Δύσκολα θα βρεις στην εφορία κωδικό για το επάγγελμα "επιδιαιτητής", εκτός των δικαστικών υποθέσεων. Η Super League θα υποχρεώσει τη σχετική προσθήκη στη λίστα, μετά την πρότασή της να υιοθετήσει η Ελλάδα το ισπανικό πρότυπο και να αποκτήσει επιδιαιτητή, που θα παίρνει αποφάσεις, όταν ο εκπρόσωπος της Super League, Δημήτρης Σαραϊδάρης και ο εκπρόσωπος της ΕΠΟ, Δημήτρης Γκρούτσης διαφωνούν επί των διαιτητών που θα ορίζει η ΚΕΔ στα παιχνίδια κάθε αγωνιστικής. Αυτός που επελέγη από τους Σαραϊδάρη και Γκρούτση, ήταν ο Κύρος Βασσάρας, ο οποίος τελούσε χρέη υπευθύνου ανάπτυξης διαιτησίας. Αυτή ήταν η τελευταία του δραστηριότητα. Να σου θυμίσω λοιπόν, και τι άλλο έχει κάνει στη ζωή του.

Ο Αντώνης Βασσάρας ήταν από τους κορυφαίους Έλληνες διαιτητές, της εποχής του (δεκαετίες '70 και '80) και εκ των πρώτων διεθνών. Κατά το "το εθνικό σπορ των Ελλήνων, δεν είναι το ποδόσφαιρο, αλλά η απαξίωση, η αμφισβήτηση και η συκοφάντηση των άλλων, ειδικά όταν κάνουν κάτι σημαντικό" που είχε πει κάποτε ο Γιάννης Τσαρούχης "χρεωνόταν" στον Βαρδινογιάννη, κραταιά δύναμη της εποχής. Δεν ήταν "σημαδεμένος", αυτή όμως, ήταν η φήμη που συνόδευε τον πρεσβύτερο Βασσάρα. Ο νεότερος έγινε ο πρώτος που ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του, στο επίπεδο της διαιτησίας και σε ό,τι αφορά τη χώρα. Μετά αυτό έγινε συνήθεια -λατρεία, δεν το βλέπω να γίνεται κάπου εδώ κοντά.

"H αγάπη μου για το ποδόσφαιρο είναι ο κύριος λόγος που έγινα διαιτητής" είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξη, όταν ομολόγησε πως "μεγάλο κίνητρο σαφώς ήταν και ο πατέρας μου, η εικόνα του διαιτητή που είχα μέσα στο σπίτι. Eπιπλέον, ήταν ένας τρόπος να ζήσω το άθλημα από κοντά διότι ως ποδοσφαιριστής δεν μπορούσα να τα καταφέρω". Σε τηλεοπτική συνέντευξη, στο δορυφορικό ERT World, όταν βραβεύτηκε από τους αναγνώστες του περιοδικού Status ως "κορυφαίος διεθνής Έλληνας" είχε προσθέσει και ότι "η διαιτησία δεν είναι επάγγελμα για εμένα. Το επάγγελμα μου, είναι άλλο. Ο χρόνος που ξοδεύω για τη διαιτησία, είναι πολύ περισσότερος από τη δουλειά μου. Θυσιάζω πολλά πράγματα. Κατ' αρχάς, κάθε μέρα προπονούμαι. Αυτό προϋποθέτει πως θα πρέπει να έχω ξεκουραστεί, που σημαίνει ότι θυσιάζω ώρες από την οικογένεια μου, τη δουλειά μου, από την προσωπική μου ζωή". Δεν τον ένοιαζε όμως, γιατί τιμούσε το πάθος του.

Η σταδιοδρομία με τη σφυρίχτρα στο στόμα

Ο Κύρος γεννήθηκε την 1η Φεβρουαρίου του 1966, στη Θεσσαλονίκη και είχε ξεκάθαρο από πολύ νωρίς, το τι θέλει να κάνει στη ζωή του. Επειδή όμως, σε εκείνες τις εποχές η διαιτησία ήταν καθαρή περίπτωση... εξωσχολικής δραστηριότητας (βλ. χόμπι), σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων και μετά δημιούργησε τουριστικό γραφείο. Από την πρώτη χρονιά όμως, στο ΤΕΙ, το 1984 οπότε ήταν 18 χρόνων, σφύριζε παράλληλα σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα.

