Και Βιεϊρίνια. Και Μακ. Και Οτσόα. Και Μπενζαμίν Αντρέ αν πουληθεί ο Γκόικο Τσίμιροτ. Η μεταγραφολογία έχει φουντώσει για τα καλά στον ΠΑΟΚ και είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι ο πήχης είναι τοποθετημένος πολύ ψηλά, πιο ψηλά από οποιαδήποτε άλλη σεζόν στην εποχή Σαββίδη.

Δεν είναι παράλογο. Ίσα-ίσα, το αντίθετο. Λογική απόρροια μίας χρονιάς που έκλεισε με τον ΠΑΟΚ και τον μεγαλομέτοχό του να στέλνουν το μήνυμα ότι τώρα είναι έτοιμοι να κάνουν την τελική αντεπίθεση για την κορυφή και μάλιστα, ως φαβορί (μεγάλη κουβέντα αυτό όταν έχεις να κατακτήσεις 32 χρόνια τον τίτλο του πρωταθλητή).

Μέχρι τώρα, όμως, οι προσδοκίες για παίκτες πρώτης γραμμής παραμένουν σκέψη στο μυαλό του απλού ΠΑΟΚτσή. Η πραγματικότητα που ακολούθησε την κατάκτηση του Κυπέλλου δίνει ερεθίσματα για προβληματισμό. Ο Ίβιτς, μετά από μία μόλις σεζόν στον πάγκο, έφυγε χωρίς να μεταπειστεί από Σαββίδη-Μίχελ και έχει αφήσει πίσω του το ερώτημα “είναι δυνατό ένας προπονητής να αποχωρεί σε μία χρονιά που όλοι περιμένουν τον ΠΑΟΚ να πάει για τον τίτλο;”.

Αρχή με παίκτη-ρεζέρβα

Η πρώτη μεταγραφή -μετά από αυτή του Λημνιού- είναι ο Ντοριάν Λεβέκ, ρεζέρβα της Γκινγκάμπ που ήρθε να παίξει ανάλογο ρόλο στον Δικέφαλο. Το μήνυμα εκπέμπεται κάθε μέρα και είναι σαφές: "Θα χρειαστεί χρόνος για τις μεταγραφές. Για ορισμένες ίσως φτάσουμε και Αύγουστο".

Ο ΠΑΟΚ "καίγεται" άμεσα να πάρει μόνο τερματοφύλακα λόγω του σοβαρού τραυματισμού του Γλύκου. Πολλοί εκτιμούν ότι η επιλογή στη θέση "1" θα φανερώσει τις πραγματικές προθέσεις του Σαββίδη γι' αυτό το καλοκαίρι. Ο Μίχελ μιλά για μία επιλογή πολύ πάνω από τον μέσο όρο των παικτών που αγωνίζονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο και μέσα στις επόμενες 72 ώρες λογικά θα ξέρουμε αν όντως έχει δίκιο.

Όπως και να ΄χει, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ περίμεναν πιο δυναμικό μπάσιμο στις μεταγραφές. Ότι η ομάδα τους θα είχε ήδη αναδειχθεί σε κυρίαρχη δύναμη στο παζάρι αυτού του καλοκαιριού. Διαβάζουν τα ρεπορτάζ για διάφορα ονόματα παικτών που όλα καταλήγουν στο ότι "το θέμα έχει πάει στον Σαββίδη που θα πάρει την τελική απόφασή του" και αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει ένας προβληματισμός από την πλευρά του μεγαλομετόχου για το πώς θα κινηθεί φέτος.

Το κατάλαβαν και από τον πρώτο με τον οποίο ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας ανέλυσε το θέμα Βιεϊρίνια: "Μίλησα με τον ατζέντη του, έχουμε όλα τα οικονομικά δεδομένα της υπόθεσης, εισηγήθηκα να τον πάρουμε. Είμαι, όμως, μόνο τεχνικός και όχι οικονομικός διευθυντής ή διοίκηση". Το μπαλάκι σε Γκοντσαρόβα και Σαββίδη. Ορισμένοι, μάλιστα, ερμήνευσαν τις δηλώσεις του Σλοβάκου ως έμμεση άσκηση πίεσης προς τον μεγαλομέτοχο.

Έχει λόγο ο Σαββίδης να προβληματίζεται; Μα, φυσικά. Η ομάδα του κουβαλά μία τιμωρία επτά αγωνιστικών κεκλεισμένων των θυρών (μέχρι την Τρίτη 27/6 θα αποφασιστεί αν η ΠΑΕ ΠΑΟΚ προσφύγει στο Διαιτητικό) που μεταφράζεται σε τεράστια απώλεια εσόδων, βλέπει τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο να φουντώνουν μετά και τις απαιτήσεις της NOVΑ για σοβαρές μειώσεις στο τηλεοπτικό συμβόλαιο. Και δεν υπάρχει μπροστά ανοιχτή ούτε η προοπτική εισόδου σε ομίλους του Champions League που θα έδινε ένα επιπλέον κίνητρο.

Η απάντηση είναι μόνο... επίθεση

Είναι, όμως, οι παραπάνω, αρκετοί λόγοι για να οδηγήσουν σε σφιχτή μεταγραφική πολιτική; Θα μου επιτρέψετε να απαντήσω με τα λόγια ενός απλού οπαδού του ΠΑΟΚ που με σταμάτησε στον δρόμο, γεμάτος αγωνία, να με ρωτήσει αν υπάρχει ανακοίνωση μεταγραφής στα σκαριά. “Κώστα, οι άλλοι τρεις (Μαρινάκης, Μελισσανίδης, Αλαφούζος) πατάνε φρένο φέτος. Ο Ιβάν πρέπει να πατήσει το γκάζι. Να βγει επιθετικά. Αυτό περιμένει όλος ο κόσμος”.

Γκάζι, λοιπόν, που σημαίνει το χέρι στην τσέπη. Να βγούνε τα χρήματα για να έρθουν οι παίκτες που πραγματικά χρειάζεται ο ΠΑΟΚ χωρίς πρώτα να πουληθούν ο Τσίμιροτ, ο Λέοβατς ή κάποιος άλλος, όπως προτάσσει η λογική-και δεν είναι κακή, ίσα-ίσα είναι και πολύ υγιής-ενός αυτοσυντηρούμενου σωματείου. Ο Σαββίδης το έχει πει και είναι πολύ ειλικρινής σ΄ αυτό. "Θέλω να κάνω τον ΠΑΟΚ αυτάρκη, να μην έχει ανάγκη κανέναν επενδυτή”. Και συμφωνώ ότι αυτός πρέπει να είναι ο μεγάλος στόχος. Όχι, όμως, εδώ που βρίσκεται τώρα ο σύλλογος. Θα πρέπει πρώτα να ανέβει στο επόμενο επίπεδο. Να γίνει πρωταθλητής, να μπει σε ομίλους του Champions League. Εκεί πλέον θα βρίσκει τα απαραίτητα κεφάλαια για να ενισχύεται χωρίς να χρειάζεται επιπλέον στήριξη από τον μεγαλομέτοχο.

Στην παρούσα φάση, όμως, ο ικανός κορμός που χτίστηκε χρειάζεται ενέσεις ποιότητας. Τέσσερις-πέντε παίκτες που θα δημιουργήσουν ρεαλιστική αίσθηση ότι ο ΠΑΟΚ είναι αισθητά καλύτερος από Ολυμπιακό και ΑΕΚ (μετά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν δίνεται σε κανένα τον δικαίωμα να βάλει τον Παναθηναϊκό στους διεκδικητές του τίτλου) και θα έχει το πάνω χέρι για την κορυφή.

Ο κόσμος του ΠΑΟΚ περιμένει 32 χρόνια να έρθει στο σημείο που βρίσκεται σήμερα ο σύλλογος που υποστηρίζει. Να διαθέτει καλή ομάδα και ισχυρό ιδιοκτήτη. Έχει, πλέον, το δικαίωμα να πιστεύει ότι ήρθε η ώρα του. Και εδώ, κατά την προσωπική άποψή μου, μπαίνει το μεγαλύτερο κίνητρο που έχει ο Σαββίδης για να βγει επιθετικά στις μεταγραφές: Η δική του λαοφιλία.

Ένας πολύ βασικός λόγος για τον οποίο επέλεξε να επενδύσει στον ΠΑΟΚ. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ σέβεται τον ομογενή επιχειρηματία γιατί κράτησε την ομάδα του όρθια σε μια εποχή που ήταν πολύ κοντά στον γκρεμό. Απέφυγε τις περιπέτειες των συμπολιτών Αρη, Ηρακλή και της ΑΕΚ και πλέον στέκεται γερά στα πόδια της.

Είναι έτοιμος να τον λατρέψει. Και αυτό θα γίνει όταν δει μία ομαδάρα να παρελαύνει κάθε εβδομάδα μπροστά του, να κατακτά τίτλο και να παίζει ομίλους Champions League. Τα επινίκια από την κατάκτηση του Κυπέλλου ήταν απλά το μήνυμα.

Αυτή και μόνο η σκέψη αρκεί για να πάρει ο ομογενής επιχειρηματίας την απόφαση να πατήσει το γκάζι. Μπορεί να βάλει λίγα παραπάνω χρήματα φέτος από την τσέπη του, αλλά θα τα εισπράξει στο πολλαπλάσιο τα επόμενα χρόνια. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ του δίνει τεράστια δύναμη και το αντιλήφθηκε και ο ίδιος στις “επιθέσεις” στο επιχειρηματικό-πολιτικό πεδίο που δέχθηκε, κυρίως, τον τελευταίο χρόνο. Αρκεί μόνο να του δίνει τη σπίθα...

Photo credits: Eurokinissi