Η αναμέτρηση μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα που θα διεξαχθεί τα ξημερώματα της Κυριακής (30/7, 03:00 ώρα Ελλάδας) στο "Hard Rock Stadium" του Μαϊάμι στη Φλόριντα, μπορεί να μην έχει καμία βαθμολογική σημασία, αφού εντάσσεται στα πλαίσια του διεθνούς φιλικού τουρνουά International Champions Cup, όμως συγκεντρώνει πάνω της το ενδιαφέρον των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων, αφού πέραν της δεδομένης αξίας των δυο αντιπάλων, πρόκειται για το πρώτο φιλικό clásico μετά από 26 ολόκληρα χρόνια! Επίσης είναι και το παρθενικό "αιώνιο ντέρμπι" του Ερνέστο Βαλβέρδε στον πάγκο της Μπαρτσελόνα, μια άτυπη "πρόβα τζενεράλε" για τα δυο επίσημα clásicos, τα οποία θα ακολουθήσουν σε λίγες μέρες στην διπλή αναμέτρηση του ισπανικού Σούπερ Καπ (13 & 16 Αυγούστου). Τρία παιχνίδια Ρεάλ - Μπάρτσα μέσα σε 18 μέρες δεν είναι κάτι συνηθισμένο, ακόμα λιγότερο στο ξεκίνημα μιας ποδοσφαιρικής σεζόν. Ειδικά όταν το ένα από αυτά είναι φιλικού χαρακτήρα, κάτι που έχουμε ξεσυνηθίσει τελείως, αφού η τελευταία φορά που συνέβη κάτι ανάλογο, τοποθετείται στο μακρινό 1991! Εν αναμονή λοιπόν του αγώνα στο Μαϊάμι, θα κάνουμε πρώτα μια ανάλυση των δυο αντιπάλων (αλλαγές σε σχέση με τη σεζόν που πέρασε, μεταγραφικά αποκτήματα και στόχοι, συστήματα των προπονητών κλπ) και στη συνέχεια μια μικρή αναδρομή στα φιλικά παιχνίδια στα οποία βρέθηκαν αντίπαλοι "μερένγκες" και "μπλαουγκράνα".

Η ΡΕΑΛ ΘΑ ΒΑΔΙΣΕΙ ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗΣ ΠΕΡΣΙΝΗΣ ΣΕΖΟΝ

Ο Τεό Ερναντέζ μονομαχεί με τον Φελαϊνί στο ματς της Ρεάλ με την Μάντσεστερ για το International Champions Cup. Ο Γαλλο-ισπανός είναι από τα νέα αποκτήματα των "μερένγκες"

Ξεκινάμε την παρουσία των δυο αποψινών αντιπάλων με την πρωταθλήτρια - σε όλα - Ρεάλ Μαδρίτης, για να δούμε τί άλλαξε σε σχέση με πέρυσι και τί καινούργιο έχει να μας παρουσιάσει. Αυτό που έκαναν οι "μερένγκες", ήταν να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο το ρόστερ τους, το οποίο έτσι κι αλλιώς πέρυσι είχε θαυμαστό βάθος, κάτι που τους βοήθησε να φτάσουν στην κατάκτηση των δυο σημαντικότερων τίτλων της σεζόν, του Champions League και της Primera División. Ο Πέπε έφυγε και θα τον αντικαταστήσει στα στόπερ ο Βαγέχο που επέστρεψε από τον δανεισμό του στην Άιντραχτ και είναι ένας πιτσιρικάς (20 ετών) με μέλλον. Δεξί μπακ μάλλον δεν θα πάρει άλλο, ο Ντανίλο έφυγε για την Μάντσεστερ Σίτι, στη θέση βασικός θα είναι ο Καρβαχάλ, το θέμα είναι τί θα κάνουν εκεί οι "μπλάνκος" με το back-up, ίσως προωθήσουν στην πρώτη ομάδα κάποιον παίκτη από την Καστίγια. Αριστερά αποκτήθηκε ο Τεό Ερναντέζ, πολύ καλός παίκτης, με προοπτικές να είναι ο επόμενος βασικός αριστερός μπακ όχι μόνο της Ρεάλ αλλά και της Εθνικής Ισπανίας, αν φυσικά επιλέξει τελικά τη Roja, αφού έχει διπλή υπηκοότητα (ισπανική και γαλλική).