Έντεκα χρόνια αργότερα (1995) μπήκε στους πίνακες της Α' Εθνικής και το 1998 πήρε το σήμα της FIFA, με την πρώτη επίσημη -διεθνή- εμφάνιση να έρχεται την ίδια χρονιά, στο Euro U15 που είχε διεξαχθεί στη Σκωτία. Στα της κατηγορίας των ανδρών, το πρώτο ματς που χειρίστηκε ήταν το Αυστρία-Σαν Μαρίνο, το 1999, χρονιά που βρέθηκε και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων (U17), στη Νέα Ζηλανδία. Από εκεί και πέρα έζησε ό,τι μπορεί να ονειρευτεί οποιοσδήποτε φορά σφυρίχτρα στο στήθος.

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ

Να σου πω όμως, και κάποια παραδείγματα. Ήταν στο Euro 2000, το World Cup του 2002, το δικό μας Πανευρωπαϊκό του 2004, χρονιά που ανέλαβε τον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων, στην Αθήνα, μεταξύ της Αργεντινής και της Παραγουάης, πριν πάει και στο Euro 2008. Στις πιο πολύτιμες εικόνες που 'χει στο μυαλό του, ανήκουν δυο ημιτελικοί του Champions League (2005, 2007) και ένας για το UEFA (2008). Που ήταν το 2006; Αποκλείστηκαν οι βοηθοί του, Τσολακίδης και Μαυρόπουλος, αφού δεν πέρασαν τα τεστ της UEFA -γιατί δεν ξέρω αν ξέρεις, αλλά τα διαιτητικά κουαρτέτα πάνε "πακέτο".

Όχι. Δεν ανέλαβε τελικό και αυτό ενδεχομένως να ήταν το μόνο όνειρο που είχε ως παιδί και δεν πραγματοποίησε. Βλέπεις, από το 2004 άνηκε στην ολιγομελή λίστα με τον τίτλο UEFA Elite Referee, τα μέλη της οποίας εμφανίζονται στις κορυφαίες διοργανώσεις και απολαμβάνουν τους μεγαλύτερους μισθούς.

Φέτος, για παράδειγμα αυτοί που επελέγησαν ως πρώτοι, για το Champions League θα πάρουν από 5000 έως 6000 ευρώ και οι βοηθοί από 1.500 έως 1.800 ευρώ, ως... μεροκάματο. Το επόμενο γκρουπ αμείβεται με 2.700-3.700 ευρώ σε ό,τι αφορά τον... άρχοντα της κάθε αναμέτρησης και από 810 έως 1.100 ευρώ οι συνεργάτες του. Στους μισθούς δεν υπολογίζονται τα έξοδα που κάνουν, όπου... πάνε για δουλειά (200 ευρώ την ημέρα, από αυτή της αναχώρησης μέχρι και αυτήν της επιστροφής).

Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ

Το Απρίλιο του 2009 ο Βασσάρας ανακοίνωσε πως κρεμά τη σφυρίχτρα του. Είχε προηγηθεί η αδυναμία του να ολοκληρώσει τις καθιερωμένες εξετάσεις που κάνουν οι διαιτητές της UEFA (δυο φορές το χρόνο). Κατά του ιδίου το ρηθέν "το Φεβρουάριο του 2009 έπαθα γαστρεντερίτιδα, λίγες ημέρες πριν πάει στην Ελβετία για τις καθιερωμένες εξετάσεις: αυτές της elite class στην Ευρώπη. Με είχε επηρεάσει πάρα πολύ η γαστρεντερίτιδα. Έκανα εισαγωγή στο νοσοκομείο. Εξασθένησε τον οργανισμό μου. Οι προπονήσεις μετά, επηρέασαν τη μέση μου, όπως αποδείχτηκε. "Χτυπούσε" τις νευρικές αποκλίσεις των μυών, έπαθα θλάση στον προσαγωγό". Χρειαζόταν πολύ καλή αποκατάσταση, όπως είχε πει, ώστε να καταφέρει να επανέλθει.

Ήταν προσεκτικός, κατάφερε να ξαναπατήσει σε χορτάρι, αλλά διαπίστωσε πως είχε έλθει το πλήρωμα του χρόνου και αναζήτησε άλλες δραστηριότητες.

Στον απολογισμό, είχε πει ότι "ως διαιτητής καλείσαι να κρατήσεις ισορροπίες, να προστατεύσεις το άθλημα, την εικόνα του και να βοηθήσεις όσο το δυνατόν περισσότερο, στο θέαμα, προστατεύοντας τον ποδοσφαιριστή. Παίρνεις αποφάσεις, σε κλάσματα δευτερολέπτων και οφείλεις να 'χεις αυτοπεποίθηση και ψυχική ηρεμία. Η αντίληψη πρέπει να υπάρχει, αλλά και να καλλιεργείται με τον καιρό.

"Ως διαιτητής καλείσαι να κρατήσεις ισορροπίες, να προστατεύσεις το άθλημα, την εικόνα του και να βοηθήσεις όσο το δυνατόν περισσότερο, στο θέαμα, προστατεύοντας τον ποδοσφαιριστή".

Χαίρομαι επίσης, που γύρισα σχεδόν όλον τον κόσμο. Σε όλα τα μέρη που πήγα, συνάντησα Έλληνες. Δεν θα ξεχάσω από την πρώτη μεγάλη εμφάνιση, στο Euro 2000 που διεξήχθη στο Βέλγιο και την Ολλανδία, όπου δεν πήγε η Εθνική Ελλάδος, αλλά υπήρχαν Έλληνες. Σε ματς που ήμουν τέταρτος, υπήρχαν φίλαθλοι με μια ελληνική και μια κυπριακή σημαία στα χέρια, που με φώναζαν με το μικρό μου όνομα και ήθελαν να πάω κοντά τους. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων, στη Νέα Ζηλανδία, Έλληνες είχαν έλθει στο ξενοδοχείο, σε μια πόλη που είναι... 32 ώρες αεροπορικώς από τη χώρα μας". Τώρα που τελείωσα με τα της παρουσίασης, ήλθε η ώρα να περάσουμε και στις επί μέρους λεπτομέρειες. Αυτές που συνήθως έχουν το ενδιαφέρον -ή καλύτερα, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Σε ποιον άνηκε ο Βασσάρας;

Η πρώτη ερώτηση που θα 'χεις λογικά -αν δεν έχεις ήδη άποψη επί του θέματος- είναι... σε ποια παράταξη άνηκε. Η αλήθεια είναι πως είχε μπερδέψει τον κόσμο. Είχε χαρακτηριστεί αντί-... οτιδήποτε, πριν κυριαρχήσει το "αντί-Ολυμπιακός" (οι "ερυθρόλευκοι" είχαν ζητήσει την εξαίρεση του από όλα τα παιχνίδια τους, το 2003 -το αυτό είχε ζητήσει και ο Βασσάρας), με τον ίδιο να λέει σε τηλεοπτική συνέντευξη που είχε δώσει το 2009 ότι "στην Ελλάδα η ταμπέλα του "αντί" μπαίνει πολύ εύκολα. Κάθε φορά που κάποιος παίρνει πρωτάθλημα, ο ρέφερι είναι αντί-έτσι ή αντί-αλλιώς. Πάντα γίνονται αυτά. Eίτε κάνεις ένα λάθος είτε υποπέσεις σε πέντε λάθη, το αντίκρισμα είναι το ίδιο: γίνεσαι το εξιλαστήριο θύμα". Είχε καταλήξει βέβαια, στο ότι "αν και, προσωπικά, νιώθω την αναγνώριση του κόσμου κι αυτό με ευχαριστεί".

ΑΝΗΚΕ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Οι έχοντες γνώση, άνθρωποι που παρακολουθούν το ρεπορτάζ της διαιτησίας την τελευταία 30ετία, ομολογούν ότι αυτό που απεδείχθη στο τέλος της ημέρας, ήταν πως... άνηκε μόνο στον εαυτό του. Οι ίδιες πηγές εξηγούν ότι δεν ήταν ο καλύτερος διαιτητής που εμφανίστηκε ποτέ εντός αγωνιστικών χώρων, αλλά ήταν αυτός που πολύ σύντομα μετά την πρώτη εμφάνιση, κυκλοφορούσε ως ο "αδέσμευτος" και ο "τίμιος". Την εποχή που έχει περάσει στην ιστορία ως αυτή της "παράγκας" (με εκπροσώπους του ελληνικού ποδοσφαίρου να 'χουν επιβεβαιώσει την ύπαρξη της), εκείνος ήταν αποστασιοποιημένος.

ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΠΕΝΑΛΤΙ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥ ΚΑΙ Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ

Στις φάσεις που έχουν γίνει "λεκέδες" στην καριέρα του ανήκει το πέναλτι που δεν έδωσε στην ΑΕΚ για το τάκλινγκ του Μόρις στον Μπούρμπο, σε καθοριστικής σημασίας αγώνα του 2005 μεταξύ του Παναθηναϊκού και της Ένωσης, στο οποίο κρινόταν η πρόκριση στο Champions League. Δεν σφύριξε κάτι, οι "πράσινοι" ήταν αυτοί που βρέθηκαν στην κορυφαία διοργάνωση, σε συλλογικό επίπεδο -και πήραν τα σχετικά, πολλά, χρήματα- και οι της Ένωσης ακόμα και σήμερα αναφέρουν αυτό το περιστατικό, ως ένα από εκείνα που έχουν σημαδέψει την ιστορία της ομάδας.

Σε ημερίδα της ΕΠΣ Κυκλάδων, όπου είχε πάει το 2011 ως κύριος ομιλητής (ήταν ο διευθυντής ανάπτυξης διαιτησίας της ΕΠΟ), είχε πει στους συναδέλφους του ότι πρέπει να μειώσουν τα λάθη. Ένας από τους παρευρισκόμενους σηκώθηκε και τον ρώτησε για τη φάση του Μπούρμπου. Εν πολλοίς, είπε πως η απόφαση δεν ήταν δική του, αλλά του βοηθού του. Ο διάλογος ήταν ως εξής:

Έχεις μάθει ποτέ ότι το πέναλτι το έδωσε ο βοηθός;

"Άκου λοιπόν, τι έχει συμβεί: εκεί που παίζω ένας βοηθός μου δίνει πέναλτι. Έχεις μάθει ποτέ ότι το πέναλτι το έδωσε ο βοηθός; Το έμαθες. Τι έδωσε ξέρεις; Υπέρ της ΑΕΚ. Γιατί;". Από λάθος του απάντησε ο συνομιλητής του, πριν συνεχίσει εκείνος με το "τι να κάνουμε; Πήρε η ΑΕΚ ένα πέναλτι μαπέ. Πήρε όμως, και ένα μαπέ ο Παναθηναϊκός".

Ακολούθως πρόσθεσε "πριν όμως, αυτού του ματς, παίζεις με τον Ιωνικό, πας για πρωτάθλημα και χάνεις" και κατέληξε στο "μην τα δίνεις όλα, μην παθιάζεσαι, μην κατηγορείς τον κόσμο γιατί να ξέρεις κάτι: όταν ομάδα πέφτει από την Α' στη Δ' φταις εσύ; Ας πούμε ότι ήσουν στην ομάδα "Χ" και κάποιος "Ψ" έφαγε τα λεφτά σου. Δεν είσαι θύμα μιας περίπτωσης; Κάνεις όμως, ό,τι κάνεις, για την ιδέα. Αυτό που θέλω να σου πω είναι πως όλοι πρέπει να 'χουμε μια, την ίδια, ιδέα: το ποδόσφαιρο".

ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΔΙΝΑΝ ΑΛΛΟΙ

Το concept του Βασσάρα είχε ως εξής: δεδομένου ότι ήταν Ευρωπαίος διαιτητής, φρόντιζε να επιβάλει το status του σε όλα τα γήπεδα. Έδινε δηλαδή, πέναλτι που δεν έδιναν άλλοι, δεν έδινε αυτά που έδιναν όλοι οι άλλοι και γενικά έπαιρνε αποφάσεις που ενδεχομένως άλλοι να δίσταζαν να τις πάρουν ή να έκρινα πως ήταν περιττές. Εκείνος όμως, ήθελε να επιβάλει την παρουσία του. Όχι να γίνεται ο αρνητικός πρωταγωνιστής, αλλά... να μην περνά απαρατήρητος.

ΕΛΛΑΣ-ΙΤΑΛΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Από νωρίς συνδέθηκε με τον Θοδωρή Θεοδωρίδη, νυν γενικό γραμματέα της UEFA και πάλαι ποτέ υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων της ΕΠΟ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ήταν μια περίοδος που η χώρα μας είχε μια... αλληλεγγύη -αν θες- με την Ιταλία, έως το 2008 και την αποχώρηση του Θεοδωρίδη. Δηλαδή, οι γείτονες μας σφύριζαν καλά και τούμπαλιν, με αποκορύφωμα το 2004, οπότε ο Pierluigi Collina έκανε αυτό που θα δεις, στην πρεμιέρα του Euro με την οικοδέσποινα Πορτογαλία.

