Γκίνια έχει ο ανδριανός. Ψάχνει τα δέκα λεπτά δημοσιότητας που του αναλογούν και δεν μπορεί να τα βρει με τίποτα. Μετά το ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στο Καραϊσκάκης, φωνάζει στο Γραφείο του Μίτσελ-Αναστασίου. Να δώσουν τα χέρια, δηλαδή, και το καλό παράδειγμα κι ο λαός της Αργολίδας να καμαρώνει τον Υφυπουργό. Δεν του έκατσε, όμως.

Ο Μαρινάκης δεν άφησε τον Ισπανό να πάει κι η δουλειά χάλασε. Τώρα με τη σύσκεψη των προέδρων για τη βία, ο Βαγγέλης κούνησε για δεύτερη φορά το τάβλι. Μετά τον Μαρινάκη αρνήθηκε την πρόσκληση και ο Αλαφούζος. Άλλωστε, σχετικά με τα γεγονότα της Τούμπας, ο Γ.Αλαφούζος έχει τοποθετηθεί. Ότι "όπως έστρωσες θα κομηθείς" κι αυτό αφορά τον Ολυμπιακό. Όταν, λοιπόν, την κοπανάνε οι δυο από τους τρεις μεγάλους, τζίφος η πρωτοβουλία του υφυπουργού.

'Ετσι κι αλλιώς, όμως, ο Ανδριανός κάνει μισές δουλειές. Η πραγματική εξουσία στο ποδόσφαιρο δεν είναι οι πρόεδροι. Δεν είναι οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ. Τα πραγματικά αφεντικά είναι οι οργανωμένοι. Πρώτα, λοιπόν, έπρεπε να μιλήσει στη σύσκεψη η Θύρα 4 και μετά ο Σαββίδης. Πρώτα ο Φορέας και μετά ο Αλαφούζος. Πρώτα η Θύρα 7 κι ύστερα ο Μαρινάκης. Οι πρόεδροι στο ποδόσφαιρο έρχονται και παρέρχονται. Περαστικοί είναι. Σαν τους εφέδρους. Κάνουν τη θητεία τους και φεύγουν.

Έπεσε μέσα ο Χατζηχρήστος

Αντίθετα, οι οργανωμένοι είναι μόνιμοι. Γι αυτό κι αν οι ιδιοκτήτες δεν τους προσκυνάνε, όπως ο Αλαφούζος, αλλά και ο Σαββίδης, τους σέβονται, όπως ο Μαρινάκης. Πόσοι πρόεδροι έχουνε περάσει τα τελευταία χρόνια από την ΑΕΚ; Αμέτρητοι. Ο Χατζηχρήστος είναι ένας και μοναδικός. Δεν έχει σημασία ότι ο ίδιος επέλεξε, κάποια στιγμή, να κάνει στην άκρη. Κάτι προέδρους σαν τον Αφαμίδη τους είχε για κολατσιό. Κι όταν είχε πλακωθεί σαν Ορίτζιναλ με τον Ψωμιάδη, αυτό που του είχε πει, έγινε στον πόντο: "Όταν ο Γεωργάτος θα κόβει τις πίτες των παλαιμάχων του Ολυμπιακού και ο Ψωμιάδης θα είναι πρόεδρος σε κάποια άλλη ομάδα, εμείς θα είμαστε εδώ".

Κι έτσι έγινε. Ή μήπως τόλμησε να πει κουβέντα ο Μελισσανίδης για τους τσαμπουκάδες των οριτζιναλιστών στο Αιγάλεω; Πάσο πήγε στους οργανωμένους και έκανε τον μάγκα και τον νταή στην ΕΠΟ. Οι οργανωμένοι είναι, πλέον, νο 1 δύναμη στον Παναθηναϊκό. Σούζα σαν τον πελαργό στο ένα πόδι κάθεται μπροστά τους ο Αλαφούζος. Επειδή ακριβώς ο κάθε Αλαφούζος, σήμερα είναι, αύριο δεν είναι. Και για "να είναι" ο συγκεκριμένος Αλαφούζος, αντλεί τη δύναμή του από του από τους οργανωμένους. Κορώνα στο κεφάλι του, τους έχει.