Ο Τεό θα ξεκουράζει τον Μαρσέλο, ο οποίος πέρυσι ήταν "υπερηχητικός", αλλά δεν υπάρχει λόγος να τεστάρουν χωρίς λόγο τις αντοχές και τα όριά του. Στα χαφ, στη θέση του Χάμες που αναχώρησε για το Λονδίνο και την Τσέλσι, αποκτήθηκε ο Ντάνι Θεμπάγιος, ενώ και ο Ασένσιο θα πάρει περισσότερο χρόνο από πέρυσι. Ο Ζιντάν θα συνεχίσει με την ίδια λογική, δηλαδή να κάνει πολύ μεγάλο rotation στο πρωτάθλημα. Ουσιαστικά έχει στη διάθεσή του δυο ενδεκάδες, όμως πρέπει να δει τί θα κάνει με την επίθεση, γιατί εκτός από τον Μοράτα (Τσέλσι), έφυγε και ο Μαριάνο (Λιόν) που επίσης έδινε αρκετές λύσεις. Ένα back-up στην επίθεση είναι το μοναδικό ερωτηματικό. Στον τρόπο του παιχνιδιού, ο Ζιντάν έχει δείξει θαυμαστή προσαρμοστικότητα, τόσο στο να παίζει με αντεπιθέσεις (κάτι που έτσι κι αλλιώς το γνώριζε καλά η Ρεάλ), όσο και στο να παίζει κόντρα σε οργανωμένες άμυνες. Ο Γάλλος έχει φτιάξει πλέον μια ολοκληρωμένη ομάδα, με λύσεις και για τους δυο τρόπους παιχνιδιού. Προφανώς θα συνεχίσει με το κλασικό σύστημα του 4-3-3, η τριάδα στο κέντρο είναι το μεγάλο όπλο των "μερένγκες", με τους Μόντριτς, Κρόος και Κασεμίρο. Αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει, απλά μεταβάλλεται ανάλογα με τα παιχνίδια.

Ο Ντάνι Θεμπάγιος (αριστερά) ένα ακόμα από τα νέα αποκτήματα της Ρεάλ, στο ματς με την Μάντσεστερ Σίτι για το International Champions Cup

Πέρυσι, ας πούμε, ο τραυματισμός του Μπέιλ, υποχρέωσε τον Ζιντάν να αλλάξει το σύστημα, κάνοντας ό,τι είχε κάνει και ο Αντσελότι τη χρονιά που πήρε την décima. Πρόσθεσε δηλαδή τέταρτο χαφ, ο Ιταλός είχε βάλει τον Ντι Μαρία, ο Γάλλος έβαλε τον Ίσκο, παίζοντας μπροστά με τους Μπενζεμά και Κριστιάνο σε ελεύθερο ρόλο. Ο Πορτογάλος βέβαια λέει ότι δεν είναι φορ, αλλά ουσιαστικά παίζει περισσότερο σε αυτή τη θέση παρά σε κάποια άλλη, αφού πλέον δεν μπορεί να κάνει αυτά που έκανε παλιότερα. Ο Νάβας θα συνεχίσει ως ο βασικός τερματοφύλακας, αφού η Ρεάλ από ένα σημείο και μετά σταμάτησε να είναι "ζεστή" για τον Ντε Χέα. Πάντως ο Κοσταρικανός ανταποκρίθηκε με σχεδόν απόλυτη επιτυχία πέρυσι. Το θέμα είναι τί θα γίνει αν τελικά αποκτηθεί ο Εμπαπέ. Είναι προφανές ότι η ακριβότερη μεταγραφή της ιστορίας (αν δεν φύγει ο Νεϊμάρ για την Παρί) δεν μπορεί να κάθεται στον πάγκο. Και στην περίπτωση που συνεχίσει ο Κριστιάνο (σίγουροι δεν είμαστε, αλλά αυτή τη στιγμή έτσι δείχνουν τα πράγματα), τότε θα πρέπει να φύγει ένας εκ των Μπέιλ ή Μπενζεμά. Ο Γάλλος, οχτώ χρόνια πλέον στη Μαδρίτη, έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων στη Ρεάλ, από την άλλη, ο Ουαλός είναι η μεγάλη αδυναμία του Φλορεντίνο Πέρεθ, οπότε ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει τί θα γίνει.

Γενικό συμπέρασμα είναι ότι το στήσιμο της Ρεάλ δεν θα αλλάξει. Τα φιλικά που έχει παίξει μέχρι τώρα δεν είναι κριτήριο, ο Ζιντάν έχει δώσει πολύ χρόνο σε νεαρούς παίκτες, ενώ έχουν απουσιάσει πολλά βασικά ονόματα (ο Ρονάλντο που δεν έχει ενσωματωθεί ακόμα στην αποστολή, ο Σέρχιο Ράμος, ο Κρόος που ήταν τραυματίας κλπ), άρα δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αντιπροσωπευτική ενδεκάδα. Η Ρεάλ είναι πλέον τόσο καλά δουλεμένη και πλήρης σε όλες της τις γραμμές, που δεν χρειάζεται να κάνει ιδιαίτερα πράγματα. Ουσιαστικά θα ακολουθήσει την περσινή, απόλυτα πετυχημένη συνταγή. Έχει ήδη κάνει την μεγάλη υπέρβαση, κατακτώντας το δεύτερο σερί Champions League, πήρε το πρωτάθλημα που ήταν το μεγάλο της πρόβλημα τα τελευταία χρόνια επειδή κατέληγε συνεχώς στη Βαρκελώνη, οπότε θα βαδίσει στα ίδια χνάρια. Σε ότι αφορά τώρα στο σημερινό παιχνίδι, ο Ζιντάν θα έχει περισσότερο το μυαλό του στα επερχόμενα Super Cup, το ευρωπαϊκό (8 Αυγούστου στα Σκόπια) και το ισπανικό (διπλό clásico στις 13 & 16 Αυγούστου). Ειδικά το πρώτο, απέχει μόλις δέκα μέρες από το φιλικό και μην ξεχνάμε τον αγώνα επίδειξης των "μπλάνκος" με την μικτή της MLS αλλά και το υπερατλαντικό ταξίδι που θα μεσολαβήσουν. Πρόκειται για έναν τίτλο που δεν έχει το γόητρο ενός ChL ή μιας Λίγκας, αλλά δεν παύει να είναι ευρωπαϊκός τίτλος και η Ρεάλ θέλει να τον προσθέσει στη συλλογή της.

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ, Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΓΡΙΦΟΣ ΤΟΥ ΝΕΪΜΑΡ

Ο Νεϊμάρ έχει κάνει πράγματα και θαύματα στο International Champions Cup, το ερώτημα όμως είναι αν θα συνεχίσει στη Μπαρτσελόνα

Περνάμε τώρα στην Κυπελλούχο Μπαρτσελόνα. Οι "μπλαουγκράνα" απέκτησαν τον Νέλσον Σεμέδο από την Μπενφίκα, ο οποίος είναι δεξί μπακ με επιθετικούς προσανατολισμούς. Στο πρόσωπό του η Μπάρτσα ελπίζει να βρει τον αντικαταστάτη του Ντάνι Άλβες. Πρώτος στόχος για τη θέση ήταν ο Μπεγερίν, αλλά η Άρσεναλ δεν θέλησε καν να το συζητήσει. Ο Πορτογάλος πάντως, είναι καλός παίκτης, αν και αμυντικά έχει κάποια θεματάκια. Πλέον όμως η ομάδα έχει κανονικό δεξί μπακ (που δεν είχε πέρυσι με τον τραυματισμό του Βιδάλ), κάτι που θα επιτρέψει στον Σέρτζι Ρομπέρτο να επιστρέψει στα χαφ που είναι η φυσική του θέση και όπου θα μπορέσει να βοηθήσει πολύ περισσότερο και να ξεδιπλώσει τις αρετές του, είτε ως εσωτερικό χαφ, δηλαδή αντί ενός εκ των Ράκιτιτς και Ινιέστα, είτε ως αμυντικό χαφ στη θέση του Μπουσκέτς (αν και αυτό το τελευταίο φαντάζει κάπως ακραίο σενάριο). Πολλά στην ομάδα εξαρτώνται από το τί θα γίνει με τον Νεϊμάρ. Ακόμα είναι όλα ανοιχτά, όμως τη δεδομένη στιγμή ο Βραζιλιάνος είναι πιο κοντά στο να φύγει από το να μείνει. Αν τελικά πάει στην Παρί, η Μπαρτσελόνα θα πρέπει να κάνει κάποιο μεγάλο μεταγραφικό "μπαμ", ώστε να κερδίσει κάποιες από τις χαμένες εντυπώσεις, αλλά και να καλύψει το κενό που θα δημιουργηθεί στην τριάδα. Θα έχουμε εκεί τον Μέσι και τον Σουάρες, όμως ποιος θα είναι ο τρίτος; Ο Αλκάθερ δεν μπορεί να είναι, γιατί αποτελεί back-up και όχι βασική επιλογή.

Η Μπαρτσελόνα βρίσκεται σε επαφές με τον Κοουτίνιο (Λίβερπουλ), ο οποίος όμως δεν είναι επιθετικός, αλλά μεσοεπιθετικός. Θα μπορούσε να παίξει στον χώρο του Νεϊμάρ, αλλά αυτή δεν είναι η φυσική του θέση. Ο Κοουτίνιο, αν τελικά αποκτηθεί, προορίζεται περισσότερο για εσωτερικό χαφ και για διάδοχος του Ινιέστα, όταν ο Αντρεσίτο σταματήσει ή φύγει το καλοκαίρι (αφού από αυτή τη διοίκηση όλα είναι πιθανά). Υπάρχει και ο Παουλίνιο (Κουανγκτσόου Έβεργκραντ) στους στόχους, ο οποίος δεν είναι χαφ "κοπής" Μπαρτσελόνα, αλλά δυναμικός, καλός στο να βοηθάει την επίθεση, στα στημένα κλπ. Δεν διαθέτει το DNA των "μπλαουγκράνα", αλλά η ομάδα σίγουρα χρειάζεται έναν παίκτη με αυτά τα στοιχεία. Αυτές είναι οι κινήσεις που ενδιαφέρουν τους culés, αλλά αν τελικά φύγει ο Νέι, στους παίκτες που θα μπορούσαν να κάνουν "κλικ" στον κόσμο και να προστεθούν στη λίστα, θα βάζαμε τον Ντιμπάλα (Γιουβέντους), τον Ντεμπελέ (Ντόρτμουντ) και ενδεχομένως τον Εμπαπέ, αν δεν έχει κλείσει μέχρι τότε στη Ρεάλ. Η Μπαρτσελόνα θα παίξει και φέτος το κλασικό 4-3-3. Ο Βαλβέρδε αυτόν τον καιρό προσπαθεί και να προσαρμόσει την ομάδα στη φιλοσοφία του, αλλά και να προσαρμοστεί ο ίδιος σε αυτήν. Ανάλογα πάντως με τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν, δεν αποκλείεται να δούμε το σύστημα να μεταβάλλεται σε 4-2-3-1, που είναι και το αγαπημένο του Txingurri.

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε σε προπόνηση της Μπαρτσελόνα

Αυτά που ζητάει από τους παίκτες του ο Ερνέστο, είναι εκείνα που εφάρμοσε στην τετραετία στην Αθλέτικ και εκείνα που εφάρμοσε η ίδια η Μπαρτσελόνα στην περίοδο του Γουαρδιόλα, όλα αυτά τα στοιχεία δηλαδή που έκαναν τους "μπλαουγκράνα" την κορυφαία ομάδα του κόσμου: πίεση ψηλά, πίεση με βοήθειες αμέσως μετά την απώλεια της μπάλας, υψηλά ποσοστά κατοχής, γρήγορο transition, πάσες με τη μία. Αυτά είναι που προσπαθεί να εφαρμόσει, δεν έχει δηλαδή να κάνει τίποτα συγκλονιστικές αλλαγές, γιατί έτσι κι αλλιώς η Μπαρτσελόνα δεν χρειάζεται να αλλάξει πολλά, απλά αυτά που ξέρει να κάνει, πρέπει να τα κάνει καλά (γιατί πέρυσι δεν τα έκανε καλά). Το ρόστερ θεωρητικά δεν έχει τόσο μεγάλα κενά, στον σύλλογο έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη σε παίκτες που πήραν και οι οποίοι δεν απέδωσαν, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα εκείνο του Αντρέ Γκόμες, που ήταν η μεγάλη απογοήτευση πέρυσι. Τον Πορτογάλο τον πιστεύουν πάρα πολύ και μάλιστα είπαν όχι σε καλές προτάσεις που τους ήρθαν φέτος για να τον παραχωρήσουν. Αν τελικά ο Γκόμες βρεθεί σε καλή κατάσταση και βοηθήσει, θα είναι σίγουρα ένα σημαντικό "συν". Από το υπάρχον ρόστερ κάποιοι θα φύγουν, ο Τουράν είναι ένας από τους υποψήφιους, αντίθετα θα μείνει ο Βιδάλ, που θα είναι η εναλλακτική λύση για το δεξί άκρο της άμυνας. Στην άμυνα δεν υπάρχει πρόβλημα, στα στόπερ ανέβηκε ο Μάρλον από τους μικρούς, ενώ αριστερά είναι ο Τζόρντι Άλμπα με τον Ντιν. Στα χαφ μάλλον δεν θα μείνει ο Σάμπερ, ο θεωρητικά φυσικός αντικαταστάτης του Μπουσκέτς (είπαμε ότι εκεί μπορεί να παίξει ο Σέρτζι Ρομπέρτο) και ίσως φύγει και ο Ραφίνια.

