Από τα 4 της ήταν πιο φυσικό να στροβιλίζεται στον πάγο, από το να περπατά στο δρόμο. Στα 15 έγινε η νεαρότερη σε ηλικία, χρυσή Ολυμπιονίκης στο καλλιτεχνικό πατινάζ. Οι Ρώσοι τη χαρακτήριζαν ως "ιδιοφυΐα του πάγου" και ενημέρωναν πως η επόμενη δεκαετία θα της ανήκει. Μόνο που η Yulia Lipnitskaya δεν άντεξε και εγκατέλειψε για να ζήσει.

Γεννήθηκε στις 5/6 του 1998, στο Yekaterinburg, στα Ουράλια Όρη. Όταν ακόμα η μητέρα της, Daniela ήταν έγκυος, ο πατέρας Slava Vyacheslav κλήθηκε να υπηρετήσει την -υποχρεωτική- στρατιωτική θητεία. Δεν επέστρεψε ποτέ σπίτι. "Αποφάσισε, μετά το στρατό, να ζήσει σε άλλη πόλη, γεγονός που σήμαινε πως η Daniela έπρεπε να μεγαλώσει μόνη το παιδί τους. Για να ζήσουν, δούλευε όλη μέρα, σε διάφορες δουλειές, ακόμα και σε ανοιχτή αγορά και όταν γύριζε σπίτι ήταν παγωμένη" έχει αποκαλύψει φίλος της οικογένειας, ονόματι Valentine Popov.

VKontakte

Θυμήθηκε και την πρώτη φορά που η Yulia φόρεσε πατίνια στα πόδια της. Τα πρώτα είχαν ρόδες "και δεν μπορούσες να τη μαζέψεις από την αυλή. Το εντυπωσιακό ήταν πως δεν ένιωθε πόνο. Έπεφτε, σηκωνόταν και συνέχιζε χωρίς να κάνει καν γκριμάτσα -πόσω μάλλον, να κλάψει. Ήταν ατρόμητη και ανέκφραστη. Χρησιμοποιούσε όλο της το σώμα, για να πάει πιο γρήγορα. Ήταν μικροσκοπική και αδύνατη, γιατί δεν μπορούσε να καθίσει ήσυχη ούτε ένα πεντάλεπτο". Μια μέρα, όταν η Yulia ήταν 4, η μητέρα της την πήγε σε ένα παγοδρόμιο "όχι για κάποιο ιδιαίτερο λόγο, αλλά για να απασχοληθεί". Σύντομα, μετακόμισαν σε διαμέρισμα κοντά στον τόπο που διασκέδαζε η κόρη της, όσο πουθενά αλλού.

Η Elena Legkovets ήταν η πρώτη προπονήτρια της μικρής και σε συνέντευξη της στο kp.ru, στις 9 Φεβρουαρίου του 2014, είχε αποκαλύψει πως "στην αρχή δεν μπορούσε καν να σταθεί στα παγοπέδιλα. Όπως όλα τα παιδιά, χρειάστηκε το χρόνο της για να ισορροπήσει. Αλλά δεν φοβόταν και ένα χρόνο αργότερα ήταν η ηγέτιδα της ομάδας μας. Ήταν η καλύτερη και η πιο γρήγορη στην ηλικία της και αυτή που ξεκίνησε πρώτη τις φιγούρες. Τότε καταλάβαμε πως έχουμε στα χέρια μας κάτι το μοναδικό". Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε διοργάνωση, στο Yekaterinburg όταν ήταν 6. Νίκησε.

Σύντομα αγωνιζόταν σε events για μεγαλύτερα, σε ηλικία, κορίτσια. "Στο Perm κατετάγη 5η, στο σύνολο των 45 κοριτσιών που την περνούσαν τουλάχιστον 2 χρόνια. Ήθελα όμως, να τη δω να δοκιμάζεται σε υψηλότερο επίπεδο. Ανταποκρίθηκε στο έπακρο". Ήταν και η πρώτη φορά που έκανε τριπλά άλματα.

Στα 9 είχε έλθει η ώρα να μετακομίσει στην πρωτεύουσα, ώστε να μπορεί να προχωρήσει. Στη γενέτειρα της δεν υπήρχε προπονητής, ικανός να την κάνει καλύτερη. Δεν πήγε μόνη της. Τη συνόδευσε η μητέρα της που ακόμα και σήμερα είναι δίπλα της. Καθημερινά.

"Στη Μόσχα η προοπτική ήταν άρδην διαφορετική" εξήγησε η Legkovets, "έως το 2009 η μικρή είχε καταφέρει τα πάντα στην περιφέρεια της και δεν είχε κάτι να διεκδικήσει. Έπρεπε να φύγει, για να βελτιωθεί. Έπρεπε να πάει στη Μόσχα να δουλέψει με τους καλύτερους προπονητές, σε πιο ποιοτικά παγοδρόμια. Η μητέρα της ήξερε πως δεν θα πάνε για 1-2 χρόνια". Λίγους μήνες μετά την άφιξη στη Μόσχα "ήλθε ο εκεί προπονητής της και με ευχαρίστησε "για αυτό το παιδί. Δεν έχω κάτι να της πω, κάτι να της μάθω. Μόνο να την καθοδηγήσω" μου είχε πει".

Πώς θα συγχωρήσω τον εαυτό μου, αν κάνω λάθος;

Η Yulia είχε φροντίσει να ενημερώσει για το πώς αντιλαμβάνεται η ίδια την παρουσία της στον πάγο. Μικρό παιδί ακόμα, είχε πει πως "δεν ξέρω πώς να συγχωρώ τον εαυτό μου. Αν του επιτρέψω να κάνει λάθος... μετά πώς θα ζήσω;".

Συνέχισε να δουλεύει νυχθημερόν, για να μην κάνει λάθη. Το 2012 αναδείχθηκε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στην κατηγορία των νεανίδων, το 2013 τερμάτισε στη δεύτερη θέση, ενώ τη σεζόν 2013-14 ήταν δεύτερη και σε Grand Prix, πριν πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Sochi. Εκεί έγινε η μικρότερη σε ηλικία, αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ που φόρεσε στο στήθος της χρυσό μετάλλιο, σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Δες το πώς.

Ο Vladimir Putin ήταν στις εξέδρες του "Iceberg Skating Palace". Για την ακρίβεια, εμφανίστηκε εκεί λίγο πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα της μικρής και με την ολοκλήρωση του, ο πρόεδρος σηκώθηκε να τη χειροκροτήσει -όπως όλοι οι άλλοι θεατές. Με 141.51 βαθμούς έδωσε στη Ρωσία το πρώτο χρυσό μετάλλιο, στη διοργάνωση. Ο Putin έσπευσε προς το μέρος της αθλήτριας, της τσίμπησε το μάγουλο και την αγκάλιασε. Εκείνη ανταπέδωσε με "παγωμένο" χαμόγελο -γιατί σιχαίνεται τις αγκαλιές- και δήλωσε "ήταν πολύ ανθρώπινος, πολύ ευχάριστος". Η μητέρα της θέλησε να διευκρινίσει κάτι, για να μην παρεξηγηθεί το παιδί της. "Δεν είναι αλαζόνας. Απλά είναι στον κόσμο της και κοιτά μόνο μπροστά της".

Credit:TASS

To πρόγραμμα που εκτέλεσε στο Sochi (και έδωσε την πρώτη θέση στη Ρωσία) ήταν άρτιο, με τη (δικής της επιλογής) μουσική από το soundtrack της κινηματογραφικής ταινίας "Schindler's List" να "δένει" άψογα με αυτό που είχε ετοιμάσει η 15χρονη, υποδυόμενη την πιο χαρακτηριστική και δυνατή φιγούρα του έργου: το κοριτσάκι με το κόκκινο παλτό. "Λέει την ιστορία για την κατάρρευση της παιδικής ελπίδας" είχε διευκρινίσει ο χορογράφος της, Ilya Averbukh.

Αν δεν έχεις δει την ταινία, το κορίτσι αυτό περπατά ανάμεσα στους στρατιώτες, τα πτώματα και τους πυροβολισμούς και είναι διακριτό στο ασπρόμαυρο φιλμ, χωρίς να το σταματά κανείς. Προς το τέλος της ταινίας, ο Schindler αναγνωρίζει το κόκκινο παλτό, σε μια στοίβα από σωρούς. Συμβόλιζε τη γενοκτονία των Εβραίων, την οποία αγνοούσαν οι Συμμαχικές Δυνάμεις, όπως μπορείς να διαβάσεις στο σχετικό θέμα της Μηχανής του Χρόνου.

