Πέντε χρόνια μετά, η Ρεάλ Μαδρίτης επέστρεψε στη φυσική θέση της, την κορυφή της Ισπανίας. Στην πρώτη πλήρη χρονιά του Ζινεντίν Ζιντάν, οι "μερέγκες" ήταν ουσιαστικά πρωτοπόροι για 34 από τις 38 αγωνιστικές. Ισοφάρισαν το ρεκόρ σερί νικών στο πρωτάθλημα της Μπαρτσελόνα του 2011 με 16 αγώνες (αρχίζοντας από πέρυσι), έσπασαν το περσινό ισπανικό ρεκόρ των Καταλανών με 40 σερί παιχνίδια δίχως ήττα σε όλες τις διοργανώσεις (40 έναντι 39), κατέρριψαν το ρεκόρ της Μπάγερν με 62 σερί παιχνίδια με γκολ υπέρ σε όλες τις διοργανώσεις (και έχουν φτάσει τα 64 αυτήν τη στιγμή).

Κι όμως, η κυριαρχία της Ρεάλ δεν ήταν τόσο αυταπόδεικτη. Σχεδόν καμία ομάδα που αντιμετώπισε τους πρωταθλητές δεν ηττήθηκε πριν μπει στο γήπεδο. Πολλές πάλεψαν κι έφτασαν κοντά στην επιτυχία. Η Ρεάλ σπανίως έπιανε σπουδαία απόδοση, ωστόσο πάντα είχε μία κεφαλιά του Σέρχιο Ράμος, μία ασίστ του Τόνι Κρόος, λίγο τύχη, ένα φαλτσοσφύριγμα, ώστε να "ξεκολλήσει" από την ισοπαλία ή να κάνει την ανατροπή.

Αυτή ήταν η ειδοποιός διαφορά από την Μπαρτσελόνα, η οποία είχε μία ενδεκάδα και απλά πορευόταν. Όταν μάλιστα ο Λουίς Ενρίκε προσπαθούσε να χωρέσει μεταγραφικά αποκτήματα όπως ο Αντρέ Γκόμες και ο Λικά Ντιν στην ενδεκάδα, ή όταν κάποιος παίκτης ήταν τραυματίας ή τιμωρημένος, οι "μπλαουγκράνα" είχαν ακόμη λιγότερους παίκτες που μπορούσαν να την οδηγήσουν στο πρωτάθλημα. Όλοι τους, μάλιστα, έδιναν την μπάλα στον Λιονέλ Μέσι να βγάλει τα κάστανα από τη "φωτιά" στο πρώτο μισό και στο τελευταίο τέταρτο της σεζόν κι ενδιάμεσα στον Νεϊμάρ, ο οποίος κράτησε "ζωντανή" την ομάδα όταν ήταν ντεφορμέ ο Αργεντινός.

Η πληρότητα της Ρεάλ στη μεσαία και επιθετική γραμμή εκφραζόταν με το rotation που έκανε ο Ζιντάν χωρίς να αλλάζουν τα αποτελέσματα της ομάδας. Rotation στο οποίο μέχρι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο εντάχθηκε, ευχαριστώντας γι' αυτό στη συνέχεια τον "Ζιζού". Ένας Ρονάλντο που άρχισε τραυματίας τη σεζόν, μετατοπίστηκε πιο κεντρικά, σε ρόλο φορ (στο 4-3-1-2 που χρησιμοποιούσε κατά καιρούς ο Γάλλος) και ξαναβρήκε τα πατήματά του στο σκοράρισμα, σε μία χρονιά που τον βρήκε να πανηγυρίζει την 4η Χρυσή Μπάλα της καριέρας του, αλλά ταυτόχρονα να αποδοκιμάζεται από οπαδούς της ομάδας του μέσα στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου".

Ο Μέσι, από την πλευρά του, άρχισε ίσως με το καλύτερο πρώτο μισό της καριέρας του, σκόραρε κατά ριπάς παρότι άρχισε να καθιερώνεται σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον Λουίς Σουάρες και παρότι για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια δεν είχε τον Ντάνι Άλβες να του κάνει overlap από δεξιά. Τα 37 γκολ που σημείωσε τον έχρισαν pichichi, του έδωσαν το ευρωπαϊκό "Χρυσό Παπούτσι", αλλά πολλές φορές το σκοράρισμά του ήταν αποτέλεσμα ανάγκης της Μπαρτσελόνα που βρισκόταν με πλάτη στον τοίχο. Ο Λουίς Ενρίκε "πειραματίστηκε" υπέρ το δέον στην προσπάθεια να παίξει με τρεις στην άμυνα και θα μπορούσε να το πληρώσει ακόμη περισσότερο, εάν δεν υπήρχε ο Αργεντινός (ο οποίος χάρισε ακόμα ένα "διπλό" στο "Σαντιάγο Μπερναμπέου").

Λίγο πιο πίσω, ο Ντιέγκο Σιμεόνε σταμάτησε τις περσινές δοκιμές για πιο επιθετικό ποδόσφαιρο, επανέφερε την ταυτότητα της "σκληροτράχηλης" ομάδας και εάν οι παίκτες του μετουσίωναν σε γκολ τις ευκαιρίες που δημιουργούσαν, θα άντεχε ακόμα μία χρονιά διεκδικώντας μέχρι τέλους το πρωτάθλημα. Αυτό το έπραξε στον 1ο γύρο η Σεβίλλη, που "φλέρταρε" με την κορυφή χάρη στην "τρέλα" του Χόρχε Σαμπαόλι και ορισμένων παικτών όπως ο Σαμίρ Νασρί, ο Βιτόλο, ο Πάμπλο Σαράμπια και ο Στιβέν Εν' Ζονζί, αλλά μετά από τη νίκη με ανατροπή στο 90' επί της Ρεάλ τον Ιανουάριο (και μετά από τον αποκλεισμό στο κύπελλο σε ένα "καυτό" δεκαήμερο των δύο ομάδων), οι Ανδαλουσιάνοι δεν άντεξαν την πίεση και υποχώρησαν.

Στη μάχη της Ευρώπης, η Βιγιαρεάλ έχασε τον προπονητή της, Μαρθελίνο, και τον κορυφαίο στόπερ της, Ερίκ Μπαγί, ο Φραν Εσκριμπά ανέλαβε υπό μεγάλο σκεπτικισμό κι εν τέλει βρέθηκε να πλησιάζει ακόμα και το Champions League, χάρη σε μία εκπληκτική αμυντική λειτουργία, που επλήγη την άνοιξη από τον σοβαρό τραυματισμό του τερματοφύλακά της, Σέρχιο Ασένχο. Οι ομάδες της Βασκονίας έδωσαν μεγάλη μάχη για το Europa League, με τη Ρεάλ Σοθιεδάδ του αναγεννημένου Ασιέρ Ιγιαραμέντι να την κερδίζει και την Αθλέτικ Μπιλμπάο του Ερνέστο Βαλβέρδε να παρουσιάζει μεγάλη αστάθεια.

Στα πιο χαμηλά στρώματα, η Βαλένθια άρχισε με τέσσερις ήττες, άλλαξε τέσσερις φορές προπονητή, με τον Βόρο από υπηρεσιακός να γίνεται μόνιμος και τον Τσέζαρε Πραντέλι να ταξιδεύει μέχρι τη Σιγκαπούρη για να συζητήσει τον σχεδιασμό της ομάδας και τελικά λίγες ημέρες μετά να απολύεται. Οι "νυχτερίδες", πάντως, κατόρθωσαν να τερματίσουν στο μέσο της βαθμολογίας. Από πάνω τους, η Μάλαγα που παρότι όδευε προς υποβιβασμό, η επιλογή Μίτσελ για τον πάγκο το τελευταίο δίμηνο λειτούργησε ευεργετικά (με τον πρώην τεχνικό του Ολυμπιακού να κερδίζει το βραβείο του προπονητή του μήνα τον Απρίλιο). Η Λας Πάλμας ήταν η ευχάριστη έκπληξη στον 1ο γύρο, παίζοντας θεαματικό ποδόσφαιρο, όπως το ονειρευόταν ο Κίκε Σετιέν, στο οποίο αφομοιώθηκε μέχρι και ο Κέβιν Πρινς Μπόατενγκ (αλλά όχι ο δανεικός από την Παρί Χεσέ Ροντρίγκεθ), όμως όταν ο προπονητής ανακοίνωσε ότι αποχωρεί και προκλήθηκαν και ορισμένες εντάσεις στην ομάδα, άρχισε η πτωτική πορεία.

