Γίναμε σοφότεροι μετά τα ματς σε Τούμπα (κατά κύριο λόγο) και σε Περιστέρι; Σ' ένα βαθμό ναι. Η βελτίωση του ΠΑΟΚ είναι προφανής. Όπως προφανές είναι επίσης ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο. Δεν μπορεί να δημιουργήσει. Κι αν αυτό συνδυαστεί και με κακή αμυντική συμπεριφορά, έρχονται τα τρία γκολ μέσα σε 14 λεπτά και το ξεχαρβάλωμα. Ο ΠΑΟΚ σου δίνει την εντύπωση, σου μιλάει, ότι μπορεί να γίνει καλύτερος. Και γίνεται. Ο Παναθηναϊκός (ανεξαρτήτως κάθε φορά αποτελέσματος) ή μένει στάσιμος ή χειροτερεύει.

Εξίσου προφανές είναι ότι ο Ολυμπιακός δυσκολεύεται να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Όταν ο αντίπαλος παίζει κλειστά, δεν μπορεί να βγάλει φάσεις. Δεν έγινε για πρώτη φορά αυτό στο Περιστέρι. Έγινε και με την ΑΕΚ, πριν ανοιχτεί ο Δέλλας, έγινε μέχρι και με τον Λεβαδειακό.

Ο ΠΑΟΚ αντίθετα τέτοιο πρόβλημα δεν έχει και δεν είχε ποτέ. Ακόμα και στα παιχνίδια που έχασε. Και με τον ΠΑΣ στα Γιάννενα και με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα έβγαλε φάσεις. Όπως έβγαλε με την ΑΕΚ που κέρδισε με τη ψυχή στο στόμα, ενώ έβγαλε τρία γκολ με τον Ηρακλή που δεν κέρδισε. Ξαναλέμε ότι ο ΠΑΟΚ σου δείχνει ότι σαν ομάδα έχει προοπτική. Με τον Μακ κατά κύριο λόγο και με τους Ροντρίγκεζ-Ζάιρο έχει τρεις παίκτες που μπορούν σ' αυτό το εύκολο πρωτάθλημα της Σούπερλιγκ να κάνουν τη διαφορά στο "ένας μ' έναν". Ποιοι είναι οι αντίστοιχο του Παναθηναϊκού;

Έχει ενδιαφέρον όταν κρίνεις τις ομάδες σε ανάλογα παιχνίδια. Είδαμε το ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, είδαμε και το ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός. Και δεν είδαμε μόνο τη βελτίωση του ΠΑΟΚ. Είδαμε και την ΑΕΚ να χάνει, αλλά όχι να ξερχαβαλώνεται. Δεν έφαγε μέσα σ' έναν τέταρτο τρία γκολ. Αντίθετα ο ΠΑΟΚ ήταν αυτός που αγκομάχησε στο τέλος για νακ ρατήσει το 2-1. Κι αν ο Παναθηναϊκός φωνάζει για το πέναλτι του Αρετόπουλου, το πέναλτι που δεν είχε δοθεί στην ΑΕΚ για να κάνει αυτή το 2-1 ήταν πεντακάθαρο. Και η ΑΕΚ είχε αδικηθεί στην Τούμπα, αλλά ήταν μέσα στο ματς, μέχρι τις καθυστερήσεις. Ο Παναθηναϊκός μετά το πέναλτι σκόρπισε.

Ο ΠΑΟΚ έχει ένα ακόμα δύσκολο ματς την Κυριακή στην Τρίπολη και στη συνέχεια το πρόγραμμα του στρώνει: με Πανθρακικό-Παναιτωλικό μέσα, Καλλονή έξω, Πανιώνιο μέσα, Λεβαδειακό έξω και Πλατανιά μέσα. Θεωρητικά δηλαδή έχει τις προϋποθέσεις για έξι σερί νίκες, ώστε να κλείσει τον πρώτο γύρο στη δεύτερη θέση πίσω από τον Ολυμπιακό. Δεν θα είναι κάτι εύκολο, αλλά όταν πάρεις φόρα παιχνίδι με παιχνίδι μπορεί να κερδίζεις.