Της έστειλε γράμμα ο Spielberg

Η ερμηνεία της Yulia ήταν τέτοια που ο Steven Spielberg, σκηνοθέτης της πολυβραβευμένης ταινίας που κατέκτησε επτά Oscar (ήταν προτεινόμενη για 12) της έστειλε γράμμα, στο οποίο εξέφρασε το θαυμασμό του. "Δεν το πήρα ποτέ στα χέρια μου. Το κράτησε ο άνθρωπος στον οποίον απευθύνθηκε αρχικά ο Spielberg, για να με ενημερώσει. Θα ήθελα να το έχω. Μου μεταφέρθηκαν για κάποια αποσπάσματα και συγκινήθηκα όταν έμαθα πως ο Αμερικανός σκηνοθέτης παρακολούθησε την εμφάνιση μου, με όλη του την οικογένεια και δάκρυσε. Έγραψε και ότι η ενσωμάτωση της φιγούρας μου, ενδεδυμένης με το κόκκινο παλτό, στη μουσική ήταν -κατά την άποψη του- πολύ ακριβής", δήλωσε η Yulia στη Soviet Sport.

Όποιος είναι πειθαρχημένος, ξέρει να μην εκφράζει τα συναισθήματα του

Στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα που ακολούθησε, στην Ιαπωνία, ανέβηκε στο δεύτερο σκαλοπάτι του βάθρου. Αποτέλεσμα που το λες εξαιρετικό. Η προπονήτρια της (και κόουτς πολλών μεγάλων Ρώσων αθλητών του καλλιτεχνικού πατινάζ), Eteri Tutberidze, είχε αντίθετη άποψη. Είχε δηλώσει ότι οι συνθήκες δεν επέτρεψαν στην αθλήτρια της να πάρει άλλο ένα χρυσό "γιατί μέναμε στο Τokyo και οι αγώνες ήταν στη Saitama, η κίνηση στους δρόμους ήταν απίστευτη και καθημερινά ήμασταν οκτώ ώρες στο δρόμο. Η Yulia εξαντλήθηκε". Μετά τη διοργάνωση, όπως έκαναν πάντα "συζητήσαμε τα πάντα, όσα δεν "δούλεψαν" υπέρ μας, αυτά που πήγαν καλά και καταλήξαμε στο τι πρέπει να κάνουμε, για να είμαστε καλύτερες στο μέλλον". Όλοι μαζί.

Κλειστό παιδί, πειθαρχημένο

Στην ίδια συνέντευξη, η κόουτς αποκάλυψε πως η νεαρά ήταν ένα "κλειστό" παιδί, που δεν εξέφραζε τα συναισθήματα της. "Όποιος είναι πειθαρχημένος, ξέρει πώς να το κάνει αυτό", είχε σχολιάσει, ενώ όταν τη ρώτησαν αν η Yulia έχει κάποιο χόμπι, αν γενικά κάνει κάτι άλλο πέραν του να προπονείται, η Tutberidze είχε αποκαλύψει ότι "δεν πάει σχολείο, λόγω των ωρών της δουλειάς που κάνει (η πρωταγωνίστρια της ιστορίας, είχε δηλώσει παλαιότερα "μη με ρωτάτε ποιο μάθημα μου αρέσει, για τω Θεώ! Το μόνο που με νοιάζει είναι να μάθω όσο πιο γρήγορα γίνεται αυτά που πρέπει, να περάσω τις εξετάσεις και να τελειώνω, γιατί έχω εξουθενωθεί")".

