H γκρίνια είναι μια μόνιμη συνήθεια των οπαδών του Ολυμπιακού, τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο, αλλά και την Άνοιξη, όταν έχει κριθεί το πρωτάθλημα και μερικές φορές είναι δικαιολογημένη.

Όλα αρχίζουν την εποχή που ο Ολυμπιακός ξεφεύγει των αντιπάλων του με διψήφιο αριθμό βαθμών, τότε που όλοι σχεδόν ξεχνούν τις νίκες του Τσάμπιονς Λιγκ, που σημειώθηκαν τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο και τον Δεκέμβριο. Δεν θυμούνται ότι ο Ολυμπιακός κέρδισε την Άρσεναλ, τη Γιουβέντους, την Ατλέτικο Μαδρίτης και άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Ακόμη και τις εφετινές μεγάλες νίκες επί του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ τις ξεχνούν. Οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, θέλουν ο Ολυμπιακός να κερδίζει πάντα και με μεγάλα σκορ, χωρίς κανένα ελαφρυντικό.

Θα πείτε "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο", αλλά καλό είναι να ιεραρχούμε κάποια πράγματα. Ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε μεγάλη μπάλα με τον Πλατανιά και στο πρώτο ημίχρονο με την Ξάνθη. Πράγματι, αλλά μήπως πρέπει, όσοι γκρινιάζουν, να κάνουν λίγη υπομονή, κοιτώντας τον Γολγοθά που ακολουθεί. Χονδρικά ο πρωταθλητής τους δυο επόμενους μήνες, παίζει σχεδόν κάθε τρεις ημέρες και μάλιστα σημαντικά ματς. Αρχικά τα παιχνίδια κυπέλλου με τον Αστέρα, μια ομάδα που συνηθίζει να τον δυσκολεύει (αν προκριθεί ακολουθούν οι ημιτελικοί), ενώ έπονται το ματς στα Γιάννινα, εκεί όπου έχασε για τελευταία φορά στην Ελλάδα, τα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, ο αγώνας με τον Ατρόμητο και πάνω απ' όλα οι διπλές συναντήσεις με την Άντερλεχτ.

Εκεί θα κριθεί ο Ολυμπιακός και όχι στο ματς με τον Πλατανιά, κι αυτό το γνωρίζουν διοίκηση, προπονητής και παίκτες. Δεν έχει την ίδια βαρύτητα η ισοπαλία στα Χανιά, με την ισοπαλία στον Πειραιά με τον ΠΑΟΚ, ενδεχόμενο στραβοπάτημα στο κύπελλο ή ήττα με την ΑΕΚ. Βέβαια όλα τα αποτελέσματα είναι εφικτά στο ποδόσφαιρο και το ευτύχημα για τους οπαδούς του Ολυμπιακού που έχουν εισιτήρια διαρκείας, είναι ότι θα βρίσκονται στις εξέδρες στα ματς με τον Αστέρα και τον ΠΑΟΚ, χάρη στην απεργία των δικηγόρων. Βέβαια υπάρχουν και διεστραμμένα μυαλά που θεωρούν ότι κι εκεί υπάρχει δάκτυλος του Ολυμπιακού, κάτι βέβαια που είναι ανάξιο λόγου.

YΓ1: Πέτρος Ορφανίδης, ο 19χρονος παίκτης της Ξάνθης που έκλεψε την παράσταση στο Καραϊσκάκης, κι άρχισε η συζήτηση αν πρέπει να τον καπαρώσει ο Ολυμπιακός. Πολλοί παίκτες εντυπωσιάζουν με τις ομάδες τους, γίνεται ντόρος για το όνομά τους, αλλά δυστυχώς λίγοι ανταποκρίνονται στις προσδοκίες, όταν φορούν φανέλα μεγάλου κλαμπ. Μακάρι ο Πέτρος να είναι στους λίγους, θυμηθήκαμε όμως ένα ματς με τον Πανσερραικό, όπου έκαναν πράγματα και θάματα οι Ανάκογλου, Γεωργιάδης σε μικρή ηλικία. Τους είχε ζητήσει ο Ολυμπιακός, οι Σερραίοι απαίτησαν πολλά χρήματα και δεν συνεχίσθηκε το πρέσινγκ. Μπορεί ο πρώτος να παίζει στην ΑΕΚ, αλλά τα μαγικά που έκανε μαζί με τον Γεωργιάδη σε εκείνο το ματς δεν τα ξαναείδαμε.

ΥΓ2: Έλεος με τους διαιτητές των αγώνων του Ολυμπιακού. Αν δεν άρεσε στους σχολαστικούς και ο Καλογερόπουλος, η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια...