Το έχει γράψει ο Ηλίας Πετρόπουλος: "Ο βλάχος είναι σαν τον π#%τσο. Όσο τον χαϊδεύεις, τόσο σηκώνεται". Ο εξαιρετικός συγγραφές δεν είχε υπόψη του τους οργανωμένους οπαδούς. Αυτοί κι αν σηκώνονται, όσο τους χαϊδεύεις. Κι όταν σταματήσεις να τους κάνει τα κέφια, θα σε πηδήξουν. Και χωρίς σάλιο μάλιστα. Ο Γιάννης Αλαφούζος στήριξε το εγχείρημα του στον Παναθηναϊκό πάνω στους οργανωμένους. Από την πρώτη μέρα τους είχε κορώνα στο κεφάλι του.

Αυτή τη σχέση που οι ρεπόρτερς της ομάδας είχαν αποκαλέσει "υγεία". Οτι ο κόσμος στηρίζει την προσπάθεια και χειροκροτεί την ομάδα, είτε χάνει, είτε κερδίζει. Τους είχε διαφύγει όμως μια λεπτομέρεια: οι οργανωμένοι δεν είναι ο κόσμος. Είναι μια φάρα που έτσι και δεν κρατήσεις τις απαραίτητες αποστάσεις θα σε καβαλήσει στο σβέρκο. Παντού και πάντα οι οργανωμένοι στο ελληνικό ποδόσφαιρο νιώθουν αφεντικά. Νόμος για αυτούς είναι το δόγμα-Χατζηχρήστου:

"Ήμασταν εδώ χθες, είμαστε εδώ σήμερα, θα είμαστε και αύριο. Όλοι οι άλλοι: ιδιοκτήτες, προπονητές, ποδοσφαιριστές είναι περαστικοί. Σήμερα είναι, αύριο δεν είναι".

Οι οργανωμένοι στον Παναθηναϊκό αφού κατάφεραν να διώξουν την οικογένεια Βαρδινογιάννη νιώθουν -αλλά και είναι- ανίκητοι. Η πολυμετοχικότητα αφού τους χρησιμοποίησε και τους έβγαλε στους δρόμους, τους έκανε τεμενάδες. Ο Αλαφούζος, σαφώς σε δύσκολη θέση απέναντι στην παντοδυναμία Μαρινάκη, σε όλα τα επίπεδα, ακολούθησε τον ίδιο δρόμο: "Τουλάχιστον να έχω ήσυχο το κεφάλι μου στο δικό μου μαγαζί. Στο σπίτι μου". Με τους οργανωμένους, όμως, δεν είναι σίγουρος ποτέ. Όπως άλλωστε έχει πει ο Ηλίας Πετρόπουλος, "όσο τους χαϊδεύεις, τόσο σηκώνονται".

Και ξεσηκώθηκαν με τον αποκλεισμό από την Καμπάλα: "να φύγει εδώ και τώρα ο Αναστασίου". Ο Αλαφούζος είχε διαφορετική γνώμη και τον κράτησε. Είχε δηλαδή την λανθασμένη εντύπωση ότι αυτός είναι το αφεντικό. Ότι αυτός αποφασίζει. Δεν είναι έτσι όμως. Δεν είναι καθόλου έτσι. Αφεντικά, πραγματικά αφεντικά, είναι τα αλάνια στο πέταλο της 13. Άπαξ και δεν έγινε αυτό που γουστάρανε, με τον Αναστασίου, τον περιμένανε τον Αλαφούζο στη γωνία.

Αφού δεν ακούει, είχε έρθει η δικιά του σειρά. Και ήρθε στην πρώτη στραβή στη Λεωφόρο. Στο 0-0 με την ΑΕΚ. Να φάει ένα γερό σκούντημα μπας και καταλάβει ποια είναι τα πραγματικά αφεντικά στην ομάδα. Αν αντίθετα είχε φύγει ο Αναστασίου κι αυτό το τσαφ είχε γίνει με άλλον προπονητή, ο "κόσμος" θα 'δινε πίστωση χρόνου στην ομάδα. Κι οι ρεπόρτερς θα έγραφαν και θα μίλαγαν για την περιβόητη "υγεία".

Έχει να διαβάζεις τις εξελίξεις από τη Δευτέρα το πρωί, ότι ο Αναστασίου είναι τελειωμένος. Ο Αναστασίου είχε τελειώσει από εκείνο το βράδυ της 27ης Αυγούστου (!) με την Καμπάλα. Τον είχανε τελειώσει οι οργανωμένοι. Την απόφαση την έχουν πάρει ήδη οι οργανωμένοι. Ο Αλαφούζος κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα την επικύρωνε. Κι αυτό είναι πλέον το Νο1 πρόβλημα για το αφεντικό των πρασίνων. Ούτε η ισοπαλία με την ΑΕΚ, ούτε το -8 από τον Ολυμπιακό, ούτε η ομάδα που δεν βλέπεται. Το πρόβλημα είναι ότι για πρώτη φορά έχει απέναντι του τους οργανωμένους. Αυτό το κακό. Κι αυτά τα ντερβισιλίκια είναι να μην αρχίσουνε. Εύκολα αρχίζουνε, δύσκολα σταματάνε. Με τους οργανωμένους απέναντι και τσαμπουκαλεμένους ποιος βάζει μια λεμονάδα στοίχημα, ότι ο Αλαφούζος θα αντέξει και θα κρατήσει τον Αναστασίου;

(Στο τραγούδι της ημέρας, Αντριάνο Τσελεντάνο και Yuppi Du)