Έιμπαρ, Αλαβές και Λεγανές απασχόλησαν θετικά κατά καιρούς και κατάφεραν να παραμείνουν στην κατηγορία, κάτι που δεν πέτυχαν Σπόρτινγκ Χιχόν, Οσασούνα και Γρανάδα (παρότι η τελευταία προσέλαβε ως προπονητή στο τέλος τον... Τόνι Άνταμς, σύμβουλο του νέου ιδιοκτήτη), οι οποίες βρίσκονταν μαζί από τη γραμμή του υποβιβασμού από την 8η αγωνιστική.

Ο MVP

Ο τίτλος κρίθηκε μαθηματικά την τελευταία αγωνιστική. Ρεάλ και Μπαρτσελόνα απείχαν μόλις τρεις βαθμούς, κοινώς ήταν δύο ισοδύναμες ομάδες, για τις οποίες οι λεπτομέρειες έκαναν τη διαφορά. Αυτό συνέβη εξαιτίας του Λιονέλ Μέσι, που στα 3/4 της σεζόν ήταν μία ομάδα μόνος του. Βγαλμένος από τις πιο καλές περιόδους της πορείας του, περίπου προ πενταετίας, ο Αργεντινός ήταν αυτός που έσερνε το κάρο των Καταλανών, όταν αυτό κολλούσε στη λάσπη. Και φέτος, αυτό συνέβη αναρίθμητες φορές. Δεν είναι μόνο τα 37 γκολ ("Χρυσό Παπούτσι") και οι 9 ασίστ. Είναι τα 5,3 σουτ ανά αγώνα (πίσω μόνο από τον Κριστιάνο Ρονάλντο), παρότι οι προσπάθειές του δεν άρχιζαν από τον χώρο τις επίθεσης. Όλοι οι συμπαίκτες του τον έψαχναν και όταν τον έβρισκαν, εκείνος έβρισκε γι' αυτούς 2,3 πάσες κλειδιά (4ος στο πρωτάθλημα) και 0,6 κάθετες πάσες (1ος στο πρωτάθλημα). Αναντίρρητα πιο πολύτιμος για την ομάδα του από ό,τι ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Τόνι Κρόος για τη Ρεάλ ή ο Αντουάν Γκριεζμάν και ο Φιλίπε Λουίς για την Ατλέτικο.

O ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

Η συμβολή του Ζινεντίν Ζιντάν στη φετινή εικόνα της Ρεάλ είναι μεγάλη, τόσο για τη θέση φορ στην οποία καθιέρωσε τον Ρονάλντο, όσο και για την εμπιστοσύνη στον Ίσκο το τελευταίο διάστημα. Ωστόσο όλα αυτά έγιναν από ανάγκη και όχι από επιλογή, πριν παραστεί η ανάγκη.

Αντιθέτως, η εικόνα της Σεβίλλης του Χόρχε Σαμπαόλι, τουλάχιστον στο πρώτο μισό της σεζόν, όταν οι Ανδαλουσιάνοι διεκδικούσαν πρωτάθλημα (όπως παραδέχθηκε ο ίδιος ο Αργεντινός αλλά και ο Ζιντάν μετά από τη νίκη επί της Ρεάλ στο "Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν"), ήταν δική του επιλογή. Θέαμα και ουσία είτε με τρεις είτε με τέσσερις στην άμυνα, με ένα ποδοσφαιρικό συνδυασμό κατοχής, πίεσης στο γήπεδο του αντιπάλου και ελαστικότητας στη διάταξη. Αναγέννησε για μεγάλο διάστημα τον Σαμίρ Νασρί και παραλίγο να κάνει το ίδιο με τον Πάουλο Ενρίκε Γκάνσο. Μία ομάδα που έχασε 13 παίκτες (μεταξύ των οποίων τον περσινό πρώτο σκόρερ της, Κεβίν Γκαμεϊρό) και πήρε 15 καινούργιους, αλλά έφτασε τόσο κοντά στην κορυφή, έχοντας παράλληλες υποχρεώσεις στο Champions League, μόνο σπουδαίο έργο προπονητή μπορεί να αποτελεί.

Έργο προπονητή και η πρώτη μισή σεζόν του Κίκε Σετιέν στη Λας Πάλμας, μια ομάδα με μικρό μπάτζετ, αλλά αξιομνημόνευτο "δέσιμο" λόγω τοπικού στοιχείου και με αρκετά όμορφο ποδόσφαιρο, όσο... νοιαζόταν για τη βαθμολογία.

Η ΕΚΠΛΗΞΗ

Στην 31η αγωνιστική βρισκόταν τέσσερις βαθμούς πίσω από την 5η θέση και τρεις αγώνες πριν από το τέλος παρέμενε σε τροχιά Ευρώπης. Το μυστικό της δεν ήταν οι μεταγραφές, αφού ξόδεψε καθαρά μόλις 3.400.000 ευρώ, δεν ήταν η τακτική ιδιοφυΐα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ που απλά έκανε εναλλαγή μεταξύ 4-2-3-1 και 4-4-2, δεν ήταν τα γκολ (7η καλύτερη επίθεση, 9η καλύτερη άμυνα), δεν ήταν οι παίκτες παρότι ξεχώρισαν κάποιοι όπως ο Σέρχιο Ενρίτς (11 γκολ, 7 ασίστ) ή ο Πέδρο Λεόν (10 γκολ, 5 ασίστ), δεν ήταν η "καυτή" έδρα με 4.837 εισιτήρια μέσο όρο. Ήταν όλα αυτά μαζί, αφού οι Βάσκοι αποτελούν την πιο μικρή ομάδα της κατηγορίας, από την πιο μικρή πόλη που έχει αγωνιστεί ποτέ στην Primera Division και για να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις έπρεπε να κάνει την υπέρβαση σε όλα.

Η Έιμπαρ κερδίζει στο νήμα ομάδες όπως η Βιγιαρεάλ που πάλεψε ακόμα και για το Champions League και που στα 3/4 του πρωταθλήματος κατείχε την καλύτερη άμυνα της κατηγορίας, τη Λεγκανές που αγοράζοντας μόνο δύο παίκτες το καλοκαίρι για 2.000.000 ευρώ κατάφερε να κάνει έναν πρώτο γύρο που ουσιαστικά την κράτησε στην Primera Division, την Αλαβές που αθόρυβα αλλά σταθερά δεν κινδύνεψε ποτέ και εν τέλει τερμάτισε πάνω από την Έιμπαρ στην 9η θέση και την 8η Εσπανιόλ, η οποία με πρωταγωνιστή τον τερματοφύλακα Ντιέγκο Λόπεθ (στου οποίου τη σκιά έμεινε ο Ρομπέρτο) και με τον Κίκε Σάντσεθ Φλόρες στον πάγκο, έκανε την καλύτερη σεζόν από το 2004-2005, όταν είχε τερματίσει 5η.

Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Θα μπορούσε να είναι οι διαιτητές και οι αποφάσεις τους που κατάφεραν να εξοργίσουν και τις 20 ομάδες του πρωταθλήματος και να δικαιολογούν διαμαρτυρίες ακόμα και για αλλοίωση βαθμολογίας. Θα μπορούσε να είναι η RFEF (ομοσπονδία) και η LFP (λίγκα) και ο πρόεδρος της πρώτης που ισχυρίστηκε ότι τα 4.000.000 ευρώ είναι "εξωφρενικό" ποσό για την εγκατάσταση συστήματος βίντεο "για μόλις 7-8 περιπτώσεις", την ίδια ώρα που προσπαθούσε να προωθήσει σύστημα βίντεο συνεργάτη του, το οποίο δεν είναι εγκεκριμένο από την UEFA. Θα μπορούσε να είναι ακόμα και η Σεβίλλη ή η Λας Πάλμας, με το "ξεφούσκωμα" του 2ου γύρου που στέρησε πολλά από την ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος. Θα μπορούσε να είναι η τραγελαφική σεζόν της Βαλένθια, που έδιωξε τον Τσέζαρε Πραντέλι όταν ζήτησε μεταγραφές και στη συνέχεια αγόρασε τον παίκτη που ζήτησε ο Ιταλός (Σιμόνε Τζάτζα)!

Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί, όμως, με τον Αντρέ Γκόμες, για τον οποίο η Μπαρτσελόνα σπατάλησε 35.000.000 ευρώ (κι ενώ προβλέπονται ακόμη 20.000.000 ευρώ σε μπόνους) για να τον κάνει δικό της από τις "νυχτερίδες". Ούτε καν ο συμπαίκτης του στη Βαλένθια, Πάκο Αλκάθερ, ο οποίος κόστισε 30.000.000 ευρώ στους Καταλανούς. Τουλάχιστον ο διεθνής Ισπανός επιθετικός δεν στερούσε θέση από κάποιον συμπαίκτη του, αντιθέτως ο 23χρονος Πορτογάλος στηρίχθηκε υπερβολικά από τον Λουίς Ενρίκε, σε σημείο να μένει στον πάγκο ο Ίβαν Ράκιτιτς. Η προσφορά του Γκόμες σε 30 αγώνες πρωταθλήματος (μόλις πέντε 90λεπτά) είναι 3 γκολ, 2 ααίστ, 12 πάσες κλειδιά, 13 δημιουργίες ευκαιρίας, 25 κερδισμένα τάκλιν, 11 ανακτήσεις κατοχής μπάλας σε 1.598 λεπτά.

Ο ΠΙΟ ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΟΣ

Η εκτέλεση κόρνερ στο 91' του Ιάγκο Άσπας στην αναμέτρηση της Λίβερπουλ με την Τσέλσι κι ενώ το σκορ ήταν 1-0 για τους "μπλε" (στην εξέλιξη της φάσης έγινε το 2-0), στο περίφημο παιχνίδι με το γλίστρημα του Στίβεν Τζέραρντ, ουσιαστικά καταδίκασε την καριέρα του Ισπανού στην Premier League. Ο βραχύσωμος επιθετικός παραχωρήθηκε δανεικός στη Σεβίλλη και το 2015 βρέθηκε στο Βίγκο. Μετά από μία πρώτη αξιόλογη σεζόν, φέτος πέτυχε το αδιανόητο, αφού έγινε ο κορυφαίος... γήινος σκόρερ της Primera Division με 19 γκολ, πίσω από τους "εξωγήινους" Λιονέλ Μέσι, Λουίς Σουάρες και Κριστιάνο Ρονάλντο, έστω κι αν δεν αγωνιζόταν στην κορυφή της επίθεσης του 4-3-3 ή του 4-2-3-1 που χρησιμοποιούσε ο Εντουάρντο Μπερίσο.

Αποτέλεσε βασικό πρωταγωνιστή στην απόδοση της Θέλτα στον 1ο γύρο, στον αποκλεισμό της Ρεάλ στο κύπελλο, στην "τεσσάρα" για δεύτερη σερί χρονιά επί της Μπαρτσελόνα και στην πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Europa League. Αναπόφευκτα, τον Νοέμβριο του 2016, έκανε ντεμπούτο με την εθνική Ισπανίας στα 29 του και μάλιστα σκόραρε σε αυτό το φιλικό παιχνίδι. Αντίπαλος; Αγγλία...

