Έχει χαρακτηριστεί "ο αρχηγός όλων των αρχηγών". Από τον Carlo Ancelotti, ο οποίος είχε εξηγήσει την τοποθέτηση του. "O John Terry έχει γεννηθεί με το περιβραχιόνιο στο χέρι. Ακόμα και αν δεν το φορούσε, θα ήταν σαν να το φορούσε, διότι αυτό θα έπρεπε να γίνει. Είναι διαφορετικός από όλους τους άλλους. Η Chelsea είναι το σπίτι του. Μια λέξη λέει στα αποδυτήρια και όλοι κρατούν την αναπνοή τους. Είναι ο πρώτος που κάθεται στα γεύματα και ο πρώτος που σηκώνεται. Το να είναι μέλος αυτού του συλλόγου, είναι η αποστολή του. Παρακολουθεί τις ακαδημίες, ξέρει όλους τους σκόρερ, δεν χάνει τίποτα. Δουλεύει δυο φορές πιο σκληρά από τους άλλους και έχει την αίσθηση της ευθύνης που 'χει όποιος διοικεί μια εταιρία. Είναι άνθρωπος με τη φιλοσοφία ότι πάνω από όλα είναι η νίκη". Παρεμπιπτόντως, είναι "αρχηγός όλων των αρχηγών", χάρη στα 12 χρόνια που έχει αυτόν τον τίτλο στην Chelsea.

Η αλήθεια βέβαια, είναι πως ο John Terry φόρεσε και άλλα περιβραχιόνια. Για παράδειγμα, στις μικρές εθνικές της Αγγλίας. Φόρεσε και αυτό της πρώτης ομάδας, του το αφαίρεσαν δυο φορές και έτσι τον έκαναν τον μόνο αρχηγό στην ιστορία της εθνικής Αγγλίας που απομακρύνθηκε δις. Εν πάση περιπτώσει, ήταν ανέκαθεν η προτίμηση των συμπαικτών του -και των προπονητών-, για να ηγηθεί εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Να κάνει όλα αυτά που οφείλει να κάνει ένας αρχηγός. Η αλήθεια βέβαια, είναι ότι πήρε φόρα και έκανε και πολλά άλλα. Που θα τα αναπτύξουμε εκτενώς. Θα ξεκινήσουμε ωστόσο, από την επέτειο των 17 χρόνων, από το ντεμπούτο του στους "μπλε".

Ήταν στις 28/10 του 1998, οπότε έγινε αλλαγή -στο φινάλε- σε ματς εναντίον της Aston Villa, για το League Cup! Ο Gianluca Vialli είχε σκοράρει τα τρία από τα 4 γκολ της ομάδας του και ο Dan Petrescu αποχώρησε (έξαλλος, χωρίς να ανταλλάξει καν χειραψία ή high five με τον αντικαταστάτη του) για να δώσει τη θέση του στον 18χρονο. Το video παρακαλώ.

Τότε, ήταν ένα παιδί που έκανε ό,τι του έλεγαν οι μεγαλύτεροι. Στο "ό,τι του έλεγαν" βάλτε και το ότι ζέσταινε το κάθισμα της τουαλέτας, τους κρύους μήνες του χειμώνα " για να το ζεστάνω για τους άλλους", πέραν του ότι έφτιαχνε τσάγια και καφέδες, καθάριζε τα παπούτσια τους και κουβαλούσε τα πράγματα τους. Όταν όμως, πατούσαν στο χορτάρι, άλλαζε μενταλιτέ. " Πήγαινα και τους έκανα τάκλιν. Δεν με ένοιαζε αν ήταν παίκτης της πρώτης ομάδας ή ο πιο ακριβοπληρωμένος. Ήθελα να νικήσω, όποιον είχα μπροστά μου. Πολλοί μου έλεγαν "δεν μπορείς να το κάνεις αυτό". Ο Petrescu το πέρασε σε ένα άλλο επίπεδο. Έγινε αυτός που έκανε τον Terry να βάλει τα κλάματα " όταν μετά την πρώτη μου προπόνηση με την πρώτη ομάδα, με κλώτσησε στον κώλο". Στη συνέχεια της φάσης, ο Dennis Wise μπήκε στη μέση, έπιασε τον Ρουμάνο από το λαιμό και του είπε να μη τα ξαναβάλει με τον μικρό "ή θα σε αναλάβω εγώ".

Γνωστός για την άρνηση του να χάνει, ακόμα και όταν έπαιζε... Frisbee στις διακοπές ή σε συζητήσεις, ο Petrescu είχε διάφορα θέματα με τον θρασύ έφηβο. " Ήταν φυσιολογικό, γιατί ο John ήταν νέος και ήθελε να αποδείξει τι αξίζει, από την πρώτη στιγμή. Επέλεξε να κάνει αυτή τη δήλωση -ότι μπορεί να παίξει στην πρώτη ομάδα- εναντίον μου, γιατί έβλεπε πως ήμουν δυνατός παίκτης. Είχα δει πως θα γίνει καλός παίκτης. Επουδενί ότι θα γίνει τόσο καλός".