Από εκεί και μετά, περιμένουμε να δούμε τί θα γίνει με τις μεταγραφές. Αν αποκτηθεί τελικά ο Κοουτίνιο και πληρωθούν για αυτόν 80-90 εκατομμύρια ευρώ, είναι προφανές ότι δεν θα μπορεί να μείνει στον πάγκο. Αν όμως φύγει ο Νεϊμάρ και παράλληλα έρθει ο Κοουτίνιο, τότε είναι πιθανό να δούμε το σύστημα να αλλάζει. Ένα σενάριο, θα ήταν, ας πούμε, ο Σουάρες ψηλά (στο 4-2-3-1) και πίσω του μια τριάδα με τους Μέσι, Ινιέστα και Κοουτίνιο. Φουλ επιθετικός προσανατολισμός, με τρομερή ποιότητα, αλλά και με σημαντικό αμυντικό πρόβλημα, αφού από αυτούς τους τέσσερις, μόνο ο Σουάρες μαρκάρει. Σε αυτή την εξίσωση μπαίνει θεωρητικά και ο Παουλίνιο, τον οποίο ναι μεν δεν θέλει να πουλήσει ο σύλλογός του στην Κίνα, ίσως όμως υποχρεωθεί να το κάνει, αφού η Κουανγκτσόου Έβεργκραντ είναι μια από τις ομάδες του κινεζικού πρωταθλήματος, που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο σοβαρών κυρώσεων λόγω χρεών τους προς ποδοσφαιριστές. Για όλα όμως το κλειδί είναι ο Νεϊμάρ. Γιατί ακόμα και τα 222 εκατομμύρια δεν αποτελούν εγγύηση ότι θα επενδυθούν σωστά, με πιο τρανό παράδειγμα τα χρήματα του Φίγκο, με τα οποία αγοράστηκαν οι Όφερμαρς και Πετί (ακόμα κλαίνε τα χρήματα στη Βαρκελώνη). Και όπως και να το κάνουμε, όσο ιδιόρρυθμος ή παράξενος και αν είναι ο Νεϊμάρ (και όσο "κακό σπυρί" και αν είναι ο πατέρας του), τέτοιον παίκτη δε βρίσκεις εύκολα. Κλείνοντας, αυτό που χρειάζεται η Μπαρτσελόνα για να ανακάμψει και να γίνει πάλι ανταγωνιστική, είναι ένα κλικ (ίσως και δυο) έντασης παραπάνω σε όλο της το παιχνίδι, κυρίως στο αμυντικό κομμάτι, αλλά και στο επιθετικό, όπου πρέπει να βρεθούν λύσεις για τις κλειστές άμυνες και να μην τα περιμένουν όλοι όλα από τον Μέσι. Και φυσικά, να προσθέσουμε εδώ ότι ο Ερνέστο έχει σήμερα ένα τεράστιο κίνητρο, αφού είναι το πρώτο του, έστω και ανεπίσημο, clásico. Στο ισπανικό Σούπερ Καπ, πάντως, το κίνητρο θα είναι πολύ μεγαλύτερο.

ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΦΙΛΙΚΑ CLÁSICOS (1902-1991)

Το τελευταίο (μέχρι σήμερα) φιλικό μεταξύ Μπαρτσελόνα και Ρεάλ έχει τελειώσει και οι παίκτες δίνουν τα χέρια. Από αριστερά, Σαντσίς, Θουμπιθαρέτα, Τσέντο, Γουαρδιόλα, Μπούγιο (1/9/1991)

Η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα έχουν τεθεί αντιμέτωπες 33 φορές σε φιλικές αναμετρήσεις στο παρελθόν. Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των παιχνιδιών διεξήχθη στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, όταν δεν υπήρχε ακόμα το πρωτάθλημα της Primera División, το οποίο ξεκίνησε επίσημα το 1929. Στον πίνακα που ακολουθεί, βλέπουμε ότι μέχρι εκείνη τη χρονιά, είχαν γίνει τα 20 από τα συνολικά 33 παιχνίδια. Από εκεί και μετά, η συχνότητα διεξαγωγής φιλικών αγώνων ανάμεσα στους "αιώνιους" του ισπανικού ποδοσφαίρου, άρχισε να μειώνεται δραματικά, με αποτέλεσμα στις τελευταίες επτά δεκαετίες να έχουν γίνει μόλις πέντε τέτοια παιχνίδια και βέβαια κανένα τα τελευταία 26 χρόνια, από το 1991 και μετά! Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι βασικά δυο: τα χρήματα και η αποφυγή γκρίνιας στην προετοιμασία. Η οικονομική φιλοσοφία και διαχείριση των δυο μεγάλων συλλόγων έχει αλλάξει πάρα πολύ στις τελευταίες δυόμισι δεκαετίες. Το μάρκετινγκ απαιτεί πλέον πολύ μεγάλα ποσά από οποιονδήποτε διοργανώνει κάποιο τουρνουά το καλοκαίρι και θα ήθελε να προσκαλέσει τους "μερένγκες" και τους "μπλαουγκράνα".

