσφαιριστές και τους καλύτερους προπονητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, είχε τον περισσότερο και πιο αφοσιωμένο κόσμο δίπλα στην ομάδα και εδώ και μια δεκαετία είχε και έχει το πιο σύγχρονο προπονητήριο και ένα γήπεδο κόσμημα. Είχε με άλλα λόγια, οργάνωση και υποδομές που άλλες ομάδες τις έχουν με ενοίκιο ή σε μακέτες. Επίσης, για να πάρει απάντηση στην απορία του «τι άλλο κέρδισε ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ εκτός από τα χρήματα του Champions League» καλά θα κάνει να απευθυνθεί στους δασκάλους των σχολείων όλης της Ελλάδας για να του μιλήσουν για τις γενιές Ολυμπιακών που έρχονται…”.