Η πρώτη φορά που ο Terry ήταν μέλος στην αρχική ενδεκάδα, ήταν στην ίδια σεζόν, στο πλαίσιο του αγώνα με την Oldham Athletic για τον τρίτο γύρο του FA Cup, πριν τον παραχωρήσουν στη Nottingham Forest για να αποκτήσει εμπειρίες. Άρχισε να καθιερώνεται στην ομάδα, τη σεζόν 2000-01, οπότε ήταν starter 23 φορές και αναδείχθηκε "ο καλύτερος παίκτης της χρονιάς" σε ό,τι αφορά τους Blues. Παρέα με τον αρχηγό Marcel Desailly, συνέθεσαν εξαιρετική περίπτωση ντουέτου, με τον Jose Mourinho να βρίσκει κάπου εκεί τον τύπο που θα έπαιρνε το περιβραχιόνιο, μετά το "αντίο" του Γάλλου. Ναι, ήταν ο Terry, με τον προκάτοχο να ομολογεί πως "είναι γεννημένος για να δείχνει το δρόμο στους άλλους. Είναι φύσει ηγέτης".

Είχε κάνει το πρώτο δοκιμαστικό ως "captain" να είναι στις 5/12 του 2001, σε ματς της λίγκας με την Charlton Athletic. Πήρε το περιβραχιόνιο μια και καλή, τη σεζόν 2004-05. Αυτή που τελείωσε με την ομάδα του να είναι η πρωταθλήτρια, η έχουσα την καλύτερη άμυνα στην ιστορία της Football League, ενώ εκείνος πήρε το βραβείο του "καλύτερου παίκτη", κατόπιν ψηφοφορίας στην οποία μετείχαν οι συνάδελφοί του. Είχε ήδη συλληφθεί δυο φορές και είχε γίνει ουκ ολίγες άλλες, εξώφυλλο σε σκανδαλοθηρικά έντυπα.

Η ελαφρώς προβληματική οικογένεια

Το "αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα" δεν υπάρχει τυχαία, πρόχειρο για χρήση από καταβολής -θρησκευτικού- κόσμου. Ήταν και ο λόγος που ο Terry δεν απέκτησε, όταν έπρεπε, την αίσθηση του μέτρου. Ο -χειριστής γερανού- Ted και η Sue χώρισαν, όταν εκείνος ήταν μικρός και αυτό δεν θα ήταν καν θέμα προς ανάπτυξη, αν στην προσπάθεια τους να... απενοχοποιηθούν δεν τον άφηναν να κάνει ό,τι γουστάρει. Αυτό ήταν να παίζει ποδόσφαιρο, στους δρόμους του Barking, στο Ανατολικό Λονδίνο -που δεν θα λέγατε ότι ήταν περιοχή, για παιδιά. Ο Ted ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής, αλλά δεν είχε το ταλέντο, οπότε από τη στιγμή που τα αγόρια του μπορούσαν να περπατήσουν, τους πήγαινε για ποδόσφαιρο. Η πλύση εγκεφάλου συνεχιζόταν με το ότι το άθλημα αυτό θα μπορούσε να γίνει η μόνη διέξοδος που είχαν, από τη στιγμή που αρνούνταν να ασχοληθούν με αυτό που λεγόταν "σχολείο". Ειρήσθω εν παρόδω, έπαιρνε και εκεί, στο σχολείο, το αγαπημένο του λούτρινο αρκουδάκι, ονόματι Gordon. Ήταν η παρέα του, όταν φοβόταν στο σκοτάδι.

Η αλήθεια είναι ότι έπαιξαν και κάποια άλλα γεγονότα ρόλο στην εξέλιξη της προσωπικότητας του John. Η πρώτη του ομάδα ήταν η Senrab, ακαδημία στο Wanstead Flats με τη φήμη της παραγωγής παικτών Premier League. Δίπλα του είχε τους Jermain Defoe, Jlloyd Samuel και Ledley King και από κοντά την προσοχή των "κατασκόπων". Ακόμα δεν είχε αναπτυχθεί. Ήταν κοντός και παχουλός και έπαιζε στο κέντρο. Παρ' όλα αυτά, είχε ήδη φανεί πως διαθέτει αυτό το κάτι. " Από τότε ενέπνεε τους ανθρώπους που είχε κοντά του, ήταν ο αρχηγός τους εντός και εκτός γηπέδου", θυμάται ο γραμματέας της Senrab, Tony Carroll. Στα τέσσερα χρόνια του, εκεί άρχισαν να τον πλησιάζουν εκπρόσωποι συλλόγων της Premier League. Διάλεξε το πρόγραμμα της Chelsea, όπου εντάχθηκε στα 16 του. Έπαιρνε 46 λίρες την εβδομάδα. Τι γινόταν όμως, στο σπίτι του;

Οι γονείς του κάθε άλλο παρά πρότυπο ήταν. Χαρακτηριστικά, ο πατέρας του συνελήφθη το 2009, για πώληση κοκαΐνης σε pub του Essex -λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του, αξίας 250.000 λιρών, το οποίο πλήρωσε ο γιος του. Ατυχώς, οι πελάτες ήταν δημοσιογράφοι και προφανώς δεν σεβάστηκαν το " μου πήρε ένα Rolex και εισιτήρια για το Dubai και τη Florida για διακοπές. Μην πείτε ωστόσο, σε κανέναν ότι είμαι πατέρας του Terry". Η έρευνα απέδειξε ότι δεν ήταν... επαγγελματίας του είδους, αλλά ήταν η πρώτη φορά που επιχείρησε μια τέτοια δουλειά. Και μάλλον η τελευταία. Παρ' όλα αυτά, δεν ήταν και η τελευταία φορά που συνελήφθη. Τον Ιούλιο του 2013 κατηγορήθηκε για ρατσιστική επίθεση σε άνδρα, στο κέντρο του Λονδίνου και ενημερώθηκε πως πρέπει να επιστρέψει για τη δικάσιμο, στις 23/7.

