Έχω διατυπώσει και κατ' επανάληψη μάλιστα την άποψη ότι το καυλάντισμα είναι επιβεβλημένο. Όχι σε καθημερινή βάση, βέβαια, γιατί έχουμε και δουλειές να κάνουμε, αλλά σε τακτά χρονικά διαστήματα. Άλλο όμως καυλάντισμα και άλλο σαχλαμάρα. Άλλο καυλαντίζουμε κι άλλο λέμε μαλακίες, για να περνάει η ώρα. Η διαφορά του ενός με το άλλο είναι τεράστια. Ο Τσίπρας επί παραδείγματι. Είχε κάθε δικαίωμα να τη βρίσκει με τον έλα Αλέκο Φλαμπουράρη. Ακόμα κι ο Πρωθυπουργός έχει δικαίωμα στο καυλάντισμα. Στη σαχλαμάρα, όμως, ποτέ. Το "λέμε καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα" και μάλιστα δημόσια, δεν συνάδει με την ιδιότητα του Πρωθυπουργού.

Για του λόγου το αληθές το πρόσφατο τουιτάρισμα του Αλέξιου Τσίπρα:

Αυτό με αφορμή τη σύνοδο κορυφής. Αυτό, λοιπόν, το θετικό βήμα έλυσε το πρόβλημα; Ή λέμε καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα; Κι αυτό το συνταρακτικό "όχι πια υγρός τάφος Μεσόγειος και Αιγαίο" τι είναι; Είναι ευχή; Είναι πραγματικότητα; Είναι σύνθημα; Αν όλο αυτό δεν είναι σαχλαμάρα, τι είναι; Κι ότι σαχλαμαρίζει ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί τι θα κάνουνε; Θα κάτσουνε με σταυρωμένα τα χέρια; Μιλάμε, λες και έχουνε κουβαλήσει το φορτηγό από την εκπομπή της Ανίτας Πάνια. Κι αφήνουμε στην άκρη της φασίζουσες συμπεριφορές του Καμμένου και του Μπόλαρη. Μιλάμε μόνο για τα "παρατράγουδα". Η υπουργός κοινωνικής αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου, μίλησε επί λέξη για τις "πρώτες προτεραιότητες". Επειδή προφανώς υπάρχουν και δεύτερες προτεραιότητες.

"Τα γεμιστά είναι επινόηση του ελληνικού λαού. Με τίποτα, τρώει μια οικογένεια".

Σχετικά με το που θα βρεθούν τα χρήματα η εν λόγω Φωτίου κατάφερε να τετραγωνίσει τον κύκλο: "κόβοντας από 'δω και δίνοντας από 'κει η λύση θα βρεθεί". Κι επειδή έχουμε να κάνουμε με βάσιμη υποψηφιότητα για Νόμπελ στην Οικονομία το επαναλαμβάνουμε: "κόβοντας από 'δω και δίνοντας από 'κει". Θα τρίζουν τα κόκαλα του Τζον Κέινς. Μιλάμε για την ίδια Φωτίου που προεκλογικά είχε δηλώσει και μαρμελάδα θα φτιάξουμε για τους πρόσφυγες.

Τώρα θα ταΐζει τα φτωχά παιδιά και τους άπορους γέροντες με αυτά που πετιούνται στις χωματερές. Αλλά δεν είναι για πέταμα. Κι επειδή μια Φωτίου δεν το βάζει ποτέ κάτω, επανήλθε με νεότερη δήλωση της: "εδώ αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί να είσαι ποτέ αυθεντικός με τα media. Ποτέ. Δεν είμαι πολιτικά αφελής για να κάνω τέτοια αστειάκια". Οι άλλοι δηλαδή φταίνε που παρεξηγήσανε την αυθεντικότητα της.

Μιλάμε για Κυβέρνηση-Δελφινάριο. Που κακώς έχει μείνει έξω από αυτόν το θίασο ο Νίκος Νικολόπουλος. Κι είναι μέσα ο Κατρούγκαλος (ένας ακόμα πρώην Πασόκος) που δήλωσε σχετικά με το ασφαλιστικό θα γίνουν σ' ένα μήνα όσα δεν έγιναν σε 40 χρόνια! Τόσο εύκολα. Δεν αποτελεί εξαίρεση ο Αλέκος Φλαμπουράρης που κάνει οχτάρια με το ποτήρι ουίσκι στο χέρι. Η Θεοδώρα Τζάκρη ντυμένη με την τελευταία λέξη της μόδας και με τα πιο ακριβά ταγιέρ ανάμεσα στις κυρίες της Βουλής μίλησε για "περισσότερα φουγάρα". Και δεν το είπε αυτό στο κομμωτήριο. Το είπε με την ιδιότητα της Υφυπουργού Βιομηχανίας.

Ο Θεοδόσης Πελεγρίνης, πανεπιστημιακός κι ενίοτε ηθοποιός έμαθε ότι έγινε υπουργός βλέποντας τον Ολυμπιακό να παίζει στην Ξάνθη! Αφού δηλαδή δεν κατέβηκε στις εκλογές ο Παύλος Χαϊκάλης να βάλουμε στην Κυβέρνηση έναν ηθοποιό, έστω και ερασιτέχνη. Για να αδικηθεί σφόδρα μετά τον Νίκο Νικολόπουλο και ο Γιώργος Πάντζας. Ποτέ δεν είναι αργά όμως. Ειδικότερα μάλιστα όταν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία μέσω του ανασχηματισμού.

(Από το κιτς της πολιτικής στο καλτ του λαϊκού τραγουδιού: Μπάμπης Μαρκάκης και Ρούλα Καλάκη στο Γράμμα)