Έτσι λοιπόν, γίνεται αμέσως σαφές ότι είναι ελάχιστοι εκείνοι που θα μπορούσαν να διαθέσουν τόσα χρήματα, ώστε να πείσουν τη Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα να τεθούν αντιμέτωπες στην προετοιμασία. Βασικά, μόνο χώρες της Άπω Ανατολής (Ιαπωνία, Κίνα) και οι ΗΠΑ έχουν αυτή την οικονομική ευχέρεια. Πέρα από το οικονομικό θέμα, υπάρχει πάντα και εκείνο του πρεστίζ. Και οι δυο σύλλογοι γνωρίζουν τί σημαίνει μια ήττα σε ένα clásico, ακόμα και αν αυτό είναι φιλικός αγώνας. Δεν θέλουν λοιπόν να ρισκάρουν τη σίγουρη γκρίνια στις τάξεις των φιλάθλων τους, αλλά και έναν πιθανό αποπροσανατολισμό στους ίδιους τους παίκτες, σε μια ευαίσθητη περίοδο κατά την οποία μπαίνουν οι βάσεις για την επόμενη σεζόν. Όλη αυτή την ανησυχία, κατάφεραν να την παραμερίσουν φέτος τα κεφάλαια του International Championc Cup, του διεθνούς φιλικού τουρνουά που διεξάγεται ήδη από τις 19 Ιουλίου στις ΗΠΑ. Τα ποσά που δόθηκαν από τους διοργανωτές σε Ρεάλ και Μπάρτσα δεν έχουν ανακοινωθεί επίσημα, όμως να είστε σίγουροι ότι ξεπερνούν κατά πολύ τους ετήσιους προϋπολογισμούς των περισσότερων ελληνικών ομάδων!

ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ ΣΤΑ ΦΙΛΙΚΑ

Μονομαχία μεταξύ Βιγιαρόγια και Γκοϊκοετσέα στα φιλικά του 1991

Αν ρίξουμε τώρα μια πιο προσεκτική ματιά στα 33 φιλικά του παρελθόντος, θα δούμε ότι κυριαρχεί η Μπαρτσελόνα με 19 νίκες, έναντι μόλις τεσσάρων της Ρεάλ, ενώ υπάρχουν και 10 ισοπαλίες. Τα τέρματα είναι 83 υπέρ των "μπλαουγκράνα", παρά ένα διπλάσια από τα 42 που έχουν πετύχει οι "μερένγκες". Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη νίκη της Ρεάλ ήρθε στην 22η αναμέτρηση! Από την άλλη, στα πέντε πιο πρόσφατα παιχνίδια, οι "μπλάνκος" έχουν 3 νίκες και μόλις μια ήττα. Το πρώτο παιχνίδι στον πίνακα, είναι και το πρώτο clásico στην ιστορία, ο ημιτελικός του τουρνουά που διεξήχθη στα πλαίσια των εορτασμών για την στέψη του βασιλιά Αλφόνσο του 13ου. Η Ισπανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (RFEF) δεν το αναγνωρίζει ως επίσημη διοργάνωση, παρά το γεγονός ότι η τελική νικήτρια, Αθλέτικ Μπιλμπάο, συνυπολογίζει το τρόπαιο στα κερδισμένα της Κύπελλα. Αυτός είναι και ο λόγος που το βάζουμε σε αυτή τη λίστα, αφού θεωρείται ως φιλικός αγώνας επίδειξης. Οι μεγαλύτερες νίκες της Μπαρτσελόνα είναι το 7-0 του 1913 και το 7-1 του 1920.