Και δεν πάει πίσω ο Σαββίδης. Μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα είχε εκφράσει την επιθυμία του να δει ένα ντέρμπι από την Θύρα 4. Αγνοώντας όλους τους κινδύνους. Και να τον ψειρίσουνε τα αλάνια και να του πάρουνε το πορτοφόλι και να τον πάρουνε τα ντουμάνια από τα γελαστά και τα φευγάτα, κατά τη ρήση του ακαδημαϊκού Ζορζ Πιλαλί.

Μαζί με τον κόσμο του Ολυμπιακού έχει βρεθεί στην εξέδρα, ο Β.Μαρινάκης. Ο οποίος έχει άριστη σχέση και συνεργασία με τους οργανωμένους. Να μη ξεχνάμε, άλλωστε, ότι οι οργανωμένοι στις μεγάλες ομάδες είναι και θεσμικοί παράγοντες. Η αρχή έγινε με τον Χατζηχρήστο και την Ορίτιναλ όταν πήραν την ερασιτεχνική ΑΕΚ. Στη συνέχεια στρα χέρια των οργανωμένων πέρασαν και ο ερασιτέχνης Ολυμπιακός και ο ερασιτέχνης Παναθηναϊκός.

Έφαγαν το κεφάλι τους

Όποιος στο ελληνικό ποδόσφαιρο πήγε κόντρα στους οργανωμένους, έφαγε το κεφάλι του. Και δεν λέμε γιοα μεγέθη σαν τον Θεοδωρίδη, τον Σπανουδάκη και τον Ρέμο στον Ηρακλή. Ούτε για τον Άρη, που οι οργανωμένοι είναι κράτος εν κράτει. Λέμε για τον Παναθηναϊκό που διώξανε ολόκληρο Βαρδινογιάννη. Έχει χάσει ποτέ η οικογένεια Βαρδινογιάννη σε επιχειρηματικό, ή άλλο επίπεδο. Στο ποδόσφαιρο έχασε. Γι αυτό κι ο Πατέρας με τον Βγενόπουλο είχαν τους οργανωμένους στα όπα όπα.

Μόλις πήγε να τους κοντράρει ο Ντέμης Νικολαΐδης στην ΑΕΚ, τον έφαγε η μαρμάγκα. Να το πούμε λοιπόν με τη μία για να τελειώνουμε: Σχετικά με τη βία στα γήπεδα οι πρόεδροι των ομάδων είναι αναρμόδιοι. Από τη στιγμή που κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με τους οργανωμένους κανείς δεν έχει τη δυνατότητα παρέμβασης. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στα πρόσφατα γεγονότα της Τούμπας, η συνεργασία ήταν άριστη. Οι οργανωμένοι στην εξέδρα, οι παράγοντες, οι σεκιουριτάδες στον αγωνιστικό χώρο και οι ποδοσφαιριστές. Κανείς δεν υστέρησε. Αν λοιπόν θέλει να κάνει κάτι ο Ανδριανός, κι όχι συσκέψεις για να περνάει η ώρα, τους οργανωμένους πρέπει να φωνάξει πρώτα στο Γραφείο του.

• Για να δίνουμε στον καθένα αυτό που του αναλογεί, στην προκειμένη περίπτωση όλη τη δόξα της Μ.Τετάρτης ανήκει στον Σαββίδη. Αυτός έφτιαξε το έργο. Ο κόσμος απλά ακολούθησε.

Από ψυχαγωγία σήμερα κάτι το ιδιαίτερο. Minnie the Moocher από τον μοναδικό Καπ Καλογουέι. Και σε δυο εκτελέσεις, μάλιστα. Μια στα νιάτα του και στη δεύτερη, γεροντάρα στα ογδόντα συν.