Αν είχε παρέα; "Οι φίλοι της είναι οι συναθλητές της και έχει καλή επικοινωνία με όλους". Το kp.ru ζήτησε να μάθει αν ίσχυαν οι φήμες περί σχέσης της 15χρονης με τον Adyan Pitkeev, επίσης μαθητή της Tutberidze και δεύτερο στο Παγκόσμιο εφήβων. Το... ξέκοψε λέγοντας "είναι μόνο φίλοι. Συμπαθεί πολύ ο ένας τον άλλον, αλλά δεν υπάρχει κάτι περισσότερο. Συνηθίζω να τους μεταφέρω η ίδια στις προπονήσεις και γυμνάζονται στο ίδιο παγοδρόμιο. Πέραν τούτου, ουδέν. Η Yulia δεν έχει σύντροφο. Είναι ακόμα παιδί. Είναι πολύ "δεμένη" με τη μητέρα της. Θεωρώ πως μόνο εκείνη αγαπά με όλη της τη ψυχή".

ΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ ΜΕ ΤΑ ΑΛΟΓΑ

Παρεμπιπτόντως, είχε κυκλοφορήσει πως η μητέρα της είναι η μάνατζερ της Yulia. "Τι σημαίνει αυτό;" επιτέθηκε η προπονήτρια, "είναι η μητέρα της και η Yulia δεν μπορεί να ζήσει, αν δεν την έχει δίπλα της. Για αυτό λέω πως είναι ακόμα παιδί". Και ως παιδί διαχειριζόταν τις αποτυχίες της. "Ναι, παθαίνει κατάθλιψη. Δεν είναι όμως, περίεργο. Είναι άνθρωπος". Πώς την ξεπερνούσε την κατάθλιψη; "Μέσω συζητήσεων με τη μητέρα της", που όπως θα κατάλαβες δεν δούλευε πια νυχθημερόν για να συντηρήσει την ίδια και το παιδί της. Και πώς ζούσαν;

Οι επιτυχίες της (και σε επίπεδο διοργανώσεων με χρηματικό έπαθλο) ήταν μια καλή αρχή. Από εκεί και πέρα, προέκυψαν διάφορες προτάσεις στο νεαρό κορίτσι, πήρε το bonus της κατάκτησης του χρυσού (κοντά στις 57.000 ευρώ) και περίμενε από τις αρχές της Μόσχας να τηρήσουν μια υπόσχεση που της είχαν δώσει: να της παραχωρήσουν ένα διαμέρισμα στην πρωτεύουσα που ήταν και η πόλη που εκπροσωπούσε στους αγώνες -αντί της γενέτειρας της, του Yekaterinburg. Την τίμησαν τον Ιούνιο του 2017.

Πίσω στο 2014, σε επίσκεψη της στο μέρος όπου γεννήθηκε, μίλησε σε δημοσιογράφους και μεταξύ άλλων είπε πως "συνήθιζα να σκέφτομαι πως έχω πολλά πάνω μου που δεν μου αρέσουν, αλλά... πια δεν έχω χρόνο να σπαταλώ σε αυτές τις σκέψεις". Τα σαββατοκύριακα, στον ελεύθερο χρόνο της "κοιμάμαι και γενικά, μένω στο σπίτι, σερφάροντας στο Internet. Μπορεί να πάω και στα μαγαζιά".

Δεν μπορώ να φάω πάνω από μισή μερίδα

Όταν έφτιαξαν τα οικονομικά, η μητέρα της αγόρασε ένα εξοχικό σπίτι, έξω από το Yekaterinburg, για να μπορεί το κορίτσι της να ασχοληθεί και με την άλλη, μεγάλη, αγάπη: την ιππασία. Συνήθιζε πάντα να "ποστάρει" φωτογραφίες με άλογα, στο λογαριασμό της στο VKontakte, το ρωσικό Facebook, μαζί με φράσεις όπως "θέλω πολλά, πολλά μπαλόνια". Δεν παρέλειπε και να απαντά στους θαυμαστές της ή να πατά like σε ό,τι έβαζαν, στη σελίδα της.

Είχε δηλώσει πολλές φορές ότι επικοινωνεί καλύτερα με ενήλικες "και για να σας πω την αλήθεια, με τους συνομήλικους μου μιλώ ελάχιστα". Την είχαν ρωτήσει και για το αδύνατο σώμα της. Είχε πει πως "οποιοσδήποτε κάνει τις προπονήσεις που κάνω καθημερινά, ό,τι και να φάει, δεν "μένει". Αν και η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να φάω μεγαλύτερη ποσότητα της μισής μερίδας".

