Μιλάμε για καλαμπούρι. Μιλάμε για το απόλυτο καλαμπούρι. Ότι θα μαζευτούνε τη Τρίτη μετά το Πάσχα, στο γραφείο του Ανδριανού, οι πρόεδροι των ΠΑΕ για να βρεθεί λύση στο θέμα με τη βία. Και με εντολή μάλιστα του πρωθυπουργού.

Και να πεις ότι είχαμε πρωταπριλιά κομμάτια να γίνει. Συνηθίζονται τα ψέμματα και τα καλαμπούρια. Ο μήνας την Τρίτη θα έχει 23.¨Όταν ο Στουρνάρας αποφάσισε να αυξήσει τη φορολογία κάλεσε σε σύσκεψη τους εκπροσώπους των πολιτών; Όταν ο Βενιζέλος έβαλε το χαράτσι ρώτησε τους ιδιοκτήτες; Τώρα που ο Μητσοτάκης απολύει τους δημοσίους υπαλλήλους ζήτησε τη γνώμη της ΑΔΕΔΥ; Ο καθένας υπουργός κάνει τη δουλειά του (ό,τι λέει η τρόικα δηλαδή) χωρίς να ρωτάει κανέναν και χωρίς να δίνει πουθενά λογαριασμό. Ο Ανδριανός γιατί ζητάει τη βοήθεια του κοινού. Τι είναι οι πρόεδροι; Είναι θεσμικοί παράγοντες; Πέφτει λόγος στον Σαββίδη για το πως θα κάνει τη δουλειά της η αστυνομία;

Λέμε με μία κουβέντα ότι είναι αναρμόδιοι. Δεν είναι δικιά τους δουλειά να φτιάξουν το ποδόσφαιρο. Το αν προκαλούνται επεισόδια σήμερα στην Τούμπα , χθες στο Καραϊσκάκη και προχθές στο ΟΑΚΑ στα ματς του Παναθηναϊκού δεν επαφίεται στον πατριωτισμό των κ.κ. Μαρινάκη, Σαββίδη, Αλαφούζου όπως ανέφερε το ακροτελεύτιον άρθρο του Συντάγματος. Γνωστό στο παρελθόν ως 114.

Το φύλλο αγώνα του ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός

Δεν αποτελεί ιδιοκτησία των παραγόντων το ποδόσφαιρο. Δικές τους είναι οι ομάδες. Αν λοιπόν ένας Υπουργός τους δίνει αρμοδιότητες που δεν έχουν, είναι ανίκανος και άχρηστος. Είναι ανίκανο και άχρηστο ένα ολόκληρο κράτος όταν εκφράζει δημόσια την αδυναμία του. Αδυναμία να παίξει το ρόλο του και να κάνει τη δουλειά του. Δεν πληρώνονται οι πολιτικοί για να κάνουν δηλώσεις και συσκέψεις. Δουλειά τους είναι να αποφασίζουν είναι να αποφασίζουν, να τηρούν τους νόμους κι όπου οι νόμοι είναι ανεπαρκείς να τους διορθώνουν και να τους βελτιώνουν. Δουλειά του κράτους είναι να αποφασίζει. Όπως αποφάσισε όταν έκοψε μισθούς και συντάξεις.

Η λύση του προβλήματος δεν είναι αντικείμενο συζήτησης και διαπραγμάτευσης. Είναι θέμα βούλησης και μόνο. Ξαναλέμε λοιπόν ότι τέτοιου είδους συσκέψεις συνιστούν το απόλυτο καραγκιοζιλίκι. Προσωπικά έχω κουραστεί εδώ και 30 χρόνια να γράφω τα ίδια και τα ίδια. Στην κυριολεξία τα ίδια και τα ίδια. Οι τύπου όμως που δήθεν κυβερνούν αυτή τη χώρα δεν κουράζονται με τίποτα. Να επαναλαμβάνουν τις ίδιες και τις ίδιες ανόητες πρωτοβουλίες.

"Εξαιρετικά σκληρή η ΕΠΟ"

Αν ανατρέξει κάποιος σε φωτογραφικό αρχείο γεμίζει ολόκληρο άλμπουμ από τέτοιες συσκέψεις. Με Νταΐφά και Βαρδινογιάννη στις αρχές της δεκαετίας του 80. Με Μελισσανίδη τη δεκαετία του 90 και πάει λέγοντα. Μόνο οι πολυθρόνες αλλάζουν, οι πίνακες στους τοίχους και οι Υπουργοί. Όλα τα άλλα μένουν τα ίδια. Ο χρόνος που περνάει δεν έχει αγγίξει και δεν έχει αλλάξει τίποτα. Αν κράταγα αρχείο θα μπορούσα να αναδημοσιεύσω ατόφιο κάτι που είχα γράψει τη δεκαετία του 90 με αφορμή επεισόδια στα γήπεδα.

Είχα διατυπώσει λοιπόν την εξής ερώτηση. Σε ποια άλλη χώρα της Ευρώπης, υπάρχει τρομοκρατία, ληστεύουν τράπεζες και σπάνε τα γήπεδα. Η απάντηση ήταν προφανής: Πουθενά. Λέμε για μια εποχή που δεν είχε η συλληφθεί η 17 Νοέμβρη, οι ληστείες σε τράπεζες σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και τα ντερβισιλίκια στα γήπεδα ανάλογα με τη διάθεση και τα γούστα της εξέδρας. Μεμονωμένες περιπτώσεις κάπου αλλού θα συναντήσεις. Καμία κοινωνία δεν είναι τέλεια. Η γενίκευση αυτή όμως είναι ελληνικό φαινόμενο και μόνο. Τι έχει αλλάξει λοιπόν, ύστερα από 20 χρόνια;

Επί της ουσίας τίποτα. Τις προάλλες έσκασε η βόμβα στο αυτοκίνητο στο κέντρο της Αθήνας. Κάτι που συμβαίνει πλέον μόνο στην Καμπούλ και στη Βηρυτό. Οι ληστείες στις τράπεζες δεν έχουν σταματήσει. Όπως δεν πρόκειται να σταματήσουν και οι τσαμπουκάδες στα γήπεδα.

"Θύμα δεν μπορεί να είναι η Εθνική ομάδα"

Και δεν αλλάζει τίποτα επειδή αυτοί που κυβέρνησαν και αυτοί που κυβερνάνε αυτόν τον τόπο είναι της πλάκας. Ανίκανοι και υποκριτές. Αν είναι να φτιάξουν το ποδόσφαιρο ο Μαρινάκης, ο Αλαφούζος και ο Σαββίδης τότε τα αρμόδια Υπουργεία τι ρόλο παίζουν; Βαράνε μύγες ή ξύνουν πατσές;

Αν είναι έτσι να παραιτηθούν οι Υπουργοί και να μοιραστούνε τα πόστα οι παράγοντες: Υπουργός Δημοσίας Τάξης ο Μαρινάκης, Δικαιοσύνης ο Αλαφούζος και Αθλητισμούς ο Σαββίδης. Αφού τους εκχωρούν αυτό το δικαίωμα να τους δώσουνε και τις καρέκλες τους να τελειώνουμε. Και για να τα λέμε όλα ο χειρότερος παράγοντας είναι καλύτερος από τον μεγαλύτερο Υπουργό. Τι έχει κάνει στη ζωή του ο Ανδριανός, ώστε να έχει γνώμη και άποψη το έχω ξαναγράψει. Ποια άλλη απόφαση έχει πάρει πέρα από το ποιο έργο θα πάει να δει στο σινεμά και σε ποια ταβέρνα για παϊδάκια.

Αν τον αδικώ είμαι πρόθυμος να δημοσιεύσω την απάντησή του σχετικά με τη διαδρομή του. Στην κοινωνία δηλαδή και στην ελεύθερη αγορά. Όχι στη Νέα Δημοκρατία.

Κλείνοντας επαναλαμβάνω αυτό που επίσης λέω και γράφω τα τελευταία τριάντα χρόνια. Όταν θα βρεθεί ο Υπουργός Οικονομικών που θα πατάξει τη φοροδιαφυγή στην Ελλάδα, θα βρεθεί και ο Υφυπουργός Αθλητισμού που θα λύσει το θέμα της βίας στα γήπεδα.

(Κι από τη Μαρία Κάλλας στην προηγούμενη μουσική επένδυση πάμε σε Μανώλη Αγγελόπουλο. "Τα φιλιά σου είναι φωτιά" από τη συναυλία στον Λυκαβηττό με όλα τα λεφτά να είναι ο αμανές).