Να υποθέσουμε ότι τώρα καταλαβαίνετε από πού προέκυψε η επίθεση του γιου, εναντίον του Anton Ferdinand ("γαμ... μαύρε", "μαύρο σκ..." κλπ), στις 23/10 του 2011. Μετά θα έλεγε ότι "νόμισα πως ο Anton με κατηγόρησε ότι χρησιμοποιώ ρατσιστικά σχόλια και του εξήγησα πως δεν συνηθίζω να λέω αυτές τις λέξεις" -εκείνες που τον έπιασαν οι κάμερες να λέει. Η Metropolitan Police διέταξε έρευνα και στις 27 Σεπτεμβρίου του 2012 τιμωρήθηκε με τέσσερα ματς και έδωσε 220.000 λίρες σε πρόστιμο, ενώ στη δίκη που ακολούθησε και διήρκεσε τέσσερις ημέρες, αθωώθηκε. Μόνο που για σχεδόν ενάμιση χρόνο, εξαιτίας της συμπεριφοράς του είχε διχαστεί το αγγλικό ποδόσφαιρο, οι παίκτες και αποκαλύφθηκαν πολλές ντροπιαστικές αλήθειες που τον αφορούσαν -ως αθλητή. Τον τιμώρησε και η Chelsea (και μάλιστα βαριά -βλ. 440.000 λίρες), αλλά του επέτρεψε να κρατήσει το περιβραχιόνιο.

Ένα χρόνο νωρίτερα, η μητέρα του και η πεθερά του, Sue Poole συνελήφθησαν, στο πάρκινγκ πολυκαταστήματος, με προϊόντα αξίας 800 λιρών στις τσάντες τους (από σαγιονάρες έως ρολόγια και σκυλοτροφές), για τα οποία δεν είχαν πληρώσει. Οι δυο γυναίκες που μένουν στον ίδιο δρόμο με τον Terry (και ναι, έχει πληρώσει εκείνος και για τις δυο οικείες) δήλωσαν ένοχες, όταν πήγαν στο αστυνομικό τμήμα και αφέθηκαν ελεύθερες, με εγγύηση. Ο παίκτης ήταν στην προετοιμασία της Αγγλίας, για φιλικό παιχνίδι με τη Σλοβακία. Όταν τον ρώτησαν σχετικά, απάντησε " είναι οικογενειακό θέμα, που διαχειρίζονται οι νομικοί. Εγώ είμαι αφοσιωμένος στη δουλειά μου". Δύσκολα ωστόσο, εννοούσε όλα αυτά, όταν στα 21 του δήλωνε "βλέπω την επιτυχία μου, ως ευκαιρία να ευχαριστήσω τους γονείς μου για όσα στερήθηκαν, προκειμένου να γίνω ποδοσφαιριστής".

Ο 36χρονος σήμερα, Paul Terry, αδελφός του John, ο οποίος δήλωνε στην εφορία ποδοσφαιριστής από το 1999 έως το 2012, δεν γλίτωσε από τα σκάνδαλα. Το δικό του, προέκυψε τον Δεκέμβριο του 2010 οπότε ο Dale Roberts, πρώην τερματοφύλακας της Nottingham Forest απαγχονίστηκε, διότι δεν μπορούσε να αντέξει την ντροπή από την παράνομη σχέση της αρραβωνιαστικιάς του, με τον Paul Terry που σαφέστατα και αποκαλύφθηκε από τα "κίτρινα" έντυπα της Μεγάλης Βρετανίας. Αυτό ακριβώς, έγραψε στο σημείωμα που άφησε πίσω του -στον πίνακα της κουζίνας. Για την ακρίβεια, έγραψε και αυτό: " Αγαπώ την Lindsey Elizabeth Cowan πάρα πάρα πολύ. Είναι ο έρωτας της ζωής μου".

Τον Σεπτέμβριο του 2001, την επομένη της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους, μαζί με τους συμπαίκτες του στην Chelsea, Frank Lampard, Eidur Gudjohnsen και Jody Morris έκαναν μια τουρνέ σε bar, πριν καταλήξουν σε αυτό του ξενοδοχείου που βρίσκεται δίπλα στο Hearthrow. Στον ίδιο χώρο, οι Αμερικανοί τουρίστες παρακολουθούσαν στην τηλεόραση όσα συνέβαιναν στη χώρα τους, σε βαρύ πένθος, με τους νεαρούς να τους βρίζουν και να δείχνουν ασέβεια. Η ομάδα είδε το video (από τις κάμερες ασφαλείας) και κατέληξε στο ότι " οι παίκτες ήταν εκτός ελέγχου και έγιναν κακό παράδειγμα για όλους τους νέους που τους βλέπουν ως ινδάλματα. Αποφασίσαμε να τους επιβάλουμε τη μεγαλύτερη ποινή". Ποια ήταν αυτή; Τους τιμώρησαν με μισθούς δύο εβδομάδων (ο περί ου ο λόγος έπαιρνε τότε 12.500 λίρες την εβδομάδα).