Ο εκ των συναθλητών της, Yevgeny Plushenko είχε μιλήσει στην Sport-1 για την Yulia. Την είχε χαρακτηρίσει "ιδιοφυΐα του σπορ", εξηγώντας πως "θα 'χει λαμπρό μέλλον. Είμαι υπερήφανος που προπονούμαστε στο ίδιο παγοδρόμιο"

Φοβόταν την κατάταξη, την πτώση, τις υπερβολικές απαιτήσεις

Ο χορογράφος της, Ilya Averbukh στάθηκε στον ανθρώπινο παράγοντα, λέγοντας πως στο χρόνο που ακολούθησε των Αγώνων, ωρίμασε πολύ. "Έγινε πιο συναισθηματική, πιο δεκτική σε αυτό που δημιουργεί μια μελωδία. Είχε την ευκαιρία να ξεκουραστεί, έπειτα από το εξοντωτικό πρόγραμμα εν όψει του Sochi και κατάφερε να μην πάρει κιλά. Οπότε παρέμεινε ευχαρίστηση να δουλεύω μαζί της".

Άρχισαν τη δουλειά για το επόμενο πρόγραμμα, με στόχο το Grand Prix, της Κίνας. Εκεί, κατά την εκτέλεση είχε πτώση (τη χαρακτήρισε ως τη "χειρότερη της ζωής μου") και είδε την Elizaveta Tuktamysheva να φορά το χρυσό. Κατετάγη δεύτερη και άρα είχε προκριθεί για τους τελικούς της διοργάνωσης. Αλλά δεν την ένοιαζε. Ούτε στάθηκε στο ότι η χρονιά μόλις είχε ξεκινήσει. "Κόλλησε" στην απώλεια της πρωτιάς.

Τα ρωσικά ΜΜΕ έγραψαν για "τραγωδία". Οι δικοί της άνθρωποι εξήγησαν πως "όλα μπορούν να συμβούν σε έναν αγώνα. Οφείλουμε να συνεχίσουμε τη δουλειά και την εξέλιξη της", με τον Averbukh να αποκαλύπτει πως "μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν "άδεια". Η ψυχολογική πίεση που είχε ζήσει τον τελευταίο χρόνο, ήταν τεράστια και η ψυχολογική της κατάσταση κάθε άλλο παρά ιδανική. Άρχισε να φοβάται σε ποια θέση θα τερματίσει, αν θα κάνει αυτό που πρέπει, αν θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις υπερβολικές απαιτήσεις που είχαν προκύψει. Ξεκάθαρα δεν ήταν έτοιμη να διαγωνιστεί σε δυο σερί τουρνουά του υψηλότερου επιπέδου, με την ίδια συνέπεια. Χρειάζεται χρόνο και να θυμόμαστε πως είναι μικρή και ότι δεν έχει χαθεί κάτι". Δεν ανέβηκε στο βάθρο ούτε στο Grand Prix του Μπορντό, ενώ σε αυτό της Βαρκελώνης έπεσε και πάλι, στο ελεύθερο πρόγραμμα και κατετάγη πέμπτη. Τότε ήταν που ξέσπασε. "Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν ξέρω τι συμβαίνει. Κάθε μέρα κάνω τα ίδια πράγματα και όλα πηγαίνουν καλά. Δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει στους αγώνες. Πείτε μου, τι μπορώ να κάνω;". Ναι, την είχε νικήσει ο εαυτός της. Είχε αφήσει το άγχος της να την κυριεύσει.

Είχε σκεφτεί να τα παρατήσει και το 2014

Στο ρωσικό πρωτάθλημα του 2014 κατετάγη 9η και δεν προκρίθηκε στο Πανευρωπαϊκό. Ήταν η τελευταία της εμφάνιση έως τον Οκτώβριο του 2015 και το Finlandia Trophy Tournament. "Την πρώτη μέρα αισθάνθηκα πως ξεκινώ από το μηδέν. Αλλά μόλις πάτησα στον πάγο, ένιωσα όλα τα συναισθήματα που με κυρίευαν ως παιδί. Αν σκέφτηκα να τα παρατήσω; Ναι. Σκέφτηκα πολλά", ομολόγησε αφότου τερμάτισε 2η. Στο Skate America που ακολούθησε, ήλθε 6η και πάλι είχε πρόβλημα με το ελεύθερο πρόγραμμα.

