OPINIONS

Βαριά η καλογερική

Βαριά η καλογερική

Ο Κώστας Καίσαρης ξεκινάει από τον Κρόιφ και τον Γουαρδιόλα, συνεχίζει με Κυράστα-Αναστόπουλο για να καταλήξει στον Τραϊανό Δέλλα. Στους προπονητές, δηλαδή, που ξεκινάνε είτε από τα ψηλά, είτε από τα εύκολα.

Είσαι ο Τραϊανός Δέλλας. Η θητεία του στην ΑΕΚ έλαβε τέλος. Τι κάνεις από 'δω και πέρα; Περιμένεις μπας και μείνει για δεύτερη φορά χωρίς προπονητή ο Παναιτωλικός ή να φύγει από τον Ηρακλή ο Παπαδόπουλος για να ξαναπιάσεις δουλειά; Η ξαναγυρίζεται μαζί με τον φίλο σου τον Βασίλη Μπορμπόκη στην προηγούμενη ενασχόληση σας, τον εξοπλισμό ξενοδοχείων; Τι θέλει αν πει ο ποιητής; Δεν είναι απαραίτητα καλό να ξεκινάει κάποιος την προπονητική από ψηλά. Ή από μια τόσο βαριά φανέλα. Ίσως στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι καθόλου καλό. Είναι κάτι βέβαια που συμβαίνει και σε διεθνές επίπεδο μάλιστα: σπουδαίοι και μεγάλοι ποδοσφαιριστές να εξαγοράζουν τα γαλόνια που πήραν στο γήπεδο με την άμεση αναρρίχηση στην προπονητική. Δεν είναι όμως ότι είναι και σωστό.

Συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις να προκύπτουν εξαιρετικές επιτυχίες. Όπως στη Μπαρτσελόνα στο παρελθόν με τον Κρόιφ και σχετικά πρόσφατα με τον Γουαρδιόλα. Δεν συμβαίνει πάντα. Κι είναι δύσκολο να συμβεί στην Ελλάδα που δεν υπάρχει πουθενά και σε κανένα κλαμπ η υποδομή της Μπαρτσελόνα. Στην Ελλάδα πρώτος το ξεκίνησε ο Βαρδινογιάννης. Αντί να βγάζει η Παιανία παίκτες, προσπαθούν να βγάλουν προπονητές. Κάτι πήγε να γίνει με τον Ρότσα, αλλά ο Αργεντίνος δεν κατάφερε να επιβιώσει στο επάγγελμα. Πήγε να το κάνει ο Κόκκαλης με τον Λεμονή. Ούτε αυτός είχε διάρκεια. Πήγε να το κάνει ο Πατέρας με τον Νιόμπλια. Πήγε να το κάνει ο Μελισσανίδης με τον Δέλλα. Ο Αλαφούζος με τον Αναστασίου.

Υπάρχει ωστόσο και ο άλλος δρόμος. Τεράστια ήταν η ποδοσφαιρική καριέρα του Γιάννη Κυράστα. Αρχηγός του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και της Εθνικής ομάδας. Η επιλογή του ήταν να ξεκινήσει προπονητής από την Α' κατηγορία της ΕΠΣΑ! Στον Εθνικό Ελληνορώσων. Στη συνέχεια στη Γ' Εθνική με το Μεσολόγγι, την Προοδευτική, τον Πανιώνιο, τον Πανηλειακό. Είναι ένα από τα σκαλοπιάτια μέχρι να φτάσει στον Παναθηναϊκό. Όχι με τη μια. Επειδή όπως είπαμε ήταν επιλογή του να πάει σιγά-σιγά. Όχι επειδή δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει από ψηλά. Αρχηγός του Ολυμπιακού και της Εθνικής ομάδας ήταν ο Νίκος Αναστόπουλος. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να αρχίσει από τον Πανελευσιανιακό. Ο Γιώργος Δώνης ξεκίνησε από τη Δ' Εθνική και τον Ηλυσιακό.

Ο Δέλλας μπήκε με τη μια στα βαθιά, όταν από τον εξοπλισμό ξενοδοχείων που ήταν η δουλειά του (μαζί με τον Μπορμπόκη) τον φώναξε ο Δημητρέλος να κάνει τον θαυματοποιό και να σώσει την ΑΕΚ. Κάτι που κανείς δεν θα μπορούσε να καταφέρει. Στη συνέχεια αποφάσισαν να τον κρατήσουν και να επενδύσουν πάνω του.

Τι πιο εύκολο για οποιονδήποτε Δέλλα να κάνει πρωταθλητισμό με την ΑΕΚ στη Γ' και στη Β' Εθνική. Με την υπεροπλία στο έμψυχο υλικό έκανε περίπατο με κλειστά τα μάτια. Τι μπορείς να μάθεις, όμως, όταν δεν έχεις να αντιμετωπίσεις κανένα πρόβλημα; Δουλεύεις, αλλά η δουλειά είναι εύκολη. Δεν έκανε αγροτικό τα δύο προηγούμενα χρόνια ο Δέλλας. Περίπατο, όπως είπαμε, έκανε. Τα εύκολα ωστόσο δεν προσφέρονται για εκπαίδευση. Μόνο για καλοπέραση. Δεν σου κάνει καλό όταν πας να γίνεις πυγμάχος και είσαι εκατό κιλά να δίνεις συνέχεια αγώνες με αντιπάλους των εξήντα κιλών.

Μια φορά είχε την περυσινή σεζόν δύσκολα ο Δέλλας. Όταν βρέθηκε κόντρα στον Ολυμπιακό για το κύπελλο. Η διαχείριση που έκανε στο Καραϊσκάκης ήταν άριστη. Στη ρεβάνς έκανε μαντάρα κι έχασε μια ιστορική πρόκριση μέσα από τα χέρια του. Ήταν ένα από τα παιχνίδια που σημαδεύουν καριέρες. Θετικά ή αρνητικά.

Μεγάλος ποδοσφαιριστής, δεν σημαίνει κατ' ανάγκη καλός προπονητής. Ότι κάποιος έχει προσωπικότητα στο γήπεδο και στα αποδυτήρια δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα εξελιχθεί σε καλό προπονητή. Άλο το ένα, άλλο το άλλο. Συμβαίνει αλλά όχι πάντα. Δεν σημαίνει ότι ήρθε η καταστροφή του κόσμου, επειδή η καριέρα του στην ΑΕΚ τέλειωσε άδοξα. Είναι κάτι που έχει συμβεί (και συμβαίνει) και στους πλέον καλύτερους των επαγγελματιών. Το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση είναι το ποιος κέρδισε και ποιος έχασε απ' αυτή τη συνεργασία για δύο και πλέον σεζόν. Το στοίχημα στην ΑΕΚ να βγάλουν έναν δικό τους προπονητή, χάθηκε. Δεν χάθηκε ο κόσμος, αλλά δεν είναι και ότι καλύτερο στις επτά πρώτες αγωνιστικές να διώχνεις τον προπονητή.

Ούτε όμως ο Τραϊανός Δέλλας κέρδισε. Δεν αποτελούν παράσημα στην προπονητική του καριέρα οι δύο τίτλοι με την ΑΕΚ σε Γ' και Β' Εθνική. Ούτε συνιστά όπως είπαμε αυτή η διετής θητεία κάποιο δύσκολο ποδοσφαιρικό φροντιστήριο. ίσα-ίσα που ήταν υπέρ του δέοντως εύκολο. Τι γίνεται, όμως, από 'δω και πέρα λαμβάνοντας υπόψη και τις υπάρχουσες συνθήκες στο πρωτάθλημα της Σούπερλιγκ; Θα εμπιστευόταν πχ ο Ατρόμητος του Σπανού ή ο Αστέρας Τρίπολης τον Τραϊανό Δέλλα; Χωρίς δείγματα προπονητικής γραφής; Ο ίδιος ο Δέλλας θα άντεχε να πάει να δουλέψει πχ στον Πανθρακικό όπως πήγε ο Ελευθερόπουλος; Είναι βαριά η καλογερική σ' αυτές τις ομάδες. Από κάθε άποψη. Ενδεχόμενα αν ο Τραϊανός Δέλλας είχε αρχίσει σιγά-σιγά να ήταν καλύτερα. Γι' αυτόν και τις φιλοδοξίες του σχετικά με την προπονητική.

(Στο τραγούδι της ημέρας, Busch String Quartet και Σούμπερτ)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