RISING STAR

Το περασμένο καλοκαίρι, ο Σάντρο Ραμίρεθ απέρριψε τις πάμπολλες προτάσεις δανεισμού που είχε, για να φύγει από τον πάγκο της Μπαρτσελόνα και να πάρει φανέλα βασικού. Οι άνθρωποι των Καταλανών τον είχαν παρακαλέσει να παραμείνει για ακόμα μία σεζόν στον σύλλογο και στη συνέχεια θα έλυναν το συμβόλαιό του, επιτρέποντας να αποχωρήσει ως ελεύθερος για όποια ομάδα ήθελε. Όπερ και εγένετο ένα καλοκαίρι αργότερα, με προορισμό τη Μάλαγα. Παρά το νεαρό της ηλικίας του (20 ετών), άδραξε την ευκαιρία και γρήγορα έγινε βασικός και αναντικατάστατος στην επίθεση των Ανδαλουσιάνων. Σημείωσε 14 γκολ σε 30 αγώνες και ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος στην αντεπίθεση του συλλόγου στον 2ο γύρο με "μαέστρο" στον πάγκο τον Μίτσελ. Δεν δίστασε, δε, να σημειώσει κατά της Μπαρτσελόνα (στη νίκη με 2-0) ένα τέρμα που ίσως να έκρινε τον τίτλο.

Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει και σε ορισμένους ακόμα ποδοσφαιριστές, όπως ο 22χρονος στόπερ Γεράι Άλβαρεθ, ο οποίος στην πρώτη σεζόν του στην Αθλέτικ και γενικά στην Primera Division, κατάφερε να καθιερωθεί στη βασική ενδεκάδα, να νικήσει τον καρκίνο και να εξελιχθεί σε έναν από τους κορυφαίους νεαρούς αμυντικούς της χώρας. Ο 19χρονος αριστερός μπακ Τεό Ερναντέζ αγωνίστηκε στην Αλαβές ως δανεικός από την Ατλέτικο και πέρασε από ιατρικές εξετάσεις από τη Ρεάλ, την ώρα που τον θέλει κι η Μπαρτσελόνα, κι ενώ η Ατλέτικο προσπαθεί να του ανανεώσει το συμβόλαιο για να τον κρατήσει! Ο συμπαίκτης του στην Αλαβές, Μάρκος Γιορέντε, θα επιστρέψει τη νέα σεζόν στη Ρεάλ για να δώσει μάχη με τον Καζεμίρο για τη θέση του αμυντικού μέσου. Ο 20χρονος στόπερ Χόρχε Μερέ, από την πλευρά του, μετά από δύο χρόνια βασικός στην Σπόρτινγκ Χιχόν, θα αλλάξει κι αυτός ομάδα τη νέα σεζόν αφού οι Αστουριανοί υποβιβάστηκαν, ωστόσο θα αλλάξει κι επίπεδο, αποδεικνύοντας ότι διαθέτει τα προσόντα.

H KAΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ

Με το πρωτάθλημα να κρίνεται στο τέλος και μετά από διαρκείς εναλλαγές στην πρώτη θέση, η πλέον καθοριστική στιγμή της σεζόν αφορά τις δύο ομάδες κορυφής. Η Μπαρτσελόνα προερχόταν από δύο σερί (ανεξήγητες) ισοπαλίες με Μάλαγα και Ρεάλ Σοθιεδάδ, με συνέπεια να μείνει έξι βαθμούς πίσω από τη Ρεάλ που είχε πιάσει ρυθμό, παρότι ο Κριστιάνο Ρονάλντο δεν βρισκόταν σε φόρμα. Καμία ομάδα δεν έπιασε υψηλή απόδοση, αλλά οι "μπλαουγκράνα" προηγήθηκαν με τον Λουίς Σουάρες στο 53' και έχασαν τετ α τετ με τον Νεϊμάρ λίγο αργότερα. Τη λύση έδωσε ο συνήθης ύποπτος Σέρχιο Ράμος με κεφαλιά στις καθυστερήσεις, κρατώντας τη Ρεάλ αήττητη για 33ο σερί παιχνίδι (με το επόμενο ισοφάρισε το ρεκόρ συλλόγου) και διατηρώντας τη διαφορά των δύο ομάδων στους 6 βαθμούς, με συνέπεια οι "μερένγκες" να έχουν περιθώριο για γκέλες.