Τον Γενάρη του 2015 κυκλοφόρησαν φήμες πως θα αλλάξει προπονήτρια. Τις διέψευσε και τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου προσέλαβε τον Alexei Urmanov (χρυσό Ολυμπιονίκη, το 1994), δηλώνοντας "η ζωή προχωρά. Ήλθε η ώρα να συνεχίσω". Η Tutberidze σχολίασε ότι "μπορώ να συγχωρήσω τα πάντα, εκτός ενός: να βλέπω αθλητή να μη θέλει να προπονηθεί, να 'χει χάσει τη θέληση να διαγωνιστεί".

Στον πρώτο αγώνα, υπό το νέο καθεστώς (το ρωσικό πρωτάθλημα του 2015) ήλθε 7η. Έμεινε και πάλι, εκτός Ευρωπαϊκού. Στις αρχές του 2016 πήρε το αργυρό στο Russian Cup Final και μετά το χρυσό σε διοργάνωση της Αυστρίας. Ήταν η πρώτη της νίκη, έπειτα από δυο χρόνια και αγωνίστηκε, μολονότι είχε πρόβλημα στο γοφό.

Και ενώ προετοιμαζόταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2018, ήλθε δεύτερη σε τουρνουά της Bratislava και τρίτη στο Restelecom Cup, στο ένα πρόγραμμα. Στο άλλο τραυματίστηκε (γλίστρησε και χτύπησε το δεξί γοφό και την "ουρίτσα") και αποχώρησε. Έκτοτε αγνοούνταν. Τη Δευτέρα 28/8 η μητέρα της ενημέρωσε τον κόσμο πως "η κόρη μου αποφάσισε ότι η καριέρα της θα τελειώσει εδώ". Η ομοσπονδία είχε ενημερωθεί από τον Απρίλιο. Και γιατί αυτή η καθυστέρηση; Προσπαθούσε να νικήσει τη βουλιμία, κάτι που γνώριζε μόνο η ίδια και η μητέρα της.

Πρέπει να είμαι 37 κιλά μια ζωή, για να είστε χαρούμενοι;

Η 19χρονη είχε συμπληρώσει τρεις μήνες σε κλινική που θα τη βοηθούσε να σταματήσει να ξεσπά στο σώμα της, όταν τον Απρίλιο έστειλε επιστολή στη ρωσική ομοσπονδία με την οποία τους ενημέρωσε πως δεν θα διαγωνιστεί ξανά. Από το καλοκαίρι του 2015 είχε διαπιστωθεί ένα πρόβλημα, με το βάρος της. Είχε πάρει αρκετά κιλά "τα οποία προσπάθησα να χάσω. Έτρεχα. Έκανα δίαιτα, αλλά δεν είχα αποτελέσματα. Ήταν σαν να παχαίνω, με τον αέρα. Δεν καταλάβαινα τι γίνεται". Στις αρχές του 2016 φάνηκε να καταφέρνει να ισορροπήσει το βάρος της. Τον Ιούνιο του 2017, όταν η Mόσχα της έδωσε επιτέλους το δώρο που χρωστούσε από το 2014 -το διαμέρισμα-, όπως ξεναγούσε τους ακόλουθους του, με live video στο χώρο διέψευσε τη φήμη που την ήθελε να είναι έγκυος. Έγραψε στο Vkontakte "σοβαρά τώρα, δεν είναι κακό να 'χετε λίγη αξιοπρέπεια. Πρέπει να ζυγίσω 37 κιλά για το υπόλοιπο της ζωής μου, ώστε να είστε χαρούμενοι;".

Ιnstagram: Юлия Липницкая • Julia Lipnitskaya

Δεν αποκάλυψε τη μάχη που έδινε, έως ότου το έκανε η μητέρα της τη Δευτέρα 28/8. Την ημέρα που ενημέρωσε ότι η κόρη της αποσύρεται, προφανώς για να αφοσιωθεί στη σωτηρία της.

Credit: Η κεντρική φωτογραφία είναι από video του προγράμματος που εκτέλεσε το 2014.