Μέχρι ο Λέο Μάτος να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα στο 38’, δεν φαινόταν με τίποτα ο τρόπος με τον οποίο ο ΠΑΟΚ θα ξεκλείδωνε την πολύ καλά οργανωμένη άμυνα της Έστςρσουντ. Το 4-5-1 του Γκράχαμ Πότερ εφαρμοζόταν τόσο καλά που δεν άφηνε το παραμικρό κενό προς την εστία του Κεϊτά.

Και από την στιγμή που για ένα ακόμη ματς ο ΠΑΟΚ δεν μπόρεσε να βγάλει αυτοματισμούς στο παιχνίδι του, η κατάσταση έμοιαζε πραγματικά αδιέξοδη

Εκεί ήταν που έκανε την εμφάνισή του ο παράγοντας ατομική ποιότητα. Το άλμα του Λέο Μάτος ήταν από αυτά που μόνο σε δεξιό οπισθοφύλακα δεν παραπέμπουν. Ο Βραζιλιάνος απέδειξε τι σημαίνει να έχει σωστό πάτημα και τάιμινγκ στο άλμα σου και πέτυχε ένα φανταστικό γκολ. Το ίδιο ποιοτικό και ελκυστικό να το βλέπεις ξανά και ξανά ήταν το δεύτερο γκολ του Αλεξσάνταρ Πρίγιοβιτς. Τόσο η ντρίμπλα που έκανε ο Τζάλμα Κάμπος πάνω στον Γουίντγκρεν όσο και η εκτέλεση του Σέρβου.

Και φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε το εκρηκτικό μπάσιμο του Πέδρο Ενρίκε στη φάση που έφερε το πέναλτι και το 3-1. Όλοι οι παίκτες που συμμετείχαν στις παραπάνω φάσεις είναι παίκτες ακριβοπληρωμένοι από τον ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη. Μάλιστα για τον Πρίγιοβιτς και τον Ενρίκε χρειάστηκαν να βγούνε χρήματα από το ταμείο για την αγορά των δικαιωμάτων τους από άλλες ομάδες.

Ό,τι δίνεις, παίρνεις , μας έχει διδάξει η ζωή και αυτό αποδεικνύεται και στο ποδόσφαιρο. Κι αν σκεφτεί κανείς και πόσο καλύτερος έγινε ο ΠΑΟΚ όταν έφυγε ο Σάχοβ από το παιχνίδι και μπήκε ο Πέλκας που βοηθούσε στο να «τρυπήσει» η αντίπαλη άμυνα, μπορεί να φανταστεί κανείς πόσο περισσότερο θα ανεβάσει τον ΠΑΟΚ η ενδεχόμενη απόκτηση ενός άκρως ποιοτικού μέσου όπως είναι ο Ελ Καντουρί.

Και καλό είναι ο Ιβάν Σαββίδης να δώσει το "οκ" για να ολοκληρωθεί η διαδικασία μεταγραφής του Μαροκινού, γιατί ένας τέτοιος παίκτης μπορεί να βοηθήσει να εκμεταλλευτεί η ομάδα την πολύ ποιοτική γραμμή που διαθέτει.

Βέβαια, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις στον κανόνα που είναι, για παράδειγμα ο Λέοβατς. Για τον Κροάτη μπακ ξοδεύτηκαν πολλά χρήματα, όμως η προσφορά του δεν είναι η ανάλογη. Και η παρουσία του στο αριστερό άκρο ήταν προβληματική.

Το βαθύτερο συμπέρασμα του αγώνα της Τούμπας

Ας μη μείνουμε όμως μόνο στο αν θα περάσει ή όχι ο Δικέφαλος το εμπόδιο της σουηδικής ομάδας και στην ατομική ποιότητα που έκανε τη διαφορά χθες . Υπάρχει κάτι βαθύτερο ως συμπέρασμα που προκύπτει μέσα από τη χθεσινή αναμέτρηση. Η Έστερσουντ , χωρίς τα μεγάλα ονόματα στη σύνθεσή της απέδειξε περίτρανα (όσο είχε δυνάμεις γιατί στο δεύτερο έπεσε πολύ) πόσο σημαντικό είναι για μία ομάδα να δουλεύει για μεγάλο χρονικό διάστημα με τον ίδιο προπονητή. Ο Γκράχαμ Πότερ θα συμπληρώσει σε λίγους μήνες 7 χρόνια παρουσίας στον πάγκο της. Έχει μάθει τόσο καλά τα χαρακτηριστικά των παικτών του, έχει δουλέψει τόσο πολύ μαζί τους, που μπορεί ανά παιχνίδι να αλλάζει διάταξη, πρόσωπα, ρόλους, και θέσεις μέσα στον αγωνιστικό χώρο και η ομοιογένεια να μην χάνεται.

Αντίθετα, για τον ΠΑΟΚ δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς κάτι ανάλογο. Η έλλειψη αυτοματισμών, φάσεων που θα κρύβουν από πίσω τους την προσωπικότητα του προπονητή της ομάδας, ήταν οφθαλμοφανέστατη μέχρι να βγουν οι ατομικές εμπνεύσεις. Ο Ρζαβάν Λουτσέσκου έχει πολύ δρόμο να διανύσει μπροστά του για να μπορέσει να βάλει την δική του ταυτότητα στον Δικέφαλο, το κακό όμως είναι ότι μετά την αποχώρηση του Βλάνταν Ίβιτς ο ΠΑΟΚ όχι μόνο δεν διατήρησε τα στοιχεία που είχε αποκομίσει από τον 1,5 χρόνο δουλειάς με τον νεαρό τεχνικό, αλλά έκανε και βήματα πίσω με την πολύ χαλαρή δουλειά του Αλεκσάνταρ Στανόγεβιτς.

Προφανώς, χθες αντιλήφθηκαν όλοι πόσο σημαντική είναι και η περίοδος του βασικού σταδίου της προετοιμασίας για κάθε ομάδα. Εκεί που ο Στανόγεβιτς… ξόδεψε χωρίς ουσιαστικό αντάλλαγμα την ευκαιρία να δουλέψει πάνω σε λεπτομέρειες το καλό σύνολο που του είχε αφήσει ο προκάτοχός του και τελικά το πλήρωσε χάνοντας την θέση του στον πάγκο του ΠΑΟΚ