Τέσσερις μήνες αργότερα, έγινε και πάλι πρωτοσέλιδο και πάλι όχι για καλό λόγο. Ο -εκτός όλων των άλλων και- αρχηγός στην εθνική U21, οδηγήθηκε στο κρατητήριο -όπου πέρασε όλο το βράδυ- έπειτα από τη σύλληψη του για εμπλοκή σε καβγά που ξέσπασε σε nightclub του Λονδίνου. Για την ακρίβεια, σε private members club. Τσακώθηκε με τον υπεύθυνο της ασφάλειας, με τους μάρτυρες να επισημαίνουν ότι εκείνος και ο Desmond Byrne συμπεριφέρονταν "σαν αγρίμια". Στο γενικότερο πλαίσιο αυτής της συμπεριφοράς, εκτόξευσαν ένα μπουκάλι που πέτυχε τον πορτιέρη Trevor Thriwell στο κεφάλι -και χρειάστηκε ράμματα στο ζυγωματικό. Δυο ημέρες αργότερα, η Chelsea είχε παιχνίδι για τον τρίτο γύρο του FA Cup: με την Nowrich City, στο Carrow Road, όπου ο Terry ήταν στην αποστολή.

Ένα μήνα μετά, συνελήφθη από τις κάμερες της CCTV να ουρεί σε ποτό θαμώνα nightclub του Romford, στο Essex, όπου είχε πάει να ξεσκάσει και... να το παίζει αδιάφορος. Μόνο που η ασφάλεια του μαγαζιού είδε τι είχε κάνει και του ζήτησε να φύγει ήσυχα, ήσυχα. Σε ερώτηση για αυτά τα συμβάντα, είχε απαντήσει το 2011 ότι " ως νέος παίκτης είναι σημαντικό να βγαίνω και να απολαμβάνω τη ζωή μου. Σαφέστατα και μετανιώνω που μπλέχτηκα σε νομικές υποθέσεις. Κάθισα με τους γονείς μου, τον Ken Bates (πρόεδρος της Chelsea) και τον Aaron Lincoln (βλ. ατζέντης του), και κάναμε μια ειλικρινή συζήτηση. Μου κατέστησαν σαφές ότι αν συνέχιζα να κάνω τα ίδια, δεν θα υπήρχε πολύ μέλλον στη σχέση μας. Η σύλληψη μου ήταν η τελευταία σταγόνα στο ποτήρι της υπομονής τους. Μου άνοιξαν τα μάτια. Τότε κατάλαβα πώς με βλέπει ο κόσμος".

Έχω κοιμηθεί με άλλες γυναίκες πίσω από την πλάτη της, αλλά δεν θα το ξανακάνω

Ο Terry γνωρίστηκε με την Toni Poole, όταν και οι δύο ήταν παιδιά. Έμεναν στην ίδια γειτονιά. Ήταν φίλοι, από όταν θυμούνται τους εαυτούς τους. Έγιναν ζευγάρι το 2000, όταν εκείνη ήταν 16 χρόνων. " Στην αρχή της σχέσης μας, "έβγαζα" 46 λίρες την εβδομάδα και ζούσα με την οικογένεια μου. Εκείνη αμειβόταν με 250 λίρες και ήταν αυτή που πλήρωνε, όταν πηγαίναμε σε εστιατόρια". Αυτό άλλαξε, όταν εκείνος έφτασε τις 150.000 λίρες το επταήμερο. Το 2003 την πήγε στο Dubai και της ζήτησε να γίνει η γυναίκα του. Είπε "ναι". Το 2005 ομολόγησε σε συνέντευξη του, ότι "έχω φερθεί άσχημα και έχω κοιμηθεί με άλλες γυναίκες, πίσω από την πλάτη της. Αλλά αυτό δεν θα ξαναγίνει. Θέλω να την παντρευτώ, όσο τίποτα άλλο στον κόσμο".

Στις 18 Μαΐου του 2006 απέκτησαν τη Summer Rose και τον Georgie John. Ένα μήνα μετά, όλοι μαζί πέταξαν για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας. Εκεί ο φωτογραφικός φακός τη συνέλαβε να έχει πάει για ψώνια, με άλλες συζύγους παικτών. Στο παρεάκι ήταν και η Vanessa Perroncel. Ποια είναι η κυρία; Υπομονή δυο λεπτά. Τον Ιούνιο του 2007, το ζεύγος αντάλλαξε όρκους αιώνιας πίστης, στο Blehneim Palace, με την τελετή να κοστίζει 1.000.000 λίρες. Τη διασκέδαση των καλεσμένων είχε αναλάβει ο Lionel Richie.

Τον Ιανουάριο του 2010, ο Fabio Capello του αφαίρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, στην εθνική. Προηγήθηκε η άρνηση του Wayne Bridge να φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο, στην περίπτωση που ο Terry ήταν κάπτεν. Τι είχε το παιδί; Τίποτα μωρέ. Να, ο Τerry είχε συνάψει σχέσεις με την κοπέλα του, Vanessa Perroncel. Όταν η τελευταία τον απείλησε πως θα δημοσιοποιήσει το δεσμό τους, εκείνος αποτάθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο και ζήτησε περιοριστικά μέτρα, που έγκειτο της ιδιωτικής ζωής. Συνεργάτες του (δικηγόροι του) είχαν συναντηθεί μαζί της και είχαν υπογράψει συμβόλαιο... για 1 λίρα, με τους όρους να αναφέρουν ότι δεν επρόκειτο να δημοσιοποιήσει ιδιωτικές πληροφορίες, ενώ υποχρεωνόταν να ενημερώνει τους νομικούς για κάθε πρόταση που θα είχε από τα ΜΜΕ. Ο δικαστής Tugendhat είπε πως τον προβληματίζει... το ποσό της συμφωνίας. Όταν ο Terry εξήγησε ότι η όποια διαρροή θα οδηγούσε σε συναισθηματική δυστυχία, ο δικαστής σχολίασε πως θα μείωνε κατακόρυφα τα έσοδα του -διότι σε όλες τις χορηγίες υπήρχε ρήτρα ηθικής συμπεριφοράς και η αποκάλυψε για παράνομη σχέση, μπορούσε να του κοστίσει έως 5 εκατ. λίρες. Στην 37σελιδη απόφαση που εξέδωσε, απέρριπτε το αίτημα του παίκτη και επέτρεπε στην Perroncel να κάνει ό,τι θέλει, με τις αναμνήσεις της.

Όπως διαβάσατε ήδη, δεν ήταν η πρώτη φορά που κάποια κοπέλα έλεγε ότι συνευρέθηκε με τον Terry. Πριν παντρευτεί το ζεύγος, η Toni είχε διαβάσει εννέα τέτοιες... καταγγελίες, συν την ομολογία του συντρόφου της. Γενικά, δεν θα λέγατε πως ήταν διακριτικός, με τη 17χρονη Jenny Barker να ειδοποιεί τον κόσμο (μέσω των ΜΜΕ), τον Νοέμβριο του 2005, ότι τον... αρνήθηκε ενώ ήταν στο πίσω κάθισμα της Bentley του, σε δημόσιο πάρκινγκ " και είχε βάλει CD του Luther Vandross. Το ένα έφερε το άλλο, αλλά δεν ολοκληρώσαμε. Δεν ήθελα να του δοθώ, όπως κάθε άλλη γυναίκα που συναντούσε". Για την ιστορία, την ίδια Bentley πάρκαρε σε χώρο για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα -είχε πάει με την οικογένεια του για πίτσα- και πλήρωσε κλήση 60 λιρών. Αλλά... who cares;

Στην περίπτωση της Perroncel, ήταν η πρώτη φορά που αναφερόταν ο όρος "σχέση", στις προτάσεις. Επιπροσθέτως, η Γαλλίδα που ξεκίνησε από εργαζόμενη στο ξενοδοχείο στο οποίο αποσυρόταν η Chelsea πριν τα ματς (ήταν σερβιτόρα, στο μπαρ) και έγινε μοντέλο εσωρούχων, είχε ενημερώσει πως επρόκειτο να καταγράψει τα πάντα σε βιβλίο που θα έφερε την υπογραφή της -είχε ήδη πουλήσει τα δικαιώματα. Θα μας επιτρέψετε άλλη μια σημείωση: όταν χώρισε η Perroncel με τον Bridge (έχουν μαζί ένα γιο), ζήτησε παρηγοριά... στην Toni, διότι είχαν οικοδομήσει μια κάποια φιλία από το 2006, ως σύντροφοι παικτών που έπαιζαν μαζί στην Chelsea και την εθνική.΄

O Terry, η Vanessa και ο Βridge -μια ευχάριστη ατμόσφαιρα

Όταν ξέσπασε το σκάνδαλο (με ουκ ολίγα πρωτοσέλιδα), η Toni πήρε τα παιδιά της και τους γονείς της (Sue και Alan) και "πετάχτηκαν" μέχρι το Dubai. Εκεί όπου της είχε κάνει πρόταση γάμου, εκεί όπου είχαν περάσει και τον μήνα του μέλιτος. Για παν ενδεχόμενο, είχε επικοινωνήσει με τη Fiona Shackleton, τη δικηγόρο που επιμελήθηκε των διαζυγίων των Πρίγκιπα Καρόλου, Madonna και Sir Paul ΜcCartney. Τηλεφώνησε και στη Victoria Beckham, για να τη βοηθήσει να καταλήξει στο τι έπρεπε να κάνει. Η "Posh" είχε βρεθεί στη θέση της, όταν η Rebecca Loos αποκάλυψε πως υπήρξε σύντροφος του Beckham. Παρεμπιπτόντως, όταν η Cheryl Cole είχε αντίστοιχο πρόβλημα με τον άνδρα της, Ashley (την είχε απατήσει με μια κομμώτρια που είχε ντοκουμέντα) είχε πάρει -και εκείνη- τη Victoria. Η... παλιά της συνέστησε -και στην Cole και στην Poole- να μιλήσει με τον άνδρα της και μετά να αποφασίσει. Αυτό και έκανε. Η τηλεφωνική συνομιλία διήρκεσε 45 λεπτά. Ο Terry χαρακτήρισε τη σχέση με την Vanessa "στιγμιαίο λάθος". Ή για την ακρίβεια "ηλίθια παρόρμηση", αφού διήρκεσε τέσσερις μήνες -όταν η σύζυγος του ήταν έγκυος. Εκείνη επέλεξε να τον πιστέψει. Το ίδιο βράδυ, οι φαν της Hall είχαν επικεντρώσει σε εκείνον (στο ματς που τελείωσε 1-1). Του φώναζαν "είσαι πάντα ο ίδιος παλιός Terry, που απατά" και "Terry Terry πού είναι η γυναίκα σου;". Ο Terry ζήτησε μια μέρα άδεια, για να πάει να βρει τη γυναίκα της ζωής του -όποτε εκείνη ένιωθε έτοιμη για αυτό το ραντεβού, όπως του είχε πει. Έως ότου τον καλέσει, δεν παρέλειψε να τη "βομβαρδίζει" καθημερινά με sms που έγραφαν "i still love you".

Το μόνο σχόλιο που έκανε δημοσίως ήταν " τα έκανα σκατά και τώρα θα αντιμετωπίσω τις συνέπειες, ως άνδρας". Απολογήθηκε σε πολλούς διεθνείς με γραπτά μηνύματα, ενώ μίλησε για 15 λεπτά στο τηλέφωνο με τον νέο αρχηγό της εθνικής, Rio Ferdinand. Εκείνος, πριν κλείσει του είπε "παραμένεις το Νο1 μου". Η Toni του εξήγησε πως τον συγχωρεί, ώστε να συνεχίσει να είναι ο εξαιρετικός πατέρας που ανέκαθεν ήταν για τα παιδιά τους και τον ενημέρωσε ότι "αν βγει στα ΜΜΕ άλλη περιπέτεια, θα χωρίσουμε και θα είναι οριστικό. Αποφάσισα να κοιτάξω τα παιδιά και τον εαυτό μου". Και αντιλαμβάνεστε τι σήμαινε το τελευταίο σωστά; Ειρήσθω εν παρόδω, έγινε ξανά αρχηγός της Αγγλίας, το 2011.

Δεν έχω εμμονή με τον τζόγο. Δεν είμαι "κολλημένος". Είναι περισσότερο διασκέδαση

Η άρνηση των πάντων (ακόμα και των προφανών) αποδείχθηκε να είναι η δεύτερη φύση του, όταν δήλωσε πως " ναι, με θαμπώνουν τα φώτα των καζίνο στο West End και ναι, τζογάρω, αλλά με τη ψυχαγωγική ερμηνεία του πράγματος. Δεν έχω εμμονή, δεν είμαι "κολλημένος". Ήταν ένα χρόνο πριν αποκαλυφθεί ότι είχε βάλει και σε τέταρτη υποθήκη την έπαυλη του (Ιανουάριος 2012) και άρα χρωστούσε 4.65 εκατ. λίρες -για το σπίτι που αρχικά είχε αγοράσει το 2006 για 2.25 εκατ. λίρες και ενώ το συμβόλαιο του του έδινε 170.000 λίρες την εβδομάδα. Η Sun διέδωσε την είδηση και είχε δηλώσεις του ατζέντη του, σύμφωνα με τις οποίες ο πελάτης του εκμεταλλευόταν ένα γενναιόδωρο επιτόκιο, προκειμένου να χρηματοδοτήσει άλλες συμφωνίες ιδιοκτησίας. Και για να μην δημιουργηθεί σύγχυση, θύμισε ότι ο Terry δεν έχει πρόβλημα με τον τζόγο. Αργότερα, θα παραδεχόταν ότι υπήρξε εποχή που "έπαιζε" 40.000 λίρες την εβδομάδα.

Άλλη μια φορά που έγινε αντικείμενο έρευνας, ήταν το 2010, οπότε έλαβε ένα φάκελο με 10.000 λίρες (σε νομίσματα των 50 λιρών), ώστε να οργανώσει μια μυστική τουρνέ στο προπονητήριο της Chelsea, για αυτόν που τον πλήρωνε. Πολύ σύντομα θα ανακάλυπτε πως την ιστορία την είχε στήσει το News of the World -αυτό και τον εξέθεσε. Τον Απρίλιο του 2012 είπε ένα ακόμα μεγάλο ψέμα: πως δεν είχε κλωτσήσει (πισώπλατα) τον Alexis Sánchez, στον ημιτελικό του Champions League με την Barcelona. Όταν αποβλήθηκε με κόκκινη κάρτα -που του στοίχισε τη συμμετοχή στον τελικό, μέσω του οποίου οι "Μπλε" αναδείχθηκαν πρωταθλητές Ευρώπης, στα πέναλτι-, ήταν πιο έκπληκτος... από την έκπληξη. Επέμενε ότι ήταν αθώος και πως ο αντίπαλος του ήταν θεατρίνος. Μετά το παιχνίδι και ενώ το replay της φάσης είχε "παίξει" πολλές φορές, υποχρεώθηκε να ομολογήσει την αλήθεια, αλλά πρόσθεσε " δεν είμαι ο τύπος του παίκτη που θα χτυπήσει επίτηδες κάποιον". Ναι, το Camp Nou στέκει αγέρωχο.

Γιατί όμως, θεωρείται ο καλύτερος αρχηγός; Γιατί όπου και αν αγωνίζεται η Chelsea, οι φαν της έχουν πανό που γράφει "JT: Captain, Leader, Legend"; Και γιατί η λατρεία των φίλων της Chelsea είναι... ισόποση με το μίσος των φιλάθλων όλων των άλλων ομάδων, στην Αγγλία; Η αλήθεια βέβαια, είναι ότι και αυτοί που τον αγαπούν, αγαπούν τον ποδοσφαιριστή Terry. Δεν θα ήθελαν ακριβώς, να κάνουν παρέα τον John, όπως αποκάλυψαν σε αφιέρωμα των New York Times. Τι τον έχει κάνει ωστόσο, τον "αρχηγό όλων των αρχηγών";

1. Είναι γεννημένος νικητής -πράγμα που πλέον αποδεικνύουν τα τρόπαια που έχει πάρει και ως αρχηγός.

2. Βάζει πάντα, πλάτη στην ομάδα του.

3. Είναι μηχανή παραγωγής γκολ -χωρίς να χρησιμοποιεί τα πέναλτι ή τις εκτελέσεις φάουλ και ενώ δεν είναι επιθετικός.

4. Έχει κόψει 189 την πορεία της μπάλας, προς τα δίχτυα της Chelsea -χαίρεται να βάζει το κεφάλι του στη μέση, γιατί δεν είναι από εκείνους που φοβούνται μη χαλάσει το μαλλί.

5. Κάθε χρόνο γίνεται καλύτερος.

6. Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του στην Premier League, αποβλήθηκε τέσσερις φορές -καμία την τελευταία πενταετία.

7. Θα κάνει τα πάντα για την ομάδα του, ό,τι χρειαστεί, ανεξάρτητα από το τι έχει προηγηθεί -όταν παίζει ποδόσφαιρο είναι συγκεντρωμένος εκεί.

(Μέχρι και τέρμα θα παίξει, κάτι που έκανε στις 14/10 του 2006, σε ματς με τη Reading και έπειτα από τον τραυματισμό των Cech και Cudicini. Επίσης, θα πάρει εξιτήριο από νοσοκομείο για να επιστρέψει σε ματς, κάτι που επίσης είχε γίνει το 2007, στον τελικό του League Cup με την Arsenal. Τότε που έκανε βουτιά για να σκοράρει με κεφαλιά και χτύπησε στο πόδι του Abou Diaby. Έμεινε... σέκος, του είχε γυρίσει η γλώσσα, τον πήγαν στο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες, τον συνέφεραν... και γύρισε στο γήπεδο για να βοηθήσει στο 2-1 της παρέας του).

8. Στο μυαλό του, είναι ΟΚ οι άνδρες που κλαίνε.

9. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως λατρεύει την Chelsea -κάποιοι λένε πως αν τον κόψεις, θα δεις ότι το αίμα του είναι μπλε.

10. Μεγάλωσε μαζί με την Chelsea.

Είναι ο παίκτης που ακόμα και τώρα, που δεν διανύει τον ανθό της ποδοσφαιρικής ηλικίας, ξέρει να... σπέρνει το φόβο, να κερδίζει το σεβασμό. Ξέρει πώς να καταστρέφει πνευματικά τους αντιπάλους του. Είναι και το έπος του προληπτικού. Σημειώνετε;

Κάθετε στην ίδια θέση του λεωφορείου της ομάδας, ακούει το ίδια CD (του Usher), παρκάρει στο ίδιο σημείο του πάρκινγκ (μια φορά ήταν "πιασμένο" και επέστρεφε ανά μια ώρα, έως ότου ζήτησε να... από κάποιον να το πάει αλλού για να κάνει τη δουλειά του), φορούσε τις ίδιες επικαλαμίδες επί δέκα χρόνια. Σκεφτείτε τι πανικό έπαθε, όταν το 2011 έχασε μια σε ματς με την Barcelona -ναι, οι πάντες έψαχναν να τη βρουν. Δεν βρέθηκε ποτέ και μετά δυο ήττες, ο Frank Lampard του έδωσε δικές του, η Chelsea νίκησε και εκείνος απέκτησε τις νέες τυχερές επικαλαμίδες. Δένει τα πόδια του τρεις φορές, γύρω από τις κάλτσες, τις κόβει στο ίδιο σημείο. Όπως έχει πει " ξεκίνησα με 1-2 προλήψεις που "έπιασαν" και μετά πρόσθετα και πρόσθετα και πρόσθετα, όσο κέρδιζα και κέρδιζα και κέρδιζα. Τώρα, έχω περίπου 50 και το άγχος μου είναι να μη ξεχάσω κάποια".

Τον Μάρτιο του 2015 τα ΜΜΕ εστίασαν στο ότι η προσεχής σεζόν, θα ήταν η τελευταία του τρέχοντος συμβολαίου του με την Chelsea. Προέκυψε δηλαδή, θέμα... αλλαγής πλάτης για το Νο26. Εκείνος είπε πως " παλεύω για την οικογένεια μου και τον εαυτό μου και να αποδείξω στον κόσμο πως έχει άδικο. Δεν υπάρχει κάτι πιο σημαντικό. Θέλω να τα δώσω όλα. Δεν ξέρω πόσα χρόνια μου έχουν μείνει, αλλά ευελπιστώ ότι θα συνεχίσω να κάνω αίσθηση. Ο μικρός στόχος που έχω είναι να παίξω άλλη μια σεζόν, μετά θα δω". Θύμισε τις εποχές που είχε μεγάλα -σε διάρκεια- συμβόλαια, που είχε εκείνος τη δύναμη, πριν αναγνωρίσει πως " πια η δύναμη ανήκει στην ομάδα, σε ό,τι αφορά τι θα κάνει με εμένα".

