OPINIONS

Ζητείται πυξίδα...

Ζητείται πυξίδα...

Ο Στέλιος Γρηγοριάδης θεωρεί απόλυτα φυσιολογικό τον αποκλεισμό του ΠΑΟΚ από την ανώτερη ποιοτικά Μπενφίκα, εστιάζει στο μέγιστο φετινό αγωνιστικό πρόβλημά του και επισημαίνει την ανάγκη να αποφασιστεί μια συγκεκριμένη στρατηγική για τη δημιουργία μιας ομάδας υψηλότερου επιπέδου.

O αγώνας στο “Ντα Λουζ” διήρκεσε για τον ΠΑΟΚ 70 λεπτά. Από τη στιγμή που αποβλήθηκε ο Κατσουράνης και, με το φάουλ που αυτός παραχώρησε, ήρθε το πρώτο γκολ, το ματς είχε λήξει και η υπόθεση πρόκριση είχε τελειώσει. Αυτά, όμως, τα 70 λεπτά αρκούν για να οδηγήσουν σε κάποια ενδιαφέροντα συμπεράσματα.

Ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα κατώτερου επιπέδου από αυτό που βρίσκεται η Μπενφίκα. Θα ήταν τεράστια έκπληξη εάν προκρινόταν σε βάρος της. Και, μεταξύ μας, δεν θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, εκτός κι αν συνέβαιναν πολλά θαύματα μαζί.

Ενώ η ομάδα ήταν καλά οργανωμένη, ενώ αμυνόταν αποτελεσματικά και ενώ έδειχνε ότι πολύ δύσκολα θα παραβιαζόταν η εστία του Γλύκου, έδειχνε ταυτόχρονα ότι πολύ δύσκολα θα έβρισκε τρόπο να σκοράρει. Δεν μπορούσε να κρατήσει και να κυκλοφορήσει την μπάλα, δεν μπορούσε να αναπτυχθεί, δεν μπορούσε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την επίτευξη του γκολ. Εμφάνισε, δηλαδή, την ίδια ακριβώς αγωνιστική αδυναμία που παρουσιάζει από την αρχή της φετινής αγωνιστικής περιόδου. Και, βέβαια, αυτή η αδυναμία οφείλεται στο γεγονός ότι δεν διαθέτει παίκτες αντάξιους για μια ομάδα ανώτερη ποιοτικά, που θα μπορούσε να σταθεί με περισσότερες αξιώσεις στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα, αλλά θα είχε και τα φόντα να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Ας μη γελιόμαστε. Το ίδιο ακριβώς αποδείχτηκε στα ματς με τη Μέταλιστ, αλλά και στα ματς με τη Σάλκε. Το ίδιο αποδείχτηκε στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο “Γ. Καραϊσκάκης”, αλλά και με την έως σήμερα πορεία του ΠΑΟΚ στο Πρωτάθλημα.

Παίκτες καλύτεροι λείπουν από όλες τις γραμμές, αλλά πιστεύω ότι το μικρότερο πρόβλημα το έχει η άμυνα και ο αμυντικός μηχανισμός. Παίκτες με ανασταλτικά προσόντα υπάρχουν στον ΠΑΟΚ και πολλοί και καλοί. Δεν υπάρχουν παίκτες δημιουργικοί. Παίκτες δεξιοτέχνες και ταχείς. Λάζαρ, Τζιόλης, Κάτσε, Μαντούρο είναι αυτοί που έπαιξαν και παίζουν στα χαφ, αλλά κανείς δεν έχει ικανότητες στον δημιουργικό τομέα. Ούτε και ο Νίνης, φυσικά, ο οποίος από τη στιγμή που φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ δεν πρόσφερε το παραμικρό. Το ίδιο, εν πολλοίς, ισχύει για τους επιθετικογενείς μέσους. Ο Λούκας είναι πάντα φιλότιμος και αγωνιστικός, αλλά υπερβολικά επιπόλαιος, ο Ολίσε απλά... δεν υπάρχει, ο Στοχ αναζητεί μάταια τον καλό εαυτό του, ο Σαλπιγγίδης είναι εδώ και πολύ καιρό ντεφορμέ, ο Μάρτενς μέχρι να μπει στο κλίμα τραυματίστηκε και έμεινε εκτός, οπότε... δεν μένει τίποτε για να ελπίζει κανείς ότι ο φετινός ΠΑΟΚ μπορεί να αλλάξει πρόσωπο. Η, σχεδόν τίποτε. Υπάρχει ο Νάτχο. Υπάρχει και ο Βούκιτς. Για όσο αντέχει και για όσο θα αντέξει.

Ο μεν Νάτχο είναι ο μόνος χαφ που “βλέπει” γήπεδο και ξέρει να μοιράσει έξυπνα την μπάλα, ο δε Βούκιτς είναι ο παίκτης που μπορεί να πάρει ένα ματς μόνος του με μια απρόοπτη προσωπική ενέργεια ή με μια εκτέλεση φάουλ. Δύο όμως όλοι κι όλοι πραγματικά ποιοτικοί παίκτες δεν αρκούν για να δει ο κόσμος του ΠΑΟΚ την ομάδα του έτσι ακριβώς όπως τη φαντάζονται.

Με λίγα λόγια, τον λόγο έχει ο... Ιβάν Σαββίδης. Οχι μόνο για να επενδύσει σε ακριβούς παίκτες, αλλά και για να αποφασίσει μια συγκεκριμένη στρατηγική που θέλει να ακολουθήσει. Να επιλέξει βάσει αυτής της λογικής τον προπονητή του (τον Στέφενς ή όποιον άλλο) και να πάρει παίκτες που μπορούν να ενταχθούν στο πλάνο που θα αποφασιστεί για τα επόμενα χρόνια. Στον ΠΑΟΚ φέτος δεν υπάρχει πυξίδα. Οι στόχοι ήταν μεγαλεπήβολοι, οι πραγματικές δυνατότητες όμως περιορισμένες. Και, εκτός αυτού, δεν υπήρξε ούτε το περασμένο καλοκαίρι, ούτε τον Ιανουάριο, συγκεκριμένος προσανατολισμός στις μεταγραφές. Απλά συμπληρώθηκε, σπασμωδικά, ένα παζλ με ετερόκλητα μεταξύ τους στοιχεία και ένας Θεός ξέρει αν αυτό το παζλ μπορεί να γίνει ποιοτική ομάδα όση πίστωση χρόνου κι αν δοθεί σε παίκτες και προπονητή...

Το ποια ακριβώς αναπτυξιακή αγωνιστική πολιτική θέλει να ακολουθήσει ο ΠΑΟΚ είναι ένα τεράστιο θέμα, στο οποίο θα επανέλθουμε στο επόμενο άρθρο. Διότι πέρα από τους αυτονόητους στόχους, που είναι η η πρωτιά στα φετινά πλέι οφ και η κατάκτηση του Κυπέλλου, νομίζω ότι εξίσου σημαντικό είναι πώς θα πορευτεί ο ΠΑΟΚ την αμέσως επόμενη μέρα στην προσπάθεια να γίνει επιτέλους τόσο δυνατός όσο μπορεί να εγγυηθεί η παρουσία ενός ισχυρού οικονομικά και φιλόδοξου μεγαλομετόχου...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