Ήταν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα συνέβαινε κι αυτό. Ότι ο ΠΑΟΚ θα έχανε ένα παιχνίδι που πριν την έναρξή του σχεδόν όλοι πίστευαν ότι θα το έπαιρνε, ό,τι κι αν συνέβαινε στη διάρκειά του. Το γεγονός ότι η… στραβή ήρθε μετά από το μεγαλύτερο θρίαμβο των τελευταίων χρόνων, είναι απλά κάτι που "κουμπώνει" με τον χαρακτήρα αυτή της ομάδας, της πιο ροκ στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Σαφώς και είναι ανάγκη να αναλυθούν τα αίτια της βαριάς ήττας στην Ξάνθη (πως αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς ότι ο ΠΑΟΚ του ενός γκολ παθητικό εκτός έδρας δέχθηκε τέσσερα μαζεμένα), αλλά καλό είναι αυτό να γίνει με καθαρό μυαλό, ψυχραιμία και, κυρίως, διάθεση να κοιταχτούν όλοι κατάμουτρα στον καθρέπτη. Και πρώτος απ’΄όλους ο Άγγελος Αναστασιάδης.

Αναφέρομαι ειδικά στον τεχνικό του "Δικεφάλου", γιατί ο φετινός ΠΑΟΚ είναι ένα 100% δικό του δημιούργημα. Ο 61χρονος κόουτς, όπως κάθε προπονητής που σέβεται την ομάδα του, έχει πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στο ρόστερ του. Πιστεύει ότι οι παίκτες με τους οποίους δουλεύει κάθε μέρα εδώ και μήνες μπορούν να πετύχουν πολλά περισσότερα απ’ όσα νομίζει η πλειοψηφία όσων τους παρακολουθούν.

Αυτή η εμπιστοσύνη είναι ουσιαστικά και το μεγάλο όπλο του ΠΑΟΚ. Οι παίκτες ανταποδίδουν στον Αναστασιάδη όλο αυτό που εισπράττουν, γι’ αυτό και ο "Δικέφαλος" παρουσιάζει ένα σύνολο με διάθεση αυτοθυσίας και πνεύματος "πεθαίνουμε ο ένας για τον άλλο".

Αυτό, όμως, το στοιχείο δεν είναι ικανό από μόνο του να στέψει τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή. Το ποδόσφαιρο ειδικά στο επίπεδο που παίζει ο ΠΑΟΚ, απαιτεί κι άλλα πράγματα που ο Έλληνας τεχνικός οφείλει να τους δώσει την αξία που τους αναλογούν στην πορεία μιας ομάδας. Το ταλέντο, η ατομική ποιότητα, η ποικιλία διαφορετικών χαρακτηριστικών που οφείλει να έχει ένα σύνολο που κάνει πρωταθλητισμό είναι εξίσου απαραίτητα με το team spirit.

Αφορμή για όλα τα παραπάνω, αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισε ο Αναστασιάδης την ήττα της ομάδας του από την Ξάνθη. Μίλησε για "ψήλωμα" μετά το διπλό στο Φάληρο, που τις πολλές χαμένες μονομαχίες και τα τρεξίματα που δεν υπήρχαν. Θα με συγχωρέσει, αλλά δεν νομίζω ότι ήταν μόνο αυτή η αιτία.

Και για να στηρίξω το επιχείρημά μου, θα επικαλεστώ κάτι που ο ίδιος είχε πει μετά το θρίμαβο επί του Ολυμπιακού. "Για μας ήταν εύκολο το ματς σήμερα. Το δύσκολο ήταν για τον Ολυμπιακό που έπαιζε μόνο για ένα αποτέλεσμα, όπως είχαμε κάνει και εμείς με τον Παναθηναϊκό".

Αυτό συνέβη και χθες στην Ξάνθη που ο ΠΑΟΚ επηρεασμένος και από την τεράστια ευκαιρία για το +7 που του δημιούργησε η νέα γκέλα του Ολυμπιακού, έπαιξε έχοντας στο μυαλό του τη νίκη ως αυτοσκοπό. Αυτή η σκέψη, όντως, μπορεί να αποτελεί «ψήλωμα». Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι στην πράξη ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να υποστηρίξει έναν άκρως επιθετικό τρόπο παιχνιδιού που απαιτούσε αυτή η προσέγγιση του αγώνα, ειδικά μάλιστα από τη στιγμή που η Ξάνθη με το καλημέρα σε κάθε ημίχρονο σκόραρε.

Για να γίνω πιο κατανοητός:

-Ο ΠΑΟΚ ήθελε να παίξει επιθετικά, με δύο φορ στην αντίπαλη περιοχή, αλλά δεν έχει την ικανότητα να σταθεί με δύο μόνο χαφ στο κέντρο με την γραμμή άμυνάς του ψηλά. Ο Τζιόλης μπορεί να ήταν εξαιρετικός ως στόπερ στο Καραϊσκάκη που ο ΠΑΟΚ έπαιζε όλος πίσω, όμως κόντρα στους ταχείς μεσοεπιθετικούς της Ξάνθης φάνηκε ότι του λείπει η ταχύτητα κι αυτό δεν είναι κάτι άγνωστο για ΄όσους τον παρακολουθούν εδώ και χρόνια.

-Παράλληλα, οι φιλοξενούμενοι δεν είχαν μέσους, κομβικούς φέτος για το παιχνίδι τους φέτος όπως ο Τζανδάρης και ο Κάτσε, φρέσκους για να εφαρμόσουν ένα επιθετικό πλάνο παιχνιδιού

-Ούτε έχει την ποιότητα αυτός ο ΠΑΟΚ να παίξει χωρίς τον Κλάους για ένα ημίχρονο-που είναι λογικό να έχει ανάγκη και αυτός από ανάσες για να αντέξει στο Τετάρτη-Κυριακή σε ένα ματς που απαραίτητα έπρεπε να σκοράρει.

Οι μεταγραφές δεν δηλώνουν αδυναμία

Που καταλήγουμε, κατά συνέπεια;

Στο πολύ απλό συμπέρασμα ότι ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη από μεταγραφές. Ουσιαστικές, στοχευμένες, για να καλύψει διαπιστωμένα κενά του. Κι αυτός που πρέπει πρώτος απ’ όλους να πιέσει γι’ αυτό και να ρίξει το βάρος στο να επιλεγούν οι κατάλληλοι παίκτες είναι ο Αναστασιάδης.

Έτσι θα μπορέσει να στηρίξει την εξαιρετική δουλειά που κάνει φέτος στον ΠΑΟΚ και να την αναδείξει ακόμη περισσότερο. Διαφορετικά, θα πάει σε έναν ηρωισμό «με αυτά τα παιδιά δουλεύω από το καλοκαίρι με αυτά θα συνεχίσω» που στο φινάλε θα αδικήσει και τον εαυτό του και τους παίκτες του που χύνουν πολλά κιλά ιδρώτα από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα.