Ο 71ος Γύρος της Ισπανίας ολοκληρώθηκε χθες στη Μαδρίτη με μεγάλο νικητή τον Νάιρο Κιντάνα της Movistar. Στο τελικό βάθρο τον πλαισίωσαν οι Κρις Φρουμ (Sky) και Εστέμπαν Τσάβες (Orica BikeExchange). Την πράσινη φανέλα των πόντων κέρδισε ο Φάμπιο Φελίνε (Trek Segafredo), την πουά των βουνών ο Όσκαρ Φράιλε της Dimension Data και την λευκή της σύνθετης βαθμολογίας ο Νάιρο Κιντάνα. Οι ομάδες της Etixx Quickstep και της Orica BikeExchange κέρδισαν από 4 ετάπ η καθεμία, τα περισσότερα από όλες τις υπόλοιπες, ενώ τον τίτλο του πολυνίκη της διοργάνωσης μοιράστηκαν οι Φρουμ (Sky), Νίλσεν (Orica BikeExchange) και Μίρσμαν (Etixx Quickstep) με δυο κερδισμένα ετάπ έκαστος. Τέλος, η BMC κέρδισε την ομαδική κατάταξη και ο Αλμπέρτο Κονταδόρ (Tinkoff) πήρε το βραβείο του πιο επιθετικού αθλητή. Μετά από 23 μέρες, 21 ετάπ και 3.315 χιλιόμετρα, ένας ακόμα Γύρος Ισπανίας έφτασε στο τέλος του και το Sport24.gr σας παρουσιάζει την ανασκόπηση του αγώνα. Οι εντυπώσεις, η εξέλιξη, οι πρωταγωνιστές της γενικής, οι νικητές στα ετάπ και τις υπόλοιπες βαθμολογίες.

ΟΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Η φετινή Vuelta ήταν για μια ακόμα χρονιά ένας καθ’ όλα θεαματικός και ανταγωνιστικός Γύρος. Με έναν πολύ καλό σχεδιασμό και αγωνία από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο ετάπ, με φοβερή δράση και συνεχείς ανατροπές, με δέκα τερματισμούς σε ανηφόρα και μια φοβερή μάχη ανάμεσα σε τέσσερις μεγάλους αθλητές, ο 71ος Γύρος της Ισπανίας είχε τα πάντα και με μια λέξη ήταν εντυπωσιακός από κάθε άποψη. Πριν ξεκινήσει ο αγώνας, η παρουσία και μόνο των τριών από τους τέσσερις Fab4 (Φρουμ, Κονταδόρ & Κιντάνα), μας έκανε να πιστεύουμε ότι αυτοί θα ήταν τα φαβορί, ότι από αυτή την τριάδα θα έβγαινε ο τελικός νικητής και βέβαια οι τρεις τους φρόντισαν να μας επιβεβαιώσουν. Τελικά στη μάχη προστέθηκε και ένας τέταρτος, ο Τσάβες, συμπληρώνοντας ιδανικά μια φοβερή τετράδα. Η εξέλιξη του αγώνα χώρισε αυτή την τετράδα σε δυο ζευγάρια. Το ένα, Κιντάνα και Φρουμ, πάλεψε για την πρώτη θέση, ενώ το άλλο, Τσάβες και Κονταδόρ, έδωσε μάχη για την τρίτη θέση του βάθρου. Με όλο τον σεβασμό προς τους άλλους δυο μεγάλους γύρους, η Vuelta για μια ακόμη χρονιά, έκλεψε όλες τις εντυπώσεις, μπόρεσε να ξεπεράσει σε θέαμα ακόμα και το φετινό Giro με την απίστευτη ανατροπή του Νίμπαλι. Και αυτό γιατί η τρομερή εξέλιξη που είχαμε στην Ισπανία, δεν προήλθε από κάποια πτώση ή γενικότερη ατυχία του πρώτου, αλλά από συνεχείς μάχες που ανέτρεπαν τα δεδομένα με εξ ολοκλήρου αγωνιστικά κριτήρια.

Ας τους δούμε έναν-έναν. Πρώτα ο μεγάλος νικητής, ο Νάιρο Κιντάνα. Ο Κολομβιανός, μόλις στα 26 του χρόνια, κέρδισε τον δεύτερο μεγάλο γύρο της καριέρας του με βασικό όπλο του τα βουνά. Σε αντίθεση με την παρουσία του στο Τουρ, εκεί όπου πέρασε εντελώς απαρατήρητος, αυτή τη φορά "πείστηκε" ότι έπρεπε να επιτεθεί. Και λέω "πείστηκε", γιατί και στην Ισπανία, στα πρώτα ετάπ, εμφανίστηκε αρκετά διστακτικός, μέχρι να αποφασίσει ότι ο μοναδικός τρόπος για να κερδίσει ήταν να το κάνει στο δικό του τερέν. Ο Νάιρο ήταν ο καλύτερος στα βουνά, σταθερός, κάποιες φορές εντυπωσιακός, αποφασισμένος, αλύγιστος, πληθωρικός. Έχτισε πλεονέκτημα απέναντι στον Φρουμ σε όλες σχεδόν τις ανηφόρες, όμως ήταν φανερό ότι δεν θα του έφτανε, με το χρονόμετρο να αποτελεί μια διαρκή απειλή. Ο γύρος κερδήθηκε τελικά στο Αραμόν Φορμιγάλ, σε μεγάλο βαθμό χάρη στην ποδηλατική ευφυΐα του Κονταδόρ και τον "ύπνο" της Sky, αλλά και χάρη στην οξυδέρκεια του Κολομβιανού να βρεθεί στην σωστή θέση την σωστή στιγμή. Ο Νάιρο εκμεταλλεύτηκε άριστα το δώρο του Πιστολέρο, αλλά και ο ίδιος με τη σειρά του, δούλεψε ακούραστα και ανέβηκε χωρίς καμία βοήθεια την τελευταία ανηφόρα. Στη συνέχεια έκανε το χρονόμετρο της ζωής του (σύμφωνα με τα δικά του δεδομένα) και υπερασπίστηκε την κόκκινη φανέλα με χαρακτηριστική άνεση στην Αϊτάνα. Είχε στη διάθεσή του την καλύτερη ομάδα (με εξαιρετικές τακτικές) και κέρδισε πανάξια και πέρα για πέρα δίκαια. Μοναδική άσχημη στιγμή, το τελευταίο, τελείως αχρείαστο σπριντ στον Φρουμ, στην κορυφή της Αϊτάνα, εκεί όπου έχασε την ευκαιρία να δημιουργήσει μια ιστορική φωτογραφία, περνώντας την γραμμή του τερματισμού μαζί με τον μεγάλο του αντίπαλο.

Οι τέσσερις μεγάλοι πρωταγωνιστές της φετινής Vuelta, Κονταδόρ, Κιντάνα, Τσάβες και Φρουμ, στην κορυφή του Μας ντε λα Κόστα (17ο ετάπ)

Περνάμε στον "αιώνιο" πλέον δεύτερο της Vuelta, τον Κρις Φρουμ (ισοφάρισε το ρεκόρ των τριών δεύτερων θέσεων στη διοργάνωση που κατείχε ο Λουίς Οκάνια). Ο μεγάλος κυρίαρχος του Γύρου Γαλλίας, δείχνει να τα βρίσκει μπαστούνια στον αγαπημένο του Γύρο Ισπανίας. Ο Κρις έχασε φέτος την μεγαλύτερη ευκαιρία της καριέρας του για να κερδίσει τον γύρο και να κάνει το νταμπλ που συνεχίζει να του αντιστέκεται σθεναρά. Μπορεί να έχασε χρόνο στις περισσότερες ανηφόρες τερματισμού από τον Κιντάνα, όμως οι διαφορές ήταν μικρές, μετρήθηκαν όλες σε δευτερόλεπτα. Έχοντας το μεγάλο πλεονέκτημα των 37 χιλιομέτρων στο χρονόμετρο, ο Φρουμ ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την τελική νίκη. Ο Βρετανός έχει βρεθεί δυο φορές στο παρελθόν πίσω από τον Αλμπέρτο Κονταδόρ στην Vuelta, αλλά την πρώτη και μοναδική που βρέθηκε πάνω από τον Ισπανό, έχασε και πάλι εξαιτίας του! Το Αραμόν Φορμιγάλ καταδίκασε τις φιλοδοξίες του Φρουμ, όμως πέρα από την παράσταση του Κονταδόρ, οι ευθύνες του ίδιου και της Sky, ήταν τεράστιες. Πιάστηκαν στην παγίδα της Tinkoff σαν ερασιτέχνες και μετά τους αποτελείωσε η Movistar. Σίγουρα η ομάδα που είχε στη διάθεσή του, δεν ήταν σε καμία περίπτωση εφάμιλλη εκείνης στο Tour, όμως ο Φρουμ βρέθηκε στην Ισπανία στην καλύτερη κατάσταση από τις προηγούμενες τέσσερις συμμετοχές του, κάτι που αποδείχτηκε και από το φοβερό του χρονόμετρο, μακράν το κορυφαίο της καριέρας του. Εκεί θα είχε εξαφανίσει τα 54" της διαφοράς του από τον Νάιρο, όμως τα 3.37" μετά το Αραμόν Φορμιγάλ, αποδείχτηκαν απλησίαστα. Σίγουρα θα επιστρέψει στο μέλλον, αλλά πλέον τα περιθώρια στενεύουν όλο και περισσότερο, θεωρώντας ως δεδομένο πως θα έρχεται κουβαλώντας την κούραση από το Tour και με την νέα γενιά να πιέζει ασφυκτικά.

Τον Εστέμπαν Τσάβες τον μάθαμε για πρώτη φορά στην περσινή Vuelta, όπου εντυπωσίασε. Το ίδιο εντυπωσιακός ήταν φέτος και στο Giro (2ος πίσω από τον Νίμπαλι) και φρόντισε να δείξει για μια ακόμα φορά, ότι είναι ένας από τους ανερχόμενους ποδηλάτες, που θα μας απασχολεί συνεχώς στο μέλλον. Ο Κολομβιανός, συνομήλικος του Κιντάνα, ήρθε στην Ισπανία ως ένα από τα αουτσάιντερ και δικαίωσε απόλυτα αυτόν τον τίτλο. Αθόρυβος, ουσιαστικός, εκπληκτικός στα βουνά, ακούραστος στο βάθος των τριών εβδομάδων και με μια ομάδα η οποία έδωσε πραγματικά ρεσιτάλ τακτικής, ανταμείφθηκε με την τρίτη θέση στο βάθρο, για την οποία έδωσε τη δική του μεγάλη παράσταση στο 20ο ετάπ, αντιγράφοντας το στιλ του ποδηλάτη που θαυμάζει περισσότερο όπως έχει δηλώσει, του Αλμπέρτο Κονταδόρ. Η επίθεσή του 45 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό της Αϊτάνα, ήταν γεμάτη ρίσκο και θέαμα, μια ζαριά που τελικά του βγήκε και τον ανέβασε στο βάθρο, στερώντας το από τον Πιστολέρο. Ο μονίμως χαμογελαστός Εστέμπαν έχει καθιερωθεί ήδη - απόλυτα δίκαια - στην ελίτ και πλέον περιμένουμε να τον δούμε και στην παρθενική του εμφάνιση στο Tour.

Αλμπέρτο Κονταδόρ και Κρις Φρουμ. Ο πρώτος στέρησε τη νίκη από τον δεύτερο

Και ολοκληρώνουμε με τον Αλμπέρτο Κονταδόρ, τον οποίο είχαμε χρίσει ως πρώτο φαβορί για την κατάκτηση της κόκκινης φανέλας. Ο Ισπανός ξεκίνησε πολύ άσχημα, χάνοντας ήδη 1.20" μετά τα πρώτα τρία ετάπ (ομαδικό χρονόμετρο και Έθαρο). Αυτή τη φορά η Tinkoff μπορεί να του ήταν 100% αφοσιωμένη, αλλά αποδείχτηκε ανεπαρκής. Ο Αλμπέρτο έχασε από πολύ νωρίς τον μοναδικό αξιόπιστο βοηθό του για τα βουνά, τον Ρόμπερτ Κισερλόφσκι. Ακολούθησε η πτώση στο 7ο ετάπ και κάπου εκεί φάνηκε να τελειώνει η υπόθεση κόκκινη φανέλα για τον ίδιο. Στάθηκε διπλά άτυχος γιατί αμέσως μετά τον τραυματισμό του, ακολούθησαν τέσσερα ετάπ, όλα με τερματισμό σε ανηφόρα, όπου αν και αντιστάθηκε σθεναρά, έχασε ακόμα περισσότερο χρόνο. Παρόλα αυτά, ήταν εκείνος που μας πρόσφερε το κορυφαίο ετάπ της φετινής σεζόν στους τρεις μεγάλους γύρους, ένα από εκείνα που θα μείνουν στην ιστορία, όπως το αντίστοιχο του 2012 στο Φουέντε Ντε. Με μια επική επίθεση 113 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, διέλυσε την Sky και έκρινε το τελικό αποτέλεσμα υπέρ του Κιντάνα. Στο χρονόμετρο πήρε το προβάδισμα, αλλά το έχασε την επόμενη μέρα από τον Τσάβες. Ο ίδιος παραδέχτηκε το λάθος του (να μην ακολουθήσει αμέσως τον Κολομβιανό), αλλά άφησε και τις αιχμές του στην Movistar που δεν τον βοήθησε, παρά το γεγονός ότι της είχε προσφέρει την Vuelta στο πιάτο. Αν πάντως, αναλογιστούμε, ότι από τους τέσσερις πρώτους, ήταν ο μοναδικός που έτρεξε κυριολεκτικά χωρίς ομάδα στα βουνά, μπορούμε να καταλάβουμε το πόσο τεράστιος ποδηλάτης είναι. Η προοπτική του 2017 με την φανέλα της Trek (ή οποιασδήποτε άλλης ομάδας στην οποία θα αγωνίζεται του χρόνου), θα πρέπει να είναι πραγματική ανακούφιση για τον ίδιο.

Στις γενικότερες εντυπώσεις τώρα, οι Movistar και Orica BikeExchange ήταν με διαφορά οι κορυφαίες ομάδες στον αγώνα. Η Orica με τον Τσάβες και τους αδερφούς Γέιτς, δείχνει ότι έχει όλο το μέλλον μπροστά της, ενώ εντυπωσίασε σε όλη τη χρονιά με το πόσο επιτυχημένα προσαρμόστηκε στην αλλαγή των στόχων της που πλέον συμπεριλαμβάνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την διάκριση στους μεγάλους γύρους. Η διοργάνωση πέτυχε μια πολύ ενδιαφέρουσα επίδοση: ούτε λίγο ούτε πολύ, 13 ποδηλάτες πήραν για πρώτη φορά στην καριέρα τους νίκη σε μεγάλο γύρο (το ρεκόρ ανήκει στην Vuelta του 1981 με 15 αντίστοιχους αθλητές). Στην πρώτη δεκάδα, πίσω από την τετράδα, εξαιρετικοί οι Σάιμον Γέιτς (6ος) και Νταβίδ ντε λα Κρουθ (7ος), αμφότεροι συνδύασαν τις καλές τους εμφανίσεις κερδίζοντας από ένα ετάπ. Καλός ήταν και ο Ταλάνσκι (5ος), ενώ αποδείχτηκε πολύτιμο εργαλείο για τον Κιντάνα ο Ντάνι Μορένο (8ος). Φόρμολο (9ος) και Μπενετ (10ος) συμπλήρωσαν την δεκάδα με αξιοπρεπέστατη παρουσία. Από τα υπόλοιπα αουτσάιντερ, ο Βαλβέρδε υπήρξε πολύτιμος για τον Κιντάνα, ο Μέιντζες απογοήτευσε, το ίδιο και ο Βαν Γκάρντερεν, αλλά και ο Κάρθι. Μεγάλες νίκες πέτυχαν οι Ζενιέ (Έθαρο), Καλμεζάν (Τεϊσίδο), Λαγκουτίν (Καμπερόνα), Κέκελερ (Μπιλμπάο), Κόντι (Ούρνταξ), Χέσινκ (Ομπίσκ), Μπραμπίλα (Αραμόν Φορμιγάλ), Φρανκ (Μας ντε λα Κόστα) και Λατούρ (Αϊτάνα). Στα σπριντ ο Μίρσμαν και ο Νίλσεν πήραν από δυο νίκες. Ο Φράιλε κατάφερε με διαφορετική ομάδα να κερδίσει για δεύτερη σερί χρονιά την πουά φανέλα, ενώ ο Φελίνε εντυπωσίασε με την σταθερότητά του σε όλα τα τερέν και κέρδισε την πράσινη. Ανάμεσα στους άτυχους της διοργάνωσης ήταν ο Κράισβαϊκ (σπασμένη κλείδα), ο Μιγκέλ Άνχελ Λόπες (πτώση), ο Μπαργκίλ (ιγμορίτιδα), ο Ταραμάε (σύγκρουση με αυτοκίνητο της Cofidis), ο Αντόν (πτώση), ο Σάμου Σάντσεθ (πτώση στο χρονόμετρο ενώ ήταν 7ος στη γενική) και ο Ρόχας (κάταγμα κνήμης-περόνης), όλοι τους εγκατέλειψαν. Ας δούμε τώρα αναλυτικά πώς εξελίχθηκε ο φετινός Γύρος Ισπανίας.

Α. ΤΟ ΕΞΑΗΜΕΡΟ ΣΤΗΝ ΓΑΛΙΚΙΑ

Η ομάδα της Sky κέρδισε το ομαδικό χρονόμετρο με διαφορά μόλις 19 εκατοστών του δευτερολέπτου από την δεύτερη Movistar (1ο ετάπ)

Η 71η Vuelta ξεκίνησε με την ομαδική χρονομέτρηση στο Οουρένσε, σε μια διαδρομή 27.8 χιλιομέτρων, αρκετά δύσκολη και τεχνική. Η Orica και η BMC έκαναν αρχικά τους καλύτερους χρόνους (30.43 & 30.44), περιμένοντας τις ομάδες των τριών μεγάλων φαβορί (Sky, Movistar & Tinkoff) να μπουν στον αγώνα. Οι ομάδες των Φρουμ και Κιντάνα ήταν τελικά εκείνες που πρωταγωνίστησαν σε μια φοβερή μονομαχία για τη νίκη στο ετάπ, με την Sky να βελτιώνει τελικά τον χρόνο της Movistar για μόλις 19 εκατοστά του δευτερολέπτου. Το 30.37 ήταν ο καλύτερος χρόνος και ο Πίτερ Κένακ φόρεσε την πρώτη κόκκινη φανέλα της φετινής διοργάνωσης. Η Tinkoff τερμάτισε στην 9η θέση, με αποτέλεσμα ο Κονταδόρ να χάσει με το "καλημέρα" 52 πολύτιμα δεύτερα από τους Φρουμ, Κιντάνα και Βαλβέρδε! Ο Κράισβαϊκ έχασε 27", ο Ταλάνσκι 52", ο Βαν Γκάρντερεν 2.34" και ο Μιγκέλ Άνχελ Λόπες 3.00". Ο Κολομβιανός της Astana ήταν ο πιο άτυχος, αφού είχε μηχανικό πρόβλημα στη διάρκεια της διαδρομής. Ο γύρος συνεχίστηκε με το 2ο ετάπ (161 χλμ) από την Οουρένσε στην Μπαϊόνα, σε μια σχετικά ευθεία διαδρομή, που είχε το απαραίτητο γκρουπάκι αποσπασμένων και το γκρουπ να το ελέγχει απόλυτα, αλλά να κινείται με πολύ αργό ρυθμό. Τελικά οι ομάδες των σπρίντερ δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη, απορρόφησαν την τετράδα που βρισκόταν μπροστά και ήταν ο Τζιάνι Μίρσμαν της Etixx Quickstep εκείνος που πήρε τη νίκη σε ένα χαοτικό σπριντ με δυο πτώσεις.

Η κόκκινη φανέλα πέρασε από τον Κένακ στον συναθλητή του, Κβιατκόφσκι (Sky). Ακολούθησε το 3ο ετάπ (176.4 χλμ) με τον πρώτο τερματισμό σε ανηφόρα. Το πρώτο μισό της διαδρομής ήταν ευθεία, αλλά στο δεύτερο μισό υπήρχαν τρεις ανηφόρες, μια 3ης, μια 2ης κατηγορίας και τέλος η ανάβαση στο Μιραδόρ ντε Έθαρο, σχεδόν δυο χιλιόμετρα με μέση κλίση στο 14%. Από το ξεκίνημα δημιουργήθηκε ένα γκρουπάκι με επτά ποδηλάτες που αποσπάστηκαν, πήραν μια σχετική ελευθερία από το πελοτόν και έφτασαν τη διαφορά τους μέχρι και τα επτά λεπτά. Η Sky ήταν αυτή που μπήκε μπροστά στο μεγάλο γκρουπ, χωρίς πάντως να επιβάλλει μεγάλες ταχύτητες. Το πλεονέκτημα των μπροστά άρχισε να μειώνεται μόλις ξεκίνησαν οι ανηφόρες στο δεύτερο μισό της διαδρομής και η Sky ανέβασε τον ρυθμό της. Ο Γουόρεν Μπαργκίλ (Giant Alpecin) έγινε ο πρώτος αθλητής που εγκατέλειψε (λόγω προβλημάτων από ιγμορίτιδα), ενώ ο Τίτζεϊ Βαν Γκάρντερεν (BMC) έχασε επαφή από το γκρουπ των φαβορί ήδη από την προτελευταία ανηφόρα και μαζί έχασε (για μια ακόμα φορά) κάθε ελπίδα για να κάνει κάτι καλό στη γενική, αφού έφτασε στον τερματισμό σχεδόν 8 λεπτά μετά τον νικητή. Λίγο πριν ξεκινήσει η ανάβαση στο Έθαρο, ο συνεχόμενα άτυχος "Σούπερμαν" Λόπες (Astana) είχε πτώση και επίσης έχασε πολύ χρόνο.

Ο Αλεξάντρ Ζενιέ (FDJ) τερματίζει πρώτος στο Μιραδόρ ντε Έθαρο (3ο ετάπ)

Οι αποσπασμένοι μπήκαν στα τελευταία πολύ δύσκολα χιλιόμετρα με διαφορά δυο λεπτών και ο Αλεξάντρ Ζενιέ (FDJ) έφυγε μόνος του μπροστά. Ο Γάλλος κατάφερε να κρατήσει την πρώτη θέση και πήρε μια τεράστια νίκη (τη δεύτερη στην καριέρα του στην Vuelta, μετά από εκείνη το 2013). Πίσω στο μεγάλο γκρουπ, με το που ξεκίνησε η ανηφόρα τερματισμού, η Movistar μπήκε μπροστά επιβάλλοντας έναν πολύ δυνατό ρυθμό που είχε ως αποτέλεσμα την "εξαφάνιση" της Sky από τις πρώτες θέσεις, με τον Φρουμ να μένει μόνος του χωρίς κανέναν βοηθό. Ο Ρουμπέν Φερνάντεθ (Movistar) έκανε αλλαγή ρυθμού και πίσω του, ακολούθησαν αρχικά μόνο οι Βαλβέρδε, Κιντάνα, Τσάβες και Κονταδόρ, τη στιγμή που ο Φρουμ είχε χάσει επαφή. Ο πιστολέρο δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τον φοβερό ρυθμό του Φερνάντεθ και έμεινε πίσω, ενώ ο Φρουμ, ανεβαίνοντας με το δικό του τέμπο, κατάφερε να πιάσει το γκρουπ της Movistar. Στα τελευταία 200 μέτρα, ο Φερνάντεθ πήρε ελευθερία από τους αρχηγούς του, έκανε ντεμαράζ, πέρασε δεύτερος τη γραμμή του τερματισμού και πήρε την κόκκινη φανέλα από τον Κβιατκόφσκι. Βαλβέρδε, Φρουμ και Τσάβες τερμάτισαν μαζί, ο Κιντάνα έχασε εκεί 6 δευτερόλεπτα, όμως ο μεγάλος ηττημένος - για δεύτερη φορά στο πρώτο τριήμερο - ήταν ο Κονταδόρ, που έχασε 28" και έμεινε 1.20" πίσω από τα φαβορί στη γενική. Χαμένος και ο Κράισβαϊκ που τερμάτισε ενάμισι λεπτό μετά τα φαβορί.

Η Vuelta συνεχίστηκε με το 4ο ετάπ (163.5 χλμ) από το Μπετάνθος στο Σαν Αντρές δε Τεϊσίδο, σε μια διαδρομή μέσης δυσκολίας, με δυο σπριντ ανάβασης 3ης κατηγορίας στο πρώτο μισό και την δεύτερη ανηφόρα τερματισμού στο 2ης κατηγορίας Μιραδόρ Βισία δε Ερμπέιρα (11.2 χλμ στο 4.8%). Με το που ξεκίνησε ο αγώνας, έγιναν πολλές επιθέσεις από αθλητές που θέλησαν να ξεκολλήσουν, χωρίς όμως να τους αφήσει το πελοτόν. Χρειάστηκε να περάσουν 50 χιλιόμετρα για να σχηματιστεί τελικά ένα γκρουπ από 21 ποδηλάτες στη δεύτερη ανηφόρα της ημέρας, το οποίο πήρε ελευθερία από τα φαβορί και έφτιαξε μια διαφορά πέντε περίπου λεπτών, την οποία διατήρησε μέχρι τα 30 τελευταία χιλιόμετρα, όταν η Movistar αποφάσισε να ανεβάσει τον ρυθμό της. Το γκρουπάκι των αποσπασμένων διαλύθηκε στην τελευταία ανηφόρα και ήταν ο Λιλιάν Καλμεζάν (Direct Energie) εκείνος που ξεχώρισε, φεύγοντας μόνος του εννέα χιλιόμετρα πριν την κορυφή. Ο Γάλλος κατάφερε να διατηρήσει το πλεονέκτημά του μέχρι τον τερματισμό, παίρνοντας έτσι την μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του και δίνοντας παράλληλα έναν πολύτιμο θρίαμβο στην Pro-Continental ομάδα του. Στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο Ντάρβιν Αταπούμα της BMC, ο οποίος πήρε την κόκκινη φανέλα του πρωτοπόρου της γενικής από τον Ρουμπέν Φερνάντεθ (Movistar). Τα φαβορί ανέβηκαν μαζί την ανηφόρα και αυτή τη φορά ο Κονταδόρ τερμάτισε χωρίς προβλήματα με τους υπόλοιπους διεκδικητές. Ο Κράισβαϊκ έχασε για μια ακόμα ημέρα χρόνο (34") και υποχώρησε ακόμα περισσότερο στη γενική, δυόμισι περίπου λεπτά πίσω από τους Φρουμ, Βαλβέρδε, Κιντάνα και Τσάβες.

Ο Λιλιάν Καλμεζάν (Direct Energie) τερματίζει πρώτος στην κορυφή του Μιραδόρ Βισία δε Ερμπέιρα

Ακολούθησε το 5ο ετάπ (171.3 χλμ) από το Βιβέιρο στο Λούγκο, σε μια διαδρομή ευθείας, εκτός από μια ανηφόρα 3ης κατηγορίας, 50 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό. Με το που έπεσε η λευκή σημαία, δυο αθλητές (ο Ματσάντο της Katusha και ο Μορίς της Direct Energie) έφυγαν μπροστά παίρνοντας αμέσως ελευθερία από το γκρουπ. Μόλις η διαφορά έφτασε τα έξι λεπτά, η BMC αύξησε κάπως τον ρυθμό για να την κρατήσει σταθερή και λίγο αργότερα πήραν τη σκυτάλη οι ομάδες των σπρίντερ. Ο Μορίς έχασε επαφή στην μοναδική ανηφόρα και ο Ματσάντο απορροφήθηκε αργότερα και αυτός από το γκρουπ. Μπαίνοντας στο Λούγκο, ο Κράισβαϊκ είχε πτώση, έσπασε την κλείδα του και εγκατέλειψε. Δυόμισι χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, στο τελευταίο ανηφορικό σημείο, επιτέθηκαν οι Κλαρκ (Cannondale) και Ζιλμπέρ (BMC), όμως πιάστηκαν από το πελοτόν, το οποίο πλέον είχε μπει σε μια "αποστολή αυτοκτονίας", αφού οι διοργανωτές είχαν επιλέξει να περάσουν 100 ποδηλάτες που κινούνταν με 70 χλμ/ώρα, μέσα από έναν στενό δρόμο με συνεχόμενες στροφές. Ήταν μοιραίο λοιπόν να οδηγηθούμε σε μια ακόμα - μαζική αυτή τη φορά - πτώση, η οποία έβγαλε εκτός αγώνα τον Κισερλόφσκι (Tinkoff) και παραλίγο να θέσει εκτός μάχης τον Φρουμ, ο οποίος την απέφυγε κυριολεκτικά για δέκατα του δευτερολέπτου.

Μπροστά, ο Τζιάνι Μίρσμαν της Etixx Quickstep συνέχισε να είναι ο πιο γρήγορος της διοργάνωσης, παίρνοντας τη νίκη. Ο Αταπούμα κράτησε την κόκκινη φανέλα, αφού ουδετεροποιήθηκαν όλες οι διαφορές που είχαν δημιουργηθεί λόγω της πτώσης (επειδή αυτή έγινε μέσα στα τελευταία 3 χιλιόμετρα), ενώ δεν υπήρξαν αλλαγές στις ψηλές θέσεις της γενικής. Σειρά είχε το 6ο ετάπ (163.2 χλμ) από το Λέμος στην Λουίντρα, σε μια διαδρομή μέσης δυσκολίας, με ένα σπριντ ανάβασης 2ης κατηγορίας και αρκετές μη βαθμολογούμενες ανηφόρες, μια εξ αυτών στα τελευταία έξι χιλιόμετρα. Χρειάστηκε να περάσουν 50 χιλιόμετρα αγώνα μέχρι να δημιουργηθεί ένα γκρουπ από 18 ποδηλάτες, οι οποίοι αποσπάστηκαν, χωρίς όμως να πάρουν μεγάλη ελευθερία, με την διαφορά τους να μην ξεπερνάει σε καμία στιγμή τα τέσσερα λεπτά. Στην μοναδική βαθμολογούμενη ανηφόρα της ημέρας, το γκρουπάκι διαλύθηκε, ενώ πίσω η Orica BikeExchange αύξησε τον ρυθμό στο πελοτόν, κάνοντας φανερές τις προθέσεις της για νίκη στο ετάπ. Στις δυο επόμενες μη βαθμολογούμενες ανηφόρες, η Movistar διατήρησε τον πολύ δυνατό ρυθμό και ένας-ένας οι 18 αθλητές απορροφήθηκαν, με τελευταίο τον Ματίας Φρανκ (IAM). Ο Ντάνι Μορένο έκανε επίθεση μέσα από το γκρουπ, τον έπιασε ο Σάιμον Γέιτς (Orica BikeExchange) που έκανε αμέσως κόντρα επίθεση, αποσπάστηκε, έφτιαξε μια μικρή διαφορά, τη διατήρησε μέχρι το τέλος και πήρε έτσι τη μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του. Δεν υπήρξαν αλλαγές στη γενική, ενώ εγκατέλειψε τελικά ο Μιγκέλ Άνχελ Λόπες (Astana).

Ο Σάιμον Γέιτς τερματίζει στην Ριμπέιρα Σάκρα, παίρνοντας τη μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του (6ο ετάπ)

Η πρώτη εβδομάδα της Vuelta ολοκληρώθηκε με το 7ο ετάπ (158.5 χλμ), αυτό το οποίο μετέφερε τον γύρο Ισπανίας εκτός Γαλικίας, με προορισμό την Πουέμπλα δε Σανάμπρια, στην Καστίγια ι Λεόν. Σε μια ακόμη διαδρομή μέσης δυσκολίας και με συνεχόμενα πάνω κάτω, οι αθλητές είχαν να αντιμετωπίσουν τρεις ανηφόρες, όλες 3ης κατηγορίας. Αρκετά νωρίς ένα γκρουπάκι με 8 ποδηλάτες αποσπάστηκε, αλλά δεν πήρε ελευθερία, με αποτέλεσμα η διαφορά του να μην ξεπεράσει τα τέσσερα λεπτά. Οι ομάδες των σπρίντερ συνεργάστηκαν στο πελοτόν ελέγχοντας απόλυτα τους οκτώ. Όταν απέμεναν 50 χιλιόμετρα, η Astana μπήκε μπροστά, αύξησε κατακόρυφα τον ρυθμό και μέσα σε λίγα λεπτά έπιασε τους αποσπασμένους. Λίγο μετά, σχηματίστηκε ένα καινούργιο γκρουπάκι από πέντε ποδηλάτες, ανάμεσα στους οποίους βρέθηκαν δυο αθλητές της Astana (Σάντσεθ & Κατάλντο) και ο Κλαρκ της Cannondale. Στα τελευταία χιλιόμετρα, Λουίσλε και Κλαρκ διατήρησαν λίγα δευτερόλεπτα πλεονέκτημα, αλλά τελικά πιάστηκαν 100 μέτρα πριν τη γραμμή του τερματισμού, με τον Γιόνας Βαν Γκενέχτεν της IAM να κερδίζει το μαζικό σπριντ μπροστά από τους Μπενάτι και Βαλβέρδε. Όμως λίγο πριν, στην προτελευταία στροφή πριν την τελική ευθεία, ο Κονταδόρ είχε για μια ακόμα φορά πτώση. Ένας άλλος ποδηλάτης τον βρήκε στον ώμο και τον έστειλε με 50 χλμ/ώρα στο οδόστρωμα και τις προστατευτικές μπάρες. Ο Ισπανός τερμάτισε με ολόκληρη την αριστερή πλευρά του σώματός του καμμένη και γεμάτη μώλωπες, φανερά απογοητευμένος και για πρώτη φορά τόσο εκνευρισμένος. Ευτυχώς δεν έσπασε τίποτα και μπόρεσε να συνεχίσει τελικά τον αγώνα. Η γενική δεν άλλαξε και όλα ήταν έτοιμα για το πρώτο μεγάλο τεστ με τους τρεις συνεχόμενους τερματισμούς σε ανηφόρα.

Β. ΤΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ ΣΤΗ ΛΕΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΤΟΥΡΙΑΣ

Το τρίπτυχο των βουνών ξεκίνησε με το 8ο ετάπ (181.5 χλμ), σε μια επίπεδη διαδρομή για τα πρώτα 170 χιλιόμετρα και στη συνέχεια την φοβερή και τρομερή 1ης κατηγορίας Καμπερόνα (8.5 χλμ στο 7.4%), με τα τελευταία τρία κολασμένα χιλιόμετρα (μέση κλίση στο 17%), τα πιο δύσκολα στην επαγγελματική ποδηλασία! Όλα τα βλέμματα ήταν φυσικά στραμμένα στον Κονταδόρ, ο οποίος εμφανίστηκε στην εκκίνηση μπανταρισμένος από πάνω μέχρι κάτω. Ο αγώνας άρχισε και πολύ γρήγορα σχηματίστηκε ένα γκρουπ από 11 αθλητές που έφυγαν μπροστά, παίρνοντας απόλυτη ελευθερία από το πελοτόν. Ήταν φανερό ότι θα είχαμε δυο αγώνες, έναν για τη νίκη στο ετάπ και έναν για τη γενική ανάμεσα στα φαβορί. Οι αποσπασμένοι μπήκαν στην ανηφόρα της Καμπερόνα με πλεονέκτημα 9 περίπου λεπτών και εκεί η Katusha ξεδίπλωσε αριστοτεχνικά την τακτική της. Έστειλε πρώτα στην επίθεση τον Ρεστρέπο και όταν αυτός πιάστηκε από τους υπόλοιπους διώκτες, ήρθε η σειρά του Λαγκουτίν να κάνει τη δική του κίνηση. Ο Ουζμπέκος άφησε πίσω τους υπόλοιπους, εκτός από τους Ντομόν και Κεμενέρ που μπόρεσαν να ακολουθήσουν τη ρόδα του. Στα τελευταία 200 μέτρα, ο Λαγκουτίν έκανε ένα πολύ δυνατό σπριντ και πήρε τη νίκη, την πρώτη στην καριέρα του σε μεγάλο γύρο.

Ο Αλμπέρτο Κονταδόρ τερματίζει στην κορυφή της Καμπερόνα (8ο ετάπ)

Πίσω, στα φαβορί, η Movistar ήταν εκείνη που έδωσε τον ρυθμό μόλις το γκρουπ μπήκε στα τελευταία 3 χιλιόμετρα. Λίγο αργότερα, ο Φρουμ έμεινε λίγο πίσω από τους υπόλοιπους διεκδικητές, αλλά κατάφερε γρήγορα να επανέλθει, ενώ ο Αταπούμα έχασε επαφή. Ο αρχηγός της Sky έκανε αλλαγή ρυθμού και τον ακολούθησαν οι Κονταδόρ και Κιντάνα. Τη στιγμή που ο πιστολέρο έμεινε, ο Κολομβιανός έκανε αντεπίθεση και άφησε με τη σειρά του πίσω τον Φρουμ, μεγαλώνοντας συνεχώς τη διαφορά του από τον Βρετανό. Ο Κονταδόρ πιάστηκε από τους Βαλβέρδε, Τσάβες και Παρδίγια. Ο Νάιρο τερμάτισε και άρχισε να μετράει χρονικά κέρδη, όμως ενώ όλοι περίμεναν τον Φρουμ να ακολουθήσει, ο Κονταδόρ έκανε ένα φοβερό ντεμαράζ, άφησε πίσω του τον Βαλβέρδε και τους άλλους, προσπέρασε τον αρχηγό της Sky και ολοκλήρωσε ένα απίστευτο come back, κερδίζοντας δευτερόλεπτα από τα υπόλοιπα φαβορί. Ήταν μια εντυπωσιακή μάχη κορυφής, με τον Κιντάνα να φοράει την κόκκινη φανέλα και τον πιστολέρο να ανεβαίνει στην 7η θέση. Η Vuelta συνεχίστηκε με το 9ο ετάπ (164.5 χλμ) από την Θιστιέρνα στο Οβιέδο. Σε μια διαδρομή μέσης δυσκολίας, οι αθλητές έπρεπε να περάσουν από 5 σπριντ ανάβασης, ένα 2ης κατηγορίας στην αρχή, τρία 3ης κατηγορίας στο δεύτερο μισό και τέλος, την ανηφόρα τερματισμού στο 2ης κατηγορίας Άλτο δελ Ναράνκο (5.7 χλμ στο 6.1%). Σύντομα δημιουργήθηκε ένα γκρουπ από 12 ποδηλάτες, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν σημαντικά ονόματα, όπως οι Ζενιέ, Μοζέρ, Κλαρκ, Ντε Γκεντ και Λουίσλε Σάντσεθ.

Ο καλύτερα τοποθετημένος στη γενική από τους αποσπασμένους ήταν ο Νταβίδ ντε λα Κρουθ (Etixx Quickstep), στα 2.46" πίσω από τον Κιντάνα. Η Movistar δεν έδωσε μεγάλη ελευθερία στο γκρουπάκι, κρατώντας το σταθερά κάτω από τα πέντε λεπτά, δείχνοντας ότι ναι μεν ήθελε να "ξεφορτωθεί" την κόκκινη φανέλα, αλλά χωρίς μεγάλη χρονική διαφορά. Μετά την προτελευταία ανηφόρα και αφού είχαν πραγματοποιηθεί ατελείωτες επιθέσεις από τους 12, ξεχώρισαν οι Ντέβενινς (IAM) και Ντε Λα Κρουθ. Οι δυο τους συνεργάστηκαν, έφτιαξαν μια μικρή διαφορά από τους υπόλοιπους και ανέβηκαν το Ναράνκο μαζί. Στα 700 μέτρα πριν τον τερματισμό, ο Ισπανός ξέφυγε από τον Βέλγο και κατάφερε να πετύχει την πρώτη νίκη στην επαγγελματική του καριέρα, την οποία συνδύασε και με την πρωτοπορία στη γενική! Το πελοτόν έφτασε στην κορυφή τρία λεπτά αργότερα, με όλα τα φαβορί να περνούν με τον ίδιο χρόνο τη γραμμή του τερματισμού. Ένας ευτυχισμένος Ντε Λα Κρουθ φόρεσε στο βάθρο την κόκκινη φανέλα, ο έκτος διαφορετικός αθλητής μέσα σε εννιά μέρες στη φετινή διοργάνωση. Το τρίπτυχο των βουνών σε Λεόν και Αστούριας, ολοκληρώθηκε με το 10ο ετάπ (188.7 χλμ), από το Λουγκόνες στην μυθική ανάβαση του Λάγος δε Κοβαδόνγκα. Η διαδρομή στα πρώτα 140 χιλιόμετρα ήταν επίπεδη αλλά με αρκετά μικρά πάνω-κάτω, ενώ τα δύσκολα ξεκινούσαν με την ανηφόρα 1ης κατηγορίας στο Μιραδόρ δελ Φίτο (6.2 χλμ στο 7.8%). Ακολουθούσαν 10 κατηφορικά χιλιόμετρα και στη συνέχεια η ανηφόρα τερματισμού στις λίμνες της Κοβαδόνγκα, το πρώτο σπριντ ανάβασης εκτός κατηγορίας για την φετινή διοργάνωση (12.2 χλμ στο 7.2%).

Ο Νάιρο Κιντάνα κερδίζει την ανάβαση στις λίμνες της Κοβαδόνγκα (10ο ετάπ)

Το ετάπ ξεκίνησε με φρενήρη ρυθμό, αφού το πελοτόν δεν έδειχνε την παραμικρή διάθεση να επιτρέψει σε αθλητές να αποσπαστούν. Έγιναν αμέτρητες προσπάθειες, αλλά απέτυχαν όλες. Η μεγάλη ταχύτητα και η νευρικότητα στο μεγάλο γκρουπ ήταν τέτοιες, που προκάλεσαν τρεις πτώσεις, εκ των οποίων η δεύτερη μαζική και με άσχημη κατάληξη, αφού τρεις ποδηλάτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον αγώνα: ο Χουζάρσκι της Bora (με σπασμένη κλείδα), ο Ρεζά της FDJ και ο Ιρίθαρ της Trek (με τραύματα στο πρόσωπο). Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 60 χιλιόμετρα στη διαδρομή, μέχρι να πάρουν ελευθερία τελικά 12 αθλητές, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν οι Χέσινκ (LottoNL Jumbo), Μοζέρ, Ρολάν, Ντομπρόβσκι (Cannondale), Ματέ (Cofidis), Μπάκελαντς (Ag2r) και Φράιλε (Dimension Data). Η διαφορά έφτασε γρήγορα τα τρία λεπτά, ενώ η Etixx δούλευε μπροστά στο πελοτόν - με βοήθειες από την Movistar - για να υπερασπιστεί την κόκκινη φανέλα του Νταβίδ ντε λα Κρουθ. Το πλεονέκτημα των 12 ανέβηκε στα πέντε λεπτά, όταν ξεκίνησε η ανηφόρα στο Φίτο, αλλά στη συνέχεια έγινε σαφές ότι η Movistar δεν ήθελε να χάσει την ευκαιρία να διεκδικήσει τη νίκη στο ετάπ. Οι συναθλητές του Κιντάνα μπήκαν μπροστά και αύξησαν πολύ τον ρυθμό, με αποτέλεσμα οι προπορευόμενοι να μπουν στην Κοβαδόνγκα με διαφορά μόνο δυόμισι λεπτών. Οι επιθέσεις μπροστά διαδέχονταν η μια την άλλη, χωρίς να μπορεί να ξεχωρίσει κάποιος. Πίσω, με το που ξεκίνησε η ανηφόρα τερματισμού και με την Movistar να έχει ανεβάσει ακόμα περισσότερο την ταχύτητα, είδαμε τον Φρουμ να χάνει επαφή πολύ νωρίς, εννιά ολόκληρα χιλιόμετρα πριν την κορυφή!

Στην Γουεσέρα ο Κονταδόρ έκανε επίθεση, ο Κιντάνα τον ακολούθησε και οι δυο τους συνέχισαν μαζί για κάποιο διάστημα ανεβάζοντας το πλεονέκτημά τους από τον Φρουμ στο ένα λεπτό. Όμως ο Βρετανός άρχισε να βρίσκει σιγά-σιγά τον εαυτό του και από εκεί που φαινόταν να υποφέρει, ξεκίνησε ένα φοβερό, απίστευτο ντεμαράζ, ξεπερνώντας όποιον έβρισκε μπροστά του και μειώνοντας συνεχώς τη διαφορά από τους Κιντάνα και Κονταδόρ. Ο Κολομβιανός έκανε καινούργια αλλαγή ρυθμού και έφυγε μόνος του καταδιώκοντας τον Χέσινκ (που ήταν ο μοναδικός από τους 12 που βρισκόταν μπροστά του), ενώ ο Πιστολέρο έχασε επαφή. Λίγο μετά, οι Φρουμ και Βαλβέρδε έπιασαν και προσπέρασαν τον Κονταδόρ, ενώ ο Κιντάνα έφτασε πρώτος στη γραμμή του τερματισμού, παίρνοντας μια μεγάλη νίκη σε μια από τις μυθικές ανηφόρες της Vuelta. Ο Φρουμ έφτασε στην κορυφή 25" δευτερόλεπτα μετά τον Νάιρο, ενώ Τσάβες και Κονταδόρ έχασαν ένα λεπτό. Η γενική άλλαξε, με τον Κιντάνα να ανεβαίνει στο βάθρο και να ξαναπαίρνει την κόκκινη φανέλα. Ο Κολομβιανός ολοκλήρωσε το πρώτο μισό του γύρου, έχοντας πίσω του τον Βαλβέρδε στα 57", τον Φρουμ τρίτο στα 58", τον Τσάβες τέταρτο στα 2.09" και τον Κονταδόρ πέμπτο στα 2.54". Έτσι όπως διαμορφώθηκε η κατάσταση μετά το τρίπτυχο των βουνών στη Λεόν και το Αστούριας, ένα πρώτο συμπέρασμα ήταν ότι η μάχη για την κόκκινη φανέλα έδειχνε να είναι υπόθεση των Κιντάνα και Φρουμ, με τρεις ακόμα αθλητές (Βαλβέρδε, Τσάβες και Κονταδόρ) να δίνουν τη μάχη για την τρίτη θέση στο βάθρο. Μετά την Κοβαδόνγκα ακολούθησε η πρώτη ημέρα ξεκούρασης των αθλητών.

Γ. ΚΑΝΤΑΜΠΡΙΑ, ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΒΑΣΚΩΝ & ΠΥΡΗΝΑΙΑ

Ο Κρις Φρουμ τερματίζει πρώτος στην Πένια Καμπάργα, μπροστά από τον Νάιρο Κιντάνα (11ο ετάπ)

Η 71η Vuelta a España συνεχίστηκε με το 11ο ετάπ (168.6 χλμ), από την Κολούνγκα στην Πένια Καμπάργα. Η διαδρομή ήταν επίπεδη για τα πρώτα 163 χιλιόμετρα, όλα δίπλα στα παράλια του Βισκαϊκού κόλπου. Στη συνέχεια, αντί να μπουν μέσα στο Σανταντέρ, οι αθλητές θα έκαναν μια δεξιά στροφή προς την ενδοχώρα για να συναντήσουν μπροστά τους την 1ης κατηγορίας Πένια Καμπάργα (5.6 χλμ στο 9.8%) και να ολοκληρώσουν έτσι τον τέταρτο συνεχόμενο τερματισμό σε ανηφόρα. Για μια ακόμη φορά ο αγώνας ξεκίνησε με πολύ δυνατό ρυθμό και κάθε προσπάθεια που έγινε από αθλητές που ήθελαν να αποσπαστούν, απέτυχε. Το πελοτόν κάλυψε 50 χιλιόμετρα στην πρώτη ώρα και αμέσως μετά σχηματίστηκε τελικά ένα γκρουπ από 23 ποδηλάτες που μπόρεσαν να πάρουν ελευθερία και μαζί ένα πλεονέκτημα που έφτασε στην ανώτατη τιμή του τα πέντε λεπτά. Ενώ απέμεναν 90 χιλιόμετρα μέχρι τον τερματισμό και φαινόταν ότι θα είχαμε δυο αγώνες, έναν για τη νίκη στο ετάπ και έναν ανάμεσα στα φαβορί, η Tinkoff ξεκαθάρισε το τοπίο. Η ομάδα του Κονταδόρ μπήκε μπροστά, αύξησε κατακόρυφα την ταχύτητα, άρχισε να ροκανίζει τη διαφορά και επιβεβαίωσε αυτό που είχε δηλώσει ο αρχηγός της μια μέρα πριν, στη συνέντευξη τύπου: "Όπου υπάρχει ευκαιρία, θα προσπαθήσω να μειώσω την απόσταση που με χωρίζει από τους υπόλοιπους. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το πετύχω, αλλά δεν θα το βάλω κάτω". Η αλήθεια είναι ότι τελικά ο Πιστολέρο δεν μπόρεσε, αλλά έτσι κι αλλιώς, τα φαβορί μας πρόσφεραν και πάλι θέαμα υψηλού επιπέδου.

Όταν ξεκίνησε η ανηφόρα στην Πένια Καμπάργα, οι αποσπασμένοι βρίσκονταν μόνο μερικά δευτερόλεπτα μπροστά από το πελοτόν. Η Tinkoff ολοκλήρωσε με επιτυχία τη δουλειά της και αμέσως μετά, ήταν η Movistar εκείνη που μπήκε μπροστά για να δώσει τον δικό της ρυθμό. Μέχρι τα μισά της ανάβασης, όλα τα φαβορί ήταν μαζί, όταν όμως μπήκαμε στα τελευταία δυο χιλιόμετρα, ήρθε η πρώτη επίθεση από τον Τσάβες. Ο Κολομβιανός κατάφερε να πάρει μια διαφορά 20 δευτερολέπτων, ενώ από πίσω ακολουθούσαν μόνο οι Βαλβέρδε, Κένιγκ, Φρουμ, Κονταδόρ και Κιντάνα. Στα 700 μέτρα πριν τον τερματισμό, στο πιο δύσκολο σημείο της ανηφόρας με το 18%, ο Κιντάνα έκανε αλλαγή ρυθμού και μόνο ο Φρουμ έμεινε μαζί του. Οι δυο τους έπιασαν και προσπέρασαν τον Τσάβες και αμέσως μετά ήταν η σειρά του αρχηγού της Sky να κάνει τη δική του επίθεση. Η κόκκινη φανέλα κόλλησε στη ρόδα του και ο Φρουμ έκανε το τελικό σπριντ στα τελευταία 100 μέτρα, παίρνοντας τη νίκη και κερδίζοντας 4" από τον Κιντάνα. Οι διαφορές ήταν μικρές από τα υπόλοιπα φαβορί (στα 6" ο Βαλβέρδε, στα 8" ο Κονταδόρ, στα 19" ο Τσάβες), όμως για μια ακόμα ημέρα γινόταν όλο και πιο σαφές ότι η τελική νίκη θα ήταν υπόθεση των δυο. Ο Βρετανός πήρε τη δεύτερη νίκη του στην Vuelta, πέντε χρόνια μετά την πρώτη, επίσης στην Πένια Καμπάργα (2011). Ο αγώνας συνεχίστηκε με το 12ο ετάπ (193.2 χλμ), από την Μπουέλνα στο Μπιλμπάο. Η Vuelta επέστρεψε στη Χώρα των Βάσκων πέντε χρόνια μετά την αποθέωση που γνώρισε εκεί το 2011 ο Ιγκόρ Αντόν κερδίζοντας στην πρώτη επίσκεψη τότε του γύρου στο Euskadi μετά το 1978. Σε μια διαδρομή μέσης δυσκολίας, οι αθλητές θα κατέληγαν στο σιρκουί με την διπλή ανάβαση στο 2ης κατηγορίας Βιβέρο (4.2 χλμ στο 8.5%).

Νάιρο Κιντάνα και Κρις Φρουμ στο βασιλικό ετάπ της φετινής διοργάνωσης (14ο ετάπ)

Το γνωστό σκηνικό που ήθελε να περνάει πρώτα μια αγχωτική ώρα με υψηλές ταχύτητες και μηδενική ανοχή στα ξεκολλήματα, επαναλήφθηκε και σε αυτό το ετάπ, αφού τελικά το γκρουπάκι της ημέρας δημιουργήθηκε μετά από 50 περίπου χιλιόμετρα από έξι ποδηλάτες, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν και οι Κένακ και Λόπεθ της Sky. Η βρετανική ομάδα θέλησε με αυτή την κίνηση να αναγκάσει την Movistar να δουλέψει στο μπροστά μέρος του πελοτόν και να την κουράσει ενόψει κυρίως του βασιλικού ετάπ του Σαββάτου. Η ομάδα της κόκκινης φανέλας πήρε πάντως βοήθεια από την Astana και οι αποσπασμένοι πιάστηκαν 18 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό. Στο δεύτερο πέρασμα από το Βιβέρο, ο Κονταδόρ θέλησε να δοκιμάσει τα πόδια του και έκανε μια αλλαγή ρυθμού, την οποία όμως ακολούθησαν χωρίς πρόβλημα τα υπόλοιπα φαβορί. Τελικά η νίκη στο Μπιλμπάο κρίθηκε στο μαζικό σπριντ, με τον Γενς Κέκελερ της Orica να έρχεται στην τελική ευθεία με φοβερή δύναμη από πίσω, να αιφνιδιάζει τους Μπουέ και Φελίνε και να παίρνει έτσι την μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του. Δεν υπήρξαν αλλαγές στην πρώτη δεκάδα της γενικής. Ο αγώνας συνεχίστηκε με το 13ο ετάπ (213.4 χλμ), το μεγαλύτερο σε μήκος της φετινής διοργάνωσης, που έφερε το πελοτόν δίπλα στα Πυρηναία. Η διαδρομή ήταν μέσης δυσκολίας, με τέσσερα σπριντ ανάβασης, όλα 3ης κατηγορίας και συνεχόμενα πάνω κάτω από το ξεκίνημα μέχρι και τον τερματισμό.

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες μέρες, αυτή τη φορά ένα γκρουπάκι αποτελούμενο από 12 ποδηλάτες, αποσπάστηκε στα πρώτα χιλιόμετρα και πήρε αμέσως ελευθερία από την ικανοποιημένη Movistar, η οποία ήθελε να αποφύγει άσκοπη σπατάλη δυνάμεων 24 ώρες πριν το δυσκολότερο ετάπ της φετινής Vuelta, ειδικότερα από τη στιγμή που κανείς από τους προπορευόμενους δεν απειλούσε στο παραμικρό τις πρώτες θέσεις της γενικής. Η διαφορά άρχισε να μεγαλώνει όλο και περισσότερο και σύντομα έγινε διψήφια, ξεπερνώντας τα 15 λεπτά! Από εκεί και μετά, το ετάπ διατήρησε το ενδιαφέρον του μόνο για το ποιος από τους 12 θα έπαιρνε τη νίκη. Στα τελευταία 50 χιλιόμετρα ξεκίνησαν οι επιθέσεις και τελικά ήταν ο Βαλέριο Κόντι της Lampre Merida αυτός που έφυγε από τους υπόλοιπους, 19 χλμ πριν τον τερματισμό. Ο 23χρονος Ιταλός έχτισε γρήγορα μια καλή διαφορά, την οποία διατήρησε μέχρι το τέλος, παίρνοντας την σημαντικότερη νίκη της καριέρας του. Το πελοτόν έφτασε στο Ούρνταξ 34 ολόκληρα λεπτά αργότερα, μια διαφορά που είναι από τις μεγαλύτερες στην ιστορία της σύγχρονης επαγγελματικής ποδηλασίας! Οι αθλητές και τα φαβορί είχαν επιτέλους την ευκαιρία να ξεκουραστούν, ενόψει της επόμενης, πολύ δύσκολης μέρας. Ακολούθησε το 14ο ετάπ, το βασιλικό του 71ου γύρου της Ισπανίας, σε μια διαδρομή 196 χιλιομέτρων στα Πυρηναία, εξ ολοκλήρου σε γαλλικό έδαφος. Υπήρχαν τέσσερα σπριντ ανάβασης, πρώτα το 1ης κατηγορίας Ινάρπου (11.5 χλμ στο 7.1%), μετά το 1ης κατηγορίας Σουντέ (24 χλμ στο 5.2%), στη συνέχεια το 1ης κατηγορίας Μαρί Μπλαν (9.2 χλμ στο 7.5%) και τέλος η ανηφόρα τερματισμού στο εκτός κατηγορίας Ομπίσκ (16.5 χλμ στο 7.1%).

Ο Ρόμπερτ Χέσινκ (LottoNL Jumbo) περνάει πρώτος τη γραμμή του τερματισμού στο Ομπίσκ (14ο ετάπ)

Αρκετά γρήγορα δημιουργήθηκε ένα μεγάλο γκρουπ από 41 ποδηλάτες που αποσπάστηκε από το πελοτόν, χωρίς όμως να πάρει απόλυτη ελευθερία. Ανάμεσα στους 41 βρέθηκαν οι Βαν Γκάρντερεν (BMC), Χέσινκ (LottoNL Jumbo), Γκέρανς (Orica), Κατάλντο (Astana), Μπάκελαντς (Ag2r), Ρολάν (Cannondale), Φράιλε (Dimension), Φρανκ (IAM) και Κάρθι (Caja Rural). Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι η Movistar είχε στείλει τρεις αθλητές της μπροστά, τους Ρόχας, Μορένο και Φερνάντεθ (ενώ η Sky μόνο τον Νταβίδ Λόπεθ). Η εξέλιξη αυτή συν το γεγονός ότι ο Μορένο βρισκόταν μόνο 5.38" πίσω από τον Κιντάνα στη γενική, ανάγκασε την ομάδα του Φρουμ να μπει από νωρίς μπροστά στο μεγάλο γκρουπ για να κρατήσει σε χαμηλά επίπεδα τη διαφορά των αποσπασμένων, δίνοντας τουλάχιστον στο ξεκίνημα του ετάπ το στρατηγικό πλεονέκτημα στην Movistar. Μετά την κορυφή του Ινάρπου, ακολούθησε μια πολύ επικίνδυνη κατηφόρα, όπου είχαμε την πτώση του Βαν Ρένσμπουργκ (Dimension Data), ευτυχώς χωρίς να χτυπήσει. Η Sky συνέχισε να δουλεύει μπροστά και στην δεύτερη ανηφόρα, διατηρώντας το πλεονέκτημα των προπορευόμενων γύρω στα τέσσερα με πέντε λεπτά. Ο Φράιλε (Dimension) πέρασε πρώτος από την κορυφή του Σουντέ και το πελοτόν ακολούθησε στα έξι λεπτά. Στην τρίτη ανηφόρα στο Μαρί Μπλαν, απολαύσαμε ένα μικρό "αριστούργημα" τακτικής από την Orica.

Ο Τζακ Χέιγκ βγήκε μέσα από το κυρίως γκρουπ, πήρε μερικά δευτερόλεπτα και αμέσως μετά τον ακολούθησε ο Σάιμον Γέιτς. Στην κορυφή ο Γέιτς βρήκε τους Γκέρανς και Κορτ και λίγο αργότερα και τον Κέκελερ, ανεβάζοντας συνεχώς το πλεονέκτημά του από τα φαβορί. Ο νεαρός Βρετανός μπήκε στην τελευταία ανηφόρα της ημέρας με διαφορά ενάμιση λεπτού και συνέχισε με πολύ δυνατό ρυθμό. Μπροστά, το γκρουπ των 41 είχε αποδεκατιστεί και τελικά, μετά από ατελείωτες επιθέσεις, έφτασαν στο τελευταίο χιλιόμετρο οι Χέσινκ, Σίλιν και Ελιζόντ. Ο Ολλανδός αποδείχτηκε πιο δυνατός και με ένα παρατεταμένο σπριντ πέρασε πρώτος τη γραμμή του τερματισμού, παίρνοντας την πρώτη του νίκη σε μεγάλο γύρο. Πίσω, ο Βαλβέρδε είχε χάσει επαφή και μαζί πολύ χρόνο, αλλά ο Κιντάνα ήταν εκείνος που ξεκίνησε τις επιθέσεις στο Ομπίσκ. Πολύ γρήγορα ο Κολομβιανός έμεινε μόνος του μαζί με τον Φρουμ και τους Κονταδόρ και Τσάβες. Ο Πιστολέρο δοκίμασε να φύγει, δεν τα κατάφερε και στη συνέχεια επιτέθηκαν πρώτα ο Τσάβες (με επιτυχία) και στη συνέχεια ξανά ο Κιντάνα, χωρίς όμως να καταφέρει να ξεκολλήσει τον Φρουμ από τη ρόδα του. Στην κορυφή ο Τσάβες κέρδισε μισό λεπτό από τους Κιντάνα και Φρουμ, ενώ ο Κονταδόρ έχασε 20". Στη γενική, οι δυο πρώτες θέσεις δεν άλλαξαν, ενώ στη συνέχεια πλασαρίστηκαν 3ος και 4ος αντίστοιχα οι δυο αθλητές της Orica, Τσάβες και Γέιτς. Το βασιλικό ετάπ πρόσφερε απλόχερα θέαμα και ήταν από τα κορυφαία σε εξέλιξη και αγωνία μέσα στη σεζόν.

Μπραμπίλα, Κιντάνα και Κονταδόρ, λίγο πριν την κορυφή του Αραμόν Φορμιγάλ. Ο Ιταλός κέρδισε το ετάπ, ο Κολομβιανός "κλείδωσε" ουσιαστικά την Vuelta και ο Ισπανός έδωσε ένα από τα κορυφαία ρεσιτάλ στην καριέρα του και πλησίασε το βάθρο (15ο ετάπ)

Το πέρασμα από τα Πυρηναία ολοκληρώθηκε με το 15ο ετάπ (118.5 χλμ), από το Σαμπινιάνιγο στο Αραμόν Φορμιγάλ. Σε μια σύντομη αλλά δύσκολη διαδρομή, οι αθλητές θα ανέβαιναν πρώτα σε δυο ανηφόρες 3ης και 2ης κατηγορίας, πριν τερματίσουν στο 1ης κατηγορίας Αραμόν Φορμιγάλ (14.5 χλμ στο 4.6%). Και αν την προηγούμενη ημέρα απολαύσαμε θέαμα, σε αυτό το 15ο, παρακολουθήσαμε ένα ποδηλατικό ΕΠΟΣ, από αυτά που μόνο ένας ποδηλάτης μπορεί να προσφέρει. Μιλάμε φυσικά για τον Αλμπέρτο Κονταδόρ, που με την καρδιά του πρωταθλητή και το ένστικτο του νικητή που διαθέτει, μας έκανε να μείνουμε κολλημένοι επί τρεις ώρες με κομμένη την ανάσα μπροστά στις οθόνες, παρακολουθώντας μια μοναδική παράσταση, στην οποία είχε άξιους συμπαραστάτες τον Κιντάνα και την Movistar και μεγάλα θύματα τον Φρουμ και την Sky. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Με το που ξεκίνησε το ετάπ, είδαμε σχεδόν όλη την Tinkoff στις πρώτες θέσεις και κάποιους αθλητές της να κάνουν απόπειρες για να αποσπαστούν. Μετά από μόλις 5 χιλιόμετρα στη διαδρομή, σε μια μη βαθμολογούμενη ανηφόρα, ο Κονταδόρ έκανε την κίνησή του. Ξεχύθηκε μπροστά μαζί με δυο συναθλητές του (Ρόβνι και Τροφίμοφ), ενώ από πίσω του ακολούθησε ο Κιντάνα, επίσης με δυο βοηθούς του (Καστροβιέχο και Φερνάντεθ).

Τη στιγμή που μπροστά, εκτός από τους έξι, ακολούθησαν άλλοι εννιά, φτιάχνοντας ένα γκρουπάκι των 15, πίσω το πελοτόν έσπασε στα δυο. Ο Φρουμ βρέθηκε στο πίσω κομμάτι και με υπεράνθρωπη προσπάθεια κατάφερε την τελευταία στιγμή να ενωθεί ξανά με τους μπροστά, έχοντας όμως μαζί του μόνο δυο βοηθούς (Πούτσιο και Λόπεθ), αφού όλοι οι υπόλοιποι είχαν χάσει επαφή, μένοντας πίσω! Η διαφορά του Κονταδόρ και των άλλων αποσπασμένων, που από την πρώτη στιγμή άρχισαν να συνεργάζονται υποδειγματικά, ήταν καμιά 20αριά δευτερόλεπτα, όμως αργά αλλά σταθερά αυξανόταν, σκορπώντας τον πανικό στην Sky. Ο Πούτσιο πολύ γρήγορα "έσκασε" και ανέλαβε ο Λόπεθ, χωρίς όμως καμία άλλη βοήθεια, αφού ο Βαλβέρδε και οι υπόλοιποι της Movistar, έκαναν συνεχείς αλλαγές ρυθμού, ώστε να αποκλείσουν την πιθανότητα να ενωθεί ξανά μαζί τους το δεύτερο κομμάτι του πελοτόν, εκεί όπου βρίσκονταν οι υπόλοιποι αθλητές της Sky. Αφού το κατάφεραν, συνέχισαν πίσω από τον Λόπεθ, απολαμβάνοντας την εξέλιξη που είχε πάρει ο αγώνας. Η διαφορά συνέχισε να μεγαλώνει, φτάνοντας μέχρι τα τρία λεπτά και θα μπορούσε να είχε σκαρφαλώσει σε αριθμούς-σκάνδαλο, αν δεν αναλάμβανε να δώσει τη λύση η Astana, η οποία μπήκε μπροστά από τον Φρουμ για να υπερασπιστεί την 9η θέση του Σκαρπόνι στη γενική! Ή, για να είμαστε πιο ρεαλιστές, για να εξαργυρώσει τα τσεκ που (λογικά) της υπέγραψε ο Μπρέιλσφορντ μέσα στην κυνική απελπισία του.

Ο Φρουμ φτάνει εξαντλημένος στην κορυφή του Αραμόν Φορμιγάλ, εκεί όπου έχασε την φετινή Vuelta

Το πλεονέκτημα των μπροστά μειώθηκε, αλλά με το που ξεκίνησε η ανηφόρα τερματισμού, άρχισε να ανεβαίνει ξανά, κυρίως από τη στιγμή που οι αθλητές της Astana έμειναν από δυνάμεις, αφήνοντας τον Φρουμ μόνο του. Μπροστά η συνεργασία συνεχίστηκε μέχρι τα τελευταία χιλιόμετρα, με το γκρουπάκι να χάνει όμως συνεχώς ποδηλάτες, ώσπου τελικά έμειναν οι Κιντάνα, Μπραμπίλα και Κονταδόρ. Ο Κολομβιανός ανέβηκε όλη σχεδόν την ανηφόρα, δίνοντας μόνος του τον ρυθμό, ενώ πίσω ο Φρουμ προσπαθούσε να σώσει ότι μπορούσε, χωρίς δυνάμεις όμως και με πολύ κόσμο να τον αφήνει πίσω (Τσάβες, Ταλάνσκι, Σάμου Σάντσεθ, Βαλβέρδε κλπ). Στο τελευταίο χιλιόμετρο ο Κονταδόρ έχασε επαφή και ο Μπραμπίλα σπριντάρισε εύκολα τον εξουθενωμένο Κιντάνα για να πάρει τη νίκη (η τέταρτη για την Etixx) στην κορυφή. Ο Φρουμ έχασε 2.43" από την κόκκινη φανέλα και μαζί πολλές (τις περισσότερες) ελπίδες για να την επανακτήσει μέχρι τη Μαδρίτη. Ο Κονταδόρ ανέβηκε στην 4η θέση, σε απόσταση βολής όμως από το βάθρο, έχοντας ολοκληρώσει μια ακόμα θρυλική εμφάνιση στην μεγάλη καριέρα του, σε ένα ετάπ που σίγουρα θα μείνει στην ιστορία της Vuelta. Αξίζει να σημειωθεί ότι 93 ποδηλάτες τερμάτισαν εκτός ορίου χρόνου, αλλά οι διοργανωτές τους επέτρεψαν να συνεχίσουν στον αγώνα! Μεταξύ μας, κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει αυτή η υποκριτική σαχλαμάρα...

Δ. ΛΕΒΑΝΤΕ & ΜΑΔΡΙΤΗ

Ο γύρος συνεχίστηκε με το 16ο ετάπ (156.4 χλμ), με κατεύθυνση πλέον προς την Μεσόγειο και το διαμέρισμα του Λεβάντε. Η διαδρομή ήταν μοιρασμένη στα δυο, το πρώτο μισό ανηφορικό αλλά με μικρές κλίσεις και το δεύτερο μισό με μια ατελείωτη κατηφόρα 50 χιλιομέτρων και στο τέλος ευθεία μέχρι τον τερματισμό στην Πενίσκολα. Σύντομα έφυγαν μπροστά έξι ποδηλάτες, απόλυτα ελεγχόμενοι όμως από τις ομάδες των σπρίντερ, που δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να αφήσουν μια από τις τελευταίες τους ευκαιρίες για νίκη να πάει χαμένη. Οι αποσπασμένοι πιάστηκαν 12 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, ο Μίρσμαν ξεκίνησε πολύ νωρίς το σπριντ και ο Ζαν Πιέρ Ντρουκέρ (BMC) ήρθε με δύναμη από πίσω, τον προσπέρασε και πήρε τη νίκη. Τα φαβορί πέρασαν μια σχετικά εύκολη ημέρα, η γενική δεν άλλαξε και αμέσως μετά ακολούθησε η δεύτερη ημέρα ξεκούρασης των αθλητών. Η Vuelta μπήκε στην τελική της ευθεία με το 17ο ετάπ (177.5 χλμ), σε μια δύσκολη διαδρομή με τέσσερα σπριντ ανάβασης, τα τρία εκ των οποίων στο πρώτο μισό, αλλά και συνεχόμενα πάνω-κάτω μέχρι την ανηφόρα τερματισμού, το 1ης κατηγορίας Μας ντε λα Κόστα (3.8 χλμ στο 12.5%). Η διοργάνωση επισκεπτόταν για πρώτη φορά στην ιστορία της τον "τοίχο" που είχε ανώτατη κλίση 21%! Με το ξεκίνημα άρχισαν και οι επιθέσεις, όμως το γκρουπάκι των αποσπασμένων, αποτελούμενο από 28 αθλητές, σχηματίστηκε αφού το πελοτόν είχε διανύσει 50 περίπου χιλιόμετρα.

Ο Ματίας Φρανκ τερματίζει πρώτος στην κορυφή του Μας ντε λα Κόστα (17ο ετάπ)

Το ξεκόλλημα πήρε διαφορά που έφτασε μέχρι τα 8 λεπτά, όμως η BMC κατέβασε αυτό το πλεονέκτημα στα έξι, θέλοντας να προστατεύσει την πρωτιά της στην ομαδική κατάταξη από την Movistar. Οι 28 συνεργάστηκαν μέχρι τα τελευταία 30 χιλιόμετρα και από εκεί και μετά ξεκίνησαν οι επιθέσεις. Ξεχώρισαν οι Κατάλντο (Astana) και Φρανκ (IAM), οι οποίοι μπήκαν στην ανηφόρα τερματισμού γύρω στα 20" μπροστά από τους υπόλοιπους. Ο Φρανκ ξέφυγε και από τον Κατάλντο, άντεξε στην καταδίωξη των Κένιγκ (Sky) και Χέσινκ (LottoNL Jumbo) και πήρε τη μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του. Πίσω, στα φαβορί, ο Τσάβες ξεκίνησε τις εχθροπραξίες, αλλά ήταν ο Κονταδόρ εκείνος που έκανε την πιο δυνατή αλλαγή ρυθμού, αφήνοντας λίγο πίσω τον Φρουμ, ο οποίος όμως κατάφερε να επανέλθει, με αποτέλεσμα οι πρώτοι τέσσερις της γενικής (Κιντάνα, Φρουμ, Τσάβες και Κονταδόρ) να τερματίσουν με τον ίδιο χρόνο. Ακολούθησε το 18ο ετάπ (200.6 χλμ), σε μια διαδρομή με μικρά πάνω κάτω, αλλά χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, η τελευταία ευκαιρία για τους σπρίντερ να διεκδικήσουν τη νίκη πριν τη Μαδρίτη. Αμέσως μετά την εκκίνηση, πέντε ποδηλάτες έφυγαν μπροστά, παίρνοντας σχετική ελευθερία. Το μέγιστο πλεονέκτημα έφτασε τα έξι λεπτά, όμως από εκεί και μετά, διάφορες ομάδες συνεργάστηκαν μπροστά, ροκάνισαν τη διαφορά και απορρόφησαν τελικά τους αποσπασμένους έντεκα χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό.

Στην τελική ευθεία η Giant Alpecin φάνηκε να έχει τον πρώτο λόγο στο μαζικό σπριντ, όμως ο Νικίας Αρντ δεν τα κατάφερε, σε αντίθεση με τον Μάγκνους Νίλσεν της Orica που πέρασε πρώτος τη γραμμή του τερματισμού, παίρνοντας έτσι τη μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του. Η μέρα ήταν ξεκούραστη για τα φαβορί που πήραν πολύτιμες ανάσες ενόψει του επόμενου δύσκολου διήμερου. Σειρά είχε το 19ο ετάπ (37 χλμ), αυτό της ατομικής χρονομέτρησης, σε μια απαιτητική διαδρομή με αρκετά τεχνικά σημεία. Ο Τζόναθαν Καστροβιέχο της Movistar έκανε τον πρώτο πολύ καλό χρόνο (47.17"), περνώντας πρώτος από όλα τα ενδιάμεσα σημεία ελέγχου. Βρέθηκε στην hot seat περιμένοντας να έρθει η σειρά των φαβορί. Εκεί είχαμε ουσιαστικά δυο μάχες. Μια ανάμεσα στον Φρουμ και τον Κιντάνα και μια ανάμεσα στον Κονταδόρ και τον Τσάβες. Ο Ισπανός που ξεκίνησε πριν από τους υπόλοιπους, ρισκάρισε μπαίνοντας με πολύ δυνατό ρυθμό, όμως το ρίσκο δεν του βγήκε, αφού στο δεύτερο μισό της διαδρομής έχασε πολύ έδαφος. Πέτυχε πάντως τον δεύτερο στόχο του που ήταν να ξεπεράσει τον Τσάβες στη γενική, χτίζοντας παράλληλα και μια διαφορά υπέρ του. Ο Κονταδόρ κέρδισε 1.16" από τον Τσάβες και βρέθηκε στη γενική στην 3η θέση, 1.11" πάνω από τον Κολομβιανό. Στην άλλη μεγάλη μονομαχία, ο Κρις Φρουμ έδωσε μια εξωπραγματική παράσταση, διέλυσε τα χρονόμετρα και πήρε 2.16" από τον Κιντάνα, μειώνοντας έτσι τη διαφορά του από την κορυφή στο 1.21"!

Ο Κρις Φρουμ έχει ντουμπλάρει τον Εστέμπαν Τσάβες και "καλπάζει" προς τη νίκη στο χρονόμετρο (19ο ετάπ)

Ο χρόνος του αρχηγού της Sky ήταν 46.33" (ο μοναδικός που κατέβηκε τα 47 λεπτά) και φυσικά του χάρισε τη νίκη, τη δεύτερη στη φετινή διοργάνωση μετά από εκείνη στην Πένια Καμπάργα. Ο Σάμουελ Σάντσεθ (BMC) είχε μια πολύ άσχημη πτώση, έχασε πολύ χρόνο και μαζί την 7η θέση της γενικής, ενώ μετά τον τερματισμό, ο γιατρός της ομάδας είπε ότι μάλλον θα έπρεπε να εγκαταλείψει, όπως και έγινε. Όλες οι εκκρεμότητες θα ξεκαθάριζαν πλέον στο 20ο ετάπ (193.2 χλμ) από το Μπενιδόρμ στην κορυφή της Αϊτάνα. Στη διαδρομή οι ποδηλάτες είχαν να αντιμετωπίσουν τέσσερα σπριντ ανάβασης 2ης κατηγορίας και αμέτρητα ακόμα μικρά και μεγάλα πάνω-κάτω, πριν φτάσουν στην ανηφόρα τερματισμού, την φοβερή και τρομερή Αϊτάνα με τα 21 χιλιόμετρα και τη μέση κλίση στο 6%. Ο αγώνας ξεκίνησε με ατελείωτες προσπάθειες για ξεκόλλημα και αναρίθμητα γκρουπάκια που έπαιρναν μικρές διαφορές, χωρίς όμως να μπορούν να απομακρυνθούν από το πελοτόν, με την Movistar να καταδιώκει μανιασμένα, χωρίς προφανή λόγο, παρά μόνο με την υποψία ότι ήθελε να διεκδικήσει και την ομαδική κατάταξη. Τελικά, μετά από 70 περίπου χιλιόμετρα ξεχώρισαν μπροστά οι Λουίς Λεόν Σάντσεθ (Astana) και Ρούντι Μολάρ (Cofidis), με ένα γκρουπ από 15 αθλητές να τους καταδιώκει. Η Movistar έδωσε τελικά απόλυτη ελευθερία και οι αποσπασμένοι έφτασαν τη διαφορά τους πάνω από τα δέκα λεπτά.