Αντίθετα, η μεγαλύτερη νίκη της Ρεάλ ήταν και η πρώτη της, το 5-1 του 1934. Από τα 33 παιχνίδια, τα 29 έχουν διεξαχθεί στις αντίστοιχες έδρες των δυο ομάδων. Το πρώτο, ο ημιτελικός του Κυπέλλου της Στέψης (13/5/1902), φιλοξενήθηκε στον "ουδέτερο" Ιππόδρομο της Μαδρίτης. Δυο ματς φιλοξενήθηκαν στο "Estadio Ramón de Carranza", την έδρα της Κάντιθ, στα πλαίσια του καλοκαιρινού τουρνουά "Trofeo Ramón de Carranza", ενώ υπάρχει και ένα - το μοναδικό - που διεξήχθη εκτός Ισπανίας. Πρόκειται για τον μικρό τελικό ενός τουρνουά που διοργανώθηκε το 1982 στην πόλη Μπαρκισιμέτο της Βενεζουέλας. Έτσι λοιπόν, φέτος θα έχουμε το μόλις δεύτερο φιλικό clásico της ιστορίας εκτός συνόρων, και αυτό στην αμερικανική ήπειρο. Τα δυο πιο πρόσφατα φιλικά ματς ανάμεσα στους δυο "αιώνιους", τα διοργάνωσε το συνδρομητικό κανάλι Canal+ με την ονομασία "Desafío total", εμπνευσμένη από την γνωστή κινηματογραφική ταινία "Total recall" (Ολική επαναφορά) του 1990. Το κανάλι βρισκόταν τότε στο ξεκίνημά του και με αυτά τα δυο παιχνίδια φιλοδοξούσε να προσελκύσει περισσότερους συνδρομητές.

Η πρώτη συνάντηση έγινε την Πρωτομαγιά του 1991 στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου" και έληξε 3-1 υπέρ των γηπεδούχων. Η Ρεάλ μέσα σε τρία λεπτά προηγήθηκε 3-0 (16' Μπουτραγκένιο, 17' Ιέρο & 18' Βιγιαρόγια) και η Μπαρτσελόνα δεν μπόρεσε να αντιδράσει, πέρα από ένα γκολ που πέτυχε στο 38' ο Γκοϊκοετσέα. Ο επαναληπτικός διεξήχθη στις 11 Σεπτεμβρίου του 1991 στο "Καμπ Νόου", σε ένα παιχνίδι στο οποίο προηγήθηκαν οι "culés" στο 67' με τον Ναδάλ και ισοφάρισαν πέντε λεπτά αργότερα οι "μερένγκες" με τον Αλντάνα. Και στα δυο αυτά παιχνίδια, παρά το γεγονός ότι το Canal+ τα παρουσίασε ως μια γιορτή του ποδοσφαίρου, οι παίκτες δεν ανταποκρίθηκαν ιδιαίτερα στις προσδοκίες. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο Κρόιφ, αντίθετος με την διεξαγωγή αυτών των αγώνων, αρνήθηκε να κάτσει στον πάγκο, αφήνοντας εκεί τον βοηθό του, Τσάρλι Ρεσάκ. Το θέαμα, ειδικά στο ματς της Βαρκελώνης, ήταν αρκετά μέτριο, ενώ και οι φίλαθλοι δεν τίμησαν ιδιαίτερα την πρωτοβουλία αυτή, παρά το γεγονός ότι οι κάτοχοι διαρκείας δεν πλήρωναν, ενώ κάθε συνδρομητής του Canal+ είχε στη διάθεσή του μια διπλή πρόσκληση. Στο "Μπερναμπέου" βρέθηκαν 50.000 θεατές, ενώ στο "Καμπ Νόου" μόλις 25.000. Ας δούμε τώρα ποιες ήταν οι συνθέσεις των δυο ομάδων σε αυτά τα δυο τελευταία φιλικά clásicos του 1991, στην διοργάνωση του Canal+.

Ο Ιέρο σουτάρει προς την εστία της Μπαρτσελόνα, ενώ ο Γουαρδιόλα παρακολουθεί (1991)

1. ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ - ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ 3-1 (1/5/1991)

- Γήπεδο: "Σαντιάγο Μπερναμπέου" (50.000 θεατές)

- Σκόρερ: Μπουτραγκένιο (16'), Ιέρο (17'), Βιγιαρόγια (18') / Γκοϊκοετσέα (38')

Ρεάλ Μαδρίτης (Άντιτς): Χάρο, Τσέντο, Μακέδα, Τεντίγιο, Βιγιαρόγια, Μίτσελ, Ιέρο, Μίγια (56' Αραγόν), Χάτζι (77' Γιορέντε), Μπουτραγκένιο, Αλντάνα (46' Εσνάιντερ).