Ο Mourinho δεν δείχνει να τον προτιμά πια ως πρώτη επιλογή για τη θέση (έχει διαλέξει τον Κurt Zouma), αλλά εκείνος παραμένει αισιόδοξος ότι θα πάρει άλλους 12 μήνες συνεργασίας "και θα κλείσω την καριέρα μου εδώ". Έως τώρα, βέβαια έχει πάρει τέσσερα πρωταθλήματα (2004–05, 2005–06, 2009–10, 2014–15), πέντε FA Cup (1999–00, 2006–07, 2008–09, 2009–10, 2011–12), 3 League Cup (2004–05, 2006–07, 2014–15), ένα Champions League (2011-12) και ένα Europa League (2012-13). Ο Πορτογάλος προπονητής μια φορά, μπορεί να μην τον έχει για πρώτη επιλογή, αλλά τον έχει για την καλύτερη.

Τι έχει πει... γενικά

" Δεν χρειάζεται να είσαι αρχηγός, για να έχεις άποψη" -για την προσωπικότητα

" Στα παιχνίδια δεν υπάρχει θέμα, γιατί έχεις την αδρεναλίνη που σε βοηθά να συνεχίζεις. Στις καθημερινές προπονήσεις όμως, κάθε φορά που κινείσαι πονάς. Αυτή είναι η πραγματική μάχη" -για τους τραυματισμούς

" Αγαπάω την Chelsea και είμαι εδώ απ' όταν ήμουν 14. Όλοι οι φίλοι μου είναι εδώ, οπότε σκοπεύω να μείνω για πάντα. Εκτός και αν κάποια μέρα η ομάδα μου πει πως πρέπει να φύγω. Κάτι που πιθανόν μια μέρα να γίνει. Έως τότε, θα μείνω".

" Δεν οραματίζομαι να γίνω αρχηγός ξανά, αλλά νιώθω υπερήφανος που ήμουν η πρώτη επιλογή προπονητών όπως ο Stece McClaren και ο Fabio Capello".

" Εχουμε τους Πορτογάλους που έχουν κερδίσει κάποια πράγματα και εμείς οι άλλοι είμαστε πεινασμένοι για να γευτούμε επιτυχίες. Είναι ο σωστός συνδυασμός, για να κατακτήσουμε τρόπαια. Πιστεύω ότι είμαστε κάπως δημοφιλείς, γιατί ο κόσμος θέλει να βλέπει μια νέα ομάδα να κάνει την εμφάνιση της. Ίσως και επειδή ο στόχος μας είναι να μας μισούν, επειδή συνεχίζουμε να κερδίζουμε".

" Αν βλέπω ότι η μπάλα είναι προς διεκδίκηση, θα πάω να την πάρω, είτε το κάνω με το κεφάλι, είτε με το οτιδήποτε. Όταν μπορώ να σκοράρω ή να σταματήσω ένα γκολ, δεν σκέφτομαι δυο φορές".

" Πάντα ήξερα τι θέλω να κάνω με τη ζωή μου και την καριέρα μου, αλλά στην πορεία είχα τη βοήθεια κάποιων ανθρώπων. Δεν χρειάστηκε να τη ζητήσω. Όταν άνθρωποι σαν τον Zola, τον Wise και τον Desailly σου λένε ότι θα έχεις τον κόσμο στα πόδια σου, αν κάνεις τα σωστά πράγματα, ξέρεις πως κάτι κάνεις καλά".

" Έχω παίξει εναντίον του Platini, του Maradona, του Cruyff και με τον George Best. Με πολλά μεγάλα ονόματα. Κανείς δεν έκανε ό,τι ο Μέσι. Είναι μια λίγκα μόνος του".

Τι έχουν πει για εκείνον

Scolari: " Για τον ίδιο, τo να πεθάνει στο γήπεδο, θα είναι τιμή. Βέβαια, υπάρχει το ενδεχόμενο να τον σκοτώσεις και να συνεχίζει να παίζει".

Ronaldinho: " Ο Paolo Μaldini και ο John Terry είναι δυο από τους πιο σκληρούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει".

Juan Mata: " Αν χρειαστείς βοήθεια, ο John θα είναι πάντα εκεί. Μολονότι έχει κάνει λάθη, δεν χρειάζεται να του τα θυμίζουν για το υπόλοιπο της ζωής του".

Avram Grant: " Ίσως είναι βιονικός. Αποθεραπεύεται πολύ γρήγορα. Κάθε τραύμα εξαρτάται και από το ποιος το παθαίνει. Είναι πολύ δυνατός. Όχι μόνο στο μυαλό, αλλά και στο σώμα".

Για το τέλος αφήσαμε το video με τα best of, εξ όσων έχει κάνει στον αγωνιστικό χώρο.

Πηγές: Guardian, Independent, Mirror, Daily Mail, New York Times, Express, Bleacher Report, Τelegraph