Μετά από αλλεπάλληλες επιθέσεις στην Αϊτάνα, τελικά στο τελευταίο χιλιόμετρο μπήκαν οι Αταπούμα (BMC) και Λατούρ (Ag2r) και λίγο πιο πίσω ο Φελίνε (Trek). Ο Γάλλος φαινόταν να βρίσκεται στα όριά του, ο Κολομβιανός τον σπριντάρισε και πήρε λίγα μέτρα διαφορά, όμως ο Λατούρ βρήκε δυνάμεις από εκεί που δεν υπήρχαν, προσπέρασε ξανά τον Αταπούμα και πήρε μια τεράστια όσο και εντυπωσιακή νίκη. Η κίνηση ματ όμως της ημέρας, έγινε πίσω, στο πελοτόν, στην προτελευταία ανηφόρα της ημέρας, το Πουέρτο δε Τουδόνς. Η Orica μπήκε μπροστά επιβάλλοντας έναν φρενήρη ρυθμό και όταν απέμεναν 45 χιλιόμετρα για τον τερματισμό, ο Εστέμπαν Τσάβες έφυγε μόνος του μπροστά. Κιντάνα και Φρουμ δεν αντέδρασαν, δεν είχαν άλλωστε κανέναν λόγο, όμως ο Κονταδόρ που θα έπρεπε να τον ακολουθήσει, έμεινε μέσα στο γκρουπ. Ο Τσάβες βρήκε στην κατηφόρα τον Χόσον και με την βοήθειά του, όχι μόνο κάλυψε τη διαφορά του 1.11" που τον χώριζε στη γενική από τον Πιστολέρο, αλλά ξεπέρασε τα δυο λεπτά, πριν καν αρχίσει η ανηφόρα στην Αϊτάνα. Ο Κονταδόρ κατάλαβε το λάθος του, μπήκε μπροστά στο πελοτόν για να μειώσει, αλλά ήταν ήδη αργά. Χωρίς βοηθούς και με τις Movistar και Sky να σφυρίζουν αδιάφορα, βρήκε μεν τον Τροφίμοφ, ο οποίος του έδωσε κάποιες ανάσες, αλλά ήταν φανερό ότι αν ήθελε να ανέβει στο βάθρο, θα έπρεπε να βγάλει μόνος του τα κάστανα από τη φωτιά.

Ο μεγάλος πρωταγωνιστής στην Αϊτάνα. Ο Εστέμπαν Τσάβες έκανε επίθεση από μακριά και ανέβηκε στην τρίτη θέση του βάθρου, βγάζοντας από αυτήν τον Αλμπέρτο Κονταδόρ (20ο ετάπ)

Η μεγάλη ευκαιρία του ήταν οι επιθέσεις που ξεκίνησε ο Φρουμ στα τελευταία χιλιόμετρα, όμως δεν κατάφερε να κρατηθεί με τον Βρετανό και τον Κιντάνα, έχασε επαφή και τελικά έμεινε στην τέταρτη θέση της γενικής για μόλις 13 δευτερόλεπτα. Από την άλλη, ο Τσάβες έκανε φανταστική εμφάνιση, πραγματοποίησε μια φοβερή συνολικά επίθεση αλά Κονταδόρ και πήρε πανάξια την τρίτη θέση στο βάθρο. Ο Φρουμ, από τη μεριά του, έκανε πολλές αλλαγές ρυθμού, αλλά ο Κιντάνα απάντησε σε όλες με χαρακτηριστική άνεση και στα τελευταία μέτρα με ένα - αχρείαστο - σπριντ, ξεπέρασε τον αρχηγό της Sky, ο οποίος χειροκρότησε τον Κολομβιανό. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το έκανε ειρωνικά για το σπριντ των τελευταίων μέτρων, προσωπική μου άποψη είναι ότι χειροκρότησε τιμώντας την νίκη του αντιπάλου του. Ο Ομάρ Φράιλε κατέκτησε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την πουά φανέλα με μόλις έναν πόντο διαφορά από τον Ελιζόντ, ενώ ανοιχτοί έμειναν οι λογαριασμοί για την πράσινη των πόντων. Η 71η διοργάνωση της Vuelta ολοκληρώθηκε με το 21ο ετάπ (104 χλμ), σε μια επίπεδη διαδρομή από την Λας Ρόθας στη Μαδρίτη, με τις οχτώ στροφές στο σιρκουί μέσα στο κέντρο της ισπανικής πρωτεύουσας. Προηγήθηκε το La Madrid Challenge, ο αγώνας γυναικών στο σιρκουί του κέντρου της Μαδρίτης, σε απόσταση 87 χιλιομέτρων. Η νίκη κρίθηκε στο μαζικό σπριντ με την Βελγίδα Jolien D'Hoore της Wiggle High 5 να περνάει πρώτη από την γραμμή του τερματισμού.

Μετά ακολούθησε το ετάπ των ανδρών, με τα πρώτα χιλιόμετρα να είναι φυσικά αφιερωμένα στον Κιντάνα και την ομάδα του, με τις αναμνηστικές φωτογραφίες και τα συγχαρητήρια από όλους τους υπόλοιπους αθλητές. Με πολύ χαλαρό ρυθμό, το πελοτόν έφτασε στους δρόμους της Μαδρίτης και από εκεί και μετά ξεκίνησε η μάχη για τη νίκη στο ετάπ. Μετά το πρώτο πέρασμα από τη γραμμή του τερματισμού, άρχισαν οι επιθέσεις, με διάφορους ποδηλάτες να προσπαθούν να πάρουν διαφορά από το μεγάλο γκρουπ. Ξεχώρισε τελικά μια τετράδα με τους Κένακ (Sky), Σετού (Cofidis), Ζορεγκί (Ag2r) και Μπάουμαν (LottoNL Jumbo), οι οποίοι πήραν πλεονέκτημα ενός λεπτού, απόλυτα όμως ελεγχόμενοι από τις ομάδες των σπρίντερ. Οι αποσπασμένοι πιάστηκαν τελικά στα πέντε χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό και από εκεί και μετά ο Κέκελερ οδήγησε φανταστικά στα τελευταία μέτρα τον Νίλσεν, ο οποίος ξεπέρασε τον Μπενάτι και πήρε τη δεύτερη νίκη του μέσα σε τέσσερις μέρες. Αμέσως μετά ακολούθησαν οι βραβεύσεις και οι απονομές στους νικητές όλων των κατατάξεων και κατηγοριών, στην πλατεία της Κυβέλης. Ο Φράιλε φόρεσε την πουά φανέλα, ο Φελίνε την πράσινη, ο Κιντάνα τη λευκή και την κόκκινη μέσα σε ντελίριο ενθουσιασμού από τους χιλιάδες Κολομβιανούς που είχαν μαζευτεί για να αποθεώσουν τον ίδιο και τον Τσάβες. Οι δυο τους, μαζί με τον Φρουμ, άκουσαν συγκινημένοι τον εθνικό ύμνο της πατρίδας τους. Ο Κονταδόρ πήρε το βραβείο του πιο επιθετικού αθλητή, ο Βαλβέρδε εκείνο του fair-play και η BMC της ομαδικής κατάταξης. Μπροστά σε 300.000 φίλαθλους που συγκεντρώθηκαν γύρω από το βάθρο, ολοκληρώθηκε με κάθε επισημότητα η 71η διοργάνωση της Vuelta a España.

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΩΝ 21 ΕΤΑΠ

Ο Κιντάνα και οι συναθλητές του πανηγυρίζουν την κατάκτηση της Vuelta 2016 (21ο ετάπ)

01. Ourense, Balneario de Laias - Castrelo de Miño / Team Sky

02. Ourense - Baiona / Gianni Meersman (Etixx Quickstep)

03. Marín - Dumbría, Mirador de Ézaro / Alexandre Geniez (FDJ)

04. Betanzos - San Andrés de Teixido / Lilian Calmejane (Direct Energie)

05. Viveiro - Lugo / Gianni Meersman (Etixx Quickstep)

06. Monforte de Lemos - Luintra, Ribeira Sacra / Simon Yates (Orica BikeExchange)

07. Maceda - Puebla de Sanabria / Jonas van Genechten (IAM)

08. Villalpando - La Camperona, Valle de Sabero / Sergey Lagutin (Katusha)

09. Cistierna - Oviedo, Alto del Naranco / David de la Cruz (Etixx Quickstep)

10. Lugones - Lagos de Covadonga / Nairo Quintana (Movistar)

11. Colunga, Museo Jurásico - Peña Cabarga / Chris Froome (Sky)

12. Los Corrales de Buelna - Bilbao / Jens Keukeleire (Orica BikeExchange)

13. Bilbao - Urdax-Dantxarinea / Valerio Conti (Lampre Merida)

14. Urdax-Dantxarinea - Aubisque, Gourette / Robert Gesink (LottoNL Jumbo)

15. Sabiñánigo - Sallent de Gállego, Aramón Formigal / Gianluca Brambilla (Etixx Quickstep)

16. Alcañiz - Peñíscola / Jempy Drucker (BMC)

17. Castellón - Llucena, Camins de Penyagolosa / Mathias Frank (IAM)

18. Requena - Gandía / Magnus Cort Nielsen (Orica BikeExchange)

19. Xábia - Calp / Chris Froome (Sky)

20. Benidorm - Alto de Aitana. Escuadrón Ejército del Aire / Pierre Roger Latour (Ag2r)

21. Las Rozas - Madrid / Magnus Cort Nielsen (Orica BikeExchange)

Τελική γενική κατάταξη (κόκκινη φανέλα):

Το τελικό βάθρο της φετινής Vuelta: αριστερά ο Φρουμ (δεύτερος), στο κέντρο ο Κιντάνα (πρώτος) και δεξιά ο Τσάβες (τρίτος)

01. Nairo Quintana (Movistar) 83:31:28

02. Christopher Froome (Sky) +1:23

03. Esteban Chaves (Orica BikeExchange) +4:08

04. Alberto Contador (Tinkoff) +4:21

05. Andrew Talansky (Cannondale Drapac) +7:43

06. Simon Yates (Orica BikeExchange) +8:33

07. David de la Cruz (Etixx Quickstep) +11:18

08. Daniel Moreno (Movistar) +13:04

09. Davide Formolo (Cannondale Drapac) +13:17

10. George Benett (LottoNL Jumbo) +14:07

Τελική βαθμολογία πόντων (πράσινη φανέλα):

1. Fabio Felline (Trek Segafredo) 100

2. Nairo Quintana (Movistar) 97

3. Alejandro Valverde (Movistar) 93

Τελική βαθμολογία βουνών (πουά φανέλα):

1. Omar Fraile (Dimension Data) 58

2. Kenny Elissonde (FDJ) 57

3. Robert Gesink (LottoNL Jumbo) 37

Τελική σύνθετη βαθμολογία (λευκή φανέλα):

1. Nairo Quintana (Movistar) 8

2. Christopher Froome (Sky) 17

3. Kenny Elissonde (FDJ) 34

Τελική ομαδική κατάταξη:

1. BMC 249:48:23

2. Movistar +04:43

3. Cannondale Drapac +22:44