Κομβικό ρόλοστον τίτλο έπαιξε και ο... καιρός, αφού ο άνεμος και η έντονη βροχόπτωση στη Γαλικία στις αρχές Φεβρουαρίου προκάλεσαν ζημιές στα γήπεδα της Θέλτα και της Ντεπορτίβο και απέτρεψαν τη διεξαγωγή των αγώνων τους. Τότε οι "μερένγκες" διαμαρτυρήθηκαν έντονα, προσφέρθηκαν ακόμα και να πληρώσουν δικό τους συνεργείο για να αποκατασταθούν οι ζημιές και το παιχνίδι να οριστεί την επόμενη ημέρα, ζήτησαν να αλλάξει έδρα αλλά όχι ημερομηνία, ώστε να μην επιβαρυνθεί κι άλλο το πρόγραμμά τους. Τελικά, εκείνη η αναβολή τους ευνόησε, αφού ταξίδεψαν στο Βίγκο στα μέσα Μαΐου και αντιμετώπισαν μία αδιάφορη βαθμολογικά ομάδα με οκτώ αγώνες δίχως νίκη, αντί για την ομάδα του Φεβρουαρίου που προερχόταν από σπουδαία αποτελέσματα και διεκδικούσε ευρωπαϊκό "εισιτήριο.

ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ

Η Ρεάλ πιθανόν να είχε τον πιο ισχυρό πάγκο της ιστορίας της, κάτι που έδειξαν σχεδόν όλοι οι αναπληρωματικοί όταν η πρώτη ομάδα επλήγη από τραυματισμούς και τιμωρίες. Άξιο παράδειγμα ο Ίσκο, ο οποίος για ακόμα μία σεζόν άρχισε στον πάγκο, αλλά με 10 γκολ ήταν ο 4ος σκόρερ της ομάδας στο πρωτάθλημα και με τις εμφανίσεις του στο τέλος της χρονιάς (όταν κέρδισε φανέλα βασικού) κέρδισε την παραμονή του. Άλβαρο Μοράτα, Λούκας Βάθκεθ, Μάρκο Ασένσιο και οι υπόλοιποι αναπληρωματικοί δε, έδειξαν την ποιότητά τους στον εκτός έδρας αγώνα με την Ντεπορτίβο (λίγες μέρες αφότου είχε νικήσει την Μπαρτσελόνα), όπου έπιασαν εκπληκτική απόδοση κι έφτασαν στη νίκη με 6-2. Το ακριβώς αντίθετο από την Μπαρτσελόνα, η οποία όταν χρειάστηκε τον πάγκο της, εκείνος "σφύριζε" αδιάφορα...

Στα αξιοσημείωτα, η τέταρτη ρήξη χιαστών για τον τερματοφύλακα της Βιγιαρεάλ, Σέρχιο Ασένχο (όσο κρατούσε το μικρότερο παθητικό στην κατηγορία) και για τον επιθετικό της Θέλτα, Τζιουζέπε Ρόσι, η μάχη του υποβιβασμού που από την 8η αγωνιστική... έπαψε να είναι μάχη αφού καμία εκ των Σπόρτινγκ, Οσασούνα ή Γρανάδα δεν βγήκε από τη διακεκαυμένη ζώνη, οι αλλαγές προπονητών στη Βαλένθια που ανάγκασαν τον Βόρο από βοηθός να γίνει μόνιμος και ο Ντιέγκο Άλβες που έφτασε τις 21 επεμβάσεις σε 46 εκτελέσεις πέναλτι στην Primera Division (ρεκόρ Ισπανίας).

ΤΟ ΓΚΟΛ ΤΗΣ ΣΕΖΟΝ

Η ΕΝΔΕΚΑΔΑ ΤΗΣ ΣΕΖΟΝ

Photo credits: AP Photo/Alessandra Tarantino

POLL