Το πέναλτι του Ρονάλντο στον Σεϊταρίδη είναι καθαρό. Αλλά, πες μου έναν άλλο διαιτητή που θα έδινε πέναλτι εις βάρος της οικοδέσποινας Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στην πρεμιέρα της, ενώ ήδη χάνει 0-1 από μια "αδύναμη" ποδοσφαιρικά χώρα. Ο Collina είχε διευθύνει και το Ελλάδα-Δανία, στο Καραϊσκάκη, οπότε μέτρησε η εκτέλεση φάουλ του Ζαγοράκη, σε νεκρό χρόνο.

Στις φημολογούμενες έως... ανταποδώσεις ήταν οι αποφάσεις του Βασσάρα στο παιχνίδι Rangers-Fiorentina, στον ημιτελικό του UEFA Cup το 2008, όταν έδωσε φάουλ σε διεκδίκηση μπάλας... σε επικίνδυνο σημείο. Το αποτέλεσμα ήταν 0-0. Στην ίδια σεζόν, ανέλαβε το Real Madrid-Roma, στο Bernabéu. To αποτέλεσμα ήταν 1-2, με τους "Ρωμαίους" να πανηγυρίζουν την πρώτη νίκη της ιστορίας τους, στο εμβληματικό γήπεδο της Μαδρίτης, στο πρώτο ματς για τους "16".

Η ΕΥΝΟΙΑ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΩΝ

Όταν λοιπόν, αργότερα τον είχαν ρωτήσει για την τάση που 'χει παρατηρηθεί να ευνοούνται οι δυνατοί, είχε χρησιμοποιήσει αυτό το ματς ως παράδειγμα, για να πει πως "σφύριξα το Pεάλ-Pόμα φέτος μέσα στο Mπερναμπέου και, αν θυμάστε, προκρίθηκε η ιταλική ομάδα, δηλαδή η αδύναμη του ζευγαριού. Από την άλλη, αν υποθέσουμε ότι υφίσταται η τάση που λέτε, εξηγείται βάσει στατιστικής. Μια δυνατή ομάδα θα επιχειρήσει 30 επιθέσεις σε ένα παιχνίδι. Μια αδύναμη μπορεί να επιτεθεί τρεις φορές. Το λάθος είναι πιο πιθανό στις 30 φορές".

"Τα λάθη γίνονται λόγω έλλειψης αυτοσυγκέντρωσης. Ένα δευτερόλεπτο να αφαιρεθείς, φτάνει. H εμπειρία, πάντως, μπορεί να σε γλιτώσει από πολλά."

Αφού πρώτα επαναλάβουμε ένα από τα πιο συνηθισμένα κλισέ, σύμφωνα με το οποίο "ουδείς αλάθητος", πάμε να δούμε τι είχε να πει για την ευκολία που υπάρχει στο λάθος, όταν είσαι διαιτητής. Και πόσο δύσκολο είναι να μην μπορεί να βρει κανείς σερί παραπτωμάτων, σε μια πολυετή καριέρα; "Τα λάθη γίνονται λόγω έλλειψης αυτοσυγκέντρωσης. Ένα δευτερόλεπτο να αφαιρεθείς, φτάνει. Aπό εκεί και πέρα, είναι θέμα τύχης, αν δηλαδή θα είναι σημαντικό ή ασήμαντο. H εμπειρία, πάντως, μπορεί να σε γλιτώσει από πολλά". Όπως βοηθούσε "το ότι μαζί με τους βοηθούς μου παρακολουθούσαμε τις ομάδες που θα "σφυρίζαμε", πριν τα ματς. Μπορούσαμε να δούμε τις ιδιαιτερότητες που έχουν, πώς κινούνται μέσα στο γήπεδο, πώς αμύνονται. Προετοιμαζόμασταν σε αυτό που έχω ονομάσει ως "expect the unexpected".

