OPINIONS

Δίδυμο που σκοτώνει

Δίδυμο που σκοτώνει

Ο Κώστας Πετρωτός γράφει για τα διαπιστευτήρια πρωταθλητισμού που κατέθεσε ο ΠΑΟΚ και στη Λαμία, την σούπερ πάσα του Ντιέγκο Μπίσεσβαρ και τον ορισμό του κρυφού φορ που λέγεται Δημήτρης Πέλκας.

Έχουμε δει όλων των ειδών τις νίκες από πλευράς ΠΑΟΚ στη φετινή περίοδο. Νίκες που ήρθαν με καλό ποδόσφαιρο, νίκες που ήρθαν γρήγορα και απλά, νίκες που ήρθαν στο φινάλε με χαρακτηριστικότερη αυτή στο Αγρίνιο, επαγγελματικές νίκες χωρίς πολύ ιδρώτα (οι περισσότερες από αυτές στην Τούμπα).

Ήρθε η ώρα, λοιπόν, να δούμε και μία νίκη καθαρού μυαλού. Α υτό ακριβώς το στοιχείο ήταν που έκανε τον ΠΑΟΚ να φύγει με τους τρεις βαθμούς από τη Λαμία: το καθαρό μυαλό.

Ο ΠΑΟΚ σπατάλησε ένα ολόκληρο ημίχρονο, αλλά όταν οι ποδοσφαιριστές και ο Λουτσέσκου μπήκαν στα αποδυτήρια και τα έβαλαν κάτω, κατάλαβαν ακριβώς τι έπρεπε να κάνουν για να ξεκλειδώσουν νωρίς-νωρίς στο δεύτερο μέρος την καλοστημένη άμυνα της ομάδας του Μπάμπη Τεννέ. Όλη η ουσία του αγώνα συνοψίζεται σε δύο πράγματα που είπε ο Λουτσέσκου μετά το τέλος του. "Στο πρώτο μέρος οι επιθετικοί μας έπαιρναν την μπάλα με πλάτη απέναντι στην άμυνα των αντιπάλων, στο δεύτερο παίξαμε κατά μέτωπο".

Και το παράδειγμα που πιστοποιεί τα παραπάνω λεγόμενα του Ρουμάνου τεχνικού το βρίσκουμε στο πρόσωπο του Ρόμπερτ Μακ. Όταν ο Σλοβάκος πήρε την μπάλα μπροστά του χόρεψε δις την δεξιά πλευρά της άμυνας των γηπεδούχων και ο ΠΑΟΚ πέτυχε στο άψε σβήσε δύο γκολ τελειώνοντας το παιχνίδι και διώχνοντας από πάνω του το άγχος. Και αυτός ο τρόπος με τον οποίο κέρδισε ο Δικέφαλος, είναι δείγμα του χαρακτήρα πρωταθλητή που έχει αυτή η ομάδα, η οποία κατάφερε να πάρει ένα εύκολο εκτός έδρας τρίποντο έχοντας ουσιαστικά εκτός αγώνα το σέντερ φορ της, το μεγαλύτερο επιθετικό όπλο της.

Αλλά αυτό ακριβώς σημαίνει πρωταθλητισμός. Να βρίσκεις τρόπους να κερδίζεις, ακόμη και όταν δεν παίζεις καλά. Δεν υπάρχει καμία ομάδα που έγινε πρωταθλήτρια σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, που να έπαιζε πάντα καλά. Αυτές που το κατάφερναν, είναι αυτές που έβρισκαν τον τρόπο να κερδίζουν και στην μέτρια ή την κακή τους μέρα.

Ο ΠΑΟΚ βέβαια δεν ήταν κακός στη Λαμία, ούτε όμως και πολύ καλός. Διέθετε ένα κύριο χαρακτηριστικό που τον συνοδεύει σε όλα τα παιχνίδια. Την πολύ σοβαρή ανασταλτική λειτουργία του, αφού απειλήθηκε μόνο προς το τέλος του αγώνα, όταν βρήκε την ευκαιρία και ο Πασχαλάκης να δηλώσει παρών στο παιχνίδι και να θυμίσει σε όλους ότι ο ΠΑΟΚ εκτός από καλό ανασταλτικό πλάνο και ποιοτικές μονάδες σε όλες τις γραμμές διαθέτει και έναν τερματοφύλακα που αποτελεί την πιο ευχάριστη έκπληξη του πρωταθλήματος σε αυτή τη θέση. Γιατί λοιπόν ο Μίκαελ Σκίμπε να μην σκέφτεται να τον καλέσει στην Εθνική ομάδα; Μήπως υπάρχει καλύτερός του αυτή την περίοδο στην Ελλάδα;