Μπαρτσελόνα (Ρεσάκ): Θουμπιθαρέτα, Νάντο (46' Σολέρ), Σέρνα, Φερέρ, Χούλιο Αλμπέρτο, Εουσέμπιο (69' Μακέδα), Αμόρ, Λάουντρουπ (59' Ουρμπάνο), Λόπεθ Ρεκάρτε, Γκοϊκοετσέα, Χούλιο Σαλίνας.

2. ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ - ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ 1-1 (11/9/1991)

- Γήπεδο: "Καμπ Νόου" (25.000 θεατές)

- Σκόρερ: Ναδάλ (67') / Αλντάνα (72')

Μπαρτσελόνα (Ρεσάκ): Θουμπιθαρέτα, Κριστόμπαλ, Σέρνα, Χουάν Κάρλος, Γουαρδιόλα, Φερέρ, Ναδάλ (77' Μπακέρο), Αμόρ, Λάουντρουπ (46' Χάβι), Χούλιο Σαλίνας, Μπεγκιριστάιν (46' Πινίγια).

Ρεάλ Μαδρίτης (Άντιτς): Μπούγιο, Βιγιαρόγια, Ρότσα, Τεντίγιο, Λάσα, Ιέρο, Μίγια, Χάτζι (54' Αλφόνσο), Γιορέντε, Μπουτραγκένιο (46' Μακέδα), Λουίς Ενρίκε (46' Αλντάνα).

ΤΑ 33 ΦΙΛΙΚΑ CLÁSICOS ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

Στον πίνακα που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε τα 33 φιλικά clásicos που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα, την ημερομηνία, την τοποθεσία και φυσικά το σκορ.

ΗΜ.	ΤΟΥΡΝΟΥΑ	ΕΔΡΑ	ΓΗΠ/ΧΟΣ	ΦΙΛ/ΝΟΣ	ΣΚΟΡ
13/5/1902	Copa de la Coronación	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	1-3
13/5/1906	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	5-2
1/11/1913	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	7-0
2/11/1913	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	1-0
6/1/1914	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	2-2
10/1/1914	Φιλικό	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	0-2
5/3/1916	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	3-0
7/3/1916	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	0-0
1/11/1917	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	3-1
4/11/1917	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	4-1
20/5/1918	Φιλικό	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	1-2
15/2/1920	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	2-2
18/2/1920	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	7-1
11/1/1921	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	3-0
15/3/1922	Φιλικό	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	2-2
2/2/1927	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	0-0
19/3/1927	Φιλικό	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	1-5
20/3/1927	Φιλικό	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	1-5
27/5/1928	Torneo de Campeones	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	2-2
3/6/1928	Torneo de Campeones	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	1-1
3/7/1932	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	2-2
25/11/1934	Φιλικό	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	5-1
15/11/1940	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	5-4
8/6/1941	Φιλικό	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	2-3
31/10/1943	Φιλικό	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	1-1
26/12/1943	Φιλικό	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	4-0
23/5/1948	Torneo Históricos	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	1-0
30/5/1948	Torneo Históricos	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	0-1
30/8/1959	Trofeo Carranza	Κάντιθ	Ρεάλ	Μπάρτσα	4-3
31/8/1968	Trofeo Carranza	Κάντιθ	Μπάρτσα	Ρεάλ	2-1
30/5/1982	Copa de Venezuela	Μπαρκισιμέτο	Ρεάλ	Μπάρτσα	1-0
1/5/1991	Desafío total - Canal+	Μαδρίτη	Ρεάλ	Μπάρτσα	3-1
11/9/1991	Desafío total - Canal+	Βαρκελώνη	Μπάρτσα	Ρεάλ	1-1
29/7/2017	International Champions Cup	Μαϊάμι	Ρεάλ	Μπάρτσα	-

ΟΜΑΔΕΣ	ΝΙΚΕΣ	ΙΣΟΠΑΛΙΕΣ	ΗΤΤΕΣ	ΓΚΟΛ ΥΠΕΡ	ΓΚΟΛ ΚΑΤΑ
Μπαρτσελόνα	19	10	4	83	42
Ρεάλ Μαδρίτης	4	10	19	42	83

Πηγές: As, Marca, Mundo Deportivo, as.com

Κεντρική φωτογραφία: AP PhotoAlvaro Barrientos

Βίντεο: Το μοναδικό βίντεο που βρήκα στο διαδίκτυο με φάσεις από το δεύτερο παιχνίδι του Desafío Total - Canal+ στο "Καμπ Νόου" (11/9/1991)