Κανείς δεν μπορεί να πει ότι μ' αυτή την εύκολη νίκη επί του Παναθηναϊκού, ο ΠΑΟΚ έλυσε όλα τα προβλήματα του κι έγινε ομαδάρα. Ότι η ομάδα του εκεί που έτρωγε τρία γκολ στο Καυταντζόγλειο έγινε μπετόν. Δεν φτιάχνονται αυτά από τη μια μέρα στην άλλη. Αυτό που είπαμε στην αρχή είναι ότι ο ΠΑΟΚ έχει περιθώρια βελτίωσης. Σε συνδυασμό με το (θεωρητικά) εύκολο πρόγραμμα, να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, να βελτιώσει τις αδυναμίες του και να γίνει καλύτερος. Θα δούμε, λοιπόν, κατά πόσο με τον Γλυκό θα βρει την σταθερότητα κάτω από τα δοκάρια και κατά πόσο οι κεντριοί αμυντικοί θα περιορίσουν τις γκέλες. Αν και το δεύτερο είναι θέμα ποιότητας και κατά συνέπεια μεταγραφών. Κλείνοντας για τον ΠΑΟΚ να πούμε ότι σιγά-σιγά δείχνει να έχει επάρκεια στο ρόστερ, να παίρνει βοήθειες και να βρίσκεις λύσεις από πολλούς ποδοσφαιριστές.

Στον Παναθηναϊκό οι νίκες στη Λεωφόρο με τις μικρές ομάδες τύπου Καλλονής, Πλατανιά κλπ σε συνδυασμό με το διπλό στην Ξάνθη είχαν δημιουργήσει σε όλους την ψευδαίσθηση ότι "πάμε για πρωτάθλημα". Αφού κερδίζουμε τώρα που δεν παίζουμε μπάλα κι είμαστε μόλις τρεις βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό σκέψου τι έχει να γίνει όταν η ομάδα ανέβει και πάρει τα πάνω της. Κι ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη και είδε τον ουρανό σφοντύλι.

Κακά τα ψέμματα. Αυτή η εικόνα στο γήπεδο κι αυτή η ιστορία έξω απ' αυτό στον Παναθηναϊκό έχουν κουράσει. Έχει κουράσει η ομάδα να παίζει το ίδιο και το ίδιο μονότονο ποδόσφαιρο. Έχει κουράσει ο Αναστασίου να λέει τα ίδια και τα ίδια. Έχει κουράσει ο Αλαφούζος να λέει σε ότι έχει να κάνει με τη διαιτησία, τα ίδια και τα 'ίδια. Δικό τους θέμα είναι 100/100. Ποιες θα είναι οι αποφασίσεις που θα πάρουν και ποια θα είναι η πολιτική που θα κρατήσουν. Δεν θα πει ο δημοσιογράφος στον Αλαφούζο " διώξε τον Αναστασίου, ότι ήταν να κάνει στον Παναθηναϊκό το έκανε". Ο δημοσιογράφος θα πει αυτό που βλέπει: ότι η ομάδα δεν βλέπεται, ότι οι μεταγραφές που έγιναν το καλοκαίρι δεν υπάρχουν κι ότι από 'δω και πέρα το πρόγραμμα γίνεται ζόρικο: μέσα με ΑΕΚ, έξω με Ατρόμητο, μέσα με Ολυμπιακό, έξω με Βέροια, μέσα με Τρίπολη κι ο πρώτος γύρος κλείνει με Πανθρακικό στην Κομοτηνή.

Αν ο Παναθηναϊκός στα οκτώ μέχρι τώρα παιχνίδια έχει 18 βαθμούς στα επόμενα εφτά πόσους θα πάρει; Και μπάι δε γούει όταν έχεις τέτοιο Γολγοθά μπροστά σου σε καμία περίπτωση δεν διώχνεις τον προπονητή. Κρατάς τον Αναστασίου για να τραβήξει αυτός το ζόρι. Να είναι αυτός δηλαδή που είτε θα καταφέρει την ανάκαμψη, είτε θα τον πάρει για τα καλά η κάτω βόλτα. Με τον Παναθηναϊκό, λοιπόν, να είναι σήμερα στο +4 από τον ΠΑΟΚ θα έχει ενδιαφέρον στο τέλος του πρώτου γύρο που θα έχει φτάσει ο ένας και που ο άλλος. Όταν ο ένας θα πατάει φρένο και ο άλλος γκάζι.

Κι επειδή δεν ανακαλύψαμε την Αμερική την περασμένη Κυριακή παραπέμπω στο κείμενο "Ιβάν vs Βαγγέλη" πριν ένα μήνα, στις 28 Σεπτεμβρίου. Όπου αναλύοντας τη δυναμική του ΠΑΟΚ κατέληγα: Από ποιον μπορεί να γκρεμιστεί ο Ολυμπιακός από την κορυφή; Ούτε από τον Παναθηναϊκό, ούτε από την ΑΕΚ. Ούτε από τον Αλαφούζο, ούτε από τον Μελισσανίδη. Μόνο από τον Ιβάν Σαββίδη και τον ΠΑΟΚ. Όχι άμεσα, αλλά σε βάθος χρόνου.

(Στο τραγούδι της ημέρας, Σωτηρία Μπέλλου και η κοινωνία με κατακρίνει, του Χρήστου Κολοκοτρώνη)