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΓΚΟΛ "ΦΩΝΑΖΕΙ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ

Υπάρχει όμως και ένα ακόμη στοιχείο που προκύπτει από την αναμέτρηση στο ΔΑΚ Λαμίας και είναι το πλέον ελπιδοφόρο για τον ΠΑΟΚ στην τελική ευθεία της σεζόν. Ο λόγος για τη συνύπαρξη του Ντιέγκο Μπίσεσβαρ με τον Δημήτρη Πέλκα στην ενδεκάδα. Από το ματς κόντρα στην ΑΕΛ φάνηκε ότι αυτή η επιλογή του Λουτσέσκου ανεβάζει κι άλλο και πολύ αισθητά μάλιστα την ποιότητα στην μεσοεπιθετική γραμμή του ΠΑΟΚ. Ήρθε και η φάση του πρώτου γκολ κόντρα στη Λαμία για να δείξει ότι ακόμη δεν έχουμε πιάσει το μέγιστο της ποιότητας που μπορεί να βγάλει αυτή η συνεργασία. Η ασίστ του Ολλανδού ήταν απλά μαγική και η κίνηση του Έλληνα μεσοεπιθετικού ως κρυφού φορ απλά υποδειγματική.

Η παρουσία του Μπίσεσβαρ στην ενδεκάδα σε έναν ρόλο εξτρέμ-δεκαριού απελευθερώνει τον Πέλκα από τα οργανωτικά του καθήκοντα, τον φέρνει πιο κοντά στην αντίπαλη εστία και έτσι ο ΠΑΟΚ πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες να βρίσκει πιο εύκολα το γκολ. Μετά το παιχνίδι με τη Λαμία, ο Πέλκας μετρά 9 γκολ και 9 ασίστ σε όλα τα παιχνίδια. Έχω την αίσθηση ότι αν συνεχίσει ο Λουτσέσκου να επιμένει σε αυτό το δίδυμο, στο τέλος της σεζόν θα μετράει πολύ περισσότερα γκολ απ' ότι τελικές πάσες.

ΕΝΑΣ ΠΑΟΚ ΓΕΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ

Το πιο σημαντικό από όλα όμως, είναι ότι ο Μπίσεσβαρ μπαίνοντας στην ενδεκάδα προστίθεται σε μία σειρά παικτών με έντονη προσωπικότητα που ανά πάσα στιγμή, με μία ενέργειά τους, μπορούν να "ξεκλειδώσουν" ένα παιχνίδι. Όταν παίζουν μαζί Βιεϊρίνια και Μάτος στην άμυνα, ο Μαουρίσιο που ακόμη δεν είναι φορμαρισμένος αλλά η ποιότητα και οι τεράστιες εμπειρίες που διαθέτει "φωνάζουν" στη μεσαία γραμμή και ο Πρίγιοβιτς, ο Πέλκας, ο Μπίσεσβαρ και ο Μακ στη γραμμή κρούσης, ε δεν μπορεί, κάποιος από όλους θα βγάλει το φίδι από την τρύπα. Και όταν μάλιστα, όλοι αυτοί μαζί έχουν μάθει να λειτουργούν ως ομάδα.
Κλείνοντας, ο ΠΑΟΚ πάει στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό βρισκόμενος στην καλύτερη φάση της σύγχρονης ιστορίας του. Για πολλούς, αυτό το παιχνίδι αποτελεί την μεγαλύτερη ευκαιρία για να σταλεί το μήνυμα ότι πλέον έχει αλλάξει το "αφεντικό" στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Καλό όμως είναι για τους παίκτες του ΠΑΟΚ να αποτελέσει απλά έναν ακόμη τελικό από τους 11 που απομένουν μέχρι την κατάκτηση του νταμπλ. Εφόσον ο ΠΑΟΚ παίξει αυτό που μπορεί, όλα τα άλλα θα φανούν στο γήπεδο.

Υ.Γ.: Να λοιπόν, που φτάσαμε στο σημείο -μιλάω για την ανάπαυλα του αγώνα με τη Λαμία- να συζητάμε για το πόσο σημαντικός παίκτης είναι ο Σάχοβ. Η αξία του φάνηκε και στην απουσία του και αυτό αν μη τι άλλο αποτελεί αναγνώριση της προσφοράς του Ουκρανού στην ομάδα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