To ποδόσφαιρο είναι ομαδικό σπορ, αλλά πολλές φορές χρειάζονται ένας-δυο παίκτες για να ομορφύνουν την παράσταση και να κάνουν τον κόσμο να γουστάρει, να ξεχνάει τα προβλήματα του, να ονειρεύεται, κι αυτό το δίδυμο στον τελικό του Κυπέλλου ήταν οι Τσόρι-Φουστέρ, αν και στους κορυφαίους συγκαταλέγονται κι άλλοι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού.

Το σκορ λοιπόν ήταν 1-0, εξαιτίας του τραγικού λάθους του Μπέρτου, που μπορεί να δυσκολέψει τη μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ και ο κόσμος άρχισε να χασμουριέται, χωρίς όμως να γκρινιάζει. Το δώρο που έκαναν οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού, με τις συνεχείς δίκες και καταγγελίες συσπείρωσαν τους φιλάθλους του νταμπλούχου, που πήγαν στο ΟΑΚΑ για να στηρίξουν, να απαντήσουν ότι πάνω απ όλα είναι η ομάδα τους , αφήνοντας στην άκρη την εσωστρέφεια και την κριτική που προηγήθηκε, πριν αρχίσουν οι... "αποκαλύψεις" του Φύσσα και του Γεωργέα.

Κι εκεί που όλοι έκαναν υπομονή, βρέθηκε ο Τσόρι Ντομίνγκες για να εκτοξεύσει τον κόσμο στα ουράνια, να αλλάξει την ατμόσφαιρα και να κάνει γιορτινό τον τελικό. Γιατί έτσι ήταν το κλίμα στο ΟΑΚΑ μετά το 2-0 και σίγουρα δεν το κατάλαβαν όσοι παρακολούθησαν το ματς από την τηλεόραση και στη συνέχεια έκαναν αναλύσεις.

Ο Τσόρι ήταν ο ένας με τη γκολάρα του, ο Φουστέρ ο δεύτερος, που μπορεί να μην θύμισε τον παλιό καλό Φουστέρ, πήρε όμως 100% στο δημοψήφισμα του ΟΑΚΑ και την ώρα που αποχωρούσε από τον αγωνιστικό χώρο... υπέγραφε το νέο του συμβόλαιο. Σωστή η κίνηση του Περέιρα να τον αντικαταστήσει, όχι τόσο για αγωνιστικούς λόγους, αλλά για να στρέψει πάνω του τα φώτα, προκειμένου να εκδηλωθεί η λατρεία του κόσμου. Ελπίζουμε να έκανε γι αυτό το λόγο την αλλαγή ο Πορτογάλος.

Φαντασθείτε πως θα ήταν ο τελικός της 23ης Μαίου χωρίς Φουστέρ και Τσόρι. Καλοί και διακριθέντες οι Χάρα, Μιλιβόγεβιτς, Σιόβας, αλλά χωρίς τους δυο "λάτιν" θα είχαμε μια ανάλατη σούπα.

Και χάρη σε αυτούς τους δυο, ο κόσμος γούσταρε πολύ και θα θυμάται τον τελικό του 17ου νταμπλ. Μπορεί να μη φώναξε "έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό", ήταν όμως πιο χαρούμενος σε σχέση με τις δυο προηγούμενες κατακτήσεις, απέναντι σε Ατρόμητο και Αστέρα.

Kι εδώ είναι η ουσία του θέματος μας. Αν έχεις ομάδα που κάνει χαρούμενο τον κόσμο, αφοπλίζεις τους κακοπροαίρετους και τους καλύτερους μαέστρους της παραπληροφόρησης και της διαστρέβλωσης.

"Κιχ" δεν έβγαλαν χθες το βράδυ, παρότι το έψαξαν από παντού. Ο διαιτητής άψογος, απέβαλε μάλιστα ορθώς και τον Μποτία, δεν υπήρχε καμία αμφισβητούμενη φάση ή καλύτερα, οι ελάχιστες ήταν σε βάρος του Ολυμπιακού (κάτι οφσάιντ της Ξάνθης που δεν υποδείχθηκαν στο δεύτερο ημίχρονο). Οι θεατές έμειναν στις θέσεις, φώναξαν "Ολυμπιακός", έκαναν "όλε" με τους παίκτες και δεν... έτρεξαν να προλάβουν τους συρμούς του ηλεκτρικού για να δώσουν τροφή στους καραδοκούντες "αντικειμενικούς" παρατηρητές. Και 30.000 θεατές σε τελικό Ολυμπιακός-Ξάνθη με ξεκάθαρο φαβορί, δεν είναι λίγοι. Έμειναν μάλιστα ως το τέλος των πανηγυρισμών και ορθώς οι παίκτες πήγαν μαζί τους πριν από την απονομή της κούπας. Γιατί κακά τα ψέματα, είναι και λίγο βαρετό να περιμένεις μισή και πλέον ώρα μέχρι να αρχίσει το τελετουργικό.

Το συμπέρασμα: Με άλλους δυο-τρεις Τσόρι καθαρίζεις, αφοπλίζεις τους πάντες και κάνεις τον κόσμο χαρούμενο. Δεν πάνε να... ανακαλύπτουν "στημένα" ματς και να ανασύρουν παίκτες από τη ναφθαλίνη για να βλάψουν τον Ολυμπιακό. Ο κόσμος κρίνει από αυτό που βλέπει στο γήπεδο. Κι αν οι Τσόρι γίνουν τρεις-τέσσσερις και υπάρχουν Φουστέρ να εμπνέουν τον κόσμο, να δένουν μαζί τους, όλα τα άλλα έπονται.

Η ιστορία έγραψε "27 κύπελλα, 17 νταμπλ, ένας Θρύλος", χωρίς μάλιστα να μαγέψει με την απόδοση του ο Ολυμπιακός. Φαντασθείτε πως θα ήταν η κατάσταση αν οι πολυδιαφημισμένοι Αμπιντάλ - Αφελάι, που απουσίαζαν για διαφορετικούς λόγους από τον τελικό, έπαιζαν μπάλα. Και αυτοί που θα τους αντικαταστήσουν το καλοκαίρι (θα αποκτηθούν δυο-τρεις σπουδαίοι παίκτες), θα κάνουν τη διαφορά. Η πρόθεση της διοίκησης υπάρχει και δεν είναι η προαναγγελία τους, κάποιο επικοινωνιακό τρικ.

Όσο για την Ξάνθη, κέρδισε τη συμπάθεια και ακόμη και ο "περίεργος" Πανόπουλος παραδέχτηκε την ανωτερότητα του Ολυμπιακού. Ίσως ο σπουδαίος παράγοντας πέρασε παρά την ήττα, την καλύτερη ποδοσφαιρική βραδιά του, αφού "γούσταρε" με τον κόσμο που ταξίδεψε 1600 χιλιόμετρα, φωτογραφήθηκε μαζί τους, έζησε μαζί τους, κι ας φώναζαν "ΑΟΞάρα" και όχι "Σκόντα" που είναι και το σημείο τριβής τους. Οι Θρακιώτες σκόνταψαν για μια ακόμη φορά (μετά το βόλεϊ της Ορεστιάδας και του Εθνικού) πάνω στον Ολυμπιακό και δεν γύρισαν στην πατρίδα του Δημόκριτου, του Ορφεά, του Διόνυσου και του Σπάρτακου με κούπα. Επέστρεψαν όμως υπερήφανοι και σίγουρα θα επανέλθουν δριμύτεροι και πολύ σύντομα.