Ένιωσε ποτέ πίεση, δεδομένης της ανάγκης του κόσμου να βρει κάποιον που φταίει; "Ξεκινάς από μια περίοδο προετοιμασίας, στα πρώτα χρόνια. Βλέπεις όλες τις αντιδράσεις, τη νοοτροπία που υπάρχει και βρίσκεις τον τρόπο που μπορείς να κάνεις αξιοπρεπώς και ήσυχα τη δουλειά σου. Ο Έλληνας διαιτητής έχει τα φόντα να παίξει δύσκολα ματς στο εξωτερικό, διότι ξεκινά με δύσκολα πράγματα από την αρχή. Με πίεση από τον κόσμο, τις εφημερίδες, από το ίδιο το ποδόσφαιρο... Από παντού. Αυτό σε δαμάζει να γίνεις καλύτερος και σε αποδέχονται, μετά, πιο εύκολα". Κοντολογίς, διεθνώς έχει δεδομένα κύρος και στην Ελλάδα επιβεβαιώθηκε το "ουδείς προφήτης στον τόπο του". Αντικειμενικά, δεν μπορείς να τον απορρίψεις.

Η Ντέπυ, η πυραμίδα και η επίθεση

Ο Θεόδωρος Θεοδωρίδης είναι ο άνθρωπος που πάντρεψε τον Βασσάρα, στο δεύτερο γάμο του με την Ντέπυ Κοξένογλου. Βάπτισε και τον πρωτότοκο του ζευγαριού, Αντώνη. Φέτος, ο Θεοδωρίδης μπήκε ως... εγγυητής σε ομάδες ώστε ο κουμπάρος του να χριστεί προσωρινός επιδιαιτητής, στην τριμελή επιτροπή ορισμού διαιτητών. Ξέρεις τι λέμε στην Ελλάδα για το προσωρινό έτσι;

Κάνε ένα μικρό rewind και σταμάτα στο όνομα "Ντέπυ", που όπως είχε ενημερώσει σε συνέντευξη του το 2009 ο Βασσάρας "είναι από τον Πειραιά, από τα Καμίνια". "Άρα είναι και Ολυμπιακός;" τον είχαν ρωτήσει και είχε πει "ναι, εφόσον είναι από εκεί". Για την ιστορία, ο Παναθηναϊκός έχει απαιτήσει την απομάκρυνση της -αλλά έμεινε εκεί που ήταν. Η αδελφή της Ντέπυς, Κάτια είναι Αναπληρώτρια Διευθύνουσα Σύμβουλος της ΠΑΕ Ατρόμητος.

Η Δέσποινα Κοξένογλου είναι διευθύντρια της ΚΕΔ και διευθύντρια διεθνών σχέσεων της ΕΠΟ. Όσοι τη ξέρουν, επιμένουν πως πρόκειται για εξόχως φιλόδοξη γυναίκα, που έχει μεγάλη υπομονή όταν θέλει να υλοποιήσει κάποιο στόχο. Άπαξ τώρα, και πάρει μια απόφαση δεν την αλλάζει. Γνωρίστηκαν όταν ο Κύρος ήταν εν ενεργεία διεθνής ρεφ και μέσα στις υποχρεώσεις του ήταν να επικοινωνεί με τις διεθνείς σχέσεις. Τότε και οι δύο είχαν άλλους δεσμούς.

Η ΚΑΡΑΤΟΜΗΣΗ ΤΟΥ 2011

Όταν ο Βασσάρας επέστρεψε στην ΚΕΔ (από το καλοκαίρι του 2014 εργάζεται και στη ρουμανική ομοσπονδία, ως αρχιδιαιτητής, με τις πληροφορίες να τον θέλουν να έχει ως ετήσιο εισόδημα από αυτήν την "πηγή" τα 80.000 ευρώ), πολλοί χρέωσαν αυτήν την εξέλιξη -και- στη γυναίκα του. Αρκετοί διαμαρτυρήθηκαν, αλλά τίποτα δεν άλλαξε. Το 2009 ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας έγινε σύμβουλος ανάπτυξης και εκπαίδευσης της διαιτησίας .

Το 2011 τον καρατόμησε το τότε νέο αφεντικό της διαιτησίας, Γιώργος Δούρος, στο πλαίσιο σειράς αλλαγών που είχαν ως στόχο να ικανοποιήσουν όσους -πολλούς- διαμαρτύρονταν για φαλτσοσφυρίγματα. Εναντίον του Βασσάρα είχε ταχθεί ο Ολυμπιακός, με αφορμή την απόδοση του Κωνσταντινέα, στο ματς με τη Ξάνθη. Τα παράπονα είχαν φτάσει έως την UEFA και τη FIFA. Ναι, είναι ο ίδιος Βασσάρας με αυτόν που επιλέχθηκε τη Δευτέρα (5/9) για να δώσει λύσεις, ως επιδιαιτητής -βάσει του ισπανικού μοντέλου. Θέση που του προτάθηκε την περασμένη εβδομάδα και εκείνος φάνηκε να είναι αρνητικός.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ

Τον Ιούνιο του 2015 ο πρώην αρχιδιαιτητής Χριστόφορος Ζωγράφος και ο πρώην παρατηρητή Ηλίας Μαζαράκος , τον ενέπλεξαν στην στρατολόγηση διαιτητών, σε οικονομική πυραμίδα -στην εκπομπή "ΔΙΚΗ στον ΣΚΑΪ". Λίγες ώρες μετά, ενημέρωσε ότι έχει κινηθεί νομικά "για την εντελώς απρόκλητη και συκοφαντική επίθεση" που δέχθηκε "παρουσιαζόμενος να εμπλέκομαι σε δήθεν μεγάλο σκάνδαλο υπόθεσης με πυραμίδες, που ερευνά ο εισαγγελέας, με δήθεν αδήλωτα εισοδήματα, με δήθεν στρατολόγηση διαιτητών, με αντάλλαγμα ταξίδια και χρηματικά ανταλλάγματα, τα οποία σε συνδυασμό με την θέση μου στην ΕΠΟ δήθεν επηρεάζουν την επαγγελματική ανέλιξη των παραπάνω διαιτητών κλπ.".

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ, ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ, ΕΝΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Ο Βασσάρας μιλάει τέσσερις γλώσσες (ελληνικά, γερμανικά, αγγλικά και ιταλικά) και έχει δύο παιδιά. Τη 18χρονη Βιβή, από τον πρώτο του γάμο και τον 9χρονο Αντώνη, από το δεύτερο. Ως χόμπι του έχει δηλώσει τη ζωγραφική. Οι Βασίλης Καρράς και Πασχάλης Τερζής είναι οι αγαπημένοι του τραγουδιστές, με τους οποίους διατηρεί και φιλική σχέση.

Την Πέμπτη 4 Νοεμβρίου του 2004 είχε διακομισθεί στο νοσοκομείο, με εγκαύματα β' βαθμού στο πόδι. Από διαρροή του καλοριφέρ άρχισε να τρέχει καυτό νερό στο δωμάτιο της κορούλας του και μόλις άκουσε τις φωνές της αψήφησε τον κίνδυνο και έκανε το καθήκον του. Μόλις είχε επιστρέψει από ματς του Champions League, στο Κίεβο (Dynamo-Real Madrid). Λίγα εικοσιτετράωρα αργότερα επρόκειτο να εμφανιστεί ως τέταρτος διαιτητής, στο ματς Ξάνθη-Χαλκηδόνα, αλλά φυσικά εξαιρέθηκε, διότι έμεινε κλινήρης για τέσσερις ημέρες.

Στις 30 Οκτωβρίου του 2010 είχε δεχθεί επίθεση, έξω από το σπίτι του, στα Καμίνια από δυο αγνώστους δράστες. Ο ένας προσδιορίστηκε ως ο "θαμνάκιας", ο οποίος φερόταν ως εργαζόμενος ενός μεγάλου Έλληνα επιχειρηματία... πριν πάει να δουλέψει για τον κύριο ανταγωνιστή του. Ο Βασσάρας είχε αποχωρήσει από το ΟΑΚΑ, όπου διεξήχθη το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός (2-1), ματς όπου είχε αποβληθεί ο Αβραάμ Παπαδόπουλος και έχει μείνει στην ιστορία ως το μοναδικό στο οποίο συνερεύθησαν οι Νικόλας Πατέρας και Βαγγέλης Μαρινάκης.

Αντί επιλόγου, διάβασε το moto ζωής που έχει: "Έχω περάσει και πολλά άλλα, αλλά αγαπώ αυτό που κάνω. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα σε ό,τι κάνεις. Όσο δίνω τον εαυτό μου σε αυτό και όσο μου το επιτρέπει η υγεία μου, θα κάνω τα πάντα για να απολαμβάνω αυτό που κάνω. Για να το απολαύσεις, πρέπει να το κάνεις σωστά".